#een duif

[ho-site-1]

Zie zeldzame afbeeldingen van kleurrijke vogels en papegaaien, een kraai, een havik, een adelaar, een hop, een duif,

[bucklemonster2]

4.75 Woman in a Pigeon Costume

22/09/2024

A Poem by Emilia Sameyn Desmet (NEDERLANDS BENEDEN / DUTCH BELOW)

Warning mentions of: French Kissing, Se''xism(?)

It is remembered to this Day

With much Dismay

There once was a Poem so Vile in Style

A certain Vile that could only be Created

By Total Accident, like a Painful Bent

It was a Guy Rambling about His Neighbour

A Woman Next to his Door

Lying about how He Kissed Her

Saliva and Tongue in a Stir

Only to Complain about how it Tasted like

Rotten Fish, a Nasty Dish

Next to this Poem was a Drawing

Like a Sin

Of a Broad Old Woman

Dressed as a Pigeon

So Bad I can't even Find a Rhyme

It was so Terrible

I remember it to this Day

With much Dismay

------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------

4.75 Vrouw in DuivenPak 22/09/2024 Een gedicht van Emilia Sameyn Desmet Waarschuwingen over: Tongzoenen, Se''ksisme(?) Het word Herinnerd tot Vandaag,

Met veel Geklaag

Er was Eens een Gedicht zo Walgelijk en Vuil

Als een Grote Afval Kuil Een soort Vuil dat enkel een Accident kan zijn

Lezers vol Mentale Pijn Een Man brabbelde over zijn BuurVrouw

Ze woont naast zijn Gebouw Liegend over hoe hij haar Kust Met al zijn Onrust en Lust

Hij Klaagde hoe ze smaakte als Rotte Vis

Niet al te Fris

Naast dit Geklets was er een Schets Van een Brede Oude Vrouw Verkleed als een Duif Zo Dwaas, ik vind niet eens een Rijm

Het was zo Vreselijk Ik herinner het me tot op de Dag van Vandaag Met Veel Geklaag

[jokeroutsubs]

🇳🇱 Sunny Side of London - Dutch 🇳🇱

Zonnige kant van Londen

Welkom!

Ben je aan het kijken voor plezier, of aan het kijken voor de liefde?

Ben je hetero, LHBTI of geen van beide?

Aan de zonnige kant van Londen ben je zo vrij als een duif.

Niemand geeft om je geld of de kleur van je gezicht,

Geluk en liefde zijn de enige doelen waar we op jagen,

Dus, welkom aan de zonnige kant van Londen

Alles wat je moet doen is zo hard mogelijk schreeuwen, schreeuw zo hard, schreeuw zo hard, schreeuw zo hard, hard hard hard hard hard als je kan!

*schreeuwt*

Knuffel je beste vriend, gooi je handen in de lucht

Haal diep adem voor de laatste stap en zeg

Wat een prachtige dag!

Slaap je in een king size of deel je een stapelbed

Ben je nuchter, rook je wiet of word je liever dronken?

Volg je een religie of sterf je als een punk?

Er wordt gefluisterd op de straat over een nieuwe hippe plaats,

Waar iedereen die meedoet de race kan wint

Op het bord staat

Welkom aan de zonnige kant van Londen

Alles wat je moet doen is zo hard mogelijk schreeuwen, schreeuw zo hard, schreeuw zo hard, schreeuw zo hard, hard hard hard hard hard als je kan!

*schreeuwt*

Knuffel je beste vriend, gooi je handen in de lucht,

Haal diep adem voor de laastste stap en zeg

Gil zo hard als je kant!

Knuffel je beste vriend, gooi je handen in de lucht,

Haal diep adem voor de laastste stap en zeg

Wat een prachtige dag!

Translation cr: @tako-chan8 & another member of jokeroutsubs

[devosopmaandag]

“Mijn verleden is een reis van een domme vlinder aan zee”

Alles is heel eenvoudig en ingewikkeld tegelijk, of misschien is het andersom. Het is zondagochtend vroeg, buiten koert een duif, wolken jagen voort, mussen zoeken naar hun dagelijkse voer, de rambler is zijn glorie kwijt, mestgeur komt van de boerderij. Ik ben in Friesland, mijn land van herkomst. We zitten twee weken in het huis van vriendin Froukje in het dorp L. Iedereen kan zich een voorstelling van bovenstaande maken, maar de vragen stapelen zich op. Hoezo krijgen de mussen voer in de zomer? Wat is een 'rambler'? Land van herkomst, maar je bent toch in Indonesië geboren? Of is het Indië? Waarom iets wat eenvoudig is meteen weer ingewikkeld maken?!

Het antwoord op de laatste vraag is: ik lees 'Geboortegrond'* van de Poolse schrijver Czeslaw Milosz (1911-2004), wiens gedichten heel veel voor mij betekenen en die ik vaak herlees. Zo'n beetje alles van hem is vertaald door Gerard Rasch; ik moet dus ook zeggen: de vertalingen van Rasch betekenen heel veel voor mij. Dat dikke boek ligt thuis, en ik mis het, omdat ik nu een heel andere Milosz lees.

Toen ik tweedehands zijn autobiografie vond, verwachtte ik, een beetje naïef, meer te weten te komen over de dichter, maar ik ontmoette de socioloog-historicus-denker. Hij schetst de 20e-eeuwse geschiedenis van het noordelijke Oost-Europa, het gebied dat Rusland, de Baltische staten, Polen en Wit-Rusland beslaat. Zelf is hij in Litouwen geboren, alsof dat zo simpel ligt. Er zijn weinig gebieden op aarde waar grenzen zich zo verschoven als kronkelende rivierbeddingen, waar bevolkingsgroepen en talen zich als olie en water scheidden en of mengden. In die duizelingwekkende tijd en wereld is hij wisselend speelbal, speler en buitenstaander. Het lezen vraagt grote concentratie en is even duizelingwekkend en soms bijna abstract. Milosz' leven valt samen met het Europa in de twintigste eeuw. Maar heel af en toe komt de dichter te voorschijn. Als hij tijdens een bombardement op de grond ligt, boort zijn blik in een steen en twee grassprieten en openbaart zich 'de diepte van de materie' aan hem.

In veel van zijn gedichten voel ik hoe het leven op hem inbeukt, en als hij veel ouder is wat dat leven hem heeft geschonken, geleerd en opgedrongen. In een brief aan vriend A schreef ik hoe lucide en mannelijk 'Geboortegrond' is, en dat zijn gedichten de destillaten van zijn leven zijn. Dat laatste is maar deels waar, bedacht ik, toen ik hier op internet het volgende gedicht van hem vond, weer vertaald door Gerard Rasch. Bedenk dat hij het schreef in 1944, midden in de Tweede Wereldoorlog. Naast die koelbloedige analyse van zijn leven juist dit gedicht ontdekken!

Luchtig gesprek

‘Mijn verleden is een reis van een domme vlinder aan zee.

Mijn toekomst is een tuin waar een kokkin een haan slacht.

Wat heb ik nog, met mijn pijn en mijn oproer?’

‘Neem een ogenblik, één, en wanneer die mooie schelp

Openbuigt, als twee gevouwen handen, wat

Zie je daar dan?’

‘Een parel, een seconde.’

‘Op de bodem van die seconde, parel, een roze straal,

Op de bodem van die seconde, parel, wat zie je daar, goudsmid?

Houdt de weerschijn van een brand je ogen gekluisterd? Of is het de herinnering?’

‘Nee, een ster, een flits.’

‘In één flits, in die ster die de tijd is ontnomen,

Wat zie je wanneer de storm van verandering luwt?’

‘Aarde, hemel en zee, en rijk beladen schepen,

Lentes nat van dauw, en overzeese landen,

Daarnaar, naar deze wonderen in rustige schijn,

Kijk ik en verlang niet meer, want ik ben gelukkig.’

'Geboortegrond' | Czeslaw Milosz | vertaling Gerard Rasch | Uitgeverij De Arbeiderspers 1982 | oorspronkelijke uitgave1959

[de-meerpeen]

En ons altijd weer boeit door Peter C. Meijer: 'Nostalgie' (238)

Natuur: 'En ons altijd weer boeit door Peter C. Meijer: 'Nostalgie' (238)

Tegenover ons klinkt het klagelijke geluid van een Turkse Tortel. Ik heb net de dode plantjes uit de bakken gehaald. Die kunnen mee met de GFT-bak. Ook veel bloemen van de Vlinderstruik zijn uitgebloeid en ik knip een deel weg. Als ik ga zitten en opnieuw dat trieste geluid hoor van de duif tegenover ons, overvalt ook mij de nostalgie van het moment. Augustus is al ver over de helft, hetgeen…

[rotterdamvanalles]

Heilige Geesthuis, in de gerard scholtenstraat bij de bergweg, Foto 2: Een duif, symbool van de Heilige Geest, boven de ingang van het gebouw. (Oude Noorden)

Het Heilige Geesthuis is een bouwwerk in neoklassieke stijl aan de Gerard Scholtenstraat in het Oude Noorden in Rotterdam. Het in 1898 door de Rotterdamse architect Jan Verheul Dzn. gebouwde pand is speciaal ontworpen als verzorgingshuis voor oude mannen. Het is het vierde onderkomen van de liefdadigheidsinstelling Heilige Geesthuis sinds de oprichting ervan in de eerste helft van de 15e eeuw.

Het Heilige Geesthuis was eeuwenlang bedoeld voor de verzorging van hulpbehoevende oudere Rotterdammers. In het gesticht was altijd plaats voor dertien mannen. In 1972 verlieten de laatste bewoners het pand omdat het niet langer voldeed aan de eisen van de tijd.

Het gebouw aan de Gerard Scholtenstraat is een gemeentelijk monument. De stichting die er anno 2013 is gevestigd heeft de buitenkant vrijwel onveranderd gelaten. Ook de zolder zou nog in originele staat verkeren, net als het Delfts blauwe regententoilet.

Foto's en Informatie komt van wikipedia.

[megakarina66-blog]

UIT MIJN NIEUWE BOEK.DL.47; WITTE DUIF.

[peterpijls1965]

Bob Vanden Broeck is met zijn bundel de richting is richting omleiding (het balanseer) genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs 2024 voor het beste poëziedebuut.

Een fragment:

de spuitende fonteinen op een marktplein een kudde walvissen in de ondergrondse parking

boven een muur komt een boomkruin piepen en daarboven vertakt een appartementsblok in een woud van schotelantennes

een duif klimt omhoog met haar houten vleugels op de top van de berg duwt zij haar borst vooruit zij zwemt naar het dak van het kantoorgebouw

beneden verlegt een omgewaaide boomstam het fietspad twintig centimeter naar rechts

een naakte man op een reclamepaneel een botergeil gietertje op een vensterbank een spuitende fontein op een marktplein

de op elkaar gestapelde terrasstoelen zijn de bevroren beweging van één terrasstoel die in de lucht springt

Bob Vanden Broeck

[noordje]

Iedereen heeft een andere route en we vertrekken vanuit de hal. De oudere groepen komen bij het eerste werk aan. Het is het schilderij: ‘de welvoorziene keuken van Joachim Beuckelaer’. We gaan op de grond zitten en benoemen welke dieren we allemaal zien?

Wij praten over wie welke van de dieren op het schilderij hebben geproeft. Een van de kinderen heeft ooit een duif gegeten, maar niemand heeft een fazant geproefd. Noordje vrijwilliger Clara eet sinds haar 10e jar geen dieren meer. Sommige kinderen willen ook graag vegetarisch worden.

[bureauplaagdierpreventie784]

Hoe oud wordt een duif? | Bureauplaagdierpreventie.nl

Ontdek het antwoord op jouw vraag "hoe oud wordt een duif?" met Bureauplaagdierpreventie.nl. Lees de feiten en leer meer over deze geliefde vogels en hoe u ze jarenlang kunt beschermen.

hoe oud wordt een duif

[jurgenameen]

211, 15, gedachten

Als vrije aapjes soms ondeugend

Donderwolken en schoonheid

Niets dan vlak water

Windstilte

De palmboom vraagt om aandacht

Genieten van haar schaduw

De wind luistert

En waait een beetje mee

Gedachten in iedere gedaante

Duivels tot vredelievende

De Duif vliegt uit mijn handen

Mijn hart klopt telkens door

-copyrights Amir Ali 2024-

[mediamanon]

DE EXPOSITIE: FEED ME, CHEAT ME, EAT ME

Het is donker en zwaar gehijg vult de expositieruimte. Ik word begroet door een hond die opgesloten in een auto lijkt te zitten, zijn rode tong beweegt op het ritme van zijn snelle ademhaling. Voordat ik de expositie binnenkwam las ik al op de brochure dat er veel dieren in de expositie van Rafa zouden voorkomen. Nog net niet een week geleden probeerde ik met moeite het oogcontact met een gehandicapte duif op het station van Amsterdam-Zuid te verbreken. Met twee roze stompjes waar ooit twee pootjes hoorde te zitten hinkelde het beestje rond, pikkend naar de broodkleurige sigarettenfilters van de peuken op straat. Uit ervaring weet ik dat ik niet te lang naar deze diertjes moet kijken. Ik weet dat ik ongeveer tien seconden heb voordat de tranen over mijn gezicht stromen. Gelokt door het blije geknal van kleurig vuurwerk schuifel ik langzaam naar het tweede beeld.

Het fijne gevoel verdwijnt al snel nadat er een gecrashte wagen wordt getoond met daarnaast dode schapen. Uit mijn rechter ooghoek zie ik een beeld dat mij doet denken aan een Berlijnse nachtclub. Roze neon licht, tegeltjes, viezigheid en dan het kloppende geluid van paardenhoeven. Piemels? Ik neem plaats naast twee stelletjes. De installatie bestaat uit drie beeldschermen die naast elkaar zijn geplaatst. Zodra er een aantal blote mannen het paard beginnen te wassen zie ik vanuit mijn ooghoeken de vriendjes verstarren. Het ene vriendje stoot een ongemakkelijke giechel uit, de ander probeert een nieuwe manier van zitten te verzinnen. Op dat moment check ik nogmaals de naam van de kunstenaar, Janis Rafa. Een vrouw. 

Waar deze mannen nu ongemak ervaren, heb ik mij vaak onveilig gevoeld. Dan stond ik daar temidden van een groep mannen, die naar een naakte vrouw keken in museu of de bios of tijdens de film, thuis. Hoe bedreigend dat eigenlijk voor mij voelde. Het gaf mij het gevoel dat er net zo naar mij gekeken kon worden als dat er naar deze vrouw gekeken kon worden. Zelfs als de vrouw de kunstenares zelf was, die haar eigen seksualiteit ‘herwon’. Deze ongelijkheid in de representatie van naaktheid in kunst en media werpt niet alleen een schaduw op de artistieke wereld, maar heeft ook een diepgaande impact op de maatschappelijke perceptie van gender en seksualiteit. Het is niet alleen een kwestie van wie het onderwerp is, maar ook van wie de controle heeft over het vertellen van deze verhalen. Het is een krachtige reflectie van het patriarchale karakter van veel kunstvormen, waarbij de blik van mannen vaak als de standaard wordt beschouwd. Ook door vrouwen zelf. In de wereld van Rafa zijn de rollen omgedraaid, alle rollen, er is geen hiërarchie of een patriarchie. Rafa probeert met veel van haar werken een verhaal van onzichtbaarheid in beeld te brengen. De onzichtbaarheid van vrouwen, dierenleed. Het laat ons nadenken over waar we precies naar kijken, of gekeken hebben, en waarom we dat deden en doen.

[jurjenkvanderhoek]

HET NEUSJE VAN DE ZALM STINKT ALS EEN BUNZING

Van beren wordt gedacht dat zij één van de beste ruikers op aarde zijn. En de wolf is een kampioen onder de ruikers. Zijn reukvermogen is wel duizend keer sterker dan dat van de mens. Wist je dat spreeuwen geschikt nestmateriaal kunnen herkennen aan de geur? En dat de duif zijn neus gebruikt als navigatiesysteem? Slangen hebben twee neusgaten, deze gebruiken ze enkel om door te ademen. Ruiken doen ze met behulp van hun tong. Het zijn  weetjes die Anneke Groen uit de natuur heeft gespeurd. Zij heeft het in leesbare tekst geschreven zonder er Jip-en-Janneketaal van te maken, dus ouderen zullen zich er ook in kunnen vinden. Met de tekeningen van Stef den Ridder is het Grote Neuzenboek afgemaakt tot prentenboek voor kinderen van 4 tot 12 jaar. Het stond in 2018 op de leeslijst van de Nederlandse Kinderjury. Het boek verscheen een jaar eerder bij KNNV Uitgeverij, maar is nog altijd actueel en uitstekend materiaal voor de biologieles.

Wist je dat elke hondenneus net zo uniek is als onze vingerafdrukken? En dat de hond met een vochtige neus beter kan ruiken. Wist je dat de poes kopjes geeft om mij als zijn bezit te verklaren? Dat zelfs ratten en bijen als speurdieren worden ingezet. Geuren zijn belangrijk voor dieren. Ze kunnen er vooral mee communiceren. Om de geur te ruiken, te onderscheiden of er gevaar is, of er voedsel ligt, of dat het dier op verboden terrein loopt, is het zaak het verspreide aroma in de neus te krijgen. Meer dan de mens heeft het dier een goed ontwikkeld reukorgaan. Dat is in de meeste gevallen van levensbelang. De noodzaak om als mens door geuren te overleven is door de eeuwen uit ons systeem geëvolueerd. We ruiken nog wel of wat gekookt is lekker zal smaken en de geur van wijn doet de smaak eer aan. Maar wij maskeren onze lichaamsgeur met parfum en deodorant, terwijl de stank van zweet voor de meeste dieren juist aantrekkelijk is. Om een partner te vinden bijvoorbeeld of de plek in de rangorde te kennen.

Bij diverse diersoorten heeft de neus een verschillende functie. Is het reukorgaan ontwikkeld naar gelang het voor dat specifieke dier doelmatig en werkzaam is. Het Neuzenboek beschrijft dit alles haarfijn. Er staan weetjes en feitjes in die het kind en de volwassene anders laat kijken naar de dierenwereld om hen heen en verder weg. Het is een uiterst leerzaam boek, vooral ook door de tekeningen van Stef den Ridder. Er wordt wel geschreven dat een omhaal van woorden minder zegt dan een duidelijke tekening dat doet. In het geval van het Neuzenboek is dat zeker waar. In dit geval vult de tekst de illustraties aan, is door de tekeningen het geur- en ruikgedrag van de afgebeelde dieren zichtbaar. De dieren zijn gedetailleerd realistisch afgebeeld om meer dan uitleg aan de tekst alleen te geven. Den Ridder heeft zijn ogen goed de kost gegeven waar Groen haar oor te luisteren heeft gelegd zonder haar neus op te halen.

Het Neuzenboek is een boek over dieren waar de mensen veel van kunnen leren. Sowieso kunnen mensen van dieren leren. Dieren handelen naar wat hun instinct hen ingeeft, zij volgen de natuurdrift. Mensen kunnen daar een voorbeeld aan nemen. Dieren zijn geen beesten en doen alleen wat noodzakelijk is om te overleven. Mensen daarentegen… Het gedrag dat door de neus wordt bepaald is voor de mens herkenbaar. Hoewel de evolutie anders heeft bepaald en de geur voor de mens minder een noodzaak is, kunnen wij dagelijkse handelingen wel terug leiden naar wat het dier met en door de neus doet. Het is een hulpmiddel in het dagelijks dierenleven en kan door de mens aangewend worden waar zijn of haar reukorgaan tekort schiet.

Het Grote Neuzenboek is een leerboek om de natuur en de bewoners daarvan beter te begrijpen. Het opent de dierenwereld. Voor mij. Ik wist niet dat de mol in stereo kan ruiken. Dat het konikpaard en de huiskat water kunnen ruiken. Aan het ruiken is het verspreiden van geuren gerelateerd. Door geuren kunnen dieren speuren. Kunnen ze met soortgenoten communiceren. Aangeven dat ze willen paren. Hun territorium afbakenen. Maar ook kunnen ze in gevaar een geur afgeven die afschrikt. Op diverse manieren is dus de neus als een soortement van antenne in te zetten. Door geuren uit de omgeving op te vangen kunnen dieren overleven. Zowel gewervelde dieren als vogels en insecten, en vissen. Zelfs de zeenaaktslak onderzoekt met zijn tentakels geurdeeltjes in het water om te weten of er voedsel in de buurt is, of er een partner rondzwemt of juist een vijand.

Dat overleven is vooral gericht op het vinden van voedsel en op voortplanten. In die overlevingsdrang is het van belang dat vijanden uit de buurt worden gehouden. Deze kunnen alleen maar roet in het eten gooien bij de voedselvoorziening en in het zoeken naar een juiste partner om de soort in stand te houden. Ook kan een vijand jouw als voedsel zien wanneer je als dwergspitsmuis tegenover een adder komt te staan. Dus is het van belang als lager dier in de voedselketen de hogere vijand van meters afstand te kunnen ruiken. Een goede neus is dus belangrijk.

Om het Grote Neuzenboek te maken hebben Stef den Ridder en Anneke Groen hun neuzen gestoken in de dierenwereld. Ze hebben geroken en gespeurd naar geuren. Het was voor deze natuurvorsers een waar geurfestijn dat zeker niet aan hun neuzen voorbij is gegaan. Aan alle dieren zit een luchtje ontdekten ze, en onderzochten waar al die luchtjes voor worden gebruikt. En dat iedere geur een doel dient, hoe smaakvol of hoe smerig ook. Je moet er dan wel een neus voor hebben, anders krijg je het deksel op de neus en wordt je makkelijk bij de neus genomen. De mens heeft een minder goed ontwikkelt reukorgaan, maar kan nog wel geuren verspreiden of opvangen. Voor de mens is de neus niet meer zo belangrijk, maar geuren kunnen ook de mens nog wel steeds verleiden.

Omdat Stef en Anneke verder hebben gekeken dan hun neus lang is laten ze de lezer van hun boek met de neus in de boter vallen. Door al deze weetjes, ditjes en datjes op te schrijven en uit te tekenen drukken ze mij met de neus op de feiten. En zelfs in het boek lees en kijk ik niet alleen, gebruik ik niet alleen mijn ogen maar ook mijn neus. Er is een geurvoorbeeld van castoreum in het boek gedrukt. Met deze geur bakent de bever zijn territorium af. Het ruikt niet echt lekker kan ik je vertellen. Het lijkt op een combinatie van de geur van schoensmeerolie en een ziekenhuisgeur. Om over je nek te gaan, vooral wanneer je weet waar de bever dit geil aanmaakt: een klier bij de anus. Toch wordt dit vettige spul ingezet als verleidingsmiddel, het is grondstof voor dure parfums. Ook versterkt het de smaak van vanille-ijs. Ik wist het niet. Nu wel.

Stefs Grote Neuzenboek. Neuzen, ruiken en geuren in de dierenwereld. Tekeningen Stef den Ridder. Teksten Anneke Groen. KNNV Uitgeverij, 2017.

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Wie is het die daar uit de woestijn komt? (Hooglied 3:6, EV) Lees verder Handelingen 17:16—23. Wie is het die daar uit de woestijn komt?” Het uiterlijk wekt de aandacht van de toeschouwer, hij wordt nieuwsgierig en vraagt: “Wie is dit?” In de vroegste dagen van de Christelijke gemeente waren er mensen die zich heel erg verwonderden. En ook al noemden ze de wonderen op Pinksteren dronkenschap, toch waren ze allemaal “buiten zichzelf en raakten in verlegenheid, en de één zei tegen de ander: Wat wil dit toch zeggen?”(Handelingen 2:12) Vele jaren later zei een heidense filosoof: “Wat is deze nieuwe kracht die de afgoden in stukken breekt, oude gewoonten veranderd en zelfs de tronen onveilig maakt? Wat is dat?” Weer later, in de tijd van de Reformatie, waren er monniken met kappen, kardinalen met hun rode hoeden, bischoppen, vorsten en keizers die zeiden: “Wat is dit? Wat voor vreemde leer is er aan het licht gekomen?” In de tijd van de moderne reformatie, een eeuw geleden, toen God er vreugde in vond Zijn gemeente te doen herleven door Whitefield en zijn broeders waren er veel mensen die zeiden: “Wat is dit nieuwe enthousiasme, dit Methodisme? Waar komt het vandaan en welke kracht gebruiken ze?” Ongetwijfeld zal de onwetendheid van de mensen ontdekt worden en uitbreken in een verwonderde uitroep: “Wie is dit?” als God er weer vreugde in vind om Zijn gemeente met macht te voorschijn te halen en haar machtig te maken onder de mensenkinderen. Geestelijke religie is vandaag de dag net zo’n nieuwtje als in de dagen dat de Griekse wijsgeren dat bespotten op de Areopagus. De ware gemeente van God is een vreemdeling en nog steeds een pelgrim. Een buitenlander in elk land. Een gespikkelde vogel. Een duif onder de raven en een lelie tussen de dorens Ter overdenking De kerk zal geen waardige nieuwsgierigheid wekken tenzij de Heere Jezus Christus gepreekt wordt zoals Hij werkelijk is. Bid dat Christus ook in deze dagen naar waarheid gepreekt zal worden (Filippenzen 1:18) en dat mannen en vrouwen net zo zullen zullen gaan vragen als toen Hij op aarde was: “Wie is dit?” (Mattheüs 21:10; Lukas 5:21; 7:49; 9:9; 19:3). Preek 482, 30 november 1862

[studiodewinkel]

NIEUW in onze shop ! 4 vogelhangers elke is anders!

Musje, mees, duif en zwaluw zijn prachtige accessoires voor je huis. Set van vier mooie vogelhangers. Ze zijn gemaakt van geëtst roestvrij staal van 0,4 mm. Het aanvankelijk platte product is leuk om te transformeren tot een decoratief en tijdloos object. Mooi aan een tak of in een mobiel of voor de mooie dagen voor de kerst in de kerstboom.

*Check voor prijs & meer info onze webshop --> https://www.studiodewinkel.nl/wonen/WUJ036.html

#vogelhanger #vogels #birds #kerst #kerstboom #christmasdecorations #christmas #styling #3d #duurzaam #dutchdesign #madeinholland

[rotterdamvanalles]

Een vrouw voert duiven op het Stadhuisplein, 22 mei 1973.

Het Stadhuisplein is verkeersvrij en door de aanwezigheid van meerdere horecagelegenheden is het een populaire uitgaansplek. Het plein ligt direct voor het stadhuis van Rotterdam, aan de Coolsingel. Grote successen van Feyenoord worden er door duizenden supporters gevierd. Het is een belangrijke verbinding tussen Coolsingel en Lijnbaan. Op het plein bevindt zich de beeldengroep Monument voor alle gevallenen 1940 - 1945 van Mari Andriessen.

Duiven hebben in de stad nauwelijks natuurlijke vijanden. En omdat er veel voedsel is, kunnen er snel veel duiven zijn. Duiven maken nesten op balkons, vensterbanken, zolders etc. Daar kunnen ze voor overlast zorgen, door vervuiling van de omgeving. Een duif laat ongeveer veertien kilogram mest per jaar achter. Ook door stank en door het voortdurend koeren kunnen duiven voor overlast zorgen. Soms veroorzaken duiven zelfs ziekten bij de mens. Zij worden ook wel 'vliegende ratten' genoemd. Maar moeten we echt bang zijn voor de duif?

Duiven (maar ook andere vogels) dragen soms verschillende ziekteverwekkers bij zich, zoals bacteriën, virussen en schimmels. Mensen kunnen worden besmet als zij véél in aanraking komen met duiven. Door inademing van ziekteverwekkers ontstaan longziekten, zoals papegaaienziekte. Als mensen via de mond uitwerpselen van duiven binnenkrijgen, kan dit leiden tot klachten van de maag of de darmen. Toch is het overbrengen van een infectieziekte door duiven op mensen zeldzaam. De kans dat mensen in de stad een infectieziekte oplopen door stadsduiven is dan ook klein.

Opgedroogde uitwerpselen, veren en huidschilfers van duiven kunnen in de lucht terechtkomen. Als ze worden ingeademd, kunnen deze deeltjes een allergie (overgevoeligheid) veroorzaken. Dat kan leiden tot ziekten zoals astma en een duivenmelkerlong.

De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia en van GGD Rotterdam Rijnmond.