#gokken

[erikvelema]

Mijn aangeleerd gedrag.

[atevegter]

2588 Een gokje wagen

2588 Een gokje wagen

Je gelooft je ogen direct wanneer je het leest: oud-voetballers en andere bekende Nederlanders mogen niet meer worden ingezet voor gokreclames. Dat is goed nieuws. Dat zeg ik. En zo snel. Franc Weerwind heeft de wind eronder. Geen naamgrappen. Ik vond het sowieso al belachelijk dat gasten die het echt niet voor het geld hoeven te doen reclame maken voor zoiets dubieus als gokken, maar meer nog…

[samparoy]

Sport Betting Market in the Netherlands

In this infographic we've put together some of the most interesting numbers about the sports betting in the Netherlands, including the most chosen sports for betting, most famous influencers and some money stats at https://bettingsite.cc.

[bloodyymaryyy]

Language lessons

Grid x greek driver reader

Masterlist

🏎️🏎️🏎️🏎️🏎️

Side note : something relatively small because it's finals weeks so.... I have to study anyway to whoever send anon about James Vowels, I am really sorry but I do not want to write anymore for him so... I apologise.

🏎️🏎️🏎️🏎️🏎️🏎️🏎️🏎️🏎️🏎️

Words in different languages

F1 Vegas edition

That was the title of the video

It was media day, you had a love - hate relationship with your media duties, there are days you like being there but there is also days that you did not want to be there.

Today you loved it because you and your teammate Max Verstappen and Checo Pérez .

You would be doing a video with alpha tauri well technically visa something but you refuse to say it like that.

The video's idea was to line you up with your teammates and the two drivers. Yuki tsunoda, and Daniel Ricciardo.

First was Danny, then yuki, Checo, max and then you. The idea of the video is for the world to see some words in different languages and since it was the Las Vegas Grand Prix the words were inspired by it

The first word was Casino which Danny said then

yuki in Japanese kajino

then Checo dinero

max casino

then you answered : Καζίνο

the other four drivers looked at you, confused you ask them

" what?"

Yuki spoke up :" nothing it just sounds really heavy for some reason"

" well wait and see the rest buddy" you answered him

Again Danny with sphere

Yuki : "what is sphere? " someone from behind the camera showed him and he understood " safaia"

Checo : " Esfera"

Max : " no fucking clue" he said and triggered a laugh from all of them " I don't know i guess sphere?" then Danny butted in with a remark " I don't know make one" again laughter

Y/n : " Σφαίρα"

No reaction whatsoever and moved on

Danny : gamble

Yuki : Guanburu

Checo : apuesta

Max : gokken

Y/n : Στοίχημα? Έτσι δεν το λένε έχει ούτε κι άλλος πολλές λέξεις για αυτό ? " you say looking at your Greek friend which you got a nod from you looked at your driver friends looking at you confused" I was asking him if it was the right one because we have a few words for that " you said shrugging and your friends exclaimed in understanding

Danny : Poker

Yuki : poka

Checo : póker

Max : poker

Y/n : πόκερ

Again moved on

Danny : cards

Yuki : kado

Checo : cartas

Max : kaarten

Y/n : κάρτες

Danny looked at you and said " Greek sounds like Spanish it's crazy"

"well it does sounds like Spanish that's why I was able to learn Spanish easily dude" y/n answered him

Yuki then spoke again : I haven't really heard you speak Greek, can you say something quick like a sentence? " he looked up to you with anticipation

"what do you want me to say?" y/n said

" I don't know like a normal every day sentence like how are you and stuff"

" Ε.... Καλημέρα πως είσαι? Είσαι καλά? Is that enough?"

"wow it's enough! What did you say?"

"I said : good morning, how are you, are you okay? I have spoken in the drivers parade interviews in only Greek, haven't you seen it? Or anyone from here? "

" I have!" There was your team that answered and Max with checo the same time " I should hope so for my team but you and max? I honestly didn't expect it!" you said to checo who was now beside you on the left and on the right max.

The media crew came to tell you about the rest of the day what activities you had to complete like driving the floating cars ( or something I don't know what it is) in the sdame place in the desert.

[magheteenonsjeminderzijn]

Zondag uitslaapdag dus dat doen we dan ook 😅 Althans ik, want Marcel heeft er al 2 uur fietsen op zitten als ik wakker word. Verkleumd tot op het bot maar hij heeft wel lekker gefietst.

Ik start de zondag met een kom yoghurt met muesli en lijnzaad. Daarna ga ik boodschappen doen bij AH voor het avondeten van vanavond en morgenavond.

Weer thuis ga ik ook meteen koken. Voor Marcel maak ik een ovenschotel tortelloni carbonara en een schotel lasagnette. Daar kan hij vandaag en morgen van eten en de rest kan in de diepvries zodat hij niet hoeft te koken volgende week. En voor de moeders doe ik wat lasagnette in een bakje.

Tijd voor een late lunch met 3 crackers Philadelphia Light. Na de lunch ga ik met een koffer en thuisblijvers informatie naar Mike en Natasja om de Paasei kaarsjes op te halen die mam heeft besteld. In de koffer heb ik een cadeautje gestopt met een kaart. In het pakje zit een lucky shirt dat Mike kan dragen als hij gaat gokken en op de kaart heb ik geschreven hoe leuk ik het vind om deze trip met hem te maken.

Ik blijf maar heel even en ga dan weer naar huis om de kaarsjes leuk in te pakken zodat mam ze als bedankje aan de dames van de wijkverpleging kan geven.

Als dat klaar is pak ik alles voor mam in (de hemdjes die ik gisteren heb gekocht, een kaart en 5 bakjes eten) en rij naar Amstelveen. Ik laat mezelf binnen en schrik een klein beetje als ik mam met open mond in pap zijn stoel zie liggen. Maar ze opent haar ogen. Gelukkig, ze sliep gewoon! 😅

Ik pak alles uit, we kletsen wat en drinken een kopje thee en na een uur ga ik weer huiswaarts. Rond 16.30 kom ik thuis. Ik heb nog 2 kaarten meegekregen van mam om op de post te doen. Ik vergeet ze natuurlijk te posten dus dat doet Marcel nog even. Ik neem een mandarijn als tussendoortje en daarna ga ik beneden nog een beetje stoffen en maak ik de wc’s schoon. Als ik daar klaar mee ben ga ik even op mijn gat zitten.

Ik krijg trek dus ik ga mijn eten voor de komende 2 avonden maken. Ik maak weer de champignons met biefstuk. Dat vind ik zo lekker. Dit keer eet ik het met volkoren basmati rijst. En dan komt er weer even een Yvonnetje voorbij. Ik weeg 80 gram rijst af voor 2 dagen en gooi de rijst terug in de rijstkoker. Ik was even vergeten dat de binnenpan er nog niet in zit. Oeps een deel van de rijst zakt weg naar de bodem. 74 gram krijg ik er uit de rest blijft zitten. Ik roep Marcel en onder ‘ hoe krijg je dit soort dingen toch elke keer weer voorelkaar’ probeert hij de rijstkoker aan de onderkant te openen. Dit lukt niet en uiteindelijk krijgt hij een schroef ook niet meer terug in de pan. De rijstkoker mag niet meer gebruikt worden en wordt weggegooid dus ik moet weer eens op de ouderwetse manier de rijst koken.

Marcel kiest voor de tortelloni vanavond en ik ga lekker aan de biefstuk met champignons.

Als we aan de cappuccino gaan komt Nynke nog even langs om mij een fijne vakantie te wensen. Zo lief en attent! Ook nodigt ze Marcel uit om een avond te komen eten. Dat wordt 1e Paasdag. Leuk voor Mars! Dinsdagavond is hij al uitgenodigd door zijn moeder, dan halen ze wat eten en woensdagavond eet hij bij Koen en Hannah. Hij heeft het nog druk en geen eens tijd om alles wat ik nu van tevoren heb gemaakt op te eten 😅 Hij gaat ook nog 2 avonden schaken dus die avonden kan hij wat eten uit de diepvries halen.

Ik ga mijn benen insmeren met zelfbruinende crème en ga dan met blote benen en voeten een halfuurtje lopen op de loopband. Daarna babbel ik online nog een halfuurtje met Susan die inmiddels zijn aangekomen in Las Vegas. Ik stel voor aan Marcel om nog een film te kijken op Netflix. We komen uit op Equalizer 3 met mijn favoriete acteur Denzel Washington. Ik zie hem liever in een andere rol, maar op zich een lekkere afsluiter van deze zondag.

[mudpuddlenl]

Pokerface -> poker -> gokken -> geluk -> Jurre???

[keesdp]

TERUG NAAR DE NATUUR

We bezoeken wat steden in Noord Spanje zoals Jaca, Huesca en Lleida. Allemaal stadjes met een historisch centrum boven op de berg, maar ze zijn geen toeristenbestemming, wel hebben sommige een universiteit, wat ze direct gezellig maakt als de siësta is afgelopen. Iedereen is dan op straat en in de stad. Tijdens de siësta is het uitgestorven en heet.

We zijn op weg naar Poble del Fonoll een naturistendorp in de vallei van de Rio Corb. Het valt niet mee het te vinden, de navi snapt het niet en er staan fouten in de coördinaten. Ik kom in de buurt door de aanwijzingen te volgen uit de FKK Reiseführer en hun website. Ik teken een cirkel op de kaart waar het zou moeten liggen en ga in die buurt op zoek. Tussen twee dorpjes vind ik een weg met een bord Cami del Fonoll. Dit moet het zijn, denken we en we rijden het onverharde onoverzichtelijke smalle weggetje in. Na een tijdje geklommen te hebben en vele bochten slaat de twijfel toe. We komen niets tegen wat op een dorp of camping lijkt. Dan ineens een splitsing, zonder wegwijzer. Hier is gokken de enige methode. We volgen de weg naar rechts en na een paar honderd meter niets, denk ik toch dat we de linker hadden moeten nemen. Ik besluit terug te rijden. Aangezien je hier niet kan keren ga ik achteruit tot de splitsing. We slaan linksaf en rijden een gelijkwaardig pad naar boven. Boven op de berg staat een huis. Een vrouw van een jaar of 80 maar ik kan er ook 30 jaar naast zitten, kijkt me medelijdend aan. Ze haalt er een andere vrouw bij, die misschien haar dochter of moeder is. Ik vraag naar El Poble del Fonoll. Haar Spaans is niet te verstaan, maar uit haar gebaren maak ik op dat ik die andere weg had moeten hebben. Nu weet ik tenminste dat ik goed zit. Gelukkig kan ik hier op hun erf wel keren. Terug naar het andere weggetje. We blijken nog niet eens op de helft te zitten. We rijden verder door naaldbossen en soms zien we een paard. Eindelijk een bord dat we in het naturistendorp zijn aangekomen. Alleen is er nog geen bebouwing te zien. De weg voert ons steil omhoog en na een paar bochten zien we een gebouw. De man die voor het huis zit, Wat later een hotel blijkt te zijn, wijst ons de weg naar de receptie. Een vriendelijke grote man komt met uitgestoken hand door het vliegengordijn op ons af. Hij is de eigenaar en stichter van deze gemeenschap, zo ver verborgen van de bewoonde wereld. Het dorp bestaat uit een rijtje gebouwen die in de middeleeuwen op de bergrug is gebouwd en nu gerenoveerd tot hotel, restaurant, winkel en gastenkamers. Alles geheel zelfvoorzienend en biologisch, dat betekend zeer primitief. Iedereen is de hele dag bloot en vegetarisch. De vallei is 200 hectaren groot en als je wil kan je elke avond om 8 uur meedoen met de wandeling van 1,5 uur. We parkeren eerst op het kleine parkeerterrein boven in het dorp, en gaan de boel verkennen. Aan de overkant van het dal zien we een zwembad. een trap naar beneden van 78 treden voert ons via het dal, wat de bosrijke camping blijkt te zijn, naar het paadje door het bos naar het met water uit de bron gevulde natuurbad. Vanuit het dorp kan je de camping niet zien door de bomen. Vanuit het zwembad wel. Na het zwemmen lopen we de weg door het dal naar boven. Er staan maar een paar mensen en een paar onbewoonde caravans. Het is nog een hele klim naar het dorp terug. Op de parkeerplaats waar we staan is geen schaduw. Een man die op Anthony Quinn lijkt en dezelfde stem heeft maakt me duidelijk dat ik beter in het dal kan gaan staan, daar sta je onder de bomen. We besluiten zijn raad op te volgen. Het weggetje het dal in is nog slechter dan de toegangsweg en tot overmaat van ramp mis ik ook nog de afslag het dal in, zodat we veel te ver de berg oprijden. Honderden meters moet ik achteruit langs de steile afgrond. Yvonne heeft het niet meer en na 10 minuten achteruit rijden besluiten we om eerst maar even lopend het pad af te gaan om de afslag te vinden. We vinden hem achter een ketting die we voorbij waren gereden. Verder achteruit tot de afslag en dan vooruit de diepte in. Een haarspeldbocht waar een Duits campertje staat en daarna vinden we diverse schaduwrijke plekken waar we ons kwartier maken. Zo privé hebben we nog nooit op een camping gestaan. Het enige wat we horen zijn de windmolens op de bergrichel. Ik wist niet dat ze het geluid maakte van een vertrekkende Jumbojet. Verder is alles hier zo stil, dat je de vliegen en de vlinders hoort vliegen. De sterrenhemel is adembenemend. Een haan heeft al vroeg in de morgen onze aandacht. Een ezel maakt een geluid als een alarmsysteem op de eerste maandag van de maand. Douchen doen we met een zwarte douchezak die een tijdje in de zon is gelegd en daarna in een boom gehangen, want koud water is er wel in het dal en zo wordt hij snel heet. Een wc vindt je alleen in het dorp boven en we pakken onze wandelstokken en lopen de berg op. Er is elke zondag een gezamelijke Paëlla op de eetplaats boven en we schrijven ons er voor in. Om 13:00 uur zijn we daar en een aantal mensen zitten al voorbereidingen te treffen. Anthony Quinn met zijn vrouw en een ander stel wat ook beneden kampeert in een tentje zijn al paprika's en champignons aan het snijden en wij doen gelijk mee. Anderen zijn brood aan het roosteren en sla aan het maken. Niemand spreekt Engels en wij geen Spaans maar het is hardstikke gezellig. Iedereen die hier is, is vrolijk en makkelijk. Er wordt water in flessen aangevoerd en uit een grote plasticfles wordt wijn in schenkkannetjes gedaan. Er wordt voor 40 man gedekt, maar de grootste groep komt later als wij de halve paëlla al op hebben. Yvonne heeft teveel opgeschept en geeft wat ze niet meer op kan aan een man die het niet kan geloven dat hij dat zomaar krijgt. Later in het zwembad bedankt hij haar nogmaals. Met kruiwagens wordt fruit aangevoerd en je kan eten en drinken wat je wil. En dat voor €10 pp. De baas snijdt voor iedereen een schijf meloen af, en komt daarna met een kist appels. Als afsluiting snijdt hij een zelfgebakken cake in 40 stukken. Wij kunnen niet meer en tollen na afloop het dal weer in. Het wordt erg rustig na het eten, we zien nog een paar mensen in het zwembad, maar het lijkt of alle kampeerders en hotelgasten zijn gaan slapen, net als de baas. Als we maandagmorgen de boel weer hebben ingeladen, de auto hebben gekeerd en de berg opgereden, komen we in een leeg dorp aan. Niemand te vinden. Gelukkig hebben we gisteren al afgerekend. We rijden het zandpad weer af naar de weg en missen nu al de mensen die de hele dag vrolijk OLA roepen.

We rijden naar de kust, naar camping El Templo del Sol. Een groot naturistenterrein in een naaldbos aan het strand, ten zuiden van Cartegena. Het verschil kan niet groter zijn met het vorige terrein. de receptie in Moorse steil en de 5 talen sprekende receptioniste, Ja ook Nederlands, doen vermoeden dat het hier een dure bedoening is. We mogen een plaats uitzoeken en krijgen een kaart mee van de camping. We vinden een mooie plek aan de rand met uitzicht op zee. Het is 3x zo duur als in Fonoll, maar wel 4x zo lux en we genieten van elke minuut hier in de schaduw onder de bomen en de luifel. Je loopt zo het strand op via een stenen trap, waar een douche staat om het zand en zeewater af te spoelen. Het zwembad is het mooiste wat ik ooit heb gezien en loopt net als de zee van heel ondiep naar 2 meter diep. 4 bubbelbaden. Het is volop genieten. Alleen worden we op de eerste dag al gewaarschuwd door de Belgische buren achter ons, dat er rovers op het pad langs de campers lopen, want dat mogen ze niet afsluiten omdat het een openbaar voetpad is. Ze schijnen zelfs shampoo en handdoeken te pikken. Dus sluiten we alles goed af, ook als we even gaan douchen.

[uptodatethings]

De hoofd- kenmerken van Casino Jacks in Nederland

Jacks casino betreft ‘ platform gokken en sportweddenschappen biedt! De Jacks is sinds 2021 operationeel op de NL gokmarkt en is in bezit van JOI Gaming met registratienummer 66036. In lobby tref je de beste slots van de EU, ‘ verscheidenheid aan gokken en rondes uit live studios. De vermakelijke gameplay wordt aangevuld met vlotte uitbetalingen! Beheerders overwegen verzoeken tot uitbetaling ook…

[fransopdefiets]

Quantified self 1

Dit is inmiddels een traditie geworden, het meten van de verondersteld heilzame uitwerking van mijn fietstochten. Nu zijn de meetresultaten de afgelopen jaren behoorlijk wisselend, misschien is het aardig om de uitslagen over 2015 - 2024 na afloop van deze tocht in beeld te brengen in een staafdiagram.

Het idee is simpel, ik meet mijn gewicht en de verdeling in percentages vet, spiermassa en water. De premisse was dat het vetpercentage afneemt en het percentage spiermassa stijgt. Maar dat bleek een foute premisse. Het gaat er om dat je die percentages omrekent naar gewicht, dat moet resultaten opleveren.

Vandaag 18 mei 2024 om 15:04 mat ik de volgende waarden:

Gewicht 63,8 kilogram

Vet 17,9%

Vocht 57,7%

Spier 41,5%

Ik heb enige reserves bij deze percentages, omdat ik meestal wat beter in het vet en wat minder in de spieren zit. Maar goed, we kunnen alles wel in twijfel gaan trekken, dat is een kwaal van onze tijd. Dus laten we dat nou eens niet doen en er van uitgaan dat dit waar is.

Dan mat ik ook nog de omtrek van mijn pens op navelhoogte in ontspannen toestand, die is 89 centimeter. Mijn linkerdijbeen meet 33 cm boven de knie en 47 cm onder de lies, voor het rechterdijbeen is dat 36 respectievelijk 50 centimeter.

Hoe deze cijfers eruit zien bij terugkeer? U mag erop inzetten, ik heb geen idee. Zoals u ook mag gokken tot hoever ik kom. Emmen? De Elbe? Flensburg? Oslo? Of toch gewoon die Noordkaap? Het is voor mij net zo spannend als voor u.

[the10statecelebrationtour]

Tutwiler, Blues Boy en Deak Harp

Er zijn meerdere wegen die van Clarksdale naar Indianola leiden. Wij kozen vandaag voor Route 49, die ons langs het plaatsje Tutwiler leidde. Het was in Tutwiler waar W.C. Handy de eerste blues song hoorde en op die plek, waar ooit het station stond, staat nu een gedenkbord naast een fraaie muurschildering. Check!

Door naar Indianola, naar het BB King Museum. We hadden geen idee wat ons hier te wachten stond, maar het bleek een uitstekend museum.

Het gaf een goed beeld van het leven en het karakter van Riley B. King, die in Memphis naam maakte als the Beale Street Blues Boy, later afgekort tot B.B. Ook de blues zelf werd nog verder uitgediept en er was veel aandacht voor Beale Street in Memphis, de plek waar de zwarte gemeenschap samenkwam in de clubs om muziek te maken, te dansen, te gokken etc. BB King overleed in 2015 en ligt begraven achter zijn eigen museum in Indianola.

Volgende stop tijdens deze trip was het Higway 61 Blues Museum in Leland. Welnu, dit bleek helaas gesloten. Alleen op afspraak valt er een tourtje te regelen, dat zat er nu dus niet in.

Na Leland reden we weer noordwaarts, naar het GRAMMY Museum Mississippi. Het oorspronkelijke GRAMMY Museum staat in Los Angeles, deze dependence werd geopend als eerbetoon aan deze staat, deze streek, waar zoveel betekenisvolle muziek vandaan komt. Ook hier weer interessante feiten en theorieën. Is Rocket 88 van Jackie Brenston & the Delta Cats in 1951 misschien de allereerste rock 'n roll plaat? (was Elvis dus niet de eerste in 1954?) Werd de blues 'geboren' op Dockery Farm? Meerdere grote blues artiesten, waaronder Howlin' Wolf, bleken hier in hun jeugd samen te hebben gewerkt. En alsnog aandacht voor Route 61, de Blues Highway.

's Avonds hadden we nog net voldoende puf voor een wandelingetje door Clarksdale langs de vele muurschilderingen en een paar pilsjes in de Ground Zero Blues Club, waar Deak Harp zijn rauwe blues speelde. Deak vond zijn inspiratie in zijn moeilijke jaren, wonend onder een brug in New York.

[ninabloomislame]

Get ready to dance with us on April 27th at The Tail of the Junction! Doors open at 8:30 PM for a night of pure musical magic featuring 4 incredible Toronto-based bands! 🌟 Jazz, pop, and indie rock collide for an unforgettable evening!

🎸 Lineup: JACQUELINE MADSEN & QUINN BALES D’CRUZE, ROSEWATER PARK, NINA BLOOM & THE WORST CASE SCENARIO, GOKKEN COLLECTIVE

From soulful jazz tunes to infectious pop beats and edgy indie rock anthems, we’ve got something for everyone! 🎶✨ Don’t miss out on this epic showcase of Toronto’s diverse music scene!

📅 Date: April 27th 🕣 Time: Doors open at 8:30 PM 📍 Location: The Tail of the Junction, Toronto

Join us for a night of unforgettable performances, good vibes, and memories that will last a lifetime! 🎟️💫

The tickets will be available at the door. See you there! 🔥

[reneleijen]

Opa klaagt gokbedrijf aan nadat kleinzoon half miljoen vergokt

Een opa heeft gokbedrijf Bingoal aangeklaagd omdat het bedrijf niet ingreep toen zijn kleinzoon, destijds 17, in twee maanden tijd maar liefst 162 mille vergokte van opa’s rekening. De jongen, eigenlijk te jong om online te mogen gokken, opende na zijn verlies bij Bingoal accounts op zeventien andere sites en verloor ook daar veel geld, in totaal een half miljoen euro. Hij had daarvoor stiekem…

[keynewssuriname]

Duo ontkent berovingen en werpt alibi's op

Twee mannen die terechtstaan voor hun vermeende rol in twee berovingen, waarbij ze samen met een derde persoon betrokken zouden zijn geweest, ontkennen ten stelligste betrokkenheid bij de misdrijven. Ze hebben elk een alibi ingebracht om te ondersteunen dat ze niet op de plaats delict waren. Het betreft een kettingroof op 16 juni en een gewapende beroving op 20 juni van het afgelopen jaar. Een vrouwelijke getuige verklaarde op donderdag 1 februari in de rechtszaal dat ze zich in een lijnbus bevond aan de Van ’t Hogerhuysstraat ter hoogte van het GoW2 pompstation. De bus moest vaart minderen vanwege de slechte staat van het wegdek. Ze zag drie mannen al pratend met elkaar de straat oversteken vanuit de richting van het pompstation. Ze veronderstelde dat ze van de gelegenheid gebruik zouden maken om snel in te stappen. Twee van hen liepen achter de bus langs, terwijl de derde wachtte totdat de bus het slecht weggedeelte voorbij was en weer optrok. Hij nam een aanloop, sprong naar de bus en griste haar gouden halsketting weg. De dief rende vervolgens naar de overkant van de straat en vluchtte via een voetpad naast een Suribetshop richting Abrabroki. De vrouw herkende verdachte S. als degene die haar ketting heeft gestolen en verdachte J. als een van de twee anderen die samen met hem waren. De politie heeft de derde verdachte niet gearresteerd. Een tweede getuige, die op dezelfde dag verscheen, was op 20 juni slachtoffer van een gewapende beroving. Ook hij herkent beide verdachten. Deze man, die werkzaam is als Salesman, was op zijn route gestopt bij de Suribet shop aan de Van ’t Hogerhuysstraat, vlak naast het voetpad dat naar Abrabroki leidt. In de shop had hij enkele minuten tot de kassier gesproken. Bij binnenkomst viel het hem op dat iemand (verdachte S.) aan het gokken was. Bij terugkeer naar zijn auto werd hij overrompeld, net nadat hij was ingestapt. Voordat hij het portier kon sluiten, trok verdachte J. het weer open. De rover was onopgemerkt dichtbij gekomen. J. trok hem uit de auto, waarna hij S. naast het voertuig zag staan met een vuistvuurwapen in de hand. Beide verdachten sommeerden hem stil te blijven, anders zouden ze hem doden. Terwijl S. hem onder schot hield, nam J. zijn mobiele telefoon en gouden halsketting mee. Hij probeerde ook zijn trouwring van zijn vinger te krijgen, maar dat mislukte. Een derde verdachte heeft de auto doorzocht en enkele belangrijke spullen meegenomen. Op vragen van de rechter, de openbare aanklager en de advocaat van de verdachten, bevestigde het slachtoffer dat hij ervan was overtuigd beide mannen goed te hebben herkend. 'In het begin was ik in paniek, maar na enkele seconden was ik kalm. De man die het portier opentrok stond dichtbij en ik heb zijn gezicht goed bekeken. Dat zal ik nooit vergeten,' aldus het slachtoffer. Hij herkende J. onder meer aan een tatoeage met de afbeelding van een ster in de hals en een met traandruppels onder zijn ogen. J. beweerde dat veel mensen tranen tatoeëren om hun verdriet te symboliseren. Hij betoogde dat het figuur in zijn hals niet een ster, maar een bloem is. Zijn voornaamste verdediging was echter dat hij niet op de plaats van de beroving was. Hij bracht in dat hij in de periode 18-29 juni bij zijn zus logeerde en niet uit huis is geweest. Zijn medeverdachte S. beweerde ook niets van de berovingen af te weten. Hij verklaarde dat hij juist op de dagen waarop de berovingen zijn gepleegd steeds de hele dag bij zijn opa was. De rechter heeft de verdere behandeling van de zaak uitgesteld tot begin maart. De zus van J. en de opa van S. zullen als getuigen worden opgeroepen om de alibi's te toetsen. Read the full article

[jinegas]

Online sportweddenschappen

Voor nieuwe Nederlandse spelers die op zoek zijn naar informatie over sportweddenschappen, bieden we op bookmakersnederland.net een gids aan die je helpt de wereld van het gokken te betreden en beter door weddenschappen, bookmakers, bonussen en registraties te navigeren! Kennis is geld! Profiteer ervan!

[peterpijls1965]

9 Januari 2016.

Ik ging naar de kroegen

Ik had zeven jaar geen café van binnen gezien. Daarom vond ik het tijd worden voor een kroegentocht. Ik stond vijf jaar vrijwel droog; ik vond dat ik een verzetje verdiend had, na een annus horribilis met vier amputaties en zeven maanden van oudtestamentische pijn.

Welgemoed begaf ik me in racekar Anne-Rose op weg naar het dorpshart. Halverwege, bij het gemeentehuis, hield een handvol grotere pubers me aan. Ze zaten op een bankje. De langste vroeg waarom ik geen benen meer had. Ik legde het uit. Hij zei: “Dat is wel heavy kut wat u overkomen is.”

Ik vroeg waar ze uitgingen. De lange zei dat er voor de jeugd niets te doen was in Venray. In het plaatselijke weekblad las ik over een desolate soos met weinig aanloop ondanks hevige subsidiemaatregelen.

Ik zei dat ik naar café Goesting ging, om mijn kroegentocht af te trappen. Dat leek de lange een goed idee, voor een type van mijn leeftijd. Toen ik wegreed, zei hij: “Niet teveel drinken, anders laten de kakkerlakken u blazen.”

In café Goesting stuitte ik op een muur van goedgeklede twintigers, die een hoger opgeleide indruk maakten. Aan de muur versleten Perzische tapijten, van de soort waarop The Black Crowes hun concerten spelen.

Een knappe ober die op de jonge Martin Bril leek vroeg wat ik wilde drinken. Ik zei dat mijn vriendin over vijf minuten zou arriveren, en vroeg naar de cocktailkaart. Desgevraagd deelde ik de ober mee dat ik vroeger graag Bloody Mary’s dronk, maar alleen op vakantie, op voorwaarde dat de hotelbar Hopperiaans genoeg was. De ober zei: “Ik maak straks een strakke Bloody Mary voor je.”

Toen mijn vriendin na vijf minuten nog niet was gearriveerd, vertrok ik enigszins gegeneerd. Ik kon die toegewijde ober moeilijk opbiechten dat ik door de schuldsanering geen geld had voor een Spa Blauw.

Maar in café Hulsman, even verderop aan het plein, werd ik vrijwel meteen na binnenkomst, waarbij een soort verpleegkundige met veel égards de deur voor me open hield, verwelkomd door Jo uit Overloon, die vroeg wat ik wou drinken.

Even later wist ik dat Jo verslaafd was geweest aan alcohol, gokken en cocaïne. Hij had in dezelfde kliniek gezeten als ik, even verder in het dorp. Hij twaalf maanden, ik zeven.

“Nu ben ik van alles af”, zei Jo, met een fluitje Brand in de rechterhand. “Bier drink ik alleen weer recreatief.” Zijn goed doorbloede huid en vermoeide ogen zouden een ander verhaal kunnen vertellen, maar de junkenetiquette schrijft voor dat dergelijke zaken niet benoemd worden.

“Ik heb het in de hand”, zei Jo.

“Dat zie ik”, zei ik.

Een afgetrainde blondine van rond de 35 in strak zwart wees naar de restanten van mijn benen en zei: “Doet het pijn?” Ik zei: “Vanavond niet.”

Ik zette koers naar uitbating Moment, waar ik nieuwjaarsnacht discussieerde met een dronken Marokkaan, die zeker meende te weten dat ik een stille in burger was. Hij tilde mijn muts een stukje op om te kijken of ik een oortje had. Ik zei: “Heb je ooit een stille in een rolstoel gezien?” Met grote stelligheid zei hij: “Ik wel, met de kermis. Maar jij was het niet.” Zijn Marokkaanse vriendin, ook dronken, ontzette me met veel misbaar en verwijten, ik bedoel richting haar amant.

Nu was Moment vrijwel verlaten. Een Molukse beveiliger in een grijs pak dat hem goed stond, liet me vriendelijk binnen. Het biljart en de flikkerende sportzendertelevisies deprimeerden me onmiddellijk. Aan de bar raakte ik verzeild in een gesprek met een jong Pools stel. We spraken een mengelmoes van Duits, Engels, Pools en Nederlands. Ze werkten in de tuinbouw. Het meisje zei: “Venray is een vakantiedorp. Er wonen alleen wel veel gekken.” Dit beaamde ik.

In café De Uitmarkt, even verderop, zwaaide ik naar een journaliste van het plaatselijke mediabedrijf. Maar het bleek een dubbelganger, die me verwonderd aanstaarde. Mijn bijziendheid speelde me op. Mijn linkeroog is lui, het rechter ziet alleen ver goed. Daardoor zie ik alles een beetje wazig, wat me altijd wel beviel – ik droeg mijn brillen vaker niet dan wel. De look-a-like bleef me maar aankijken, iets bourbonachtigs in de rechter hand. Ik ging er vandoor.

Buiten herinnerde ik me wat een studievriend in Tilburg me altijd voorhield: “Drank maakt meer lief dan je kapot is.”