#kinderliedjes

[doldriest]

'Roodborstje tikt tegen't raam, tik, tik, tik...' #roodborstje #robin #bird #kinderliedjes (bij Heerde) https://www.instagram.com/p/CkBTk0ONNFR/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[degenezijde]

Zo frustrerend dat er een website bestaat als Liederenbank.nl, maar dat die zo moeilijk doorzoekbaar is.

Er zijn hier en daar mp3's beschikbaar voor liedjes, maar je kan daar niet op filteren!

Vroeger kon je vanop de homepagina filteren op genre, maar de knop is nu weg! (URL is https://www.liederenbank.nl/genre_lijst.php?)

BLIJKBAAR is er een aparte subpagina waar je wel de liedjes waar de melodie van gekend is kan op vinden? Maar die staat ook weer nergens op de home gelinkt. https://speelmuziek.liederenbank.nl/ - maar daar kan je dan weer niet zoeken op genre.

[lieveheersbeestjesklas]

De papa van Amy kwam met zijn piano in de klas. Hij speelde enkele kinderliedjes, maar ook klassieke muziek. We mochten zelfs genieten van 2 zelfgemaakte muziekstukken, deze waren prachtig. De kinderen mochten ook zelf eens proberen spelen. Dankjewel voor het bezoek!

[rtvideaal]

Boekenmarkt en heruitgave bij Stichting 't Oude Kinderboek

Vrijdag was de feestelijke heruitgave van Het leelijke eendje, gepresenteerd in het Stadshuus op de Markt in Lochem door Stichting ‘t Oude Kinderboek (StOk). Het programma was een muzikaal welkom met oude kinderliedjes door Ilse Roelofsen, een terugblik op 25 jaar StOK en de vertelling van ‘Het lelijke jonge eendje’ door meesterverteller Stan Fritschy.

[rotterdamvanalles]

Hoge Brug over de Delfshavense Schie bij Overschie. Circa 1900

In Overschie komen de vier wateren bij elkaar die alle vier kortweg met Schie worden aangeduid: De Delfshavense Schie, de Delftse Schie, de Rotterdamse Schie en de Schiedamse Schie.

"Schie" zou scheiding kunnen betekenen tussen de naastliggende gebieden, het oude Maasland en Schieland.

Overschie ligt niet over de Schie, maar het is een verbastering van OuderSchie of OuwerSchie. In het Latijn (waarin vroeger alle akten geschreven werden) bestaat geen verschil tussen de letters u en v, waardoor de verbastering ontstaan kan zijn. Als Ouder oud betekent zou er ook een Nieuwer Schie moeten zijn, dat inderdaad voorkomt op kaarten boven Schiedam, dat toen zelf een buitendijks gors was, dat pas rond 1250 afgedamd werd.

Voor 1200 was er nog maar één Schie. In een oorkonde uit 1200 wordt Overschie nog Scyhe genoemd[1][noot 1] in 1272 nadat de Schielandse Hoge Zeedijk aangelegd is worden er plaatsen omschreven als Nieuwendamme en Ouden Dammel, en in 1288 heet Overschie Ouder Schye.

Als in 1596 het ambacht de Hoogenban te koop komt te staan wordt er nog Ouerschye en Ouerschie gebruikt, eenduidigheid in schrijfwijze was er niet. Deze Hoogenban was evenals Overschie een ambachtsheerlijkheid, dat later met Overschie samengevoegd werd. Ban of banne was vroeger ook een naam voor een rechtsgebied.

Aan de oever van de Rotte, tussen Delft en Overschie, zat een kikvors luid te wenen ... is een bekend kinderliedje met vele varianten. Dat Overschie niet aan de Rotte ligt is een dichterlijke vrijheid.

Prentbriefkaart komt uit de collectie van @stadsarchief010 en informatie komt van wikipedia.

[jurjenkvanderhoek]

WOORDEN BLOEIEN IN DE TUIN VAN RIKKERT ZUIDERVELD

Elke dag vers, iedere dag een nieuw gedicht, een liedje of een drietal oneliners. Om te lezen, te beleven, te overdenken. Voor Rikkert Zuiderveld betekent dat ook iedere dag een nieuw idee, een andere gedachte. Om te schrijven, te dichten, te bepeinzen. En na lezing te zien dat het goed is. Elke dag is ook hij weer fris en fruitig uitgeslapen taalvaardig, zoals ik, iedere morgen gezond weer op. In de nacht dient de muze zich als een donderslag aan. Altijd in de stilte van de duisternis, want dan is er ruimte vrij gemaakt en staat het leven een paar uur in de wacht. In een flits verschijnt de inspiratie en kunnen de ogen beter niet meer gesloten, stel je voor dat de ingeving vervaagt met de slaap. Echter prent de gedachte zich stevig in en heeft geen houdbaarheidsmoment. Elke morgen blijft het vers, een appeltje voor de dorst.

De poëzie van Rikkert heeft geen tijd nodig om in te dalen, maar verdient de aandacht wel. De woorden schijnen makkelijk op papier te zijn gekomen, maar eenvoud kent een meervoudig voorwerk. Tijd te bespiegelen, aandacht te filosoferen. Woorden doorstrepen, opnieuw beginnen. Eigenlijk zou ik, zoals geschreven in het voorwoord tot de bundel, een enkel vers per dag moeten lezen. Zo zoals het dichtwerk is ontstaan, iedere dag een vers vers. De bundel heet per slot 'Elke dag vers'. Maar dan ben ik er het hele jaar 2024 zoet mee. En kan pas in januari 2025 met een beschouwing van de gehele bundel komen. Dus heb ik er bij wijze van spreken een haastklus van gemaakt om veel eerder dan pas na 365 dagen met een bespreking te komen. O, ik bedenk me iets: dit jaar heeft een dag meer. Ach, dan neem ik dus die dag maar even rust om op adem te komen.

De verzen liggen makkelijk in de gedachte, blijven eenvoudig hangen waardoor ik er meerdere op een dag kan lezen en verwerken. Rikkert Zuiderveld is vanaf zijn begin als artiest een liedjesschrijver. Heeft in de jaren 60 van de vorige eeuw meerdere diepzinnige teksten op papier en de plaat gezet. Dat zijn songs die welhaast meteen zouden moeten kunnen beklijven. Je kunt ze nog eens weer beluisteren, maar daarna zullen ze meegezongen moeten kunnen worden. De cabaret- en kinderliedjes, de liedteksten en plezierdichten in de bundel ‘Elke dag vers’ hebben nog dat vluchtige karakter. Lekker in het gehoor liggend met een kwinkslag, een diepere betekenis. Deze zelfde aanpak van toen hebben de teksten van nu, die dan gedichten worden genoemd, het sonnet, de sonnettine en de sonnettette. In de inleiding worden deze vormen keurig uitgelegd. 

“Hij gluurde door elk sleutelgat / naar alles wat bewoog. / Men vond hem bloedend op de mat, / een sleutel in zijn oog.” en “Wij wassen onze koning graag de oren, / voor heel wat mannen doet hij weinig goeds. / ‘Neem toch de tram, of huur een houten koets, / of blijf maar thuis in uw ivoren toren.’/  / ’t Zijn krokodillentranen die zij huilen: / als zij z’n vrouw zien, willen ze wel ruilen.”

Zuiderveld heeft geen vast publiek, hij schrijft voor iedereen. Alhoewel hij wel met een schuin oog wordt bekeken, want hij zit toch in die besmette christelijke hoek. Wordt daardoor minder serieus genomen, schijnt. Maar wie tijd neemt voor en aandacht schenkt aan zijn werk komt van een koude kermis thuis. Hij heeft voor elk mens die dat nodig heeft een stichtend woord, een fundering om de dag op te bouwen. Hij baseert zijn manier van leven en denken op de Bijbel, maar eigenlijk zouden wij dat allen moeten doen. Het zou de wereld leefbaarder maken, ook wanneer we dat boek niet van kaft tot kaft voor waarheid aannemen. Er staan goede dingen in geschreven, die Zuiderveld in begrijpelijke taal voor ons nu leesbaar maakt. Mijn woorden overdenkend meen ik dat Rikkert een nieuwe handzame Bijbelvertaling heeft gemaakt. De oude teksten die naar onze tijd hertaald en vernieuwd zijn onder de loep genomen en er een eigentijdse draai aan gegeven. Een draai waardoor de boodschap overhoop is gehaald en van meerdere kanten kan worden bekeken. Zo gedraaid dat alle mensen er iets aan hebben, ongeacht waar men in gelooft en voor waarheid aanneemt.

“Al lezend werd ik slimmer dan Poirot, / met Marco Polo vond ik nieuwe landen, / ik reisde met een spannend boek in handen / naar Mars of naar de grotten van Lascaux. /  / En dan het Boek: een glimpje van Gods luister / waardoor ik licht ontdekte. En mijn duister.”

Het is net geen light verse, hoewel Rikkert daarvoor ook zijn hand niet omdraait. Hoewel ze wel aan de lichte kant zijn, zonder drempel voor iedereen te begrijpen, verdienen ze een geconcentreerde overdenking. Mijmerend kan ik er een deel van de dag op kauwen, in mijn hoofd herhalen - van gene en de andere kant bekijken. Al heb ik bij lezen de inhoud en de strekking meteen begrepen, toch liggen ze nog na te smeulen door de dag en vlamt het vuurtje eens in de middag weer op. Trekt een glimlach rond mijn mond. Zoals je eigenlijk soms een grap pas na meerdere ogenblikken begrijpt, na een paar uur de clou invalt en je in lachen uitbarst terwijl er op dat moment niets te lachen valt. Rikkerts' poëzie bezorgt mij binnenpretjes, zo kom ik de dag wel door. 

“Hier proef je zomerwijn, je hoort cicaden, / de bakker bakt croissants en dagvers brood. / Wij komen er wat graag, om half ontbloot / en half verbrand aan zee te liggen braden. /  / Daar wordt gezonnebaad en luigelakt. / Vive la France! Waar heel Holland bakt.”

De teksten maken het leven lichter, omdat de dichter op dat leven en die wereld een prettige blik en liefdevolle kijk heeft. Hij neemt dingen met een korreltje zout en brengt zo smaak aan zijn teksten. Weleens sterk gekruid, maar nooit flauw en smakeloos. Zuiderveld schrijft voor alle mensen, iedereen kan zich wel ergens in een gedicht of liedje vinden. Hij spreekt alle mensen aan op een vriendelijke toon, maar wel met een scherpe tong. Zijn potlood heeft altijd een geslepen punt, zodat hij in duidelijk schrift zijn visie op de wereld kenbaar kan maken. 

“Het midden van ons land kent vele lagen. / Zo kent de ‘Biblebelt’ zijn eigen sfeer / van recht en tucht, gestrengheid in de leer. / Die kan ik – met wat moeite – wel verdragen, /  / behalve als men stug en onverdroten / de halve waarheid zingt op hele noten.”

Rikkert Zuiderveld is een tuinman, een hovenier. Hij tuiniert in letters. Hij is de gaardenier van de taal. Hij harkt de taaltuin aan, wiedt de woordpercelen en plet de letterzetters. Alles om de taal mooier te maken, de uitspraak weelderig te laten klinken. Hij schoont de taal op, als het ware. Speelt met woorden en geeft een speelse betekenis aan het dichten als spelvorm met letters en leestekens. Hij spit en keert de grondtaal om, hij graaft en legt nieuwe woordbedden aan. Hij cultiveert de taal tot nieuwe dichtvormen. Voor hem bestaat er geen onkruid, alle woorden en uitdrukkingen zijn welkom. Wanneer het maar kracht geeft aan de opbrengst. 

“De wijzen komen veelal uit het oosten, / Tibet en China, India, Japan. / Hun wijsheid tilt ons op een hoger plan, / met woorden die bemoedigen of troosten. /  / De Dalai Lama, Lao-Tse en zo. / En Herman Finkers. Ja, oet Almelo.”

Het is vruchtbare grond in de tuin van Zuiderveld, daar kweekt de letterman exuberante sonnetten die geuren met kleurrijke sonnettettes. De ollebollekes staan er fleurig bij. De liedteksten laten van zich horen en in de takken van het cabaretgewas kwinkeleren de kinderversjes. En Rikkert ziet dat alles goed is, leunend op zijn hark. Hij beziet zijn werk en weet dat morgen de nieuwe dag zich aandient met oneliners, die hun kopjes uit de koude grond omhoogsteken. De tuinman is tevreden, hij heeft weer een herbarium vol teksten. De woorden liggen te drogen tussen de pagina's, maar blijven elke dag vers.

“Ik was weer bezig onkruid uit te roeien / en knielde op een bed violen neer. / Door alle distels zag ik nergens meer / de schoonheid die een hart doet openbloeien. /  / Vergeet een mens algauw wat hem bezielt / en zegt geen dank meer, zelfs wanneer hij knielt?”

Rikkert Zuiderveld is een poëet die een prozaïsch verhaal verkort dichterlijk kan laten klinken. En houdt hij zich dan vast aan rijm en ritme, een rots in de branding zoals God dat ook voor hem is, dan dansen de verzen over de bladzijden en door het boek. Hoor ik hem de liederen zingen zichzelf begeleidend op gitaar, zoals David de psalmen zong onderwijl de lier bespelend. Ik schrijf hier ‘liederen’, want ‘liedjes’ klinkt zo denigrerend. Alsof het meer kitsch is dan kunst wat Zuiderveld doet. In vrijwel elk gedicht gaat hij als een voetballer recht op het doel af zonder de bal af of over te spelen. De aanval is de beste verdediging. Dat is nodig daar hij zichzelf weinig zinnen geeft om de puntjes op de i te zetten, er een puntje aan te zuigen en een punt te maken. Geen vraagtekens, maar uitroeptekens. 

In deze bundel, die eigenlijk een verzameling van ingevingen en uitdrukkingen is, bedient hij zich niet van het lichte vers. Hij giet zijn gedichten in de vaste vormen die gangbaar zijn in de poëzie. Zijn werk is poëtisch verantwoord. Schijnen uit de losse pols geschud en opgeschreven, maar hebben altijd een diepere gedachte, een filosofisch mijmeren. Zuiderveld gaat niet over één nacht ijs en dicht niet voor de vuist weg. Er zitten wel addertjes onder het gras. Maar hij of zij die op zijn of haar tellen past, met zorg en aandacht de verzen leest, vindt de grond waarop de teksten wortel hebben geschoten.

Elke dag vers. 365 liedjes, gedichten en meer. Rikkert Zuiderveld. Uitgave Ark Media, 2023.

[mijnniemandsland]

De wielen.

Het kinderliedje “De Wielen van de Bus” presenteert een charmant, maar natuurkundig onmogelijk scenario: een bus die eeuwig blijft rijden zonder ooit te stoppen om te tanken. Deze analyse verkent de implicaties van dit liedje vanuit een natuurkundig perspectief, met speciale aandacht voor het concept van een perpetuum mobile. De kern van het liedje is de voortdurende beweging van de bus – de…

[joeytaxgitaar]

Tijdens gitaarles in Huissen een opname gemaakt van een jonge leerling. Hij speelt 'Brown Girl in the Ring'. Een liedje bekend van Boney M uit de  beginjaren '80. Oorspronkelijk een kinderliedje uit Jamaica en maakt deel uit van een kinderspel waarbij een meisje in de ring een dansje maakt. Dit stuk voor gitaar komt uit het muziekboek Guitar Basics Repertoire uitgeverij Faber ff Music en wordt gespeeld met een backtrack en een akkoordbegeleiding.

[preachingdrummer]

Huis op de Rots

‘Wie naar Mij luistert en doet wat Ik zeg, is verstandig. Hij lijkt op een man die zijn huis op een rots bouwt.’Mattheüs‬ ‭7‬:‭24‬ ‭ Hoe vaak deze bijbeltekst al niet verkeerd geciteerd of uitgelegd is, is onbegrijpelijk. Zelfs het bekende kinderliedje geeft het verkeerd weer: dat we ons huis op Jezus moeten bouwen willen we verstandig zijn. Maar Jezus zelf zegt iets heel anders, als we naar…

[froggyrights]

we had a cd called '50 beste kinderliedjes' and i memorized most of them but only had the vaguest idea of what most of them actually meant. i can still sing them all (and now i know what the lyrics mean!) and i'm in my 30s. also loved 'twee emmertjes' and 'twee beren' - that one we could do fun extra rhymes like 'twee geiten Mummy biten' :D

~kikkertjes anon

I KNOW THAT CD!! hahaha that's so cute :) the twee beren rhyme is a banger.. you're like unlocking memories for me I forgot I knew all of these! My favorite was always Berend Botje and an English one funnily enough. This is making me so excited for my friends and my sister to have kids so I can sing them cute nursery rhymes hahaha

[chantalvdreijden]

🎼Schuitje varen, theetje drinken, Varen we naar de Overtoom🎶 #childrenssong #kinderliedjes #music #muziek #boat #bootje #schuit #vintage #blackandwhite #blacknwhite #bnw #bw #bws #noir #zwartwit #monochrome #igbnw #bnwvintage #lovephotography #photography #photographer #fotografie #fotograferen https://www.instagram.com/p/CfuYtxWDpU1/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[jobthomas]

Een open brief aan Studio 100

Een open brief aan Studio 100

I’m writing this one in Dutch because it just wouldn’t make sense in English. Ik spreek Nederlands tegen onze dochter. Met een (West-)Vlaams accent, want daar kom ik natuurlijk vandaan. Aangezien ik niet moet verwachten dat ze hier in Kaapstad vaak aan het Nederlands zal blootgesteld worden, probeer ik mijn best te doen om haar Nederlandse boeken voor te lezen en Nederlandstalige muziek te laten…

[cherryxberry]

De kinderen uit de klas staan op het punt om lekker buiten te gaan spelen. De bel gaat en iedereen rent naar buiten. Alle meisjes uit klas maken een kring en spelen spelletjes. Op sommige momenten komt er ook een leuk dansje voorbij. Janneke was weer eens haar huiswerk vergeten. Truus had goede bedoelingen om Janneke haar huiswerk te komen brengen. Truus loopt het klaslokaal binnen en legt het papierwerk op het bureau van Johanna. Nadat Truus juffrouw Johanna haar excuses aanbood namens haar onhandige dochter, hoort Truus ineens een kind huilen. Ze kijkt uit het raam en ziet een meisje huilend op een steen. Truus rent zo snel als ze kan naar buiten om het huilende kind te helpen. Truus ziet een een klein meisje huilend op een steen. Huilend, huilend helemaal alleen. Truus zegt 'Sta op meisje lief en droog je traantjes af kies een kindje uit de kring met wie je dansen mag.' Het meisje lijkt nieuw te zijn in de klas. Het meisje is heel erg bang en denk dat niemand haar aardig vind. Truus pakt haar hand, loopt met haar naar de kring en vraagt wie er met haar wilt dansen en spelen. Marie lacht naar het meisje en wilt heel graag samen met haar dansen. Na een heleboel leuke spelletjes is de pauze helaas al snel weer over. Marie loopt samen met het nieuwe meisje naar de klas. Zij mag naast Marie komen staan. Marie wilt haar heel graag helpen en wegwijs maken op school. Maar wie is toch dat nieuwe leuke meisje met haar mooie bloemetjes jurk? 🤔 #verhaal #verhaaltjevoorhetslapen #storyofinstagram #storytelling #dutch #nederlands #zigeunermeisjehuilendopeensteen #kinderliedjes #kindertijd #jeugdsentiment #jeugd #gezellig #marie #truus #johanna #nieuwmeisje #nieuweklasgenootjes #klasgenoten #nieuwopschool #oudetijden #toenwasiedereennogliefvoorelkaar #vroegerwasallesbeter #vroegerwashetheelgewoon #vroeger #muziek #spelletjes #dansjes #dansen #spelen https://www.instagram.com/p/B7IqAtAJnrT/?igshid=3qwg58ue3lri

[andrebannenberg]

Biotex wilde een zonnige commercial met drie kleine kleutertjes, die op een hek zaten zoals in het Oudhollandse kinderliedje. Maar het was hartje winter in ons land, dus dan wijk je uit naar zonniger streken. Dat werd Marbella in Zuid-Spanje. Er waren drie draaidagen voor gepland. Geld speelde geen rol leek het, zelfs de drie Hollandse kleutertjes met vader/moeder vlogen mee.

Een Spaans hek, drie kleine kleutertjes, een zonnetje, een camera en AKTIE! Er waren drie draaidagen gepland, dat bleek ruim voldoende.

Gidi kende Marbella al van eerder werk daar en had er voor gezorgd dat we in het Hotel GOLF Guadalmina zaten, gek als hij is op golfen. Hij was daar geheid op de baan te vinden als je hem kwijt was.

Ook nam hij ons mee naar een beeldschone plaats niet ver van Marbella: Ronda, bekend om zijn fraaie arena. Andalucia op z'n mooist.

Een oude kennis van Gidi, de Italiaanse operazanger Toni Dalli, woonde ook in de buurt met een eigen (Italiaans) restaurant, wat zeker een bezoekje waard was. De goede man perste ook nog een lied uit zijn oude strot na het eten, maar op het cassettebandje klinkt het beter.

Terug in Amsterdam vroeg geluidsman Tom Tholen op een dag op de filmset of ik twee maanden met hem meeging naar Sjanghai in China om geluid op te nemen voor een Chinese speelfilm...

Wordt vervolgd.

[rotterdamvanalles]

Hoge Brug over de Delfshavense Schie bij Overschie. Rond 1900

In Overschie komen de vier wateren bij elkaar die alle vier kortweg met Schie worden aangeduid: De Delfshavense Schie, de Delftse Schie, de Rotterdamse Schie en de Schiedamse Schie.

"Schie" zou scheiding kunnen betekenen tussen de naastliggende gebieden, het oude Maasland en Schieland.

Overschie ligt niet over de Schie, maar het is een verbastering van OuderSchie of OuwerSchie. In het Latijn (waarin vroeger alle akten geschreven werden) bestaat geen verschil tussen de letters u en v, waardoor de verbastering ontstaan kan zijn. Als Ouder oud betekent zou er ook een Nieuwer Schie moeten zijn, dat inderdaad voorkomt op kaarten boven Schiedam, dat toen zelf een buitendijks gors was, dat pas rond 1250 afgedamd werd.

Voor 1200 was er nog maar één Schie. In een oorkonde uit 1200 wordt Overschie nog Scyhe genoemd[1][noot 1] in 1272 nadat de Schielandse Hoge Zeedijk aangelegd is worden er plaatsen omschreven als Nieuwendamme en Ouden Dammel, en in 1288 heet Overschie Ouder Schye.

Als in 1596 het ambacht de Hoogenban te koop komt te staan wordt er nog Ouerschye en Ouerschie gebruikt, eenduidigheid in schrijfwijze was er niet. Deze Hoogenban was evenals Overschie een ambachtsheerlijkheid, dat later met Overschie samengevoegd werd. Ban of banne was vroeger ook een naam voor een rechtsgebied.

Aan de oever van de Rotte, tussen Delft en Overschie, zat een kikvors luid te wenen ... is een bekend kinderliedje met vele varianten. Dat Overschie niet aan de Rotte ligt is een dichterlijke vrijheid.

Prentbriefkaart komt uit de collectie van @stadsarchief010 en informatie komt van wikipedia.

[mijnniemandsland]

Papegaaitje.

Het Nederlandse kinderliedje “Papegaaitje leef je nog” lijkt op het eerste gezicht een onschuldig spel, maar bij nadere beschouwing roept het diepgaande filosofische vragen op over bestaan, bewustzijn en communicatie. Dit artikel onderzoekt de implicaties van deze ogenschijnlijk simpele vraag vanuit verschillende filosofische perspectieven. Vanuit het existentialistische perspectief staat de…