#loopbaancoach

[mysticruinschild]

Carrière-GPS: navigeren door onzekerheid met vertrouwen en richting

In het voortdurend evoluerende landschap van de hedendaagse arbeidsmarkt worden individuen vaak geconfronteerd met onzekerheden en uitdagingen als het gaat om het navigeren in hun leven.loopbaanbegeleiding. Het snelle tempo van de technologische vooruitgang, economische verschuivingen en mondiale veranderingen heeft een dynamische omgeving gecreëerd waarin traditionele loopbaantrajecten niet langer lineair zijn.

Wat is Carrière-GPS?

Carrière-GPS is een metaforisch hulpmiddel dat individuen helpt hun loopbaantraject in kaart te brengen op een manier die aansluit bij hun doelen, waarden en ambities. Vergelijkbaar met een Global Positioning System (GPS) dat realtime begeleiding en richting biedt in fysieke ruimtes, biedt Career GPS strategische inzichten en navigatieondersteuning op professioneel gebied.

Voordelen van het gebruik van Carrière-GPS

Duidelijkheid: Een van de belangrijkste voordelen van het gebruik van Career GPS is het verkrijgen van duidelijkheid over uw carrièrepad. Het helpt u uw sterke en zwakke punten, interesses en waarden te identificeren, zodat u weloverwogen beslissingen kunt nemen over uw professionele traject.

Doelafstemming: Carrière-GPS helpt bij het afstemmen van uw carrièredoelen op uw persoonlijke ambities. Of u nu streeft naar opwaartse mobiliteit, een carrièreverandering, ondernemerschap of de balans tussen werk en privéleven, deze tool helpt u een koers uit te stippelen die aansluit bij uw langetermijndoelstellingen.

Aanpassingsvermogen: In de huidige volatiele arbeidsmarkt is aanpassingsvermogen cruciaal. Career GPS voorziet u van de vaardigheden en mentaliteit om met veerkracht en vertrouwen door veranderingen, uitdagingen en onzekerheden te navigeren.

Continue groei: Door gebruik te maken van Career GPS kunnen individuen voortdurend leren en vaardigheden ontwikkelen. Het moedigt een proactieve benadering van loopbaanbeheer aan, waardoor groei en vooruitgang in de loop van de tijd worden bevorderd.

Hoe Carrière-GPS te implementeren

Zelfevaluatie: Begin met het uitvoeren van een grondige zelfevaluatie om uw sterke en zwakke punten, waarden, interesses en carrièredoelen te identificeren.

Doelen stellen: Definieer duidelijke en haalbare carrièredoelen voor de korte en lange termijn op basis van de bevindingen van uw zelfevaluatie.

Onderzoek en verkenning: Ontdek verschillende carrièrepaden, sectoren en kansen die aansluiten bij uw doelen en interesses. Verzamel informatie, netwerk met professionals en zoek mentorschap of begeleiding.

Ontwikkeling van vaardigheden: Investeer in het ontwikkelen van relevante vaardigheden en kennis door middel van formeel onderwijs, certificeringen, workshops of online cursussen.

Pas je aan en herhaal: blijf flexibel en sta open voor veranderingen in je carrière. Controleer uw Carrière-GPS regelmatig en pas deze aan op basis van veranderende omstandigheden, feedback en nieuwe kansen.

Conclusie

Carrière-GPS dient als een waardevol hulpmiddel voor individuen die door de complexiteit en loopbaancoach van het moderne carrièrelandschap navigeren. Door gebruik te maken van de principes van zelfbewustzijn, afstemming van doelen, aanpassingsvermogen en voortdurende groei, kunnen individuen hun carrière met vertrouwen en richting sturen, waardoor ze uiteindelijk meer voldoening en succes bereiken in hun professionele inspanningen.

[hafffff]

[deel 1] Het is een idyllisch en naïef beeld dat ik heb dat als ik er ook zou wonen, in deze overzichtelijke eenrichtingsstraat, het dan in één keer opgelost zou zijn: alle onrust die ik voel in mijn leven en in mijn werk en die ik samen met mijn loopbaancoach probeer te duiden door vraag en antwoord, associatiekaarten en grote vellen papier. Misschien verwacht ik te veel van een straat. Ik weet ook wel dat er achter deze voordeuren meer speelt dan ik in die korte inkijkjes van enkele seconden kan zien. Dat verklapt ook de rommelige stoep, met half-vergane planten, fietsen met een lekke band en lukraak neergezet, bankjes van gebroken hout en losse planken, vergeelde posters naast kapotte deurbellen, spullen waar ooit nog iets mee moet maar nog niets mee is gedaan. Het is samengeraapte gezelligheid, zoals uit de Scandinavische kinderboeken die ik vroeger las. Ik zag mijn toekomst altijd als een situatie waarin ik een stabiele status quo heb bereikt, een zekere vorm van rust, kaders en behaalde successen. Waarin het niet continu voelt alsof alle onderdelen van mijn leven in de lucht hangen en we nog maar moeten zien in welke samenstelling het zal landen. Misschien tevergeefs. In de Groeneweg lukt het me om ondanks de gebreken de mooie dingen te zien, is het een straat waar ik desondanks graag zou willen wonen. In eerste instantie omdat ik dan verwacht dat dat op magische wijze ‘alles’ oplost, maar ook omdat mijn werk elke dag draait om orde in de chaos aanbrengen, en dat ik hier zie dat er ook chaos in de orde is. Dat het samen kan gaan, dat ik genoeg tijd heb, dat alles goed komt, ik zie het elke keer als ik terugloop en de kluwen in mijn hoofd net wat rechter zijn gaan liggen simpelweg door te praten en op te schrijven.

[markeduke]

Loopbaancoach Mentaloo

In een wereld waarin zelfvertrouwen en een duidelijk carrièrepad cruciaal zijn voor succes, kan het vinden van de juiste begeleiding een life-changing ervaring zijn. Dit is waar loopbaancoaching een rol speelt, en één naam die opvalt in dit veld is Mentaloo.

Mentaloo is veel meer dan alleen een loopbaancoach; het is een gids die mensen helpt om zelfvertrouwen op te bouwen, onzekerheden te overwinnen en belemmerende overtuigingen om te buigen naar krachtige drijfveren. Met een focus op zowel persoonlijke groei als professionele ontwikkeling, biedt Mentaloo een holistische benadering van loopbaanbegeleiding die de innerlijke en externe obstakels aanpakt die mensen tegenkomen op hun pad naar succes.

Een van de belangrijkste gebieden waarin Mentaloo excelleert, is zelfvertrouwen coaching. Veel mensen worstelen met een gebrek aan zelfvertrouwen, of het nu gaat om het nemen van belangrijke beslissingen in hun carrière of het durven nastreven van hun dromen. Mentaloo biedt gepersonaliseerde begeleiding en tools om mensen te helpen hun zelfvertrouwen op te bouwen en een positieve mindset te cultiveren die hen in staat stelt om hun doelen te bereiken.

“Hoe krijg ik meer zelfvertrouwen?” is een vraag die vaak wordt gesteld door degenen die de diensten van Mentaloo zoeken. Door middel van empathische begeleiding en bewezen technieken uit de organisatiepsychologie en assertiviteitstraining voor volwassenen, helpt Mentaloo individuen om hun zelfbeeld te versterken en hun innerlijke kracht te vinden.

Naast zelfvertrouwen coaching biedt Mentaloo ook carrière coaching die gericht is op het identificeren van doelen, het ontdekken van passies en het navigeren door professionele uitdagingen. Of het nu gaat om het vinden van een nieuwe baan, het bevorderen van leiderschapsvaardigheden of het heroriënteren van een carrière, de experts van Mentaloo staan klaar om individuen te begeleiden op hun professionele reis.

Een van de unieke aspecten van Mentaloo is de focus op het omkeren van belemmerende overtuigingen. Deze overtuigingen kunnen mensen tegenhouden en hen ervan weerhouden hun volledige potentieel te bereiken. Door middel van cognitieve herstructurering en gedragsveranderingstechnieken helpt Mentaloo individuen om hun belemmerende overtuigingen te herkennen en om te buigen naar positieve, empowerende overtuigingen die hen stimuleren om actie te ondernemen en hun doelen na te streven.

Of je nu worstelt met onzekerheden in je carrière, belemmerende overtuigingen wilt overwinnen of gewoon op zoek bent naar begeleiding bij het bereiken van je professionele doelen, Mentaloo biedt een veilige en ondersteunende omgeving waarin je kunt groeien en bloeien. Met een team van ervaren coaches en een bewezen trackrecord van succes, is Mentaloo de partner die je nodig hebt om jezelf te ontdekken, je zelfvertrouwen te vergroten en je carrière naar nieuwe hoogten te brengen.

[Related site1] [Related site2]

[yoekacoaching]

Fouten maken, het is een nuttige bezigheid. Hoe meer fouten je maakt, hoe meer en sneller je immers dingen kunt leren. Wanneer je een fout hebt gemaakt of zaken anders verlopen zijn dan verwacht: kijk dan eens naar: • Wat er juist anders liep • Hoe je hier in andere situaties mee bent omgegaan • Hoe jij je krachten en hulpbronnen kunt inzetten om deze situatie te veranderen • Wat mogelijkheden zijn naar de toekomst toe. Elk foutje dat we maken, geeft ons kansen om te leren. Grijp deze kansen dus met open armen aan en ontwikkel jezelf verder. Want we zijn nooit klaar als mens. Het pad leidt ons naar groei en mogelijkheden. Al zijn er soms doornen op de weg, blijf focussen op het pad en je volgende stap vooruit en ontdek wat je uit struikelblokken en fouten leren kunt. 💪 #foutenmaken #groeiminset #vanfoutenleren #struikelblok #stresscoach #kindercoach #jongerencoach #loopbaancoach #andersdanverwacht #angstcoach #foutenmaakmoed (bij Yoeka) https://www.instagram.com/p/CCJUUF9D_2c/?igshid=1sbtkox3kf2zj

[nataschavanbeek]

Ben jij geboren in 1974 of eerder? En minimaal 12 uur per week werkzaam? Gefeliciteerd! Dan kom je dit jaar in aanmerking voor een gesubsidieerd loopbaanadvies. Het Ontwikkeladvies 45+ stelt jou in staat om je koers voor de komende jaren te gaan bepalen. Misschien ben je al wat jaren werkzaam in je baan en vraag je je af of je dit tot aan je pensioen wilt en kunt blijven doen. Misschien ben je net in een andere rol gestapt en wordt er nu ander gedrag van je gevraagd. Misschien is er zojuist een grote organisatieverandering geweest en ben je niet zeker of deze nieuwe aanpak bij jou past. Wat je loopbaanvraag ook is, een Ontwikkeladvies op maat helpt je om zelf in de regie te blijven van je werkende leven. Wil je meer informatie, stuur een pb of mail me. #loopbaancoaching #eenlevenlangleren #noloc #loopbaancoach #waalwijk #brabant #coachinbrabant #ontwikkeladvies #ontwikkeladvies45plus #persoonlijkeontwikkeling #loopbaanvraag #bornin1974 #werk #carriere #twyfelfonteincoaching https://www.instagram.com/p/BvdyZZbDyE9/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=13e3w06z5so21

[gewoonkarin]

Bezinken

Gisteren tekende ik mijn vaststellingsovereenkomst. Datum uit dienst is precies de datum dat ik tien jaar geleden in dienst kwam. Ik denk dat ik het zo goed vind. Denk. Het afgelopen jaar was er veel spanning op het werk, ik nam het iedere keer mee naar huis. Vermoeiend. Kon het niet meer goed van me afzetten. Steeds op zoek naar iets waar ik wel blij van werd. Compenseren. De moe bleef. Negatieve sfeer is vermoeiend. Het is maar werk maar daar ben je wel een aardig deel van de week. Nu komt vrijgesteld van werk. Op vrijdag ga ik even naar het werk om mail te checken en eventueel actie ondernemen. Wel zo netjes. Afwezigheid wel aangezet in de mail. Niet netjes om mensen lang op antwoord te laten wachten. De vraag of ik al druk aan het solliciteren ben wordt gesteld. Nee dus. Nog niet. Eerst laten bezinken. Uitzoeken wat ik wil. Ik was al gestart met een loopbaancoach en daar mag ik mee verder. Dat brengt rust. Hoop ik. Eerst eens wat bijwerken. Dat ook. Ik was muren schilderen her en der in mijn hoofd aan het inplannen. Weekenden. Dat kan nu doordeweeks. Tussen het schilderen door solliciteren. De stoel voor grote zus stofferen. Geen weekendklus maar gewoon op een doordeweekse dag. Ik hoop dat ik, als al het schilder- en opruimwerk klaar is, een nieuwe baan heb. Ideale situatie. Dat zal wel niet maar hopen mag. Vanavond eerst een feestje vieren. Goede afwisseling.

[marjoleinekramer]

Koers herpakt

Weten wat je wil, dat kan nog knap lastig zijn als jongvolwassene. Niet alleen privé, maar ook in je werkende leven wordt vaak gezegd ‘weet waar je voor staat’ of ‘wat fijn dat de toekomst voor jou nog helemaal open is’ en er wordt gevraagd ‘welke kant wil je op’. Tsjah... Als je alles al zou kennen zou je je pad blindelings vinden, maar dat is natuurlijk net niet het geval omdat je ‘nog maar net komt kijken’. 

Omdat veel jonge professionals zich afvragen wat ze nu precies willen of in welke richting ze zich willen ontwikkelen, biedt Omroep Zeeland ze gesprekken een ‘loopbaancoach’ aan. Zo ook bij mij. In eerste instantie was ik wat terughoudend; ik denk best te weten wat ik wil en waar ik voor sta. En het is (gezien mijn leeftijd) ook logisch dat ik sommige dingen nog moet ontdekken. Onder het mom van ‘baat het niet, dan schaadt het niet’, heb ik mijn koppigheid/trots toch aan de kant gezet. Daar ben ik wijzer door geworden en er zijn ook genoeg zaken die ik al wist bevestigd.

Harmonizer

Ik wist bijvoorbeeld al dat ik qua werktype een ‘Harmonizer’ ben, maar ik ben nog veel meer over mijzelf te weten gekomen door de gesprekken die ik met loopbaancoach Rob heb mogen volgen. Zo kwam naar boven dat ik een journalistieke functie ambieerde omdat ik de opleiding journalistiek heb gedaan. Weliswaar ben ik in 2015 afgestudeerd op ‘bedrijfsjournalistiek’, maar omdat ik eigenlijk vanuit mijn afstudeerscriptie zo in mijn baan van ‘webredacteur bij de Provinciale Zeeuwse Courant rolde, heb ik daar verder niet meer bij stilgestaan en ben ik vol voor die functie gegaan. 

Natuurlijk had ik net als iedereen naast geweldige ook minder leuke werkdagen als webredacteur van de krant. Dagen waarop het echt even niet vanzelf ging. Tsjah, ‘werk is werk’ en ‘je krijgt het niet cadeau’ dacht ik dan. Tot ik na tweeënhalf jaar stilstond bij het feit dat ik de helft van de onderwerpen waar ik over schreef niet perse interessant vond. Ook stoorde het me dat ik me vaak niet goed genoeg naar mijn zin in een onderwerp kon verdiepen voor ik een bericht schreef. Een ochtendje research, een paar interviews, uitwerken en publiceren maar. Toen ik de opleiding journalistiek op mijn zeventiende startte, verwachtte ik die interesse wel zou komen als ik verder zou ‘rijpen’, maar nee. 7,5 jaar later moest ik concluderen dat dat toch niet gebeurd was. En wat doe je dan..? 

Competenties & taken

Via een vragenlijst ben ik verder gaan zoeken en meer over mijzelf te weten gekomen. Zo houd ik van zekerheid en stabiliteit en vind ik het fijn om in mijn werk tot concrete resultaten te komen. Ergens wist ik dit wel, maar zo stond het toch opeens zwart op wit voor me. 

Competenties die volgens deze vragenlijst bij me zouden passen zijn: nauwkeurigheid, delegeren, plannen & organiseren, kwaliteitsgerichtheid, samenwerking, sociabiliteit, coachen van medewerkers, voortgangscontrole, relatiebeheer en klantoriëntatie. 

Competenties die mij motiveren zijn: resultaatgerichtheid, onderhandelen, aansturen van individuen, overtuigingskracht, leerbereidheid en assertiviteit. 

Taken die volgens deze vragenlijst bij me zouden passen zijn: schrijven, contact onderhouden, plannen, strategisch denken, werkzaamheden plannen, administratieve taken, projecten opzetten en organiseren. 

En deze sectoren passen bij me: media, organisatie en advies, planning en productiebegeleiding, dieren, horeca, openbaar bestuur, onderwijs, training en instructie en ten slotte wetenschap. 

Doorstappen

Altijd fijn, om zo meer over jezelf in ‘het werkende leven’ te leren of dingen die je al dacht te weten bevestigd te krijgen. Alleen... omvatte mijn functie niet geheel deze competenties en taken. Toen ben ik eens rond gaan kijken en vond ik mijn ideale volgende stap in een functie als ‘Redacteur Evenementen & Programmering’ bij Omroep Zeeland. Een functie die precies de competenties en taken omvat die hierboven beschreven staan én weer een journalistieke organisatie. 

Nu, weer ruim een jaar later ben ik tot de conclusie gekomen dat mijn takenlijst steeds meer richting administratie en ondersteunen van anderen gaat en dat ik naar mijn zin te weinig schrijf in deze functie. Daarnaast ben ik nieuwsgierig naar de strategische kant van communicatie en zou ik dat graag ontwikkelen. En nu voel je hem vast al aankomen, het is weer tijd om door te stappen..! Ik wil mijn bedrijfsjournalistieke koers volledig herpakken. En er ligt al iets in de week, daar hoop ik later meer over te kunnen schrijven. To be continued...

[dagboekliesa3d]

26/03/2019

- Ik heb zin om alles kapot te maken vandaag.
 Ik had een conflict met mama via WhatsApp waarin ze zich alweer absoluut niet in mijn standpunt kon verplaatsen en enkel mijn negatieve emoties zag. Ik was al kwaad en ben alleen maar gefrustreerder geworden. Ik wil haar nu echt uit mijn leven bannen, ze heeft alleen nog maar een slechte invloed op mij. 
In die toestand heb ik ook echt zin om E. alles op te biechten en het desnoods daarmee volledig te verpesten, ik kan niet meer tegen de onzekerheid. Eerst heel liefdevol en nu niks meer, ik snap het niet. 
Ik ga toch proberen wachten tot m’n volgende afspraak bij de psychologe eer ik het echt doe. Ik ben nu zo pissed dat ik echt nood heb aan weten waar ik voor sta. Ik voel me echt kut.
 Gisterenavond was er dat vooral met Kristof (buur) die zijn deur herhaaldelijk dicht-knalde waardoor ik een paniekaanval kreeg doordat dat mij triggerde. Nu ben ik ongelofelijk gevoelig aan auditieve prikkels en kan ik niks geluid meer verdragen.
 - De enige mensen waar ik nog meer overeen kom zijn de mensen die zich in mij kunnen verplaatsen en weten hoe het voelt om mentaal niet helemaal oké te zijn.
 - Ik heb opgemerkt dat ik me extra veilig voel wanneer ik een tijdje in gesprek ben met iemand. Omdat ik me erkend en geaccepteerd voel? Ik voel me dan zo comfortabel dat ik niet wil dat het stopt (tot het echt doodloopt en ik echt niets meer te zeggen heb).
 Misschien is het het gevoel van een connectie te hebben? Dat voelt dan zo goed dat ik continu in gesprek wil blijven (maar helaas weet ik niet altijd wat zeggen)
 - Nu de connectie met E. nergens naartoe gaat, voelt het alsof ik weer van 0 moet beginnen in het leren opbouwen van gezonde relaties. Ik weet dat ik gewoon nieuwe mensen moet leren kennen maar ik zie daar tegen op en ik vrees dat ik net hetzelfde ga voorhebben: ik vind niemand interessant, of 1 iemand extreem. 
Ik weet ook niet of dat het wel zal oplossen. Psychologe zei dat ik me met meerdere mensen moet omringen die samen de pijn verlichten.. maar wat als het nooit genoeg is? Wat als ik continu in gesprek moet zijn om dezelfde “high” te voelen? Ik voel alsof ik niet iedereen zijn tijd kan opeisen en heb het ook echt moeilijk met mensen die hun grenzen niet kennen
 > ik verlang zo hard naar connectie dat ik continu in gesprek moet blijven om me niet geïsoleerd te voelen (of misschien zit ik gewoon te veel alleen binnen)
 En waarom nu meer dan ooit? Enkele maanden geleden was dat verlangen niet zo sterk. Omdat ik het sinds die connectie met E. echt voel? Omdat ik me opener en kwetsbaarder opstel voor connecties? Omdat ik duidelijker grenzen stel over wat ik wel en niet nodig heb?
 Alleen zijn voelde altijd veel beter omdat ik omringd was met mensen die niet goed voor me waren. Nu ik enkele mensen heb waar ik me veilig bij voel, voelt dat beter dan alleen zijn en wil ik me daar aan vastklampen. Introvert voor de slechte mensen, extravert voor de goede mensen. 
(Ik herinner mij een dag met 3 of 4 foto-opdrachten en dat ik me zo goed voelde omdat ik nodig was, ondanks het niet veel sociaal contact was. Ik voelde me toen echt goed en zou dat wel opnieuw willen bekomen met een job waarin ik zelf mijn eisen kan stellen maar toch nodig ben) > misschien toch naar loopbaancoach als volgende stap?

[hafffff]

Groeneweg, Zwolle

Ik kom net uit de trein en loop met grote stappen door de Groeneweg in Zwolle. Een smalle eenrichtingsweg parallel aan het spoor, met aan één kant huizen, die allemaal uitkijken op de Deventerstraatweg en de rails die daar weer achter liggen. Het is een donderdagmiddag en er is niemand anders op de stoep. Ook de vorige keren dat ik hier liep, passeerde ik hooguit één of twee voorbijgangers. Het lijkt er altijd uitgestorven. Wel zit een paar keer in een studentenhuis halverwege mijn route een meisje dat in het raamkozijn al rokend aan het bellen is, of al bellend aan het roken. Als de bewoners het vanuit hun woonkamers in de gaten houden, zouden ze me waarschijnlijk herkennen als dat meisje dat eens per maand op hoog tempo door de straat stapt. Volgens Google Maps is het achttien minuten wandelen, maar alleen, zo heb ik ondervonden, als je flink doorloopt. Door de trein die vaak met enkele minuten vertraging aankomt, moet ik met enige haast de hele Groeneweg af om op tijd te zijn. Ik kom niet graag te laat. Of beter gezegd: zoals sommige mensen witte strepen van een zebrapad of randen van een stoeptegel willen ontwijken, in diezelfde mate wil ik te laat zijn voorkomen. Te laat komen garandeert dat of mensen me niet aardig vinden, of mijn zelfopgelegde strakke planning in de soep loopt. Waarschijnlijk allebei. Een trein eerder maakt me een half uur te vroeg: te lang om rustig te wandelen, te kort om ergens te overbruggen. Dus dan maar een trein later en haast. Het gevoel geen tijd te hebben hangt toch altijd al als een sluier over mijn dag. Aan mijn linkerhand passeert een wirwar van zijstraten die eerst geen samenhang lijken te hebben - Spoorstraat, Groenestraat, Eendrachtsweg - maar vanaf de Lindestraat komt er een Dahliastraat, Begoniastraat, Klimopstraat, ik kom langs een bloemen- en plantenwinkel en als ik de Hortensiastraat oversteek, ben ik er. Als onderdeel van een opleidingstraject krijg ik, naast workshops, intervisie en een traineeship, loopbaancoaching. Van een loopbaancoach, die ik koos uit een toegestuurde lijst van namen en websites, en alleen op basis van een goed gevoel. Waar ik normaal een beslissing dagen- of wekenlang laat sudderen, stuurde ik nu direct een mail en zette de afspraken in gang. Ze heeft dezelfde naam als mijn kat, wat in gesprekken met vrienden nu soms voor verwarring zorgt.

Inmiddels ben ik een paar keer geweest, in Zwolle. Het zijn lange gesprekken van anderhalf tot twee uur, waarin ze me goede vragen stelt waar ik over nadenk en dan antwoord, of gelijk op antwoord en later over nadenk. Praten wordt afgewisseld met een gedachte-oefening of een groot vel papier waar ik iets op uit teken. Ik verplaats van stoel naar stoel rond de grote houten tafel tijdens een oefening om de verschillende meningen in mijn hoofd te onderscheiden, hou een maand bij waar in mijn lichaam ik stress ervaar (mijn buik) of juist vrolijkheid (mijn wangen), kies uit kleurrijke kaarten welke het beste bij mijn situatie past (één met een veelvoud aan verschillende kleuren en vormen). Alle bevindingen worden weer besproken. Op de terugweg naar het station loop ik even snel als op de heenweg, want als ik de trein mis moet ik een half uur wachten, tijd die ik niet heb. Zowel heen als terug over de Groeneweg zit mijn hoofd vol van alle kleine en grote zorgen waar een dag uit kan bestaan. Het licht ontvlambare materiaal voor een piekeraar om mee aan de haal te gaan. Met grote stappen over de stoeptegels en mijn jas telkens een knoop verder open om af te koelen, ben ik jaloers op de bewoners van deze weg. Ze hebben enigszins troosteloos uitzicht op het grijze spooraanzicht, maar kennen de buren, weten de weg, wonen in de sweet spot van dichtbij het centrum maar niet erin, hebben goed verzorgde planten op hun vensterbanken, krijgen baby’s en hangen kartonnen makelaarsborden met hun namen buiten op ter kennisname, hebben een voorraad pasta en andere conserven in de voorraadkast die nooit opraakt, bij nummer 110 hangt een bordje dat je gratis kruiden kan plukken in hun voortuin, posters voor vrede en bobbleheads achter de ramen, de bankjes voor hun huis staan op het zuiden, ze hebben banen die niet complex zijn en waarvan ze niet elke week denken, hoe ga ik dit nu weer oplossen?, banen met zelfs een kantoor en een HR-manager, zetten geleegde containers bij de juiste huisnummers terug, hebben nooit haast. Stel ik me zo voor. In de trein naar huis maak ik aantekeningen van de opgedane inzichten aan de lange tafel in een voormalig klaslokaal. Ik heb eerder therapie gehad, maar nog niet eerder mezelf als werkend persoon geanalyseerd. Het blijkt dat mijn werkende ik niet zo ver afstaat van mijn persoonlijke ik. Dat treft: in de loop van het jaar ontdek ik dat ik die twee identiteiten ook niet per se van elkaar wil scheiden. Het nadeel van de overlap is dat ik dus op alle gebieden tegen dezelfde dingen aanloop. Een piekerende people pleaser met gevoelsmatig chronisch tijdgebrek en wensen te over. In positieve zin merk ik door die samenhang iedere keer op de terugweg van een coachingsessie, een workshop of intervisie een lichter gevoel. Meer zelfkennis en meer duidelijkheid. Het gevoel dat het misschien toch gewoon goed komt, allemaal. Ik leer dat ik positiever en nieuwsgieriger ben dan ik al die jaren dacht. Dat voor iemand die houdt van structuur en orde, ik bij de aanblik van chaos niet per se in paniek raak, maar juist de mouwen opstroop en ga onderzoeken: wat is de volgende stap? Ik merk dat het uit balans is en dat ik me vaker druk maak dan me goed doet. Maar wanorde is niet altijd de oorzaak van mijn stress: het geeft me juist iets te doen. [laatste alinea's hier]

[yoekacoaching]

View this post on Instagram

A post shared by Yoeka (@yoeka_coaching)

#loopbaanbegeleiding #loopbaan #loopbaancheques #loopbaancoaching #werken #werkgeluk #werkmantra #fluitendnaarjewerk #werkdruk #werkdrukvermindering #werkdrukverlagen #werkdrukverlagend (bij Yoeka) https://www.instagram.com/p/CVsLk21oR9G/?utm_medium=tumblr

[nataschavanbeek]

5 tips voor solliciteren anno nu

De spelregels van het solliciteren zijn veranderd. Hoe iemand tegenwoordig een baan vindt, lijkt in de verste verte niet meer op de wijze waarop we tot 8 jaar geleden werk vonden. Vroeger begon je met het opstellen van je cv en het omcirkelen van advertenties. Wellicht kende je iemand die bij het bedrijf werkte, dan had je mazzel en kon je je wat beter voorbereiden. Je stuurde je brief met cv en pasfoto per post en wachtte op een reactie. De werkgever las jouw motivatie, je cv, bekeek je fotootje eens goed en besloot of je uitgenodigd zou worden voor een gesprek. Misschien kende hij/zij je van naam of werd een telefonische referentie ingewonnen. Je was voor het grootste gedeelte ‘in control’ over wat je toekomstige werkgever over jou te weten kwam.

Om nu een nieuwe baan te vinden is het nodig je zienswijze 180 graden te draaien. Benader de markt vanuit de gedachte van de werkgevers die op dit moment zoeken naar nieuw talent. Hoe zou jij vanuit hun positie naar jouw kandidatuur kijken.

Deze 5 tips brengen je dichter bij je doel:

1. Google jezelf

Het online bewijs van jouw bestaan, je gedragingen, je opvatiingen, je looks, je netwerk, je verleden, je heden. Het is allemaal te vinden op een van de meest gebruikte startpagina‘s, Google. Anders gezegd, een werkgever heeft binnen één seconde een eerste indruk van jou zonder ook maar je cv of zorgvuldig opgestelde begeleidende brief te hoeven lezen of jou te hebben gezien in levende lijve.

Check zelf wat er over jou te vinden is en bepaal of je deze informatie wilt bewerken, aanvullen of uitbreiden. Zorg ervoor dat hetgeen er over jou te vinden is op internet eenduidig is. Wees volledig in het benoemen van wat je goed kunt, wat je wilt en hoe men jou kan bereiken. Op elke website of sociaal kanaal straal je hetzelfde uit. Gebruik een foto gemaakt door een fotograaf. Kijk bijvoorbeeld eens op lotverstegen.nl voor een impressie.

2.  Maak een carrière portfolio

Laat je prestaties zien, evenals je ervaringen, opleidingen, aanbevelingen, awards, nominaties, deelnames aan talentenprogramma‘s en wat jij nog meer relevant vindt om kenbaar te maken. Werkgevers hanteren allereerst een risicomijdende strategie bij het aannemen van nieuw personeel. Graag wordt gekozen voor iemand wiens werk zij al kennen. Als ‘anonieme’ sollicitant zul je harder moeten werken om te overtuigen en op gesprek uitgenodigd te worden.

Ben je overtuigd van jouw toegevoegde waarde voor die specifieke organisatie? Laat hen je werk zien, zodat het voor zich kan spreken. Laat zien waarmee je vanaf dag 1 al een bijdrage kunt leveren aan de organisatie. Iemand aannemen ziet een werkgever als een investering, die terugverdiend moet worden.

Wellicht ben je niet meteen inzetbaar op het gehele functieprofiel. Belicht dan de een of twee onderdelen die je volledig beheerst. Werk uit hoe jij die taken voor de organisatie waar je solliciteer zou uitvoeren. Een portfolio kun je zowel offline als online opzetten, wat het beste bij jouw persoonlijkheid past en de branche waarin je wilt werken. Per sollicitatie kun je hier aanpassingen in maken. Een leuke online manier is via Prezi.com of Canva.com. 

Laat zien hoe je hebt nagedacht dat jouw bijdrage er uit gaat zien voor die organisatie. Is je beroep programmeur, zet een applicatie in elkaar. Ben je een sales professional, beschrijf hoe je voor hen een nieuwe klant zou werven.Stuur dit mee met je sollicitatie. 

3. Breng je netwerk in kaart

Niets zo pijnlijk als een inschattingsfout tijdens het aannameproces voor een werkgever. Na zorgvuldige selectie en afweging er achter moeten komen “dat het toch niet werkt” en het proces weer van voren af aan moet beginnen is een nachtmerrie. Er is geïnvesteerd en nu blijkt er toch geen echte match te zijn. De waarde van een referent of iemand die de organisatie kent en jou aanbeveelt is Groot. Je doel is om op gesprek te komen. In kaart hebben wie tot jouw persoonlijke netwerk behoren is zeer waardevol. 

Maak een overzicht: wie ken je, waar werken ze, wie kennen zij, wie kennen jullie gezamenlijk. Noteer ook de organisaties waar je graag zou willen werken. Je kunt het visueel maken met een groot vel papier en stiften, of een overzicht in Excel met contactgegevens erachter (of allebei). Op Internet zijn talloze voorbeelden te vinden, kies er een die bij je past. 

Plan netwerkgesprekken in en eindig je gesprek Altijd met de twee vragen:  a. Heb je een tip voor mij?  b. Wie vind jij voor mij ook relevant om te leren kennen?  Op deze manier houd je je netwerk in beweging. 

4. Richt je op de kleinere ondernemingen en jongere organisaties

Tweederde van alle vacatures werden de afgelopen jaren uitgezet door startende ondernemingen (nu jonger dan 7 jaar) of bedrijven die twintig of minder medewerkers hebben (Bron: CBS). Vergroot je kans om aangenomen te worden door je te richten op deze groepen werkgevers. Breid vervolgens uit naar bedrijven met 50 medewerkers en daarna naar 100 medewerkers. 

Wanneer je tip 3 hebt opgevolgd en je netwerk goed in kaart hebt, zul je veelvuldig in gesprek zijn de komende tijd. Tijdens deze gesprekken ontstaan er spontaan openingen voor nieuwe gesprekken met nieuwe contactpersonen. Blijf ook zoekopdrachten op Linkedin invoeren en staar je niet blind op de bedrijven die op dit moment vacatures open hebben staan. 

Vaak is er latent beoefte aan extra ondersteuning of expertise en heerst de opinie dat een vacature procedure opzetten tijdrovend is en duur. Liever kiest men voor een interne oplossing, kijkt men rond in het netwerk of worden de kandidaten van een ronde eerder nog eens onder de loep genomen. 

Jij als werkzoekende benadert deze bedrijven proactief. Na het contactmoment link je met deze persoon op Linkedin en ga je het bedrijf volgen op Social Media. Stuur een bericht waarin je bedankt voor het prettige gesprek. Wellicht wil je nog iets vermelden wat je in het (telefoon)gesprek vergeten bent. Je laat zien dat je de sociale etiquette beheerst en je vergroot de kans dat je onthouden wordt. 

5. Doe onderzoek naar het bedrijf waar je op gesprek gaat en de mensen die je gaat spreken

Wie ken je via je netwerk die iemand kent die bij het bedrijf werkt? Bel die persoon en vraag naar de bedrijfscultuur, op handen zijnde veranderingen. Over hoe het is om daar te werken. Verdiep je in de achtergrond van de mensen die je te spreken krijgt, bijv. door op hun profiel op Linkedin te kijken en overeenkomsten of verschillen met jou te vinden. Wat valt je op? Hoe lang werkt iemand al bij de onderneming? Welke opleiding hebben ze gevolgd? Welk advies zou jij hen geven? 

Verwacht niet dat jij de enige kandidaat bent die uitgenodigd wordt voor een gesprek. Je kunt jezelf onderscheiden door je zeer goed voor te bereiden. Het functieprofiel geeft je slechts beperkte informatie. Vaak gedateerd, zonder actuele projectomschrijving er in, politiek correct geschreven. 

Natuurlijk neem je de website van de onderneming goed door. Bekijk ook de zakelijke pagina’s op Social Media. Welke rode draad wordt voor jou zichtbaar? Wat zou jij aanbevelen, anders doen, ook al ben je geen Marketeer van beroep? 

Het zal je verbazen hoe weinig kandidaten zich echt gedegen voorbereiden voor het gesprek. Jij kunt hiermee echt het verschil maken. Bovendien maak je het gesprek hierdoor vele malen interessanter en dynamischer. Doordat je iets weet, wordt het ook makkelijker om vragen te stellen, waarmee je je interesse en luistervaardigheid kunt aantonen. 

[gewoonkarin]

Het is het ammel niet

Dat omschrijft het wel. Ik bleek nog honderd lapjes tekort te komen voor de lappendekens. Diepe zucht. Verkeerd geteld. Wiskunde was nooit mijn ding. Vandaag is de vrouw van ons "boske" overleden. Gisteren sedatie gestart. Ik appte hem nog dat het wel eens heel hard zou kunnen gaan. Dat ging het. Ik heb zo met hem te doen. Het waren tropenmaanden voor hen. Kanker is kut. Sorry geen sorry voor de term. Op het werk gisteren was ik boos en in de war. Wat gezegd wordt is niet altijd wat gezegd wordt ofzo. Ik ben van de duidelijkheid en klare taal. Ik werd boos en verdrietig tegelijk. Onmacht. Dat gevoel brengt me altijd terug naar de dood. Dat is wat zij die mijn toekomst denken te bepalen niet beseffen. Ik heb mijn eigen rugzak en die zit even vol. Ik heb geen ruimte meer voor meer onmacht. Maandag heb ik een soort van gesprek. Wat moet ik daarmee. Er wordt toch weer niets duidelijk en ondertussen verdwijnen mijn collega's van werk naar werk. Ik zoek zelf verder. Loopbaancoach in de pijplijn en een avond bij een bedrijf wat ik mooi vind. Ik ben uitgenodigd dus ze zullen wel iets in me zien. Hoop ik. Na veel afwijzingen ben ik niet zo positief. Ik ben te oud en weinig flexibel. Gezin staat op nummer één. Onze liefjes zijn nog net te jong om zelfstandig alles te moeten doen. Ik zwaai ze graag uit naar school. Daar ben ik moeder voor, onder andere. Wat ik verder zie is nog veel te doen. Van haken tot administratie opruimen en van schilderen tot muren en trappen verven. Keukenkastjes en ramen. Vies. Planning maken om alles weer op orde te krijgen. Dat stomme werk kost me energie en dat werkt niet. Dat slaat lam. En de tuin natuurlijk. Daar ben ik nu een uur of twee bezig geweest. Omdat dat rust geeft.

[marjoleinekramer]

Meeloopdag webredactie

Ik heb laatst mogen meelopen op de webredactie van Omroep Zeeland. Eerder heb ik op de webredactie van de PZC gewerkt. Omdat ik me na de gesprekken met de loopbaancoach afvroeg hoe het hier op de webredactie zou zijn, heb ik een meeloopdag aangevraagd. 

Dat was verhelderend. Er zijn verschillende overlegmomenten op een dag, veel bellen en schrijven. Ook is het veel schakelen met collega’s: wie maakt een video, zijn er radiofragmenten bij een verhaal? Kunnen we de potentiële ‘tegenpartij’ ook even spreken voor we het verhaal publiceren, etc. Ik heb zelf een bericht over stroomdiefstallen mogen schrijven. 

Hectisch 

Ik merkte dat ik het vrij hectisch vind, vergeleken met mijn huidige job. Veel schakelen, veel afstemmen, afhankelijk zijn van of mensen opnemen of je terugbellen. Deze elementen komen in mijn huidige functie zeker ook voor, maar dan binnen een paar dagen i.p.v. twee uur. Ik merkte/herinnerde me ook dat je soms veel moeite doet, maar toch (voor dat moment) zonder verhaal eindigt. Ook vind ik het fijn om me voor te bereiden, maar dat gaat hier niet: je wordt geleefd door het nieuws dat binnen jouw dienst ontstaat.

Met radio en televisie erbij is het nog meer ballen hooghouden dan op de webredactie van de krant. Jij bent namelijk de enige (met je twee webcollega’s van de dag) die artikelen schrijft. En dan gelijk 15 tot 30 per dag. Ook was de druk om snel te publiceren wel weer wennen. Zo vind ik het veel fijner me goed in te lezen in een onderwerp, dat te laten bezinken en daarna met een gedegen plan/publicatiestrategie te komen. 

Ik ben het laatste jaar qua schrijven gewend dat ik ik een tekst schrijf, die even naast me neerleg. Nog eens kijk, zaken kan perfectioneren. Een collega nog eens laat lezen en dan pas tot publiceren overga: als ik zeker weet dat de tekst helemaal af en naar mijn zin is. Dat gaat vaak niet op de internetredactie, daar ligt het tempo simpelweg een heel stuk hoger. Ik merkte dat ik dat niet echt prettig vind: een bericht moeten publiceren als je nog niet zeker weet of het wel ‘af’ is. Het past ook minder bij mijn competenties ‘nauwkeurigheid’ en ‘kwaliteitsgerichtheid’. 

Back to my basic

Het was een leerzame dag voor me, waarin mijn eerdere idee over de richting waarin ik me wil ontwikkelen wederom bevestigd is. Ik kwam tot de conclusie dat journalistiek een goede opleiding is geweest voor mijn algemene ontwikkeling en om te leren onderzoeken, doorvragen, schrijven en dat alles in een hoog tempo. Maar dat ik het 24/7 journalist zijn niet in me heb. Ik wil me ontwikkelen als bedrijfsjournalist. De combinatie van journalistiek én communicatie. Hier heb ik ook een minor in gevolgd tijdens de opleiding: dit bleek een gouden combinatie voor mij. We hebben toen onder andere een landelijke derde prijs gewonnen voor het magazine Onbeperkt. Hierna heb ik een stage bedrijfsjournalistiek gevolgd bij Het Inventief. Je zou kunnen zeggen dat ik ‘back to my roots’ wil. 

Bedrijfsjournalistiek is dan ook onderdeel van mijn huidige functie. Zo ben ik naast schrijven en publiceren veel bezig met plannen en organiseren, samenwerken, de voortgang van projecten bewaken en een stukje relatiebeheer. Dit past eigenlijk hartstikke goed bij me, dus ik ga voorlopig lekker verder op dit pad. En het pad van de keiharde (regio)journalistiek laat ik lekker links liggen. ;-) Been there, done that.

[popular-yt]

#vacatures #loopbaanontwikkeling #coach #loopbaancoach #psychologie