#nyan nyan lee | Explore Tumblr Posts and Blogs

0710studios · 2 years

Text

MGA KARAKTER. jeno x fem!reader

TAGS. angst, smut, arranged marriage!au, marriage of convenience!au, taguan ng anak!au (di namin alam kung ano english nyan)

BILANG NG MGA SALITA. 5.4k (WOW DIBA TAPOS PART 1 PA LANG YAN)

MGA BABALA. profanities, fingering, nipple sucking, unprotected sex (tangina ibalot niyo ang dapat ibalot!!!!!), unexpected/accidental pregnancy (kaya nga taguan ng anak eh), pregnancy (pota malamang ahahfhhffhfh), parehong mataas pride ni y/n at jeno

CHIKA NG ADMINS. wow tangina ito na ata pinakamahabang nasulat namin tapos may part 2 pa!!! ano kayo rebisco?!?! may pasobra dahil special ka!??@ chour deins namin alam kung kelan mapopost 'yung part 2 kasi may pasok na kami potangina sagabal sa pagsusulat talaga 'yang pag-aaral na 'yan dejk HAHAHAHAH

HILING NI ANON. jeno taguan ng anak au na may slight angst (HAHAHAH SORRY NDE NASUNOD XD BAWI KAMI SA PART 2)

JENO LEE, THE TRUST FUND GUY.

hindi kayo arranged marriage ni jeno dahil sa mga magulang niyo, arranged marriage kayo dahil kailangan ni jeno na masecure ang trust fund niyang galing sa lolo niya. it happened so quickly, lasing kayo pareho, the stranger proposed to you, you accepted, and isang pirma lang galing sa kaibigan niyang lawyer— you woke up the next day as y/n lee and in bed with jeno, in a hotel somewhere in the city faraway from where you live. kinailangan mo pa ng explanation nun mula kay jeno, kung bakit pareho kayong may suot na wedding ring at bakit may best wishes banner sa loob ng kwarto niyo.

the contract he handed you a few hours after you woke up said that this marriage will only last for a year, na kailangan mong mag-move in kasama siya sa iisang bubong, na kailangan mong maging present sa mga pupuntahan niyang events nandoon ang pamilya niya— lalong lalo na ang lolo niya. after nun, he will get his hundred million dollar worth of trust fund and he’ll give you a reasonable amount of money once the contract ends. sa hirap ng buhay, between 9-5 jobs and part time jobs na pinapasukan mo para lang mabigyan ng extra money ang parents mo, wala kang choice kung hindi tanggapin ito. isang taon lang naman eh, what do you have to lose after that?

pero sa isang taon na ‘yun, madalas umiiwas sa’yo si jeno. sa isang araw, bihira na ‘yung isang beses mo siyang masulyapan dahil madalas itong nasa opisina at iniiwan ka sa bahay niyo. nagtatrabaho ka pa rin, 9-5 p.m., bumibisita ka sa mga magulang mo tuwing may extra kang pera pero hindi mo masabi sa kanila na kasal ka na. hindi rin naman sila maniniwala dahil buong buhay mo, wala ka namang pinapakilalang lalaki sa kanila. biglang nagbago ang lahat nang umuwi kayo ni jeno galing sa birthday ng lolo niya, malapit nang matapos ang kontrata niyo, isang buwan na lang at tapos na lahat nang ‘to. umuwi kayo pareho ng lasing at… well, libog. halos isang taon kayong walang dilig dahil iniingatan ni jeno ang sarili niyang madawit sa mga eskandalo na baka maging rason pa kung bakit mauudlot ang trust fund niya.

jeno unzipped your dress effortlessly, letting it pool on your feet as he guided you to your bed. humiwalay lang si jeno sa pagkakahalik sa’yo para maghubad ng damit, sa mga naging bakasyon niyo ni jeno kasama ang pamilya niya, alam mong maganda ang katawan nito dahil madalas rin siyang pumupunta sa gym. jeno pushed you on your bed, asking you to lift your hips para matanggal niya ang suot mong panty, nang matanggal niya ito, tinapon niya ‘to somewhere sa loob ng kwarto kasunod ng bra mo.

hindi ka naman virgin, in fact, active ang sex life mo bago pa dumating si jeno sa buhay mo. pero dahil kinasal ka sa kanya, isang taon kang walang dilig at tigang. pumatong si jeno sa’yo at naramdaman mo ang tigas ng ari niya sa exposed mong puke, ramdam na ramdam mo ito kahit na may boxer na namamagitan sa gitna. “you want this, baby?” tanong niya sa labi mo, “sabi mo kanina, isang taon ka na walang dilig.” pumikit ka dahil ramdam mo ang init ng hininga ni jeno sa mukha mo, hindi ka makasagot dahil parang nawawalan ka ng boses kaya tumango ka. “use your words, misis”

“y-yes, jeno” mahina mong sabi na nagpangisi sa asawa mo, “please, fuck me”

“whatever you want, misis”

humiwalay si jeno sa mukha mo at binaba ang sarili hanggang sa dibdib mo, ang isang kamay niya ay binibilog ang isang utong mo, ang isa naman ay nasa bibig niya. bumitaw si jeno sa pagkakahawak niya sa isang suso mo, nilipat ang kamay na ito sa gitna ng mga hita mo para paghiwalayin ang labi ng puke mo. napakagat labi ka dahil nagpasok ng hindi isa, pero dalawang daliri si jeno sa loob. he was curling his fingers inside, trying to find the sweet spotng to find your sweet spot. it only took him seconds until you were writhing under him kaya napahawak ka sa buhok niya, “jeno, oh my g-god, dyan lang…” ungol mo, kinagat ni jeno ang utong mo bago ilayo ang sarili niya sa’yo at halikan ka muli sa labi. “jeno, lalabasan na ‘ko… f-faster…”

unfortunate you, inalis ni jeno ang daliri niya sa loob mo. napailing ka dahil, ayun na eh. andun na tapos inalis pa niya. humiwalay si jeno sa’yo at bumaba sa kama, kala mo tapos na kayo, and there was a part of you that was disappointed nung bumukas at sumara ang pinto. sighing, inayos mo ang sarili mo at nagtaklob ng kumot. ayun na sana eh, kaso mukha ayaw ata talaga ni jeno. okay lang ‘yan, isang buwan na lang, y/n. malaya ka na ulit. sabi mo sa sarili mo at pumikit, pero agad mong minulat ang mata mo dahil bumukas muli ang pinto.

“anong akala mo, tapos na ‘ko sa’yo?” malamig na sabi nito, lumingon ka sa pinto at nakitang may bitbit siyang tuwalya at isang baso ng tubig. “tanggalin mo ‘yang kumot mo, bukaka. bilis.” utos nito, agad mong inalis ang kumot na nakataklob sa katawan mo at bumukaka. nagtanggal ng boxers si jeno bago sumampa sa kama. hawak hawak ang mga hita mo, pumwesto siya sa gitna. ang laki niya, tangina. naglalaway ka sa lalaking nasa harap mo, taas-babang kinukuskos ang ulo ng tite niya sa basa mong puke, nang-aasar pa na pinapasok ang ulo at biglang ilalabas. you moaned his name quietly, and hearing you moan like that pushed his buttons. ang mga kamay niyang nakahawak kanina sa hita mo, nasa balakang mo na at mahigpit ang pagkakakapit niya dito, bumabaon ang mga kuko sa balat mo.

diniin mo ang ulo mo sa unan, nakahawak ang mga kamay sa comforter na nasa ilalim mo. “jeno, fuck, bilisan mo lang” ungol mo, gaya ng sabi mo, binilisan ni jeno ang pagbayo niya. kada pasok ng tite niya sa puke mo, nararamdaman niya ang ka-sikipan nito kaya dumadaing siya. “jeno… lalabasan na ‘ko”

binitawan ni jeno ang isang side ng balakang mo at nilipat ito sa puke mo, rubbing your clit as fast as his hips were moving. the sensation you were feeling were on the next level, you’ve never experienced pleasure like this before dahil ang mga ex mo naman ay hindi ganun ka-galing sa kama pero pwede na. jeno was a beast— sa business at sa kama. hindi ka na nagtataka kung bakit maraming babae ang humahabol sa kanya, magaling pala talaga siya sa kama.

“jeno—!” ungol mo, you finally reached your orgasm, but jeno still hasn’t. hindi rin niya tinitigilan ang tinggil mo, kaya naman nanginginig na ang buong katawan mo. para kang kiti-kiti sa ilalim ni jeno. “jeno please…”

“onti na lang, misis… malapit na ‘ko” sagot nito, at muling binaba ang sarili niya sa dibdib mo at nag-umpisang dumede. habang tumatagal, bumabagal ang pagbayo ni jeno, mukhang malapit na siyang labasan dahil nararamdaman mo ang pagkislot ng tite niya sa loob mo. “tangina… ang dami ata” sabi ni jeno, mabagal ang pagbayo at naglalabas ng tamod ang tite niya sa loob mo.

ilang minuto kayong nakapwesto ng ganun ni jeno, walang kumikibo at nakapatong lang ang ulo niya sa dibdib mo. hindi niya inaalis ang sarili niya sa loob mo, at nakatulog kayo na ganun ang pwesto. kinabukasan, nagising ka na lang dahil sa sikat ng araw. pag gising mo, may suot kang damit at nakabalot ka sa kumot. gumulong ka sa kabilang side ng kama mo, kinuha mo ang cellphone mo na nakapatong sa sidetable at binuksan ito para tignan kung anong oras na.

6:10 AM | JENO: whatever happened last night, i hope we can both agree that i never happened and never should’ve happened.

6:10 AM | JENO: kalimutan na lang natin na nangyari ‘yun.

6:13 AM | JENO: i’m off to america today for a business conference, 2 weeks.

6:15 AM | JENO: you have the whole house to yourself until then, we’ll talk when i get back. malapit nang matapos ‘tong kontrata natin that’s why i need to talk to you about this matter. mag-uusap tayo.

10 a.m. nang mabasa mo ang text niya, parang bigla kang nanghina at nandiri sa sarili mo. ano bang inexpect mo sa asawa mong pinili ka para sa trust fund niya? mai-inlove sa’yo pagkatapos niyong magtalik kagabi? hindi naman siguro ganun ‘yun. 1 p.m. pa ang pasok mo ngayon, bukod sa text ni jeno, nakatanggap ka ng text sa boss mo. pinapapunta ka ng maaga sa trabaho kaya naman kahit nasaktan ka sa nabasa mo, binalewala mo na lang ito at naghanda papuntang opisina.

“congrats, y/n! na-promote ka na!” nakangiting sabi ng boss mo, “see, all of your hard work led you to this moment! team leader ka na, pero… may konting problema lang tayo,” dagdag niya, hinihintay mo siyang magpatuloy, “you see, nagustuhan kasi ng ibang branch yung way of work mo. gusto sana nilang kuhain ka muna pansamantala. okay lang ba ‘yun sa’yo? kung hindi naman, pwede naman natin tanggihan— na sa’yo pa rin ang desisyon.”

“saan pong branch?”

“sa busan, okay lang ba? may kalayuan pero okay naman na. hindi naman mababawasan ang sweldo mo, tataasan pa nga.” tawa niya, “so, alam kong hindi mo kayang magdecide ngayon pero sana pag-isipan mo agad-agad. may 1 week ka para mag-isip at kausapin ang asawa mo tungkol dito ha, balikan mo ako kung kailan nakagawa ka na ng desisyon. nasa office lang ako lagi.”

tumango ka sa boss mo at nagpasalamat, inabot na rin niya sa’yo ang mga papeles na dapat mong pirmahan by the end of the week. binasa mo ito pag balik mo ng cubicle mo, sa taas ng bago mong sweldo, pwede ka na nga talagang umalis ng siyudad na ito at bumalik sa lugar kung nasaan ang pamilya mo. nagdadalawang isip ka rin kung sasabihin mo pa ba ito kay jeno o hindi na, after all, wala namang saysay kung sasabihin mo di ‘ba? hindi rin naman kayo masyadong nagpapansinan sa bahay. bahala na, isip mo at pinirmahan ang dokumento.

dalawang linggo ang nakalipas, pagbalik ni jeno galing ng amerika, inaasahan niyang madadatnan ka niya sa bahay niyo. tanghali kasi nang dumating siya, hindi rin siya sigurado sa oras ng pasok mo dahil madalas shifting ka, minsan 10 am, minsan 2 pm, madalas gabi ang pasok mo. pagpasok niya, ganun pa rin ang bahay, tahimik at malinis. sobrang pagod ni jeno dahil sa haba ng biyahe mula amerika pauwi ng korea, kaya naman dumiretso na siya agad sa kwarto niya para magpahinga, hoping that once he wakes up, he’ll find you back home and you’ll talk about your situation regarding the trust fund.

pero nagising siya sa madilim na bahay, mag-isa at tahimik. sa pagkakaalala niya, 12 p.m. nang makarating siya sa bahay, alas otso na ng gabi at wala pa rin ang presensya mo. nagtataka si jeno kaya naman kinuha niya ang cellphone niya at idinial ang number mo kahit antok na antok pa siya. the number or code you have dialed is incorrect, please try again later. napakunot ang noo niya, anong meron? bakit ayaw? isip niya, at muling pinindot ang tawag pero ganun pa rin ang sagot. sighing, jeno left the comfort of his bed and exited his room. across his room is yours, he knocked three times but all were not answered. binuksan niya ang pinto at nakita na halos lahat ng gamit mo ay wala na, tanging kama, at ilang gamit na pinamili mo dati ang naiwan. agad niyang binuksan ang mga cabinet mo, walang mga damit pati na rin ang mga maleta mo, wala na.

“putangina, nasaan ka ba y/n?” mura ni jeno, nagdial ulit siya ng number mo pero wala talaga. nagtry siyang magtext pero lahat ito hindi nagsesend. hindi madalas gumamit si jeno ng kahit anong social media apps, pero para sa’yo, binuksan niya ang mga ito para hanapin ang accounts mo. walang lumabas ni-isa, parang kang bula— biglang naglaho at nawala.

tangina.

—.

“how are you loving busan so far?” tanong ng bago mong boss, “sabi ng boss mo sakin sa seoul nung bumisita ako, taga-rito ka raw. it’s nice to be back home, ano?”

nginitian mo siya at tumango ka, “opo, sobrang tagal ko pong hindi nakauwi. na-miss ko dito, sobra” sagot mo, “thank you po pala for coming with me sa doktor… nakakahiya, boss ko pa naman po kayo.”

“nako y/n, ‘wag kang mahiya sakin.” tawa niya, “tsaka kailangan mo ring alagaan ‘yang batang dinadala mo. hindi ako makapaniwalang limang buwan na pala siya tapos wala kang kamuwang-muwang.”

“oo nga po eh, ‘di ko alam, cryptic pregnancy na pala ‘yung meron ako ngayon” napakamot ka ng batok, sobrang hindi obvious na buntis ka dahil most of the time akala mo bloated ka lang, ‘yun pala may bata na sa loob ng tyan mo. naguguilty ka na hindi mo malaman, alam mo kasing dapat mong sabihin ‘to kay jeno pero hindi mo magawang sabihin ito dahil iniwan mo siya sa ere nung nasa amerika siya. ni hindi mo nga alam kung anong ginagawa niya ngayon sa buhay niya. wala kang balita o kahit anong alam tungkol sa kanya ngayon. “sir jungwoo, pasensya na po talaga sa abala ha and sobrang thank you po sa pagaasikaso sakin”

“wala ‘yun, ano ka ba” ngiti nito, “gusto mo bang kumain ng lunch? may alam akong healthy restaurant malapit dito at pwede kitang samahan sa pagbili ng gamit ng bata.”

“hala, baka nakakaabala ako sa’yo sir…” sagot mo, “kaya ko naman na po dito, magtataxi na lang ako papunta ng mall.”

“‘wag na, sasamahan na lang kita. pareho naman tayong off ngayon eh,” sabi ni jungwoo, “tsaka, jungwoo na lang… wala naman tayo sa trabaho eh. samahan na kita kumain ng lunch tsaka sa pagshopping mo ng gamit ng bata.”

tutal nag-offer na rin naman ang boss mo, pumayag ka na at sumabay ng labas sa ospital sa kanya. ang totoo niyan, na-awkwardan ka kanina dahil ang akala ng doktor ay asawa mo si jungwoo kahit nakasalubong mo lang naman siya sa lobby ng ospital dahil bumisita siya sa kaibigan niya. pero ngumiti na lang si jungwoo nung sinabi sa inyo na “five months na ang baby niyo, healthy naman siya so far”. nahihiya ka dahil boss mo ito, tapos napagkamalan pang tatay ng anak mo— ang anak mong hindi mo alam na nageexist until today. bakit kaya hindi nadetect ‘tong bata noong nagpa-medical ka bago bumalik dito sa busan? bakit ngayon lang, na nagtataka ka dahil bukod sa nagkakaroon ka pa rin, biglang lumobo ang tiyan mo kaya nagkusa kang pumunta sa doktor.

“so, forgive me sa tanong ko, anong history niyo ng tatay ni baby?” tanong niya at humigop ng sabaw sa inorder niyong pagkain. “pwede mo namang hindi sagutin kung hindi ka komportable.”

“magulo, sir— i mean, jungwoo.” sagot mo, “sobrang gulo talaga.”

“paanong magulo? may third party o ano?”

hindi mo alam kung anong meron kay jungwoo pero mabilis kang nakapag-open up sa kanya kung ikukumpara mo sa pamilya mo. ni hindi nga alam ng pamilya mo na kasal ka dahil sa kagustuhan mong itago ito. pinaliwanag mo kay jungwoo na kaya ka kasal dahil gustong makuha ni jeno ang trust fund niya sa lolo niya, and the only way he could get this is to get married. matagal na kasing gusto ng lolo ni jeno na ikasal siya dahil sa kanilang magkakapatid at magpipinsan, siya na lang ang hindi pa kasal. halos lahat ng mga kapatid at pinsan niya ay nakuha na ang kanilang mga trust fund— except for him dahil wala pa siyang asawa. to make it more believable, jeno created a contract to stay married with you for a year hanggang sa maproseso niya ang trust fund niya. pero ngayong iniisip mo ito, mukhang hindi ata nakuha ni jeno ang trust fund niya dahil nawala ka bigla.

“wait, so, kinasal ka dahil gusto ng asawa mo makuha ‘yung pera sa lolo niya?” tanong ni jungwoo, tumango ka at sumubo ng kanin. “tapos bago ka mapromote, may nangyari sa inyo… tama ba?” tumango ka ulit, “tapos nasaktan ka sa sinabi niya dahil pakiramdam mo, ginamit ka lang talaga niya tapos pinirmahan mo ‘yung kontrata agad-agad?”

“tumpak.” ngiti mo, “anyway, ilang buwan na ang nakalipas simula nun. wala na akong contact sa kanya, wala na lahat.”

“paano kapag bumalik?”

napatigil ka sa pag nguya, hindi naman na babalik 'yun dahil wala ka naman sa kanya eh. hindi ka importante sa buhay niya in the first place. “hindi na 'yun babalik, jungwoo.” sabi mo, may bahid ng lungkot ang boses mo kaya tumango si jungwoo. “ano ba 'yan, ang lungkot ng usapan natin. pwede bang change topic?”

naging magkaibigan kayo ni jungwoo simula nung araw na 'yun, siya lang rin ang nakakaalam ng history mo kay jeno at siya lang rin ang nakakaalam nabuntis ka ng asawa mo. medyo nahirapan kang sabihin itonsa mga magulang mo, unang una, hindi naman kasi nila alam na kasal ka na dahil hindi mo ito sinabi— ang alam mo lang kasi, matatapos ang kontrata niyo ni jeno at pagtapos nun, pwede ka nang magpatuloy sa buhay mo nang hindi nila nalalaman 'yun. you even considered it to be your deepest, darkest secret, pero nag-iwan ng souvenir si jeno.

—.

"babalik ka na sa seoul, sigurado na ba 'yan? hindi ka na tatakas?" tanong ni jungwoo sa'yo sa tawag, kasalukuyan kang nagmamaneho pabalik ng seoul, traffic pa nga at maling ideya talaga na umalis kayo ng anak mo ng late na. "si lily? okay lang ba siya?"

"okay lang siya, tulog sa likod" sagot mo, "woo, thank you ha. i can't stress enough how thankful i am to you the past 4 years." sabi mo sa kanya, "thank you for acting like a father figure kay lily, sayang na-cut short. ready na pa naman akong pakasalan ka" asar mo, madalas kasing isipin ng mga ka-trabaho mo na ang anak mo ay anak rin ni jungwoo kaya naging inside joke niyo na itong magkaibigan.

"tarantado ka, sumbong kita sa asawa mo eh" asar nito pabalik, "papunta rin ako ng seoul bukas, tulungan ko kayo mag-ayos sa apartment niyo."

"sige, sige! matutuwa nyan si lily," sagot mo, "for now, sa iisang kwarto muna kami matutulog. wala pa raw kasi 'yung inorder kong kama niya sabi ng landlord. bukas pa ata dadating, keri mo bang tulungan ako iset-up 'yun?"

"ako pa ba, y/n?"

"hay nako, woo. una na ako, umaandar na 'yung traffic, bye na. ingat ka bukas ha!"

bukod sa gasolina at pagpapahangin ng gulong ng kotse niyo, nagdecide kang dumaan sa rest stop dahil nagising si lily sa likod at nagsabing nagugutom na siya. dalawang oras pa ang byahe niyo kaya maganda na rin sigurong magpahinga muna kayo kahit isang oras rito sa rest stop para kumain at magliwaliw mag-ina.

"mommy, look oh! samoyed!" excited na sabi ng anak mo at tinuro ang puting aso na naglalakad kasama ang amo niya. "hello, can i pet your dog po?" the dog was owned by a young couple, natuwa sila dahil napaka-polite ng anak mo at tumango para payagan na hawakan ang aso. "you're so cute!"

simula nung nag-aral si lily sa isang kindergarten sa busan, madalas na sinasabi ng mga guro niya na mahilig sa aso at pusa ang bata. halos saulo na niya ang iba't ibang klase ng breed ng mga aso at pusa at sa tuwing nakakakita siya nito, gustong gusto niyang hawakan. "bye bye, cutie! alis na kami ng mommy ko" paalam niya sa aso, "thank you po for letting me play with your dog" ngumiti ang dalawa sa kanya at naglakad na palayo. humawak na si lily sa kamay mo at pumasok kayo sa isang maliit na restaurant, mahilig rin sa fried chicken ang bata— halos ito na lang ata ang gusto niyang kainin araw-araw. "mommy, may new school na po ako di 'ba?" tanong niya sa'yo habang naghihintay kayo ng pagkain.

nilapag mo sa lamesa ang cellphone mo at tinignan ang anak mo, may hawig ni jeno ang bata. kung saan nakapwesto ang nunal ni jeno, na nasa ilalim ng mata, ganun rin ang sa bata. pati ang hulma ng mga mata nito kapag nakangiti ay parang si jeno. "yes anak, malapit sa office ni mommy para mabilis kita masundo." sagot mo at hinawi ang buhok niyang nakatakip sa mukha niya, "kinakabahan ka ba kasi bagong lugar?"

"nope!" sagot niya, "magkakaroon naman po ako ng bagong friends 'dun, sabi ni dada woo, marami daw pong dogs sa seoul! kaya excited rin po ako!"

ngumiti ka sa anak mo at pinisil ang pisngi nito, ang cute cute kasi niya. pinapanood mong kumain ang anak mo habang nagrereply sa mga chat ni jungwoo sa'yo, kanina ka pa kinukulit na gusto raw niyang makita ang inaanak niya kaya kada galaw ng bata sa loob ng restaurant at rest stop, kailangan mong i-send kay jungwoo.

"mommy, ayaw kong pumasok sa cr. dito na lang po ako sa labas" sabi ng anak mo, "promise po, here lang ako"

"pero anak, delikado eh… baka kung saan ka mapunta o may kumuha sa'yo"

"mommy big girl na po ako, lagi ko po natatandaan 'yung rule mo: don't talk to strangers?"

"hmm, okay. mommy trusts you enough naman na, saglit lang ako, okay? don't go anywhere!"

tumango ang bata sa'yo at talagang hindi nga siya umalis sa labas ng banyo. pero dahil bata, madalas gumagana ang imahinasyon niya at naglaro. lily was skipping steps, singing random songs na natatandaan niyang pinatugtog ng teacher niya before pero natigil ito nang bigla siyang mabangga ng isang lalaki at bumagsak siya sa sahig.

"oh my, are you okay?" tanong ng lalaki sa kanya at tinulungan siyang lumuhod para pagpagin ang dumi sa pantalon ng bata.

"yes po!" ngiti ni lily, "sorry, hindi po dapat ako naglalaro dyan banda…"

"no, okay lang. nagmamadali kasi ako kaya hindi kita napansin." sabi nito, "asan kasama mo? mommy? daddy? bakit mag-isa ka dito?"

"hmm, 'yung dada ko po nasa busan pa narinig ko sila ni mommy na susunod raw si dada woo bukas samin sa seoul kasi lilipat na kami ng bahay. 'yung mommy ko po nasa cr" sagot ng bata, "hala, i just broke mommy's rule na don't talk to strangers!"

natawa ang lalaki sa bata, inayos niya ang sarili niya at inabot ang kamay. "i'm jeno lee, hindi na ako stranger. anong name mo?"

"lily!"

"nice to meet you, lily." ngiti ni jeno, "gusto mo bang samahan muna kita dito hanggang sa makalabas si mommy mo sa cr?"

"sure po, tito jeno!"

maraming kwento ang bata kay jeno, parehong tao na walang kamuwang-muwang na mag-ama sila. ilang minuto pa ang lumipas bago ka makalabas ng banyo at nahulog ang puso mo nang makita mo si lily na hawak-hawak ang kamay ni jeno. putangina, totoo ba 'tong nakikita ko? isip mo, bumitaw sa pagkakahawak ng kamay si lily kay jeno at tumakbo sa'yo. "mommy!" tawag niya, yumakap ito sa binti mo at tinignan ka. "he stayed with me po, kanina while you were inside the restroom. he's not a bad guy mommy!"

"y/n?"

"jeno?"

sabay kayong nagsalita kaya nagtaka si lily, "mommy, kilala mo po siya?" oo anak, siya ang tatay mo. "mommy?" sasagot ka na sana pero biglang nag-ring ang cellphone mo, agad itong kinuha ni lily mula sa bag mo. "mommy, it's dada! pwede ko po ba sagutin? miss ko na siya eh"

"a-ah, sige," sabi mo, agad namang sinagot ni lily ang tawag. muling nagtama ang mga mata niyo ni jeno, "hi"

"hi" sagot niya, "kumusta? you're a mom na pala"

tangina naman jeno, kamukha mo 'yung bata, hindi pa ba obvious? "oo, pasensya na kung madaldal ah… madaldal kasi 'yung… ano…" nauutal ka, parang 'di mo mahanap 'yung tamang salita na gusto mong sabihin. "una na kami jeno ha, salamat sa pagbabantay sa kanya kahit saglit lang."

paalis ka na sana, pero biglang hinawakan ni jeno ang kamay mo. nagulat ka naman, "y/n, you do know we have things to talk about, di 'ba?" tanong nito, "it's long overdue. pwede ba kitang ayain magkape? your daughter said sa seoul na raw kayo titira—"

"jeno, kung okay lang sa'yo, pwede bang 'wag muna ngayon?" sagot mo naman, "marami pa kasi akong aasikasuhin, 'yung bahay, 'yung trabaho ko, 'yung eskwelahan ng anak ko…"

"hindi ko naman sinabing ngayon na agad, we can schedule it."

"okay…"

"the last time i tried to contact you, incorrect daw 'yung number. pwede ko bang kunin 'yung bago mong number ngayon?"

tumango ka at inabot ang isang business card mo sa kanya, dali-dali kang nagpaalam sa kanya at hinawakan ang kamay ni lily para bumalik sa kotse niyo. habang nilalagyan mo ng seatbelt si lily sa car seat niya, hindi mo maiwasang hindi maluha. apat na taon na ang nakalipas, pero ganun pa rin si jeno. sa apat na taon mong tinago ang anak mo— niyo, may mga araw na hindi mo maiwasang hindi maisip si jeno. paano kaya kung walang nangyari sa inyo nung gabi ng birthday ng lolo niya? walang lily ngayon. paano kaya kung hinintay mo nga talaga na makauwi si jeno sa bahay niyong dalawa imbis na maglaho sa buhay niya? andami mong tanong sa sarili mo, mga tanong na walang sagot sa ngayon.

"woo" tawag mo sa kaibigan mong kasalukuyan nag-aayos ng kama ni lily, "nagkita na sila"

"sinong sila?" tanong nito, ang atensyon niya ay hindi nawawala sa ginagawa niya. "kailangan ko ng context, y/n"

"si lily at 'yung tatay niya"

napatigil si jungwoo sa pagkilos at tinitigan ka, "anong nangyari? paano?"

"sa rest stop kahapon, nagtetext na nga sakin kung kailan daw ba ako pwedeng kitain…" sagot mo, "hindi ko kaya, woo… parang ayoko siyang harapin"

naiintinidihan ni jungwoo kung saan ka nangagaling, naiintindihan niya kung ayaw mong harapin ang asawa mo. after all, your marriage is only a marriage of convenience plus lily was an accident— your beautiful accident. hindi mo alam kung napansin ba ni jeno ang similarities nila ng anak niyo, pero sana hindi, dahil ayaw mo pang sabihin sa kanya ang totoo kahit alam mong deserve niyang malaman ang totoo.

"kitain mo na, y/n" sabi ni jungwoo at hinarap ka, "malay mo naman hindi tungkol kay lily ang pag-uusapan niyo, malay mo tungkol lang sa nangyari years ago." humawak si jungwoo sa parehong balikat mo, "di 'ba ikaw ang umalis ng walang paalam? malay mo ang bitbit ni jeno pag nagkita kayo eh divorce papers. y/n, hindi naman kayo nag-hiwalay talaga ni jeno eh, technically, kasal ka pa rin. kasal pa rin kayo."

"alam mo, nakakainis ka talaga" tawa mo at yumakap kay jungwoo, "anong gagawin ko kung wala ka?"

"tsk, ano ba. ako lang 'to, y/n!" ngiti ni jungwoo at niyakap ka pabalik. "o bitaw na, tatapusin ko na 'yung kama ng anak mo."

SUNDAY, 6:39 PM | JENO (NEW): hey y/n! i just wanted to ask if this is a good time for us to talk? no rush, will understand kung hindi pa pwede. there’s a new coffee shop near my office, maybe we can meet there if possible?

MONDAY, 9:27 PM | JENO (NEW): i saw lily earlier today at the mall, he was with a guy. is that her dad? they looked cute together.

TUESDAY, 11:23 AM | JENO (NEW): sorry kung makulit, just really need to talk to you. is this a good time? please reply as soon as you can.

TUESDAY, 5:55 PM | JENO (NEW): is now a good time, y/n? nasa work ka ba? maybe i can pick you up.

WEDNESDAY, 10:28 AM | JENO (NEW): y/n please reply whenever you’re available to talk, i’m free wherever and whenever.

WEDNESDAY, 6:39 PM | JENO (NEW): sorry kung nakukulitan ka na sakin, please let me know if you’re available tonight. we really need to talk. please reply asap.

WEDNESDAY, 6:40 PM | Y/N LEE: sorry for the late reply, kakatapos lang ng shift ko and lily’s with a sitter kaya i’m free now.

WEDNESDAY, 6:40 PM | JENO (NEW): nasa office ka, right? i can pick you up.

WEDNESDAY, 6:40 PM | Y/N LEE: no need, i’ll just meet you kung saan mo gusto. palabas na ‘ko ng office.

WEDNESDAY, 6:41 PM | JENO (NEW): too late, i just arrived here.

WEDNESDAY, 6:41 PM | JENO (NEW): i’m outside your building na. black benz.

hindi ka na nagreply kay jeno at lumabas na sa building ng opisina niyo, bago ka pa bumaba kanina naka-ilang practice ka ng tamang paghinga dahil kinakabahan ka sa mangyayari. pag labas mo, nakita mo si jeno na nakatayo sa labas ng sasakyan niya, suot suot ang itim na tuxedo. ngumiti sa'yo si jeno at pinagbuksan ka ng pintuan bago sumunod sa'yo sa loob, nakilala mo ang driver niya— si taeil na minsan mo nang nakasama sa mga event na pinupuntahan niyo dati.

"saan tayo pupunta?" tanong mo, "kasi hanggang 9 lang ang napaki-usapan kong oras sa baby sitter ni lily."

"dinner. hindi ka pa kumakain, sigurado ako"

tumango ka na lang at nilipat ang atensyon mo sa bintana, pinapanood na bumukas ang mga ilaw ng malalaking building. neither one of you are speaking, kahit ang driver ay tahimik na nagmamaneho, tanging radyo lang ang tumutunog hanggang sa nakarating kayo sa isang kilalang restaurant.

"so… about us," simula ni jeno pagkatapos niyong umorder, "bakit ka umalis?"

wow, right away. isip mo, napalunok ka ng laway at kinuha ang sinerve na wine at uminom. "i felt like i needed to leave, pasensya na kung umalis akong walang paalam." sagot mo, pero hindi siya satisfied at gusto pa ng sagot. "ewan ko jeno, nung araw na umalis ka papuntang amerika… nagtext ka sakin, sabi mo kalimutan natin kung ano man ang nangyari satin nung gabing 'yun. nasaktan ako, parang 'dun lang nag-sink in sakin na… ginagamit mo lang ako." sabi mo, biglang kumalma at bumagsak ang balikat niya. umiling at umiwas ka ng tingin bago ituloy ang sasabihin mo, "tapos nalaman kong na-promote ako sa trabaho, pabalik sa busan. sabi ng boss ko, may isang linggo ko para magdesisyon at para kausapin ka pero, hindi ko ginawa 'yun kasi atat na atat akong iwanan ang siyudad na 'to."

"pero—"

"alam ko naman kasi na ginagamit mo lang ako bilang asawa mo dahil sa trust fund na gusto mong makuha pero, hindi ako sigurado kung kaya ko bang ituloy 'yun. alam kong nagawa ko siya ng matagal, natiis ko, pero ang baba bigla ng tingin ko sa sarili ko."

"and nung umalis ka, nakahanap ka na ng iba at nagka-anak kayo? we're still married by paper, you know?"

"ha?" taka mo, "ah, si jungwoo…" ito na 'yun y/n, umamin ka na. "hindi siya ang tatay ng anak ko"

"i'm confused"

"lily is yours, jeno." sagot mo, "lily is an accident, alam mo bang 5 months na siya sa tiyan ko nung nalaman kong buntis ako sa kanya? wala akong ka-muwang muwang na pinagbubuntis ko na pala siya. akala ko tumataba lang ako, pero… buntis na pala ako."

"paanong— ha? paano? eh sino 'yung tinatawag na dada ni lily kung sakin siya?"

"cryptic pregnancy 'yung nangyari sakin. basically, unaware akong buntis ako hanggang nung nagpa-checkup ako. sabi ng doktor, hindi daw madalas mangyari 'yung ganung klase ng pagbubuntis. nagkakaroon pa rin ako nun kaya nagulat rin ako bakit ako buntis," paliwanag mo, "jungwoo… boss ko siya actually, siya ang unang nakaalam kung anong sitwasyon ko sa'yo at naging magkaibigan kami pagtapos niya kong samahan sa ospital. lily calls him dada kasi siya na ang naging father figure ng bata"

nadistract si jeno bigla dahil nagseserve ang waiter ng pagkain. hindi niya alam kung paano ia-absorb ang impormasyong nalaman niya. ang batang sinamahan niya sa rest stop pansamantala, ay sa kanya. hinintay niyang umalis ang waiter bago siya magsalita, "and you thought it was the best na itago sakin ang anak natin?" tanong niya, napabuntong hininga ka at umiling. "y/n, you could've called me. pwede kong sustentuhan ang bata—"

"hindi kaya ng pride ko 'yun, jeno" you cut off, "i mean, thank you for taking interest of giving support to our child. pero ikaw na mismo 'yung nagsabi dati na ayaw mong magka-anak and our marriage will remain as—"

"y/n, anak ko rin si lily." sumbat niya, "kahit na sinabi ko dati na ayaw kong magka-anak, handa naman akong panindigan siya."

kinuha mo ang gamit mo sa kabilang upuan at tumayo, "...i'm sorry, jeno" bulong mo at umalis. dali-daling naglabas ng pera si jeno, agad itong nilagay sa lamesa at sinundan ka.

pero huli na si jeno, and for the second time around, umalis ka na naman.

TAGLIST: @butterjaems @shairamaexx @flovezen @yoitlover @haebragi @maleegayuh @thesirenita @hanjisungpark @luvenshiti @j00reads @jaefam @mklver @stickerjae @winwinxiiv @91qowngus @dxoah @adorenjun @dongsicheng28 @bebskyy @ciscachenh @xnishimura @jenoluuvvs @yoitculture @moonattelli @markibo

#nct smut #nct dream smut #jeno smut #lee jeno smut #nct angst #nct dream angst #jeno angst #lee jeno angst #nct scenarios #nct dream scenarios #jeno scenarios #nct hard hours #nct dream hard hours #jeno hard hours #nct hard thoughts #nct dream hard thoughts #jeno hard thoughts

278 notes · View notes