#vrouwe middernacht

[fransopdefiets]

23-7 Sandnes (10 km voorbij Storslet)

Gisterenavond aten we gevulde pasta voor vier personen met een gebakken courgette en tomaten. We namen een bescheiden ijsje toe.

Daarna moesten we in de rij staan om af te wassen in het keukentje, de man die aan de beurt was deed er eindeloos over en spoelde elk object wel drie keer na. Ik verdacht hem er van dat hij niet terug naar zijn vrouw en kinderen in de caravan wilde, die natuurlijk het mens-erger-je-niet-bord al opengeklapt hadden.

Met zijn tweeën in de tent is toch een andere ervaring, je ligt samen in een combinatie van aaneengeritste slaapzakken en een lakenzak op twee losse matrasjes, dus bewegingen als omdraaien vragen om enig beleid. Maar we slapen prima na zo’n middagje fietsen.

Om zes uur staan we op, ontbijten uitgebreid en vertrekken dan naar de veerboot van Lyngseidet naar Olderdalen. Het is een mooi tochtje van 22 kilometer langs een steile fjord met grillige bergtoppen. De zon schijnt weer volop en het is al snel weer 28 graden. Aan de overkant zijn alle plaatsnaamborden drietalig, in het Noors, Sami en Fins. Dus Olderdalen/Dálusvággi/Talosvankka.

Vanaf Olderdalen volgen we weer de E6, met uitzondering van de enige tunnel, daar mogen wij niet in, wij moeten over de berg. Een meevaller is dat de gemiddelde stijging maar 6% is. Tegen vijven komen we behoorlijk afgepeigerd op de camping aan. Die blijkt zes hectare groot, je mag gaan staan waar je wil, want meer dan tien gasten zullen er niet zijn. Wij hebben een heel bloeiend grasveld voor onszelf, met uitzicht op de fjord. De eigenaresse belooft ons een prachtige zonsondergang als hij achter de berg verdwijnt, waarna om middernacht de zon weer tevoorschijn komt tussen twee bergen. Dat kun je alleen hier zien, zegt ze. We gaan ons best doen om er wakker voor te blijven, beloven we.

Afgelegde afstand: 84 km

Gefietste tijd: 6,5 uur

Afstand tot de Noordkaap zoals de Noorse reiger vliegt: 213,1 km

[dagenvanonrust]

Einzelgängers deel 2: Een ander soort liefde: Hoofdstuk 14

‘Oke,’ zegt Luna, ‘dus in deze scène komt een man genaamd Wannes thuis - hij is een zakenman die net terug is uit Duitsland. Zijn vrouw Sas - dat ben ik dan - heeft net zijn favoriete maaltijd klaargemaakt. Maar Wannes lijkt helemaal niet blij te zijn dat hij weer thuis is, hij lijkt zelfs ongelukkig. Dus ze zitten zwijgend aan tafel te eten, en dan begint het.’ 

Na het scheerincident was Luna weer klaarwakker en ze stelde voor om voor het slapengaan nog even de tekst van haar toneelstuk “Een ander soort liefde”, dat ze binnenkort zou opvoeren, in te oefenen. Ze staat aan het voeteinde van het bed en kijkt me aan met haar kinderlijke vrolijkheid waar ik zo van hou. ‘Goed, klaar?’

Ik knik enthousiast en Luna legt haar handen in haar heupen, schraapt haar keel, staart even naar de vloer, zucht luid, heft haar hoofd, strekt haar rug en begint aan de scène. Ze heeft een gepijnigd gezicht en ijsbeert langzaam door de kamer. 

‘Ik weet niet waarom ik het nog doe, Wannes,’ zegt ze bijna fluisterend. ‘Dag in dag uit doe ik wat een huisvrouw hoort te doen, elke dag opnieuw. Al m’n hele leven doe ik m’n uiterste best, en waarom? Wat haal ík er uit?’

Luna staat stil en kijkt me recht in de ogen met een blik die droefenis en boosheid uitstraalt. Ze begint nu luider te praten.

‘Heb je er ooit bij stilgestaan hoe dit leven voor míj moet zijn? Jij hebt je zakenreisjes, je voetbalwedstrijden in het weekend en je vrienden en je café, maar wat heb ik? Wat heb ik behalve deze… al deze stomme dingen?’ Luna’s ogen beginnen waterig te worden. ‘Porselein en een breedbeeld-tv, de nieuwste staafmixer en een twee meter hoge koelkast, en tapijten, overal van die stomme, oerlelijke tapijten!’

Tranen glijden langzaam over Luna’s wangen en bijna vergeet ik dat ze geen huisvrouw van middelbare leeftijd is, maar een meisje dat een toneelscène aan het spelen is.

Nu gaat ze op de rand van het bed zitten en begraaft haar gezicht in haar handen. ‘Ik voel me zo gevangen,’ snikt ze luid, ‘gevangen tussen deze muren die iedere dag dichter op me af lijken te komen en me dreigen te verstikken maar waartussen ik me tegelijkertijd zo ontzettend verloren voel. Ik wil het niet meer, Wannes, ik kan het niet meer, ik ben leeg. Helemaal...leeg…’ 

Na enkele seconden stilte staat Luna recht en maakt een klein sprongetje. ‘O deze ging wel lekker vond ik zelf, of misschien was het een beetje té? Ben, zeg nou wat, wat vond je?’

‘Luna…dat was fantastisch!’ zeg ik diep onder de indruk, en ik applaudisseer. ‘Echt waar, gewoonweg oscarwaardig.'

‘Dank je, dankje,’ zegt ze, en ze maakt een diepe buiging terwijl ik nog eens in mijn handen klap. 

Luna gaat weer op bed zitten. ‘Goed, wat zullen we nu gaan doen?’ 

Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het inmiddels al ver na middernacht is. Het gebeurt wel vaker dat ik nog tot diep in de nacht wakker ben, maar ik heb nog maar zelden een dag meegemaakt waarin ik zoveel verschillende emoties gevoeld heb en besef nu pas hoe vermoeid  ik eigenlijk wel ben. Ik wrijf in mijn ogen. ‘Wat dacht je van slapen?’

Luna doet haar mond open en even lijkt het alsof ze wilt protesteren, maar dan zegt ze: ‘Mij goed, kan ik eindelijk lekker dicht tegen je aan liggen.’

[keynewssuriname]

Man terecht voor misbruik nichtje van eigen vrouw

Een man (R.J.) staat terecht voor beschuldiging van verkrachting van een nichtje van zijn vrouw. De eerste verkrachting was in maart 2023 toen het meisje nog 15 was. Daarna gebeurde het, aldus het slachtoffer, ontelbare keren tot november van datzelfde jaar. De openbare aanklager heeft R.J. gedagvaard voor het dwingen van iemand tussen 12 en 16 jaar tot seks en voor ontucht, al dan niet met geweld van iemand in die leeftijdsklasse. De man beweert onschuldig te zijn. De verdachte en het slachtoffer wonen onder een dak, een ruime woning met 7 slaapkamers. De verdachte en zijn vrouw delen een kamer, terwijl het slachtoffer alleen slaapt. De andere inwoners zijn neefjes van de vrouw van R.J. Het inmiddels 16-jarig meisje getuigde eerder deze maand in de rechtszaal dat de oom zich de eerste keer in de gemeenschappelijke voorkamer aan haar heeft vergrepen. Ze was voor de televisie op de bank in slaap gevallen. Ze zou toen zijn wakker geschrokken toen hij haar mond dichtkneep. Hij heeft haar vervolgens bedreigd iets te doen indien ze om hulp zou roepen. Uit vrees liet ze hem zijn gang gaan. Daarna deed hij het nog heel vaak, soms in de voorkamer en soms sloop hij haar slaapkamer binnen. Elke keer zou hij haar hebben gewaarschuwd dat hij haar iets zou aandoen als ze hem zou verraden. Mr. Derrick Veira, die de belangen van R.J. behartigt, plaatste vraagtekens bij het feit dat ze nooit aan de bel heeft getrokken. Het slachtoffer antwoordde dat ze bang was dat de beklaagde haar iets zou aandoen en ten tweede dacht ze dat niemand haar zou geloven. Ze bevestigde op vragen van de advocaat dat ze vaker niet de waarheid spreekt en dat ze daarom dacht dat niemand haar woorden voor waar zouden aannemen. Ze vertelde ook min of meer last te hebben gehad van het gebeurde. Na de eerste keer, bloedde ze hevig. Na enige tijd vertelde ze aan een jongen op wie ze verliefd was, maar geen seksueel contact had. Die verweet haar vaker dat ze het wel deed, maar niet met hem. Op uitdrukkelijke vragen van de verdediging zei het slachtoffer dat ze geen behoefte had om iemand ten onrechte te beschuldigen. Ze voegde eraan toe dat er meerdere manspersonen op het adres wonen en dat ze niet zonder meer R.J. zou bekladden. De vrouw van R.J. werd ook als getuige gehoord. Ze zei nooit iets te hebben gemerkt tussen de verdachte en het slachtoffer. Het bevreemde haar ook te horen dat ‘het’ ook in de voorkamer gebeurde, aangezien de broertjes en neefjes tot heel laat opblijven om computerspelletjes te spelen op de televisie. Een andere inwoonster staat al kort na middernacht wakker in verband met haar werk. Ook zij vertelde dat het slachtoffer vaker is betrapt op onwaarheden. De vrouw denkt dat haar nichtje de beschuldiging heeft gelanceerd als excuus om te verhuizen en zo te ontkomen aan het streng beleid dat daar wordt gevoerd. Sinds de zaak bij de politie is, woont ze niet meer op dat adres. De vrouw zei aan het eind van haar getuigenis dat ze niet van plan is iemand in bescherming te nemen als blijkt dat die zich aan verkrachting heeft schuldig gemaakt. De verdachte zal op een andere zitting de gelegenheid krijgen zijn kant van het verhaal te presenteren. Read the full article

[dagboekliesa4d]

14/12/2021

- Uhhh, vorige nacht heb ik gedroomd dat Huub een oogje op mij had gekregen en we hebben gekust op een plein onder een standbeeld (…) en toen gingen we naar huis met de trein, maar zaten we in verschillende wagons omdat hij wat kwaad was nadat ik had gezegd dat onze relatie voor mij vooral diende voor mijn groei. Ik wist dat het wel weer goed zou komen tussen ons, dus ik trok het mij niet zo aan (> zoals met Bart nu)
. Toen ik wakker werd, was ik teleurgesteld dat het maar een droom was, ik kwam precies plots in een hoger bewustzijn. Diep vanbinnen wil ik dus nog altijd iets met Huub, of vooral dat hij mij wilt. Ik wil niet persé iets met hem, maar dat hij (romantische?) interesse heeft in mij. Want om echt een relatie te hebben zijn we te verschillend. Ik dacht dat die crush voorbij was, maar het zit toch nog in mijn onderbewustzijn..
 Ik vind ‘m ook nog altijd erg knap en voel mij er wel mee verbonden.. (…) Maar ik zie ‘m nooit mij achterna komen of zo.
 Ik heb gedacht wat als ik hem ooit de waarheid vertel dat ik een crush op ‘m had - dat is niet professioneel, maar gezien ik de waarheid en kwetsbaarheid belangrijker vind.. Als hij mij echt leuk vond op die manier zou hij misschien al iets laten merken hebben.. Ik zal het moeten houden voor mijn droom-dimensie..
 - Bart is weer ondergedoken, heeft zich weer teruggetrokken sinds zaterdagavond, nadat ik ‘m voor de grap voorstelde om zondag af te komen.. Gisterenavond rond middernacht keek hij dan toch mijn stories en weet ik dat hij oké is..
 Gisteren 2 sms’en gestuurd, vandaag 1 muzieknummer.. 
- Ik voel dat hij nu echt z’n werk moet doen.. Als hij nog kiest om jaren in dat patroon te zitten is dat zijn keuze en accepteer ik dat, maar ik trek hem er niet meer uit. Ik geef nu ook enkel energie als ik er te veel heb, en momenteel voel ik geen nood om ‘m iets te sturen, ik wil me focussen op m’n eigen werk en groei. Misschien enable ik ‘m ook maar met constant liefde te sturen. Het gaat toch verloren als hij het niet wilt ontvangen. Hij moet er zichzelf uit halen. 
Hij hoopte misschien dat er de rest van zijn leven voor hem gezorgd zou worden en hij zo de makkelijke weg kon kiezen maar dan maar ik de fout die Flor maakte, dat wil ik niet. 
Als hij zich nu niet veilig voelt, gaat hij zich ook niet veilig voelen bij mij, hij moet zich veilig voelen bij hemzelf en dat is pas als hij vertrouwen krijgt in zichzelf, en die basis zelfliefde legt zoals ik deed. Ik snap niet dat hij niet eerder dat patroon verbrak.. Hij lijkt echt niet in te zien dat hij er iets aan kan veranderen, misschien omdat hij zo’n moeite heeft met loslaten? (Toch een sms gestuurd met te zeggen dat ik er altijd voor hem zal zijn)
 Ik ben misschien de eerste vrouw in z’n leven die durft grenzen stellen.. Hij zei ook dat het nieuw voor ‘m was dat iemand zo voor hem blijft gaan en hij wist niet hoe daar mee om te gaan. Hij heeft nog veel te leren, de vraag is of hij het dit leven nog gaat leren, of gaat uitstellen tot het volgende.
 - Ik wil me nu vooral focussen op mijn groei: schrijven, inzichten uitwerken in comics, en alle triggers op mijn pad analyseren en de oorzaak zoeken, en dat indien nodig te helen.
 Wat als alle negatieve emoties die we hebben, verwijzen naar verouderde conditionering waar we van af kunnen? En we dan helemaal negatieve emotie-vrij kunnen worden? Ik zie het wat als een uitdaging om zoveel mogelijk patronen te doorbreken zodat ik zoveel mogelijk in hoge frequentie kan blijven. 
- Volgend jaar wordt vooral een jaar om zelfdiscipline te leren en te werken aan mijn boek.. En een manier te vinden om mijn flow-tijd af te bakenen of zo. Gezien ik eigenlijk schrik heb om vast te zitten in die flow en iets vergeet omdat ik niet alert kan zijn.. Misschien moet ik het werk splitsen in kleine taken, maar ik wil mezelf ook niet tegenhouden van verder te gaan.. Daar ga ik komend jaar een oplossing voor moeten vinden.. Uiteindelijk is ’t ook het voornaamste dat ik komend jaar wil doen. O ja: het heeft ook vooral te maken met het feit dat ik nu continu mijn intuïtie wil volgen en in extremen leef, terwijl die comics uitwerken is eerder iets opgelegd en afgebakend, en dat past niet goed samen..
 - Ik weet ook niet goed wat ik ga doen als opruimer, ik voel dat ik er momenteel niet veel werk in wil steken en enkel op mij af laten komen. - Uiteindelijk wil ik ook echt degene zijn die ergens vast staat (als een lichttoren/vuurtoren) en waar mensen dan op kunnen afkomen voor wijsheid, ik kan niet zelf naar hen gaan, zij moeten naar mij komen. En de ene (Kimberly) heeft daar al meer moed voor dan de ander (Bart).

[actuma]

Politieagenten redden stapper uit het ijskoude water tijdens drukke horecadienst

Breda - Agenten belast met het horecatoezicht in het uitgaanscentrum van Breda hebben ondanks het koude weer toch een drukke dienst gehad. Na 02.00 uur ontstonden verschillende opstootjes. Er zijn vijf aanhoudingen verricht maar ook werden twee stappers van het ijs gehaald, één van hen werd met een ambulance met onderkoelingsverschijnselen naar het ziekenhuis gebracht. Redding De stappers dachten dat zij ter hoogte van de Hoge Brug over het ijs naar de overkant konden lopen maar ze raakten daarbij in het ijskoude water. Een van hen, een 19-jarige man uit Dongen, kon zelfstandig niet meer uit het water komen. Hij zakte verschillende keren door het ijs en is ternauwernood, langs de hoge muur door de agenten met een touw uit het water getrokken. Op de kant knipten de dienders zijn kleding kapot waarna zij hem hij in reddingsdekens wikkelden. Hierna bracht een ambulance hem met onderkoelingsverschijnselen naar het ziekenhuis. Meerdere aanhoudingen Een 34-jarige man uit Essen werd omstreeks 01.50 uur opgepakt omdat hij een medewerker van een horecazaak met gebalde vuist in het gezicht zou hebben geslagen. Het incident gebeurde toen zijn dronken broertje uit de zaak gezet werd.Een 55-jarige man en een 37-jarige vrouw, beiden zonder vaste woon-of verblijfplaats, zijn rond middernacht op de Karnemelkstraat met verzet aangehouden. Kennelijk ontstond daar een discussie met een buschauffeur omdat zij een hond bij zich hadden en daarom niet mochten instappen. Hierop werden beide personen agressief. Twee BOA’s die ter plaatse kwamen werden door hen belaagd. De vrouwelijke verdachte werd handtastelijk en spuugde daarbij een van de BOA’s in haar gezicht. Twee mannen, een 18-jarige Bredanaar en een 37-jarige Tilburger, werden tijdens de horecadienst opgepakt omdat ze een gebiedsverbod negeerden. Bron: Politie Read the full article

[bookaliciousjourney]

Recensie|Vrouwe Middernacht (De Duistere Machten #1) - Cassandra Clare

Recensie: Vrouwe Middernacht - Cassandra Clare @MoonYoungAdult

Let op: deze recensie bevat spoilers voor The mortal instruments en The Infernal Devices. Van Vrouwe Middernacht geef ik uiteraard geen spoilers. (more…)

[euroadventure]

Le Val d'Ajol - Bourbanne-les-bains/Merley

Zaterdag 20 en zondag 21 augustus

Na weer een aantal weken alleen op pad te zijn geweest, ontmoet ik vandaag familie op camping Montcomery in Bourbanne-les-bains. Ik heb besloten om op deze camping tenminste twee nachten te blijven zodat ik lekker de tijd heb om met hen leuke dingen te ondernemen.

Afgelopen nacht heeft het nog behoorlijk geregend, maar wanneer ik na mijn ontbijtje wegrijd naar de camping, trekt de lucht langzaamaan weer open en komt de zon weer lekker door 😎.

Rond tien uur 's ochtends kom ik al aan op de camping en krijg ik gelijk een warm welkom van mijn neef Bob, zijn vrouw Marlies en dochter Denice 😊.

Ik installeer mijn campertje, we drinken gezellig een bakje koffie samen en kletsen honderduit. Rond het middaguur maken we onszelf klaar om naar mijn nicht Suzanne en haar man Peter te gaan die een huis hebben in het plaatsje Merley. Zij verwelkomen ons met een heerlijke lunch. We krijgen een rondleiding door het huis wat ze helemaal zelf aan het opknappen zijn. Het ziet er tof uit!

Tijdens de lunch gaat de eerste fles bubbels al open en even later drinken we ook nog gezamenlijk een biertje. Het is heel fijn om weer bij bekende en voor mij vertrouwde mensen te zijn 😁.

Halverwege de middag rijden wij weer terug naar de camping, via een tussenstop bij de supermarkt waar we inkopen doen voor de barbecue. Suzanne en Peter zien wij morgen weer.

Ook de barbecue is gezellig en we kletsen honderduit. Na een paar uur ziet Denice dat de sterrenhemel boven de camping wel heel goed zichtbaar is. We lopen naar het einde van de camping waar het nog net iets donkerder is en waar we genieten van een bizar mooie sterrenhemel waar we de melkweg zelfs nog vrij goed kunnen zien 🤩.

Tegen middernacht lig ik weer in mijn vertrouwde campertje. Ik ben bezig aan mijn laatste week op reis...toch wel raar dat het einde nu in zicht komt.

De volgende ochtend ga ik samen met Marlies naar de bakker in het dorp. We halen vers stokbrood, croissants en ik trakteer hen vanmiddag op een gebakje 😋.

Na het ontbijt besluiten we op aanraden van de Franse buurman op de camping om naar een houtbewerkingsfeest te gaan, een kleine twintig minuten verderop. Er zijn allerlei kraampjes waar, hoe kan het ook anders, mensen hun houtsnijwerk ten toon stellen. Ook kunst en lokale producten zoals jam en honing zijn verkrijgbaar.

We kopen allemaal nog een leuk kleinigheidje voor onszelf 😊 voor we na een paar uurtjes weer terugkeren naar de camping.

Eind van de middag rijden we naar Merley, waarvandaan we Suzanne en Peter in de auto volgen naar het volgende dorp. Bij de 'Escobar', die gerunt wordt door een Belg, is vanavond live muziek en kunnen we Vlaamse frites eten met stoofvlees..nou ja dat werden uiteindelijk frikandellen 😂.

Het is gezellig! Suzanne en Peter kennen inmiddels meerdere locals en andere Nederlanders die zich hier gevestigd hebben. Zittend aan lange biertafels maken we met een aantal mensen kennis.

Het is een leuke dag geweest en aan de ene kant jammer dat ik morgen weer verder rijd...aan de andere kant vind ik het ook weer even fijn om nog een paar dagen te wandelen en paar nachten wild te kamperen 😀💪🏻.

[offtoljubljana]

129. METHODEN VAN ONDERZOEK A GEHAALD, BITCHES!!!

6/07/2020

Mijn plan om voor middernacht te gaan slapen, ging niet geweldig, want ik was delen van Hamilton aan het kijken. Wat een goede show. Rond middernacht was ik klaar, maar toen moest ik nog afwassen en de was aan het droogrek hangen. Ah, simpele dingen.

En toen lag ik eindelijk in bed en toen werd ik 4 keer gestoken door een kut mug. Het zoemde rond. Ik kon het horen. Dus toen moest ik weer mijn bed uit om me helemaal in te smeren met muggenspul. Ugh. Waarom vinden muggen mijn bloed zo lekker?

Twee dagen achter elkaar vroeg slapen is dus een raar concept. 

Rond 10:30 ging ik weer Animal Crossing spelen (wanneer komt Redd naar mijn eiland?) en mijn ochtend zat vol met discussies over het “white saviour” aspect van de Hamilton fanbase. Yup, het was een interessante ochtend. Ander verdrietig Broadway nieuws: Nick Cordero, de acteur wiens been werd geamputeerd, is vannacht overleden aan Corona. Aangezien ik meerdere keren over Nick heb geschreven (en heb gepraat), vind ik het wel passend om dit te vermelden op dit blog. Ik kende hem alleen als Earl in Waitress. Het is zeer verdrietig. Zijn vrouw en 1 jaar oud zoontje blijven achter. De Broadway community is nu aan het fundraisen, want het is AMURICAAHHHH, dus de ziekenhuiskosten zijn rond de $500.000. 

Het laat me denken aan dit deel van de musical RENT waar een personage is overleden en de andere personages kunnen niet eens rouwen, want ze moeten meteen dokken voor de begrafenis. Collins: “What happened to rest in peace!”

It’s just sad. Meerdere acteurs zijn besmet (Aaron Tveit, Laura Bell Bundy, Tony Shalhoub, Darren Criss (die ik in LA heb gezien), Brian Stokes Mitchell, Gavin Creel, enz.), maar niet zoals dit.

Ander Corona nieuws. Geen updates, want ik volg het nieuws niet, maar hier is een visualisatie van het hele groen-geel-rood gedoe.

Meer informatie hier. Er blijven nog steeds toeristen komen, dus het is niet helemaal dicht hier. Nederlanders zijn zeer welkom. Ik ben alleen een beetje verward of de fam nu op de groene lijst of op de gele, want ze moeten door gele landen (Duitsland, Oostenrijk), maar ze komen er vast wel in als ze bewijs van boeking hebben.

Begone sad shit. Raar om een emotionele 180 te doen, maar dit wordt geen mega verdrietige blogpost. 

Tijd voor zeer goed nieuws: ik heb eindelijk na 3 jaar mijn propedeuse gehaald. Yes, ik heb Methoden A gehaald met een 6,5! Toen ik de notificatie kreeg dat er “een nieuw resultaat bekend was”.... OH BOY. Ik ging ervan uit dat ik het had gehaald, maar dat dacht ik de vorige 4 keren ook 🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️. Ik ben nog nooit zo nerveus geweest voor een resultaat, maar toen ik de “6.5″ zag, begon ik een beetje te schreeuwen.

Ik was heel blij en ik besloot het te vieren door....... boodschappen te doen. Ik moest nog boodschappen doen. Ik weet niet waarom, maar ik wilde naar de coole Maxi Mercator, dus ik nam de bus 14 naar het centrum. Toen ik vrijdag naae BTC ging, kwam ik erachter dat ik weer moet betalen voor de bus. Ach. Gratis reizen was leuk voor de vorige maand. Gisteren zei Cristina dat de overheid inderdaad het ov gratis had gemaakt wegens Corona, maar die tijd is dus voorbij. Aangezien ik hier nog maar 10 dagen ben (MOM HOLY FUCK), ga ik niet mijn €20 studentenabonnement ophalen bij de Posta. 

Eenmaal bij de Maxi Mercator realiseerde ik dat ik niet wist wat ik ging kopen, dus ik belde mam voor tips. Yeah, INDEPENDENCE I AM AN ADULT! Ik haat koken (dat is inmiddels bekend), maar ik wil gewoon voor mijn laatste week hier mezelf motiveren om meer te doen qua eten, aangezien de Boni nu voorbij is. Ik heb nog een mix voor Pho en ik heb nog pastasaus voor 4 dagen. Het komt wel goed. Ik heb ook nog biryami voor mijn rijst. Ik heb dus genoeg voor de week en op donderdag en vrijdag wil ik naar Open Kitchen. 

Oh, dit zag ik in de groenteafdeling in Maxi Mercator:

Ik nam bus 14 terug en het was dezelfde chauffeur. Op en neer! Aangezien dit allemaal in minder dan 90 minuten duurde, hoefde ik niet te betalen. Je betaalt namelijk standaard €1,30 voor 90 minuten met een overstap. Dit werd dus gezien als mijn overstap. Booyah. 

Waarom is het ov in Nederland zo duur? “We hebben een goede kwaliteit, daarom is het duurder!” Ja, hier vind ik de bussen eigenlijk fijner dan in Nijmegen en soms ook luxer. Hmmmm 🤔. 

***

Het is 21:44 en het stormt! Er is onweer en keiharde regen. Ik heb een video gemaakt vanaf Barbara’s kamer. De regen klettert keihard op mijn raam en ik hoor amper mijn muziek (2000s bops).

Ik heb dus gekookt! Vietnamese Pho! Gelukkig had ik nog veel rijstvermicelli over, maar het was zeer irritant verpakt. Het vlees was meh, maar de meest voorkomende vegetarische variant voor pho was champignons, dus yikes.

Het was best lekker, maar ik denk dat ik te veel water heb gebruikt, waardoor de smaak van de Pho mix verdund werd. Eigenlijk hoorden er ook uien en taugé in, maar dat vind ik niet lekker, dus dat heb ik gewoon overgeslagen.

Het ziet er niet geweldig uit. Op de ingrediëntenlijst staan ook allemaal ingrediënten voor garnituur zoals limoen en basilicum, rode peper stukjes en bosuitjes, maar het irritante van alleen zijn is dat je altijd te veel eten koopt. Daarom koop ik ook liever diepvriesgroenten, want als ik een wortel en een broccoli en een bloemkool moet kopen, dan heb ik heel veel over. En ja, ik weet dat ik het kan invriezen (en dat doe ik ook vaak als ik toch verse groenten koop), maar het gaat om het principe. Ik ga niet een hele basilicumplant kopen om een bordje soep te versieren.

Oké, fuck, I meme’d it.

OH WACHT, HET IS VERKEERD OM. WAT BEN IK EEN IDIOOT. OH MY GOD. WHAT THE HELL???? 🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️. F in the chat for me.

Ik ga sowieso niet veel eten kopen, want ik ben er nog maar voor 10 dagen en ik heb genoeg. 

Nu we het toch over eten hebben... dit was ik helemaal vergeten om te schrijven, maar vorige week kwam ik erachter dat mijn favoriete grill er niet meer is. Ik heb het over de No. 12 grill met de beste burgers! Mijn eerste eten na lockdown. Ik heb twee maanden zitten zeiken over hoe graag ik die grill wilde.

En nU IS HET GESLOTEN. Het was al eerder dicht en ik zag bouwvakkers, dus ik dacht dat ze gewoon aan het verbouwen waren, maar op donderdag liep ik langs het pand en er hangt een nieuw bord. Het ziet ernaar uit dat de stad qua eten klaar met me is. Eerst gooien ze de Boni eruit en daarna gooien ze de beste grill eruit.

Het einde van de Erasmus laat we wel denken en reflecteren over de laatste 6 maanden. Heb ik genoten? Zeker. Ben ik blij dat ik gegaan ben? Absoluut! Zou ik een Erasmus aanraden? Tuurlijk.

Heb ik spijt van dingen? Ik denk het. Ik heb het gevoel dat ik veel meer had kunnen doen in deze laatste paar 6 maanden. De fam komt bijna naar Ljubljana en ik weet oprecht niet wat ik ze moet laten zien. Ik heb geen café dat ik eigen heb gemaakt. Ik heb geen restaurant waar ik ze graag mee naartoe wil nemen. Er is geen winkel die ik te gek vind. Anderen zijn naar zoveel plekken gegaan en ze hebben grote groepen met Erasmus buddies en ik heb misschien twee mensen waarmee ik echt close ben geworden (want de meesten waarmee ik bevriend was geraakt zijn teruggegaan). Ik heb veel dagen gewoon hetzelfde gedaan: Animal Crossing, zitten aan de rivier, Rauch Juice Bar ice tea gedronken enz. en ik vond ze oprecht leuk (vandaar dat ik het steeds bleef doen), maar had ik meer kunnen doen? Vast wel.

En het is makkelijk om te roepen: “Oh, dat komt door Corona!” en dat klopt ook grotendeels (fu Corona), maar we zijn bijna twee maanden uit de lockdown en ik denk dat ik drie dagen buiten Ljubljana ben geweest. In totaal. In de hele 6 maanden, niet alleen in de 2 maanden sinds lockdown. Daarom was ik ook zo blij om wat anders te zien in het weekend.

Don’t get me wrong. Dit wordt geen “sad sack of shit” post. Ik heb oprecht genoten van mijn tijd hier en ik heb nergens echt spijt van en ik wil eigenlijk niet dat het zo snel voorbij is, maar ja.... misschien komt het door de storm. Reflectie komt voort in stormen. Kijk maar naar de Avatar aflevering De Storm (*chef’s kiss*). We hebben een “chef’s kiss” emoji nodig. Ik heb er één op de Dalton Discord en ik mis het zo erg als ik niet in die server zit.

Daarom weet ik ook zeker dat ik terug wil komen naar Slovenië. Normaal ben ik geen reiziger. Eén van mijn favoriete quotes van mijn favoriete musical is “Travel exhausts me”. Hiervoor had ik alleen het gevoel bij Londen dat ik ooit terug wilde gaan, maar Slovenië komt er nu bij.

Oh. De storm is zowat over. Fijn, laten we terug gaan naar het verhaal.

Tijdens het koken besloot ik ook om de PBS documentaire over Hamilton te kijken, aangezien ik terug ben op mijn Hamilton bullshit. Wat een interessant verhaal en het is cool dat ze begonnen met die documentaire toen de show nog niet eens klaar was, dus ze probeerden niet mee te liften op het succes. Op dat moment kon niemand voorspellen wat voor een succes het werd. Ze hadden zelf over het “what if it fails?” scenario. Plus, ik vind het gewoon fijn dat ze in deze documentaire duidelijk zijn over het feit dat de mensen die ze spelen allemaal afschuwelijk waren. 

En Animal Crossing!!!! Twee insecten waren de hele tijd aan het vechten (the girls are fighting!!!), maar net als ik een foto wil nemen, zijn ze rustig.

Baby Merengue is er ook.

Ah, wat een simpel leven. Oh to be an Animal Crossing, living on a peaceful, deserted island with gorgeous flowers and wildlife, not wearing any pants, and eating a lot of sweets.

Toen werd de regen steeds harder, dus ik deed mijn raam dicht en ik ging verder. Ik hoorde aan het harde gekletter dat het heftig was en ik herinnerde me dat Barbara’s ramen open zijn. Mijn waterverfschilderijen liggen in die kamer en als het gaat regenen op die schilderijen, dan worden ze verpest.

Gelukkig had ik mijn boekje verder van het raam gelegd, dus dat is oké, maar wat een weer. Ik heb er een video van gemaakt. Ik stond in een plas met water.

En nu denk ik dat ik mijn thee ga drinken en dat ik Sims ga spelen. Ik heb een tijd niet meer gespeeld.

[detweedeochtend]

00:01 - schetsen

Middernacht is net voorbij. De trappers van zijn fiets lijken hem te dragen, eerder dan door hem te worden aangedreven. De muziek in zijn oren draagt daar ongetwijfeld toe bij. Hij ziet het schemerdonker van de straat, het vernachtelijkte geel van de lantaarns, de wegmarkeringen die met onverstoorbare regelmaat langs zijn wielen flitsen. Hier en daar is er nog een raam verlicht. Niemand zal hem in deze duisternis herkennen. Hij voelt zich veilig, verscholen in de plooien van een donkere rok. Hij is bijna thuis. Hij is bijna klaar.

Middernacht is net voorbij. In de slaapkamer van haar dochter brandt het nachtlampje. Ze ziet het terwijl ze op haar tenen langs de kier sluipt en ervaart tegelijkertijd de geruststellende werking van het oranjegele schijnsel, net zoals haar slapende meisje dat vlak voor het indommelen gevoeld moet hebben. Voorzichtig zoekt ze haar weg naar haar eigen slaapkamer, waar haar eigen bed wacht. Het is te groot; er mist een lijf. Ze wil niet gaan slapen, maar ze weet dat het de enige pauze is die haar vergund is in deze maalstroom van dagen. Ze is zo moe.

Middernacht is net voorbij. Achter een dakvenster is er nog beweging. Het schaduwspel dat zich op die manier ontwikkelt zou ongetwijfeld vragen oproepen bij de sporadische passant die vanaf het voetpad omhoog zou kijken. Hij is 72, heeft onlangs geïnvesteerd in een hoofdtelefoon van hoge kwaliteit en enkele dagen geleden heeft hij besloten dat hij de remmingen, die hem er tot dat moment van weerhielden te dansen, overboord zou gooien. Schroomloos. Centraal-Afrikaanse muziek: daarbij voelt hij zich het beste. Zijn strijdmakkers zouden het eens moeten weten.

Middernacht is net voorbij. Een laatste bladzijde wordt omgedraaid. Na drie regels wordt haar leesstroom onderbroken door het oplichtende scherm van haar smartphone. Zou hij het zijn? Ze tracht zich ertoe te verplichten verder te lezen, maar de drang om toe te geven aan het met intervallen oplichtende groene signaaltje wordt steeds sterker. Uiteindelijk beseft ze dat ze de volgende drie regels inmiddels al zodanig veel herlezen heeft zonder de inhoud tot zich te nemen, dat het beter is om gewoon toe te geven. Het blijkt een melding van een nieuwssite te zijn. Ze zucht.

Middernacht is net voorbij. Op de bank naast de ingang van het kerkhof zit een jongen van veertien. Hij slurpt het schuim van een blikje bier, terwijl hij met zijn duim over een van de twee planken, die als rugsteun dienstdoen, wrijft. Een beschonken voorbijganger vraagt met dubbele tong of hij niet bang is in het donker. Na even meewarig te snuiven, antwoordt de jongen ontkennend: angst heeft hij afgeleerd. De dronkaard giechelt. De duim strijkt verder langs de plank, de inscriptie lezend als braille. 'Hier ben ik weer, pa.'

Middernacht is net voorbij. Een jonge vrouw en een oude vrouw worden gelijktijdig wakker en staan op. Ze ontmoeten elkaar op de overloop, kijken elkaar in de ogen, weten gedurende een fractie van een seconde niet wie wie is en omhelzen elkaar dan langdurig. Zuchtend laten ze elkaar weer los. Vervolgens keren ze terug naar hun eigen kamer en nemen weer plaats in hun eigen bed. Een koortsdroom is het niet geweest, een zinsbegoocheling evenmin. Het is echt gebeurd, maar niemand zal hen morgenochtend geloven.

Middernacht is net voorbij. We lopen door de straten van onze stad. In onze handen dragen we de hoop van velen, in ons kielzog volgen onze angsten. Er klinken stille melodieën. Gefluister uit donkere nissen geeft ons vleugels, doet ons zweven. Ergens sterft een ster. Ergens wordt een kind geboren. Ergens bereikt een koppel een hoogtepunt. En wij? Wij worden weer gewoon ik; met de eenvoud van het enkelvoud. De nacht vordert, de dag is al herbegonnen.

Middernacht is immers net voorbij.

[prijst-almachtige-god]

Preek over de wijze en dwaze maagden − hoe moeten wij wijze maagden zijn bij het ontvangen van de Heer

De Heer Jezus heeft gezegd: “Jullie zullen berichten horen over ​oorlogen​ en oorlogsdreiging. Laat dat je dan niet verontrusten, die dingen moeten namelijk gebeuren, al is daarmee het einde nog niet gekomen. Het ene volk zal tegen het andere ​ten strijde​ trekken en het ene koninkrijk tegen het andere, en overal zullen er hongersnoden uitbreken en zal de aarde beven: dat alles is het begin van de weeën” (Matteüs 24:6-8). Er gebeuren wereldwijd steeds meer rampen: het corona-virus in Wuhan, sprinkhanen in Afrika, de bosbranden in Australië en andere rampen zijn de een na de ander opgedoken. De vier bloedmanen zijn ook verschenen. De profetieën van de komst van de Heer zijn in feite uitgekomen; de Heer moet al zijn teruggekeerd. Veel mensen die in de Heer geloven worden in beslag genomen door de vraag: hoe kunnen wij wijze maagden worden bij het ontvangen van de terugkomst van de Heer? De Heer Jezus heeft eens gezegd: “Dan zal het met het ​koninkrijk van de hemel​ zijn als met tien meisjes die hun ​olielampen​ hadden gepakt en eropuit trokken, de bruidegom tegemoet. Vijf van hen waren dwaas, de andere vijf waren wijs. De dwaze meisjes hadden wel hun ​lampen​ gepakt, maar geen extra olie. De wijze meisjes hadden behalve hun ​lampen​ ook olie in ​kruiken​ bij zich” (Matteüs 25:1-4). In de Schrift zien we dat de wijze maagden lampolie meenamen en eerbiedig de komst van de Heer afwachtten. Uiteindelijk waren zij in staat Hem te verwelkomen en deel te nemen aan het feestmaal in het hemelse koninkrijk. Dus geloven veel broeders en zusters dat als zij maar consequent de Schrift lezen, bijeenkomsten bezoeken, ijverig het werk van de Heer ondernemen en eerbiedig wachten, dat betekent dat zij de olie hebben meegenomen en wijze maagden zijn, en dat ze, wanneer de Heer komt, zullen worden opgenomen in het hemelse koninkrijk. Maar dit doen we al vele jaren en nu voltrekken zich allerlei rampen, maar we moeten nog steeds de Heer ontvangen. Daarom hebben we geen andere keus dan na te denken en ons af te vragen: ben je echt een wijze maagd als je op deze manier ijverig het werk van de Heer uitvoert? Zullen wij in staat zijn de Heer te ontvangen en voorafgaand aan de verdrukking te worden opgenomen?

Het lezen van de Schrift, bidden en ijverig het werk van de Heer uitvoeren: word je daardoor een wijze maagd?

Laten we eens terugdenken aan de schriftgeleerden, de hogepriesters en de farizeeën. Allemaal mensen die wat de Schrift aangaat zeer belezen waren, en hun families hadden God al generaties lang gediend. Ze gehoorzaamden de wet strikt, hielden zich aan de geboden, werkten ijverig en reisden zelfs over de hele wereld om het evangelie van God te verbreiden. Je kunt rustig zeggen dat ze behoorlijk wat werk deden, heel wat lijden doorstonden en vol eerbied de komst van de Messias afwachtten. Volgens onze opvattingen en voorstellingen hadden zij degenen moeten zijn die de wijze maagden waren die olie hadden meegenomen; zij hadden meer dan wie ook geschikt moeten zijn om de Heer te ontvangen en Zijn redding en genade te verwerven. Maar wat zijn de feiten? Toen de Heer Jezus vlees werd en kwam om te werken, slaagden deze mensen er niet alleen niet in om de Heer Jezus te herkennen, maar op grond van hun opvattingen en voorstellingen geloofden ze ook dat “wie geen ‘Messias’ wordt genoemd, niet God is”. Zij konden duidelijk horen dat de woorden van de Heer gezag en kracht hadden, en toch veroordeelden ze op grond van hun opvattingen en voorstellingen het werk en de woorden van de Heer Jezus omdat die zouden afwijken van de Schrift. Dat gebruikten ze als rechtvaardiging om te ontkennen dat de Heer God Zelf was, en ze grepen dit ook aan om de Heer Jezus te oordelen en te belasteren. Ze hadden geen zweem eerbied voor God in hun hart: ze begrepen het niet en evenmin streefden ze het na of onderzochten ze het. Ze werkten zelfs samen met de Romeinse overheid om de Heer Jezus aan het kruis te nagelen, en uiteindelijk werden ze gestraft door God. Kan dan worden gezegd dat de farizeeën wijze maagden waren? Ze hielden zich alleen maar bezig met ploeteren en werk uitvoeren en met het steunen van de wetten uit het Oude Testament, maar ze hadden niet de geringste kennis van God; ze waren niet in staat de stem van God te horen. Ze konden heel goed de dwaaste maagden worden genoemd. Maar wat maakt iemand dan werkelijk een wijze maagd? Lees verder om meer te weten te komen

Wat is een wijze maagd?

De Heer Jezus heeft eens gezegd: “Mijn schapen luisteren naar mijn stem, ik ken ze en zij volgen mij” (Johannes 10:27). “En rond middernacht werd er geroepen: ‘Kijk, de bruidegom komt; ga uit om hem te ontmoeten’” (Matteüs 25:6). Uit de Schrift kunnen we afleiden dat wijze maagden in beginsel in staat zijn de bruidegom te ontvangen omdat ze groot belang hechten aan het luisteren naar de stem van God. Wanneer ze iemand horen roepen dat de bruidegom er aankomt, nemen de wijze maagden het initiatief om naar buiten te gaan om hem te ontvangen, en ze streven na en onderzoeken. Uiteindelijk horen ze de stem van God in Gods woorden, en dus ontvangen ze de Heer. Het is net als toen de vrouw uit Samaria, zoals is vastgelegd in de Schrift, de Heer Jezus hoorde zeggen: “U hebt vijf mannen gehad, en degene die u nu hebt is uw man niet. Wat u zegt is waar” (Johannes 4:18). Toen besefte ze dat alleen God de dingen in haar hart kon kennen en erover kon spreken. Verbijsterd riep ze tegen de mensen die erbij waren: “Kom mee, er is iemand die alles van mij weet. Zou dat niet de ​messias​ zijn?” (Johannes 4:29). Door Zijn woorden wist ze dat de Heer Jezus de Messias was Wiens komst voorspeld was. En toen was er nog Petrus – in de loop van de tijd die hij met de Heer doorbracht, zag hij dat de door de Heer gesproken woorden en het werk dat Hij verrichtte geen zaken waren die een normaal mens in staat was te zeggen en te doen. Door de woorden en het werk van de Heer zag hij in dat de Heer Jezus Christus was, de Zoon van God. En verder waren er nog Nathanaël, Johannes, Andreas en anderen die allemaal de stem van God hoorden in de woorden van de Heer Jezus. Zij zagen met zekerheid in dat de Heer Jezus God Zelf was, en lieten alles achter om Hem te volgen. Alleen die mensen zijn de wijze maagden.

De hierboven beschreven feiten maken duidelijk dat niet alle mensen die de Schrift lezen, bijeenkomsten bezoeken, ijverig het werk van de Heer ondernemen en eerbiedig wachten, wijze maagden zijn. Wijze maagden zijn bovenal degenen die naar de stem van God luisteren, en wanneer ze anderen het evangelie van God horen verbreiden, zijn ze in staat hun eigen opvattingen en voorstellingen los te laten en met een nederig, onderzoekend hart Gods werk te onderzoeken. Uiteindelijk verwerven zij de verlichting van God, herkennen Gods stem en ontvangen de Heer. Wat degenen betreft die zich niet inzetten om naar Gods stem te luisteren, die niet nastreven zelfs al hebben ze de waarheid horen uitdrukken, die onderscheidingsvermogen missen, die zich alleen vastklampen aan de letterlijke woorden van de Schrift en die geloven dat je in staat zult zijn om de verschijning van God te begroeten door hard te werken, je uit te putten en offers te brengen – dat zijn allemaal dwaze maagden en uiteindelijk zullen zij de redding en de genade van God verliezen.

Om te voorkomen dat we dwaze maagden worden en te midden van rampen door God in de steek worden gelaten en geëlimineerd, moeten wij op dit cruciale moment waarop de komst van de Heer zal worden ontvangen, wijze maagden worden en ons erop concentreren om ernaar te streven de stem van God te horen. In Openbaring staat geschreven: “Wie oren heeft, moet horen wat de Geest tegen de ​gemeenten​ zegt” (Openbaring 2:7). “Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten, ik met hem en hij met mij” (Openbaring 3:20). Deze profetieën laten zien dat de Heer, wanneer Hij in de eindtijden terugkeert, woorden zal uiten. Dus hoe kunnen wij de stem van God onderscheiden? Laten we nu over nog een paar principes communiceren.

1) De door God uitgesproken uitingen bezitten gezag en kracht, en ze zijn een uitdrukking van Gods gezindheid

Zoals we allemaal weten, gebruikte God in het begin woorden om de wereld te scheppen. Gods uitingen bezitten gezag en kracht; zodra een uiting van God is uitgesproken, wordt die werkelijkheid. Het is zoals God in Genesis zei: “‘Er moet licht komen,’ en er was licht” (Genesis 1:3). “‘Het water onder de hemel moet naar één plaats stromen, zodat er droog land verschijnt.’ En zo gebeurde het” (Genesis 1:9). Jehova sprak tot Mozes: “Zeg tegen de gemeenschap van Israël: ‘Wees ​heilig, want ik, de Heer, jullie God, ben ​heilig […]’” (Leviticus 19:2). En dan zijn er ook de woorden van de Heer Jezus die de farizeeën ontmaskeren: “Wee jullie, ​schriftgeleerden​ en ​farizeeën, huichelaars, jullie versperren de mensen de toegang tot het ​koninkrijk van de hemel. Jullie gaan er zelf niet binnen, maar laten ook degenen die er ​willen binnengaan niet toe” (Matteüs 23:13).

Zodra we Gods woorden hebben gehoord, beseffen we dat gewone mensen die niet kunnen uitspreken. De woorden van God kunnen alle dingen gebieden; zij worden door Zijn woorden gevormd en volledig gemaakt. Iedereen die zich tegen God verzet en Hem ongehoorzaam is, kan ook door Zijn woorden worden vervloekt. Als je die aanhoort, is dat iets ontzagwekkends voor ons en we kunnen voelen dat Gods gezindheid geen belediging duldt van een mens, dat Gods woorden volledig Zijn status en gezag vertegenwoordigen, en dat we in de laatste dagen moeten herkennen of datgene wat we horen wel of niet de stem van de teruggekeerde Heer is. Zo kunnen wij onderscheidingsvermogen verwerven.

2) Gods woorden onthullen mysteries en leggen de verdorvenheden en geheimen van de mensheid bloot

Zoals we allemaal weten onthulde de vleesgeworden Heer Jezus vele mysteries in de tijd dat Hij werk kwam verrichten. Zo was er: “Kom tot inkeer, want het ​koninkrijk van de hemel​ is nabij!” (Matteüs 4:17) en ook “Niet iedereen die tegen mij zei, Heer, Heer, zal het koninkrijk der hemelen binnengaan; maar hij die de wil doet van mijn Vader, die in de hemelen is” (Matteüs 7:21). Alleen doordat de Heer de mysteries rond het binnengaan van het hemelse koninkrijk heeft geopenbaard, weten we dat alleen diegenen die werkelijk berouw hebben en mensen worden die de wil van de hemelse Vader doen, in staat zijn het hemelse koninkrijk binnen te gaan. Dit hadden we nooit geweten als de Heer Jezus dit mysterie niet aan ons had geopenbaard.

Bovendien is God een God die de diepten van mensenharten nauwkeurig onderzoekt. God heeft diepgaand inzicht in ons; alleen God kan onze verdorvenheid en wat er in ons hart zetelt onthullen. Zo sprak de Heer Jezus bijvoorbeeld over Nathanaël onder de vijgenboom, dat Hij toestond dat Nathanaël de Heer Jezus herkende als de Messias wiens komst was voorspeld. En dan was er nog Matteüs de tollenaar, die zag dat de Heer Jezus God was, omdat Jezus het over de inhoud van zijn gebeden had. Hier kunnen we zien dat de woorden van God niet alleen mysteries onthullen, maar ook de verdorvenheid en de geheimen van de mensheid blootleggen; dit is ook een manier waarop we kunnen onderscheiden of iets Gods stem is.

3) Gods uitingen kunnen ondersteuning voor het leven geven en mensen een pad bieden

De Heer Jezus heeft gezegd: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij” (Johannes 14:6). God Zelf is de waarheid; God is te allen tijde en op elke plek in staat de waarheid uit te drukken ter ondersteuning van de mensheid in overeenstemming met hun behoeften. In het Tijdperk van de Wet wist de mensheid niet hoe ze moest leven of hoe ze God moest aanbidden, dus kondigde God via Mozes de wet af om mensen in hun leven te leiden. Zoals in de Tien Geboden wordt gezegd: “‘Ik ben de HEER, uw God, die u uit ​Egypte, uit de slavernij, heeft bevrijd. Vereer naast mij geen ​andere ​goden” (Deuteronomium 5:6-7). “Pleeg geen ​moord. Pleeg geen ​overspel. […] Leg over een ander geen vals getuigenis af. Zet uw zinnen niet op de vrouw van een ander […]” (Deuteronomium 5:17-21). Toen de mensen uit die tijd de woorden van God hadden gehoord, wisten ze hoe ze moesten leven en hoe ze God moesten aanbidden. En toen de Heer Jezus kwam werken en het evangelie van het hemelse koninkrijk verbreiden, begon Hij mensen te onderwijzen dat zij hun zonden moesten opbiechten en berouw moesten hebben, dat ze verdraagzaam en geduldig moesten zijn, dat zij anderen moesten liefhebben als zichzelf, dat ze het zout en het licht van de aarde moesten zijn, enzovoort. Zoals toen Petrus deze vraag aan de Heer Jezus stelde: “Heer, als mijn broeder of zuster tegen mij zondigt, hoe vaak moet ik dan ​vergeving​ schenken? Tot zevenmaal toe?” (Matteüs 18:21), en Jezus onomwonden tegen Petrus zei: “Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven” (Matteüs 18:22). Nadat Petrus deze woorden van de Heer had gehoord, begreep hij dat vergevensgezindheid iets is waaraan we moeten vasthouden; dit is niet iets voorwaardelijks of iets wat gebonden is aan een bepaald aantal keren. Daarna had Petrus een weg om te praktiseren.

Dus als iemand ons nu het goede nieuws vertelt dat de Heer is teruggekomen en voor ons getuigenis geeft dat de Heilige Geest tot de kerken spreekt, kunnen we luisteren en bepalen of deze weg ons kan voorzien van de ondersteuning voor onze huidige behoeften. We leven nu allemaal in een toestand waarin we zonden begaan en die vervolgens belijden, waaruit we onszelf niet kunnen bevrijden. Als de woorden die ze met ons delen op een pad kunnen wijzen om onszelf van de zonde te bevrijden en zuiverheid te verwerven, betekent dit dat de Heer Jezus is teruggekeerd. Op basis van dit ene beginsel kunnen we de stem van God onderscheiden.

Biedt deze communicatie je een pad om een wijze maagd te worden en de Heer te ontvangen? Ik hoop dat je, als dit nuttig voor jou is geweest, dit met anderen zult delen. Mijn wens is dat we allemaal wijze maagden worden, die ons hart leggen in het nastreven van en aandachtig luisteren naar de stem van de Heer. Mogen we binnenkort de terugkeer van de Heer begroeten en met Hem het feestmaal bijwonen.

[dulcantor]

Robots met zebrakoekjes

Vandaag was ik toevallig wat door mijn raam aan het staren. Geen groots fenomeen, de daad noch het uitzicht. De wereld zag eruit alsof hij opgezadeld zat met een stevige verkoudheid. Geen verwoestende regen of sneeuwstorm, geen bosbranden, enkel een paar troosteloze wolken smog die de barre grond gegijzeld hielden. Een mens zou er wanhopig van worden. De grijze straat die ik als ‘mijn straat’ categoriseerde, sneed het landschap in twee, als teken van virtuoze menselijke overwinning op de natuur, hoewel er niemand was om die mee te vieren. Ik zuchtte.

Soms heb je van die dagen waarop zelfs je ondergoed met sterretjes niet helpt. Waarop je je afvraagt waarvoor of voor wie we het doen? Zoals Petronius ooit al zei: we zijn zo fragiel als luchtbellen. Een prikje en we spatten uiteen, als het vuurwerk op onze eigen zwanenzang, de finale apotheose die iedereen epateert alvorens we ons weer draaien in ons graf. Je merkt het: ik was niet zo positief vandaag. Ik wou dat ik krachtiger was. Dat ik meer vuur in mij had en minder vuur in de haat rond me. Ik wou ook wel dat ik iets slanker was. Maar je kan niet alles willen.

Als om me op de proef te stellen, glijdt een vrachtwagen mijn gezichtsveld binnen. Het lijkt op een veel te lomp uitgevallen insect die de strakke grijze lijn volgt. ‘Lotus’, lees ik op de zijkant, waar een zebrakoekje met een hapje eruit mij verleidelijk aankijkt. Blozend lach ik terug, al is het een beetje groen. Pas op, ik hou van zebra’s en van koekjes. Ook van de combinatie. Maar ik hou er niet van als het me opgedrongen wordt. De consumptie-economie doorprikt hier zomaar in mijn filosofische bubbel, mijn vuurwerk fonkelt, het applaus weerklinkt, maar het is nog geen middernacht.

Soms vraag ik me af of ik omringd ben door robots. Nee, dat is verkeerd. Ik vraag me soms af of ik leef in een wereld die ontworpen is voor robots. Een wereld waarin abstracte getallen primeren, waar liefde uitgedrukt wordt in een aantal rozen of sugardaddy’s en waar het niet draait om wat het leven betekent, maar wel om hoeveel eruit gehaald kan worden. Misschien waren we allemaal beter robots of goden geweest. Zo zouden we niet verleid worden door zebrakoekjes, geen oeverloze discussies voeren over het wel of niet ethisch zijn van euthanasie, geen triestige dagen hebben waarop we staren door een raam. Alles zou perfect zijn en gelijk zijn, hoewel sommige zaken meer gelijk dan anderen.

Een koppel wandelt mijn gezichtsveld binnen. Een ouderwets, stereotiep koppel. Hij heeft zwart, kort haar en lijkt een wit hemd te dragen dat iets te klein is voor zijn brede lichaam. Eronder draagt hij een smaakvolle, zwarte broek. Zij heeft een bruin jasje aan. Ik beeld me in dat het leer is. Eronder draagt ze een zwarte rok en knalrode kousen, alsof ze daarmee de grijze wolken uitdaagt. Ik blijf het koppel volgen, al zie ik enkel hun achterkant. Wie zouden ze zijn? Waar gaan ze heen? Plots stoppen ze en voor één moment voel ik me betrapt, als een voyeur die hen stiekem begluurde, zoals een lezer in een tekst.

Ze kunnen mij echter niet zien. Ze zien elkaar. In een fractie hangen hun lippen tegen elkaar en kussen ze passioneel. Vervolgens slaat de man zijn arm om de vrouw heen en wandelen ze verder. Ik voel plots hoe warmte in mij opkomt en merk dat ik lach. Ik lach breder en luider dan ik in weken heb gedaan. Want plots besef ik dat al mijn eerdere vragen beantwoord zijn en dat het antwoord gewoon voor me lag.

Zebrakoekjes en getallen houden ons misschien in leven, maar het is voor liefde, poëzie en gevoel dat we leven. Ik wil geen robot zijn, want net dat zou de essentie wegnemen waarvoor en waardoor ik leef. Ik leef omdat ik een mens ben. Omdat ik voel, ween, huil en lach. En lachen doe ik ook, steeds luider, alsof ik het universum ermee wil uitdagen. En stiekem is dat ook zo. Even stiekem als het zebrakoekje dat ik intussen heb opgegeten…

[keynewssuriname]

Broers overleven moordaanslag Abrabroki dankzij ‘tapu’

Martin K. heeft een kleine donkere vlek op zijn arm overgehouden aan een beschieting op Abrabroki. Dat de kogel hem niet doorboorde en de anderen hem niet raakten, dankt hij aan zijn 'tapu'. De schutters probeerden ook zijn broer, Jason K., neer te schieten, maar het wapen haperde. Daarna sloegen de verdachten op de vlucht. Er zijn in totaal 5 à 6 schoten gelost. Beide broers verklaarden maandag aan de rechter dat ze de aanslag hebben overleefd "omdat un skin sreka". T.D. en V.M. staan terecht voor poging tot moord en doodslag, poging tot zware mishandeling en mishandeling. Beide verdachten ontkennen de aanslag, maar ze zijn positief geïdentificeerd door zowel de slachtoffers als getuigen. De politie vond meerdere patroonhulzen op het plaatsdelict en trof een kogelinslag aan op het voertuig van Jason K. Er zijn beelden van de beschieting in de rechtszaal getoond. De aanslag is vastgelegd door een beveiligingscamera. Op de beelden is te zien dat twee mannen voorbij het adres lopen. Op dat moment zit Jason in het voertuig op straat en staan de portieren open. Martin bevindt zich bij de poort en trekt zijn gympies aan. Meteen nadat ze het adres zijn gepasseerd, keren ze terug en halen elk een vuurwapen tevoorschijn. De ene man stapt tot enkele meters op Martin af en lost enkele schoten. Het slachtoffer vlucht het erf op. Daarna benaderen ze Jason in de auto. Ze proberen zijn tas weg te rukken, maar hij verzet zich. De andere schutter richt het wapen vanaf amper een meter op hem en haalt de trekker over, maar dat weigert tweemaal dienst. Beide keren ontlaadt hij het wapen, spant het opnieuw, en herhaalt de schietpoging. Maar het wapen gaat niet af. Beide aanvallers slaan vervolgens het slachtoffer met de hand en met hun wapens voordat ze wegrennen. De slachtoffers hebben in de rechtszaal een verband gelegd tussen de beschieting en een woordenwisseling in het verkeer de dag ervoor. De broers waren op 30 december in de auto en bijna in botsing gekomen met een bromfiets waarop de twee verdachten zaten bij de voet van de Saronbrug. Dit leidde tot een woordenwisseling die eindigde met de dreiging van V.M. dat de broers wel zouden merken wat er zou gebeuren. Beide beklaagden beweren dat ze ten tijde van de beschieting thuis waren en niet degenen kunnen zijn geweest die de mislukte aanslag hebben gepleegd. De moeder van T.D. getuigde op de zitting dat haar zoon die dag thuis was en rond 15:00 uur ging slapen. Ze zag hem pas rond middernacht weer, waarna hij de straat op ging. De moeder zei aan de rechter dat ze gevoeglijk aanneemt dat hij al die tijd heeft geslapen en dus thuis was. Aangezien ze bezig was met haar dagelijkse activiteiten, kan ze niet met zekerheid zeggen dat hij niet stiekem is weggeglipt. Volgens haar had T.D. die dag ook zwarte kleding aan. Ze herkende hem niet op de videobeelden. Beide schutters droegen witte T-shirts op de beelden. De moeder van V.M. heeft bij de politie verklaard dat hij vanaf 30 december tot en met 31 december de hele dag thuis was, omdat zijn hoog zwangere vrouw over pijn klaagde. Opmerkelijk is dat V.M. de dag ervoor, de ruzie ontkende, terwijl T.D. bevestigde dat hij op 30 december samen met zijn medeverdachte op de bromfiets zat en in een ruzie verwikkeld raakte met de twee broers. Deze verklaring sluit aan op het verhaal van de slachtoffers. De verdere behandeling van de zaak zal volgende maand plaatsvinden. De rechter heeft verzoeken van de raadslieden om de mannen voorlopig in vrijheid te stellen afgewezen. Hij kon zich vinden in de bezwaren die door de openbare aanklager zijn opgeworpen. Read the full article

[actuma]

10-jarig meisje omgekomen bij zware aanrijding op A73

Sint Joost - Bij een ernstig verkeersongeval tussen twee personenauto’s kwam in de nacht van zaterdag op zondag een 10-jarig meisje om het leven. De aanrijding tussen beide auto’s vond plaats rond middernacht, op de A73, ter hoogte van Sint Joost. Het kind zat samen met haar 36-jarige vader, beide uit Gelsenkirchen, Duitsland, in een van de twee auto’s. In de andere auto zat een gezin met drie kinderen. De inzittenden uit deze auto, een 43-jarige man, 34-jarige vrouw, twee meisjes, 4 en 7 jaar en een jongen, 12 jaar, zijn met onbekend letsel overgebracht naar het ziekenhuis in Maastricht. De vader van het overleden meisje is overgebracht naar het ziekenhuis in Venlo. De politie onderzoekt de zaak. Op dit moment is nog niet duidelijk wat de aanleiding voor de aanrijding is geweest. Bron: Politie Read the full article

[bookaliciousjourney]

Book haul & Wrap up|April 2017

Book haul & Wrap up|April 2017

Alweer een maand voorbij en dus is het tijd voor een nieuw overzicht van de boeken die ik in april las en welke boeken ik deze maand binnenkreeg. Ik las deze maand best wel veel en kocht maar één boek. Ik deed dus goede zaken voor mijn TBR-stapel. (more…)

[jezus-christus-is-mijn-leven]

De meest duidelijke manier waarop de wijze maagden de Heer kunnen verwelkomen: Luisteren naar de stem van God.

Hallo, allemaal! In de laatste discussie hebben we verteld hoe we de wijze maagden kunnen zijn om de Heer te verwelkomen. Laten we over deze vraag eerst enkele Bijbelse profetieën bekijken.  In OPENBARING 2 en 3: “Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de Gemeenten zegt.” “Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij” (OPENBARING 3:20). “En ter middernacht geschiedde een geroep: Ziet, de bruidegom komt, gaat uit hem tegemoet!”(MATTHEÜS 25:6). Uit deze profetieën zien we dat de Heer tot de kerken zal spreken wanneer Hij in de laatste dagen terugkeert. Wanneer we horen dat iemand getuigt van het nieuws van de wederkomst, het werk en woorden van de Heer in de laatste dagen, moeten we actief zoeken en onderzoeken, en ons richten op Gods stem, op deze manier kunnen we de wijze maagden zijn en de wederkomst van de Heer verwelkomen en het feest van het hemelse koninkrijk bijwonen.

Net zoals het verhaal van de Samaritaanse vrouw in de Bijbel, toen de Samaritaanse vrouw de Heer Jezus hoorde zeggen: “Want gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet; dat hebt gij met waarheid gezegd” (JOHANNES 4:18). Ze herkende uit de woorden van de Heer Jezus dat de Heer Jezus de Christus is, want zij wist dat alleen God over alles kan waken, de diepste geheimen van de mens kent en alle dingen die ze ooit heeft gedaan kan uitspreken. Niemand behalve God heeft zo’n gezag en macht, dus erkende ze dat de Heer Jezus de Christus is, de Messias die gekomen is. Zoals vastgelegd in de Bijbel, zei de Samaritaanse vrouw tegen het volk: “Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus?” (JOHANNES 4:29). Hieruit kunnen we zien dat de wijsheid van de Samaritaanse vrouw was dat ze de stem van God kon herkennen en zodra ze de stem van God hoorde, ze de waarheid kon accepteren en zo de redding van de Heer Jezus Christus verkreeg. Ook kunnen we uit de Bijbel zien dat mensen zoals Petrus en Nathánaël de Heer Jezus ook aan Zijn woorden herkenden, dat de Heer Jezus God Zelf is. Dus verzaakten ze alles om de Heer te volgen, zulke mensen zijn de wijze maagden. En die Farizeeën die bekend waren met de Bijbel en hard werkten? Ze verlangden ook naar de komst van de Messias, maar toen de Heer Jezus in het vlees verscheen om te werken, alhoewel ze wisten dat de woorden en werk van de Heer Jezus macht en gezag hebben, probeerden ze niet de stem van de Heer te zoeken en te onderzoeken, maar met arrogante gezindheid veroordeelden en weerstonden ze ook fanatiek de woorden en het werk van de Heer Jezus en verhinderden de Joodse gelovigen om de ware weg te onderzoeken. Uiteindelijk ontvingen zij niet alleen niet de redding van de Heer, maar werden zij ook veroordeeld door de zeven weeën van de Heer Jezus. Het is te zien dat het belangrijkste pad voor wijze maagden om de Heer te verwelkomen is om te luisteren naar de stem van God. Als we ons niet richten op het luisteren naar de stem van God, kunnen we alleen de dwaze maagden zijn die door God worden verlaten en geëlimineerd.

Broeders en zusters, wat moeten we dan doen als we in de laatste dagen horen dat iemand getuigt van de woorden en de wederkomst Heer? Wij geloven dat alle broeders en zusters bereid zullen zijn om naar de stem van God te zoeken luisteren om de Heer te verwelkomen zoals de Samaritaanse vrouw en Petrus en Nathánaël. Niemand wil Gods uitspraken veroordelen zoals de Farizeeën deden, en uiteindelijk de kans verliezen om Gods redding te ontvangen.

Een boek zegt: “Omdat we de voetafdrukken van God zoeken, behoren we op zoek te gaan naar Gods wil, naar Gods woorden, naar Zijn uitspraken – want overal waar er nieuwe woorden door God worden gesproken, daar is de stem van God, en overal waar de voetafdrukken van God zijn, daar zijn Gods daden. Overal waar de uitdrukking van God is, daar verschijnt God, en overal waar God verschijnt, daar bestaat de waarheid, de weg en het leven.” Broeders en zusters, we weten allemaal dat de Heer zal spreken wanneer Hij in de laatste dagen terugkeert. Daarom is het voor ons een dringende taak om de wijze maagden te zijn om de Heer te verwelkomen, om snel de woorden van de Heilige Geest van de laatste dagen tot de kerken te vinden, zodat we de stem van God kunnen horen en de Heer kunnen verwelkomen en naar het banket van het Lam te gaan. Waar zijn de uitspraken van de Heer als Hij terugkomt? Hoe kunnen we Gods stem horen om de wederkomst van de Heer te verwelkomen? Er is een gerelateerde video, het kan ons belangrijkste informatie onthullen, we nodigen iedereen uit om samen te kijken, en hopen dat iedereen een wijze maagd kan zijn om de terugkeer van de Heer te verwelkomen.

Klik dan op de link en bekijk alstublieft video: https://www.bible-nl.org/werk-van-God-buiten-bijbel.html

Online Bijbelstudie

[fionainfrankrijk]

Rijkdom

Ik heb al een aantal Posts gewijd aan ons dorp en er zullen er nog wel meer volgen. Deze post heb ik ‘Rijkdom’ genoemd.

Los van materiële zaken, vind ik het een waarachtig rijkdom hier te zijn. Iedereen die ik in ons dorp spreek ervaart deze rijkdom op een en dezelfde wijze. De rijkdom zit hem in het gevoel. De weelderige natuur om ons heen, de dorpjes, het klimaat maar vooral ook de mensen. We leven met elkaar en voor elkaar.

De afgelopen weken zonder echtgenootlief die in Nederland moest zijn vanwege het werk, waren gevuld. Incidenten volgden elkaar op en zijn inmiddels gelukkig allemaal opgelost doordat we elkaar keer op keer hebben bijgestaan. En dat is rijkdom!

Toen m’n zwembad plotseling de kleur van een voetbalveld was geworden, stond een Engelse buurman direct op de stoep om me van advies te dienen. Hij had van m’n Franse buurman gehoord dat de kleur niet best was, sterker nog het hele dorp wist ervan; de kleur van het water in het nieuwe zwembad van Van Alphen was de verkeerde kleur (het leek op erwtensoep) en dat moest worden opgelost!

Nadat ik een klapband kreeg in de Landrover omdat ik tegen een stenen muurtje aanreed die ik niet zag, hielp mijn nieuwe Franse buurman aan de andere kant van ons huis me met het verwisselen van de bewuste band. Het is een vrij onguur uitziende jongeman maar hij heeft een vriendelijk, zacht karakter, heb ík inmiddels ontdekt. Typisch een geval van ‘don’t judge a book by it’s cover’.

Zelf kreeg ik ook een kans om een goede buur te zijn. Ik ontving op een avond rond middernacht een telefoontje. De schrik sloeg me om het hart, want wie belt je rond die tijd? Gelukkig was er niets met de kinderen of met echtgenootlief. Nee, ik kreeg de nieuwe Amerikaanse buurman, familie van de eigenaar van het château, aan de telefoon. Hij verblijft daar met zijn vrouw, was een paar dagen op een rondreis door Frankrijk en trof een grote ravage aan bij zijn terugkeer. Een waterpijp was gebroken en binnenin storte het water zich naar beneden als de Niagara vallen. Het water guste door de muur, de vloer en het plafond en alles was doorweekt. De electriciteit had het ook begeven. Hij vroeg of hij bij mij kon logeren, helemaal verbouwereerd zei ik ‘ja’ en uiteindelijk hebben ze 5 nachten bij mij gelogeerd. Het waren voorbeeldige gasten die gezellig waren, schoon en behulpzaam, dus ik heb het graag gedaan. Ik koester de band die we erdoor hebben gekregen en de gezellige avonden waar hij heerlijk heeft gekookt voor ons. Deze ervaring heeft bijgedragen aan het gevoel van rijkdom.

Nu ben ik weer alleen, is hun lekkage opgelost en dat is maar goed ook want m’n verfkwast lonkt en het wespennest moet getackeld worden. Het leven ‘a la campagne’ is er niet een voor watjes, maar je komt er met elkaar doorheen, dat is gebleken. Wat zie ik er tegenop om deze rijkdom straks weer te moeten verlaten!