#yor/yana

[defiledtomb]

writing Yor/Yana fills me with such inexplicable glee I want to talk about it but I CAN'T. but I will >:3

You don't know why they look at you with the wet eyes of someone saying their final goodbye, but something within you shouts that you've lost something, something of importance, and that maybe, they are the keeper of that terrible, wrought, secret.

You stutter for a second, your heart beating hard, and the words fall out of your mouth unbidden; nothing of importance, you think, and yet, a deluge of words pour out of you without second guessing. You haven't the faintest idea of what exactly you are saying, only that there is a rumble in reply, and then another; you talk and they talk, murmuring voices filling the space between you until it is so warm you can feel it, touch it, as if playing with the flame of a lone candle.

"Thank you," they say when you are idling at the threshold of their door again, worlds apart. They say it, and then place a tender kiss at the joint of your jaw, all the while your mouth wavers into the horrible placid smile you know is right, but so, so wrong. "Thank you," and the door closes, nothing having changed, at all.

[louroth]

babygirl

[twisted-in-underland]

“I would steer clear of Crystalline if I were you. Unless you have a death wish that is.”

Unique Magic:

Fleeting memories - Roma’s unique magic is a memory erasure type spell. This spell allows Roma to summon a black and white dragonfly which can erase a targets memories by circling the targets head. The sting from the dragonfly is said to be painless, though seems to drain the targets energy, leading them to fall to the ground. They will not remember anything since they woke up that day, and the memories are gone forever. If stung enough times a target may loose vital memories such as their sense of self or even their name. Roma, however, has never utilised his magic to this extent since he would run the risk of overblot.

All credit for the og sprite belongs to the Twisted Wonderland team and Yana Toboso! The info template belongs to @unfinished-projects-galore here on tumblr!

(More info under the cut)

As promised here is my updated Roma sprite sheet! Ngl I literally just traced over my original sprite with a different brush just so it looked cleaner. I also made the gold trim more vibrant; Roma may not like bright colours but his uniform is still the standard for all students.

When I originally did this sprite I used Vil’s school uniform sprite as my base.

Same as Yuri, you can find Roma’s original concept/info here, but I here are some other fun facts about him!

He is 17 years old and uses They/He pronouns. He’s a second year Pomefiore student

The symbol on his coffin card is a dragonfly

His hairstyle is inspired by Yor’s from Spy x Family. I imagine his hair when down is at about his lower back.

Roma is the “Twisted” version of Princess Ivy from Sofia the First

They really enjoy gardening as it was their mothers favourite pass time

Roma never met their mother, she died when they were a baby.

Roma has one older brother, Albedo, whom he’s not super close with. Albedo was the favourited son, leading Roma to feel neglected and under appreciated.

Due to their father’s favouritism, Roma holds a lot of resentment towards both his father and brother. However, a lot of the resentment towards Albedo is more out of jealousy.

After meeting and befriending Yuri, Roma is very slowly beginning to repair his relationship with his brother.

When Roma first visited Ramshackle for the first time he was “shocked and disgusted” by the state of the dormitory.

He was more shocked that Crowley thought this was an acceptable living space than anything Yuri did given Yuri has been cleaning up the dorm themself.

The first thing Roma did was give Yuri a new set of bedding for the dorm

Roma claims the first favour he has ever asked of Albedo was to send over some bedding from their manor. He would have snagged some from Pomefiore, but I imagine Vil keeps a close count of dorm supplies.

Roma is a pretty observant guy who I imagine would be really good at tutoring others. He’d likely be able to tell what teaching style works best for each individual and go from there.

I also like to imagine that Roma is more effective in teaching Epel etiquette and table manners because he’s a bit more patient and less strict than Vil.

Roma holds a lot of respect for Vil and seems to be on amicable or friendly terms with his housewarden. They do, however, butt heads on how to best teach new dorm students.

This is mainly because Roma gets annoyed when he has to constantly listen to other people complaining

Roma can also be stubborn and sometimes doesn’t let up if he thinks he’s right

Roma founded the enchanted gardening club which is open to all students but tends to attract students with flora magic. The general idea of the club is learn how to tend to enchanted plants.

If anyone has any other questions about Roma or even about Yuri feel free to ask! My inbox is open!

I think I’m going to work on Harry next so be on the look out for him!

[dilaraaksoykaleminden]

Sevdim

Dayak yemiş gibiyim kaderden yana; aklımın ormanına sığdırdığım nefes gibi kaldı gönlümde... Gönlümün hançerine adını nakış gibi işledim, batıp batıp çıktı onu sevmek...

Şimdi onu kimden isterim? Onu, sevda yolundan ayırıp 'bana gel' diyebilir miyim?

Üşüyorum. Avuçlarımda paramparça oluyor onsuz yaşam...

Ölüyorum... O, her gün bir başkası için yaşadıkça...

Gidemiyorum başka birine; aklımı on beş yerinden bıçakladı gidişiyle.

Gönlümün teslim acıları, ölülerin şahitliğinde...

Sevdiğim; umudumu her gece dişleyip acılarda, seni, firari cennetlerin kıyımına emanet ediyorum. Her gün, her gece onunla olduğun bir yaşamakta; kendimi öldürüyorum sevda sazlığında.

Seni çok sevdim. Sevmekten başka bir yol varsa o hep sana dairdi.

Seni çok sevdim. Gönül bozuğum; emanet sadakam, ben seni çok sevdim...

Omuzum değil sadece; gönlümün kıvılcımları da bir hayli kırık. Bağlıyorum; sarıyorum, acılar onu bana sonsuz yalnızlığımın çelişki hançerinde benim için öldürüp, yine bende diriltiyor.

Seni çok sevdim. Sevmekten başka bir yol varsa o hep sana aitti.

Seni çok sevdim; gönül arsızlığım, aşka cahil kalışım; ben seni çok sevdim. Şarabın hasret kadehinden devasa yokluğunu içtim, sarhoş olamadım.

Sen, gelemezsin bana. Sen, sevemezsin beni; sen, yaşam döşeyemezsin bana mutlulukla... Bir başka kadının can pınarı, sevilemediğim; bu ölüm de bana böyle geldi.

Bitiyorum, ellerinin mutluluk kokusu, saadetin kirpiklerine bir yol döşüyor, sevdiceğinle...

Ölüyorum... -yor ekinin cinayetine adım karışıyor. Sebebinin sebepsiz yalanları bana devriliyor, eziliyorum ve seni hâlâ çok seviyorum.

O kadının kalbinden önce gözlerinde yaşarken, kalbimde ölümsüzlüğünü çiğnedin. Beyaz laleler öldü içimde; kod adı aşk olan sen, kabrime bile dokunmadın.

Hiç hatırlanmamamın çok ölmeye muktedir yokluk taşkını sevdiğim; bedeninde can bulan o aşk, ruhumun katili.

Bir kez ölmek de yetmedi bana, her gün, her gece öldüm. Dirilmez boşluklar, hoş yalnızlıkların manevi kardeşi oldu.

Hakiki mutluluğum; aşk bana bir daha uğramadı...

Dilara AKSOY

[redrosecrown]

I posted 66 times in 2022

36 posts created (55%)

30 posts reblogged (45%)

Blogs I reblogged the most:

@grelleswife

@shinigami-mistress

@anewp0tat0

@mrsmummifikation

@abybweisse

I tagged 36 of my posts in 2022

Only 45% of my posts had no tags

#red rose-crown - 33 posts

#spy x family - 19 posts

#manga - 18 posts

#black butler - 12 posts

#anime - 11 posts

#kuroshitsuji - 11 posts

#anya forger - 7 posts

#sebastian - 5 posts

#yor forger - 4 posts

#undertaker - 3 posts

Longest Tag: 40 characters

#she's trying to find reasons to be angry

My Top Posts in 2022:

#5

When the 200th chapter is out, we should have a new poll. That one should be international, and we'd have a new Akuma 6. Who agrees with me?

12 notes - Posted January 13, 2022

#4

When your friend wants to be your mum?!!

12 notes - Posted June 5, 2022

#3

so cute

16 notes - Posted June 2, 2022

#2

Just a daily reminder that Undertaker doesn't wear underwear.

21 notes - Posted March 10, 2022

My #1 post of 2022

3 THINGS YANA TOBOSO IS HIDING FROM YOU {KIND OF}

1. THE EYES OF JOHN BROWN

This guy is always seen wearing these glasses. I mean ALWAYS. The most popular theory is that he's actually a Shinigami. It makes me wonder if Sebastian is suspicious of him if that's the case, since he knows now that Shinigami have recognizable yellow-green eyes. But, there's another theory that it's my favorite that John Brown is actually an angel or a devil. Or, it could be that John Brown is actually someone we know and he's hiding his real identity.

Also, doesn't Angela Blanc from the anime look so much like John Brown?

See the full post

47 notes - Posted January 6, 2022

Get your Tumblr 2022 Year in Review →

[eminedir]

gün boyu ağladım ağladım ama hâlâ rahatlayamadım. öyle bir yorgunluk. bakın yılgınlık değil, yor gun luk. her şeyden ve herkesten yana olan anlaşılmayan yorgunluk. taciz edilen göz ardı edilen yorgunluk.

[akilfikirgezegeni]

Bugün bilgi çağının tek tuşla hatta sözel bir iki komutla ulaşıldığı çağda, merak ettiğin, araştırdığın, üzerine kafa yorduğun, ilgiyle ve hevesle öğrenmeye çabaladığın bir konu hakkında üç beş kelâm edecek olsan birileri çıkıp "Ya bunlar boş işler, takma kafanı bunlara, Yorma o güzel kafanı, her şeyi de bilmeyiver, sana ne faydası var?" diyerek, bu çabanı küçümsemeye çalışıyor kendi sözde büyük aklınca...🤷‍♂️ Bilginin verdiği haz bir yana, bilenin en özgür kişi olduğunu bilmeden konuşur dururlar. Hani bir söz vardır "Sen doğru olduğuna inandığın şeyi yapsan da, yanlış yaptığını söylecek birileri mutlaka çıkar." diye. Bu kişilerin hafife aldığını düşündüğü hayatı o kadar ağır geliyor ki aslında, bu ağırlığı da doğru bildiği şekilde yaşamaya çalışan insana yükleyerek kurtulacağını sanıyor.

Güzel insan; inan bana bir kere anlamaya başlayan hep anlar. Bence biraz yor o güzel kafanı, her şeyi olmasa da bazı şeyleri bilmeye çalış, bilmenin, öğrenmenin faydası saymakla bitmez... Valla bak 🙋🏻‍♂️ içaforiz

[oldugumgibi]

Uyku neden gelmez?

Çünkü uyku geldiğinde ona ilgi göstermiyoruz küsüp gidiyor. Şaka bir yana gece geç saatlere kadar elde telefon ya da tv, bilgisayar karşısında düşünmeyen beyin yatağa girdiğimizde düşünmeye başlıyor da ondan. Beynimizi rahat bırakalım uykudan önce yarım saat ara ver sonra bak nasıl güzel uyuyacaksın.

Uyumak için yorgun kafa lazım, yor kafanı, telefon elinde uyuşturma, uyuşukluğu geçince uyutmaz seni

[baskabirgalakside]

Günlerden bir gün, evrenin bir noktasında, küçük bir tırtıl gözlerini hayata açmış. Doğal içgüdüleri ile hemen beslenmeye başlamış. Ne bulursa yemiş. Bir süre sonra, yeterince büyüdüğünde, kendine güvenli bir yer bulup, bir koza örmeye başlamış. Bu kozanın içinde geçirdiği uzunca bir sürenin sonunda da, rengarenk kanatlı bir kelebek olup çıkmış.Minik kelebek, uçabiliyor olmanın da verdiği mutlulukla uçmaya başlamış. Dağlar tepeler aşmış, ormanın her yerini dolaşmış. Derken bir vadiye gelmiş. Rengarenk çiçeklerin bulunduğu bir vadiye. Etrafına şaşkın şaşkın bakarken, vadinin öbür ucunda bir papatya görmüş. Bir anda afallamış. Ne düşüneceğini, ne yapacağını bilememiş. İçinden "Ne muhteşem bir çiçek" diye geçirmiş. Ve vakit kaybetmeden yüzlerce renkli, hoş kokulu çiçeğin üzerinden geçip doğruca onun yanında almış soluğu. "Merhaba" demiş papatyaya, "sizi uzaktan gördüm ve yanınıza gelmek istedim.". Nazlı pa-patya şöyle bir bakmış konuğuna ve "Merhaba" demiş, "bende yalnızlıktan sıkılmıştım zaten." Ve konuşmaya başlamışlar. Kelebek ona hayat hikayesini, nerede dünyaya geldiğini, geçtiği ormanı, tepeleri anlatmış.Papatyada ona kendinden bahsetmiş. Birbirlerinden gerçekten hoşlanmışlar. Kelebek bütün zamanını papatyayla geçirmiş. Gece olunca beraber yıldızları ve ateş böceklerinin danslarını seyretmişler. Gündüz olunca kelebek, kanatlarıyla papatyayı güneşin yakıcı ışınlarından korumuş. Minik kelebek papatyayı çok sevmiş. O kadar çok sevmiş ki, bir türlü onun yanından ayrılamamış. Papatyanın da onu sevip sevmediğini merak edi-yormuş. Ama cesaret edipte bunu papatyaya söyleyememiş bir türlü. Onu kırmaktan, incitmekten, bu yüzden kaybetmekten korkmuş. Papatyada kelebeği çok sevmiş ama o da bir türlü söyleyememiş sevgisini. Duygularının karşılığının olmayacağından, bu yüzden kelebeği kaybedeceğinden korkmuş. Böylece iki sevgili yan yana, ama sevgilerini paylaşmadan sürekli sohbet etmişler.Böylece saatler saatleri kovalamış. Günler geçip de, kelebek artık zamanı kalmadığını, gücünün tükendiğini anlayınca, papatyaya dönmüş ve "Üzgünüm, ama senden ayrılmam gerekecek" demiş. Papatya buna bir anlam vermemiş. "Neden" demiş. "Yoksa benim yanımda mutsuz musun?". "Hayır" demiş kelebek. "Bilakis, sen benim hayatıma anlam kattın. Fakat biz kelebeklerin ömrü sadece üç gündür. Ve ben de ömrümü tamamladım. Artık kelebeklerin hiç ölmediği bir yere gitmeliyim."Papatya bu duruma çok üzülmüş. Ama yapacak bir şey yokmuş zaten. Kelebek artık hiç gücünün kalmadığını, daha fazla tutunama-yacağını fark ettiğinde, son bir gayretle pa-patyaya "Seni seviyorum" diyebilmiş ancak. Papatya donakalmış. Sadece "Bende..." diyebilmiş kelebeğin arkasından. Ardından da gözyaşlarına boğulmuş.İçinden "Keşke onunda beni sevdiğini bilseydim. Keşke onu sevdiğimi söyleyebilseydim." diye geçirmiş. Papatya, sevdiğinin onu sevdiğini bilmeden geçirdiği günlerin acısına dayanamamış. Bir süre sonra yaprakları önce solmuş, sonra da dökülmeye başlamış. Her düşen yaprakta papatya, içinden "seviyormuş" diye geçirmiş.

İşte o günden beri, bunu bilen aşıklar, sevgilile-rine soramadıklarını hep papatyalara sormuş; sevi-yor mu? Sevmiyor mu diye...

@sarhosmuolsakwq

[issizimsen]

Günlerden bir gün, evrenin bir noktasında, küçük bir tırtıl gözlerini hayata açmış. Doğal içgüdüleri ile hemen beslenmeye başlamış. Ne bulursa yemiş. Bir süre sonra, yeterince büyüdüğünde, kendine güvenli bir yer bulup, bir koza örmeye başlamış. Bu kozanın içinde geçirdiği uzunca bir sürenin sonunda da, rengarenk kanatlı bir kelebek olup çıkmış.

Minik kelebek, uçabiliyor olmanın da verdiği mutlulukla uçmaya başlamış. Dağlar tepeler aşmış, ormanın her yerini dolaşmış. Derken bir vadiye gelmiş. Rengarenk çiçeklerin bulunduğu bir vadiye. Etrafına şaşkın şaşkın bakarken, vadinin öbür ucunda bir papatya görmüş. Bir anda afallamış. Ne düşüneceğini, ne yapacağını bilememiş. İçinden "Ne muhteşem bir çiçek" diye geçirmiş. Ve vakit kaybetmeden yüzlerce renkli, hoş kokulu çiçeğin üzerinden geçip doğruca onun yanında almış soluğu.

"Merhaba" demiş papatyaya, "sizi uzaktan gördüm ve yanınıza gelmek istedim.". Nazlı pa-patya şöyle bir bakmış konuğuna ve "Merhaba" demiş, "bende yalnızlıktan sıkılmıştım zaten." Ve konuşmaya başlamışlar.  Kelebek ona hayat hikayesini, nerede dünyaya geldiğini, geçtiği ormanı, tepeleri anlatmış.

Papatyada ona kendinden bahsetmiş. Birbirlerinden gerçekten hoşlanmışlar. Kelebek bütün zamanını papatyayla geçirmiş. Gece olunca beraber yıldızları ve ateş böceklerinin danslarını seyretmişler. Gündüz olunca kelebek, kanatlarıyla papatyayı güneşin yakıcı ışınlarından korumuş. Minik kelebek papatyayı çok sevmiş. O kadar çok sevmiş ki, bir türlü onun yanından ayrılamamış. Papatyanın da onu sevip sevmediğini merak edi-yormuş. Ama cesaret edipte bunu papatyaya söyleyememiş bir türlü. Onu kırmaktan, incitmekten, bu yüzden kaybetmekten korkmuş. Papatyada kelebeği çok sevmiş ama o da bir türlü söyleyememiş sevgisini. Duygularının karşılığının olmayacağından, bu yüzden kelebeği kaybedeceğinden korkmuş. Böylece iki sevgili yan yana, ama sevgilerini paylaşmadan sürekli sohbet etmişler.

Böylece saatler saatleri kovalamış. Günler geçip de, kelebek artık zamanı kalmadığını, gücünün tükendiğini anlayınca, papatyaya dönmüş ve "Üzgünüm, ama senden ayrılmam gerekecek" demiş. Papatya buna bir anlam vermemiş. "Neden" demiş. "Yoksa benim yanımda mutsuz musun?". "Hayır" demiş kelebek. "Bilakis, sen benim hayatıma anlam kattın. Fakat biz kelebeklerin ömrü sadece üç gündür. Ve ben de ömrümü tamamladım. Artık kelebeklerin hiç ölmediği bir yere gitmeliyim."

 Papatya bu duruma çok üzülmüş. Ama yapacak bir şey yokmuş zaten. Kelebek artık hiç gücünün kalmadığını, daha fazla tutunama-yacağını fark ettiğinde, son bir gayretle pa-patyaya "Sevi seviyorum" diyebilmiş ancak. Papatya donakalmış. Sadece "Bende..." diyebilmiş kelebeğin arkasından. Ardından da gözyaşlarına boğulmuş.

İçinden "Keşke onunda beni sevdiğini bilseydim. Keşke onu sevdiğimi söyleyebilseydim." diye geçirmiş. Papatya, sevdiğinin onu sevdiğini bilmeden geçirdiği günlerin acısına dayanamamış. Bir süre sonra yaprakları önce solmuş, sonra da dökülmeye başlamış. Her düşen yaprakta papatya, içinden "seviyormuş" diye geçirmiş.

İşte o günden beri, bunu bilen aşıklar, sevgilile-rine soramadıklarını hep papatyalara sormuş; sevi-yor mu? Sevmiyor mu diye...

[defiledtomb]

ouroboros. the game. patreon. discord.

[louroth]

I hope this ain’t too NSFW, but which of our male Ros are packing the biggest “heat”

Yor

[kalpherzamansoldanatar]

Ucuzluk ve Gününü Gün Etme

Çok öfkeli insanlarız. Eskiden bizimkiler daha da öfkeli insanlarmış ya ... Neden bu kadar öfkeliyiz, neden bu ka­ dar gözü dönmüş kişileriz, soğukkanlılıkla bir işe sarı­lıp onu niçin sonuna kadar vardıramıyoruz? Bir arkada­şım var, çok zamandır öfke üstüne konuşuyoruz onunla.

Günlerdir, şu öfke duygusunun altından girdik, üstünden çıktık. Diyor ki, öfke bir kendine güvensizliktir. Öfke ça­resizliğin arkasından gelir. Daha da ağır konuşuyor, öfke dünyayı tanımamaktan, bilgisizlikten gelir. Ben burada öfkeyi savunacak, kutsallaştıracak değilim ... Bazı yerlerde arkadaşımın düşüncesine katılıyorsam da, bazı yerlerde onunla birlik olamıyorum. Öfke büyük bir inancın sonucu da olabilir gibime geliyor. Öfke, kör bir duvarla karşılaşan, aydınlığı görmüş insanın öfkesi de olabilir.

Öfke, karmakarışıklıktan da gelebilir.

Her neyse, bizim bugünlerde işimiz öfke. Öfkeyi nere­ deyse kutsal bir hale getireceğiz. Öfke, işin kötüsü, moda olmaya doğru gidiyor. Öfkeli adam diye, bazı kişileri hoş görüyorlar, zıpırlıklarına sünger de çekiyorlar.

Bana kalırsa öfkemizin sebebini araştırmamız gerek.

Az sonra ben de öfkeyle konuşacağım, diyeceğim ki, şu bizim aydınların çoğu ucuzcu. Bilim adamımız ucuz­ cu, sanatçımız ucuzcu, politikacımız ucuzcu, emekçile­ rimiz ucuzcu, tüm toplumumuz ucuzcu ... Biz bir ucuzcu milletiz.

Şöyle bir bakarsak da, bütün bu saydıklarım, doğru gibi geliyor. Doğru gibi geliyor değil de, düpedüz doğru ...

Şimdilik böyle diyelim.

Bir bilim adamımız var, gitmiş Avrupalarda oku­ muş, bal gibi de güzelce bir dirsek çürütmüş. Doktora da vermiş oralarda. Parlak da bir usu var. Gelmiş memleke­te, girmiş üniversiteye, binbir bela, savaşımla asistan ol­muş, doçent olmuş, sonra da profesör olmuş. Kendisinin buraya gelmek için verdiği bir emek, harcadığı bir çaba var. Millet de ona bir şeyler vermiş olacak. Bizim bu bi­lim adamımız üniversitesinde iyi kötü çocuklarını okutu­yor. Onlara bilgisinden bir şeyler aktarıyor. Onun ödevi öğretmek... Bilim adamının işi, biliyoruz ki; burada bit­miyor. Ondan araştırmalar, bilime yeni buluşlar katma­sını da bekliyoruz. Bu bilim adamını bir sosyolog sayın ...

Öğretmekten başka ondan ne bekleyebiliriz? Örneğin, bizim yurdumuz insanlarının yaşayışı sosyoloji bakı­mından önemli. Avrupayla Asyanın köprüsünde, Doğu uygarlığıyla Batı uygarlığının kavşağında... Bu topraklar üstünden türlü insanlar gelmiş geçmiş, burada birtakım uygarlıklar bırakmışlar. Her geçen kendinden bir şeyler bırakmış. Ben bırakmış diyorum ya, hiçbir şeye dayan­ madan, bilimsel bir gerçeğe dayanmadan söylüyorum.

Elimde bilimsel hiçbir sonuç yok. Bırakmışlar mı bırak­mamışlar mı bunu bize sosyoloğumuz vermeli değil mi?

Yurdumuzdaki toplum ilişkilerini bu kadar okumuş, dirsek çürütmüş bilim adamımız bize bütün çıplaklığıyla göstermeli değil mi?

İşte bize, bilimde, bunu verecek hiç kimsemiz çıkma­mış. Yanlış anlaşılmasın, bu küçük bir örnek. Bilim adam­larımız, yurdumuzdaki gerçeklerle bilimsel bir şekilde uğraşmıyorlar. Hangi konuyu ele alırsan al, doğru dürüst bir kitap bulamıyorsun. Bir örnek daha vereyim, yıllardan bu yana toprak reformu, toprak reformu, diye bağırıp du­ruyoruz. Bu memleketin toprağının gerçeği ne, yani dü­pedüz toprak bilimi, şurasının toprağı şuna, şu bitkiye, şu hayvana elverişli de burası değil... Ne bileyim ben, daha bir sürü buna benzer şeyler ...

Demem o ki, yurdumuzda herhangi bir alan için, bi­limsel bir araştırma yok.

Folkloru ele alalım. Folklor bilimini, ileri gitmiş top­lumlarda ilkel kalmış insanların bilimi olarak tarif eder­ler. Belki daha doğrusu, doğa karşısındaki insanın, yüz­ yıllardan beri doğayla ve biribirleriyle ilişkilerinden çık­mış bilimdir, diyebiliriz. Bu bilimi coğrafya, tarih, ekono­mi, sosyoloji koşulları ortaya çıkarır.

Yurdumuz insanlarının çoğunluğu hala doğanın kar­şısında... Folkloru da önemli... On yıldan bu yana doğru dürüst folklor araştırması yapan bir tek kişi, bir tek bilim adamı bile çıkmadı. Bir meraklı, bir meraklı bile çıkma­dı. Bugünlerde bizim folklorumuzla yabancılar uğraşıyor.

Onlar da olmasalar, bu topraklar üstündeki halk uygarlı­ğından kimsenin haberi olmayacak. Ünlü, büyük bir folk­lorcumuz vardı, Pertev Naili Boratav... Gerçekten büyük bir bilim adamıydı. Büyüklüğünü ben söylemiyorum.

Dünyanın bilim adamları bunu böyle kabul ediyorlar.

Çalışkandı, tek başına bizim folklor bilimimizde büyük işler başaran adamdı. Onu yurdundan ayrılmak, yabancı ellerde çalışmak zorunda bıraktık. Onu asıl kaynağından uzaklaştırdık. Bundan kim zarar etti? Biz ve dünya bili­mi... Kim yaptı bunu? Millet olarak böyle bir adamın bilim kaynağından uzaklaşmasına kim sebep oldu? Bu çalışkan bilim adamımızın kaynağından uzaklaşmasına gönlümüz nasıl razı oldu? Pertev Bey gibi beş on adamımız olsa hay­di neyse ne diyelim, bir tek adam olunca, bu çağda onun yapabileceğini, önümüzdeki yıllarda yapabilmek imkanı da olmayınca, bu işi nasıl yaptık? Folklor dedikleri iş, uy­garlıkla zıt bir iştir. Uygarlığın girdiği yerde folklor ürün­leri yaşayamaz. Şehir yakınlarındaki köylerimizde folklor ürünleri çok azalmıştır. Bu, bilimsel bir gerçektir. Pertev Naili Boratav gibi bir bilim adamı yoksa bu memlekette, birtakım ürünler gün ışığına çıkmadan yok olmaya mah­kumdur. Öyleyse bu korkunç işi nasıl yaptık?

Şimdi bilim adamlarımız niçin çalışmıyorlar diye öf­keleniyoruz. Çalışan bilim adamlarımızı niçin uzaklaştır­dılar diye öfkeleniyoruz. On yıldır folklor çalışmaları için Anadoluya bizden bir tek kişi bile gitmedi, bir meraklı bile gitmedi diye öfkeleniyoruz.

Türk halkı tembel, köylüsü, işçisi yeteri kadar çalışmı­yor. Basını yetersiz, her şey yetersiz. Geri kalmış bir mem­leketiz. Elbette birçok yönümüz yetersiz olacak.

Bu Türk köylüsü niçin yetersiz? İşçisinin derdi ne?

Tembeldir, deyip işin içinden çıkıyoruz.

Bu tembelliğin, varsa, sebebini bize bilim adamları ni­çin söylemiyorlar? Besin yetersizliğinden mi, kötü bir ge­lenekten mi, toprağın yetersizliğinden mi?

Bilim adamlarının tembelliğinden, deyiveririz ... Peki bilim neden yetersiz, neden tembel?

Sanatçımız neden taklitçi? Tembelliğinden mi? Kendi­sini yaratma, bulma çabasına varmadan, Batıdan hazırlop!

Aydına, köylüye, bilim adamına, bilim adamlarını uzaklaştıranlara veryansın ediyoruz.

Belki bu öfke haklı bir öfke. Bir bozukluk olduğu belli.

Öfkeyi bir yana atıp da şöyle bir düşünsek ...

Bir kısımları diyor ki, bu toplum toptan bozuk. Bu, gemisini kurtaran kaptandır düzeni, bu altta kalanın canı çıksın düzeni, bu temeli sömürme olan düzen ... Bütün kö­tülüklerin temeli bu düzendir, diyorlar. Suçu tüm düzene yüklüyorlar.

Bana da öyle geliyor ki, öfkeyi bıraksak da, düşünüp taşınsak da, gerçekten kötü olan bu düzenden yakayı kur­tarsak ... Ne dersiniz, geç kalmadan bu işe hemen başlasak mı?

Ucuz öfkelerden, ucuz yüklenmelerden, gününü gün etme yoksulluğundan, ucuz ünlerden vazgeçsek de ...

Bence vakit kalmadı ... Hiç mi hiç kalmadı. Yirminci yüz­yıla gülünç olmayalım.

Ucuz kazanç, ucuz bilim, ucuz sanat, ucuz ün ... Her şey ucuza ...

Yaşar Kemal, 4 Nisan 1962

[chibimyumi]

Hi Chibi, I love your blog! Thanks for taking yor time to bless the Kuro fandom with your translations and with Furukawa ❤ I always wondered what Yana thought about the anime and you mentioned in a post that she doesn't seem very pleased with it. Can you go more in depth about it and bring some examples?

Hello Anon,

First of all, thank you for your sweet words! ^w^

There is not a lot more about the anime coming directly from Yana herself other than the things I already said in this post you are referring to.

As Yana’s old blog is gone, I only have her Twitter left, but this gives us a fairly good picture as well. Though, please note that Yana is a person who is incredibly kind with words, and most of all, morally obliged to stay diplomatic. Considering her position as well as the nature of Japanese language, the key here is to read between the lines.

Toboso Yana

“I don’t know who was right or wrong in the past, but as the original creator myself I also can’t determine what was right anymore, oh, Circus Arc. During the time the Circus Arc was being serialised in GF, the first season of the anime was in full swing. Regardless, Squair Enix still allowed this content [of the Circus Arc] to be published, and I am just so grateful, really.”【Toboso】

Note: The anime was very popular during its run, but during the Curry Arc already, the story was making a clear split from the original content. Normally it is considered risky if the canon content would blatantly “contradict” what is considered popular. Blatant contradiction might risk the anime (which often starts with a bigger fanbase than the manga) being accepted as ‘canon’ at the expense of the original content.

“When I look at the art of the first episode of season 1 it really brings back memories and I almost want to cry ～～ 😭 Please look at episode 1 of the anime version, [it] is great.”【Toboso】

Note: Japanese is a null-subject language, and therefore what Yana refers to by [it] is unclear. It could be the story, it could be the art. But as Yana explicitly referred to the art of episode 1 being great, (and not the episode itself, or the rest of the season), it is not unreasonable to assume that [it] refers to the art alone.

Explicit Opinion through Editor K

While Yana is kind with words, Editor K is significantly less gentle in expressing his opinions. The following are Editor K’s words about the Furukawa era of Kuromyu wherein he also represents Yana. Source

“During the year 2009 when the first musical was running, the spectators were still not used the the concept of 2.5D. The anime however was a big hit, and the musical staff were all hyper-conscious as not to give the audience the disappointment of “the characters feel different”. I remember that Mr. Matsushita received the instruction to thoroughly incorporate the factors of the anime, and not of the manga, such the way of talking and voice. That went very well, and the musical of ‘Kuroshitsuji’ was well received in the aspect of betraying neither the original- or the anime-content fans.”

“When talking about ‘the original canon’, then the Sebastian played by Mr. Furukawa Yuta is the absolute closest. It is a bit hard to bring this up, but when ‘Kuroshitsuji’ was to get an anime adaptation, the timing was sooner than even what is normally the standard for the collecting of original content. As such, people who believed the anime Sebastian was canon, and the people who regarded manga Sebastian as canon were pretty much divided in halves. In this sense, Mr. Furukawa is closest to the canon, probably because he disregarded any information from the anime and solely approached Sebastian from the manga.”

Host: “[Mr. Matsushita] followed the anime Sebastian strongly, right?

“That’s right. However, Mr. Furukawa’s approach for Sebastian was different. There was not a trace of the first musical Sebastian in him. If I may quote Ms. Toboso here, “he let me taste the beast-like sides and the non-human aspect in Sebastian that I have been holding so dear”. Without fearing to cause a misunderstanding, we could totally imagine [Mr. Furukawa] going on all-fours and crawl. He reminded us of the image we had of Sebastian during the time the ‘Red Butler Arc’ was made, before the anime adaptation, shall we say? Especially at the beginning when he was summoned by Ciel, before he appeared, he ‘breathed as the soul of a beast that just escaped’. Mr. Furukawa’s Sebastian appeared as he grunted: “Haa――”. I said that I found that so refreshing, but Ms. Toboso said: “No that is not ‘refreshing’, if anything, this is exactly what it was always supposed to be”. The script of ‘The Lycoris that Blazes the Earth’ is the same as the one Mr. Matsushita held last year, but I am shocked to see such immense difference. Not saying who was better, just that I was stunned.”

So yeah, despite their moral obligation to stay as diplomatic as possible, the roundabout-ness in both Yana’s and Editor K’s words tell us a clear story. I hope this helped ^^

[canisioguz-blog]

Ses Olayları

Ünlü Türemesi

Kimi sözcükler ek alırken sözcük ile ek arasında bir ünlü ortaya çıkar. Buna ünlü türemesi adı verilir. “Azıcık aşım, kaygısız başım.” cümlesinde “az” sözcüğü “-cık” ekini alırken arada “ı” ünlüsünün türediğini görüyoruz: güpegündüz, gencecik, biricik vb. sözcüklerinde de ünlü türemesi vardır.

Ünlü Düşmesi

Türkçede iki heceli olan ve ikinci hecesinde dar ünlü (ı, i. u, ü) bulunan kimi sözcüklere ünlüyle başlayan bir ek geldiğinde sözcüğün ikinci hecesindeki dar ünlü düşer. Buna ünlü düşmesi ya da hece düşmesi denir.

Akıl-ım           >          aklım Şekil-ini          >          şeklini Boyun-u          >          boynu

Birleşik sözcüklerde iki sözcüğün birleşimi sırasında ünlü düşmesi görülebilir.

Cuma ertesi     >          cumartesi Kayın ana       >          kaynana Kahve altı       >          kahvaltı

“etmek, olmak, eylemek” yardıma eylemleriyle yapılan birleşik fiillerde de ünlü düşmesi görülebilir.

Kayıp olmak   >          kaybolmak Kayıt etmek    >          kaydetmek Seyir etmek     >          seyretmek

Bazı sözcüklerin türetilmesi sırasında ünlü düşmesi görülür.

sıyır-ık             >          sıyrık ayır-ıl-an         >          ayrılan devir-ik           >          devrik buyur-uk         >          buyruk

Ünlü Daralması

Türkçede “y” ünsüzünün daraltıcı bir özelliği vardır. Buna göre “a, e” düz – geniş ünlüleriyle biten sözcüklere şimdiki zaman eki “-yor” getirildiğinde, sözcüğün sonundaki düz – geniş ünlüler daralarak “ı, i, u, ü” ye dönüşür. Buna ünlü daralması denir.

“Annemin kaç gündür yüzü gülmüyor.” cümlesinde “gülme-” fiiline “-yor” şimdiki zaman eki getirilmiş ve fiilin sonundaki “e” ünlüsü daralarak “ü”ye dönüşmüştür. Dolayısıyla ünlü daralması olmuştur.

Yaşa-yor         >          yaşıyor Bilme-yor        >          bilmiyor Ye-y-enler       >          yiyenler İste-yor           >          istiyor

sözcüklerinde de ünlü daralması olmuştur.

Ünsüz Benzeşmesi

Sert ünsüzlerle biten sözcüklerden sonra “c, d, g” yumuşak ünsüzleriyle başlayan bir ek geldiğinde, ekin başındaki yumuşak ünsüzler sertleşerek “ç, t, k” olur. Buna ünsüz benzeşmesi veya ünsüz uyumu denir.

“Her işte bir hayır vardır.” cümlesinde “iş” sözcüğü “ş” sert ünsüzüyle bitmiştir. Sonra da sözcüğe “-de” hâl eki getirilmiştir. Sözcüğün sonundaki sert ünsüzden dolayı ekin başındaki “d” yumuşak ünsüzü sertleşerek “t” olmuştur. Dolayısıyla “işte” sözcüğünde ünsüz benzeşmesi vardır.

Seç-gi              >          seçki Simit-ci           >          simitçi 1955-de          >          1955-te

sözcüklerinde ünsüz benzeşmesi vardır

Ünsüz Yumuşaması

Türkçede “p, ç, t, k” sert ünsüzleriyle biten sözcüklerin sonuna ünlüyle başlayan bir ek geldiğinde sözcüğün sonundaki sert ünsüzler yumuşayıp “b, c, d, g, ğ” olur. Buna ünsüz yumuşaması denir.

p > b ç > c t > d k > ğ’ye dönüşür.

“Bu, bardağı taşıran son damlaydı.” cümlesinde “bardak” sözcüğüne ünlüden oluşan “-i” hâl eki gelmiş ve sözcüğün sonundaki sert ünsüz olan “k”, yumuşayarak “ğ ‘ye dönüşmüştür. O hâlde “bardağı” sözcüğünde ünsüz yumuşaması olmuştur.

“Kardeşim bu rengi çok sever.” cümlesinde “renk” sözcüğüne “i” ünlüsü gelmiş ve sözcüğün sonundaki “k” ünsüzü “g ‘ye dönüşmüş, yani ünsüz yumuşaması olmuştur.

ilaç-ı                 >          ilacı armut-un         >          armudun dolap-ım         >          dolabım icat-ı                >          icadı

sözcüklerinde de ünsüz yumuşaması vardır.

Sert ünsüzle biten sözcüklerle “etmek, olmak” yardımcı eylemlerinin oluşturduğu birleşik fiillerde ünsüz yumuşaması görülür.

Kayıp etmek   >          kaybetmek Kayıt olmak    >          kaydolmak

Tek heceli sözcüklerde genellikle ünsüz yumuşaması olmaz.

Kaç-a              >          kaça Süt-ü               >          sütü

sözcüklerinde ünsüz yumuşaması olmamıştır. Ancak,

Çok-u              >          çoğu Renk-i             >          rengi

sözcüklerinde ünsüz yumuşaması olmuştur.

Özel isimlerde ünsüz yumuşaması konuşma sırasında olsa bile bu, yazıda gösterilmez.

“Zonguldak’ın nesi meşhur?” cümlesinde özel isim olan “Zonguldak’ın” sözcüğü konuşma sırasında “Zonguldağın” biçiminde telaffuz edilir. Ancak bu yumuşama, görüldüğü gibi, yazıda gösterilmez.

Türkçeye yabancı dillerden geçmiş “sanat, hukuk, hürriyet vb.” sözcüklerde ünsüz yumuşaması görülmez.

Ünsüz Türemesi

“Affına sığınıyorum.” cümlesinde “af” sözcüğü ünlüyle başlayan bir ek alırken ikinci bir ünsüz (f) türemiştir. İşte “af, zan, his, şık vb.” sözcüklerin sonuna ünlüyle başlayan bir ek gelirse sözcüğün sonunda bir ünsüz daha ortaya çıkar. Buna ünsüz türemesi denir.

Zan-ımca         >          zannımca His-ine             >          hissine Af-ı                    >          affı

sözcüklerinde de ünsüz türemesi olmuştur.

“etmek, olmak” yardımcı eylemleriyle yapılan bileşik fiillerde de ünsüz türemesi görülebilir.

Ret-etmek       >          reddetmek Af-etmek        >          affetmek Hal-olmak       >          hallolmak

Ünsüz Düşmesi

“k” ünsüzüyle biten kimi sözcükler, ek aldığında sözcüğün sonundaki bu ünsüz bazen düşer. Buna ünsüz düşmesi denir.

“Alçacık bir ağacın altında oturduk.” cümlesinde “alçacık” sözcüğünde ünsüz düşmesi olmuştur. “Alçak” sözcüğü “-cık” ekini alırken sözcüğün sonundaki “k” ünsüzü düşmüştür.

Ufak-cık         >          ufacık Büyük-cek      >          büyücek

sözcüklerinde de ünsüz düşmesi olmuştur.

Kaynaştırma Ünsüzleri

Türkçede iki ünlü yan yana bulunmayacağından ünlü ile biten bir sözcüğe yine ünlü ile başlayan bir ek geldiğinde araya “y, ş, s, n” kaynaştırma ünsüzlerinden uygun olanı (koruyucu ünsüzler) girer.

“O, konuşmayı pek sevmezdi.” cümlesinde “konuşma” sözcüğü ünlüyle bitmiştir. Bu sözcük “ı” ekini almıştır. İki ünlü yan yana bulunamayacağından, araya “y” kaynaştırma ünsüzü girmiştir.

Annesi, yirmişer, elmaya sözcüklerinde de kaynaştırma ünsüzü vardır.

i. n>m Değişmesi

Türkçede kullanılan bazı kelimelerdeki b ünsüzünden önce gelen n ünsüzü m’ye dönüşür:

saklanbaç, penbe, çenber, anbar, saklambaç, pembe, çember, ambar

Yukarıdaki sözcüklerde n ünsüzü m’ye dönüşmüştür.

Ulama

Ünsüzle biten bir sözcüğün ünlü ile başlayan bir sözcüğe eklenmesidir.

Teyzem_ananas_aldı.Konunun_önemli bölümlerinin_altını çizdim.

Not: Sözcükler arasında noktalama işareti varsa ulama yapılamaz.

Atatürk, ulusa seslendi.

Burada Atatürk ve ulusa sözcükleri arasında noktalama işareti olduğu için ulama yapılamaz.

KENDİMİZİ  DENEYELİM...

[elifguzel1-blog]

            ÜNSÜZ SERTLEŞMESİ (ÜNSÜZ BENZEŞMESİ)

Türkçede sert ünsüzle biten bir sözcüğe yumuşak ünsüzlerden “c, d, g” ile başlayan bir ek geldiğinde, ekin başındaki ünsüz değişerek sertleşir. Bu ses özelliğine ünsüz uyumu, ünsüz sertleşmesi veya ünsüz benzeşmesi denir. 

Bu ses olayına ünsüz benzeşmesi denmesinin sebebi, kelime sonundaki sert ünsüzün, yanına gelen yumuşak ünsüzü kendine benzetmesidir.

  yavaş – ca   →  yavaş – ça                                                                          unut – gan  →  unut – kan                                                                       Irmaktan yavaşça geçmişti.

Birleşik kelimelerde, terimlerde, başka dillerden dilimize geçmiş sözcüklerin gövdelerinde ünsüz benzeşmesi aranmaz.

»Akciğer, temel solunum organımızdır.                                                  Yukarıdaki kelime birleşik kelime olduğu için bu kelimede ünsüz sertleşmesi aranmaz.

»Üçgenin iç açıları toplamı 180 derecedir.                                             Yukarıdaki kelime terim olduğu için bu kelimede ünsüz benzeşmesi aranmaz.

                               ÜNSÜZ YUMUŞAMASI

Türkçede sert ünsüzlerden “p – ç – t – k” biten bir sözcüğe ünlü ile başlayan bir ek getirildiğinde, bu sözcüğün sonundaki ünsüz yumuşayarak “b – c – d – g”ye dönüşür. Bu kurala ünsüz değişimi ya da ünsüz yumuşaması denir.

» ağaç – ı  →  ağacı 

» çocuk – u  →  çocuğu

» kağıt – ı  →  kağıdı     

Yabancı sözcüklerde yumuşama görülmez.                                                » hukuk – u → hukuku   » tabiat – ı → tabiatı

Özel isimlerin sonunda bulunan sert ünsüzler yazarken yumuşamaz, okunurken yumuşar.                                                                       YAZILIŞI                OKUNUŞU                                                     Mehmet‘e       →    Mehmede                                                   Zonguldak‘a   →    Zonguldağa                                                         Sinop‘a           →     Sinoba

                                              SES DÜŞMESİ

                                          SES TÜREMESİ

                                 ÜNLÜ DARALMASI

Türkçede “a – e” geniş ünlüleri ile biten fillere “-yor” eki getirildiğinde, fiilin sonundaki geniş ünlüler daralarak “ı – i – u – ü” dar ünlülerine dönüşür. Bu kurala ünlü daralması denir.                                                              *başla – yor   →   başlıyor                                                               *gülme – yor   →   gülmüyor                                                              *susma  – yor   →   susmuyor 

Kaynaştırma harfi, “de-“ ve “ye-“ fiillerinde ünlü daralmasına sebep olur, fakat bu sözcükler dışındaki diğer sözcüklerde daralmaya sebep olmaz. 

de – y – ecek → diyecek  *ye – y – ecek → yiyecek

anla – y – acak → anlayacak                                                                    Bu örnekte ise “y” kaynaştırma ünsüzü, ünlü daralmasına neden olmamıştır.

                                       KAYNAŞTIRMA

Türkçede iki ünlü harf yan yana gelmez. Bu nedenle ünlü ile biten bir kelimenin sonuna ünlüyle başlayan bir ek geldiğinde iki ünlünün arasına “n, s, ş, y” harflerinden biri getirilir. Bu harflere kaynaştırma harfi veya yardımcı ses; bu olaya ise kaynaşma veya kaynaştırma denir.

» kapı + a → kapıya                                                                                               » iki + er → ikişer                                                                                                    » araba + ı → arabası                                                                                          » pencere + in → pencerenin                                                                               » anne + i + i  → annesini                

» Kitaplarını dolabına yerleştirdi.                                                                           » Sınav başvuruları yarın başlayacak. 

                                                 ULAMA

Söyleyiş ile ilgili olan bir ses olayıdır. Ünsüzle biten bir kelimeden sonra ünlü ile başlayan bir kelime geldiğinde iki kelime birbirine bağlanarak okunur. Bu kurala ulama denir.

Ulama sadece söyleyişte olur. Söyleme ve okuma sırasında sözcükler birbirine birleştirilir; ancak bu olay yazıda gösterilmez.

» Tüm anlattıklarımı yanlış anlamışsın.                                                                 » Üç adam her an beraber gezerdi.                                                                       » Son sınavdan yetmiş almış. 

                                                VURGU

Sözcük içinde bir hecenin, cümle içinde bir sözcük ya da sözcük grubunun diğerlerine göre daha baskılı, kuvvetli söylenmesine vurgu denir.

İki çeşit vurgu vardır: Sözcük vurgusu ve Cümle vurgusu. Sözcük vurgusu ses ile ilgili, cümle vurgusu ise cümle öğeleriyle ilgilidir.

SÖZCÜK VURGUSU

Sözcüğü oluşturan hecelerden birinin diğerlerine göre daha baskılı söylenmesine sözcük vurgusu denir. 

Türkçe sözcüklerde vurgu genelde son hecededir.                          *kelebek, çocuk, büyük, yakın… 

Pekiştirilmiş sözcüklerde ve ünlemlerde vurgu ilk hecededir.       *kıpkırmızı, yemyeşil, aferin, maşallah...

Olumsuzluk eki (-ma / -me) vurguyu kendinden önceki heceye kaydırır.  *geleyim → gelmeyeyim

Türkçede vurgu, sözcük ek aldıkça, alınan eke kayar.                           *oda → odalar → odalarımız

“ki, de” bağlaçları ve “mi” soru eki vurguyu kendinden önceki sözcüklere kaydırır.                                                                                     *Çalışmadım ki, görmedi ki.                                                                *Geldi mi?, Okudun mu?