technologyherthemovie-blog

[technologyherthemovie-blog]

Een kritische reflectie en conclusie over Her

Spike Jonze geeft technologie een zeer prominente rol in zijn verhaal over liefde en relaties in een wereld waarin de mens zich meer en meer digitaal isoleert. In onze blog hebben we geprobeerd de essentie te vatten door ons toe te spitsen op de verschillende technologieën die aan bod komen, de evolutie in de interactie tussen mens en computer en de ethische kwesties die daarmee gepaard gaan. De film Her is een goed kader om zowel op historisch, als wetenschappelijk en sociaal vlak onderzoek te doen naar de ontwikkeling van communicatietechnologieën. Uiteraard kunnen we niet volledig lovend zijn over Spike Jonze’s productie: de film beschikt over een paar onvermijdelijke schoonheidsfoutjes. Bijvoorbeeld het beroep van Theodore is voor velen vrijwel onrealistisch en wat kort door de bocht. Daarom is het belangrijk om kritisch tegenover deze voorstelling van technologie te staan. Het is en blijft een Amerikaanse commerciële productie en dus is het mogelijk dat hier en daar dingen niet helemaal correct weergegeven worden (denk bijvoorbeeld aan de les over de film Enigma, en de historische (in)correctheid ervan). Zoals in de hoorcolleges aangehaald, kan je de accuraatheid of echtheid van een film checken via de site van Information Is Beautiful (https://informationisbeautiful.net/visualizations/based-on-a-true-true-story/) maar helaas staat Her niet tussen de lijst.

De vraag die we ons bij Her moeten stellen is of de voorspellingen die Spike Jonze doet in verband met technologie in de nabije toekomst realistisch zijn of niet. Na het grondig onderzoeken van de technologie van de AI, de geschiedenis ervan en de recente ontwikkelingen, kunnen we toch wel concluderen dat de regisseur een vrij optimistisch beeld heeft geschetst van hoe onze digitale wereld erop vooruit zou gaan. De stap van robots die gezichtsuitdrukkingen kunnen nadoen (zoals vandaag de dag wordt ontwikkeld) naar een operating system met gevoelens en een eigen wil is heel groot en momenteel ligt deze evolutie nog niet binnen handbereik. De software om dit mogelijk te maken is simpelweg nog niet ontwikkeld en is volgens velen meer een filosofie dan een echte potentiële ontwikkeling. De wetenschap is er tot op vandaag nog niet in geslaagd het menselijk brein volledig te ontcijferen, laat staan deze intelligentie over te dragen naar een machine. Of deze technologie er ooit komt is nog een mysterie, maar concreet staan we er toch nog iets verder van af dan Spike Jonze doet uitschijnen.

In het algemeen wordt de film positief beoordeeld, in onder andere recensies van de magazines Knack en Humo. Onze groep sluit zich hierbij ook aan: Her is een verrijking voor het cultureel repertoire van science fictions films. De film was een aangename en bovendien leerrijke manier om met nieuwe communicatietechnologieën in contact te komen.

[technologyherthemovie-blog]

Human-computer relation: kan dat?

Naast de duidelijke focus op het potentieel van technologische innovatie, kan je Her ook op een meer ethische en gevoelsmatige manier bekijken. Als een relatie met een computer sociaal aanvaard wordt, wat zegt dat dan over onze opvatting van liefde? Al in januari 2014, kort na de release van Her dus, schreef Eleanor Robertson, een journaliste bij The Guardian, een artikel over die ethische vragen die gepaard gaan met technologische vooruitgang. Zij geeft een zeer kritische kijk op de storyline van Her en benoemt verschillende knelpunten in de loop van het romantische verhaal dat Spike Jonze zijn publiek voorschotelt. Ze kaart bijvoorbeeld aan dat al vrij vroeg in het verhaal, Samantha toegeeft dat ze weet dat Theodore recent gescheiden is, omdat ze heel zijn e-mail geschiedenis heeft doorgelezen. Dit stelt de hele relatie-kwestie in een ander daglicht. Wat als iemand die je net hebt leren kennen al meteen alles van je af weet, je hele browsergeschiedenis kan bekijken en elke digitale stap die je ooit gezet hebt kan bestuderen? Kan je dan op een normale manier een relatie opbouwen? Zeker als deze alwetendheid maar eenzijdig is, zou dit eerder afschrikwekkend zijn dan aantrekkelijk, toch?

Strong vs. weak AI

Samantha wordt voorgesteld als strong AI “a conscious being that emerges from a non-organic machine.” (Eleanor Robertson, 2013). Dit betekent dat ze quasi-equivalent is aan een echte persoon: ze heeft een innerlijk leven, voorkeuren en doelen. Bij strong AI, ook wel full AI genoemd, wordt het verschil tussen een computer en het menselijk brein zeer miniem. Zwakke AI is de vorm van AI die wij tot op vandaag kennen: robots of computers die vragen kunnen beantwoorden, gezichtsuitdrukkingen tonen en in staat zijn specifieke taken te volbrengen, maar geen bewustzijn of gevoelens hebben. Denk bijvoorbeeld aan Siri of Alexa.

In de huidige maatschappij is sterke AI eerder een droom dan een werkelijkheid. We zijn er nog niet in geslaagd een computer te creëren die functioneert zoals een mens, zoals Samantha in de film. Of dit een onhaalbare fantasie is of eerder een project voor in de nabije toekomst, is al onderwerp van debat sinds het begin van de ontwikkeling van artificiële intelligentie.  

Human-robot relationships

In 2008 schreef David Levy het boek ‘Love and Sex with Robots - The evolution of Human-Robot Relationships’. Hij stelt dat relaties tussen robots en mensen in de toekomst schering en inslag zullen zijn. Bij dit soort denkbeelden is het belangrijk het verschil te benadrukken tussen een relatie met een object, een robot die bevelen kan opvolgen, en een relatie zoals in Her, met een vrijwel volledig zelfstandige mensachtige computer. In het traditionele idee van liefde, is het nodig je partner te leren kennen om inzicht te krijgen in diens innerlijke leven. Bij een robot zou dit overbodig worden, aangezien er geen sprake is van een psyche. Als we robots echt als potentiële levensgezellen kunnen aanschouwen, betekent dit dat ook ons idee van relaties en liefde aangepast wordt door technologie. Dat deze kwestie van belang is, wordt duidelijk door de veelvuldige organisaties die proberen dit onderwerp aan te kaarten. Zo publiceerde de Deense Council of Ethics enkele jaren geleden al een rapport o.a. over sociale robots, robot-wetten enzovoort. Ook vindt er sinds 2015 jaarlijks een congres plaats genaamd ‘International Congress on Love and Sex with Robots’ (gebaseerd op het gelijknamige boek van Levy), waar topics als Robot Emotions, Humanoid Robots, Affective Approaches, Roboethics enzovoort uitgebreid aan bod komen. Dit zijn slechts enkele voorbeelden die aantonen dat de vraag ‘Mag/kan ik verliefd worden op mijn OS?’ wel degelijk van toepassing zijn bij de huidige ontwikkelingen van deze technologie.

Love story in Her

Bij het kijken van de film Her kunnen veel vragen gesteld worden, maar wat we ons zeker moeten afvragen is het volgende: op wie of wat wordt Theo eigenlijk verliefd: op zijn computergestuurde dienstmeid? Of is Samantha in dienst van het bedrijf dat haar gecreëerd heeft en is ze geprogrammeerd om aantrekkelijk te zijn voor Theo? Als ze dan toch zo menselijk is, is het dan niet illegaal om haar te bezitten? In haar artikel haalt Eleanor Robertson terecht aan dat films die betrekking hebben tot artificiële intelligentie de kijker zou moeten uitnodigen na te denken over deze onderwerpen, in plaats van robots te gebruiken als het zoveelste nieuwe technologische snufje. Er zijn veel vragen waarvoor Spike Jonze zijn kijkers geen tijd of aanleiding geeft om een mening over te vormen. Hij presenteert een wereld waar deze relevante kwesties schijnbaar onbelangrijk zijn, wat de film aan geloofwaardigheid doet inboeten.

Bibliografie:

• Robertson, E. (2014, 27 januari). What are the ethics of human-robot relationships? Geraadpleegd op 17 mei 2018, van https://www.theguardian.com/commentisfree/2014/jan/27/what-are-the-ethics-of-human-robot-relationships

• 4TH INTERNATIONAL CONGRESS ON LOVE AND SEX WITH ROBOTS. (z.d.) Geraadpleegd op 12 mei 2018, van http://loveandsexwithrobots.org/

• Weak Artificial Intelligence. (n.d.) Geraadpleegd op 12 mei 2018, van https://www.techopedia.com/definition/31621/weak-artificial-intelligence-weak-ai

• Her (2013 movie): What does it mean that Samantha loves 641 people? Who are these people? Can/do customers share an O/S? (z.d.). Geraadpleegd op 17 mei 2018, van https://www.quora.com/Her-2013-movie-What-does-it-mean-that-Samantha-loves-641-people-Who-are-these-people-Can-do-customers-share-an-O-S

• Asimovs, I. (2007, 1 september). Isaac Asimovs robotlove. Geraadpleegd op 17 mei 2018, van http://www.etiskraad.dk/etiske-temaer/optimering-af-mennesket/homo-artefakt/leksikon/isaac-asimovs-robotlove

[technologyherthemovie-blog]

Extra weetjes en trivia

(IMDB, 2014)

Het figuurtje in de holografische game van Theodore is ingesproken door de regisseur, namelijk Spike Jonze.

Qua kledij en uiterlijk voor het hoofdpersonage Theodore werd er inspiratie gehaald van Theodore Roosevelt.

Ze wouden een warme sfeer creëren dus hebben ze bewust niet voor blauwachtige kleuren gekozen, die vaak in verband gebracht worden met futurisme en de vooroordelen van ‘dé toekomst’.

De meeste beelden zijn gefilmd in Shangai. Als de kijker oplettend kijkt, zie je kleine aanwijzingen dat het zich in Shangai afspeelt.

Opvallend wordt er in de film vaak gebruik gemaakt van CGI, zoals bij het omgekeerde vliegtuigmonument die perfect balanceert op de grond (zie foto).

Samantha verwijst wellicht naar Alan Turing wanneer ze zegt "Ik ben niet uitmuntend in poëzie schrijven, dus het kan zijn dat het resultaat slecht is". Alan Turing bevond zich in dezelfde situatie wanneer hij wou testen hoe slim zijn computer geworden was. Hij vroeg de computer of het een gedicht (namelijk een sonnet) kon schrijven, waarop de computer antwoordde met “Ja, uiteraard. Ik heb nog nooit de gelegenheid gehad om poëzie te schrijven.”

IMDB. (2014, 27 februari). Her (2013). Geraadpleegd op 18 mei 2018, van https://www.imdb.com/title/tt1798709/

[technologyherthemovie-blog]

Het verschil tussen de hedendaagse, actuele technologie & de technologie gerepresenteerd in Spike Jonze’s Her

De meest prominente technologie in de film Her is uiteraard de A.I. virtuele assistent, Samantha. Ook al bestaan er al verschillende virtuele assistenten, en hebben ze bovendien succes, is de technologie in de film toch veel gevorderd en preciezer. De spraakherkenning van het apparaat in de film is sterk geavanceerder dan wat er nu op de markt is. Het valt bijna niet te vergelijken met elkaar. De protagonist, Theodore, kan met een soort Bluetooth geconnecteerd oortje met zijn OS contact hebben. Dit kunnen we vergelijken met de Wireless EarPods van Apple en het gebruikmaken van Siri. Toch, zien we een aantal opmerkelijke verschillen. De gebruiker van de OS in de film (zoals Theodore met OS Samantha) kan altijd en overal verstaan worden door de virtuele assistent, ook al bevindt hij zich in een chaotische en luide omgeving. Hij moet zijn stem niet opheffen om verstaanbaar te zijn voor zijn A.I. assistent. Meer nog hij kan zelfs fluisteren. De microfoon van het toestel (de oortjes, in het geval van de film) moeten uitzonderlijk goed zijn in het isoleren van één stem, in een drukke en luide omgeving. Zoals al eerder werd vermeld, kunnen we deze technologie vergelijken met Bluetooth geconnecteerde oortjes en het gebruiken van Siri of Google Now. Maar daar kan er altijd miscommunicatie plaatsvinden. Siri zal de gebruiker nooit verstaan in een luide omgeving en zelfs gefluister wordt niet opgevangen door het systeem. Om gebruik te maken van je virtuele assistent op je smartphone moet je een duidelijke en verstaanbare toon hebben, zodat de virtuele assistent je begrijpt.

Daarbij, is een belangrijk verschilpunt tussen de hedendaagse technologie en die in de fictiefilm van Spike Jonze dat de virtuele assistent een human-level artificial intelligence niveau bereikt heeft. Theodore wordt namelijk verliefd op zijn operating system, dat wil dus zeggen dat het systeem je volledig begrijpt en zelf ook eigen gedachten heeft. Wanneer de protagonist aan zijn virtuele assistent vraagt hoe zij heet, antwoordt het systeem met “Samantha” gevolgd met de uitleg dat ze in een milliseconde een lijst met bijna duizend verschillende namen heeft gelezen om dat te kiezen voor Samantha, omdat ze het mooi vond klinken. Het maken van een beslissing op basis van een voorkeur of preferentie is een vorm van zelfbewustzijn dat vandaag de dag, bij onze computers niet bestaat. Het zelfbewustzijn (wanneer de mens een eigen identiteit heeft en bewust is van zichzelf en zijn gevoelens, gedachten en handelingen) is hetgeen dat de mens zo superieur maakt. Kunstmatig intelligente computers en programma’s hebben deze functie nog niet maar dit kan in enkele jaren wellicht wel nagebootst worden. Computers kunnen gemaakt worden die de gebruikers doen geloven dat ze een persoonlijkheid hebben en zelf beslissing kunnen maken op basis van voorkeuren en preferenties.

Kortom, de technologieën die in de film worden gehanteerd en gerepresenteerd zijn in het algemeen geavanceerder dan de hedendaagse technologieën, hoewel er al veel gelijkenissen zijn. Virtuele assistenten bestaan namelijk al, en werken op dezelfde manier. Toch is het grootste verschilpunt tussen film en realiteit het feit dat de OS een vorm van zelfbewustzijn heeft. Wat momenteel moeilijk te bereiken is.

Bibliografie:

Higgypop. (2017, November 15). How Long Until We Get An AI Operating System Like OS1 From 'Her'? Geraadpleegd van https://www.higgypop.com/news/self-aware-operating-system/

Popper, B. (2013, December 16). The science of 'Her': we're going to start falling in love with our computers. Geraadpleegd van https://www.theverge.com/2013/12/16/5216522/can-humans-love-computers-sex-robots-her-spike-jonze

Zarkadakis, G. (2017, October 22). Human-level AI: how far are we? Geraadpleegd van https://www.huffingtonpost.com/entry/human-level-ai-how-far-are-we_us_59ecc013e4b092f9f241931e

[technologyherthemovie-blog]

Deze video illustreert waar Theodore werkt. 

Deze link bespreekt meer over het beroep van het hoofdpersonage: https://technologyherthemovie.tumblr.com/post/174056812451/beautiful-handwritten-letters

[technologyherthemovie-blog]

Beautiful Handwritten Letters

Theodore Twombly werkt bij een bedrijf genaamd Beautiful Handwritten Letters of de zogenaamde Hallmark van de toekomst (Film Fatale, 2015). Zijn beroep houdt simpelweg in om romantische en emotievolle brieven te schrijven. De opdracht komt vanuit een persoon die zijn geliefde wil verrassen met een paar mooie woorden, maar niet zelf op de woorden kan komen. Kortom, Theodore kruipt in de huid van de afzender en steekt de brief vol passievolle en lieve woorden (die eigenlijk heel automatisch en gevoelloos geschreven zijn). De woorden van de brieven worden ingesproken en vervolgens in een mooie lay-out gestopt. Met de nadruk op het inspreken, want Theodore gebruikt geen toetsenbord. Deze computers hebben geen toetsenbord meer nodig en worden grotendeels aangestuurd door de stem van de gebruiker.

In de openingsscène denkt de kijker dat Theodore een soort van monoloog afsteekt tegen iemand die hij liefheeft. Als de camera dan uitzoomt, zit Theodore voor zijn computer. Hij spreekt de lieve woorden uit tegen zijn computer, sluit zijn computer af en ruimt op. De dag zit erop en hij vertrekt naar huis, waar hij vervolgens voor de eerste keer in contact komt met Samantha, zijn nieuwe persoonlijke assistente. Theodore’s beroep is een beroep als een ander: het is een soort routine. Bovendien lijkt Theodore niet echt blij met zijn job. Later in de film krijgt Theodore een aanbod om zijn beste brieven te publiceren in een boek. Daarnaast is de protagonist een vrij ingetogen en hopeloos verliefde persoon (door de breuk met zijn ex-vrouw) waardoor het ironisch overkomt dat nét hij deze brieven maakt en verstuurt.

Een kritisch artikel van The Decline of Scarcity (een organisatie die standvastig vindt dat technologie creativiteit belemmert, de jobmarkt verkleint en de economie verstoort) vindt dat het principe van de zelf geschreven brieven nonsense is. Het artikel gelooft dat de technologie omtrent deze brieven geen economisch doel heeft en zo ook niet zal plaatsvinden in het echte leven. Eén van hun argumenten is dat de markt niet zo groot gaat zijn. De auteurs stellen zich ook vragen bij de werkwijze: de inbreng van de mens is groter dan de inbreng van de computer. In de toekomst zou het eerder omgekeerd zijn (The Decline of Scarcity, z.d.). In het algemeen zijn de reacties van het publiek matig. Voor een hoogtechnologische film zoals Her verwacht het publiek meer dan een bedrijf dat, met vrijwel weinig technologie, brieven schrijft.

Bovenstaande foto illustreert hoe Theodore de brieven opstelt: hij maakt gebruik van toegezonden foto’s en de brief is niet getyped maar effectief via een menselijk handschrift geschreven. 

Bibliografie:

Film Fatale. (2015). HER (2014) [Blogpost]. Geraadpleegd op 18 mei 2018, van http://thefilmfatale.me/post/73026280369/her-2014-theodore-twombly-is-a-love-guru

The Decline of Scarcity. (z.d.). Five Criticisms of the Movie “Her” From the Point of View of Speculation [Blogpost]. Geraadpleegd op 19 mei 2018, van http://declineofscarcity.com/?p=3388

[technologyherthemovie-blog]

Het gebruik van kunstmatige intelligentie speakers

We hebben reeds al de verschillende soorten virtuele assistenten besproken, zoals Amazon Alexa of Google Home, maar worden deze wel gebruikt en hoeveel consumenten hebben deze slimme apparaten in huis?

Uit het artikel van Voicebot, geschreven door Bret Kinsella (2018), blijkt dat er in Amerika tien miljoen A.I.-apparaten zoals Amazon Alexa en Google Home verkocht werden in 2017. De Amazon Echo-producten hebben echter een voorsprong op hun concurrenten, met een marktaandeel van 71.9 procent. Dit blijkt uit het Voicebot Smart Speaker Consumer rapport. Hoewel Amazon goed in zijn schoenen staat heeft zijn concurrent, namelijk Google met Google Home, 18.4 procent van het Amerikaanse marktaandeel en de slimme apparaten van Google stijgen in populariteit. Onderstaande grafiek geeft duidelijk de Amerikaanse markt van de smart of slimme luidsprekers weer.

Het gebruik van virtuele assistenten is dus een feit. Het rapport van NPR (National Public Radio) en Edison Research geeft aan op welke manieren consumenten hun A.I.-luidsprekers, of virtuele assistenten, gebruiken. Uit het onderzoek bleek dat 64 procent van de consumenten hun aankoop hebben gedaan omdat ze aan Smart Home functionaliteit dachten. Kortom, ze kochten de virtuele assistenten vooral voor het gebruiken en het besturen van hun slimme thuisapparaten (zoals lampen, lichten of zelfs hun oven). Daarbij, kocht 66 procent van de gebruikers de apparaten omdat ze hun vrienden en familieleden willen entertainen door bijvoorbeeld het afspelen van muziek, de actualiteit of het weer opvragen. Alsook algemene kennis en moppen verzoeken.

Uit het rapport (en bovenstaande grafiek) kon men ook concluderen dat het gedrag (van de gebruikers) verandert is, na hun aankoop van een A.I.-assistent. Vierendertig procent van de gebruikers verklaarde dat hun slimme apparaat de tijd die ze op hun smartphone besteden aan het vervangen is. Dit is 30 procent, voor de tijd die ze besteden aan het televisiekijken. Bovendien, luisteren er ook meer mensen naar audio-content zoals het nieuws, radio of podcasts door hun Smart Speakers. Daarbij, blijkt ook dat 44 procent meer gebruikt maakt van hun virtuele assistent op hun smartphone (zoals bijvoorbeeld Siri op iPhone) sinds ze een slimme speaker in huis hebben (Perez, 2018). Mensen worden het dus gewoon om tegen een apparaat te praten of dingen te vragen.

Belangrijk te melden is dat 65 procent van de eigenaars niet meer zouden willen terug gaan naar een leven zonder een slimme, kunstmatige intelligentie speaker. Een virtuele assistent beïnvloedt dus het leven en houding van de consumenten. Uit onderstaande grafiek kunnen we ook afleiden dat het gebruik van de virtuele assistenten frequenter wordt, hoe langer je het apparaat bezit.     

Slimme luidsprekers worden het meest geplaatst, en dus gebruikt, in de huiskamer (52%) en de keuken (21%). De virtuele assistenten worden dan vooral gebruikt om het weer of het verkeer op te vragen, muziek af te spelen of de boodschappenlijst aan te vullen (NPR, 2017).

Kortom, er worden meer en meer A.I-apparaten gekocht en ze stijgen dus in populariteit. Binnen enkele jaren zal bijna iedereen een virtuele assistent apparaat in huis hebben. Zij beïnvloeden bovendien ook het gedrag van de gebruikers. De slimme apparaat vervangt de tijd dat mensen besteden op hun smartphone en tablet of aan televisiekijken. Daarbij, worden mensen na verloop van tijd het ook gewoon om tegen een apparaat te praten (zoals een slimme luidspreker) waardoor ze de virtuele assistent op hun smartphone ook meer gaan hanteren. Belangrijk te melden is dat de meerderheid niet meer zou willen terug gaan naar een leven zonder een slimme, kunstmatige intelligentie speaker. Een virtuele assistent beïnvloedt dus het leven en houding van de consumenten, een bepaalde band zal gecreëerd worden tussen de gebruiker en de apparaat. 

Bibliografie:

Kinsella, B. (2018, March 8). Amazon Echo Maintains Large Market Share Lead in U.S. Smart Speaker User Base - Voicebot. Geraadpleegd van https://www.voicebot.ai/2018/03/08/amazon-echo-maintains-large-market-share-lead-u-s-smart-speaker-user-base/

NPR, & Edison Research. (2017). The Smart Audio Report. Geraadpleegd van NPR website: http://nationalpublicmedia.com/wp-content/uploads/2018/01/The-Smart-Audio-Report-from-NPR-and-Edison-Research-Fall-Winter-2017.pdf

Perez, S. (2018, January 12). 39 million Americans now own a smart speaker, report claims. Geraadpleegd van https://techcrunch.com/2018/01/12/39-million-americans-now-own-a-smart-speaker-report-claims/

[technologyherthemovie-blog]

De virtuele assistenten van nu?

Siri

We kunnen de virtuele assistent in de film linken aan Siri dat in 2011 werd geïntroduceerd door Apple via de iOS 5 (Murph, 2011). Aan Siri kan je eenvoudige dingen vragen zoals het weerbericht opvragen, een timer zetten, apps openen, restaurants opzoeken en dergelijke meer (Apple Inc). Je kan Siri ook kennisvragen stellen die de informatie haalt via Google. Siri werkt met voice recognition, een herkenner dat op je iPhone geïnstalleerd is communiceert dan met een server in de cloud en bepaald dan of de opdracht het best lokaal kan afgehandeld worden (bv: als je Siri vraagt om een liedje te laten afspelen) of dat deze best verbinding maakt met een ander netwerk voor verdere assistentie. De “geluiden” die je uitspreekt worden begrepen als klinkers en medeklinkers. Zo worden letters, en uiteindelijk woorden gevormd. De computer gaat dan door een soort lijst vol met interpretaties voor wat de volgorde van de woorden zou kunnen betekenen. De computer kan dan vernemen wat jouw bedoelde boodschap is (bv: een liedje afspelen in je muziekbibliotheek) en de opdracht doorvoeren (Nusca, 2011). De nieuwe functie “Hey Siri” maakt het bovendien mogelijk dat men Siri kan gebruiken zonder op de homeknop te drukken. Je zegt dan “Hey Siri” gevolgd door de opdracht die je Siri wil laten uitvoeren (iCulture).

Hoewel Siri een leuke en bovendien ook handige tool is, heeft het zijn imperfecties en beperkingen. Om je virtuele assistent te activeren moet je WiFi hebben, want Siri werkt niet zonder verbinding met het internet. Daarbij, kan het niet op al je vragen een antwoord vinden (bv: “Siri, hoe zie ik er vandaag uit?” of “Wat is het populairst liedje in België vandaag?” ) en moet je jezelf soms herhalen of je zin herformuleren, wat bij de operating system in Her niet het geval was (Wollerton, 2018).

Hoewel Siri en de OS in de film in bepaalde mate gelijkaardige functies hebben kunnen we ze toch niet met elkaar vergelijken. Hoewel ze allebei virtuele assistenten zijn, is OS Samantha geavanceerder en kortom, slimmer.

Google Assistant

Google Assistant is ook een virtuele assistent en werd ontwikkeld door Google. Eigenlijk werkt Google Assistant net als Siri. De digitale persoonlijke assistent werd gelanceerd in mei 2016 en maakte deel uit van de app Allo, een chatapp van Google (Google Allo). Via de app Allo kan je de Google Assistent vragen stellen en opdrachten geven, zoals een wekker zetten om 08:30. Je kan dus één-op-één chatten met je virtuele assistent, dit is wat Google Assistant onderscheidt van Siri. Uiteraard kan men ook een “gesprek” voeren, waarbij er gebruik wordt gemaakt van een NLP (Natural Language Processing) algoritme (Purewal, 2016). Net als Siri heb je nu ook de functie “Ok Google”, waardoor je je virtuele assistent kan activeren zonder op de home button te drukken (Google Assistant Help)

Google Assistant’s (artificiële) intelligentie is wel geavanceerder dan Siri omdat hoe meer je je assistent gebruikt hoe slimmer het wordt. Het systeem onthoudt informatie uit eerdere gesprekken. Deze eigenschap heet reinforcement learning: de computer leert bij naarmate het opdrachten uitvoert en meer gebruikt wordt (Purewal, 2016).

Daarbij, kan men de app downloaden op elke smartphone (Apple, Android, LG, …). Daarbovenop, kunnen we Google Assistant linken aan Google Home, dit is een “slimme” speaker waarmee de gebruikers spraakopdrachten mee kunnen uitvoeren. De gebruikers kunnen vragen dat er muziek wordt afgespeeld uit de luidsprekers, de actualiteit opvragen en zelfs films en series streamen via je televisie (die uiteraard geconnecteerd is aan je Google Home). Google Assistent is dus geïntegreerd in de Google Home (Google Home)

Amazon Alexa

Alexa is de virtuele assistent die ontwikkeld werd door Amazon en die eerst werd gebruikt via Amazon Echo. Echo is een “smart” of slimme luidspreker dat muziek kan afspelen maar dus ook, verbonden met de AI assistent Alexa, geschikt is voor spraakinteracties. Aan Alexa kan je het weer opvragen, alarmen instellen en informatie vragen. Naast het vragen naar muziek kan Alexa je ook helpen met een berekening (“Alexa, wat is 120 maal 90?”) of peilen naar algemene kennis (“Alexa, wie was de regisseur voor Back To The Future?”) (Clauser, 2018). De spraakservice van Amazon is beschikbaar op verschillende apparaten van Amazon maar kan ook verbonden zijn aan apparaten van derden. Alexa kan dus verschillende “smart” apparaten besturen (Amazon Alexa). Je kan het apparaat connecteren met je oven of zelfs met je koffiemachine (“Alexa, vraag het Home Connect-koffiezetapparaat om een latte te maken”). Er is bovendien ook geen activeringsknop om je virtuele assistent te activeren, het trigger-woord “Alexa” gevolgd door je commando zal de service aanwakkeren (Home Connect).

Van alle bovenstaande besproken virtuele assistenten (Siri, Google Assistant, …) sluit Alexa zich het dichts aan bij de OS in de film Her.

Bibliografie:

Amazon. Amazon Alexa. Geraadpleegd van https://developer.amazon.com/alexa

Apple. iOS - Siri. Geraadpleegd van  https://www.apple.com/ios/siri/

Glauser, G. (2018, April 26). What Is Alexa? What Is the Amazon Echo, and Should You Get One? Geraadpleegd van https://thewirecutter.com/reviews/what-is-alexa-what-is-the-amazon-echo-and-should-you-get-one/

Google. Get started with the Google Assistant on your phone or tablet - Android - Google Assistant Help. Geraadpleegd van https://support.google.com/assistant/answer/7172657?co=GENIE.Platform%3DAndroid&hl=en

Google. Google Allo - A smart messaging app. Geraadpleegd van https://allo.google.com

Google. Google Home. Geraadpleegd van https://store.google.com/gb/product/google_home

Home Connect. Uitzonderlijk slim: Home Connect apparaten bedienen met jouw stem. Geraadpleegd van http://www.home-connect.com/nl/nl/connected-partners/amazon-alexa

ICulture. (n.d.). Hé Siri: zo gebruik je Siri handsfree. Geraadpleegd van https://www.iculture.nl/tips/he-siri/

Murph, D. (2011, October 4). iPhone 4S hands-on! Geraadpleegd van https://www.engadget.com/2011/10/04/iphone-4s-hands-on/

Nusca, A. (2011, November 3). How Apple's Siri really works | ZDNet. Geraadpleegd van https://www.zdnet.com/article/how-apples-siri-really-works/

Purewal, S. J. (2016, October 4). The difference between Google Now and Google Assistant. Geraadpleegd van https://www.cnet.com/how-to/the-difference-between-google-now-and-google-assistant/

Wollerton, M. (2018, February 7). Siri, Alexa, Google Assistant: Which voice assistant is the best? Geraadpleegd van https://www.cnet.com/news/voice-wars-siri-vs-alexa-vs-google-assistant/

[technologyherthemovie-blog]

De voorlopers?

Jaren 1960

De voorloper van onze huidige spraakherkenningssystemen, zoals bijvoorbeeld Siri, is de IBM Shoebox die is uitgekomen in 1962. Het apparaat, in die tijd innovatief en indrukwekkend, herkende en reageerde op zestien verschillende gesproken woorden en cijfers van nul tot negen. Het kon dus wiskundige functies uitvoeren en spraak herkennen. Wanneer een cijfer en opdrachtwoorden zoals “plus”, “min” of “totaal” werden uitgesproken gaf hij de opdracht aan een rekenmachine om op de berekening een antwoord te vinden.

De Shoebox, die ook zo groot was als een schoenendoos, werd gebruikt aan de hand van een microfoon, waar spraak en stemgeluiden werden omgezet in elektrisch implusen. Een meetschakeling classificeerde deze impulsen volgens verschillende soorten geluiden en activeerde de rekenmachine via een relaisschakeling.

Ontwikkelingen in Natural Language Processing, zoals de IBM Shoebox, hebben de ontwikkeling op gebieden zoals spraakherkenning sterk beïnvloed (IMB, 2003).

Jaren 1970

In de jaren 1970 leverde het Amerikaanse Ministerie van Defensie (Department of Defense) een grote bijdrage aan de ontwikkeling van spraakherkenning systemen. Het financierde Harpy, een spraakherkenningstechnologie ontwikkeld aan de Carnegie Mellon University in Pittsburgh. Harpy beheerste 1011 woorden en hanteerde een efficiënter systeem voor het zoeken naar logische en goed gestructureerde zinnen. Het systeem kon dus praten zoals een kind van drie jaar (Voice Foundry).

Jaren 1980

In de jaren 1980 kwam de doorbraak van het Hidden Markov-model, dat statistieken hanteerde om de waarschijnlijkheid van een woord te bepalen afkomstig van een onbekend geluid. Het maakte dus geen gebruik van spraakpatronen of sjablonen, wat vroeger wel het geval was. De HMM overwoog dus de waarschijnlijkheid van onbekende klanken naar een woord. Deze programma’s en systemen werden dan vooral gebruikt in bedrijven. In de jaren 1980 was er dus vernieuwing op vlak van spraakherkenning. De woordenlijsten van de systemen werden langer, namelijk er deed zich een overgang voor van een aantal honderd woorden naar duizenden woorden te kunnen herkennen.

Ook werd er in 1987 een pop gemaakt, genaamd Julie, die kinderen konden opleiden en weliswaar opvoeden met hun stem.

Spraakherkenningssystemen werden dus gebruikt in bedrijfstakken maar kwamen ook stilletjes op in meer commerciële toepassingen of gespecialiseerde sectoren, zoals de medische sector (Voice Foundry).

Jaren 1990

In de jaren 1990 kwamen er eindelijk computers met snelle(re) processors op de markt waardoor spraakherkenningssystemen mogelijk werd, ook voor de gewone mens. In 1990 lanceerde het bedrijf Dragon de eerste spraakherkenningssoftware voor de consument genaamd Dragon Dictate. Zeven jaar later brachten ze een verbeterde versie uit, Dragon NaturallySpeaking, waar je in één minuut honderd woorden zou kunnen spreken. Je moest de software echter eerst 45 minuten trainen. 

In 1996 werd de eerste spraakportaal VAL gelanceerd door BellSouth. VAL was een interactief spraakherkenningssysteem dat je informatie zou geven op basis van wat je zei in de telefoon. Het programma was echter onnauwkeurig en zou vijftien jaar later de bellers nog lastig vallen (Voice Foundry).

Jaren 2000

In 2001 kwam Google uit met de applicatie Google Voice Search dat ontworpen werd voor iPhone-gebruikers. Deze applicatie had eigenlijk een grote impact aangezien het spraakherkenning mogelijk maakte op mobiele telefonen, en dus niet alleen op computers (Voice Foundry).

Bibliografie:

IMB. (2003, Januari 23). IBM Archives: IBM Shoebox. Geraadpleegd van http://www-03.ibm.com/ibm/history/exhibits/specialprod1/specialprod1_7.html

VoiceFoundry. (October 20). Voice Is Not Something New... But It's Definitely Improved. Geraadpleegd van https://voicefoundry.com/voice-not-something-new-definitely-improved/

[technologyherthemovie-blog]

A.I. Virtuele assistent

In Spike Jonze’s film, Her, wordt de protagonist verliefd op zijn operating system. De OS, dat zichzelf Samantha noemt, is een intelligent en zelf evoluerend besturingssysteem dat geconnecteerd is aan alle gecomputeriseerde voorwerpen waarover de gebruiker beschikt en hanteert. De technologie die in de film wordt getoond is een extraordinaire virtuele assistente, die op alle vragen van de gebruiker een uitgebreid antwoord kan vinden. Nooit heeft het systeem een foutief antwoord gegeven of dingen verkeerd begrepen en mis gevat. Daarbij kan de software via de camera op Theodore’s gsm mensen, handelingen, kleuren, activiteiten en omgevingen herkennen. Het systeem reageert, praat en handelt als een mens. Bovendien is het OS-systeem nog interactiever, dan de alternatieve mogelijkheden die momenteel beschikbaar zijn op de markt.

We kunnen de virtuele assistent linken aan verschillende technologieën die vandaag op de markt zijn: Siri, Google Assistent en Amazon Alexa.

Wat is een (personal) virtual assistant?

Een virtuele assistent is een programma of software die spraakopdrachten begrijpt en taken voor de gebruiker voltooit. Tegenwoordig kunnen de meeste artificial intelligence assistenten vragen beantwoorden, een event in de agenda plannen of restaurants opzoeken. Uiteraard zijn er ook meer gevorderde virtuele assistenten die bijvoorbeeld de gebruiker herinnert hoe laat zijn favoriete serie op televisie wordt uitgezonden alsook een efficiëntere en snellere routebeschrijving geven wanneer hij op weg gaat. De technologie steunt op twee componenten, namelijk NLP (Natural Language Processing) en spraakherkenning. De software kan dus spraak en taal verwerken en begrijpen wat de gebruiker wil uitdrukken. Daardoor, kan de software ook zelf met de gebruiker communiceren (FBIC Group, 2015).

Bibliografie:

Fungi Business Intelligence Center Group. (2015). AI Personal Assistants: Are they Ready to Help Us? Geraadpleegd van https://www.fbicgroup.com/sites/default/files/AI%20Personal%20Assistants%20Report%20By%20FBIC%20Global%20Retail%20Tech%20Dec.%202015.pdf

[technologyherthemovie-blog]

In deze video wordt duidelijk uitgelegd hoe men het spelletje RoboRaid met de Microsoft HoloLens speelt. 

Hier raadpleeg je het artikel over holografisch gamen: https://technologyherthemovie.tumblr.com/post/173963016861/holografisch-gamen-een-grensverleggende

[technologyherthemovie-blog]

Holografisch gamen: Een grensverleggende technologie met elk wat wils.

In zijn vrije tijd speelt Theodore Twombly een bepaalde videogame zonder het gebruik van een gameconsole maar gewoonweg door bewegingen te maken aangestuurd door zijn handen. Kortom, heel Theodore’s kamer verandert als het ware in een virtueel spel, waarbij je interactief met de figuren uit het spel kan communiceren. Deze techniek wordt wel eens “holographic gaming” genoemd, omdat het spel geprojecteerd wordt als een hologram.

Deze foto geeft de interactie tussen Theodore en het zogenaamde Alien Child-figuurtje weer. Alien Child, tevens ook ingesproken door de regisseur van Her zelf, is een virtueel personage uit de videogame. Het personage leidt wel degelijk een eigen leven, bijvoorbeeld met eigen gevoelens. Het figuurtje wordt immers boos op Theodore, waardoor er een soort personificatie ontstaat. Menselijke gevoelens (zoals het tonen van woede) worden afgespiegeld op een niet-menselijke figuur. 

Wat is holographic gaming?

Holografisch gamen is een concept steunend op enerzijds videogames en anderzijds holografie. Holografie is een techniek waarbij een object of persoon, via een fotografische film of sensor, virtueel omgezet wordt naar een beeld in 3D. De uitvinding van een hologram gaat terug naar de 19de eeuw. In 1892 vond John Henry Pepper een techniek uit, waarbij een persoon (gelijkend op “een geest”) virtueel waar te nemen was. Hij gebruikte hiervoor een glazen projectierand (De Tijd, 2018). Het systeem werkt via sterk belichte en minder belichte plaatsen. Mogelijk speelt Theodore zijn videogame daardoor in een donkere ruimte (zie foto).

Holografisch gamen speelt af in een augmented reality (AR). Gewone omgevingen (zoals een huiskamer) krijgen een laag aan virtuele beelden en geanimeerde beelden over zich. Kortom, je bevindt je op een plek waar, via technologie, een “virtuele” laag tevoorschijn komt. De populaire Pokémon-GO app is een geschikt voorbeeld van augmented reality, waarbij je via een applicatie en het gebruik van je camera bovenop de echte realiteit de Pokemons kan waarnemen (Timson, 2018).

Augmented reality verschilt van zijn voorganger namelijk virtual reality (AR). Virtual reality zorgt ervoor dat de gebruiker in een andere dimensie terecht komt, maar augmented reality doet zich voor via de eigenlijke dimensie. Er is dus geen sprake van een andere dimensie noch andere realiteit (Timson, 2018).

2. Is deze manier van gaming realistisch?

Ja, het is uiteraard realistisch maar momenteel is holografisch gamen nog een toekomstig concept. Onderzoek van Wesley Fenlon geeft weer dat deze manier van gamen vrijwel nog ver in de toekomst ligt. In vergelijking met dertig jaar geleden is de technologie omtrent gaming wel sterk ontwikkeld. Kortom, toen waren video consoles nog volop in de maak en waren de consoles vrijwel zwak en primitief (Fenlon). Het probleem ligt zich niet zo zeer bij draadloos gamen, maar wel bij het projecteren van hologrammen. Een hologram in een game plaatsen vergt goede beeldkwaliteit en een goede afstelling op de ogen van de gamer (Fenlon). Deze twee voorwaarden worden al niet voldaan bij 3D-afbeelding, volgens de bevindingen van Fenlon, laat staan bij holographic gaming.

Daarnaast sluiten andere voorbeelden zich aan. De Zweedse popgroep ABBA tourt binnenkort rond via hologrammen, maar ook Roy Orbison komt terug tot levend op het podium met behulp van een hologram (De Tijd, 2018). De recensie van de krant De Tijd (2018) over het virtueel optreden van zanger Roy Orbison is niet al te lovend. Het hologram was alles behalve stabiel, asynchroon met de muziek en kon amper bewegen. Vrij duidelijk bewijs dat het momenteel moeilijk is om een heel holografisch spel te ontwikkelen, als een zanger niet eens synchroon is of kan bewegen.

3. De Microsoft Hololens

Maar het gebruik van een hologram is reeds niet meer zo futuristisch als men denkt. De Microsoft HoloLens bestaat reeds sinds 21 januari 2015, verklaart Wikipedia. De Microsoft HoloLens is een bril steunend op (uiteraard) een Microsoft systeem, namelijk Windows 10. Als je de bril aanzet opent er een nieuwe virtuele wereld, die digitale 3D-modellen in de echte wereld afbeeldt. Het gamen wordt alleen gespeeld, omdat enkel één persoon door de bril kan kijken. Heel de ruimte is wel zichtbaar. Kortom, er kunnen weinig ongelukken gebeuren omdat de game bovenop de realiteit geprojecteerd wordt. Bij virtual reality is dit niet mogelijk: daar zie je niet waar je naartoe stapt of waar je tegen botst. De HoloLens heeft niet enkel betrekking tot gamen, maar ook tot Skype-gesprekken en het bekijken van live content (Roberts, 2016).

De gebruiker beweegt met zijn of haar handen om het systeem te besturen, zoals in de Spike Jonze’s film Her. Vervolgens worden de bewegingen geregistreerd door het systeem (Statt, 2015). De handbewegingen zijn momenteel beperkt tot naar boven en onder wijzen (Statt, 2015). Daarnaast bestaat de bril uit verschillende sensoren die zich afstemmen op de gebruiker en de ruimte (Statt, 2015).

Microsoft stelt ook spelletjes beschikbaar bij de HoloLens: Fragments, Young Coker and RoboRaid. Dit laatste spel is een videogame waarbij je huis verandert in een gevaarlijke plek vol aliens die je moet bevechten. Deze video geeft meer inzicht over het spelletje RoboRaid: https://www.youtube.com/watch?v=Hf9qkURqtbM.

Is deze bril realistisch? We zien eigenlijk een trend, namelijk: Apple baseerde bij de ontwikkeling van de iPhone zich mogelijk op de film Minority Report (met Tom Cruise in de hoofdrol) om een touchscreen te ontwikkelen. Daarnaast sluiten The Matrix, Star Trek en Marvel Movies zich ook aan bij dit idee. Om maar te zeggen dat futurische films vaak voorspellen welke technologie de volgende zal zijn (Statt, 2015). Mogelijk voorspelde Her (2013) ook deze vorm van cloud-based voice service. Afwachten dus of deze technologie daadwerkelijk zich zal ontwikkelen tot het gelijkaardige systeem van de film.

De weg tot een volledig optimaal besturingssysteem is lang, verklaart Statt (2015) in zijn artikel. De grote bedrijven, waaronder dus Microsoft, zijn belangrijke sleutelfiguren die hun uiterste best doen om deze soort technieken te realiseren (Statt, 2015). Tot slot, ligt het prijskaartje van de HoloLens tussen de 3000 euro en 3299 euro, wat vrijwel hoog voor studenten zoals wij.

Bibliografie:

De Tijd. (2018, 26 april). Ziel van Roy Orbison niet gereanimeerd in zijn hologram. De Tijd. Geraadpleegd van https://www.tijd.be/cultuur/muziek/ziel-van-roy-orbison-niet-gereanimeerd-in-zijn-hologram/10006115.html

Fenlon, W. (z.d.). How close are we to holographic gaming? Geraadpleegd op 2 mei 2018, van https://electronics.howstuffworks.com/holographic-gaming.htm

Roberts, J. (2016, 30 maart). What is HoloLens? Microsoft’s holographic headset explained Read more at http://www.trustedreviews.com/opinion/hololens-release-date-news-and-price-2922378#hrUsTeVLHxuVeXR7.99. Geraadpleegd op 6 mei 2018, van http://www.trustedreviews.com/opinion/hololens-release-date-news-and-price-2922378

Statt, N. (2015, 24 januari). Microsoft's HoloLens explained: How it works and why it's different. Geraadpleegd op 7 mei 2018, van https://www.cnet.com/news/microsoft-hololens-explained-how-it-works-and-why-its-different/

Timson, E. (2018, 16 april). VR vs AR: Which will become the dominant technology? Geraadpleegd op 6 mei 2018, van https://www.itproportal.com/features/vr-vs-ar-which-will-become-the-dominant-technology/

[technologyherthemovie-blog]

Dit is de officiële trailer van de film, Her. 

[technologyherthemovie-blog]

“Sometimes I think I have felt everything I’m ever gonna feel. And from here on out, I’m not gonna feel anything new. Just lesser versions of what I’ve already felt.”

Her (2013) dir. Spike Jonze

[technologyherthemovie-blog]

HER

Her is een Amerikaans sciencefiction-drama, geschreven en geregisseerd door Spike Jonze. De film volgt Theodore Twombly, een eenzame en introverte man die een bijzondere relatie ontwikkelt met Samantha, zijn operating system.

Her is verschenen in 2013, maar de inspiratie voor het verhaal haalde Jonze uit een technologische ontwikkeling die al in de vroege jaren 2000 op de markt kwam. Een artikel over een website waar het mogelijk was voor de gebruiker om rechtstreeks te chatten met een AI (Artificial Intelligence), intrigeerde de regisseur. Vervolgens probeerde hij deze communicatiemogelijkheid uit. Ook al stond deze technologie toen nog in kinderschoenen, toch was er al sprake van een operating system dat ‘slimmer’ werd naarmate meer mensen ermee communiceerden. Deze techniek zette regisseur Spike Jonze aan het denken en leidde uiteindelijk tot de creatie van de film Her.

Het concept waarbij digitale computers een logisch denkproces kunnen simuleren, kan teruggeleid worden zover als Alan Turing midden twintigste eeuw. Hij geloofde dat het mogelijk was, aan de hand van algoritmes, om computers te doen redeneren zoals mensen. Doorheen de rest van de twintigste eeuw werd er veel research gedaan naar artificiële intelligentie. Eind twintigste en begin eenentwintigste eeuw groeide de computational power aanzienlijk (volgens de Wet van Moore verdubbelt deze elke twee jaar). Deze kracht werd voor het eerst ingeschakeld in de medische wereld, bij data mining enzovoort. Snellere computers, algoritmische vooruitgang en toegang tot grote hoeveelheden data zorgden al snel voor grote progressie in de wereld van artificiële intelligentie. Voeg aan deze geschiedenis ook nog eens de lancering van de smartphone en het gigantische succes van sociale media zoals Facebook en de technische context waarin Her gemaakt is, wordt duidelijk.

Spike Jonze, gefascineerd door de snel evoluerende markt van Artificial Intelligence, heeft nagedacht over, en misschien zelfs voorspeld, waar deze ontwikkeling onze samenleving naartoe zou kunnen brengen. In Her toont hij verschillende technologieën in een verder ontwikkelingsstadium. Aan de hand van deze film probeert hij zowel positieve innovaties als potentiële gevaren weer te geven.

Tot slot zullen we aan de hand van recente artikels wij in deze blog de link proberen te leggen tussen de voorspellingen van Spike Jonze en de rol van technologie onze huidige samenleving.

Her. (z.d.). Geraadpleegd op 10 april 2018, van https://www.imdb.com/title/tt1798709/

Corliss, R. (2013, 12 oktober). Spike Jonze’s her: Falling in Love With the IT Girl. Geraadpleegd op 10 april 2018, van http://entertainment.time.com/2013/10/12/spike-jonzes-her-falling-in-love-with-the-it-girl/

Toro, G. (2013, 13 oktober). NYFF: Spike Jonze And His ‘Her’ Cast Decode Romance In The Age Of Technology. Geraadpleegd op 10 april 2018, van http://www.indiewire.com/2013/10/nyff-spike-jonze-and-his-her-cast-decode-romance-in-the-age-of-technology-92694/