aplwsskepseis

[aplwsskepseis]

[aplwsskepseis]

Και θέλω να επισκεφτώ τα μουσεία, και να πάω θέατρο να δω μια παράσταση και μια συναυλία, ναιιι μια συναυλία. Τόσο απλά. Δε ζήτησα όλα τα λεφτά του κόσμου, ούτε κάποιον πλανήτη. Κάτι απλές δραστηριότητες που όταν υπήρχε η δυνατότητα να τις επιλέξω έβαζα άλλες προτεραιότητες. Ξέρεις διάβασμα, ύπνος, φροντιστήρια. Έπρεπε να φροντίσω το μέλλον μου, να είμαι προετοιμασμενη. "Θα 'χεις χρόνο μετά να κάνεις ότι θες", μου έλεγαν, "υπομονή." Θα πας αυτό το ταξιδι με τις φίλες σου και θα βγεις μέχρι αργά να διασκεδάσεις και ότι θες εσύ θα κάνεις. Βέβαια αφού διαβάσεις για τις πανελλαδικές πρώτα και μετά για τη σχολή. Και τελικά και δε διάβασα, και κιλά πήρα και σε μια σχολή που μου φαίνεται χλιαρή πέρασα και ήρθε και μια πανδημία και τίποτα από όσα σχεδίαζα έγινε. Γι' αυτό αν επιβιώσω από την πανδημία θα επιλέξω να κάνω πράγματα που με ολοκληρώνουν, που με γεμίζουν, που με εμπνέουν. Να αλλάξουν οι προτεραιότητες, να διαταραχτουν τα νερά και να έρθει ο ζήλος για τη ζωή. Όμως, μέχρι τότε ζωντανοί νεκροί...

[aplwsskepseis]

Critical thinking skills...

It really freaks me out that people think body hair is unsanitary. Like y'all are just so brainwashed if you believe that body hair is perfectly normal and fine on men, but on women its suddenly dirty? Use your critical thinking skills for a few damn seconds, I’m begging you.

[aplwsskepseis]

🖤

“You spend your whole life stuck in the labyrinth, thinking about how you’ll escape it one day, and how awesome it will be, and imagining that future keeps you going, but you never do it. You just use the future to escape the present.”

— John Green (via quotemadness)

[aplwsskepseis]

Και έφτασε η μέρα που θα παρθεί μια πολύ σημαντική απόφαση που αφορά μια δολοφονία ενός αδικοχαμένου παιδιού απο το χέρι ανθρώπων που υποστηρίζουν φασιστικές ιδέες. Μια απόφαση που μακάρι να καταφέρει να ελαφρύνει έστω και λίγο τον πόνο μιας μανούλας που της '' εκλεψαν'' το αγόρι της. Όσο πλησιάζει αυτή η απόφαση παρατηρείται πως πολλοί άνθρωποι δείχνουν ενδιαφέρον και εκδηλώνουν την ανάγκη τους να υπάρξει δικαιοσύνη. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι αν τελικά έρθει αυτή η δικαίωση, οι περισσότεροι από εμάς θα εφησυχαστουν πως το πρόβλημα λύθηκε. Σαφώς, η τιμωρία των συγκεκριμένων ανθρώπων είναι αναγκαία, όμως η ύπαρξη της δεν διαβεβαιώνει τους υπόλοιπους πως θα σταματήσουν να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θα εξακολουθούν να υποστηρίζουν τον φασισμό, τον ρατσισμό, την ομοφοβια και τον σεξισμο. Θα συνεχίζουν να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην πολιτική ζωή, στην καθημερινότητα, στις παρέες ακόμα και στο οικογενειακό μας περιβάλλον. Είναι καθήκον μας λοιπόν να προσπαθούμε να παλεύουμε με τέτοιες αντιλήψεις με τον τρόπο που επιλέγουμε να διαμορφώνουμε την καθημερινότητα μας. Το τέρας θα συνεχίζει να υπάρχει και εμείς πρέπει να σταθούμε μάχιμοι απέναντι του.

[aplwsskepseis]

[aplwsskepseis]

Φίλος μου το σκοτάδι. Με γλιτώνει από ερωτήσεις που δε γνωρίζω τις απαντήσεις, κρύβοντας τα δάκρυα μου...

[aplwsskepseis]

Η εκνευριστική κουλτούρα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και συνεπώς στην κοινωνια

<< Η Ελένη ήταν ένα σεμνό κορίτσι και δεν προκαλούσε, ήταν ντυμένη κόσμια... >> ααα γι' αυτό δεν της άξιζε αυτό που έγινε; εγώ λέω ότι η Ελένη ήταν ανθρώπινο ον και δεν της άξιζε τέτοια φρικαλεοτητα. Η Ελένη και η κάθε Ελένη...

Στο δρόμο για το σπίτι θελουμε να είμαστε ελεύθερες όχι γενναίες…

[aplwsskepseis]

Αυτό το κάτι. Ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο, μια μικρή κίνηση. Ιδιαίτερα, όταν έρχεται στις πιο δύσκολες στιγμές σου, τότε που το φως των αστεριών έχει σβήσει μαζί με τις ελπίδες σου, όταν νιώθεις παγιδευμένος σε ένα λαβύρινθο και σε κυνηγάει το τέρας, ο εαυτός σου... Τότε ένα άτομο απλώς σου δανείζει λίγη φλόγα, καύσιμα για να ξανά προσπαθήσεις, να συνεχίζεις να παλεύεις. Μια θυσία που την κάνει χωρίς να ζητήσει αντάλλαγμα. Μόνο και μόνο να είσαι εσύ καλά. Ένα μήνυμα, μια ατάκα, μια κουβεντούλα, ασήμαντη, ένα γέλιο, ένα χαμόγελο. Κάτι να σου θυμίσει πως εξακολουθεί να υπάρχει ελπίδα ακόμα και όταν είναι έτοιμη να σβήσει από τους δυνατούς ανέμους. Γιατί εμείς οι άνθρωποι, έχουμε κάτι κοινό. Χρειαζόμαστε ανθρώπους. Ανθρώπους που να μας υπενθυμίζουνε πως πρέπει να προσέχουμε τους εαυτούς μας. Και αν δεν μπορούμε, θα μας προσέχουν αυτοί, μέχρι να μπορέσουμε. Να μπορέσουμε να ξανά αισθανθούμε την μυρωδιά της θάλασσας, το αλάτι, να ακούσουμε τους ήχους της φύσης, να νιώσουμε τις ακτίνες του ήλιου στο πρόσωπο μας, να αισθανθούμε ξανά ζωντανοί...

[aplwsskepseis]

🚬🚬

Olga Freidenberg, in a letter to Boris Pasternak, from The Correspondence Between Boris Pasternak and Olga Freidenberg.

[aplwsskepseis]

Όλα άδεια, οι σπίθες χάθηκαν στο σκοτάδι

[aplwsskepseis]

"If tomorrow, women woke up and decided they really liked their bodies, just think how many industries would go out of business"

- Dr. Gail Dines

[aplwsskepseis]

Και πάλι θα ξημερώσει. Ο ήλιος ανατέλλει και σε βρίσκει πάλι να σκέφτεσαι, να προβληματίζεσαι. Παλεύεις πάλι με τον εαυτό σου και μάλλον χάνεις. Νιώθεις αυτόν τον κομπο στο στομάχι γιατι ξέρεις πως κάτι δεν πάει καλά. Κάτι έχει στραβώσει τελείως. Προσπαθείς να θυμηθείς ποτέ δημιουργήθηκε η ζημιά και γιατι εφόσον την εντοπίσεις παραμένεις αδρανής και δεν προσπαθείς να την διορθώσεις; Γεμίσεις το μυαλό σου με άσχημες σκέψεις όμως φταις και εσύ; όλα γύρω σου καταρρέουν. Βρίσκεσαι σε ένα πλανήτη που ουρλιάζει για βοήθεια όμως κανείς δε του δινει σημασία, έλα τώρα αφού τον έχεις δεδομένο. Δεν μπορεί ο νου σου να διανοηθεί τι θα συμβεί αν συνεχίζεις να τον πληγώνεις έτσι. Γι αυτό εθελοτυφλείς και ικανοποίησε με μια εφήμερη ευχάριστη. Έτσι σε έμαθαν άλλωστε. Όχι μόνο όσο αφορά το περιβάλλον. Για οποιοδήποτε θέμα έρχεσαι αντιμέτωπος. Στόχος σου είναι να ευχαριστείς τον εαυτό σου με επιφανειακά κομμάτια. Χτίζεις ένα κάστρο στην άμμο και νιώθεις ο βασιλιάς του. Μέχρι που έρχεται η θάλασσα και στο διαλύει. Και τότε τι; ποιος είσαι; προς τα που βαδίζεις; και ξενυχτάς τα βράδια σκεπτόμενος πόσο άδικος και άθλιος είναι ο κόσμος. Σάπιος. Και έχεις γίνει μέρος του. Χάλασες και εσύ. Και προσπαθείς να ξεφύγεις, να διαφέρεις. Όμως η σπίθα σου δεν υπάρχει πια. Η φλόγα σου έσβησε. Και εύχεσαι να γυρνούσες πίσω το χρόνο και να άλλαζες. Να ζούσες προσπαθώντας να καλλιεργήσεις το μέσα σου. Να ανθίσει. Το πνεύμα σου να ελεύθερωθει, να ξεφύγει από τα στερεότυπα και τις νεοτροποιες που σου επέβαλαν. Να ανακαλύψεις το άστρο σου. Όμως δε μπορείς. Είναι αργά πια. Ο ήλιος δεν θα ξανά ανατέιλλει για εσένα..

[aplwsskepseis]

😍

[aplwsskepseis]

““Nothing in life is to be feared, it is only to be understood. Now is the time to understand more, so that we may fear less.””

— Marie Curie

[aplwsskepseis]

🖤🖤

[aplwsskepseis]