drowning-in-sadnessw

[drowning-in-sadnessw]

[drowning-in-sadnessw]

i jak siedzisz w pokoju sam,

nic nie mowisz i niczego nie slyszysz,

nie patrzysz na powiadomienia bo wiesz ze nie dostalas zadnej wiadomosci,

po prostu siedzisz i wpatrujesz sie w sciane,

i tylko nie starasz się myśleć o śmierci wiedząc,że 

jesteś na tyle silna by móc pozbyć się bólu,

wiedząc że to jest w twojej głowie,

wiedząc że utrudnia ci to każdy ruch.

i walczysz znowu z autoagresja,

wiedząc,że ta chwilowa ulga gówno da.

wiedząc,że twoje ciało jest już tak pokaleczone i pełne w bliznach,

że każda kolejna rana zniszczy je jeszcze bardziej.

wypieram to jak się da,

wiem,że widok krwi mnie od niej uzależnił.

i gdy to trwa lata i się rozwija,

jest trochę inaczej.

trochę bardziej nad tym panujesz,

wiesz co się z tobą dzieje.

jest trudno,ale wiesz,że możesz to pokonać,

tylko walczysz z czymś co jest w tobie,a nie z drugą osobą..

to nie widzialna walka od lat,

która sprawia,że umierasz każdego dnia.

ciężko nie wpaść w rutynę,

gdy każdego dnia ledwo zbierasz ostatnie siły,

gdy ledwo robisz cokolwiek,

gdy czujesz się tylko źle..

czasem czuję jakbym w nią weszła..

ale nie pozwolę na to by depresja była silniejsza ode mnie,

przykurwienie.

[drowning-in-sadnessw]

„Nigdy nie byłem dobrym dzieckiem, ale zamiast ’kocham’ to mówiłeś mi, że nikim jestem.”

skor x mati x trz- tato

[drowning-in-sadnessw]

,,Bałam się. Bałam się pokazać komukolwiek, że nie daję już sobie rady, że potrzebuję pomocy. Wolałam nakładać na siebie maskę i udawać, że daję radę, że nie cierpię. Jednak każdego dnia umierałam. Leżałam w łóżku i jedyne o czym myślałam to o śmierci, nie potrafiłam zasnąć, a kiedy po godzinach walki mi się to udawało, budziłam się z krzykiem. Błagałam Boga, by mi pomógł, ale on nigdy nie słuchał. W końcu przestałam wierzyć w cokolwiek. Życie straciło sens."

[drowning-in-sadnessw]

“Już nie pamiętam prawie Jak w dobrym wstać humorze I coraz częściej kłamię I sypiam coraz gorzej Łatwiej mi Nic nie mam, więc nie tracę nic”

—

[drowning-in-sadnessw]

Shout out to everyone out there who struggles with mental disorders and feels like going crazy during this fucking quarantine

[drowning-in-sadnessw]

Ciągle mi brakuje odwagi do życia lub samobójstwa.

Pamiętnik narkomanki

[drowning-in-sadnessw]

Ludzie powtarzają ci jak piękna jesteś a ty spędzasz godziny gapiąc się w swoje odbicie,lustrując każdy kawałek ciała, zastanawiając się co z tobą nie tak, że nie widzisz w sobie tego co inni widzą.

Kończysz płaczem bo jesteś na tyle zepsuta, że nawet jebane rzęsy ci się nie podobają.

[drowning-in-sadnessw]

Self-harm is my escape

[drowning-in-sadnessw]

“I nagle okazuje się, że te pieniadze które masz, nie sprawią, że gdy do Twoich drzwi zapuka koronawirus, to Ty pokażesz mu wyciąg z konta, a ten przeprosi i odejdzie. I nagle okazuje się, że nie jest najważniejsze posiadanie nowego iphona, by napisać do ciężarnej przyjaciółki i wesprzeć dobrym słowem, że do czasu rozwiązania wszystko będzie dobrze i świetnie sobie poradzi, bo jest dzielna i cudowna. I nagle okazuje się, że nie potrzebujesz butów z wiosennej kolekcji, bo te które masz, w zupełności wystarczą, by podbiec do starszej sąsiadki i zapytać czy nie trzeba kupić jej chleba, bo najzwyczajniej martwisz się o jej życie. I nagle nie jest najważniejsze, jakim modelem samochodu dojeżdżasz do pracy, bo nie wychylasz nosa za drzwi. I nagle nie jest najważniejszy remont kuchni, bo ta stara wydaje się być wystarczająca do przechowywania makaronu na kwarantannę I nagle nie jest najważniejszy kolor i krój Twojej sukni ślubnej, bo wesela nie będzie. I nagle okazuje się, że nie potrzebujesz pięćdziesięciocalowego telewizora, by włączyć rodzicom transmisję niedzielnej mszy i zatrzymać ich bezpiecznie w domu, bo boisz się o ich zdrowie i życie. I nagle okazuje się, przeżyłeś do tej pory cudowne chwile, bo siedząc w domu przeglądasz stare zdjęcia i zdajesz sobie sprawę jak cudownych ludzi masz wokół siebie, których na co dzień nie doceniasz. I nagle okazuje się, że 85 rolek papieru toaletowego cieszy Cie bardziej od perfum z Douglasa. I nagle okazuje się, że to naprawdę nie miało znaczenia, czy Twoje dziecko dostało +3 czy -4, bo teraz, gdy utknąłeś z nim w domu zauważasz, że daje z siebie wszystko na te mocną tróję. I nagle okazuje się, że wcale nie musisz jeść pięciu zbilansowanych posiłków dziennie, bo cieszą Cie półki uginające się od zapasów makaronu i ryżu. I nagle okazuje się, że ŚWIAT jest piękny i potężny, a człowiek taki mały.”

— Czerstwy Bochen Z Ołpin (listy do Czarnego na pokolenieikea.com)

[drowning-in-sadnessw]

“Mimo to, odkrywanie przed kimś blizn jest niemal równie obnażające, co nagość. Może nawet bardziej.”

—

[drowning-in-sadnessw]

"I'll never understand why people think being heartless is cute. Grow the fuck up."

Lunas-worlds-blog

[drowning-in-sadnessw]

“Wiesz, co od kilku miesięcy dzieje się w mojej głowie? Od stanu otępienia przechodzę w maksymalną chęć życia. Potrafię obudzić się przerażona i za kilka godzin mieć wszystko w dupie. Jednego dnia myślę, że najważniejsze jest tu i teraz, a drugiego wpadam w panikę, że jednak nic już nigdy nie będzie takie samo.”

—

[drowning-in-sadnessw]

Za każdym razem czujesz się jeszcze bardziej baznadziejnie, bo nawet nie potrafisz wyjaśnić dlaczego płaczesz cały czas, czujesz tylko wstyd

[drowning-in-sadnessw]

Czy czujesz tak wielkie obrzydzenie do samego siebie, że nawet nie możesz w lustrze spojrzeć sobie w oczy?

[drowning-in-sadnessw]

Siedzisz w pustym pokoju. Zegar cicho tyka, w pokoju panuje półmrok. Nie wiesz która godzina czy jaki dzień tygodnia dziś. Znasz doskonale ten moment kiedy dookoła wszystko przestaje mieć jakikolwiek sens. Masz tę pustkę w sobie. Nie masz już nic w sobie poza ogromnym bólem.

[drowning-in-sadnessw]

Usiadła, usiadła i się po prostu rozryczała, bo nie mogła już dłużej tego znosić