seriously-mike

[seriously-mike]

Mały wombat wygląda jak wujek z Koszalina wychodzący spod prysznica.

baby wombat

[seriously-mike]

lepiej nie czytać lektur, tylko zakuć bryka. Jak przeczytasz, to się będziesz zastanawiał i jeszcze napiszesz na maturze coś, co się nie spodoba autorom klucza. A już broń boże nic sam nie pisz, bo jak cię autorzy klucza zapytają, to oczywiście odpowiesz źle, bo oni już lepiej wiedzą, co, jak i po co napisałeś, jak bezpieka za komuny.

[seriously-mike]

Będę po Litwinach cisnął, bo moja znajoma stamtąd miała sądowy zakaz korzystania z internetu przez dwa lata po tym, jak napisała coś prawdziwego i dosadnego o jednym z polityków ówczesnej partii rządzącej.

Jak bardzo musi cię piec dupa, że ciągasz małolatę po sądach?

a u nas co? gówno

[seriously-mike]

Przypominam klasyczka.

[seriously-mike]

I have a drawing of Tytus by Papcio Chmiel, an Agnieszka Chylińska CD won in some magazine sweepstakes and my friend's debut novel (not sure if my copy of Skald is autographed). There's also that photo of Marek Kondrat and Renata Dancewicz from Ekstradycja, but that one wasn't for me and my dad never gave it to the intended recipient.

do you own anything autographed items?

[seriously-mike]

This is my entirely unsurprised face:

I told you long ago that AI can't replace shit. Not customer service, not writers, not artists, and if you believe it can, I have a big honking clown nose for you, to be secured with a couple of nails.

Delicious. We love to see it.

[seriously-mike]

This is exactly why I gave up on my plans of driving the War Elephant. Aside from the fact that it's most probably cursed, because when I wanted to do the mandatory yearly inspection the battery died, then, after the battery replacement that cost me over $200 the front windshield cracked, then it turned out that the VIN is illegible, and when I finally got the paperwork to have the new VIN put on the frame some jackass rear-ended me and now I'm waiting for a slot at the insurance company-mandated body shop to replace the broken taillight and housing.

Driving is so overstimulating. Like, I don't even really hate driving. Sometimes I actually think it's kinda fun. But, it's an incredibly taxing mental & physical task that we treat like nothing.

Like, if someone tells you they just did 30 minutes of exercise or 30 minutes of math problems or essay writing and now they need to rest for a bit, you'd be like yeah, obviously.

But when it's 30 minutes of driving that you were doing, you're just expected to roll right into your next activity with no pause whatsoever.

A lot (not nearly all, but a lot) of the problems with car culture stem from the fact that our society refuses to acknowledge the strain and responsibility involved in piloting a two ton brick of steel propelled by controlled explosions.

We treat it like it's as simple as walking instead of a complex skill which requires intense focus. And I just think a lot of stuff would be better, if that reality was actually taken into account.

[seriously-mike]

Udało mi się chyba zrobić najlepsze budae-jjigae jakie się da bez grzebania w śmietniku.

Może bez grzebania w śmietniku, ale z wczorajszym kimchi wyniesionym z pierogarni.

[seriously-mike]

(via 白柴もち吉 on X: “たくさん見ていただき、ありがとうございます！ ベビーゲートの星型の窓からお顔を出すのはパピーの頃からで我が家では日常でしたのでたくさん写真もありますがこれ+ウインクは奇跡の1枚です…ウインク写真 当時まだ生後4ヶ月の頃です… https://t.co/xz2CCMw3nf” / X)

[seriously-mike]

I was never one for abstract art, but what do you think of when you see this one?

I think of an ocean. This is an ocean under a bright blue sky on a sunny day. Kind of a low-detail, basic concept. But Rothko's other works are less literal. They're more about moods. Like, you have a more or less equal pair of colors and that's that. Less of "what is this" and more "what do you feel".

Mark Rothko, “Untitled”, 1969

[seriously-mike]

Żenująca Bździna Wikinga

Chciałem przetestować nowo udostępnioną darmowym użytkownikom Udio funkcję, czyli Style, i wreszcie zmotywowałem się do dokończenia folkmetalowej piosenki o straszliwym pierdzie dziesiątkującym wikińską ucztę.

Za próbkę wejściową posłużyła wypuszczona w zeszłym roku "Ballada o Kurwie Bez Głowy", w której całkiem losowo dostałem idiotycznie chwytliwy riff na gęślach czy czym tam, ale oprócz tego (niestety regularnie odkształcającego się w orkiestrę dętą) doszła nowa jakość, czyli wokal w stylu call & response.

No i znowu powstała produkcja absurdalnie głupia i wulgarna, a i tak catchy jak cholera. Nawet między zwrotkami są jakieś instrumentalne basowe pierdogrzmoty.

Ale właśnie, tekst:

Na ucztę wszyscy się zebrali, A miejsc przy stole sto! Pieczyste już na stół podali, Kapustę, piwo, groch! I nagle grom, czy to w oddali  uderzył Thora młot? Nie, to gdzieś spod ław w tej sali  się rozszedł pierda grzmot! Już śmierci odór gryzie w oczy, Największy mocarz padł, Kto pierwszy poczuł ten wytoczył Okrutny trupi wiatr! Już w mgnieniu oka pierwsi goście Rzucają się do drzwi, Kto puszcza bąki bez litości, Któż tak okrutnie bździ?! Już wszyscy w drzwiach się przepychają, Już się rozpierzcha lud, Na wszystkie strony uciekają, Za nimi goni smród! Już śmierci odór gryzie w oczy, Największy mocarz padł, Kto pierwszy poczuł ten wytoczył Okrutny trupi wiatr! Już trawa więdnie dookoła Jak pod dotknięciem Hel, Schnie na skorupę ziemia goła, Spadają liście z drzew! Cała zwierzyna z okolicy W popłochu ślepym gna, Nie wiedzą nadal biesiadnicy, Kto tak straszliwie piardł! Już śmierci odór gryzie w oczy, Największy mocarz padł, Kto pierwszy poczuł ten wytoczył Okrutny trupi wiatr! Wszyscy słaniają się na nogach, Rażeni smrodem tym, Sprawką człowieka czy też boga Jest ten potworny sztynks? Czy to czyjś pies puścił bączora Z fetorem zgniłych jaj? Czy to Odyn wezwał potwora Z czeluści Niflheim? Już śmierci odór gryzie w oczy, Największy mocarz padł, Kto pierwszy poczuł ten wytoczył Okrutny trupi wiatr! Już śmierci odór gryzie w oczy, Największy mocarz padł, Kto pierwszy poczuł ten wytoczył Okrutny trupi wiatr!

Miałem tylko jedną zwrotkę i refren, plus dwa zdania planów na kolejne zwrotki. I tak, jak poprzednie próby wyciągnięcia tego z prompta tekstowego wychodziły bardzo średnio na jeża, to już na bazie sampla poszło od strzała. Zwłaszcza ten refren, który idzie dokładnie tak jak miałem go w głowie (a to się rzadko zdarza, nawet Szynszyl jest w obu wersjach szybszy i mniej majestatyczny niż moje oryginalne wyobrażenie).

A geneza tytułu, co ciekawe, nie ma nic wspólnego z pierdami. "Dead Air" to angielskie określenie na ciszę na antenie radia, czyli coś czego lepiej unikać, ale tak z martwego powietrza zrobił się trupi wiatr, a z trupiego wiatru purozaur tak okrutny, że można siekierę w powietrzu zawiesić.

[seriously-mike]

Bend along, here come the backshots!

[seriously-mike]

Ten komentarz pod postem to jedno. Ale jest jeszcze druga sprawa: to już druga albo trzecia małolata, która zrobiła w tym roku bingo bango poszła w tango, a jej rysopis zawierał informację, że w wieku 15-16 lat ma już kilka tatuaży. I w tym sęk: jak jesteś tak stary jak ja, to widzisz wydziaraną typiarę i myślisz sobie, że musi być pełnoletnia, bo przecież żaden artysta nie podjąłby się roboty w żadnym innym przypadku, nawet założywszy że rodzice mają deczko wyjebane i podpisali odpowiednią zgodę.

Jestem stary i mam za złe, bo ponad dekadę temu moja znajoma, wówczas już pełnoletnia, ściągnęła na sesję zdjęciową z gatunku "krew, Szatan, cycki" swoją psiapsi. A psiapsi, z dziarą z logiem pewnej znanej kapeli na ramieniu, ściągnęła do zdjęć koszulkę.

Żaden z trzech fotografów nie zastanawiał się zbyt długo nad tą propozycją, i powstały zdjęcia z moim gościnnym udziałem, które nieopatrznie wrzuciłem na Tumblra.

Nieopatrznie.

Bo kiedy fotograf wrzucił je, odpowiednio zapikselowane, na Fejsa, odezwała się dziewczyna z grupy fotograficznej, pytając co tu się odpapieża, bo dana koleżanka ma piętnaście lat i pokazuje cycki do obiektywu.

Huk wysrywanych gremialnie cegieł dało się chyba słyszeć nawet w Łodzi.

Zanim zdążyłem skasować foty z Tumblra, zaliczyły ze trzy reposty i kilkanaście lajków. Trochę przyps.

[seriously-mike]

I'm looking at it and I can't shake the feeling that all the photos depicting people were ripped off from Myspace or Grono. Top right, you have a metalhead asking someone to take a well 'ard photo of him (it was hard to do selfies with the early digital cameras). Front and center, another well 'ard photo of a metalhead with red tint and half-assed horns photoshopped in. But bottom right, ah, bottom right is absolutely perfect. They took a photo of a guy who's either smashed or stoned, snapped at a party, and photoshopped it onto a photo of someone's cat Annoying Orange-style. They didn't even bother to find a photo of a black cat, fer fuck's sake.

this is my ultimate fave cover of the polish translation of Bulgakov's The Master and Margarita. how do you even come up with this

[seriously-mike]

What in the name of Jimmy Wales is this Cameronian idiocy?!

Uk media reporting on the OSA:

Reality:

[seriously-mike]

Z nauczycielami angielskiego w moim liceum było jak z nauczycielami obrony przed czarną magią w Harrym Potterze. Żaden nie wytrzymał dłużej niż rok.

[seriously-mike]

Someone in the comments noticed the obvious: those things are heavily inspired by Destiny and Warframe, and it shows. The top two are clearly Hive weapons from Destiny, and the last one looks like weird Braton Prime (basically, if it was like five times more Prime than the actual one). The third one is even weirder, like Touch of Malice was in Warframe and started to melt under high temperature.

Concept Gun by Sail Lin