#φρέσκα

[romios-gr]

Πολλές φορές έχουμε αυγά στο ψυγείο μας που δεν θυμόμαστε πότε τα αγοράσαμε και αν είναι κατάλληλα προς κατανάλωση. Γι’ αυτό λοιπόν βρήκαμε ένα πολύ έξυπνο και απλό κόλπο για να ξεχωρίζετε τα φρέσκα από τα παλιά αυγά. No1. Πολύ φρέσκο Θα βυθιστεί στο πλαϊνό μέρος του, και θα παραμείνει βυθισμένο. Νο2. Φρέσκο (μίας εβδομάδας) Θα βυθιστεί και αυτό, αλλά το πίσω μέρος του αυγού (τ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/to-kolpo-gia-na-xechorizoyme-ta-freska-ayga/

[glikozi]

θέλω μαλλιά λουσμένα από αλάτι, φρέσκα φρούτα, σαλάτες με φέτα, δροσερό αεράκι όσο κάθεσαι στο μπαλκόνι και ακούς τα τζιτζίκια, βραδινό άραγμα στην παραλία φορώντας ζακέτα, κολύμπι μέχρι να μελανιάσουν τα χείλη, εκδρομές και συναυλίες

[h-xwra-twn-grammatwn]

Δε θέλω να μας καταπιεί η συνήθεια της εποχής μας Αυτή η αποξένωση Η τυπικότητα Η απάθεια Έχω συνηθίσει να σε αγαπώ από μακριά Έτσι βουβά, κρυφά, πολύ Παρά πολύ Έτσι που επιτρέπω στις συνθήκες να μας περιγελούν Όπως η λιακάδα πριν τη βροχή Έντονη και λίγη Πολύ λίγη Όσο και η ζωή μπροστά σου Τι να μου κάνουν χίλιες ζωές μάτια μου Αν όλες σε έχω κοντά μου μα όχι πλάι μου Αφού σαι το φως με στο σκοτάδι μου Για αυτό και κει κρυφτό παίζω ακόμη Για τις στιγμές που με βρίσκεις ενώ μετρώ αντίστροφα σα μικρό παιδί Κάθε που πλησιάζεις ξανά ζεσταίνομαι Το ψύχος άξιζε τελικά Θυμάμαι τα πάντα από εμάς Εσένα να γελάς Να με ηρεμείς με ένα σου χάδι Θυμάμαι εμάς να ερωτευόμαστε κάτω απ' τον ήλιο και τα άστρα Εμάς να τρώμε, να πίνουμε, να χορεύουμε να γελάμε, να κλαίμε, να κοιμόμαστε Θυμάμαι εσένα και εμένα Εσένα με εμένα Θυμάμαι εμάς και ζω Μα θυμάμαι εμάς και πεθαίνω Έχουν περάσει τα χρόνια και στο μυαλό μου όλα φρέσκα και έντονα σα χθες Πόσο μου λείπει η αγκαλιά σου, να αράζουμε μαζί Να σε θαυμάζω σε κάθε τι Τα καμώματα σου, τη γκρίνια μου, τις γκριμάτσες σου, τα άγχη μας Τόσα χρόνια μετά ακόμα για σένα μιλώ Για εσένα και για εμένα Σε γνωστούς, σε αγνώστους, σε θάλασσες και βουνά Στο ορκίζομαι υπάρχουν βότσαλα που σε ξέρουν με το όνομα σου πια Και ας μη τα πάτησες πότε σου Πόσο θα θελα μια αγκαλιά σου, μόνο δικιά σου Κανείς δε με άγγιξε όπως εσύ Και είναι άδικο Αυτή η καρδιά ακόμη να διχάζεται τόσο έντονα Εσένα ή εμένα? Εμάς.

[itsdecemberunderground]

Για σκέψου να μην πρόφταινα

κι αυτό το καλοκαίρι

να δω το φως ξανά εκτυφλωτικό

να νιώσω την αφή του ήλιου στο κορμί μου

να οσμιστώ δροσερές και χαλασμένες μυρωδιές

να γευτώ γλυκόξινες και πιπεράτες γεύσεις

ν’ ακούω τα τζιτζίκια ως τα κατάβαθα της νύχτας

να καταλαβαίνω τούς δικούς μου που αγαπώ

να μην αδημονώ μ’ αυτούς που με στηρίζουν

να σκέφτομαι κι εκείνους που θέλησα να ξεχάσω

να βρίσκω φίλους που έρχονται από μακριά

ν’ αφήνω κι άλλες ζωές να μπαίνουν στη δική μου

να κολυμπάω σε θάλασσες ζεστές

ν’ αντικρίζω φρέσκα σώματα γυμνά

ν’ αναπολήσω έρωτες, να ονειρευτώ καινούργιους

ν’ αντιληφθώ τα πράγματα που αλλάζουν.

Έτσι καθώς τα πρόφτασα αυτό το καλοκαίρι

λέω να ελπίζω για προσεχή Χριστούγεννα

για κάποια επόμενη Πρωτοχρονιά

– άσε να δούμε και για παραπέρα.

Τίτος Πατρίκιος

[justforbooks]

«Σε μερικά χρόνια βλέπω όλους τους παλιούς φούρνους να εξαφανίζονται» μου λέει ο Βαγγέλης (Γαβριηλίδης) και νοιώθω πάραυτα έναν μικρούλι πανικό και μια ταραχή, γιατί κάτι ξέρει ο παμπάλαιος φούρναρης. Κι όμως, αντικρούω αισιοδοξώντας, ο κόβιντ μας έβαλε όλους να ζυμώσουμε το καρβέλι μας, όλο και περισσότερα νέα παιδιά βασανίζονται με προζύμια αργής ωρίμασης στους φούρνους νέας γενιάς και το ψωμί φιγουράρει πρώτο όνομα στη μαρκίζα της μόδας και των τάσεων. Αν σκεφτείς, όμως, την αρχέγονη σημειολογία του Άρτου, προσευχή της θρέψης και βάση της καθημερινής μας χόρτασης, ναι, δέκα κούκοι δεν φέρνουν την άνοιξη του ψωμιού σε μια πρωτεύουσα. Οι γενιές του μέλλοντος μπορεί τη φρατζόλα να την αντιλαμβάνονται μόνον ως κάτι τετραγωνισμένο που κυκλοφορεί σε πλαστικό στο σούπερ μάρκετ, μπορεί να μην συναντηθούν ποτέ με την ιερή ευωδιά του ψωμιού που βγαίνει καυτό από έναν ξυλόφουρνο, μπορεί να μην ξέρουν και τί θα πει ξυλόφουρνος και το σίγουρο είναι πως δεν θα δίνουν δεκάρα για λέξεις όπως χημικά, διογκωτικά, προζύμι και προκάτ κατεψυγμένες ζύμες. Γι' αυτό όσο ακόμη υπάρχουν παλιοί φουρνάρηδες που ζυμώνουν μόνοι το ψωμί τους, αντιλαμβάνονται (και αντιλαμβάνομαι) το έργο τους σαν κοινωνικό λειτούργημα.

Αυτή η γωνιά του Κεραμεικού, ένα ποιητικό κομμάτι παλιάς Αθήνας, με τις μονοκατοικίες, τις λουλουδιαστές αυλές, τα ερειπωμένα νεοκλασικά, τους καφενέδες, τους γειτόνους που βγάζουν καρεκλάκια στα πεζοδρόμια και ανταλλάσσουν κουτσομπολιά στα κατώφλια, έχει τον δικό της φούρνο, τον ίδιο από το 1983. Αυτόν που ψήνει ακόμη το γιουβέτσι της Κυριακής άμα του ζητήσεις και τα δεκάδες γιορτινά αρνάκια της συνοικίας την ημέρα του Πάσχα. Για τον Βαγγέλη ο φούρνος ήταν μοίρα, μονόδρομος και εκ γενετής εθισμός στα ζυμάρια. Από το 1900 ο μπαμπάς της μητέρας του είχε φούρνο στην Αχαρνών. Όλα τα αδέλφια της μάνας του, φουρνάρηδες. Και τον μπαμπά του χρυσοχόο τον πάντρεψαν αλλά τον στρίμωξε το σόι της μαμάς, έγινε κι αυτός φούρναρης, πρώτα στην Καλλιθέα, μετά εδώ στον Κεραμεικό.

Ο φούρνος ψήνει και καφέ, έχει λιακάδα και το τραπεζάκι έξω είναι ό,τι πρέπει για μια στάση. Ναι, ταιριάζει ο φρέντο με την από χέρι-γιαγιάς ηπειρώτισσας, σπανακόπιτα, ολοτράγανη με όλα μέσα της τα ανοιξιάτικα φρέσκα μυριστικά. Μην σου πω και την μακαρονόπιτα, μ' αυτό το απόλυτο φύλλο, το χοντρό μακαρόνι και τα τυριά. Εννοείται πως ήρθα μόνο για ψωμί, αυτό το αργής ωρίμασης μοναστηριακό και για ένα ξινούλι, υγρό βαυαρέζικο με προζύμι, όλα σου τα κόβουν φετούλες και αυτό βολεύει αν μένεις μακριά, γιατί έτσι το φυλάς στην κατάψυξη και βγάζεις μόνον το γούστο της ημέρας. Αλλά από δω δεν φεύγεις μόνο με ένα ταπεινό ψωμάκι έστω κι αν αυτό είναι το καλύτερο μπριος για να φτιάξεις τα δικά σου μπέργκερ. Αυτός ο φούρνος σε γυρίζει πίσω, σε άγνωστες λέξεις για όσους έχουν γεννηθεί μετά το 1980. Λέξεις γεμάτες νοστιμιά και νοσταλγία για μας τους παλιότερους, για πράγματα απλά, όπως το ελληνικό κριτσίνι που τον καιρό εκείνο ήταν χοντρό όπως το σημίτικο κουλούρι, λέξεις όπως το επτάζυμο παξιμάδι που έχει πια εξαφανιστεί από τους φούρνους, το οποίο κατά τη γιαγιά μου που υπήρξε δεινή μαγείρισσα, φτιάχνει την πιο μαστιχωτή καρυδόπιτα. Στο πιο χαρντκορ-ζενίθ της νοσταλγίας, εδώ θα θυμηθείς την μπιφτεκόπιτα, τον προάγγελο του μπέργκερ πριν το δούμε να έρχεται αμερικάνικο στη ζωή μας. Τότε λοιπόν, οι φούρνοι έφτιαχναν μια ζύμη γεμιστή με μπιφτέκι, τυρί και σάλτσα ντομάτα, φαστ φουντ μαγκιά της εποχής, έφτιαχναν και μια άλλη ζυμαρένια κόλαση, γεμιστή με τυρί, λουκάνικο, πιπεριά και ντομάτα, την οποία δυστυχώς για τη γραμμή σου, θα την βρεις εδώ.

Οι περισσότεροι φούρνοι πια, τα βουτήματα και τα γλυκάκια τους τα αγοράζουν έτοιμα, όχι ο Βαγγέλης. Όλα φτιάχνονται εδώ, από αλεύρι ελληνικό του οποίου το όνομα δεν μπορώ να σας αποκαλύψω εκτός μόνο από τη φίνα ποιότητά του. Να δοκιμάσετε αυτό το τραγανό κοτσιδάκι με την κανελοζάχαρη, τα αγνά κέικ, τα σκαλτσούνια και τα μηλοπιτάκια, τα κρητικά με το ανθότυρο και την κανέλα, τη γλυκιά μπουγάτσα με την παλιακιά κρέμα από σιμιγδάλι και βανίλια. Τον άρτο, ήδη τον παράγγειλα κι ας μην έχω τρισάγιο να τελέσω. Πώς ν' αντισταθείς σ' αυτό το μαγικό τελετουργικό ολοστρόγγυλο καρβέλι που μοσχοβολά κανέλα, γαρίφαλο και πορτοκάλι, πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρη, να το φας για πρωινό, να σου γελάσει η μέρα.

Και να σκεφτείς είχα έρθει μόνο για το πανετόνε, το οποίο φίλοι και γνωστοί μου είχαν διαφημίσει με περισσή λαχτάρα στο μάτι. Τρεις μέρες κάνει να φτιαχτεί, τρεις μπουκιές για να φαγωθεί.

Για τους νοσταλγούς του παλιού γλυκού, ο Βαγγέλης φτιάχνει κοκ και κοκάκια, λατρεμένες χιονούλες με καρύδα, εκλέρ και εκλεράκια και ποντικάκια σε μίνι σάιζ-παστάκι. Και φυσικά, το δικό του παγωτό σε πάμπολλες γεύσεις από φρέσκο ελληνικό γάλα και κρέμα γάλακτος.

Ο παλιός φούρνος είναι αλλιώς, είναι οι κουβέντες με τον Βαγγέλη και την Ελένη την αδελφή του, είναι το ξύπνημα στις 3 το πρωί για να ζυμωθούν τα καλούδια, είναι ένας μόχθος καθημερινός που ποτέ δεν πάει διακοπές, είναι λειτούργημα, είναι παράδοση, είναι φροντίδα, είναι κομμάτι πολιτισμού.

Γαβριηλίδης, Αλαμάνας 69 και Κορίνθου, Κεραμεικός, 2105122264

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

[sym12]

Σου έχει τύχει πότε να αρχίζεις να κάτουρας πριν προλάβεις να βγάλεις το παντελόνι η να κάτσεις στην τουαλέτα; (storytime)

Υλικά για τις κρέπες

2 αυγά θερμ. δωμ.

1 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 πρέζα/ες ζάχαρη

1/4 κ.γ. αλάτι

1¼ φλ. γάλα φρέσκο

2 κ.σ. βούτυρο (λιωμένο και κρύο) (40γρ)

Για το ψήσιμο

Λίγο βούτυρο

Για το σερβίρισμα

Φρέσκα φρούτα εποχής

Μέλι ή λιωμένη σοκολάτα

Ζαμπόν και τυρί ή ότι άλλο σας αρέσει

[epestrefe]

Μανιταρόπιτα με κοτόπουλο & φέτα

Υλικά (για στρογγυλό ταψί διαμέτρου περίπου 26 εκ.)

1 πακέτο φύλλα κουρού

300 γρ. φιλέτο από στήθος κοτόπουλου, κομμένο σε λεπτές λωρίδες

500 γρ. φρέσκα μανιτάρια ανάμεικτα, της αρεσκείας μας, όπως λευκά, πλευρώτους, πορτομπέλο κ.ά., χωρίς τα κοτσάνια, σε λεπτές φέτες

4 αυγά

150 γρ. φέτα της αρεσκείας μας, χοντροθρυμματισμένη

150 γρ. γραβιέρα της αρεσκείας μας, τριμμένη στη χοντρή πλευρά του τρίφτη

1/2 μάτσο άνηθος, ψιλοκομμένος (χωρίς τα χοντρά κοτσάνια)

100 ml φρέσκο γάλα

50 ml κρέμα γάλακτος

1/5 κουτ. γλυκού φρεσκοτριμμένο μοσχοκάρυδο

60 ml ελαιόλαδο + λίγο ακόμη για άλειμμα

αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Διαδικασία

Σε ένα μεγάλο τηγάνι ή σε μια φαρδιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε σε δυνατή φωτιά τη μισή ποσότητα ελαιολάδου και σοτάρουμε το κοτόπουλο για περίπου 3 - 4 λεπτά, μέχρι να ροδίσει από όλες τις πλευρές. Βγάζουμε το κοτόπουλο με τρυπητή κουτάλα σε ένα ξύλο κοπής και το ψιλοκόβουμε.

Στο ίδιο τηγάνι ρίχνουμε και το υπόλοιπο ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα μανιτάρια (κατά προτίμηση σε δόσεις, για να μη βγάλουν πολλά υγρά και βράσουν αντί να σοταριστούν) για περίπου 3 - 4 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν και να εξατμιστούν τα περισσότερα υγρά.

Σε ένα βαθύ μπολ χτυπάμε τα αυγά με το σύρμα, μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος, το γάλα, τα τυριά, τα μανιτάρια, το κοτόπουλο, τον άνηθο, αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και το μοσχοκάρυδο και ανακατεύουμε μέχρι να αναμειχθούν.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180° C και λαδώνουμε ελαφρώς το ταψί. Απλώνουμε το ένα φύλλο κουρού στο ταψί, καλύπτοντας τον πυθμένα και τα τοιχώματα με τέτοιο τρόπο ώστε να περισσεύει λίγο έξω από το ταψί. Αδειάζουμε τη γέμιση πάνω στο φύλλο και τη στρώνουμε ομοιόμορφα με μια σπάτουλα ή με τη ράχη ενός κουταλιού. Καλύπτουμε με το άλλο φύλλο κουρού, κόβουμε τα περισσεύματα του επάνω φύλλου και γυρίζουμε προς τα μέσα τις άκρες του φύλλου της βάσης, πιέζοντάς τες με τα δάχτυλά μας στην ένωση των δύο φύλλων, ώστε να σφραγίσουμε τη γέμιση. Αλείφουμε με ένα πινέλο την επιφάνεια της πίτας με λίγο λάδι και ψήνουμε σε χαμηλό ράφι για περίπου 45 - 50 λεπτά, μέχρι να ροδίσει η πίτα στην επιφάνεια αλλά και να σφίξει η γέμιση (σκεπάζουμε την πίτα με αλουμινόχαρτο, αν χρειαστεί).

[mysterydark]

«Και αν τα ζόρια σου είναι αδιάκοπα και καθημερινά, πήγαινε σ’ ένα άδειο δωμάτιο –σ’ ένα ξενοδοχείο, σ’ έναν ξενώνα, σε μια καλύβα– βρες μια λάμπα και άδειασε τον παράδεισό σου πάνω σ’ ένα τραπέζι: την ξανθή άμμο σου, τους πράσινους λόφους και τα φρέσκα ψάρια. Φώτισέ τα με τη λάμπα σαν μια νέα ελπίδα πρωινή και μείνε να τα κοιτάς μέχρι να αποκοιμηθείς.»

Ένας φορητός παράδεισος – Roger Robinson

[eclecticstarlightblogger]

Φύτευση και καλλιέργεια του λάχανου

Λάχανο, ο βασιλιάς της χειμωνιάτικης σαλάτας κι ένα από τα δημοφιλέστερα λαχανικά που φυτεύουμε την εποχή του φθινοπώρου στον κήπο και σε γλάστρα. Τα φύλλα του λάχανου τρώγονται φρέσκα σε υπέροχες δροσερές σαλάτες μαζί με καρότο και μαρούλι ή μαγειρευτά σε λαχταριστές συνταγές, όπως στους παραδοσιακούς λαχανοντολμάδες. Αν και είναι διετές φυτό, το λάχανο καλλιεργείται […] Φύτευση και καλλιέργεια…

[thoughtfullyblogger]

Φύτευση και καλλιέργεια του λάχανου

Λάχανο, ο βασιλιάς της χειμωνιάτικης σαλάτας κι ένα από τα δημοφιλέστερα λαχανικά που φυτεύουμε την εποχή του φθινοπώρου στον κήπο και σε γλάστρα. Τα φύλλα του λάχανου τρώγονται φρέσκα σε υπέροχες δροσερές σαλάτες μαζί με καρότο και μαρούλι ή μαγειρευτά σε λαχταριστές συνταγές, όπως στους παραδοσιακούς λαχανοντολμάδες. Αν και είναι διετές φυτό, το λάχανο καλλιεργείται […] Φύτευση και καλλιέργεια…

[greekblogs]

Φύτευση και καλλιέργεια του λάχανου

Λάχανο, ο βασιλιάς της χειμωνιάτικης σαλάτας κι ένα από τα δημοφιλέστερα λαχανικά που φυτεύουμε την εποχή του φθινοπώρου στον κήπο και σε γλάστρα. Τα φύλλα του λάχανου τρώγονται φρέσκα σε υπέροχες δροσερές σαλάτες μαζί με καρότο και μαρούλι ή μαγειρευτά σε λαχταριστές συνταγές, όπως στους παραδοσιακούς λαχανοντολμάδες. Αν και είναι διετές φυτό, το λάχανο καλλιεργείται […] Φύτευση και καλλιέργεια…

[skandaladiaplokidiafthora]

Φύτευση και καλλιέργεια του λάχανου

Λάχανο, ο βασιλιάς της χειμωνιάτικης σαλάτας κι ένα από τα δημοφιλέστερα λαχανικά που φυτεύουμε την εποχή του φθινοπώρου στον κήπο και σε γλάστρα. Τα φύλλα του λάχανου τρώγονται φρέσκα σε υπέροχες δροσερές σαλάτες μαζί με καρότο και μαρούλι ή μαγειρευτά σε λαχταριστές συνταγές, όπως στους παραδοσιακούς λαχανοντολμάδες. Αν και είναι διετές φυτό, το λάχανο καλλιεργείται […] Φύτευση και καλλιέργεια…

[xionisgr]

ISBN: 978-960-04-2749-3 Συγγραφέας: Βάννα Κεκάτου Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 275 Ημερομηνία Έκδοσης: 2005-07-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[manpetasgr]

ISBN: 978-960-04-2749-3 Συγγραφέας: Βάννα Κεκάτου Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 275 Ημερομηνία Έκδοσης: 2005-07-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[kwstasattgr]

ISBN: 978-960-04-2749-3 Συγγραφέας: Βάννα Κεκάτου Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 275 Ημερομηνία Έκδοσης: 2005-07-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[a078740849aposts]

ISBN: 978-960-04-2749-3 Συγγραφέας: Βάννα Κεκάτου Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 275 Ημερομηνία Έκδοσης: 2005-07-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο