#Kanta Ina

[fourorfivemovements]

Films Watched in 2024: 28. 地球攻撃命令 ゴジラ対ガイガン/Chikyū Kōgeki Meirei Gojira Tai Gaigan/Godzilla vs. Gigan (1972) - Dir. Jun Fukuda

[blackmarket-playlists]

FILIPINO SHOEGAZE!

Bagong playlist sa Spotify: Bagong shoegaze mula sa Pilipinas! Lahat ng kasalukuyang kanta na karamihan ay inilabas nitong taon 2024. 42 magagaling na banda ang madidiskubre sa ngayon. Regular na ina-update, maingat at personal na pinili

New playlist on Spotify: New shoegaze from the Philippines! All current songs mostly from 2024. 42 great bands to discover as of today. Upated regular, hand-curated.

Playlistcover: KRNA

[pr0ud0fmyroots]

An inconvenient love: isang movie review at summary

Unang una, napakaganda ang pelikula na ‘to. Maganda ang itsura, maganda ang mga kanta, ang cinematography, ang kwento at lalo na ang relasyon nina Ayef at Manny.

Si Ayef ay isang artista. Mahilig siya sa animation at gusto niya lumipat sa Singapore para mag-trabaho, pero hindi sinusuportahan ang pangarap niya ng kanyang ina. Gusto ng ina niya na mag-trabaho siya sa isang cruise ship kasi malaki raw ang suweldo doon.

Si Manny ay isang aktibista at mayari ng tindahan ng halaman, tawag nito ay “HalaManny” kung tama naman ang aalala ko. Andami siyang problema sa bahay kasi unsupportive din ang mga magulang niya. May kumpanya ang tatay niya pero hindi rin sumuporta ng negosyo ni Manny.

Aksidente ang unang meeting nila. Hinahabol Si Manny ng mga pulis kasi nag-poprotesta siya, at naglalakad si Ayef sa trabaho niya. Ayaw ni Manny maaresto kaya magkunwari siya na nobyo ni Ayef. Tapos namimeet sila sa work ni Ayef, nag-date at naging sila. Pero contractual ang relasyon nila, kaya may expiry date din. Kahit may kontratang, things don’t go to plan.

Overall, na-enjoy ko naman ang pelikula na’ to! Sobrang kilig at masaya. Irekemonda ko sa inyong lahat manood ng “An Inconvenient Love”! I-trust niyo nga ako!

Please correct any mistakes :)

[erothegreat]

AMA, INA, ANAK sa panulat ni Erothegreat

"Manuel wag maawa ka kay Lily."

"Bitawan mo ako Esme, napag-usapan na natin ito. Kapag natapos na ang unang regla na si Lily ay aangkinin ko an siya."

"Pero Manuel, labing isang taon pa lang si Lily."

"Wala akong pakialam." Malakas na sampal ang tumama sa mukha ni Esme at agad siyang iniwan ng asawa na nagtungo sa silid ng anak.

"Manuel!" Napatingin si Lily sa ama at sa pintuan kung saan sumisigaw ang ina. Sinarado ito ni Manuel upang hindi makapasok ang asawa.

"Papa, bakit po sumisigaw si Mama?"

"Wala yon anak, may hindi lang kami pagkakaintindihan. Halika, umupo ka dito." Bitbit ang manika ay lumapit si Lily sa ama. "Naalala mo pa ang laro natin noon?"

Tumango siya bilang sagot. Ang larong tinutukoy ng ama ay iyong nilalaro nito ang kanyang tinggil at pinapachupa siya.

"Maglalaro ulit tayo ng ganoon pero mas masaya ang lalaruin natin. Maghubad ka anak. Ang lalaruin natin ngayon ay kantutan." Tinulungan ni Manuel na maghubad ang anak.

"Kantutan po?"

"Oo, ipapasok ko itong burat ko sa pekpek mo. Ilalabas pasok hanggang sa labasan tayo pareho."

May kung naramdaman si Lily sa sinabi ng ama.

"Umupo ka sa kama at ibuka ang hita mo. Gusto kong makita ang pekpek mo." Sinunod ni Lily ang sinabi ng ama habang si Manuel ay nakahubad.

Nakita niya ang ari ng ama na matigas na matigas na nakatayo. Hindi alam ni Lily kung ano ang maramdaman. Sa unang pagkakataon ay may kakaiba siyang naramdaman sa sarili. May makati sa kanta na hindi niya alam kung saan. Bagama't ilang beses na niyang nakita ang titi ng ama ay parang nanabik siya ngayon at may gustong mangyari.

Alam ni Manuel ang nararamdaman ng anak. Nireregla na ito kaya malamang nalilibugan na ang anak.

"Isubo mo." Mabilis na sinunod ni Lily ang sinabi ng ama. Napansin ni Manuel na parang agresibo ang anak. "Ah!" Hinawakan niya ang ulo ni Lily na mabilis siyang chinupa.

Dahil sanay nang chumupa si Lily ay nasasarapan na ni Manuel dito. Nilalabasan na rin siya sa bibig ng anak kapag naglalaro sila. Nilulunok naman ito ni Lily lahat pero ngayon ay iba na ang pagchupa ng anak. May halong libog ang bawat sipsip. Hanggang sa nakita niyang nilalaro na pala nito ang sariling tinggil.

"Hmp!" Hinugot niya ang ari sa bibig nito. "Bakit mo nilalaro ang tinggil mo?" Napatingin si Lily sa kanyang kamay.

"H-hindi ko po alam. Kusa ko lang po naramdaman na gusto kong laruin." Ngumiti ang ama sa sinabi nito.

"Tumuwad ka." Agad niyang nilantakan sa pagkain ang puke ng anak.

"Papa, ah! Papa, bakit ganito? Ah! Ano nangyayari sa akin?" Nakatingin si Manuel sa hitsura nang anak na libog na libog na. "Papa!" Sumunod ang galaw ng balakang sa kanyang ulo. Hindi alam anong nangyayari sa kanya.

Napakasarap ng laro nilang mag-ama. Kinakain na dati ng ama ang kanyang pekpek at nakikiliti siya pero ngayon ay mas masarap.

"Papa!" Nangisay at umagos ang maraming katas. Unang beses na kumibot ng husto ang kanyang puke.

"Anong nararamdaman mo?"

"P-papa, m-asarap po. Bakit ganoon?" Hingal nitong sagot habang bagsak na bagsak sa kama. Hinarap niya ang anak at kinapa ang pekpek. Basang basa ito hindi kagaya ng dati.

"Basa na pekpek mo. Gusto mo pa ba?"

"Opo, ang sarap noon papa. Gusto ko pa po."

"Mabuti naman, ipapasok ko na itong titi ko sayo. Mas masarap ito pag napasok. Gusto mo ba?" Tumango siya bilang pagsang-ayon.

"Masakit ito, pero kapag nasanay na ang puke mo, masasarapan ka na. Handa ka na ba?" Tumango siya bilang sagot.

Tinutok ni Manuel ang kanyang burat. At dahan-dahan na pinasok.

"Aray papa."

"Shh! Ok lang yan."

"Aray masaki-ah!" Napahiyaw siya nang isagad ni Manuel ang kanyang titi. "Papa, tanggalin niyo po. Aray!"

"Wag kang maingay, damhin mo lang at sasarap din yan."

"Aray, aray!"

"Puta ang sikip. Nakakalibog."

"Papa! Aray!" Binagalan niya ang pagkantot at nilaro ang tinggil ng anak na agad tumigil sa pagsigaw sa sakit. "Papa."

"Ano masarap na?"

"B-bakit po nakakakiliti?"

"Damhin mo lang."

"Ah! Papa ang sarap po." Hinahawakan niya ang hita ng ama sinalubong ang kantot.

"Masarap na ba?"

"Opo, ah! Papa, anong nangyayari? Bakit ganito kasarap papa?"

"Libog ka na anak. Anong ginagawa natin anak?"

"Naglalaro po ng kantot. Kantutan papa."

"Masarap ba kumantot si papa?"

"Opo, papa, papa, ang sarap po. Ah!" Bawat labas pasok ng oten ni Manuel ay nakikiliti si Lily. Puro ungol ng sarap na lang ang maririnig sa kwarto.

"Halika." Binuhat ni Manuel si Lily at nakatayo na silang nagkakantutan. Mas sumagad ang ari ng ama sa kanyang pekpek.

"Ang ang sarap." Naglalakad silang dalawa at binuksan ni Manuel ang pintuan. Nagulat naman si Esme at agad na napatayo mula sa pagkakaupo sa likuran ng pintuan.

"Manuel, Lily?"

"Ah, papa, ang sarap."

"Lily, sabihin mo sa mama mo kung ano ang nararamdaman mo?"

"Mama, mama, masarap po. Ang sarap po ng nilalaro namin ni papa."

"Ano nga nilalaro natin Lily? Sabihin mo sa mama mo."

"Kantot po mama, nagkakantutan po kami ni papa."

"Gusto ng mama mo na itigil natin ito, Lily."

"Ayoko, ayoko po, mama, masarap po. Ah!" At nangisay si Lily sa ibabaw ng ama saka mahigpit na yumakap.

"Nakita mo Esme, libog na libog anak mo. Nilabasan siya ilang beses na."

"Hayop ka."

"Oo Esme, hayop ako. Hayop sa laman. Ngayon kung gusto mong kantutin pa kita ay makisama ka na lang. Wala ka ng pagpipilian dahil nasa gitna tayo ng gubat at wala ka ng mapupuntahan. Malibog ka Esme, at hindi mo kayang tiisin yang kalibugan mo." Tumalikod si Manuel pero hindi ang pinto.

"Pwede kang manood sa amin at maglaro sa sarili mo. Pero kung papasok ka dito, hubarin mo ang suot mo dahil ayoko ng maarte sa kwartong ito."

Bumalik sina Lily at ang ama sa loob. "Gusto mo pa Lily? Gusto mo pa ng kantot?"

"Opo." Pinatuwad ni Manuel si Lily, paharap kay Esme at kinantot. "Ah!"

"Hindi ka ba naiinggit, Esme? Liboy na libog na ang anak mo."

"Mama, ang sarap po. Halika ka po para kantutin ka rin ni papa. Ah! Mama, papa, ah!"

Napaiyak na lang si Esme pero nilamon din ng libog. Naghubad at tumungo sa kanila. Umupo sa sahig at nilaro ang sarili habang pinapanood ang mag-ama na nagkakantutan.

Hinagis ni Manuel ang dildo kay Esme na agad niyang ginamit.

"Papa, may ibang titi si mama. Ang sarap niya pong panoorin papa."

"Talaga anak?"

"Opo, papa. Mama, ang galing niyo po, ang sarap niyo panoorin." Hindi nagsalita si Esme at nilabasa pasok lang ang dildo sa kanyang puke.

Tatlong malilibog ang nilalasap ang kalibugan ng kanilang katawan.

Si Esme na libog na libog sa kanyang mag-ama.

Si Lily, na nalilibugan sa pagkantot ng ama at sa gingawa ng ina.

At si Manuel na naglalabas pasok sa pekpek ng anak at pinapanood ang ginagawa ng asawa.

"Papa, ayan na."

"Ayan na rin ako, anak, lalabasan na si papa."

"A-ako din, sasabay ako sa inyo."

"Ah!" At sabay-sabay na nilabasan ang tatlo.

Simula noon ay wala nang nagawa si Esme. Minsan ay sumasali na rin siya sa anak para paligayahin ang asawa. Threesome silang pinapasaya ang bawat isa.

[kimhortons]

Back then, I didn't know why Why you were misunderstood So now, I see through your eyes All that you did was love

pinaka masakit siguro sa isang anak, yung late mo marerealize kung gaano mo kamahal at kailangan ang isang magulang. lalo na kapag wala ka ng magagawa para bumawi pa.

wala akong paki sa kanta na 'to dati pero ngayon sobrang halaga ng meaning nito sakin. ngayon lang nag sink in sakin yung lyrics nito simula nung nawala na si mame. para bang ginawa 'to para sakin, kasi lagi ko rin kaaway mom ko noon, lagi niya akong pinapagalitan, pero kahit nasasagot ko siya noon, never siya nagtanim ng sama ng loob sakin.

naalala ko nung unang away namin ni papa na nag layas ako samin, gusto niya ako ipakuha kay J, nung una inisip ko pinagtatabuyan niya na rin ako pero ngayon ko lang din narealize na hindi para ipagtabuyan ako kundi para sa ikabubuti naming lahat. biruin mo, nung siya na yung nag hihirap, ako parin inaalala niya.

kaya ngayon malayo ako samin, iniisip ko nalang na masaya siya para sa akin at ito yung gusto niya. wala talagang kapantay ang pagmamahal ng isang ina.

[noir-cynicism]

Hindi ko naman yata ikamamatay…

… kung hindi ko mahawakan ang iyong kamay.

Tang inang kanta ‘yan, Shirebound & Busking. Isa, ‘pag ako natamaan. Baka p’wedeng manahimik muna? Kung sampal lang ang kantang ‘yan, siguro ang tangi niyong makikita sa pisngi ko ay maga.

Biro lang; paanong matatamaan, eh taliwas sa lirikong ‘yan ang kaso ko? Kasi ako, I can say this with confidence: Oo, putang ina, ikamamatay ko talaga. Hindi ko tanggap ang buhay kung saan hindi kita mahahawakan. Handa yata akong isuko ang lahat ng meron ako sa punyaterang buhay na ‘to mahawakan lang kita, eh. Siguro kahit tuktok lang ng mga daliri mo ang madaplisan ng mga kamay ko, habang buhay na akong hindi magbubukas ng gripo. Gano’n ko kagusto, gano’n ako ka-determinado.

Kaya hindi ako sang-ayon, Shirebound & Busking. Kasi ako, ikamamatay ko.

[filingmataas]

Kaya bang lumaki kahit hindi lalaki?

Isang komentaryo na isinulat nina Taylor Swift at Joel Little ang “The Man”. Gumagamit ito ng simbolismo upang bigyang-diin at ipaliwanag ang hindi pagkakapantay-pantay ng kasarian, pagbibigay-liwanag sa mga pagkiling sa lipunan at dobleng pamantayan sa pamamagitan ng tinatawag na "patriarchy". Partikular na nagpapakita ang kanta ng mga kultural na kaugalian na nagpapahintulot, at kung minsan, hinihikayat ang mga lalaki na bumuo ng labis na mga ego.

Matalinong isinulat ang kantang ito gamit ang pangunahing-taong pananaw dahil ipinapakita nito na maaari pa ring maapektuhan ng mga bias ng kasarian ang isang malaking icon sa industriya ng musika gaya ni Taylor. Ginagamit niya ang kanta para ituro kung paano kinukuwestiyon, minamaliit, at pinapawalang-halaga ang lahat ng kanyang pagsusumikap dahil lang babae siya. Partikular na ipinapakita ang mga ito sa mga liriko na “They'd say I hustled / Put in the work / They wouldn't shake their heads and question how much of this I deserve / What I was wearing / If I was rude / Could all be separated from my good ideas and power moves?” Ginamit rin niya ang kanta upang ipakita kung gaano kaiba ang pakikitungo sa kanya kung isang lalaki siya dahil sa mga kalamangang iniaalok sa kanila sa buhay.

Direktang sinabi ni Taylor Swift sa chorus ng kanta, "I'm so sick of running as fast as I can / Wondering if I'd get there quicker if I was a man," na nagbibigay-diin sa mga hamon na tinitiis ng mga babae na hindi nakakaapekto sa mga lalaki. Nagpinta siya ng larawan ng mga kababaihan sa mga sitwasyon kung saan nasa industriyang pinangungunahan ng mga lalaki sila, kaya kailangan nilang maglagay ng higit na pagsisikap at patunayan ang kanilang mga sarili sa lahat ng oras upang seryosohin.

Gumagamit pa siya ng mga simbolo tulad ng "manspreading pose" sa opisyal na music video na sumasagisag kung paano itinuturing na normal sa lipunan ang mga lalaking sumusubok na kumuha ng mas maraming espasyo hangga't maaari bagama't hindi sila gusto ng mga tao, at iilan lamang ang nagsisikap para baguhin ito. Kasama rin sa susunod na eksena si Tyler, ang hypothetical na lalaking bersyon ni Taylor Swift, na kaswal na humihithit ng sigarilyo at hindi nirerespeto ang babaeng nasa tabi niya sa pamamagitan ng pagpatak ng abo sa kanyang kandungan. Isa lamang ito sa maraming eksenang kasama sa kanyang music video na nagpapakita kung gaano kayabang ang iilang lalaki.

Pumukaw sa aking atensyon ang stanza na ginamit ni Taylor Swift upang ipakita ang dobleng pamantayan at kung paano tinatrato at pinagiisipan nang masama ang kababaihan kapag sinusubukan nilang gawin ang palaging ginagawa ng mga lalaki. Ang stanza na ito ang may lirikong “What's it like to brag about / Raking in dollars / And getting bitches and models / And it's all good if you're bad / And it's okay if you're mad / If I was out flashing my dollars / I'd be a bitch, not a baller / They paint me out to be bad / So it's okay that I'm mad"

Ang paggamit ng pariralang "the man" ang higit na nagpapalakas sa kanta. Lumikha ng isang idyoma ang lipunan para sa pariralang ito na binibigyang kahulugan bilang isang taong magaling sa kanyang mga ginagawa. Paulit-ulit itong ginagamit ni Taylor, at ito ang pinaka-di-diin sa lyrics na "If I was a man / Then I'd be the man". Ibig sabihin, kung lalaki siya, hindi kailanman pagsisiraan ang lahat ng kanyang pagsusumikap at kapangyarihan at papalakpakan at ipagdidiriwang siya para sa lahat ng mga tagumpay na mayroon siya. Nilalayon ng kanta na ipaalam sa mga tagapakinig ang mga dobleng pamantayang ito, at umaasa si Taylor Swift na mababago o maalis ang mga ito sa hinaharap.

Noong 2020, nagkaroon ng pag-aaral ang United Nations kung saan natagpuan nila na may kinikilingan laban sa kababaihan ang 90% ng mga tao sa mundo. Nangyayari pa rin ito ngayon sa 2023, ngunit nakikita ang dobleng pamantayan sa mga bagay gaya ng (1)inaasahan sa isang ama kumpara sa isang ina ng bata, (2) ang "pink tax" kung saan nagbabayad ng mas mataas ang mga kababaihan para sa mga produktong pangkalinisan kumpara sa katumbas ng mga lalaki, (3) hindi pantay na bayad para sa parehong mga trabaho, at (4) kung paano pinapalakpakan ang mga lalaki kapag "heartthrobs" sila habang "sluts" ang mga babae. Isa sa mga misyon at layunin sa buhay ng mga celebrity tulad nina Taylor Swift, Beyoncé, Emma Watson, at Lady Gaga na ipaalam ito sa mundo at lumikha ng mas magandang kinabukasan para sa mga batang babae sa kinabukasan.

Kung nais na magbasa pa nang karagdagang impormasyon tungkol sa mga kaganapang nabanggit, maaaring magpatuloy sa mga link na ito:

https://www.youtube.com/watch?v=tbEekLA7J3Y

https://www.youtube.com/watch?v=mxtUnuldKgc

https://www.youtube.com/watch?v=4X1eg9nWBug

https://dictionary.cambridge.org/us/dictionary/english/you-the-man?q=you-the-man%27

https://oldtimemusic.com/the-meaning-behind-the-song-the-man-by-taylor-swift/

https://www.washingtonpost.com/nation/2020/02/28/the-man-taylor-swift/

https://www.bbc.com/news/world-51751915 

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3035381/

https://www.voicesofyouth.org/blog/double-standards-societys-eyes

https://www.insider.com/women-double-standards-sexism-2018-10#women-pay-more-for-the-same-everyday-items-because-of-the-pink-tax-11

[heyyitsmah--thoughts]

baka makarelate tayo sa kanta ni JK. HAHAHAHA Nkakaputang ina talaga. HAHAHAHAHAHAHA

[losterthanlost]

June 8, 2023

Hello. HBD 2 me.

okayy so gabii unta ko naghimo og entry pero nagnap ko dring sa 15 minute break namo sa akong chinese class pero nakatulog ko gagi. ato basi natingala si laoshi kay wala na ko kabalik. huhu. mag-sorry lang ko next meeting. unta nag-tubag tung uban sa meeting huhu.

actually. dapat naga-andam ko para sa quiz samath unya at least kay dil ipa man jud ko maka himo og math 10. hahays. this whole day lang ko maka module 11. mag-edit pa ko sa PE 2. dili pa jud ko kabalo asa to ipasa. basi via email. lols. okay so karon dapat maligo nako pagka 5. which is ang time sad na ipost ko na ni. hehehe. well mag toothbrush sa ko then maligo. nagshampoo naman ko gabii so di ko sure kung unsaon nako ni. wash lang na walay shampoo2x eh. haha. eww ginashare ko pa ni diri? cge lang. wala may kabalo lols. di man ta magka-ila diri tanan

so yeah mao lagi to. birthday nako karon. since 2001 ko so 22 years old na ko karon. hehehehe. grabe. mao diay ni feeling maging 22, taylor swift? oks lang so far. hahaha.

kung naa pa ko enough money kay i-treat nako ako self. or basi considered as treat na tung gahapom. wait gagi 5 am na lampas.

---

okay so balay na ko. pero putang ina na lang jud. naa na koy plano para sa akong buong hapon. plano nako manghipos ko og kwarto. at least maseparate nako ang mga limpyo ug labhunon. pero depota nag-abot akong mader. samok. maka bwiset jud as in. mabwiset jud ko sa iyang presence. yawa.

magcge pa jud og chika chika sa akoa. murag kalimot ba na daghan pa siya og atraso sa akoa. depota.

---

okay nag notif sa akong cellphone na naa diay koy "future me" na message from june 12. lols. grabe galuha-luha ko sa kastress sa akong situation raynao. tapos nabasa pa jud nako akoang past me na letter. grabe. kaluoy sa bebi. huhu. naa pa jud line na

"naiiyak na naman ako while nagtatype. sana tumatawa ka ngayon."

like?? yawa nagaiyak ako ngayon T^T di ako nagatawa T^T depota kasi, pa rin, parent ko. T^T. samok jud samok. I am grateful pero please take me seriously. pleaseee. pag muingon ko na dili ko samokon. dapat dili jud ko samokon. bwiset. dili dayon kasabot.

sure ko kasabot sila. dili lang jud ko nila ginaseryoso. yawa jud.

hahays. cge na. magpalit na dapat ko og pagkaon or magtan-aw og math 10. ambot. peste ni. naa gud exam ugma. unsaon nako pag-answer ana ron na maglecture sad mi sa chem ugma ug sa math 10 sad. peste jud.

---

okay nagpalit na lang ko ganina og dalo na lucky me pancit canton and other snacks. hehe. puro parat. jusko. mamatay ko anig sayo. unsaon dili naman ganahan muluto si mama. which is okay lang kay basi nakapoy na siya. unplanned man gud ni halos tanan. pota man gud ako pader. but it's all in the past. aside sa dili siya gusto na kaayo magluto. dili na sad siya ganahan mag-isip. samok kaayo. tapos ako na ang gusto niya paisipon. which is okay lang man ideally. pero kay grabe na sad siya mangwenta ron. as innn grabe kaayo. makabwiset sad na pataka lang siya mag-istorya kay james pero maglambing lambing sa akoa. samokkk samok jud. dili kabalo mag-sorry. or at least mahilom lang. makiglalis kay papa murag bata. tanan gasto niya ginkwenta. samok. samok kaayo paminawon. halos gusto ko na lang isuka tanan gikaon nako na gikan sa iyahan sweldo. bwiset. bwiset jud.

ang reklamo namo. especially si papa is ang kanta kanta niya sa wesing. which is okay lang para sa akoa. at least nalingaw siya and nashare niya iyang singing skills. pero unta considerate siya sa oras and sa mga posible na masaba-an pareho namo ni papa. si papa, wednesday na lang gani makatulog sa tarong nah higdaanana sa balay kay rest day niya. si mama magpalabi pa jud og kanta maskig gabiing dako na. grabe. ako sad na maglisod og isip basta nagasaba siya dinhaa. samok jud. as in. hahays.

okay stahp na. mag move on na ko sa next na activities. bahala na og dili nako ni mahuman tanan activities. ang importante natry nako answeran tanan. tas at least 3 ka activities ang naay complete answers.

---

okay. nagpalit si mama og cake ug iceream ug coke. thank you po. nag thank you naman ako. hahays... ari na sad ta. ahays. shuta.

okay whatever. activity 2 pa langko and 8:20 na. 11:50 dapat masubmit ko na ni. dali ra man ning activity 2 ba. ako ra jud ang langay. hahays.

okay. ari na.

[benefits1986]

Belated Birthday Bash

So ayun na nga, mhie. Easter Sunday kagulo po tayo today and sakto kasi eto na rin ang finale ng mahaba-habang birthday ganaps ng dad ko. Since alam na niya ‘yung surprise dahil nga binasa niya ‘yung phone ko and nakita niya ‘yung 12 people na invited, syempre, nag-level up tayo para may shock factor pa rin siya. Dapat talaga chill celeb lang ‘to kasi nga pagod na pagod na pagod na akong makihalubilo sa mga tao at lalo sa mga bata, but, sige, challenge accepted. Nahihiya kasi akong makiabala ng Easter Sunday kasi usually, intimate din ang galawan ng family namin ‘pag ganito. Usually, uwi na kami sa Manila para chill na or extra gala day. Nagbakasakaling invite ako sa Team Panganay GC namin and poof. Naging mga 35 people kami. :D Sobrang daming wala pa niyan kasi biglaan nga.  But, wait. This Sunday, nag-Feast ulit kami kasi nga ‘di kami nakapag-attend ng Lenten recollection. Choice ko talaga ito kahit need ko mag-recalibrate kasi nakikita ko talaga ‘yung sadness ng dad ko as a boomer na ‘di niya ma-process pero gusto niya. Or baka, bumait na talaga ako. LOL. Hassle ng parking because hindi ko sure why hindi na-anticipate na marami talagang pupunta today. Jampacked ang line up kasi pati nearby Feast communities andun. Nice to see familiar faces na after all these years, andun pa rin sila. ‘Di kasi ako masyadong nag-focus sa ministry noon because, I have my OG community na pang-single lang. The Feast x Arun Gogna is actually for my dad and my brother since benta sa kanila dad and tito jokes. Kahit na smirk much ako, ‘pag nakikita ko silang focused sa teachings, parang nanalo na rin ako sa Color Game. Choz. :D ‘Di kami active, we don’t go lagi kasi malimit, weekends are spent outside Manila pero shemay lang ‘tong session na ‘to.  Solid na praise song pa lang, naiiyak na ako kahit pigil na pigil ako. LOL. Sapul ‘yung kanta for me. Huy, naman. Yoko na. Lels. Pero, sabi ko, good choice talaga ‘di muna ako nag-travel kahit babawi tayo sa May. LOLLOLLOL. In a nutshell, basta, go lang ng go and let things happen. Let it be. Ganern. https://open.spotify.com/track/6DCtHdNZJ1y4vmHBAKsAF3

Some of the highlights nung teaching today:  -Lahat ng stories ay unfinished. Kaya may comma, ellipsis, exclamation point, question mark, atbp.  -Death is the jump off point of new beginnings. Allow me to add na, we only have two tiny hands and we need to let go to be able to receive new beginnings and promises. LOL. Hala siya, mhie.  -Hurts and pasts are meant to give you lessons. Don’t turn them to hatred. Don’t deny them. Embrace them. Keep walking. HUY. Hahahaha.  -Healing together is good; but, you also need and want to heal from within to be a wounded healer. Ayan na siya. Lels.  -God is faithful to the brokenhearted. Isa ito sa mga pinanghawakan ko during the past decade. Andun lang siya. I can’t make sense of it noon talaga kasi ang sakit talaga, andaming trauma, andaming shit, andaming detour, andaming dead end. Pero, I fully believe that the perfect time is here and now. Waited so long pero, ganun talaga. Kapit lungs. 

Listen to the full teaching here. Again, ‘di ako fan ng mass and please don’t fight me because I won’t fight you po. Promise. https://www.facebook.com/feastalabang/videos/892643598636074 More importantly, I’ve been checking out my dad from time to time and sana marealize niya na talaga from within na, through it all, God is with us especially during the darkest hours. Siguro kasi ‘yung experience namin with the loss of my mom continues sa loss ng ina ko. Noon kasi, kahit ako, lagi kong tinatanong, if ba may more funds kami, more resources, mas hahaba ba time namin kasama mom ko. 

The answer came when ina was in her deathbed. Now, mas able kami, walang debts, ready to help, ‘di man super daming funds, mas meron kami ngayong. Again, lower middle class kami, kaya, for us, achievement ito. The thing is... when we were as in negative sa funds, walang care team, stopped school, had to be a grantee para makapagtapos among other tipid things, never ever kaming nawalaan ng funds to fuel mom’s health expenses. 

I remember one time, dad was zoned out. Sabi niya, 0 na raw ATM niya to think na manager siya sa reputable bank for so many years. Then, after a few hours, may nag-message sa kanya. SMS that said ‘yung mga kasama sa community ng mom ko na from the Bronx, kesa raw pumunta sa hospital, nag-contribute na lang para sa munting help sa mom ko. Girllll. Mga labandera, walang permanent income, housewives, etc. sila. So for me, wala ‘yan sa laki ng funds mo, it’s all about intention. Since mom is well-rooted sa community niya saka cheerful giver with RBF that’s worse than mine, sobrang na-touch ako dito. Dad checked his ATM and it read P11K. Back in 2004, malaki na rin ito. Naiyak dad ko. Never did P11K hit so hard. Sabi niya, grabe noh? Ang galing. Sabi ko, mom moves in mysterious ways. LOLLOLLOL.  ‘Pag need ng dugo, full force security personnels sa office ni dad. Sa 2 1/2 months naming nasa ward na 16 ang patients, kami pa ‘yung nag-share ng food sa mga katabi namin. Pati mga visitors, laging meron. As in. And ‘pag may extra kaming gamit at gamot, pass on din sila.  Never kami nagmakaawa or humingi. We pay our debts like the Lannisters. Utang ang bayad ni dad sa utang noon pero sabi niya, kesa naman walang diapers and check ups and gamot mom ko. LOL. Tiis na lang muna kami sa kung anong natira. 4 years after mom died, dun kami nakabayad ng lahat ng utang in 8 years. No travels, no passport, no excess, bare essentials lang talaga at makapagtapos kami. Ganun lang. Kaya, alam ko anong ibig sabihin ng walang-wala. ‘Di rin ako takot kasi nalampasan ko na ‘yun. Napagdaanan ko ‘yun. At natawid ko ‘yun. Hence, I don’t get easily impressed talaga.  So, netong sa ina ko, ready kami to shell out. Sabi ko pa nga kay ina, ‘di na tuloy SoKor ko kasi shift ko na lang funds ko sa health funds niyang ‘di biro lalo sa hyperinflation season. Glad to have my tita and K na naka-full gear din pero lahat kami syempre, may limit. Walang kaming sky. LOL. ‘Yung iba naman naming relatives, sa pag-look after ni ina naman ‘pag wala ako kasi need ko na talagang bumalik sa Manila noon kahit iniisip kong mag-uwian pero sa layo ng side ng Laguna ng hometown ni ina, mhie, baka bumigay katawang-lupa ko. ‘Di ko rin naman puwedeng pabayaan work ko kasi paano po tayo magbabayad ng bills at magtatawid ng funds ng ina ko, ‘di ba? LELS. Hassle talaga maging hindi Team Laking-aircon at times. LOL. Choz lang.  Side Kwento about cash-rich bitches and gents. May isang pumunta sa ina ko na baby boomer and sabi niya na ‘di raw siya sure if lahat ng anak niya will be with her sa deathbed niya unlike my ina. Opak. Shala si lola and well off or nakakaluwag-luwag mga kids niya. Pero, for me, wala talaga ‘yan sa dami ng funds mo. Andaming families na nastress AF dahil lang sa dami ng funds na meron sila and with dami ng funds, ewan ko ba bakit damot, damot, damot is everywhere. Damot sa collaboration. Damot sa pagintindi, pag-adjust. Then, dun na lang papasok ang funds because, need din ‘yan pero ‘di ‘yan ang end-all, be-all. Again, ako lang ‘to ha. Ako lang. Sa experience ko lang. 

Sabi ko pa sa ina ko, kahit ‘di na ako mag Grab saka sa kanya na muna car, para ‘pag may emergency okay lang. LOL. But, ina knows that her fight is not merely about the funds. It’s a fight that’s going down, non-stop. Eto siguro ‘yung pivotal moment ko sa journey na ‘to. The answer na kung naging nurse ba ako then either nag-alaga ako sa mom ko or nag-fly to Europa na ako para todo kayod sa padala for her funds... the answer is, the choices I made are all aligned. Sobrang revelation ito sa akin since I’ve been really shittalking myself na I’m never ever ever good enough. Sakit aminin niyan, but true. And ina made me see that after a decade-long dark chapter, I may not have done it perfectly, pero I’ve done it well and sa abot ng kaya ko. Sinagad ko pero death is not something that we can run away from and cheat.  And soooo, balik tayo sa belated birthday bash ni dad. Bash mode ako sa kanya kasi ‘di niya inakalang lahat ng 5 kapatids niya, may represent. Tapos ‘yung tito ko na may flight pa-SG today, sumama rin. Syempre, dahil gusto ng tatay ko ng Jap food, punta kami sa South’s underrated Jap spot. Super oks niya kasi malapit talaga sa lasa ng actual Jap food. Saka, uhaw na me for my highball and sashimi. Bonus pa super cutie ng half-Jap chef. Hahahahahahaha. Sarap. Ng food. CHZ.  Sabi ng tatay ko, bakit pa raw ako nagsayang ng funds na sana pinang-SoKor ko na lang. Sabi ko naman is eto kasi ‘yung sinasabi ko sa kanya noong mamatay mom ko, make good and worthwhile memories together. Noon kasi, as in, naging super detached siya right after mamatay ni mommy. So ako, kahit adult na ako, ansaket, bhe. Tapos nagkaroon pa kami ng major rift because, ayoko na isplook that bit kasi tapos na rin naman ‘yun. Sabi ko pa nga, ‘yung pinagdaanan ko noon, ayokong pagdaanan niya lalo at his age and at this time. Kaloka lang kasi dati, sobrang gusto kong gantihan tatay ko in 4D kasi nga, bhe, ibang level ‘yung sakit. Walang-wala sa jowa pains kahit na ‘yung serious relationshits pa. As in. 

‘Di ko inakalang may pain levels palang ganun in this lifetime na kaya pang umabot sa next lifetime, kung meron man. Pero, nung nakita ko ‘yung patterns ng mom ko and ng lola ko, sabi ko, ‘di puwedeng ganun. ‘Di na dapat ganun and ayoko ng ganun. Kasi I don’t wish that kind of pain on anyone kahit sa dad kong ganun ginawa sa akin, noon. LOLLOLLOLLOLL. Mature roles na talaga tayo, mhie! Pak. Pero, kaya sinasabi kong I feel fine at 37 is because, kung bata pa ako at feisty much na mala-The Glory ang peg, leche, matindeng higanti season ‘yan. Not perfect kasi masungit talaga ako pero, gets? Mabait na ako. CHZ. Or bumabait na ako na minsan, ako mismo, nagugulat. Lorddeee, ‘wag mo muna ako kunin please. Hahahahaha. Akala mo naman apaka bait ko na talaga noh? 

While I will be putting time and effort in spending more time with myself because mhie, ngayong araw ko naramdaman ‘yung mega pagod since Feb. 20, I will also find more time with my dad and the big, big family. LOLOLLOLLL. Hassle lang kasi natampal ko si E kanina kasi ang arte-arte na kunwari iyak-iyak... proof na I don’t like kids talaga. HAHAHAHAHAHAHA. Akala ko kasi si Vici karga ko pero later, friends na kami ni E. Hahahahaha.  Gusto ko lang ‘tong post na ‘to as a reminder nitong araw na ‘to. Plus, girllll, my dream bike is coming soon. In the color that is my vibe. Hahahaha. Maka-dream bike naman noh? Akala mo talaga pangmalakasan. Pero super bait din ng seller and willing to wait siya kasi mag-focus muna ako sa mga ganaps pagbalik sa office because, ayoko na lang ulit isplook. Sana kayanin ko, mhie. Sana tama ang decisions ko in life because, road to adulting na talaga tayo with a heart. Charet. 

Thankful din talaga ako kasi dumating ito sa perfect timing. Mahirap? Super. Challenging? Yes na yes. Worthwhile? I’m betting my life on it. :D Akala mo naman Grey’s Anatomy or NA ang deliverables noh na life and death ang deadlines? Pero, darating din tayo sa part na masasabi kong I’m doing something for the greater good. Kapit lungs. Need ko lang talagang i-choose ang battles ko and remain true to my core and most importantly, my intentions. Ems.  Babu for now! Dami ko pang tambak na chores and tasks. 

[kurthangtalong-29]

Bawat Piyesa

by Munimuni

Bakit kaya sa tinagal-tagal kong nahihilig sa pakikinig ng mga kanta, kamakailan ko lang 'to napakinggan?! 2019 pa pala to nilabas bakit nung 2021 ko lang sya narinig?

Nung unang beses kong napakinggan ang kantang 'to, grabe ang bigat ng emosyon ang ipinaramdam sa 'kin nito. Talagang tumagos sa 'kin bawat liriko ng kanta. Pano ba naman kasi, eh isa 'to sa paboritong awitin ng isa sa aking kaibigan at kamag-aral na lumisan noong panahon ng pandemya. Kaya noong unang anibersaryo ng kaniyang kamatayan, inawit ito ng aming mga kaibigan bilang pag-alala sa kaniya. Dahil don, nagustuhan ko rin ang kanta at madalas ko na itong pinapakinggan. Tuwing gusto kong mapag-isa, tuwing ako'y naliligo, tuwing nagbabanyo, at maski tuwing ako'y naghuhugas ng pinggan. Pakiramdam ko nga'y rinding-rindi na ang mga kasama ko sa bahay sa kantang ito. Lalo na 'pag sinabayan ko pa ito ng pagkanta, ay jusko kahit magpiyok-piyok pa ako basta masabayan ko lang.

Dati, kapag pinapakinggan ko 'to, ang kaklase ko talaga ang unang umapasok sa isip ko. Ngunit, sa paulit-ulit na pakikinig dito, palalim nang palalim ang pagkakaintindi ko sa kantang 'to at naihahambing ko na ito sa ibang bagay. Isang beses nga, bigla akong naluha nang marinig ko ang chorus ng kantang 'to. "Dito ka na lang habang buhay..." Nagulat ako kasi bigla kong naalala si Mama na para bang 'yon ang gusto kong sabihin sa kaniya. At mas lalo pa itong pinaigting ng mga panapos na liriko kasi sabi do'n, "Huwag kang bibitaw. Huwag kang mawawala. Oh, aking dinadala ang bawat piyesa ng ikaw." Nakalulungkot kasi tanggapin ko man o sa hindi, nararamdaman kong darating din ang panahong mawawala siya sa aking piling.

Dito sa parteng 'to talaga ako naiiyak dahil natatakot ako dahil gustong-gusto ko talagang manatili si Mama sa 'ming piling hanggang sa huli, hanggang sa kaya ko na nang wala sya, at kapag naiparanas ko na sa kaniya ang buhay na gusto kong iparanas sa kaniya. Subalit alam ko rin na ang tanging magagawa ko lamang ay panghawakan ang bawat piyesa ng aking minamahal - pahalagahan ito hangga't na sa piling ko pa siya.

Bukod pa do'n, isa pa sa pinakatumatak sa aking isipan ay yung linyang, "anong gagawin kung wala ka?" Kasi lumaki akong pala-asa sa aking ina na halos lahat ng bagay ay inihahain nya na sa 'kin. Kaya naman kung dumating man sa puntong aking kinakatakutan, hindi ko alam kung ano na lang ang aking gagawin, tulad ng sinabi sa kanta.

Ang kantang ito ay maituturing ko talagang isang obra. Ang mensahe ng kanta ay talaga namang para sa lahat. Lahat ay makaka-relate dahil magkakaro'n lang ito ng pagkakaiba-iba ng mensahe depende na lang sa tagapakinig nito. Bagaman ngayon ko lang ito natuklasan, masasabi kong isa na ito sa pinakapaborito kong kanta sa lahat ng aking napakinggan.

[binibiningiya]

Sa Libo-libong Duda, Kami ang Kaniyang Katiyakan

Sabi nila, patuloy na nakikilala ang kapangyarihan ng pagkukwento. Ang kwentong ito ay napakahalaga sa akin sapagkat ito ay kwento ng aking pamilya.

Ako ay isang anak ng OFW. Hindi na bago sa akin ang pag-alis alis ng aking ama patungo sa ibang bansa. Tatlong taong gulang ako noong unang nakipagsapalaran ang aking ama sa bansang Japan. Ayon sa kanya, pinilit niya talagang makapunta sa ibang bansa upang masuportahan kaming pamilya kahit ang kapalit ay may ilang mga importanteng okasyon na hindi siya makakapunta, hindi niya ako makikitang lumaki.

Labis na naapektuhan ng migrasyon ang aming pamilya. Migrasyon ang humubog sa pagkatao ng aking ama; bilang isang anak na hindi gaano napagtuunan ng pansin ang edukasyon at limitado lamang ang mga oportunidad, ayaw na niya itong maulit pa sa akin at kung mabibiyayaan pa sila ulit ng aking ina ng isa pang anak.

Ang papa ko ay determinadong tuparin ang pangarap nila ng aking ina na magkaroon ng sariling bahay at bigyan ng magandang kinabukasan ang kanilang mga anak. Wala silang sinayang ni-isang sentimo na papasok sa kanilang mga bulsa. Kahit kailan ay hindi ko narinig sa aking ama na pagod na siyang magtrabaho para sa amin. Kailanman ay hindi ko siya narinig magreklamo sa mga hinihingi namin sa kanya.

Ang papa ko ay nagsimula sa Japan bilang OFW at muli pa ulit sinubukan ang kanyang swerte sa ibang bansa. Sa kanyang susunod na paglalakbay, ay napili naman niyang puntahan ang South Korea. Kumpara sa Japan ay nanatili naman siya ng mas matagal sa South Korea. Masasabi ko na ang aming bahay, ang aking pag-aaral at lahat ng mayroon kami ngayon ay katas ng South Korea. Ngunit kagaya ng lahat ng pamilya, kami rin ay nahirapan noong nagkaroon ng pandemya.

Madami sa mga katrabaho ng aking ama ang pinauwi sapagkat walang tiyak na panahon kung kailan pa ulit makakapagpatuloy ang trabaho.

Sa libo-libong duda, kami ang kanyang naging katiyakan.

Habang ang mundo ay nagdududa kung babalik pa ba ang lahat sa dating kalagayan nito ay nanatili ang aking ama sa pagpapatuloy ng kanyang responsibilidad bilang padre de pamilya.

Narito ang isang kanta na aking inaalay sa aking mga magulang. Lahat ng nais kong sabihin sa kanila ay mapapakinggan sa kantang MAPA ng grupong SB19.

Pakiramdam ko'y kahit anong mangyari, pamilya pa rin ang una para sa aking mga magulang. Madalas nilang kalimutan ang kanyang sarili noong siya ay nakikipagsapalaran sa ibang bansa para sa amin kaya naman nais ko ng dumating ang panahon kung kailan pwedeng ako naman ang pumasan ng mga responsibilidad na ilang taon niyang dinadala.

Ang dalangin ko lamang bilang isang anak ay kuhain ang pasanin nilang dinadala at masabing maaari na nilang pillin ang kanilang kasiyahan.

~ Rhealyn V. Ramos

[isausmanmohd]

HIRA CIKIN SHEHU IBRAHIM(Kashi Na UKU(03); WANE NE SAHIBUL FAIDHA(Shehu Ibrahim Niasse(R.A)??? *. TASOWARSA; SHEHU IBRAHIM NIASSE(R.A) Ya Taso a Cikin Gidan Mahaifinsa, Bai Ta6a Barin Gida Ba Da Sunan Yaye Ko Raino Ko Neman Ilimi Ko Koyan Kasuwanci Ko Wani Abu Da Ya Yi Kama Da Haka, Mahaifinsa Alhaji Abdullahi Shi Ya Bashi Tarbiyya Ta Addini Cikakkiya, Ya Kuma Tsarkake Masa Halayensa Tun Yana 'Karami, Tarihi Kuma Ya Nuna Cewa; Shehu Ibrahim(R.A) Ya Kasance Mai Madaukakiyar Himma Tun Yana Halin 'Kuruciya, Ya Haddace Al-Qur'ani Mai Girma Da Ruwayar 'Warshu' a Hannun Mahaifinsa, Sannan Ya Ci Gaba Da Kwankwadar Ilimi Daga Gunsa; Ilimin Nahawu Da Sarfu Da Fiqhu Da Lugga Da Sira Da Tafsirin Al-Qur'ani Da Wasunsu Da Dama, Kuma a Hannun Mahaifin Nasa Dai Ya Kar6i 'Dariqar Tijjaniyya, Ya Kuma Mai Da Hankali a Kanta Sosai, Har Ta Kai Ga Ya Zama Mai 'Kira Zuwa Gareta Mai Nusar Da Muridai Ingatacciyar Hanya a Cikinta Tun Yana 'Karami; Ya Ishe Mu Hujja Kan Haka In Muka Kalli Littafinsa Mai Suna; 'RUHUL ADAB', Shehu Ya Rubuta Shi Tun Yana Da Shekara 24 Da Haihuwa; Ku Ji Ma Abin Da Yake Cewa: في عام اثنين وأربعين *** بعد ثلاث عشرة مئين ولا يغرنك بحفظ النظم *** كوني صغيرا في بلاد العجم SHEHU(R.A) Ya Ce; Ya Rubuta a Shekara Ta 1342, To In Mun Kwashe Shekarun Haihuwarsa 1318 Saura Nawa??? Ya Ce Kuma Kar Ka 'Ki Haddaceta Don Ka Ganni 'Karamin Yaro Kuma Ma a Garin Baubayi(WadandaBa Larabawa Ba). Ko Da Yake Ina Sane Da Abin Da Mutane Suke Yawan Fada, Cewa: Yana 'Dan Shekara 21 Ne Ya Yi Wancan Littafi, Saboda Dogaro Da Fadinsa: ولبني إحدى وعشرين سنة *** معذرة مقبولة مستحسنة Basa Lura Cewa Baitin Da Ke Kafin Wannan Shehu Ya Fad'a Ba Maganarsa Ba Ce; Maganar FATAL ANDABI Ce, Wato Sahabin Da Ya Bude Afrika Zamanin Sayyiduna Umar(R.A), Wanda Ya Koma Tarihi Zai San Haka: معتذرا عند ذوي الألباب *** ومنشدا قول فتى الأنداب Alhamdulillah! (Daga Alkalamin; Dr. Muhammad Nazifi Bichi). ALLAH KA SADA MU DA DUKKAN ALKHAIRAN DAKE CIKIN WANNAN WATAN, YA BAMU ALBARKAR MASU ALBARKA🙏 https://www.instagram.com/p/Cn3YPvwo6Hs/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[ponderjunk]

Hey, it's me again! Its been a while since the last time I posted. Well, nakalimutan ko talaga na I created this pala para dito ilabas yung bitterness ko. Char!

So ayun na nga... I am now 7 months pregnant -- 33 weeks to be exact. Haha! Just waiting for this to pop 😁 pregnant for the same person whom I think sees me as a person of convenient.

Yeeeees! I knooooow. Ang tanga no? Ganun na nga yung pinaparamdam pero nag pa buntis pa. Wala, shunga eh. Akala may award 😅

For the past months sobra sobra yung mga pinag daanan namin mag ina. Mga kaya naman sana mapag usapan pero mas piniling tiisin ang isa't isa. Meron din naman na ako mismo nag pa lala. Ewan ko, it may be because of the hormones, or sadyang sadgurl lang ako. Char!

Sabi nga sa kanta: "pag gusto may paraan. Pag ayaw madaming dahilan." Ganyan na ganyan yung nararamdaman ko every time na gusto kong humingi ng oras sa tatay ng anak ko. Sa ngayon kasi hiwalay kami ng bahay at mas malapit itong bahay ng magulang ko kung saan ako manganganak. Skl 😉

Going back. So ayun nga, every time I am asking some time sa tatay ng anak ko palagi syang "pagod kasi ako" "inaantok ako" "sige mamaya pag maaga ako nagising" pero sa ibang tao kaya nyang umalis after shift, makipag dota hanggang gabi after shift. Pero pag sa aming mag ina nya palaging may excuses.

Sakit no? Pero I realize na mas masakit pala pag sa magulang mo na galing na HINDI NA MAN KAYO PRIORITY NYAN. Knowing na never ka nag share ng anything sa kanila tuwing hindi kayo oka naka block buong family mo pag ka biteran ang posts mo. Sila na mismo nakaka sense na something is not right.

Well, hindi lang naman first time nangyari yun na pinaramdam sa aming mag ina na hindi talaga kami priority, though he's saying na hindi naman kami pinapabayaan. Sa bagay, iba nga naman yung hindi pinapabayaan sa walang oras/hindi priority.

Dito sa part na ito ako naguguluhan. Or baka alam ko na yung sagot pero dahil tanga nga tayo, mas pipiliin nating hindi intindihin.

Hindi pinapabayaan. Okay, sige. For the sake of argument, hindi nya kami pinapabayaan. Kahit paano kaya naman nyang magpunta dito pag may need sya sa akin. Kaya din naman nya mag abot pag kulang yung pag check up, lab at pambili ng vitamins para sa anak nya. Medyo pahirapan nga lang and as always may kasunod na "ayan wala na akong pera." Cute no? Isipin na lang natin na hindi sya napilitan and hindi obligasyon ang tingin nya sa bata. 😁

Priority. Sa totoo lang kahit wala pang baby problema ko na to. I was never included sa priority list. Not even sa top 5 eh syempre dahil tanga nga tayo, nag hope si inday na baka oag nag ka baby eh maging priority kahit mga pasok lang sa top 5 or maungusan man lang kahit isang spot yung mga friends nya okay na ako dun. Kaso wala eh. HAHAHHA pinaasa lang ni inday yung sarili nya. 😅🤦‍♀️

Medyo onting flashback lang sa kaganapan from announcement to present.

It was July when I announced na buntis ako. His reaction was so blunt. As if hindi nya anak yung dala ko. The excitement was never there. Of course for the benefit of the doubt, pinalagpas ko kasi sabi nya he's expecting the news na since present na lahat ng signs. As days, weeks and months progresses same reaction, mas excited pa sya sa upgrade ng pc nya, sa bagong gaming tv, sa ps5 pero sa anak nya hahaha! Saaaaaame. Same reaction. He's not even interested to know how was the baby, ano yung progress nya, kumusta kaming mag ina, meron bang posibleng maging issue sa future. Mga ganyan ba. Wala.

For so long I am keeping it to myself (pero sinasabi ko din sa kanya minsan. Kaso as expected, naghahanap lang ako ng oag aawayan at non sense ang sinasabi ko.) kasi I have this feeling na baka kaya ko na raramdaman yung mga ganun is because ganun yung idea ko when it comes sa pagiging first time parents. Yung excited ka, parang gusto mo ng pabilisin yung araw para makita mo na yung anak mo, yung window shopping ng gamit ng bata tapos kukumpletuhin ninyo isa isa. Mag leave kayo kasi may check up si baby. Mga ganyang eksenahan. Kaso wala eh, ako lang yata yung ganun.

7 months na si baby and I think pa 3 months na sya nung nag start ako magpa check up. Believe it or not kahit isa dun sa lahat ng check up namin ni baby is ako lang mag isa. Sad no? Tapos malalaman ko yung mga asawa/partner nung mga kasabayan ko mag pa check up is nag file ng half day sa work or sa manila pa nag wowork either nag absent or sumunod sa check up. Yung tatay ng anak ko wala pang 45mins pwedeng nasa hospital na sya dahil isang bayan lang naman pagitan namin pero malaking kain sa oras nya yung pag punta sa hospital.

Nung mga unang check up, ayos lang sa akin kasi kaya ko naman. Pero ngayon na pabigat na ng pabigat si baby mas mahirap na gawin lahat mag isa. Like, pag commute, pag lakad dun lakad dito. Lalong mahirap nung muntik na kaming ma ER mag ina. I was expecting na kinabukasan sasaglitin nya ako sa hospital after shift nya kaso wala. Nganga. Masakit daw ulo nya pero nakapag dota sya hanggang gabi. Cute nya ulit no? 😅

Madalas tinatanong ko sa sarili ko, ano kaya yung lesson na gustong ituro sa akin ni Papa God na hindi ko matutunan kaya paulit ulit ko itong nararanasan. Quota na eh. Pwedeng mag reklamo pero bawal sumuko.

Few days bago mag new year magulo na naman mga bagay bagay. Kasalanan ko na naman yata. Ewan ko. Basta mabilis masira mood ko pag mas priority nya ang iba kesa samin ng anak nya.

Well, ito yung ikinakatakot ko na baka pag andyan na yung bata eh same treatment pa din. Kung sa akin keri lang I know I can manage. Pero pag ginawa sa anak ko yung ganito parang mahirap. Parang ayoko ma feel ng bata na hindi sya priority ng tatay nya. I mean, mas focus tatay nya sa ibang bagay kesa sa kanya.

Siguro consequence din ito sa mga desisyon na hindi ko pinag isipan. Masakit lang is dinamay ko pa nga yata yung bata. Sorry, anak. 😔

[justfilms]

#133 Godzilla vs. Gigan - Jun Fukuda 1972

[nkktrl]

Piitan ng iyong Pag-ibig

Nikka

Kahit kailan hindi sumang-ayon

ang mundo, ang tadhana o ang

mga putang inang elemento, sa pag-iibigan

nating dalawa na ako lang ang may gusto.

Nakalimutan na kita, noong mga nakalipas na taon.

Bigla ka na lang sumulpot, nang walang pahintulot.

Nagliyab muli ang pag-ibig na tunay, tapat at totoo.

Sobrang init parang nasa impyerno.

Sumunod na araw, naglaho ka na lang basta.

Turan ko sa sarili, mamatay ka na sana tang ina.

Ngunit bigla-bigla ka na lang dumadapo sa isipan ko.

Walang araw, oras at segundo na hindi ka naaalala--

sa mga bagay na walang silbi sa buhay ko ngunit may kilig

na dala-dala.

Sa mga palabas at kanta na paborito mo.

Sa anime karakter na kasing bobo mo.

Sa samyo ng pabangong kasing kahalimuyak mo.

At sa mga senaryong kasama ka at halakhak mo lang ang

musika sa tainga ko.

Tunay ngang nakaka tanga ang umibig.

Samutsaring silakbo ang nadarama.

Bagkus, hindi ibig sabihin nito na habang buhay

na akong magpapaka alipin sa pag-ibig mong walang dala.

Oras na para humingi ng pahimakas. Ito na.

Hindi na muling lilingon sa mala anghel mong itsura at

gagawa ng kundiman, na para sa iyo lamang.

Bibigyang kalayaan ang sarili na umalpas mula sa piitan.

Na siyang nagbigay sa akin ng saya sa sandaling panahon.

At sa muli, paalam sa mapait na piitan ng iyong pag-ibig.