#Tumblr yazı

[zeyneb-37]

bildiğim tek şey hiç bir şey bilmediğim...

[kanunacikmaviylealakali]

seninle konuşmam gerek, bana ulaşsana. benim seni aramaya elim gitmez ama sen beni arasana. aramıza ördüğün bu duvarları tek hamleyle yıksana. ulaşsana bana sesini alayım. pişmanlığını duyayım. senin de bana söyleyeceklerin yok mu? zihnimi mesken belliyorsun, belli. belleyelim yetsin, bana mesaj atsana. nereye kadar gideceğiz böyle? bu yeni normalimizse rahat bırak aklımı. sürekli gelip durma mesela. kurcalama ayarlarımı. ama en azından son bir veda konuşması yapsak ya? yarım bırakılmaktan iyidir her konuşma. bana ulaşsana, bakarsın tamamlanırız.

yalan söylüyorum, bizim hiç olurumuz yok ama yine de sen beni ara. pişmanlığını duymak istiyorum.

[biredebi]

Hiç unutmuyorum o anı. İnstagramda eski sevgilimi aramak için girmiştim aslında oraya. Tam arama kısmına basacaktım ki o çıktı karşıma. Masmavi gözleri tam karşımdaydı. Hemen tıkladım resmine. Muhteşem bir güzellik vardı karşımda. Giydiği elbise dahi hatırımda. Gri kareli elbisesi, siyah ince çorapları, kırmızı ruju, kırmızı ojesi ve elbette parıl-parıl parlayan mavi gözleri. O resme baktım saatlerce. Başka hiçbir yere gidemedim. Öyle bir vuruldum ki o an elimde yanmakta olan sigarayı unuttum. Külü düşmüş üzerime farkında bile değilim.

Uyandım bir süre sonra. Dedim ki kendime; yazmalıyım bu kadına. Ama nasıl? Hayatında hiçbir kadına instagramdan yazmamış bir adam nasıl yazacak ki. Yazsa dahi on bin kişi arasından nasıl fark edecek beni. Oldu, olmadı, yapamam, hadi bir cesaret derken, yazdım sonunda. Yaptığı bir paylaşımı storysine atmış. Paylaşım da sevgi ile alakalı. Hemen bir şiirle cevap verdim ona:

Sevgi dediğin nedir ki Yalnızda olmuyor hani Bana bir merhaba demen kafi Belki de oluruz bir ve iki

Saçma da olsa şiir, işe yaradı. Merhaba ile cevap verdi.

-Çok güzel olmuş dedi.

-Beğenmene sevindim dedim.

-Daha var mı böyle dedi. Hemen blogumu paylaştım onunla.

-Çok iyi bir yazarsın. Sana başka bir paylaşım versem ona da şiir yazabilir misin? dedi.

-Denerim dedim.

Gustav Klimt'in ünlü öpücük tablosunun bir ilüstrasyonunu gönderdi. Belli ki karşımda sanat aşığı bir kadın var dedim ve ekledim :

Paylaşılan bir öpücükten fazlası Bedenleri bir olmuş karşılıklı Öpülen de dudak değil hani Öpersin bir kadını kalbinden yani

-Çok iyisin bu işte dedi.

-Teşekkür ederim dedim.

-Arayı soğutmayalım yaz arada dedi.

-Elbette dedim...

devam edecek...

[sahnearkasi]

“Deniz” dedi, “Onlar değişmiş olabilir. Herkes değişir biraz. Herkes kendisi olmak için değişir biraz. Ama sen hep çok güzel kalacaksın.”

Onun bu sözleri yüzünü gülümsetti. Onun gözünde güzel olmayı sevmişti.

[evrendeyildiztozu]

GEL LÜTFEN GEL SARILALIM

[moonlight08sblog]

"Nazik olun, tanıştığınız herkes zorlu bir savaş veriyor."

-Lan Maclaren

[anlatmeto]

Özlüyorum ama geri gelsin istemiyorum. Konuşmak istiyorum ama yazmak istemiyorum. Umrumda değil ama aklıma geldiğinde üzülüyorum. Seviyor muyum? Unutuyor muyum? bilmiyorum. Yürümeye ikna edip yol ortasında öylece bıraktığınız herkesin gölgesi başka yerlerde önünüze düşecek umarım zaman sana hayatın boyunca yanında olmasına ihtiyaç duyacağın kişiyi geçmişinde nasıl yok ettiğini gösterir...

[gritilki]

[olmasadaaolurmus]

B12 eksikliğim var ama bazı şeyleri unutamıyorum.

[anka-khann]

Hevesle çabaladığı şeylerin ziyan oluşuna şahit olunca bir daha adım atmak gelmiyor insanın içinden.

Bir kenarda sessizce oturup geleni geçeni izlemek gibi bir his bu.✒️📖

[kanunacikmaviylealakali]

birini seven birinin yapmayacağı şeyleri geçtim, birine saygı duyan birinin yapmayacağı şeyler hissettirdin bana. eskiden olsa çok sorgulardım kendimi. kendime bir noktadan sonra yüklenmemeyi de yine senin sayende öğrendim. öyle çok zoruma giden anılarımız oldu seninle ama yine de senin hayatında bir yerim olmadığına şu son zamanımızda karar verdim. her zaman seni aklamak için kendimce bahaneler bulabilirdim. sen sütten çıkmış ak kaşıktın. bahaneler tükenmediyse de maymun gözünü açtı. şimdiye kadar sadece açmak istememiştim çünkü göreceklerimin hiçbiri sana yakışmazdı. benim sana yakıştıramadıklarımı sen kendine yakıştırdın. asıl olan çıktığın sütü ak bırakmaktı. bunu kendine nasıl yaptın?

[biredebi]

Hayatım boyunca aşık olmaya çalıştım hep. Gördüm, hoşlandım dediğim kadınlarda aşkı aradım hep. Belki de çok zorladım kendimi aşkın peşinde. Bulayım derken daha da uzaklaştırdım kendimden. İşte asıl mesele de bu sanırım. İlhamını aşktan alan bir yazar, zorla aşka yazmaya kalkarsa böyle yapayalnız kalakalır hayatta. İlham o kadar uzak ki artık bana, onu kendime nasıl yaklaştıracağımı dahi bilmiyorum. O gelsin beni bulsun demek de nafile. Aşkın da işi gücü var elbet. İki ucu boklu bir değnek. Çabalasak da uzak, çabalamasak da imkansız...

[sahnearkasi]

telefondan izlediğim videosuna gülümseyip gözlerimin yaşarmasını es geçtim. aklıma binbir türlü soru üşüşürken fısıldadım:

“tebrik ederim.”

çok uzun bir yol yürümüş ve sonunda hak ettiğini kazanmıştı. geride bıraktığımız virajlı yoldan sonra onun hayatını böyle çiçek açmış görmek beni çok gururlandırıyordu. onun haberi yoktu. bir köşede, köşeme çekilmiş içten içe onunla gurur duyuyordum. tekrar fısıldadım:

“tebrik ederim.”

her şey gönlünce olsun deniz.

[kizillhanim]

Bir kitap yazsanız son cümlesi ne olurdu?

[raksh4sa]

Terapistim bana "Kaos içinde büyümüş biri için huzur, can sıkıntısı gibi görünür." dedi, bu sözü bir türlü aklımdan atamıyorum.

[lynnsdarkuniverse]

Aile içinde küslük olur. Hayatımı iyice zorlaştıran birine sırf akrabam diye tahammül etmek zorunda değilim. Her seferinde laf vurmalarına susacak değilim. Kendimi savununca da terbiyesiz, saygısız değilim.