#asik ali

[cupidslove1]

MY THOUGHTS IN DWD

Just watched dwd and I have to say that it was actually pretty good.

I've always loved thrillers and this was no exception. The way the sound effects kept me fixated on the screen all the time, Florence's performance (perfect as usual), the actors were incredible, not to mention that the story gets you thinking and because some things weren’t explain in the movie after watching it I keep thinking about it and making theories in my head, and soundtrack 🤌 chef kiss.

And know finally I understand the incredible quote of Harry (note the sarcasm ahah) “This movie feels like a movie” , because it does, it was made to be in the theaters and seen in a big screen. Of course it wasn’t 100% perfect rarely films are, but in my opinion this was amazing. And I honestly think that Harry did pretty well, he isn’t any Florence (in the acting business) but I also didn't think he was bad! And I really have to admit that Olivia is an incredible director and I could already see it in the Booksmart movie that she directed a few years ago and I saw it now.

So yes I recommend this movie! (Not that any one asked 😂)

PS: NOW I UNDERSTAND THE KISS BETWEEN HARRY AND NICK IN THE PREMIERE. And until know I still have that music in my head ( “With you all the time”)

Rating: 3.8/5 ⭐️

Favs <3

THIS IS MY OPINION SO PLEASE DONT COME FOR ME AHHAH 😁😬❤️

[irtifuck]

.

[sadenees]

Asik veysel BY Evin küçük ali,Julia SC hüler

[cceeyys]

Bilmeden ali cabbarlara asik olmusuz

[pxinboi]

BİR GECE ANSIZIN CAGLAR SÖYÜNCÜ FENERDE AMK ASİK OLDUM ALİ KOCA

[bendeliyimhanimefendi]

ikinci kitabın sonunda acayip ters köşe olmuştum ama cookkk guzell her sayfasinda ayrı agladim ve saka gibi olsada ali'ye uzuldum bu hikayede yanan ali cabbar oldu:))he bide asira asik oldum.bu kadardi elskskkdld.

[figuralangitt]

18

Lagi banyak bertebaran di media sosial, tentang perayaan dalam menemukan. Asik juga rasanya, kalau-kalau di suatu hari, aku tidak perlu menjelaskan kenapa kuku ku berdarah, atau rambutku tiba-tiba rontok, atau tidurku yang lebih lama daripada biasanya, atau juga, mungkin alis kanan ku yang memutih.

Asik juga rasanya, kalau-kalau di suatu hari, aku tidak perlu berpikir keras, kamu sedang dengan siapa atau melakukan kegiatan apa, aku juga tidak perlu khawatir, kamu sedang membalas pesan siapa atau topik yang kalian bicarakan. Saling percaya dan syukur terus dirawat dalam jutaan rasa yang kita maknai setiap harinya.

Asik juga ya rasanya, kalau-kalau di suatu hari, aku juga tidak perlu banyak bertanya tentang kekeliruanku, semua ternyata bisa dibicarakan. Apa maumu dan apa inginku. Apa kesalmu dan apa yang menggangguku. Iya, kita tiba-tiba menjadi 2 orang dewasa yang saling mendengar. Sebab rasanya berat sekali jika perasaan harus tumbuh berat sebelah.

Hmm, asik juga rasanya, kalau-kalau di suatu hari, aku dipeluk sewaktuku marah, kamu tidak perlu selalu menjadi penjahatnya yang melulu minta maaf. Yang penting, jangan tinggalkan aku dengan kacauku, jangan sendirikan aku dengan kegilaanku. (Ya?) Sebab, asik rasanya jika kita bisa saling dipersilahkan dengan sayang yang hebat.

Tak mengapa, berbeda bahasa pun kini sudah tidak jadi masalah, tidak perlu semewah cincin berlian atau rumah milyaran, mungkin bisa sesederhana menyedikan telinga, menyisihkan waktu, dan sekedar berbagi kabar. Dengan percakapan yang paling dalam antara kamu dan aku sebagai kita. Nyatanya, aku pun nantinya akan dirayakan, seperti halnya kamu yang begitu ku rayakan. (Aamiin)

Chapter, Agustus di tanggal 24

[setialrsti]

Ketika Hidupmu Berada di Persimpangan - The End "Na, Kelanjutan kita gimana? Aku ga mau berlama-lama. Targetku bkn untuk pacaran, apalagi hanya sekedar dekat" Aku seketika terdiam membaca pesan dari mas Ali. Dia memang orang yg asik diajak ngobrol dan ga neko-neko, tp aku blm menemukan sesuatu yang membuatku merasa 'Klik' padanya. Kini, kepusinganku bertambah 1. Sepanjang malam aku berdoa, berharap aku bisa mengambil keputusan yg paling baik. Semakin hari juga aku semakin tdk nyaman dgn lingkungan kantor. Lalu, Aku bertekat mengajukan surat pengunduran diriku kepada pak Anwar, tdk ada pertanyaan apapun dari beliau. Bahkan beliau lgsg menyetujuinya. Apa lagi ini? Pikirku, jika semudah ini mengundurkan diri, berarti memang ini yang paling baik. --- Semakin hari, semakin pula aku merasa bersalah pada mas Ali. Aku tau ia berharap kepadaku, sayangnya aku blm berniat untuk memiliki hubungan yang serius dengannya. Sekarang, Aku sdh lebih tenang setelah meninggalkan pekerjaanku walaupun aku hrs jadi jobseeker lagi. "Ya Allah, maafkan aku kalau mas Ali jd pengalihan krn sebenarnya aku hanya merasa lelah dgn pekerjaanku" Aku lgsg teringat mas Ali. Makin tak tega aku padanya, tdk ada kenginan sedikitpun untuk menikah dengannya sampai detik ini. "Kamu gimana sm anak itu?" Tanya Mama tiba-tiba. Ah.. Mama memang sering kali melempar pertanyaan tiba-tiba. Mengagetkanku. Akhirnya aku jujur pada Mama mengenai mas Ali, tdk ada perasaan apapun padanya. Tdk ada kenginan untuk menikah dengannya. "Ya kalau ga mau bilang lah, kasian anak baik-baik cuma digantung" Mama ketus sekali kalau soal Mas Ali. Benar, kasihan mas Ali. Kebetulan sekali, mas Ali meminta izin untuk main kerumah besok. Keesokannya, "Mas Ali, aku minta maaf. Aku ga bisa untuk punya hubungan yg serius sama mas" Aku lihat betul raut wajahnya, ia menunduk, matanya seperti menahan tangis. "Gapapa Na, mungkin belum saatnya. Maaf ya Na kalau aku banyak salah" Kami kemudian bersalaman, saling melempar senyuman dan berusaha mencari topik obrolan lain untuk mencairkan suasana. Kini, aku akan memulai semuanya dari awal lagi. Karirku maupun percintaanku. #5CC #5ccday15 #careerclassqlc #bentangpustaka https://www.instagram.com/p/CoKj8VtStW9/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[auliasalsabilamp]

Pelarian ketika Stress

Seiring bertambahnya usia, banyak sekali hal yang menjadi pemicu munculnya stress. Terutama di umur seusiaku yang sedang memasuki masa dewasa awal. Mulai dari mencari pekerjaan, menyelesaikan study S2, mencari pasangan, dan masalah lainnya. Semua itu benar-benar dapat memicu stress tinggi.

Hari Rabu kemarin, tepatnya tanggal 25 Januari 2023. Saudara perempuanku main ke rumah dan menginap selama 1 malam. Kami bercerita banyak hal di hari itu. Saat sedang asik ngobrol, saudaraku tiba-tiba tanya hal random padaku.

"Kalau kamu stress, pelarianmu kemana!"

Spontan aku menjawab, pelarianku ke komunitas yang aku ikuti. Karena aku seorang ekstrovert, saat stress melanda aku selalu suka bercerita dengan orang lain. Suka mengembalikan energi dengan berkumpul bersama. Itu salah satu alasan kenapa sampai sekarang aku masih sibuk mencari komunitas walaupun sudah lulus kuliah S1.

Setelah aku jelaskan pelarian stressku, aku balik bertanya pada saudaraku. Apa pelarianmu ketika sedang stress? Saudaraku menjawab, pelarian dia ketika sedang stress ke K-Pop. Dia jelaskan kenapa pelariannya ke K-Pop karena dia tipe orang introvert yang tidak bisa mengembalikan energi dengan bertemu banyak orang. Tipe kepribadian introvert menurut saudaraku hanya bisa mengembalikan energi dengan quality time dengan diri sendiri atau bahasa lainnya me time dengan diri sendiri.

Saudaraku menjelaskan juga, hampir sebagian K-Popers menyukai K-Pop sampai fanatik alasan utamanya karena K-Pop digunakan sebagai pelarian dari stress. Setiap orang pasti punya pelarian dari stress yang berbeda-beda. Yang harus di highlight alternatif pereda stressnya jangan sampai mengarah ke hal negatif.

Aku menambahkan bahwa salah satu alternatif pelarianku ketika stress dengan menulis dan membaca buku. Aku suka sekali membaca buku tentang study islam. Akhir-akhir ini selalu menunggu karya-karya dari Yaqeen institute dan Ustadz Nouman Ali Khan. Saudaraku menambahkan juga selain K-Pop pelarian dia ketika stress yang lain dengan baca buku novel. Sebetulnya buku selain novel juga bisa, katanya. Namun yang seringnya habis di baca sampai tamat buku bergenre seperti novel.

Kalau kalian, pelarian ketika stress kemana?

[notadelisii]

Arkadaslar ben bunu begendim keko tarafim asik oldu, asko kuskoluktan iki dk cikicam

[meraki2000]

Teh Kotak

Kaina sedang asik mengobrol dan bercanda gurau sambil menikmati jajanan kantin bersama kedua temannya di dalam kelas. Namun Ghea yang berada disamping Kaina tiba-tiba saja heboh dan langsung mengguncang tubuh Kaina, “Kaina! Kaina! Itu Kak Abril!”

Menyadari hal itu membuat Kaina tanpa berfikir langsung berlari ke arah pintu kelas kemudian langsung memanggil kakak kelasnya itu. Yang tanpa Kaina tahu ternyata Abril tidak sendirian, namun berlima dengan teman-temannya juga.

“Kak Abril!!!” Kaina awalnya berniat memanggil namun entah kenapa yang keluar dari mulutnya malah teriakan yang membuat tak hanya Abril, tak hanya teman-teman Abril, namun seluruh murid yang berada di dalam kelas dan juga di koridor kelas otomatis melihat ke arah Kaina. Membuat keadaan di sekeliling Kaina menjadi hening sesaat. Abril yang mendengar suara teriakan yang memanggil namanya itu kemudian membalikkan badannya dan melihat ke sumber suara, ternyata Kaina. Ia menaikkan alis menatap Kaina seolah bertanya, Kenapa?

Kaina yang hanya berdiri di depan pintu kelas kemudian mengangkat Teh kotak nya ke atas ingin memberi tahu apa maksud ia memanggil kakak kelasnya itu. Kaina tidak berani mendekat ke arah Abril karena jujur saja ia takut dengan teman-teman Abril.

“Jiah! si ganteng baru hari pertama dah dapat jajan aja nih dari adek kelas.”

“Cogan kita nih.” Jelas saja teman-teman Abril tidak tinggal diam, ejekan serta candaan mulai dilemparkan oleh teman-temannya.

Kaina sebenarnya malu. Tapi pikirnya lebih baik dengan cara seperti ini dari pada ia harus mengantar Teh kotak ini ke kelas Abril yang jelas pasti disana dipenuhi oleh Agit.

“Sono.. samperin.” Ujar Arkaan sambil mendorong tubuh Abril untuk menghampiri Kaina.

“Duh ilah jangan lama-lama yee, aus ni gua aus.” Timpal Eja bercanda.

“Nih. Sesuai janji gue tadi malam.” Ucap Kaina dan langsung menyodorkan tiga Teh kotak saat Abril sudah berada tepat di hadapannya.

“Waduu teh kotak seger juga tuh.” Celetuk Satria di belakang sana.

Abril masih diam memandangi wajah Kaina beberapa saat membuat keduanya bertukar pandang, sampai akhirnya Abril tersadar tangan Kaina dari tadi sudah menyodorkan teh kotak yang tidak di gubris olehnya. “Ini kalo ngga gue ambil lo marah ngga?” tanya Abril. Wajah Kaina tiba-tiba berubah masam dan langsung membuang pandangannya ke arah lain. “Engga marah sih, minimal marah banget.” Abril yang mendengar balasan Kaina dan melihat wajah masam Kaina langsung terkekeh dan langsung mengambil tiga Teh kotak dari tangan Kaina. “Iya iya, makasih ya. Jangan marah.” Kaina kembali menatap Abril dan raut wajahnya kembali normal “Nah gitu kek dari tadi, heheh, sama-sama ya kak.”

“Kak Abril mau kemana?” Sepersekian detik Kaina baru menyadari pertanyaannya lantas membuatnya menyesal. Pikirnya untuk apa sih bertanya seperti itu? Mereka kan belum lama saling mengenal. “Eh gajadi kak. Yaudah itu udah ditungguin tuh sama teman-teman kakak.”

“Mau ke Warung Ijo. Kenapa? Mau ikut?”

“Ohhh-ya enggak lah. Nanya doang.”

“Kirain nanya-nanya mau ikut.”

“Ya emang ngga boleh apa nanya-nanya meskipun ngga ikut?”

“Engga boleh.” Kaina yang mendengarnya hanya berdecak malas. Ia tahu bahwa kakak kelasnya itu sedang bercanda.

“Dih, tau ah kak. Yaudah sanaaaa.” Kaina mendorong tubuh Abril agar lekas kembali ke teman-temannya. Selain karena teman-teman Abril yang dari tadi menunggu Abril dari jauh, ia juga tak enak karena dari tadi banyak dari teman-temannya yang terus memperhatikan mereka berdua.

Abril akhirnya menjauh berjalan mundur namun masih memandang Kaina sambil tersenyum sebelum akhirnya membalikkan badannya kemudian berjalan menghampiri teman-temannya dan melempar satu-satu Teh kotak tadi untuk diberikkan kepada teman-temannya. Saat mereka semua mulai berjalan meninggalkan koridor kelas 10, tangan kanan Abril terangkat dan melambai. Kaina yang masih berdiri di posisinya pun melihat hal itu dan tersenyum. Seolah tahu persis bahwa itu pasti untuk dirinya meskipun Kakak kelasnya itu tidak membalikkan badannya.

[turkeytraveltours]

New Post has been published on Lutars Turizm

New Post has been published on https://www.lutarsturizm.com/asik-veyselsiz-51-yil.html

Aşık Veysel'siz 51 yıl...

Aşıklık geleneğinin önemli temsilcilerinden biri olan ve soyu Horasan Türkmenlerine dayanan Aşık Veysel, Gülizar ve Ahmet Şatıroğlu çiftinin çocuğu olarak 25 Ekim 1894‘te Sivas’ın Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Sanatçı, hayatının büyük bölümünü Sivrialan’da, zorlu yaşam koşullarında geçirdi.

İki kız kardeşi çiçek hastalığına yakalanarak yaşamını yitiren Aşık Veysel, aynı hastalık nedeniyle 7 yaşında sol gözünü kaybetti. Bir gün, inek sağan babasının yanına giden halk ozanı, ters bir hareketten ürken öküzün boynuzunun sağ gözüne girmesiyle tamamen görme engelli oldu. Geçimini güçlükle sağlayan ailesi, Aşık Veysel’in gözlerini tedavi ettiremedi.

Halk ozanları ve aşıklık geleneğiyle tanınan Emlek yöresindeki Sivrialan’a sık sık aşıklar gelir, sohbet, muhabbet ve cem yapardı. Henüz çocukken bu toplantılara katılan Şatıroğlu, aşıklardan deyişler dinleyip, onların paylaştığı bilgilerden faydalandı.

BABASI, ÇOCUKKEN AŞIK VEYSEL’E ÖZEL BİR BAĞLAMA YAPTIRDI

Oğlunun şiire, saza ve söze merakını fark eden Ahmet Şatıroğlu, Aşık Veysel‘e özel bir bağlama yaptırdı. Aşık Veysel, babasının da teşvikiyle ilk saz derslerini köyün saz ustalarından Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin’den aldı. Gittikçe daha iyi bağlama çalan sanatçı, Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan, Yunus Emre ve Aşık Agahi gibi birçok usta ismin eserlerini yorumladı.

İlk evliliğini 1919’da Esma Hanım ile yapan Aşık Veysel’in bu evlilikten bir kızı, bir de oğlu oldu. Oğlu henüz 10 günlükken, kızı da 2 yaşındayken hayatını kaybetti. Usta sanatçı, kızı henüz 6 aylıkken, eşi Esma Hanım tarafından terk edildi. Aşık Veysel’in annesi Gülizar Hanım 1921’in şubatında, babası ise annesinden 8 ay sonra yaşamını yitirdi.

Unutulmaz halk ozanı, bir dönem Sivas Zara çevresindeki köylerde 3 ay kadar kaldı. O süreçte Hafik ilçesinin Karayaprak köyündeki Yalıncak Baba Tekkesi‘ne uğrayan Şatıroğlu, tekkenin temizliğini yapan Gülizar Hanım‘la 1928’de evlendi.

Usta ozanın bu evlilikten de Zöhre, Ahmet, Hüseyin, Menekşe, Bahri, Zekine ve Hayriye adlarını verdiği 7 çocuğu dünyaya geldi. Çocuklarından Hüseyin birkaç aylıkken hayatını kaybetti. Ozanın büyük oğlu Ahmet Şatıroğlu, 2018’de 84 yaşındayken, büyük kızı Zöhre Başer 2020’de 85 yaşında, Bahri Şatıroğlu ise 2021’de yaşama veda etti.

HALK ŞAİRLERİ BAYRAMI’NDA BİRİNCİ OLDU

Sivas’ta öğretmenlik ve Milli Eğitim Müdürlüğü görevlerinde bulunan şair ve oyun yazarı Ahmet Kutsi Tecer’in 1931’de organize ettiği Sivas Halk Şairleri Bayramı’na katılan Aşık Veysel, etkinlikte gerçekleşen yarışmada birinci geldi.

Aşık Veysel 1933’e kadar usta ozanların şiirlerini seslendirdi, bu dönemden sonra ise kaleme aldığı şiirleri besteleyerek, müzikseverlerin beğenisine sundu.

Ömrü yoksulluk ve mücadeleyle geçen Aşık Veysel, Cumhuriyet’in 10. yılı için yazdığı destanın yayınlanması ve Sivas Aşıklar Bayramı’ndaki başarısı ile dikkati çekti. “Atatürk’tür Türkiye’nin ihyası/Kurtardı vatanı düşmanımızdan” dizeleriyle başlayan şiiri Atatürk’e okumak amacıyla bir arkadaşıyla 3 ay yürüyerek Ankara’ya ulaştı ve Hakimiyeti Milliye gazetesine gitti.

Gazeteciler, Aşık Veysel’in yazdığı şiiri not etti ve şiir 2-5 Nisan 1934’te Hakimiyeti Milliye gazetesinde 3 gün yayınlandı. Ancak Veysel, Atatürk’e ulaşamadı.

Aşık Veysel, Sivrialan köyündeki elma bahçesinde kızkardeşi ve torunuyla.

SAZIYLA TÜRKİYE’Yİ DOLAŞTI

Geçimini saz ile sağlayan Aşık Veysel, 1933’ten itibaren Cört İbrahim’le Türkiye’yi dolaşmaya başladı. Bu süreç 1940’a kadar devam etti ve Cört İbrahim’in yerini oğlu küçük Veysel aldı. Bir süre sonra İstanbul’a gidip plak da dolduran Veysel, radyo konserleri verdi. Usta ozan, oğlu Hüseyin’in vefatından sonra diğer oğlu Ahmet’le önce Erzurum’u, ardından Erzincan, Malatya, Kahramanmaraş, Adıyaman ve Ankara’yı dolaştı.

Ankara’da Ülkü mecmuasını çıkaran Ahmet Kutsi Tecer’le görüşen Veysel’e burada İsmail Hakkı Tonguç ve Ferit Oğuz Bayır tarafından köy enstitülerinde ders vermesi teklif edildi. Aşık Veysel hiç düşünmeden teklifi kabul etti. Halk ozanı, 1941’de Adapazarı Arifiye Köy Enstitüsü, 1942’de Hasanoğlan Köy Enstitüsü, 1943’te Eskişehir Çifteler Köy Enstitüsü, 1944’te Kastamonu Gölköy Enstitüsü, 1945’te Yıldızeli Pamukpınar Köy Enstitüsü, 1946’da ise Samsun Ladik Akpınar Köy Enstitüsü’nde çalıştı.

Şatıroğlu, “Toprak” adlı unutulmaz eserini, Çifteler Köy Enstitüsü’ndeyken kaleme aldı ve türkü olarak besteledi.

Balıkesir, Erzurum, Malatya, Kırklareli ve Adana’da da köy enstitülerinde konserler veren sanatçı, böylece binlerce gence bağlama dinletti.

Çiftçiliğin yanında bahçe işleriyle de uğraşan Aşık Veysel, köydeki ilk meyve ağaçlarını yetiştirerek, köylülere de örnek oldu. 1950’den sonra ünü tüm Türkiye’ye yayılan usta ozan için 13 Mayıs 1952’de bir jübile yapıldı. Halkın salonu tıklım tıklım doldurduğu jübilede Ahmet Kutsi Tencer, Bedri Rahmi Eyüboğlu, Eflatun Cem Güney ve Behçet Kemal Çağlar birer konuşma yaptı.

Aşık Veysel Şatıroğlu, 1950’de senaryosunu Eyüboğlu’nun yazdığı, Metin Erksan’ın yönettiği “Karanlık Dünya” adlı filmin son bölümünde rol aldı.

SON KONSERİNİ 1971’DE VERDİ

Sivas’ta 30 Ekim 1964’te 2. Sivas Aşıklar Bayramı’na yarışmacı olarak katılan Şatıroğlu, 28-30 Ekim 1967’de gerçekleşen 2. Konya Aşıklar Bayramı’nda da jüri üyesi oldu. Uzun yıllar çeşitli vesilelerle düzenlenen programlara katılan Aşık Veysel, son konserini 1971’de Nevşehir’in Hacıbektaş ilçesinde gerçekleştirdi.

“Birbirinizle, konu komşuyla iyi geçinin, dirliğiniz, düzeniniz bozulmasın”, “Kürt’ü Türk’ü ne Çerkez’i/ Hep Adem’in oğlu, kızı/ Beraberce şehit, gazi/ Yanlış var mı ve neresi” dizeleriyle birlik ve beraberliğe vurgu yapan ünlü halk ozanı, şiirlerinde yaşama sevinciyle hüznü, iyimserlikle umutsuzluğu işledi.

Yunus Emre’den etkilenen ozan, Türk edebiyatının ve saz şiiri geleneğinin büyük ustalarından biri olarak hafızalara kazındı.

Türkiye Büyük Millet Meclisi, anadil ve milli birliğe yaptığı hizmetlerden ötürü 1965’te özel bir kanunla halk ozanına 500 lira aylık bağladı.

Aşık Veysel, akciğer kanseri nedeniyle 21 Mart 1973’te Sivrialan’da hayatını kaybetti, vasiyeti üzerine köyüne defnedildi. Sanatçının evi Kültür ve Turizm Bakanlığınca müze olarak düzenlendi.

UNUTULMAZ ESERLERİ MİRAS BIRAKTI

Çocukken iki gözünü de kaybetmesine rağmen şiirlerine yansıttığı vatanseverlik, hoşgörü, yaşama sevinci, sevgi, birlik ve beraberlik mesajlarıyla hem kendi dünyasını aydınlatan hem de bugünlere ışık tutan halk ozanı, hafızalara kazınan eserler bıraktı.

Eserlerinde “Veysel”, “Sefil Veysel” ve “Veysel Şatır” gibi mahlaslar kullanan Aşık Veysel, bir şiiri hariç, bütün şiirlerini dörtlüklerle aktardı. “Sazımdan Sesler” ile “Dostlar Beni Hatırlasın” adlı şiir kitapları bulunan ozanın tüm eserleri, 1984’te “Bütün Şiirleri” adlı kitapla okuyucuya sunuldu.

“Uzun İnce Bir Yoldayım”, “Dostlar Beni Hatırlasın”, “Güzelliğin On Par Etmez”, “Atatürk’e Ağıt”, “Beni Hor Görme”, “Beş Günlük Dünya”, “Derdimi Dökersem Derin Dereye”, “Kahpe Felek” ve “Kara Toprak” adlı eserlere imza atan sanatçı, Türkçeyi yalın kullanımıyla dikkati çekti.

Ozanın eserleri pek çok sanatçı tarafından tekrar yorumlanırken birçok yabancı sanatçının da dikkatini çekti. ABD’li elektrogitar virtüözü Joe Satriani, 2008’de çıkardığı albümde “Aşık Veysel” isimli, kendi bestelediği enstrümantal bir esere yer verdi.

Aşık Veysel, 2022’de “vefa” kategorisinde Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülüne’ne layık görüldü. Aralık 2022’de yayımlanan Cumhurbaşkanlığı genelgesi ile vefatının 50. yılı nedeniyle 2023 yılı Türkiye’de “Aşık Veysel Yılı” olarak kutlandı.

[gallipoliguide]

New Post has been published on Lutars Turizm

New Post has been published on https://www.lutarsturizm.com/asik-veyselsiz-51-yil.html

Aşık Veysel'siz 51 yıl...

Aşıklık geleneğinin önemli temsilcilerinden biri olan ve soyu Horasan Türkmenlerine dayanan Aşık Veysel, Gülizar ve Ahmet Şatıroğlu çiftinin çocuğu olarak 25 Ekim 1894‘te Sivas’ın Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Sanatçı, hayatının büyük bölümünü Sivrialan’da, zorlu yaşam koşullarında geçirdi.

İki kız kardeşi çiçek hastalığına yakalanarak yaşamını yitiren Aşık Veysel, aynı hastalık nedeniyle 7 yaşında sol gözünü kaybetti. Bir gün, inek sağan babasının yanına giden halk ozanı, ters bir hareketten ürken öküzün boynuzunun sağ gözüne girmesiyle tamamen görme engelli oldu. Geçimini güçlükle sağlayan ailesi, Aşık Veysel’in gözlerini tedavi ettiremedi.

Halk ozanları ve aşıklık geleneğiyle tanınan Emlek yöresindeki Sivrialan’a sık sık aşıklar gelir, sohbet, muhabbet ve cem yapardı. Henüz çocukken bu toplantılara katılan Şatıroğlu, aşıklardan deyişler dinleyip, onların paylaştığı bilgilerden faydalandı.

BABASI, ÇOCUKKEN AŞIK VEYSEL’E ÖZEL BİR BAĞLAMA YAPTIRDI

Oğlunun şiire, saza ve söze merakını fark eden Ahmet Şatıroğlu, Aşık Veysel‘e özel bir bağlama yaptırdı. Aşık Veysel, babasının da teşvikiyle ilk saz derslerini köyün saz ustalarından Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin’den aldı. Gittikçe daha iyi bağlama çalan sanatçı, Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan, Yunus Emre ve Aşık Agahi gibi birçok usta ismin eserlerini yorumladı.

İlk evliliğini 1919’da Esma Hanım ile yapan Aşık Veysel’in bu evlilikten bir kızı, bir de oğlu oldu. Oğlu henüz 10 günlükken, kızı da 2 yaşındayken hayatını kaybetti. Usta sanatçı, kızı henüz 6 aylıkken, eşi Esma Hanım tarafından terk edildi. Aşık Veysel’in annesi Gülizar Hanım 1921’in şubatında, babası ise annesinden 8 ay sonra yaşamını yitirdi.

Unutulmaz halk ozanı, bir dönem Sivas Zara çevresindeki köylerde 3 ay kadar kaldı. O süreçte Hafik ilçesinin Karayaprak köyündeki Yalıncak Baba Tekkesi‘ne uğrayan Şatıroğlu, tekkenin temizliğini yapan Gülizar Hanım‘la 1928’de evlendi.

Usta ozanın bu evlilikten de Zöhre, Ahmet, Hüseyin, Menekşe, Bahri, Zekine ve Hayriye adlarını verdiği 7 çocuğu dünyaya geldi. Çocuklarından Hüseyin birkaç aylıkken hayatını kaybetti. Ozanın büyük oğlu Ahmet Şatıroğlu, 2018’de 84 yaşındayken, büyük kızı Zöhre Başer 2020’de 85 yaşında, Bahri Şatıroğlu ise 2021’de yaşama veda etti.

HALK ŞAİRLERİ BAYRAMI’NDA BİRİNCİ OLDU

Sivas’ta öğretmenlik ve Milli Eğitim Müdürlüğü görevlerinde bulunan şair ve oyun yazarı Ahmet Kutsi Tecer’in 1931’de organize ettiği Sivas Halk Şairleri Bayramı’na katılan Aşık Veysel, etkinlikte gerçekleşen yarışmada birinci geldi.

Aşık Veysel 1933’e kadar usta ozanların şiirlerini seslendirdi, bu dönemden sonra ise kaleme aldığı şiirleri besteleyerek, müzikseverlerin beğenisine sundu.

Ömrü yoksulluk ve mücadeleyle geçen Aşık Veysel, Cumhuriyet’in 10. yılı için yazdığı destanın yayınlanması ve Sivas Aşıklar Bayramı’ndaki başarısı ile dikkati çekti. “Atatürk’tür Türkiye’nin ihyası/Kurtardı vatanı düşmanımızdan” dizeleriyle başlayan şiiri Atatürk’e okumak amacıyla bir arkadaşıyla 3 ay yürüyerek Ankara’ya ulaştı ve Hakimiyeti Milliye gazetesine gitti.

Gazeteciler, Aşık Veysel’in yazdığı şiiri not etti ve şiir 2-5 Nisan 1934’te Hakimiyeti Milliye gazetesinde 3 gün yayınlandı. Ancak Veysel, Atatürk’e ulaşamadı.

Aşık Veysel, Sivrialan köyündeki elma bahçesinde kızkardeşi ve torunuyla.

SAZIYLA TÜRKİYE’Yİ DOLAŞTI

Geçimini saz ile sağlayan Aşık Veysel, 1933’ten itibaren Cört İbrahim’le Türkiye’yi dolaşmaya başladı. Bu süreç 1940’a kadar devam etti ve Cört İbrahim’in yerini oğlu küçük Veysel aldı. Bir süre sonra İstanbul’a gidip plak da dolduran Veysel, radyo konserleri verdi. Usta ozan, oğlu Hüseyin’in vefatından sonra diğer oğlu Ahmet’le önce Erzurum’u, ardından Erzincan, Malatya, Kahramanmaraş, Adıyaman ve Ankara’yı dolaştı.

Ankara’da Ülkü mecmuasını çıkaran Ahmet Kutsi Tecer’le görüşen Veysel’e burada İsmail Hakkı Tonguç ve Ferit Oğuz Bayır tarafından köy enstitülerinde ders vermesi teklif edildi. Aşık Veysel hiç düşünmeden teklifi kabul etti. Halk ozanı, 1941’de Adapazarı Arifiye Köy Enstitüsü, 1942’de Hasanoğlan Köy Enstitüsü, 1943’te Eskişehir Çifteler Köy Enstitüsü, 1944’te Kastamonu Gölköy Enstitüsü, 1945’te Yıldızeli Pamukpınar Köy Enstitüsü, 1946’da ise Samsun Ladik Akpınar Köy Enstitüsü’nde çalıştı.

Şatıroğlu, “Toprak” adlı unutulmaz eserini, Çifteler Köy Enstitüsü’ndeyken kaleme aldı ve türkü olarak besteledi.

Balıkesir, Erzurum, Malatya, Kırklareli ve Adana’da da köy enstitülerinde konserler veren sanatçı, böylece binlerce gence bağlama dinletti.

Çiftçiliğin yanında bahçe işleriyle de uğraşan Aşık Veysel, köydeki ilk meyve ağaçlarını yetiştirerek, köylülere de örnek oldu. 1950’den sonra ünü tüm Türkiye’ye yayılan usta ozan için 13 Mayıs 1952’de bir jübile yapıldı. Halkın salonu tıklım tıklım doldurduğu jübilede Ahmet Kutsi Tencer, Bedri Rahmi Eyüboğlu, Eflatun Cem Güney ve Behçet Kemal Çağlar birer konuşma yaptı.

Aşık Veysel Şatıroğlu, 1950’de senaryosunu Eyüboğlu’nun yazdığı, Metin Erksan’ın yönettiği “Karanlık Dünya” adlı filmin son bölümünde rol aldı.

SON KONSERİNİ 1971’DE VERDİ

Sivas’ta 30 Ekim 1964’te 2. Sivas Aşıklar Bayramı’na yarışmacı olarak katılan Şatıroğlu, 28-30 Ekim 1967’de gerçekleşen 2. Konya Aşıklar Bayramı’nda da jüri üyesi oldu. Uzun yıllar çeşitli vesilelerle düzenlenen programlara katılan Aşık Veysel, son konserini 1971’de Nevşehir’in Hacıbektaş ilçesinde gerçekleştirdi.

“Birbirinizle, konu komşuyla iyi geçinin, dirliğiniz, düzeniniz bozulmasın”, “Kürt’ü Türk’ü ne Çerkez’i/ Hep Adem’in oğlu, kızı/ Beraberce şehit, gazi/ Yanlış var mı ve neresi” dizeleriyle birlik ve beraberliğe vurgu yapan ünlü halk ozanı, şiirlerinde yaşama sevinciyle hüznü, iyimserlikle umutsuzluğu işledi.

Yunus Emre’den etkilenen ozan, Türk edebiyatının ve saz şiiri geleneğinin büyük ustalarından biri olarak hafızalara kazındı.

Türkiye Büyük Millet Meclisi, anadil ve milli birliğe yaptığı hizmetlerden ötürü 1965’te özel bir kanunla halk ozanına 500 lira aylık bağladı.

Aşık Veysel, akciğer kanseri nedeniyle 21 Mart 1973’te Sivrialan’da hayatını kaybetti, vasiyeti üzerine köyüne defnedildi. Sanatçının evi Kültür ve Turizm Bakanlığınca müze olarak düzenlendi.

UNUTULMAZ ESERLERİ MİRAS BIRAKTI

Çocukken iki gözünü de kaybetmesine rağmen şiirlerine yansıttığı vatanseverlik, hoşgörü, yaşama sevinci, sevgi, birlik ve beraberlik mesajlarıyla hem kendi dünyasını aydınlatan hem de bugünlere ışık tutan halk ozanı, hafızalara kazınan eserler bıraktı.

Eserlerinde “Veysel”, “Sefil Veysel” ve “Veysel Şatır” gibi mahlaslar kullanan Aşık Veysel, bir şiiri hariç, bütün şiirlerini dörtlüklerle aktardı. “Sazımdan Sesler” ile “Dostlar Beni Hatırlasın” adlı şiir kitapları bulunan ozanın tüm eserleri, 1984’te “Bütün Şiirleri” adlı kitapla okuyucuya sunuldu.

“Uzun İnce Bir Yoldayım”, “Dostlar Beni Hatırlasın”, “Güzelliğin On Par Etmez”, “Atatürk’e Ağıt”, “Beni Hor Görme”, “Beş Günlük Dünya”, “Derdimi Dökersem Derin Dereye”, “Kahpe Felek” ve “Kara Toprak” adlı eserlere imza atan sanatçı, Türkçeyi yalın kullanımıyla dikkati çekti.

Ozanın eserleri pek çok sanatçı tarafından tekrar yorumlanırken birçok yabancı sanatçının da dikkatini çekti. ABD’li elektrogitar virtüözü Joe Satriani, 2008’de çıkardığı albümde “Aşık Veysel” isimli, kendi bestelediği enstrümantal bir esere yer verdi.

Aşık Veysel, 2022’de “vefa” kategorisinde Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülüne’ne layık görüldü. Aralık 2022’de yayımlanan Cumhurbaşkanlığı genelgesi ile vefatının 50. yılı nedeniyle 2023 yılı Türkiye’de “Aşık Veysel Yılı” olarak kutlandı.

[traveltourstrips]

New Post has been published on Lutars Turizm

New Post has been published on https://www.lutarsturizm.com/asik-veyselsiz-51-yil.html

Aşık Veysel'siz 51 yıl...

Aşıklık geleneğinin önemli temsilcilerinden biri olan ve soyu Horasan Türkmenlerine dayanan Aşık Veysel, Gülizar ve Ahmet Şatıroğlu çiftinin çocuğu olarak 25 Ekim 1894‘te Sivas’ın Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Sanatçı, hayatının büyük bölümünü Sivrialan’da, zorlu yaşam koşullarında geçirdi.

İki kız kardeşi çiçek hastalığına yakalanarak yaşamını yitiren Aşık Veysel, aynı hastalık nedeniyle 7 yaşında sol gözünü kaybetti. Bir gün, inek sağan babasının yanına giden halk ozanı, ters bir hareketten ürken öküzün boynuzunun sağ gözüne girmesiyle tamamen görme engelli oldu. Geçimini güçlükle sağlayan ailesi, Aşık Veysel’in gözlerini tedavi ettiremedi.

Halk ozanları ve aşıklık geleneğiyle tanınan Emlek yöresindeki Sivrialan’a sık sık aşıklar gelir, sohbet, muhabbet ve cem yapardı. Henüz çocukken bu toplantılara katılan Şatıroğlu, aşıklardan deyişler dinleyip, onların paylaştığı bilgilerden faydalandı.

BABASI, ÇOCUKKEN AŞIK VEYSEL’E ÖZEL BİR BAĞLAMA YAPTIRDI

Oğlunun şiire, saza ve söze merakını fark eden Ahmet Şatıroğlu, Aşık Veysel‘e özel bir bağlama yaptırdı. Aşık Veysel, babasının da teşvikiyle ilk saz derslerini köyün saz ustalarından Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin’den aldı. Gittikçe daha iyi bağlama çalan sanatçı, Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan, Yunus Emre ve Aşık Agahi gibi birçok usta ismin eserlerini yorumladı.

İlk evliliğini 1919’da Esma Hanım ile yapan Aşık Veysel’in bu evlilikten bir kızı, bir de oğlu oldu. Oğlu henüz 10 günlükken, kızı da 2 yaşındayken hayatını kaybetti. Usta sanatçı, kızı henüz 6 aylıkken, eşi Esma Hanım tarafından terk edildi. Aşık Veysel’in annesi Gülizar Hanım 1921’in şubatında, babası ise annesinden 8 ay sonra yaşamını yitirdi.

Unutulmaz halk ozanı, bir dönem Sivas Zara çevresindeki köylerde 3 ay kadar kaldı. O süreçte Hafik ilçesinin Karayaprak köyündeki Yalıncak Baba Tekkesi‘ne uğrayan Şatıroğlu, tekkenin temizliğini yapan Gülizar Hanım‘la 1928’de evlendi.

Usta ozanın bu evlilikten de Zöhre, Ahmet, Hüseyin, Menekşe, Bahri, Zekine ve Hayriye adlarını verdiği 7 çocuğu dünyaya geldi. Çocuklarından Hüseyin birkaç aylıkken hayatını kaybetti. Ozanın büyük oğlu Ahmet Şatıroğlu, 2018’de 84 yaşındayken, büyük kızı Zöhre Başer 2020’de 85 yaşında, Bahri Şatıroğlu ise 2021’de yaşama veda etti.

HALK ŞAİRLERİ BAYRAMI’NDA BİRİNCİ OLDU

Sivas’ta öğretmenlik ve Milli Eğitim Müdürlüğü görevlerinde bulunan şair ve oyun yazarı Ahmet Kutsi Tecer’in 1931’de organize ettiği Sivas Halk Şairleri Bayramı’na katılan Aşık Veysel, etkinlikte gerçekleşen yarışmada birinci geldi.

Aşık Veysel 1933’e kadar usta ozanların şiirlerini seslendirdi, bu dönemden sonra ise kaleme aldığı şiirleri besteleyerek, müzikseverlerin beğenisine sundu.

Ömrü yoksulluk ve mücadeleyle geçen Aşık Veysel, Cumhuriyet’in 10. yılı için yazdığı destanın yayınlanması ve Sivas Aşıklar Bayramı’ndaki başarısı ile dikkati çekti. “Atatürk’tür Türkiye’nin ihyası/Kurtardı vatanı düşmanımızdan” dizeleriyle başlayan şiiri Atatürk’e okumak amacıyla bir arkadaşıyla 3 ay yürüyerek Ankara’ya ulaştı ve Hakimiyeti Milliye gazetesine gitti.

Gazeteciler, Aşık Veysel’in yazdığı şiiri not etti ve şiir 2-5 Nisan 1934’te Hakimiyeti Milliye gazetesinde 3 gün yayınlandı. Ancak Veysel, Atatürk’e ulaşamadı.

Aşık Veysel, Sivrialan köyündeki elma bahçesinde kızkardeşi ve torunuyla.

SAZIYLA TÜRKİYE’Yİ DOLAŞTI

Geçimini saz ile sağlayan Aşık Veysel, 1933’ten itibaren Cört İbrahim’le Türkiye’yi dolaşmaya başladı. Bu süreç 1940’a kadar devam etti ve Cört İbrahim’in yerini oğlu küçük Veysel aldı. Bir süre sonra İstanbul’a gidip plak da dolduran Veysel, radyo konserleri verdi. Usta ozan, oğlu Hüseyin’in vefatından sonra diğer oğlu Ahmet’le önce Erzurum’u, ardından Erzincan, Malatya, Kahramanmaraş, Adıyaman ve Ankara’yı dolaştı.

Ankara’da Ülkü mecmuasını çıkaran Ahmet Kutsi Tecer’le görüşen Veysel’e burada İsmail Hakkı Tonguç ve Ferit Oğuz Bayır tarafından köy enstitülerinde ders vermesi teklif edildi. Aşık Veysel hiç düşünmeden teklifi kabul etti. Halk ozanı, 1941’de Adapazarı Arifiye Köy Enstitüsü, 1942’de Hasanoğlan Köy Enstitüsü, 1943’te Eskişehir Çifteler Köy Enstitüsü, 1944’te Kastamonu Gölköy Enstitüsü, 1945’te Yıldızeli Pamukpınar Köy Enstitüsü, 1946’da ise Samsun Ladik Akpınar Köy Enstitüsü’nde çalıştı.

Şatıroğlu, “Toprak” adlı unutulmaz eserini, Çifteler Köy Enstitüsü’ndeyken kaleme aldı ve türkü olarak besteledi.

Balıkesir, Erzurum, Malatya, Kırklareli ve Adana’da da köy enstitülerinde konserler veren sanatçı, böylece binlerce gence bağlama dinletti.

Çiftçiliğin yanında bahçe işleriyle de uğraşan Aşık Veysel, köydeki ilk meyve ağaçlarını yetiştirerek, köylülere de örnek oldu. 1950’den sonra ünü tüm Türkiye’ye yayılan usta ozan için 13 Mayıs 1952’de bir jübile yapıldı. Halkın salonu tıklım tıklım doldurduğu jübilede Ahmet Kutsi Tencer, Bedri Rahmi Eyüboğlu, Eflatun Cem Güney ve Behçet Kemal Çağlar birer konuşma yaptı.

Aşık Veysel Şatıroğlu, 1950’de senaryosunu Eyüboğlu’nun yazdığı, Metin Erksan’ın yönettiği “Karanlık Dünya” adlı filmin son bölümünde rol aldı.

SON KONSERİNİ 1971’DE VERDİ

Sivas’ta 30 Ekim 1964’te 2. Sivas Aşıklar Bayramı’na yarışmacı olarak katılan Şatıroğlu, 28-30 Ekim 1967’de gerçekleşen 2. Konya Aşıklar Bayramı’nda da jüri üyesi oldu. Uzun yıllar çeşitli vesilelerle düzenlenen programlara katılan Aşık Veysel, son konserini 1971’de Nevşehir’in Hacıbektaş ilçesinde gerçekleştirdi.

“Birbirinizle, konu komşuyla iyi geçinin, dirliğiniz, düzeniniz bozulmasın”, “Kürt’ü Türk’ü ne Çerkez’i/ Hep Adem’in oğlu, kızı/ Beraberce şehit, gazi/ Yanlış var mı ve neresi” dizeleriyle birlik ve beraberliğe vurgu yapan ünlü halk ozanı, şiirlerinde yaşama sevinciyle hüznü, iyimserlikle umutsuzluğu işledi.

Yunus Emre’den etkilenen ozan, Türk edebiyatının ve saz şiiri geleneğinin büyük ustalarından biri olarak hafızalara kazındı.

Türkiye Büyük Millet Meclisi, anadil ve milli birliğe yaptığı hizmetlerden ötürü 1965’te özel bir kanunla halk ozanına 500 lira aylık bağladı.

Aşık Veysel, akciğer kanseri nedeniyle 21 Mart 1973’te Sivrialan’da hayatını kaybetti, vasiyeti üzerine köyüne defnedildi. Sanatçının evi Kültür ve Turizm Bakanlığınca müze olarak düzenlendi.

UNUTULMAZ ESERLERİ MİRAS BIRAKTI

Çocukken iki gözünü de kaybetmesine rağmen şiirlerine yansıttığı vatanseverlik, hoşgörü, yaşama sevinci, sevgi, birlik ve beraberlik mesajlarıyla hem kendi dünyasını aydınlatan hem de bugünlere ışık tutan halk ozanı, hafızalara kazınan eserler bıraktı.

Eserlerinde “Veysel”, “Sefil Veysel” ve “Veysel Şatır” gibi mahlaslar kullanan Aşık Veysel, bir şiiri hariç, bütün şiirlerini dörtlüklerle aktardı. “Sazımdan Sesler” ile “Dostlar Beni Hatırlasın” adlı şiir kitapları bulunan ozanın tüm eserleri, 1984’te “Bütün Şiirleri” adlı kitapla okuyucuya sunuldu.

“Uzun İnce Bir Yoldayım”, “Dostlar Beni Hatırlasın”, “Güzelliğin On Par Etmez”, “Atatürk’e Ağıt”, “Beni Hor Görme”, “Beş Günlük Dünya”, “Derdimi Dökersem Derin Dereye”, “Kahpe Felek” ve “Kara Toprak” adlı eserlere imza atan sanatçı, Türkçeyi yalın kullanımıyla dikkati çekti.

Ozanın eserleri pek çok sanatçı tarafından tekrar yorumlanırken birçok yabancı sanatçının da dikkatini çekti. ABD’li elektrogitar virtüözü Joe Satriani, 2008’de çıkardığı albümde “Aşık Veysel” isimli, kendi bestelediği enstrümantal bir esere yer verdi.

Aşık Veysel, 2022’de “vefa” kategorisinde Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülüne’ne layık görüldü. Aralık 2022’de yayımlanan Cumhurbaşkanlığı genelgesi ile vefatının 50. yılı nedeniyle 2023 yılı Türkiye’de “Aşık Veysel Yılı” olarak kutlandı.

[gallipolidaytours]

New Post has been published on Lutars Turizm

New Post has been published on https://www.lutarsturizm.com/asik-veyselsiz-51-yil.html

Aşık Veysel'siz 51 yıl...

Aşıklık geleneğinin önemli temsilcilerinden biri olan ve soyu Horasan Türkmenlerine dayanan Aşık Veysel, Gülizar ve Ahmet Şatıroğlu çiftinin çocuğu olarak 25 Ekim 1894‘te Sivas’ın Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Sanatçı, hayatının büyük bölümünü Sivrialan’da, zorlu yaşam koşullarında geçirdi.

İki kız kardeşi çiçek hastalığına yakalanarak yaşamını yitiren Aşık Veysel, aynı hastalık nedeniyle 7 yaşında sol gözünü kaybetti. Bir gün, inek sağan babasının yanına giden halk ozanı, ters bir hareketten ürken öküzün boynuzunun sağ gözüne girmesiyle tamamen görme engelli oldu. Geçimini güçlükle sağlayan ailesi, Aşık Veysel’in gözlerini tedavi ettiremedi.

Halk ozanları ve aşıklık geleneğiyle tanınan Emlek yöresindeki Sivrialan’a sık sık aşıklar gelir, sohbet, muhabbet ve cem yapardı. Henüz çocukken bu toplantılara katılan Şatıroğlu, aşıklardan deyişler dinleyip, onların paylaştığı bilgilerden faydalandı.

BABASI, ÇOCUKKEN AŞIK VEYSEL’E ÖZEL BİR BAĞLAMA YAPTIRDI

Oğlunun şiire, saza ve söze merakını fark eden Ahmet Şatıroğlu, Aşık Veysel‘e özel bir bağlama yaptırdı. Aşık Veysel, babasının da teşvikiyle ilk saz derslerini köyün saz ustalarından Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin’den aldı. Gittikçe daha iyi bağlama çalan sanatçı, Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan, Yunus Emre ve Aşık Agahi gibi birçok usta ismin eserlerini yorumladı.

İlk evliliğini 1919’da Esma Hanım ile yapan Aşık Veysel’in bu evlilikten bir kızı, bir de oğlu oldu. Oğlu henüz 10 günlükken, kızı da 2 yaşındayken hayatını kaybetti. Usta sanatçı, kızı henüz 6 aylıkken, eşi Esma Hanım tarafından terk edildi. Aşık Veysel’in annesi Gülizar Hanım 1921’in şubatında, babası ise annesinden 8 ay sonra yaşamını yitirdi.

Unutulmaz halk ozanı, bir dönem Sivas Zara çevresindeki köylerde 3 ay kadar kaldı. O süreçte Hafik ilçesinin Karayaprak köyündeki Yalıncak Baba Tekkesi‘ne uğrayan Şatıroğlu, tekkenin temizliğini yapan Gülizar Hanım‘la 1928’de evlendi.

Usta ozanın bu evlilikten de Zöhre, Ahmet, Hüseyin, Menekşe, Bahri, Zekine ve Hayriye adlarını verdiği 7 çocuğu dünyaya geldi. Çocuklarından Hüseyin birkaç aylıkken hayatını kaybetti. Ozanın büyük oğlu Ahmet Şatıroğlu, 2018’de 84 yaşındayken, büyük kızı Zöhre Başer 2020’de 85 yaşında, Bahri Şatıroğlu ise 2021’de yaşama veda etti.

HALK ŞAİRLERİ BAYRAMI’NDA BİRİNCİ OLDU

Sivas’ta öğretmenlik ve Milli Eğitim Müdürlüğü görevlerinde bulunan şair ve oyun yazarı Ahmet Kutsi Tecer’in 1931’de organize ettiği Sivas Halk Şairleri Bayramı’na katılan Aşık Veysel, etkinlikte gerçekleşen yarışmada birinci geldi.

Aşık Veysel 1933’e kadar usta ozanların şiirlerini seslendirdi, bu dönemden sonra ise kaleme aldığı şiirleri besteleyerek, müzikseverlerin beğenisine sundu.

Ömrü yoksulluk ve mücadeleyle geçen Aşık Veysel, Cumhuriyet’in 10. yılı için yazdığı destanın yayınlanması ve Sivas Aşıklar Bayramı’ndaki başarısı ile dikkati çekti. “Atatürk’tür Türkiye’nin ihyası/Kurtardı vatanı düşmanımızdan” dizeleriyle başlayan şiiri Atatürk’e okumak amacıyla bir arkadaşıyla 3 ay yürüyerek Ankara’ya ulaştı ve Hakimiyeti Milliye gazetesine gitti.

Gazeteciler, Aşık Veysel’in yazdığı şiiri not etti ve şiir 2-5 Nisan 1934’te Hakimiyeti Milliye gazetesinde 3 gün yayınlandı. Ancak Veysel, Atatürk’e ulaşamadı.

Aşık Veysel, Sivrialan köyündeki elma bahçesinde kızkardeşi ve torunuyla.

SAZIYLA TÜRKİYE’Yİ DOLAŞTI

Geçimini saz ile sağlayan Aşık Veysel, 1933’ten itibaren Cört İbrahim’le Türkiye’yi dolaşmaya başladı. Bu süreç 1940’a kadar devam etti ve Cört İbrahim’in yerini oğlu küçük Veysel aldı. Bir süre sonra İstanbul’a gidip plak da dolduran Veysel, radyo konserleri verdi. Usta ozan, oğlu Hüseyin’in vefatından sonra diğer oğlu Ahmet’le önce Erzurum’u, ardından Erzincan, Malatya, Kahramanmaraş, Adıyaman ve Ankara’yı dolaştı.

Ankara’da Ülkü mecmuasını çıkaran Ahmet Kutsi Tecer’le görüşen Veysel’e burada İsmail Hakkı Tonguç ve Ferit Oğuz Bayır tarafından köy enstitülerinde ders vermesi teklif edildi. Aşık Veysel hiç düşünmeden teklifi kabul etti. Halk ozanı, 1941’de Adapazarı Arifiye Köy Enstitüsü, 1942’de Hasanoğlan Köy Enstitüsü, 1943’te Eskişehir Çifteler Köy Enstitüsü, 1944’te Kastamonu Gölköy Enstitüsü, 1945’te Yıldızeli Pamukpınar Köy Enstitüsü, 1946’da ise Samsun Ladik Akpınar Köy Enstitüsü’nde çalıştı.

Şatıroğlu, “Toprak” adlı unutulmaz eserini, Çifteler Köy Enstitüsü’ndeyken kaleme aldı ve türkü olarak besteledi.

Balıkesir, Erzurum, Malatya, Kırklareli ve Adana’da da köy enstitülerinde konserler veren sanatçı, böylece binlerce gence bağlama dinletti.

Çiftçiliğin yanında bahçe işleriyle de uğraşan Aşık Veysel, köydeki ilk meyve ağaçlarını yetiştirerek, köylülere de örnek oldu. 1950’den sonra ünü tüm Türkiye’ye yayılan usta ozan için 13 Mayıs 1952’de bir jübile yapıldı. Halkın salonu tıklım tıklım doldurduğu jübilede Ahmet Kutsi Tencer, Bedri Rahmi Eyüboğlu, Eflatun Cem Güney ve Behçet Kemal Çağlar birer konuşma yaptı.

Aşık Veysel Şatıroğlu, 1950’de senaryosunu Eyüboğlu’nun yazdığı, Metin Erksan’ın yönettiği “Karanlık Dünya” adlı filmin son bölümünde rol aldı.

SON KONSERİNİ 1971’DE VERDİ

Sivas’ta 30 Ekim 1964’te 2. Sivas Aşıklar Bayramı’na yarışmacı olarak katılan Şatıroğlu, 28-30 Ekim 1967’de gerçekleşen 2. Konya Aşıklar Bayramı’nda da jüri üyesi oldu. Uzun yıllar çeşitli vesilelerle düzenlenen programlara katılan Aşık Veysel, son konserini 1971’de Nevşehir’in Hacıbektaş ilçesinde gerçekleştirdi.

“Birbirinizle, konu komşuyla iyi geçinin, dirliğiniz, düzeniniz bozulmasın”, “Kürt’ü Türk’ü ne Çerkez’i/ Hep Adem’in oğlu, kızı/ Beraberce şehit, gazi/ Yanlış var mı ve neresi” dizeleriyle birlik ve beraberliğe vurgu yapan ünlü halk ozanı, şiirlerinde yaşama sevinciyle hüznü, iyimserlikle umutsuzluğu işledi.

Yunus Emre’den etkilenen ozan, Türk edebiyatının ve saz şiiri geleneğinin büyük ustalarından biri olarak hafızalara kazındı.

Türkiye Büyük Millet Meclisi, anadil ve milli birliğe yaptığı hizmetlerden ötürü 1965’te özel bir kanunla halk ozanına 500 lira aylık bağladı.

Aşık Veysel, akciğer kanseri nedeniyle 21 Mart 1973’te Sivrialan’da hayatını kaybetti, vasiyeti üzerine köyüne defnedildi. Sanatçının evi Kültür ve Turizm Bakanlığınca müze olarak düzenlendi.

UNUTULMAZ ESERLERİ MİRAS BIRAKTI

Çocukken iki gözünü de kaybetmesine rağmen şiirlerine yansıttığı vatanseverlik, hoşgörü, yaşama sevinci, sevgi, birlik ve beraberlik mesajlarıyla hem kendi dünyasını aydınlatan hem de bugünlere ışık tutan halk ozanı, hafızalara kazınan eserler bıraktı.

Eserlerinde “Veysel”, “Sefil Veysel” ve “Veysel Şatır” gibi mahlaslar kullanan Aşık Veysel, bir şiiri hariç, bütün şiirlerini dörtlüklerle aktardı. “Sazımdan Sesler” ile “Dostlar Beni Hatırlasın” adlı şiir kitapları bulunan ozanın tüm eserleri, 1984’te “Bütün Şiirleri” adlı kitapla okuyucuya sunuldu.

“Uzun İnce Bir Yoldayım”, “Dostlar Beni Hatırlasın”, “Güzelliğin On Par Etmez”, “Atatürk’e Ağıt”, “Beni Hor Görme”, “Beş Günlük Dünya”, “Derdimi Dökersem Derin Dereye”, “Kahpe Felek” ve “Kara Toprak” adlı eserlere imza atan sanatçı, Türkçeyi yalın kullanımıyla dikkati çekti.

Ozanın eserleri pek çok sanatçı tarafından tekrar yorumlanırken birçok yabancı sanatçının da dikkatini çekti. ABD’li elektrogitar virtüözü Joe Satriani, 2008’de çıkardığı albümde “Aşık Veysel” isimli, kendi bestelediği enstrümantal bir esere yer verdi.

Aşık Veysel, 2022’de “vefa” kategorisinde Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülüne’ne layık görüldü. Aralık 2022’de yayımlanan Cumhurbaşkanlığı genelgesi ile vefatının 50. yılı nedeniyle 2023 yılı Türkiye’de “Aşık Veysel Yılı” olarak kutlandı.

[arinaelahmead]

Fungsi Keluarga ?!?

Jaga malam ruang rawat inap melati kemarin lelah sekali rasanya, selain energi yang habis karena mengurus anak sakit yang dirawat juga sedikit lelah karena tidak ada tidur sama sekali, namun entah kekuatan ramadhan ini luar biasa sekali ada saja energi yang terpancar dari untaian ayat dan dzikir yang dibaca disela sela jaga malam

Meninggalkan RS pukul 06.00 WITA pagi, matahari sudah mulai muncul namun, karena harus kembali lagi ke RS pukul 8 maka, aku berniat untuk tidur sejenak dikamar yang penuh dengan ketenangan

Tiba dirumah disambut hangat oleh celotehan ponakan laki-laki yang sudah aku anggap seperti anak pertamaku :), Ali namanya si bocah laki-laki 4 tahun yang sekarang senang sekali mengobrol dan diskusi, aku disambut hangat dikamar serba hijau sembari ia menunjukan remot AC barunya yang memiliki fungsi sebagai senter

Entah mengapa kelelahan yang menyelimuti sejak keluar dari lorong RS hilang begitu saja, aku beranjak mandi terlebih dahulu kemudian melanjutkan obrolanku dengan Ali, dia ikut berbaring di ranjang kecilku, mengobrol banyak hal sampai akhirnya aku tertidur

Entah kekuatan apa yang diberikan anak kecil sehingga ada hormon kebahagiaan yang tidak sama ketika mengobrol dengan orang dewasa, ada kebahagiaan besar entah dari mana asalnya

Hikmah luar biasa kali ini aku tahu mengapa Allah swt. menjadikan fitrah berkeluarga ini selain sebagai fungsi reproduksi adalah sebagai fungsi agama, fungsi psikologis, fungsi sosial budaya, fungsi perlindungan, fungsi cinta kasih, fungsi pendidikan,dan fungsi lingkungan.

Ada banyak hal yang bisa dipetik dari luar biasanya sebuah keluarga terbentuk, semoga Allah izinkan waktu hidupku di dunia untuk bertemu dengan jodoh yang sholih dan melahirkan anak yang sholih dan sholihah.

Kembali pada obrolan Ali anak 4tahun yang bicaranya tiada henti, ada beberapa hal yang aku pelajari, anak di usia gold age (0-5 tahun) benar benar menyerap segala sikap orang dewasa dilingkungannya, dia akan bersikap sebagaimana orang di sekitarnya bersikap

Maka, anak yang baik hanya bisa lahir dan terbentuk dari keluarga dan lingkungan yang baik. Mereka adalah peniru yang ulung dalam segala hal. Apapun yang kita lakukan maka, pasti akan dia lakukan kembali entah kepada kita maupun orang lain. Apapun tindakan dan kebiasaan kitapun pasti akan diikuti oleh mereka. Luar biasanya Allah menciptakan dan menyempurnakan penciptaan dan fungsi otak depan (prefrontal korteks) pada anak.

Ada yang luar biasa lagi dari fungsi dan penyempurnaan penciptaan seorang anak yakni kemampuan berkomunikasi, dari gumpalan darah yang tak bisa bersuara kemudian menjadi anak yang mampu menanggapi dan berbicara dengan orang lain selayaknya orang dewasa.. Masyallah :") namun, mirisnya melihat anak-anak dengan diagnosa speech delay yang dipengaruhi oleh faktor gadget dewasa ini, beberapa sumber dan kasus yang ada kecanduan screen time ini terjadi karena orang tua tidak mengajak anak-anak berkomunikasi rutin dan hanya membiarkannya asik dengan gadgetnya, padahal fungsi komunikasinya perlu disempurnakan dengan komunikasi dan bersosialisasi dengan anak sebaya maupun orang tua. Mayoritas terjadi karena kesibukan orang tua yang jadi penyebabnya.

Semoga Allah jadikan anak keturunanku memiliki kemampuan komunikasi yang baik, menjadi anak yang mampu menjadikan lisan mereka sebagai sumber kebaikan bagi hidup, agama, dakwah, pendidikan, dan karirnya. Semoga Allah mampukan diri ini mendidik anak-anak sholih/ah dan mushlih/ah. Aamiin Yaa Rabb