#do bytu

[wzart]

(přes "Cesta do vesmíru 5" Magnet for Sale by Wartist )

[vinodecko]

Do bytu se nastěhovali noví lidé a duchové mají smíšené pocity

Někteří si uvědomí že jsou bezmocní vůči lidem a Hošek silně simpuje

[mariolaszyszkiewicz]

Mądrość

Nikt do tej pory nie chciał przebywać w moim świecie, wszyscy wokół uważali , że czuję jak zamyka się nade mną przestrzeń. -Wchodzę w to. - Dalibóg, Jesteś odważny -A ty nastroszona . -Żartuj sobie ze mnie dalej, początkującej. - Nic nie mam w zwyczaju załątwiać pokątnie. Przed nikim nie musisz się chować. Wiem, że tego się bałaś. Nie jesteś wulgarna. Wiem, że tego też się boisz . -Czuję , jakbyś mnie wyprowadzał z zaciemnionego pomieszczenia, na jasne jaskrawe światło słoneczne. Będzie widać moje zgrzybienia, starczy wygląd będzie od tej pory rozpoznawalny. Będzie widać wszystkie plamy wątrobowe na skóze i wszystkie pomarszczenia na niej. -I co z tego? Taka mi się podobasz, taką cię ukochałem. Nie chcę tego słuchać, a i nawet, nie odstraszysz Mnie. - "Jarzmo Twoje słodkie, brzemię Twoje lekkie" :) - "Dla miłości najlepszy to czas "

[kocourmokroocko]

Pravidla života a smrti v našem paneláku

(schválená a prosazená Výborem Vlastníků)

Teplá voda se zapíná v sedm ráno a vypíná v osm večer. Chtěl ses osprchovat teplou vodou před spaním? Seš kretén a máš chodit spát v sedm. Běž si dát ledovou sprchu, nebo přestaň zabírat místo na svý evoluční větvi.

Po desátý večer nesmíš jet výtahem. Nesmíš jet výtahem, protože jinak budeš muset vysvětlovat paní O., proč jezdíš výtahem, ačkoliv ti ještě nebylo šedesát, a když musíš mluvit s paní O., máš abnormální delikventní pohnutky. Paní O. za abnormální delikventní pohnutku považuje už fakt, že jezdíš výtahem, ačkoliv ti nebylo šedesát, nedejbože po desátý večer. Máš těžký tašky a bydlíš v šestým? Seš kretén a máš bydlet v jeskyni, jak to Nietzsche a Bůh pro tvou socioekonomickou třídu zamýšlel.

Topení se zapíná v tu samou dobu, co teplá voda, vypíná se odpoledne, opět se zapíná kolem sedmé večer a vypíná se v devět. Tyto časy se mění na bázi cen za plyn, postavení hvězd, jak moc je manžel paní O. nasranej na mladý lidi v paneláku a jestli si ten den někdo vzpomněl, že se mělo zapnout. Je ti zima po tvý ledový sprše? Chcípni, nemáš si holit nohy a podpaží, měl bys vrstvy.

Na trávník se nesmí. Zahradnice a nejlepší kamarádka pani O. tvrdí, že trávník je pouze pro malé děti, aby si na něm mohly hrát. Žádné malé děti si na něm nikdy hrát nechtějí, protože je to hnusnej anglickej trávník, na kterým nic neroste ani nežije, včetně dětí, a děti jsou omezeny miliony pravidly pro hry, co na něm mohou hrát, ale ty na něj nesmíš vůbec. Kvůli dětem. Píše se to tak v Bibli. "Jananáš, syn Ajajáše, smrdutou hnátou na trávník vstoupil, a tu všechny děti v přilehlém panelovém domě kobylky spásly. A prázdnotou zely pak trávníky Jananášových synů..."

Tvůj pes taky nesmí na trávník. Mrňaví psi kamarádek pani O. a zahradnice na něj smí, a velmi často na něj kálí. Ačkoliv tvůj pes v životě na trávníku nebyl, protože na něj nesmí, vždy bude vina za kriminální hovno hozená na něj. Tvé vysvětlení, že tvůj pes nesere sběratelský miniatury, padne na posolenou, podusanou a malými psy pokálenou půdu.

Lavička před domem bude sklizená od babího léta do začátku dalšího léta, a k dispozici bude pouze v těch nejúmornějších, nejteplejších měsících, kdy se na ní nedá sedět, protože zaprvý umíráš, zadruhý je přímo v centru kovbojský přestřelky mezi zahradními rozstřikovači, a za třetí nepotřebuješ mít dozlatova upečenou prdel al dente.

Piknikový stůl a lavice, stojící ve stínu malebné magnólie a bezpečně mimo dosah rozstřikovačů, uklizené nebudou nikdy, ale zato na nich nesmíš sedět, protože je to pižmem označené teritorium paní O., zahradnice, jejich kamarádek a armády mrňavých psů. Ne nepodobné teritoriím tygrů a červenek obecných, vstupem se automaticky měníš v jídlo. Pokud si tam dovolíš páchnout, je stoprocentní šance, že zažiješ prvních 40 minut Carrie od Palmy (POV: Carrie). Akorát je to horší, protože šikanizéři v Carrie neměli vládu nad přívodem teplý vody a plynu. (Skutečným hororem je kapitalismus, který jsme nalezli po cestě.)

Velká Placatá Korková Tabule Křivd ve vestibulu je výhradně na věšení ztracených klíčů a veřejné popravy:

Veřejné popravy mohou zahajovat pouze paní O., zahradnice a jejich kamarádky. Účastnit se jich zjevně taky, protože ani po měsíci a půl, co tam ta cedule visela, nepřibyla jediná čárka, načež byla potupně a v tichosti sňata. Jsem pyšná na tuto republiku.

S kamarády můžete psychicky přežívat prostřednictvím humorných žertíků a radovánek:

Pokud osobně skončíš na Velké Placaté Korkové Tabuli Křivd, nezoufej. Akorát to znamená, že o tobě na schůzi výboru vlastníků odhlasovali, že jsi kretén a nezasloužíš si kyslík, teplou vodu a plyn. Taky pravděpodobně zavolají majiteli tvého bytu, jako kdyby to byl tvůj rodič, a řeknou mu, že seš kretén. Majitel tvého bytu, kterému se před tebou rapidně vystřídalo šest podnájemníků a ten poslední skončil v nemocnici s kompletním psychickým zhroucením po hádce s paní O., si kdesi v Německu hlasitě povzdechne a ukončí hovor. Nes své umístění na Velké Placaté Korkové Tabuli Křivd jako metál slávy, kterýmžto je.

Na chodbě před bytem nesmíš mít koloběžku. Nesmíš jí tam mít, protože by mohla shořet. Koloběžka je kovová. Botník před dveřmi paní O. je dřevěný. Chcípni.

Pokud v bytě soukromě doučuješ angličtinu, budeš obviněn z provozování ilegálního airbnb. Pani O. ví, že tam ilegálně provozuješ airbnb, protože chodí poslouchat za dveře. Ty zase víš, že chodí poslouchat za dveře, protože občas něco divnýho slyšíš, jdeš dveře otevřít, dveře naproti se mezitím velmi rychle zavřou a kolem tvého prahu je opar nesnesitelně silného parfému eau de shnilá broskev a kuličky proti molům (od Avon Lady TM). Užij si zasloužené místo na Velké Placaté Korkové Tabuli Křivd a neser.

Pokud se kdekoliv v domě objeví na zdi škrábanec, mohou za to nejbližší mladí lidé v orbitu paní O. Pokud jsi nebyl ten týden doma, mohou za to klienti tvého ilegálního airbnb, které sice neviděla, ale paní O. moc dobře ví, jak jsou klienti ilegálních airbnb tiší, prohnaní a PLÍŽIVÍ. (Chcípni.)

To, že nejsi majitelem bytu, ale pouhým špinavým, odporným, ilegálním podnájemníkem, ti bude vmeteno do tváře jako argument od všech členů výboru vlastníků, kdykoliv, kdekoliv, v jakékoliv situaci. Řeknou ti i, že jejich byt má nyní hodnotu sedm milionů, aby byl jejich argument pádnější. Skrz dlouhodobý kvalitativní sociologický výzkum jsem přišla na to, že správnou odpovědí NENÍ "Někdo z nás dvou pracovat a platit ten plyn musí, holt". Paní O. tě totiž přestane zdravit. Už dva roky. Odmítne s tebou promluvit slovo. Nevěnuje ti JEDINÝ pohled, a její kamarádky a zahradnice to samé...

................................................a to je tragédie.

[pozartaa]

Podsumowanie: Lipiec

🫐Na wadze: poszło trochę w dół i teraz jestem na lekkiej niedow@dz3. Trochę mnie to zmartwiło, choć są to grosze. Moim celem nigdy jednak nie była niedow@ga, więc nie są to powody do radości. Ważę się co dwa tygodnie w piątki. Wagę aktualizuję w poście przypiętym i opisie bloga

🫐 Limit kaloryczny: nadal i niezmiennie jest to +/-2100 kcal. Nadal jem 4 posiłki dziennie i pare przekąsek. W tym miesiącu jednak te 2100 stało się umowne, ponieważ od 10.07.24 podjęłam decyzję o zaprzestaniu liczenia kcal. Było to spowodowane pewnym wydarzeniem, o którym napisałam w dalszej części tego podsumowania. Zaprzestanie liczenia nie spowodowało jednak tego, że nagle zaczęłam jeść inaczej niż zawsze. Wagę utrzymuje mniej lub bardziej od ponad roku, więc miałam czas nauczyć się odpowiednio jeść i teraz korzystam ze swojego doświadczenia. Czas pokaże, czy była to słuszna decyzja.

🫐Różności: to był miesiąc wielu wydarzeń. Jednym z nich było to że zdecydowałam się pójść do psychiatry. Niestety lek, który zawsze się sprawdzał u mnie tym razem zafundował mi wstrząs seratoninowy. Musiałam wrócić do domu z pracy (koleżanka za mnie pezyszła). Następnego dnia zmieniłam lek na szybkiej pilnej wizycie. Kosztowało mnie to dwa dni okropnego samopoczucia, samo udręczenia i braku apetytu. Po tym wydarzeniu postanowiłam, że są rzeczy ważniejsze niż to czy zjem 2100 czy 1995 kcal. Tym bardziej, że psychiatra zasugerowała mi, że nie darze siebie zaufaniem i to może być powodem napięcia i lęku z którym się zmagam.

Z innych wydarzeń to oczywiście praca. Zaczął się okres urlopowy i teraz ciągle pracuje mając mniej czasu na food-prep. Końcówka lipca mnie wykończyła a sierpień też ma niezbyt ciekawy początek.

Udało mi się skatalogować prawie wszystkie nasze karty do Magic The Gathering, niestety było bardzo mało okazji i czasu by pograć

Ostro też ruszyłam z projektem koszulki dla kolegi na event LARP-owy. Mam okazję wypróbować swoje umiejętności w grafice wektorowej.

Dzięki temu, że przestałam liczyć kc@l odzyskałam sporo czasu dla siebie.

🫐 Statystyka kroków w lipcu

Co nowego w sierpniu

🫐Cheat Day i Dni Bez Liczenia Kalorii (DBLK) przestają mieć rację bytu na tym blogu. CD od dawna nie był mi potrzebny, choć go planowałam bo uważałam, że jeden dzień szaleństwa żywieniowego uspokoi mojego "wewnętrznego żarłoka". Zapewne spełniało to swoje zadanie ostatecznie... Teraz po prostu jeśli będę miała ochotę to sobie taki dzień zrobię, ale nie jest to obligatoryjne.

🫐Nie-liczenie jest dobre dla mojej głowy, więc spróbuję polegać dalej na swojej wiedzy i doświadczeniu jeśli chodzi o racjonalne odżywianie. Będę polegała tez na mojej kontroli wagi co dwa tygodnie. Nie jest to jednak żywienie intuicyjne bo bardzo nie lubię tego określenia. Ja po prostu jem tak, jak się nauczyłam przez całą moją przygodę z odchudzaniem i utrzymaniem wagi.

🫐wkrótce przerobię post przypięty bo wydaje mi się trochę za długi, choć doskonale opisuje to, co się działo ze mną przed i w trakcie prowadzenia bloga

🫐blog jest nadal o utrzymaniu wagi.

[angie-massei]

Analiza/geneza twojego wspaniałego designu Bonifacego?

Bardzo chciałabym napisać coś mądrego, ale prawda jest taka, że design Bonifacego przyszedł do mnie we śnie, po kilku szkicach uznałam, że mi nie pasuje ale nadal chcę coś z tym zrobić i efekt jest jaki jest. Jestem z niego naprawdę zadowolona ale jednocześnie strasznie mnie śmieszy, bo jest bardzo prosty. Skleiłam taki kolaż, który pokazuje kolejność od pierwszego szkicu (tego ze snu lmao), przez jakieś tam eksploracje i inspiracje po efekt końcowy - który też jest końcowy na ten moment, bo ciągle tak myślę o tych jego włosach i one się pewnie subtelnie jeszcze zmienią.

Na początku miał być znacznie młodszy, tak z 10 lat a akcję chciałam osadzić najpóźniej w latach 20 XX wieku - stąd w ogóle fryzura. Pierwotnie jako strój rozpatrywałam albo biała koszula + krótkie spodenki + pończochy albo strój marynarski (który w efekcie przypadł Filemonowi)

Potem uznałam, że przeniosę akcję w lata 70 i dam mu taki typowy prlowski szkolny fartuszek, zrobiłam go starszego, żeby różnica wieku między nim a Filemonem i Szczeniakiem była większa. Z podniesieniem wieku szkolny fartuszek przestał mieć rację bytu a jak zrobiłam go fanem Beatlesów, Marlene Dietrich i Audrey Hepburn to ten strój się jakoś sam nasunął.

Ogólnie strasznie go lubię i niesamowicie mnie cieszy, że tyle osób podziela mój entuzjazm.

[yellowmanula]

Alchemicy wyobrażali sobie wielokrotnie słońce jako coś czarnego, dzięki czemu zyskiwało ono w ich oczach na złożoności, stawało się połączeniem przeciwstawnych zasad życia, co w psychologicznej interpretacji Junga przekształca się w fuzję świadomości (Sol = Słońce = dzienna zasada bytu) oraz nieświadomości (Sol Niger = „anty-słońce” = nocna zasada bytu).

W tym ujęciu czarne słońce nie jest utożsamiane z całkowitą negatywnością — jest raczej traktowane jako konieczny element, w którym człowiek musi się zanurzyć, by się odrodzić i powstać do nowego życia. Za cień słońca uznawano także lunę, czyli księżyc — będący w tradycji alchemicznej emanacją siły komplementarnej wobec mocy słońca"

Piotr Śniedziewski, "Obraz czarnego słońca w wybranych utworach francuskich i polskich romantyków (rekonesans)", 2015

[vrabec-v-hrsti]

moje kamarádka v žertu říká, že mě vychovali jeleni.

našli mě někde v lese (šla jsem tam hledat bludný kořeny a jahody) a vzali mě s sebou do jeleního činžáku jako ta stará paní na Velikonoce. když si všimla, jak mám zničený boty a krvácí mi noha a moje flísovka má tak třikrát ohrnutý rukávy a stejně jsou moc dlouhý. prach tančící světlem jejího bytu chutnal jako meruňky ovocný čaj, co mi vtiskla do rukou měl příchuť prachu a meruňek a ona taky voněla prachem a meruňkama.

povídaly jsme si do setmění a ona mě hladila semišovou dlaní po vlasech i když byly zacuchaný a mastný. a chvěly se jí u toho ruce a mluvila šeptem a mně to nevadilo, protože se mi taky velmi často chvěly ruce a mluvila jsem šeptem. jak jsem nakonec vstala, že musím domů chytila mě za rameno

a bylo deset let v deseti vteřinách ticha kdy jsme se na sebe dívaly a netušily, co dál (já proto, že mi bylo dvanáct ona proto, že mi bylo dvanáct).

nakonec

si mě přitiskla na prsa jako kabát v dešti a vrazila mi do kapsy svatou Anežku kterou vylovila z plechovky od kafe a poprosila mě, ať opět přijdu zakalené oči plné něčeho co mi tehdy ještě nikdo nevysvětlil a v knížkách to bylo popsaný blbě.

ta paní je už asi mrtvá (nevím, protože jsem nikdy opět nepřišla).

ale i když už nechodím po lese a nehledám bludný kořeny a jahody a jelení činžák shořel a svatá Anežka už neni platnou měnou furt na ní často v tichu hlavy myslím –

když je mi smutno když je mi dobře když jsem sama když jsem s někým když nikdo není když nejsem nic

když nemůžu jíst meruňky protože se ukázalo, že jsem alergická.

— Jeleni, 2024

[driffting]

KSIĄŻKI PRZECZYTANE/DO PRZECZYTANIA 2024

Nauczyłem się czytać książki ponownie!!!

Przeczytane: 1. Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera 2. Białe Łzy Hari Kuzuru 3. Ślepnąć od świateł - Jakub Żulczyk 4. Dzikie Łabędzie: Trzy córy Chin - Jung Chang 5. Nigdy Dość: Judith Grisel

Polecam wszystkie ale najbardziej 4

Lista (Kolejność przypadkowa): 1. Tako rzecze Zaratustra - Frudery Nietzsche 2. Muchomory w cukrze - Marta Bijan 3. Jolanta - Sylwia Chutnik (czytam teraz) 4. Notatki z podziemia - Fiodor Dostojewski 5. W świecie głodnych duchów - Gabor Mate 6. Lód - Jacek Dukaj 7. Perfekcja Niedoskonałości - Jacek Dukaj 8. Lolita - Vladimir Nabokov 9. Zaproszenie na egzekucje - Vladimir Nabokov 10. Ulysses - James Joyce 11. Zrobiłbym coś złego - MIchał Jan Chmielewski 12. Sposób na Alcybiadesa - Edmund Niziurski 13. Sklepy Cynamonowe - Bruno Schulz 14. Ludzie Bezdomni - Stefan Żeromski 15. Bracia Karmazow - Fiodor Dostojewski 16. Ósmy dzień tygodnia - Marek Hłasko 17. Cmentarze - Marek Hłasko

Ogólnie to niektore juz czytalem z listy ale to sporo lat temu, polecajki z tematyki: dla nastolatek, egzystencjalizm milewidziane.

Jakies fajne ANIME też mozecie chce grobowiec swietlikow i pare innych obejrzec ale polejki przyjme

[skrzynka]

ogolem jak ja mowie girll czy babo czy laskaaaa to w mojej glowie to sie nie odnosi do mnie czy do rozmowcy tylko do jakiegos bytu wyzszego tak samo jak mówienie boże god is a woman ariana miala racje

[wzart]

(via "The city of the future 11" Magnet for Sale by Wartist)

[missmiattarocks]

zoznam poetickych a estetickych udalosti v casopriestore (ktore som zazila alebo zazivam)

prechádzanie sa po viničných radoch na kopci krátko pred západom slnka

jazda (starou) MHD počas jemného dažďa cez zelené mesto (bonus points ak sú zarosené okná a autobus je ľudoprázdny)

písanie denníka pri teplom kozube, zatiaľ čo vonku je typická kosťomrazivá večerná zima

keď večer otvoríte okno vášho bytu a hneď zacítite ten svieži večerný vzduch (neráta sa, ak musíte meniť polohu vášho nosu aby ste cítili ten vzduch)

neskoré jarné rána, keď vás prebúdzajú slnečné lúče a vy si ešte s prázdnym bruchom sadnete do obývačky, ľahnete si na gauč a začnete čítať knihu

prvý sneh tohto roku

písanie atramentovým perom

písanie tušom (!!!!)

zimný čajík, huňaté ponožky a obľúbená disneyovka

keď sa vrátite z výletu neskoro večer a nad vaším domom visia drobné hviezdy <3

(pre muzikantov) ten moment, keď po týždňoch cvičenia zvládneš zahrať tú jednu skladbu bez chyby, so zatvorenými očami a aj so svojou emóciou v každom tóne

antikvariáty (v jednom som našla staré meče na šerm, zabudla som ich meno. jeden stál asi 500€)

tráva na lúke, ktorá sa vlní vo vetre

[leomistic]

Dnes jsem své romantické duši koupila rudé růže.

V noci se mi zdálo o muži, ve kterém mám zalíbení. V tom snu odcházel z mého bytu a stále se vracel, ale pořádně se nerozloučil. Nakonec jsem se dočkala. Když mě chytil do náruče a políbil, svět kolem nás se roztočil. A začala !hrát hudba.

Tak jsem dnes vytvořila playlist, jaká hudba by to mohla být.

[harimenui-forever]

Já, jeda do Brna za kamarády do bytu: Brno, Brno, buzerantů plno a bude jich tam ještě víc >:D

[kasja93]

Hej

Zjedzone: szklanka domowego wina z przyprawą do grzańca

Spalone aktywnie: 432

Mówiłam, że nienawidzę Paryża? Ale od początku…

Wstałam o 2 nad ranem, poszłam po wiadro espresso na stację paliw (miałam to w cenie parkingu) i ruszyłam. Przez kilka godzin rozmawiałam przez telefon z przyjacielem bo on też jechał po nocy. W sumie to startowaliśmy niemal o tej samej godzinie.

Po godzinnej drzemce w Belgii wjechałam do Francji. Mamy obowiązek zaznaczania w tachografie, który śledzi nasze poczynania odnośnie jazdy, prędkości i czasu pracy, każdorazowe przekroczenie granicy. Wjeżdżam zatem na pierwszy parking we Francji a tam niezmiennie przywitał mnie taki oto znak:

Wcale a wcale piktogram człowieka jest czarny XDDD mogę się z tego śmiać bo już dwa razy miałam pasażerów na gapę na naczepie.

Korek za korkiem korek poganiał czyli Paryż. Począwszy od osobówek zmieniających 4 pasy ruchu na raz, po dawców organów na jednośladach kończąc Paryż jest po prostu mega nie przyjemnym do jazdy miejscem. Nie wspomnę o syfie oraz koczujących na poboczach, pod wiaduktami czy skwerkach koło dróg bezdomnych. Chociaż nie wiem czy określenie bezdomny ma tu rację bytu skoro sklejają sobie chatki z wszelkiego rodzaju odpadów. Bezdomni to raczej ci co pod wiaduktami rozkładają się w samych śpiworach. Generalnie nie za przyjemne to wszystko.

Zajechałam na firmę, zostawiłam naczepę i zabrałam drugą pustą. Zrobiłam sobie ustawowe 45 min przerwy i zabrałam się za pokonanie 50 km na parking. Łącznie zajęło mi to 1:21 minut samej jazdy.

Mając 8 km do parkingu zablokowały mi się na naczepie koła 💀 zjechałam na pas awaryjny, ale za uja nie było szans by wysiąść bo byłoby to równoznaczne z rozmaśleniem. No to co? Zadzwonił pod 112 bo ten numer obowiązuje w całej UE. Mój francuski jest na poziomie mega podstawowym, więc skusiłam się na język angielski. Wytłumaczyłam gdzie jestem, co się stało i w czym siedzę. Przyjęto moje zgłoszenie a po jakiś 10 minutach zadzwoniła do mnie policja z zapytaniem o szczegóły. Wyjaśniłam co i jak, że sama naprawię usterkę tylko potrzebuje by ktoś mnie zabezpieczał. Pan był bardzo uprzejmy i po przyjęciu zgłoszenia życzył mi powodzenia. Po kilkunastu minutach przyjechali panowie z obsługi autostrady, zamknęli dla mnie jeden pas ruchu i po kilku minutach zaciąganiu i odciąganiu zaworu blokującego hamulce na naczepie udało mi się odblokować koła. Takie sytuacje się zdarzają. Może nie często, ale się zdarzają. Więcej czekania, niż „naprawy”, ale bezpieczeństwo przede wszystkim. Gdyby pas awaryjny nie był tak wąski może i by się udało pokonać służby drogowe, ale w tej sytuacji inaczej się nie dało.

Na szczęście wszystko poszło dobrze, ale co się zestresowałam to moje. Jak w końcu zaparkowałam (a parking był tak zawalony, że musiałam się cofnąć by zająć najprawdopodobniej ostatnie wolne miejsce) to otworzyłam domowej roboty wino z winogron, doprawiłam przyprawą do grzańca i wypiłam by ukoić skołatane nerwy.

Mam 20 km do jutrzejszego załadunku w Amazonie zatem budzik nastawię sobie na 2:30 nad ranem i będzie dobrze.

Z tego wszystkiego, aż odechciało mi się jeść zatem poza winem nic nie wpadło dziś. Jak wstanę zjem jakiś proteinowy nabiał czy coś

[kocourmokroocko]

kdysi jsme s mou o šest let starší sestrou objevily u prarodičů v bytě prastarej psací stroj, kterej zázrakem nebyl vyschlej jak Zemanovo játro. coby majitel schopnosti číst, psát a jezdit na kole se má sestra okamžitě rozhodla, že mi na něm napíše pohádku — a tak i učinila. dílo, čítající zhruba dvě stránky, obsahující sestřin plný podpis (kdybych jí náhodou ještě neznala, žejo) a nesoucí název "O KUCHYŇSKÉ LINCE, CO BYLA RŮŽOVÁ", se pro dnešní čtenáře bohužel nedochovalo, nicméně v této paměti se pokusím alespoň o hrubé shrnutí celého dramatu.

kuchyňská linka bydlí v kuchyni.

je růžová.

to, že je růžová, z ní dělá nejdůležitější nábytek v domácnosti.

ostatní nábytky a spotřebiče nejsou a nikdy nebudou tak dobrý, protože nejsou růžový. vědí o tom.

linka o tom ví taky.

linka tráví své dny převážně tím, že je linkou, a taky neustálým deklarováním, že je nejlepší, protože je růžová. všechno ostatní vybavení domácnosti je jako "hm, ó ano, to dává smysl, seš nejlepší, milujeme tě, na��e svrchovaná královno, doprdele, kdybych nebyl zelenej, možná by mě Rebeka milovala" a jinak tak jako prostě existujou.

ALE EJHLE!!!!!!!!!!!! ZVRAT!!!!

jednou majitel bytu příde do kuchyně, procitne z dospěláckýho transu mětí práce a chození do ní a myslení si, že jeho růžová kuchyňská linka by měla vládnout všem spotřebičům v domácnosti, protože je růžová, podívá se na svou kuchyňskou linku a zvolá...

"CO TADY DĚLÁ TA HNUSNÁ ŠPINAVÁ KUCHYŇSKÁ LINKA?!"

a pak jí k šoku všech ostatních nábytků i linky samotné bez milosti vyhodí na skládku.

(absolutně tady sestru chápu. já si taky doteď myslim, že když je něco špinavý, jedná se o neřešitelnej problém a vyhození předmětu na skládku je validní způsob, jak danou krizi překlenout.)

linka je na skládce a vůbec se jí tam nelíbí. má existenční krizi. říká si "opravdu jsem bezcenná?? ale to neni možný, vždyť jsem růžová! jsem nejlepší!!!!" a oznámí tento fakt ostatním věcem na skládce.

dezolátním, cynickým věcem na skládce je to absolutně putna, dál spolu hrajou piškvorky a hnijou.

růžová linka sezná vlastní bezcennost tváří v tvář kosmu. po hluboké existenciální krizi uhnívá v bezcennosti a bezcenném bezcenní, naprosto bezcenná (a růžová).

konec.

bylo to formativní literární dílo mého raného dětství. myslim, že to bylo i dost formativní literární dílo raného stáří naší babičky, která mi musela části pomáhat číst.

díky, sestři. ♥ mmch Hans Christian Andersen dneska volal, že tě vylučujou z klubu pisatelů depresivních tragédií pro nadměrnou brutalitu.