#en galego

[rataporca]

Na procura de mutuals!

Ola, son Gema! Teño 27 anos e son galega. Adoito postear en galego, nglés e castelán e me movo en círculos bastante queer (son NB e BI).

Volvín recentemente a Tumblr (onte) e me gustaría atopar mutuals :3

Estes son algunhas das miñas afeccións e gustos (sen orde concreta):

HEMA (Historical European Martial Arts)

Manga/Anime (Frieren, Nana, JJBA, Dungeon Meshi, FMA, Sailor Moon, Pichi Pichi Pitch, Evangelion, JJK, Berserk, Beastars, Aggrestsuko, Dorohedoro...)

Videoxogos (RDR2, Dragon Age, LoL, Stardew Valley, Skyrim, Os Sims, The Legend of Zelda, Animal Crossing, Spyro...)

Ler (fantasía, sobre todo)

Escribir (de cando en vez me ven a inspiración e escribo algo)

Punto de cruz

Ratiñas

Bechos de Sanrio

Nostalxia

Coleccionar figuriñas e cacharros

Series (Arcane, Sexo en Nueva York, Castlevania...)

Moitos biquiños e espero que este post chegue á xente chula galegofalante dos currunchos escuros do Tumblr nwn

[cookacake]

Se xa é difícil atopar comunidades galegofalantes en sitios propios da Galiza, o problema que estou a ter para atopala nesta rede social tan anglocentrista non hai por onde collelo. Simplemente quero mutuals galegofalantes de maneira regular :(

[pialfa801]

Isto vai ser un pouco rambling pero é que non podo sacar da cabeza como usamos a palabra "chao".

Tipo si, é principalmente unha despedida, pero poderiamos considerar que tamén é un saúdo nun contexto específico? Que eu nunca o pensara así porque a forma na que mo explicaron sempre foi como "saudar despedíndote", pero se estás saudando... pois... é un saúdo.

Refírome a cando vas camiñando pola rúa, ves a alguén que coñeces e queres saudar por educación pero queres deixar claro que non tes tempo ou ganas de ter unha conversa de verdade. Que fas? Dis "Chao!" en vez de "Ola!".

E non sei se é que non busquei con moitas ganas, pero non atopo nada ao respecto deste uso. É algo moito menos común do que pensaba? Sei que a miña familia non é a única que o fai porque teño dito chaos que reciben chaos en resposta.

[kinocube]

O ollo e a máquina III - A Era espacial

Chegou o 3º artigo dos especiais d'O ollo e a máquina! Imos canda Arthur C. Clarke e mais Stanley Kubrick a explorar os confíns máis alá das estrelas na Era espacial! 🚀🌒

[manoelt-finisterrae]

Galiza

© Manoel T, 2024

[zorrxchicle]

alghén ten opinións sobre o debate que queira comentar?

[rataporca]

Hoxe foi un día bastante de putísima merda a verdade.

En principio só ía ter tour ás 12, pero ao final tiven ás 10, ás 12 e ás 19. E todo cunha calor HORRIBLE e coa xente a chorar de que ía calor.

Rula, ninguén che obriga a reservar o free tour! Se vai moita calor, cancela e mellor para todas, pero non veñas ao tour con cara de peido e esteas a queixarte de seguido de que vai calor. E que nos pasas a mala vibra ás demais.

E mañá e pasado igual, vai ir moitísima calor e teño 4 reservas por día. A ver se cancelan algo porque non teño a paciencia para aguantar o plan no que está a peña. Me poñen NEEEEEGRA

[cookacake]

Necesito atopar o meu estilo de debuxar caras a verdade.

[pialfa801]

Aviso para a toda a xente que me segue que teño como máis de 300 publicacións no borrador e como un tercio delas son só de Gravity Falls. A única razón pola que aínda non as publiquei é que teño un mutual por aquí que aínda está en proceso de ver a serie e non quero facerlle spoilers (a publicación de [redacted] chupasangue non conta, a miña necesidade de compartir iso co mundo era demasiado grande).

Espero que sexades conscientes de que esa é a única barreira que me impide reblogar constantemente posts de Gravity Falls, o único que vos salva do spam que está por chegar.

Para cando o momento chegue, síntoo moito (ou de nada xdd).

[kinocube]

Un vermello profundo - Recomendacións de Samaín 2023

En Kinocube Cinema gostamos de pasar as datas festivas e especiais acompañándoas de bos filmes. Aquí vai unha pequena selección de filmes para o Samaín deste ano. Guindade as pipocas ao lixo e asade unhas castañas, que a ocasión o merece!

Frankenstein (James Whale, 1931)

Peza inaugural, xunto co Dracula do mesmo ano, dos monstros de terror clásicos do cinema. É preciso tomar con pinzas a adaptación narrativa do clásico gótico de Mary Shelley, que como tal deixaría moito que desexar, e considerar este filme como unha obra en si mesma na que brilla, sobre todo, Boris Karloff como un deses monstros inocentes dos que temos falado na nosa bitácora, unha metáfora, quizabes, de toda aquela persoa que é perseguida por non cumprir co que a sociedade agarda dela.

Frankenstein é o científico. Baixo estas liñas, A Criatura.

The Birds (Alfred Hitchcock, 1963)

O Samaín é o momento de enfrontarnos aos nosos medos. Se padeces de ornitofobia, este filme clásico de Hitckcock será máis terrorífico que calquera halloween flick con asasinos en serie, pantasmas ou vampiros. E ben, se non tes ornitofobia, tamén.

Ante todo, é unha lección de suspense cinematográfico.

Profondo Rosso (Darío Argento, 1975)

O noso último vídeo da bitácora esténdese en explicar o xénero do giallo, subxénero do terror italiano con litros de sangue vermello profundo e de traumas freudianos. Se che gusta o gore e o exploitation, aquí a nosa recomendación; pero olliño cos jumpscares e con mortes en pantalla que fan rinchar os dentes...

The Addams Family (Barry Sonnenfeld, 1991)

Un clásico moderno é a adaptación cinematográfica das tiras cómicas de Charles Addams e da serie de televisión dos anos 60, na que se demostra que o diferente e raro pode ser exquisito ou tenro. Perfecto para facer unha double feature coa súa secuela, tamén memorable.

Song of the Sea (Tomm Moore, 2014)

Para as crianzas da casa, un filme de Samaín que non tira dos monstros clásicos sen deixar de ser moi axeitado para a data. Esta absoluta xoia da animación do estudo irlandés Cartoon Saloon xoga de maneira maxistral coa mitoloxía gaélica que arrodea o Samhain (Halloween), os sentimentos, o arraigo e a perda nun pequeno núcleo familiar -cun estilo narrativo moi Ghibli-.

Vai de selkies!

[zsofiarosebud]

Onte paráronme dous guiris en Betanzos. Eu ía cargada cunha caixa de libros na cabeza, costa arriba e, polo tanto, derreada.

Dinme:

- Oye, la plaza? - Que plaza? -digo eu. - La de la iglesia.

Bótolle un ollo ao meu arredor: unha igrexa enorme á dereita. Debaixo dos meus pés, velaí a praza.

- Pues aquí hai unha plaza y una iglesa.

Rínse:

- No mujer, la grande, donde está el ayuntamiento.

Indiqueilles un camiño. Non son de Betanzos, así que nin me preocupei de que fose o correcto -non o era-.

Edit: hai mínimo 5 igrexas e 10 prazas no casco vello de Betanzos. Igrezas en prazas (ou prazas con igrexa), polo menos 4.

[ogatonosaco]

[DI/ Unha foto dun gato branco coas orellas canelas e o rabo listado tumbado nun banco de madeira na calle. Leva un arnés de cuadros marrón cunha gravata de lazo negra. /Fin DI]

[ID/ A photo of a white cat with cream colored ears and a ringed tail laying down on a wooden bench on the street. He's wearing a brown checkers harness with a black bowtie. /End ID]

Sloppy style

[rataporca]

Necesito un tutorial de usar Tumblr, tías,,,,

[pialfa801]

Olaa! Só quería dicir que me enche de alegría ver a alguén de Galiza aquí en tumblr 🩵🤍 Espero que teñas un bo día :D

Ola! Alégrome moito diso! Non somos moitísimos, mais aínda hai máis dun por estes lares. Por se queres saber de máis xente, agora mesmo podo pensar en @zsofiarosebud @jar-jar-ate e @queixumes mais se algunha outra persoa ve este post e quere engadirse queda libre de reblogar ou de escribir unha mensaxe.

Sendo Tumblr unha rede social tan anglófona é algo difícil atoparnos, pero por aquí estamos. Ten un bo día ti tamén!

[zsofiarosebud]

Vai, este ano non sei se o conseguirei... pero vouvos deixar unha lista de poetas para darvos ideas se o queredes intentar vós :)

Uxío Novoneyra

Luísa Villalta

Manuel María

María Mariño

Manuel Antonio

Xela Arias

Marica Campo

Celso Emilio Ferreiro

Margarita Ledo

Antón Reixa

Luz Pozo Garza

Curros Enríquez

( @queixumes por se che interesa :3)

take the 2024 dostoyevsky-official challenge: every month, learn one poem by heart. it could be in any language, it could be poetry you already know, it could be poetry you're reading for the first time, it could be a sonnet, it could be a ballad: go wild (but for this, i recommend choosing canonical poetry in your chosen language, not poetry in translation, nor something new). above all, poetry, language charged with meaning to the ultimate degree, is meant to be read aloud, to be felt with the tongue. by the end of the year, you'll have a better intuitive understanding of the poet's craft, of the possibility and beauty of language, an improved reading style, and, through the memorization process, a deep knowledge of each chosen poem—and you'll have committed 12 poems to heart, sitting around for any occasion, keeping you company wherever you go

[jartita-me-teneis]

@ nemedenadie. 🚨Atentos a esto‼️ La Farsa Judicial y Mediática en España: La Doble Vara de Medir en los Escándalos de Corrupción👇🏻

💢 Rueda oculta los expedientes de los contratos a dedo de la Xunta con la empresa del cuñado de Feijóo

▪️ En el circo mediático y judicial que se ha instalado en España, asistimos a la tragicomedia diaria de Alberto Núñez Feijóo, quien no pierde oportunidad para pedir la dimisión de Pedro Sánchez por una causa prospectiva sin pruebas tangibles que afecta a su esposa. Mientras tanto, la Xunta de Galicia, bajo el mando de Alfonso Rueda, escamotea información sobre los contratos de emergencia durante la pandemia, contratos que benefician curiosamente a familiares y amigos del propio @NunezFeijoo.

El Bloque Nacionalista Galego (@obloque) ha alzado la voz contra esta opacidad vergonzosa. Solicitaron, como es su derecho, acceso a los expedientes de estos contratos. ¿La respuesta de la Xunta? Un espectáculo de ocultación digno de los mejores trucos de ilusionismo: los diputados del BNG fueron citados a ver documentos fragmentados en la pantalla de un ordenador, bajo la estricta supervisión de altos cargos, sin posibilidad de llevarse ni una sola hoja.

Entre las joyas que se ocultan tras este velo de secretismo están los contratos con Universal Support, empresa dirigida por Ignacio Cárdenas, cuñado de Feijóo, a la que se adjudicaron cerca de 20 millones de euros en plena crisis sanitaria. No olvidemos a Sibucu, la empresa del empresario cercano al PP que vendió mascarillas con sellos falsos y que, a pesar de la retirada del mercado de sus productos, continuó recibiendo contratos tanto de la Xunta como de la Comunidad de Madrid. Y para rematar, los contratos con Mapé Asesores, vinculados al novio de Isabel Díaz Ayuso, investigado por presunto fraude fiscal.

Es realmente esquizofrénico ver cómo la vara de medir cambia según quién esté bajo el foco. Si el protagonista es @sanchezcastejo, los medios y la oposición se lanzan al cuello con ferocidad, aunque las pruebas brillen por su ausencia. Pero si se trata de Feijóo o Ayuso, la tibieza y el encubrimiento reinan. El Consello de Contas de Galicia ya ha expresado serias dudas sobre la legalidad de estos contratos, pero parece que la indignación y el rigor desaparecen cuando los implicados son los amigos y familiares de la derecha.

En este contexto, la justicia y la prensa en España no son más que actores de una farsa que se representa día tras día, dejando claro que aquí la ley no es igual para todos. Los ciudadanos, perplejos, contemplamos cómo la decencia y la transparencia se desvanecen en el humo del engaño y la manipulación.

#EvaCardenas #TramaElCuñadoDeFeijóo

⬛️Toda la información sobre este caso aquí 👇🏻

publico.es/politica/rueda…