#erica roby

[adamwatchesmovies]

Invasion of the Pod People (2007)

While I didn't enjoy this film, that doesn't mean you won't. No matter what I say, the people involved in this project did it: they actually made a movie. That's something to be applauded. With that established...

Even for The Asylum - a collection of talentless producers and directors who shamelessly trick the visually impaired into buying or renting rip offs of bigger films - Invasion of the Pod People is a low point. For a brief instant, I considered awarding this film an ironic star and then decided against it. There is one scene with some unintentional comedic value but to reach it, you've got to dig through a lot of manure… by hand.

After a strange meteor shower, Melissa (Erica Roby) notices odd behaviour from her co-workers. Her boss, Samantha (Jessica Bork) keeps insisting Melissa bring this bizarre plant home. Could it be connected to the ever-growing number of imposters living among us?

This movie is literally the same thing as Invasion of the Body Snatchers. In the past some of the feeble efforts from the studio have featured what could be described as “original stories” but this is just the same plot we saw before in 1956, 1978 and again in 1993 but under a different name and with none of the suspense or horror. You’ve got the entire plot figured out from minute one - including the ending. Before you argue the same could be said about all the other remakes, keep in mind each new take mixed things up a bit. By being made during the Cold War, the alien invaders in the original represented the red scare. In another decade, the doppelgangers made us think about conformism. The updates featured top-notch special effects or added new elements to the mythology.

To be fair, director Justin Jones does have one noteworthy addition to this now-familiar story: gratuitous lesbian sex scenes. Melissa shows no hints of being attracted to women until four pod ladies start making out inside Samantha’s apartment, tearing off their clothes in a scene that should be erotic but instead makes you feel dirty, like you just watched a real-life hidden camera couch porno. Don’t these women know these images will be out there for display… forever?

The filmmaking is best described as “pathetic”. The lighting is poor. The dialogue is even worse. It’s delivered by non-actors, some of which are clearly reading the script on their lap. You wouldn’t think a low budget would harm this plot. As if on a dare, Invasion of the Pod People proves you wrong. The plant everyone keeps trying to push on Melissa is clearly a big chunk of ginger stuck inside a random pot. They couldn’t even paint it green or something? Do they think we’re too stupid to notice? If you HAD to save money somewhere, cast twins instead of wasting your money on a crappy screen double effect that barely conveys the information you want it to. Human beings don’t act like human beings in this movie, which makes you kinda glad the sinister figures are painfully obvious. Well, I say “glad” but that’s in theory.

Like so many Asylum films, Invasion of the Pod People is an inept waste of time. The scene were the lesbian pod people try to seduce our protagonist makes for some decent jokes about “the homosexual agenda” but that's hardly worth the effort needed to stop yourself from walking away from this ordeal. It’s been a long time since I seriously considered taking the DVD out of my machine and snapping it in half like I did today. (On DVD, December 13, 2019)

[weirdlookindog]

Edy Williams, Phyllis Davis, Erica Gavin, Marcia McBroom, Cynthia Myers, Angel Ray, Dolly Read, and Lavelle Roby in Beyond the Valley of the Dolls (1970).

[zo-inks]

Being part of the party and always on roller skates.

-People say they have never seen you walk before.

-Even in school, you always found a way to sneak wear them.

“Miss [Y/n] please follow dress code”

“How they get on my feet????”

…

-Dustin and Lucas have bet for how many times you fall down.

-They failed a bet because you have a great Balance

“I bet 20 bucks, she falls twice.”

“Your kidding, I bet 25 she doesn’t fall at all.”

-Cue Will being worried that you’re hurt and mike rolling his eyes.

“Again, Will I’m fine.”

“Just making sure [y/n]”

-Steve trying to remember the last time he saw you go up the stairs.

“Hey, [y/n] how do you go upstairs????”

“…you will never know”

- Robin having you do free child Labor, when she’s working [you attract more customers]

“Okay I’m going on break, kid.”

“But Robi-“

“You got this.”

-Nancy trying to get you into real shoes

“Come on, [Y/n] you can’t live in those skates forever.”

“I CAN AND I WILL”

-Jonathan making sure you rest too

“Oh hi, Jonny boy.”

“Car now”

“…but-“

“I’m taking you home.”

Eleven making sure you don’t fall with her power

(totally knocking you over when you piss her off)

“…..”

“……”

“Don’t eat my waffles.”

Skating with Max, late at night

“So you and Lucas?”

“Shut up [Y/n]

Erica wanting you to do something else with your life

“I don’t care, Erica. I’m too young to worry about the future.”

*cue eyeroll*

Seeing hopper late at night,

“Go home, kid”

“I’m fine”

Joyce talking about how she used to skate.

*Doing a trick*

“Remember when I did that once , never did it again.”

When you play D&D

Your character totally has skates

“I roll to throw my skate at the ogre.”

“… *sigh* you make damage on him”





[slikbedding]

my freedom

Steve Harrington x fem reader

warning: fluff. 

There you are, pinned to the door of the creel house, he’s got you now. You’re screaming for help, for Steve, not like it’s much help. There they search the house, your bag, everywhere looking for your Walkman and your favorite song. “Y/N! HURRY UP ALREADY!” Dustin yelled out from the living area of your trailer. Nancy and Robin are searching through your bras and panties, Eddie and Lucas are searching through boxes in the hall closet, Erica and Max are looking in your actual closet and under your bed, and Steve is trying to help but he’s more worried about you. “I FOUND HER WALKMEN!” Max yelled running to Dustin placing the headphones on your head. “WHO KNOWS HER BEST!?” Eddie yelled loudly at everyone. “F/S! I FOUND IT.” Nancy screamed running to you quickly putting the tape in the Walkman. Vecnas close telling you it’s time when you hear your song playing. Sigh of relief washes over you, Vecnas turns and sees an opening and your friends standing at the edge of it screaming your name. And a brief moment you swing your legs and kick Vecna. He releases you from his grasp, and you start running towards your friends. You screamed as soon as you got close enough to where your friends are. When you return to your friends You fall into Dustin’s arms, crying. “Shit, first Chrissy, then Fred, then Patrick, he almost got max, now me.” you sat on the floor next to Dustin. Steve just watched from the hallway as you talked to the group. Explaining why vecna was after you, the trauma you went through. Steve just watched you talk about your mental and physical, how you used to blame yourself for not being able to save your younger siblings. After a while your voice had vanished from his ears all he heard was silence as he watched you. All he thought about was protecting you. “and they died shortly after I left in a house fire. And I blamed myself for so long. So vecna is feeding off that, the guilt and hatred i have.” you spoke, catching Steve's attention, finally. “He won’t touch you," Steve smiled slightly, which made your heart flutter, he wanted to protect you. “ both of you, we won’t let him.” he added, looking at you and max. Of course he says that. you thought you knew he would never show his feelings for you. “Comforting Harrington, really comforting.” you had said sarcastically. Everyone and their parents knew that you and Steve were crushing on each other hard ,however you and Steve were oblivious to your feelings for one another. A few hours had passed Steve was driving you, Eddie, robin, max, Lucas, Erica, and Dustin were on your way to Steve's house. robin was sitting in the passenger seat, in the back seats were max, Lucas, and Erica, and in the trunk basically was you and Dustin. Eddie was laid down next to you with a blanket covering most of him. “How did life get so fucked?” you half joked, talking to Eddie and Dustin, tiling your head up slightly leaning it against the window of the car. Steve had blocked out everyone and everything while he drove, thinking about you. Your eyes, your smile, your laugh, your voice. He looked at you in his rear view, he watched you as you talked to Dustin and Eddie, only for a short while. Pulling up to Steve's house it was around midnight, the kids snuck Eddie in, robin, you and Steve stayed outside catching the crisp cool air. “I'm gonna make sure they don’t fuck anything up.” Steve smiled walking inside, leaving you and Robin alone. “Robin, don’t start.” was all you could say at the moment. ”I'm going to start, Steve likes you a lot Y/N. He always stares at you, when you come into the store, I make fun of him for it all the time. As a matter of fact, he often calls me at like 3am to talk about you and how pretty you are, how your eyes shine in the sunlight, or how nice your hair looked that day. Honestly, it's annoying.” she ranted. “Robi, I like him so much. However, with everything going on I can't act on my feelings yet. I have a target on my back now from vecna, I live in a trailer with my ex boyfriend, I have severe trauma from my childhood, i lost everything already, but i refuse to lose Steve. he's my safe space, my home, my heart, my love, My freedom.” you finished your speech, you hadn’t even realized that you were looking at your feet, or the tears falling from your eyes. That was till robin placed her hands to your face wiping the tears that had fallen away. “Oh honey, there might never be a good time to tell him how you feel or a good way to say it. You just have to do it.” Robin smiled, you were quick to hug her. It was around 2am and everyone was asleep, except for you. You were sitting outside on a pool chair headphones on playing your song. You felt a tap on your shoulder. you turn to see Steve, shirtless and in sweatpants, he smiled slightly at you. “Why are you still up?” he asked, he sat next to you. “Thinking,” you said. “About what exactly?” he asked. “You, no time will be right for this but who knows when or who vecna is gonna go after. So, I might as well speak now or never speak again.” You said looking over at Steve, he had a look of concern and confusion on his face. “I am in love with you, why did it take me this long? I have no idea, but I'm glad I've held my tongue this long. Why? Because I feel like now would be the best time. Steve, you are everything to me, you are my safe space, my home, my heart, my love, My freedom.” you finished and looked over at Steve. “Finally, I have been wanting to tell you my feelings for months now. I'm glad you said something first, because I know that I would most likely start rambling like an idiot.”  he smiled and leaned in close. His breath is warm, lips barely touching yours. It was a form of torture to you, he's so close and so far. Finally, you had enough and closed the small gap between you both. He placed his hands on your waist pulling onto his lap and one hand left your waist and made a claim on your neck. Which deepened the kiss, his tongue slid across your bottom lip you pulled away to catch your breath. “ Let's save that for another time, Harrington.” you chuckled, Steve laughed with you. “I've waited long enough to kiss you, I can wait a little longer for that, Y/L/N.” he smiled. He soon picked you up and took you to his room. “Now, lets get some sleep.” he said, putting your cassette in his boom box to play your song. Steve laid next to you and kissed your forehead and soon you fell asleep. Yeah this is your freedom.

[demons2003]

My Boys (Chapter 40)

Series List

Y/n's pov

El lays on the floor screaming and sobbing from the pain of whatever is in her leg. We all stand around her, not knowing what to do to help her. "What is that?" Erica exclaims. I grab onto El's hand and shush her gently while brushing a hand through her hair. "It's ok, it's ok," I whisper to her over and over, trying to block everyone else out. "There's something in there," Mike yells. "No!" El exclaims as the thing moves further in her leg. "Jesus Christ," I barely hear Dustin whisper. "Keep her talking. Keep her awake, okay?" Jonathan finally says, getting up from his spot and running off somewhere. I look down at El and say, "Hey El, I know it hurts but I need you to focus on my voice. Or Mikes. We need you awake with us." Mike leaves over her as well and panics when El slowly closes her eyes, "Hey, hey, hey. Stay awake, stay awake. Let's get her on her side, on her side." "Easy, easy, easy, easy," I say as we all move her two her side. "It's... uh... You know, it's not actually that bad. There was a... The goalie on my soccer team, Beth Wildfire, this other girl slid into her leg and the bone came out of her knee, six inches or something, it was insane," Robin rambles with fear. "Robin," I whisper up to her and grab onto one of her hands "Yeah?" She asks, looking down at me. "You're not helping love," I tell her, Steve giving me a slightly confused look. "I'm sorry," she whispers and looks back to El. I smile at her and say, "It's ok, you tried."

Jonathan comes running back over to us with some things in his hands and warns, "Okay. All right, El? This is gonna hurt like hell, okay?" El sits up to look at him and says, "Okay," with a broken sob. "Need you to stay really still," Jonathan continues to tell her while getting everything ready to get that thing out of her leg. "Here, you're gonna want to bite down on this, okay?" Jonathan says while passing Mike a wooden spoon. Mike places it in her mouth and we both hold as tight as we can on El. "Holy shit. Holy shit." Dustin freaks out over and over again. Jonathan brings the knife over El's leg and looks up at us all. "Do it," Mike says to him. Jonathan gives a slight nod and starts to cut into El's leg.

El starts screaming around the spoon as Jonathan cuts down her leg. "Oh god," I whisper, looking away from her leg to look at El. "Oh shit," Dustin says before I hear Jonathan drop the knife on the ground. "You're doing so good El," I whisper, quickly looking down at everyone near her leg. Jonathon looks up worried before he digs his hand into the cut, causing El to scream louder. Jonathan digs around a bit to try and get the thing out but nothing is happening. "Jonathan!" Nancy yells at him but he yells back, "Stop talking!" He moves his fingers to the side and El screams and moves a little bit. "No, no, no, no," I whisper and hold her down a little more. "No! Stop it! Stop! Stop!" El yells at Jonathan after spitting the spoon out of her mouth. Jonathan pulls his fingers out of the cut and El says, "I can do it." She leans up and out of Mike and my grip and hovers her hand over her leg. El yells out as the thing in her leg is pulled around by her powers. I stand up from her and wrap my arms around Robin to keep her somewhat calm. "God!" El yells out, concentrating harder on getting this thing out of her leg. She lets out a massive scream which causes the glass behind us to break. I pull Robin away in the hope of not injuring her. The thing is lifted out of El's leg and she throws it across the room away from us. It starts to crawl away but someone walks into view and squishes in under their boot.

We all look over at who's walked in to find Joyce, Hopper and another random dude all looking over at us. "Oh thank god," I whisper and pull Robin closer into my body. Joyce and Hopper run over to the group and crouch down next to El. Steve walks closer to me and asks, "Are you both ok?" We nod and Steve gives me a quick kiss on the forehead so no one but Robin and I notice it. We all move to the centre of the mall and look around at each other. Robin and I sit down on the edge while Steve stands behind me with a hand on my back. "What the hell is going on?" Hopper asks us all in his angry gruff voice. Steve, Robin and I all describe all of the Russian stuff we went through with Dustin and Erica butting in every once and a while. The other group then describes everything that happened to them and what we were about to be facing.

"The Mind Flayer, it built this monster in Hawkins, to stop El, to kill her and pave a way into our world," Mike explains to the adults. "And it almost did. That was just one tiny piece of it," Nancy says. Fuck, it's bigger than that? We're so fucked right now. "How big is this thing?" Hopper asks the group. "It's big. Thirty feet, a least," Jonathan answers. "Yeah. It sorta destroyed your cabin. Sorry," Lucas tells Hopper. Hopper looks at him annoyed but doesn't say anything about it. Steve walks away from Robin and I for a second and asks, "Okay, so, just to be clear, this... this big fleshy spider thing that hurt El, it's some kind of gigantic... weapon?" "Yes," Nancy confirms for him. "But instead of, like, screws and metal, the Mind Flayer made its weapons... with melted people." "Yes, exactly," Nancy snaps at Steve. I glare at her while Steve replies with, "Yeah, okay. I... Yeah, I'm just making sure." "Are we sure this thing is still out there, still alive?" Joyce asks. "El beast the shit out of it, but, yeah, it's still alive," Max tells her. "But if we close the gate again..." Will starts to explain but Max finishes it off with, "We cut the brain off from the body." "And kill it. Theoretically," Lucas says.

We all look at each other before the guy that came with Hopper and Joyce calls out, "Yoo-hoo!" We turn around to see what's going on but he's just waving his arms around and saying "Yoo-hoo!" again. He continues to walk over to us and waves around pieces of paper. He walks over to a table and puts the papers on the table. "Okay, this is what Alexei called, 'the hub.' Now, the hub takes us to the vault room." He explains. Wait, who the hell is Alexei? "Okay, where's the gate?" Hopper asks. "Right here. I don't know the scale on this, but I think it's fairly close to the vault room, maybe 50 feet or so." The other guy says, pointing to the maps he has. "More like 500," Erica interrupts. "What, you're just gonna waltz in there like it's commie Disneyland or something?" Erica asks him while Hopper's friend looks confused at her. "I'm sorry, who are you?" He asks. "Erica Sinclair. Who are you?" Erica questions. "Murry... Bauman," He answers her, confused why he has to answer to a child. "Listen, Mr. Bunman, I'm not trying to tell you how to do things, but I've been down in that shithole for 24 hours. And with all due respect, you do what this man tells you, you're all gonna die," Erica says in her typical attitude. I get up from my seat and stand next to Dustin who's behind Erica. "I'm sorry, why is this four-year-old speaking to me?" Murry questions and looks at Hopper for help. I take a step closer to Erica as she snaps, "Um, I'm ten, you bald bastard!" "Erica!" Lucas stutters at her language. "Just the facts!" Erica snaps at him before Dustin says, "She's right. You're all gonna die, but you don't have to. Excuse me. Sorry, may I?" Dustin walks over to the map and looks up at Murry while Murry sarcastically says, "Please."

I walk over to them and look over Dustin's shoulder. "Okay, see this room here?" Dustin points to something on the maps before continuing, "This is a storage facility. There's a hatch in here that feeds into their underground ventilation system." He draws across the map and further explains, "That will lead you to the base of the weapon. It's a bit of a maze down there, but between me and Erica, we can show you the way." "You can show us the way?" Hopper asks them sceptically. "Don't worry, you can do all the fighting and the dangerous hero shit, and we'll just be your... navigators," Dustin tells him. "No," Hopper and I say at the same time, my tone stricter then Hoppers for once. Dustin looks up at us surprised and Hopper just says, "Nope." Hopper turns away from them and walks over to his bag.

I pat Dustin on the head and walk over to Robin and Steve who are sitting in a food place. "You okay?" I ask Robin and place my hands on her shoulders. She looks up slightly angry and pushes me away. "Do you think I'm ok? You lied to me!" She snaps at me. Steve walks closer to us and sits opposite us. I look down and say, "I know, but I needed to protect you." Robin shakes her head in disbelief and asks, "What are you talking about? Every bad thing you've gone through you've told me about. We do everything together." I nod and push my hair out of my face. "I didn't want it killing you like it has me," I say, lifting my head to look into her eyes. Her face softens and she cups my cheek in her hands. "We talk to each other. That's all I ask," She whispers to me, pulling me into a hug. I grab onto her tightly and say, "I know." We stay like that for a little before I hear a jingly of keys being thrown towards us. I let go of Robin and watch as Steve catches a set of keys that were thrown to him.

I look in the direction they came from and see Erica and Dustin looking over at us. "We gotta go," Dustin says, waving towards the exit. We all nod and quickly make our way out of the mall. As Steve opens the double doors to exit he exclaims while tossing the keys up, "Oh, man, this... this is what I'm takin' about!" I laugh while Robin asks, "'Toddfather?'" "Oh, screw Todd! Steve's her daddy now," Steve says back to her, putting an arm around my shoulders. "Oh god," I whisper, blushing a little bit at the words. "Did you just talk about yourself in the third person?" Robin asks him. I move out of Steve's arm and get into the passenger seat while Steve jumps in the driver's side. "Did he just call himself daddy?" Erica asks. Robin leans over to whisper in my ear, "What the hell do you see in him?" I laugh nervously and blush more while Steve asks everyone, "All right, where are we going?" "Weathertop," Dustin answers. "Weather-what?" Steve questions, not knowing what he's talking about. "Just drive," Dustin wines at him. "Okay. Jesus!" Steve snaps back at him. Steve starts the car and quickly reverses so we can leave the mall and head towards the place Dustin mentioned.

We drive for a while, talking about what we are going to do when we get to Weathertop when Steve asks, "Jesus, how far is this place, man?" "Relax, we're almost there," Dustin snaps at him. I turn back to the three in the back and say to Robin, "We need to get this car." Robin laughs at me and nods her head. Robin looks over to Dustin and asks him, "Suzie must be pretty special, huh? I mean, if you built this thing and lugged it all the way to the middle of nowhere just to talk to her?" "I mean, nobody's scientifically perfect, but Suzie's about as close to being perfect as any human could possibly be," Dustin brags. "Idk, I think Y/n's pretty perfect," Steve whispers to me, I smile softly at him and blush. "She sounds made-up to me. She sounds made-up to you?" I hear Erica ask. Steve looks back at her and hesitates and looks back at the road. "Why are you hesitating, Steve?" Dustin asks, offended that Steve doesn't believe him. "I'm... I'm... I'm not! I'm not! I think she sounds real. You know, totally, absolutely real," Steve tries to save himself.

"Left. Turn left," Dustin directs, changing the topic. "There's not a road here," Steve exclaims and looks around. "Turn left now!" Dustin yells at him. Steve turns left really hard and yells, "Jesus! Hang on!" I grab onto the seat and try to stay in it. He turns onto the grass and yells, "Whoa! Henderson, where are we going?" "Up!" Dustin yells back at him. I turn back to the back and notice Robin almost looks like she's about to be sick. Steve tries to drive us as nicely as he can up the hill but it's too bumping to really be ok. "We're not gonna make it!" Robin yells up to us. "Yes, we are. Come on, baby. Come on, baby!" Steve yells at the car. We get halfway up the hill when the car starts to give out. "Come on. Come on," Steve grunts at the car. "Come on!" He yells again while putting more pressure on the accelerator. "Guess the Toddfather has its limitations," Robin sarcastically tells Steve. Steve lets out a breath and looks over to me and turns the engine off angrily. The rest of us get out of the car and make our way up to the top of the hill.

As we near the top of the hill, I hear Mike on the radio say, "Scoops Troop, do you copy?" over and over again. "I'm gonna kill that kid," I whisper to Robin who nods in agreement. We reach the radio only to hear Murry say, "Bald Eagle. This is Bald Eagle!" Dustin grabs the radio and says, "Copy that. Good to hear your voice, Bald Eagle. What's your 20?" "We reached the vent. I'll contact you when I need you. Until then, silence." Murry says to us. "Roger that, Bald Eagle. This is Scoops Troop, going radio silent. 10-10, over," Dustin tells him. Dustin looks up at us and Steve pats him on the shoulder. "How long do we need to wait?" I ask after a few minutes of waiting. Dustin shrugs and answers, "Don't know. Hopefully not too long." I nod and lay down on the grass near the radio to wait for Murry to radio back in. Robin sits down next to me while Steve walks back and forth a little bit away from us.

After a few more minutes the radio beeps and Murry's voice comes through saying, "Scoops Troop, this is... Hm. Bald Eagle. I've reached another junction." "This is what?" Dustin asks us to work out where Murry is located. "The fourth junction," Erica answers. "All right, so if memory serves, this is right after the My Little Pony thesis." Dustin thinks out loud. "We went left, so he has to go right," Erica adds on. "Right," Dustin says at the same time Erica says it and turns his radio back on. "Fly right, Bald Engle. Fly right," Dustin says into the radio. "Roger that, flying right," Murry says back to us. "What's the My Little Pony thesis?" Robin asks when the radio isn't on. "Don't get him started," Erica warns her. "Get him started? Just tell me..." Robin starts to ask but Steve interrupts and calls back to us, "Hey guys?" We all look over at him and see flashing in the distance. We move over to him and see that it's about where the mall is located.

We run back over to the radio and Dustin calls the mall group in panic. "Griswold Family, this is Scoops Troop! Do you copy? Over!" Dustin yells into the radio. "Griswold Family, I repeat, this is Scoops Troop. Do you..." Dustin starts to say again when a creature shrieks on the other side of the radio. "Griswold Family, do you copy? Do you copy?" Dustin screams into the radio, more panicked. Instead of a reply from the group, another very loud roar comes through the radio. "Griswold Family, this is Scoops Troop. Please confirm your safety!" Dustin yells into the radio over and over. "Are you en route to Bald Eagle's nest? Please confirm your safety! Someone, please just answer. Is anyone there? Just answer! Anyone, please answer me!" Dustin yells. "Dustin," I whisper, putting a hand on his shoulder. "No!" He yells while shrugging my hand off his shoulder. "Griswold Family, do you copy?" Dustin continues to yell into the radio, more monster shrieking being heard whenever he's not yelling.

I look worried over to Steve but he's looking off in the distance and gets up and runs away from us. "Where are you going?!" I yell while he runs away. "To get them the hell outta there! Stay here, contact the others!" He yells back at me. I shake my head and look at everyone here. "Keep calling," I tell them before running off after him. "Y/n!" Robin yells after me but I ignore her. "Shit," I hear her whisper and a "Wait, Robin!" From Dustin and a "Stay in touch." "What the hell are you two doing?" Steve yells when he notices Robin and I running after him. "We're coming with you idiot!" I snap at him while jumping into the passenger seat. "Get back up there!" Steve yells at us while Robin gets into the front seat. "Just drive!" I yell, pointing in the direction of the mall. "But you need to stay safe," He whispers/yells. I roll my eyes and say, "I'll be fine. We need to go help everyone else. So go." He reluctantly nods and starts the car to drive back to the mall.

[mm0q24]

"krótki film o zabijaniu - Pekka Eric Auvinen

                                          Wstęp:

Pekka Eric Auvinen urodził się 4 czerwca 1989 roku w małym miasteczku Tuusula w Finlandii. Jego rodzice byli muzykami ,mama Mikaela Vuorio była piosenkarką ,natomiast ojciec Ismo ”Big Papa” Auvinen był gitarzystą. Co ciekawe ,rodzice chłopca grali w jednym zespole, oraz reprezentowali studio „Pikku Lauri” zajmujące się tradycyjnym sposobem nagrania dźwiękowego. Miał również młodszego brata.  

                              Rozdział I – ‘’Szkoła”

W szkole Auvinen radził sobie umiarkowanie i chciał ukończyć szkołę następnej wiosny. Był on cichym, spokojnym uczniem nie sprawiających dotąd żadnych problemów wychowawczych. Z powodu nieśmiałości i odmiennych zainteresowaniach Pekka był prześladowany w szkole. Miał jednak kilku przyjaciół  ,którzy uważali go za całkiem szczęśliwego człowieka. Kim Kiuru, nauczycielka historii i psychologii w szkole Jokela, która uczyła Auvinena, powiedziała, że ​​Pekka  był dobrym uczniem o niezwykłych zainteresowaniach.

„Interesował się historią wojny i ruchami ekstremistycznymi, narodowym socjalizmem” - powiedziała Kiuru. W ostatnim czasie zachowanie Pekki zaczęło sie jednak diametralnie zmieniać . Zaczął grozić innym uczniom i przysięgać im ,że zginą w „białej rewolucji”. Kiedy Tomas Hullkonen ,przyjaciel Pekki wyraził zaniepokojenie jego zmianą zachowania, Auvinen twierdził, że żartuje tylko z komentarzy, które robi, i rysunków masakr. Przyjaciel nie sądził, że faktycznie cokolwiek zrobi. Susanna Hytinen, koleżanka która chodziła z nim do klasy ,powiedziała że Pekka wykazywał się dużym zainteresowaniem filmem dokumentalnym dotyczącym  strzelanininy w Columbine High  School.

               Rozdział II- „Aktywność w sieci”

Pekka zmagał się z depresją, Między grudniem 2006 roku a styczniem 2007 roku  rodzice Auvinena usiłowali uzyskać pomoc w radzeniu sobie z jego  stanami lękowymi i pozostałymi problemami psychicznymi, kierując go do ambulatorium psychiatrycznego. Ich prośba o przyjęcie na odział została odrzucona z powodu dostrzeżonych zbyt  łagodnych objawów. Alternatywą były   leki przeciwdepresyjne , które mieli podawać Auvinenowi ,gdy jego stan psychiczny ulegnie pogorszeniu ,w celu uniknięcia hospitalizacji.

 Auvinen uważał się za samotnika wyalienowanego przez społeczeństwo, więc zaczął pisać z ludźmi których  poznał w internecie. W ten sposób poznał Dillona Coseya ,który planował zamach terrorystyczny na swoją szkołę Plymouth Whitermash High School w Pensylwanii.

Podobnie jak Pekka ,Dillon był prześladowany w szkole,z tą różnicą ,że osoby z jego szkoły poniżały go z powodu jego nadwagi .

W tym czasie Pekka rozpoczął przygodę z platformą Youtube. Jego kanał nazywał się „naturalselector89”, założył go 15.03.2007roku. W opisie napisał: „ Jestem cynicznym egzystencjalistą, antyludzkim humanistą,antyspołecznym socjaldarwinistą,realistycznym idealistą i bogobojnym ateistą”. Uważał  że, reszta ludzi jest zbyt arogancka i ograniczona umysłowo by go zrozumieć. Na wyżej opisanej platformie  wrzucał głownie filmiki dotyczące znanych zamachowców i dowódzców takich jak Hitler czy Stalin.  Pekka  był ateistą  - krytykował wszystkie religie  i ich wyznawców .   Często w jego filmach pojawiała się postać Erica Harrisa (  który wraz ze swoim kolegom Dylanem Kleboldem dokonali zamachu na Columbine High School , jest to jeden z najbardziej znanych zamachów terrorystycznych na świecie.) Można powiedzieć że inspirował się nim  . Auvinen umieścił zdjęcia Columbine w swoich filmach na YouTube. Wykorzystał również niektóre utwory  w swoich materiałach  na tejże platformie , które Eric Harris, jeden ze sprawców masakry w Columbine, udostępniał w internecie.  Na kilka miesięcy przed masakrą amerykański vloger  o przydomku „TJ Kirk” zadzwonił do władz w celu zbadania serii kanałów zawierających treści dotyczące strzelanin w szkole, które obejmowały również filmy Pekki. Jednak wywołało to gniew małej, ale silnej społeczności internetowej, która ubóstwiała masowych morderców.

19.10.2007 roku Serwis Youtube zawiesił kanał „naturalselector89”. Jednak prawdopodobnie nastolatek już następnego dnia  założył nowy kanał o nazwie „sturmgeist89” co z niemieckiego oznacza „duch burzy”. Miał 53 subskrybentów i uzbierał 14 029 wyświetleń.

       Rozdział IV – „Plan i Przebieg zamachu na szkołę Jokela High School”.

Nastolatek należał do klubu strzeleckiego , 19.10.2007 dostał on  pozwolenie na broń . W tym samym miesiącu  Auvinen  wrzucił film na platformę Youtube pt. ”Ja i mój pistolet Caterine (półautomatyczny  Sig Sauer.22 LR) Kocham Ją! 😊”. Na tym filmiku  pokazuje swoją broń i celuje  ją prosto do kamery. Miał na sobie czarną koszulkę z białymi tekstem „Humanity is Overrated” co z angielskiego  oznacza „ludzkość jest przereklamowana”.  Przed zamachem terrorystycznym na szkołę, Pekka  napisał „Manifest Naturalnego Selektora” w języku ojczystym oraz angielskim  i  umieścił go na  stronie internetowej .

 O to kilka fragmentów tego manifestu :

-” Kiedy patrzę na ludzi, których widuję na co dzień w społeczeństwie, szkole i wszędzie… nie mogę powiedzieć, że należę do tej samej rasy, co nędzna, nieszczęśliwa, arogancka, samolubna rasa ludzka! Nie! Wyewoluowałem o krok wyżej!” .

- „Ludzie są tylko gatunkiem wśród innych zwierząt, a świat nie istnieje tylko dla ludzi. Śmierć i zabijanie nie są tragedią, zdarzają się w naturze cały czas pomiędzy wszystkimi gatunkami. Nie wszystkie ludzkie życia są ważne lub warte ratowania. Tylko lepsze (inteligentne, samoświadome, silne umysły) jednostki powinny przeżyć, podczas gdy gorsze (głupie, opóźnione, słabe umysłowo masy) powinny zginąć”. Auvinen w tym manifeście podzielił typy osobowości ludzi na trzy grupy:

- Człowiek indywidualny

- Człowiek manipulujący

- Człowiek masowy

Według niego do grupy pierwszej i drugiej należą osoby inteligentne, kreatywne oraz świadome. Natomiast do trzeciej grupy społecznej należą osoby mniej inteligentne którzy są kontrolowani przez człowieka manipulującego. Napisał również że jako „selektor naturalny” wyeliminuje wszystkich których uważa za nieodpowiednich. Stwierdził też , że chce żeby jego atak nie był traktowany jako zwykła strzelanina szkolna, ale jako akt politycznego terroryzmu. Był zafascynowany darwinizmem społecznym.

5.11.2007 roku czyli dwa dni przed zamachem Pekka nagrał film gdzie jest w lesie i strzela ze swojej broni do jabłek. W noc poprzedzającą masakrę Auvinen stworzył kilka plików tekstowych, w tym pożegnalną wiadomość do rodziców. Około godziny 11:20  Auvinen umieścił na YouTube film, który przedstawiał szkołę średnią Jokela po drugiej stronie stawu, po czym przełączył się na czerwonawy obraz przedstawiający go celującego z pistoletu w kamerę. W tle leci utwór zespołu KMFDM- „Stray Bullet”. Teksty do różnych piosenek KMFDM, w tym „Stray Bullet”, zostały również zamieszczone na stronie internetowej prowadzonej przez Erica Harrisa, jednego z bandytów podczas masakry w Columbine High School w 1999 roku w Ameryce.

 O 11:28  Auvinen pojechał do szkoły na rowerze. Przybył na miejsce  około 11:37 i wszedł do piwnicy przez drzwi tuż pod szkolną stołówką. O 11:42 masakra rozpoczęła się, gdy Pekka zastrzelił Sameli Nurmi, uczennicę liceum. Następnie sprawca wszedł do szkolnej toalety.  Kilku uczniów było zdezorientowanych tym, co się dzieje. Inni próbowali wezwać pomoc.  Auvinen zastrzelił dwóch innych uczniów,którzy przebywali z nim w toalecie . Byli to Ville Heinonen lat 16 i Mikku Hiltunen lat 17. W tym momencie inni uczniowie odnaleźli ciało pierwszej ofiary na korytarzu, a inni uczniowie, którzy byli w klasach, najprawdopodobniej słyszeli dźwięki strzałów, ale myśleli, że pochodzą one od czego innego, a nie z broni palnej. O 11:44 policja próbowała skontaktować się z terrorystą ale on nie odbierał. Sprawca wyszedł z toalety i zastrzelił ucznia stojącego na korytarzu . Chwilę później zauważył szkolną pielęgniarkę wraz z jednym z uczniów, pobiegł za nimi i ich zastrzelił .  Kim Kiuru (nauczyciel historii ) zobaczył , że sprawca ma broń w ręku i idzie w kierunku drzwi .Kiuru następnie uciekł przed zamachowcem na korytarz piętro niżej . O 11:47 dyrektorka szkoły Helena Kalmi  ogłosiła ,żeby uczniowie pozostali w klasach i nie wychodzili ze szkoły. Po ogłoszeniu komunikatu, Auvinen oddał kilka strzałów w korytarzu i krzyknął: „Zabiję was wszystkich!”  Oddał łacznie  53 strzały do przedmiotów szkolnych które się tam znajdowały . Jednak, kiedy natknął się na  matkę studentki, która akurat weszła do budynku w tym czasie, oszczędził ją. Następnie próbował wejść do klasy na parterze i trzykrotnie strzelił w drzwi , próbując je otworzyć. Jedna z kul trafiła  ucznia w stopę . Zamachowiec wszedł dwa piętra wyżej i natknął się na dwóch uczniów siedzących na ławce . Jeden z nich uciekł, a drugi został śmiertelnie ranny . W pewnym momencie Auvinen wylał benzynę na ścianę korytarza  i próbował ją zapalić zapałkami, co ostatecznie mu się nie udało . Po próbie podpalenia Auvinen zszedł na korytarz przed szkolną stołówką i próbował wejść, ale okazało się, że drzwi zostały zablokowane. Zażądał, by go wpuszczono, gdy spotkał się z odmową, strzelił kilka razy w szklaną szybę  w drzwiach i uderzył w kilka krzeseł. Kiedy to się działo, grupie osób ukrywających się w kantynie udało się uciec przez drugi koniec stołówki i ukryć w pomieszczeniach za kuchnią . Helena Kalmi wyszła z budynku szkoły o godz.11:54 . Sprawca widząc to podążył za nią .  O godz.11:55 policja przyjechała na miejsce,   w tym czasie dyrektorka szkoły rozmawiała  z Auvinenem  próbując go  nakłonić  do poddania się  , jednak Pekka był nieugięty i z zimną krwią zabił dyrektorkę szkoły strzelając do niej 7 razy w głowę. Miało to miejsce o godzinie 11:57. Później ponownie wszedł do szkoły i poszedł na pierwsze piętro. Próbował wejść do szkolnej sali wykładowej, ale bezskutecznie. Następnie udał się do sali lekcyjnej gdzie w tym czasie byli uczniowie i wszedł przez otwarte drzwi. Kiedy tam był, Auvinen wycelował broń w uczniów, powiedział im, że trwa „rewolucja” i poinstruował ich, aby zaczęli łamać różne rzeczy. Kiedy uczniowie  odmówili,  strzelił do telewizora i okna  , wyszedł nie strzelając do uczniów.   Kilka minut później Auvinen błąkał się po korytarzu na pierwszym piętrze przed salą wykładową szkoły, w tym czasie Pekka zauważył policjantów .Było kilka minut po godz.12. Policjanci kazali mu poddać się i rzucić broń ,ale on ich nie posłuchał. Próbował strzelić przez okno pod skosem w kierunku wewnętrznego dziedzińca, ale kula nie mogła przebić szyby. Następnie zajął pozycję w pobliżu głównego wejścia i oddał dwa strzały do ​​policjantów (nie trafił żadnego z nich). Policjanci odpowiedzieli ogniem ,ale nastolatek  uciekł  do szkolnej stołówki , gdzie popełnił samobójstwo strzelając sobie w głowę z broni palnej. Został znaleziony dwie godziny później. Nastolatek żył ,ale jego stan był bardzo krytyczny. Przewieziono go do  Centralnego Szpitala Uniwersyteckiego w Helsinkach i o godz.22.15 Pekka Eric Auvinen zmarł .

      Rozdział V – „Ustalenia Policji”

8.11.2007 roku po całym zdarzeniu ,policja zaczęła bacznie analizować tę całą sytuację.

Na miejscu zdarzenia pojawili się policjanci  wraz z ekspertami medycyny sądowej , którzy badali  całą tę sytuację.  Co prawda nie udało im się ustalić kiedy dokładnie sprawca popełnił samobójstwo ,ale ustalili że miał przy sobie 500 nabojów oraz to , że nic nie łączyło go  z ofiarami ,po za tym że chodził z nimi do tej samej szkoły.  Policja stwierdziła również że sprawca strzelał do swoich ofiar kilkakrotnie.  Jeśli chodzi o znajomości w sieci ,to policja początkowo myślała że Pekka mógł mieć kontakt z Mattim Juhanim Sarrim  (który w 2008 roku ,czyli rok po zamachu na Jokela High School dokonał zamachu na szkołę w Kauhajoki) , ponieważ grali razem w Battlefield 2 przez sieć oraz kupili broń w tym samym sklepie. W marcu  2009 roku policja wykluczyła jego kontakt ze Saarim.

Motywy do dnia dzisiejszego nie są jasne, jednak oceniając jego twórczość można się domyśleć czym się kierował.  Prawdopodobnie motywem jego działania było  niezrozumienie  przez rówieśników, które mogły powodować jego gorszy stosunek  do szkoły . Też swoją rolę mogły odegrać  leki na depresje , które przyjmował  i niewłaściwa opieka psychiatryczna.

      Rozdział VI – „Po wszystkim”

8.11.2007 roku po strzelaninie w Tuusula ogłoszono żałobę narodową. Kilku uczniów złożyło wieńce oraz świece wokół budynku szkoły. Z powodu tego ataku w wyniku którym ucierpiało wiele osób, władze fińskie rozważały zaostrzenie  prawa do posiadania broni. W Finlandii można legalnie posiadać broń już od 15 roku życia. Rząd fiński nie uległ jednak naciskom Unii Europejskiej, aby prawo do broni przysługiwało tylko pełnoletnim  obywatelom.  Stwierdzili , że mimo tego , że ich kraj zajmuje trzecie miejsce po Jemenie i po USA jeśli chodzi o posiadanie broni , to jednak w Finlandii rzadko dochodzi do takich sytuacji ,ponieważ ich kraj cechuje się bardzo niskim poziomem przestępczości.

Rodzice Pekki-Erica Auvinena  Udzielili 45-minutowemu programowi publicystycznemu wyjątkowo długiego wywiadu na temat wydarzeń w szkołach i przemocy ze strony młodych ludzi.  Rodzice mieli nadzieję, że wywiad będzie miał odstraszający wpływ na przemoc młodych ludzi w przyszłej Finlandii. Odcinek został wyemitowany na MTV3 5 listopada 2008 roku. Wywiad zdobył milion widzów.

Po zamachu na szkołę konto nastolatka na platformie Youtube zostało usunięte wraz z filmami ,jednak są ludzie którzy udostępniają jego pliki  i do  dziś możemy zobaczyć kilka jego nagrań na tej platformie.

                    Filmy i  wpisy nastolatka

Test broni - https://youtu.be/zE-UTajxiWc

Filmik zapowiadający masakrę-https://youtu.be/7iLXao1iSaY

Profil na Youtube -  https://schoolshooters.info/sites/default/files/auvinen_youtube_profile.pdf

[abcnewspr]

HIGHLIGHTS FOR ABC NEWS’ ‘GMA3: WHAT YOU NEED TO KNOW,’ DEC. 26-30

The following report highlights the programming of ABC’s “GMA3: What You Need to Know” during the week of Dec. 26-30. “GMA3: What You Need to Know” is a one-hour program co-anchored by Amy Robach and T.J. Holmes, with Dr. Jennifer Ashton as chief medical correspondent. The news program airs weekdays at 1:00 p.m. EST | 12:00 p.m. CST on ABC, and 4:00 p.m. and 6:00 p.m. EST on ABC News Live.

Highlights of the week include the following: 

Monday, Dec. 26 — “GMA3” hosts a special Leftovers Competition, featuring holiday recipes from chefs Josh Capon, Tatiana Rosana and Erica Blaire Roby; ABC e-commerce editor Tory Johnson, “GMA” weather anchor Sam Champion and celebrity chef Marcus Samuelsson judge the dishes

Tuesday, Dec. 27 — Rep. Ruben Gallego (D-AZ) and wife, Sydney Gallego, with an exclusive announcement; “GMA3” spotlights the New York Youth Symphony; “GMA3” features the Black Detroiters leading the way in electric vehicles; celebrity wellness expert and author Joey Thurman on new book (“The Minimum Method”); actor Myles Frost talks GRAMMY® Award nomination

Wednesday, Dec. 28 — “GMA3” spotlights a teen’s inspiring weight loss journey; singer-songwriter Bazzi on rise to stardom; Play-Doh expert Jason Loik

Thursday, Dec. 29 — Naval Academy graduate and co-founder of Divine Sports & Entertainment Ryan Williams-Jenkins; “GMA3” spotlights 11-year-old LGBTQ+ activist; “GMA3” helps Bryan Tsiliacos achieve 30 acts of kindness before turning 30

Friday, Dec. 30 —Time Square Alliance’s Gary Winkler previews New Year’s Eve in Times Square;  “GMA3” features national running community for military families; ABC News transportation correspondent Gio Benitez on the first Native American astronaut; Faith Friday with music executive and author Benny Pough (“On Impact”)

ABC Media Relations

Brooks Lancaster 

Brooks.Lancaster@abc.com

-- ABC --

[versesex6]

Ktoś Pomoże, Powie Co Tam Było?

Taż szczególnie udana koncepcja, która zdecydowała na grze XX wieku, wniosła że największą zmianę w sądu do muzyki przeszłości. Po ogłoszeniu w 2012 roku albumu Hardkor i disko gitarzysta zdecydował się na zmianę stylu muzycznego - tak powstała grupa Ørganek. Próby wypełnienia powstałej pustki podjął się Arnold Schnberg, który sformułował nowe podstawy porządkowania czynnika melodycznego i harmonicznego utworu muzycznego za pomocą ustalonej przez kompozytora serii dwunastu dźwięków, których związki odzwierciedlały się w pełnie utworu, nie dopiero w powierzchni horyzontalnej ("melodia"), jak i wertykalnej (harmonia). Twórcze szukania nie wiązały się li jedynie do systemu robienia i myśli konstrukcyjnych, ale odczuwały też bardzo w kwestię brzmieniową utworu. Bardzo oryginalną postacią kompozytorską jest zarówno Olivier Messiae, którego eksperymenty szły również w zakresie konstruktywistycznym (rozwinięty modalizm, zaawansowana dodekafonia), ale również w toku poszukiwań morfologicznych (obserwacje śpiewu ptaków w pozostałych rejonach świata). Neoklasycy, jak ich określono, pod wodzą inspiratora wielu nowych ruchów - Erica Satie, czerpali inspiracje formalne także z epoki klasycyzmu, jak również baroku, produkty ich otrzymywały jednak nowoczesny wymiar poprzez stosowanie różnych środków harmonicznych, śmiałość w posiadaniu bogatym instrumentarium, zwłaszcza instrumentami perkusyjnymi, a i mistrzowskie, nie ocierające się o płaski cytat, mienie z folkloru w zakresie melorytmiki.

Szkoła Podstawowa w Słowiku upamiętniła to zdarzenie 22 stycznia 2019r., goszcząc w własnych progach bardzo dużo najlepszych gości. Podręcznik. Klasy 5-6. Szkoła podstawowa. Informatyka. Podręcznik. Zakres podstawow. Znakomicie zrealizowany obraz wciąga i wzrusza bez reszty. Bez wątpienia Bass Astral x Igo toż najwłaściwszy polski projekt elektroniczny poprzednich lat, a jeśli tak mają robić poboczne przygody polskich rockmanów, obecne jestem na tak! Zakładała bowiem, że obraz nie żyje jako cały program w sensie kompozytora, lecz że daje on pojawienie się jego różnych "bytów", za każdym wykonaniem innych. Co bardzo, dziś uważają za sobą cztery albumy długogrające i dużą ilość koncertów w klubach w całej Europie (natomiast wtedy jak pierwsza gwiazda). Jak ja była kartkę z wyjątkami to po prostu dała ze sobą na egzamin jeden egzemplarz, pokazałam tylko komisji co planuję także tyle. Hans Mersmann w "Die moderne Musik seit Romantik" czy Paul Collaer w "La Musique moderne" lub uciekając od uogólniającej oceny nazywano po prostu muzyką współczesną, kiedy w "Introduction to contemporary Music" Josepha Machlisa. Pojawiają się utwory łączące w ścianę psychodeliki (Czarna Madonna), a i nawiązania do tradycyjnego rocka lat 60. Można i zauważyć podobieństwa z grą The Doors (King of the Parasites) czy amerykańskim bluesem (Italiano). Zerwanie z zespołem tonalnym, które wtedy nastąpiło, pogłębiało się w działalności kompozytorów XX wieku, nawet tych, którzy odnaleźli w sobie potrzebę nawiązania do gry dawnych epok.

Dźwięk sam w sobie był się przedmiotem wysokich i wielostronnych badań. Dlatego zachęcam do odwiedzenia także tych, którzy dopiero zaczynają sprawę spośród ostatnim stylem i poszukują dobrych artykułów bądź audycji do bliskich ćwiczeń, jak oraz tychże, którzy zamierzają swój arsenał prasowy wzbogacić o inne pozycje. https://opracowanieplany.pl/artykul/1970/opis-wygladu-rasy-biaej ile bowiem duża grupę treści robi tak jak zatem opisał powyżej, o tyle dają się wypadki bardziej dogłębnego omówienia tematu, a narracja ma cel opisowy. Różnorodność stylistyczna, która panuje w ostatnim stuleciu, nie pozwala bo na wyciągnięcie jakichkolwiek wspólnych tendencji rozwojowych, zaś wielorakie kontakty z grą XIX wieku są tak niekiedy silne, iż nie tylko stwarzają kłopoty z ustalaniem faktycznego początku muzyki wieku XX, ale kuszą nawet do stosowania obecnych w niej prądów jako przedłużenia przemian zainicjowanych teraz w II połowie wieku XIX. Bass Astral x Igo to poznanie ostatnich paru lat, duet który na starcie był wyłącznie pobocznym projektem dwóch członków Clock Machine.

Wrażenie wygląda nie tylko prezentowana muzyka - duże są przebrania i pseudonimy członków zespołu! Początkowo zespół odbierał jako trio, ale po roku energie do trzonu zespołu dołączył Tomasz Lewandowski na instrumentach klawiszowych. Debiut zespołu został ciepło przyjęty przez krytyków i nagrodzony dwoma Fryderykami (Nowa twarz fonografii i Album roku - hip-hop). Pierwszy album - Siła sióstr - przyszedł do doskonałego miejsca listy OLiS. Zespół dosłownie porwał tłumy w procesie bliskiej trasy promującej drugi album - Orell. W 2016 roku Igor Walaszek (wokal) i Kuba Tracz (produkcja, bas, klawisze) postanowili zaprezentować światu album Discobolus, na jakim dostają się nowe aranże utworów szkoły i oryginalne, autorskie kompozycje. Formacja zaistniała w 2008 roku, a w składzie z początku są: Maciej Karbowski (gitara i klawisze), Tomasz Stołowski (perkusja), Adam Waleszyński (gitara) i Przemek Węgłowski (bas). Najbardziej rewolucyjny przewrót w muzyce, który wstrząsnął podstawami, na jakich wspierała się ona przez ubiegłe wieki, już się przecież wykonałem w książek impresjonistów, zaś muzyka początku wieku zbierała obfite żniwo tych zmian. Na ile będziemy postrzegani jako osoby początkujące oraz dobre w znacznym stopniu chce od oprawy oczu, dlatego plastyka powiek górnych wykonywana jest cyklicznie przez kobiety, które potrzebują przeciwdziałać negatywnym skutkom starzenia się.

Jestem rowniez zainteresowana plastyka brzucha :( Czy ktoras z człowiek zechcialaby wyslac mi zdjecie brzucha z przed i po | ? wypracowanie wysle znane jestem z DOŚWIADCZENIA. Geografia wychodziła naprzeciw potrzebom opartego na badaniu poznania (uczoności typu kaozeng), jakie w późnym XVII w. Jest ona warunkiem skutecznego działania wszystkiego pracownika, ale i jednostek państwowych i prywatnych (I. Celem konkursu jest szerzenie idei hospicyjnej, uwrażliwienie młodzieży na sprawy drugiego człowieka, propagowanie niesienia pomocy nowemu człowiekowi, opieki paliatywnej oraz wolontariatu. Technika kolażu rozwija umiejętności kompozycyjne i umiejętności tworzenia zestawień kolorystycznych. Niepomiernie rozciąga się akustyka również na jej bazie dziedzina badająca brzmieniowo-muzyczne aspekty akustyki - sonorystyka. W tejże części działał i wspomniany J. Cage, który zgromadził się na badaniach nowych brzmień instrumentów. 9. Podstawowe urządzenie potrzebne do działania gospodarki; może stanowić też komunalna. W XX wieku pojawili się też kompozytorzy, którzy rolę porządkującą woleli zostawić w rękach losu i oddać się na przykład, prowadząc nim natomiast w prawie lub dużo prymitywny możliwość. Maj jest miesiącem w szkoła szczególny poświęconym Maryi. Kupione w ostatni rozwiązanie dźwięki często nie przypominające już nagranej pierwotnie postaci, zachowywały ale z nią każdą tajemniczą jedność, która planowała o estetyce tego typu działań.

[cloversdesign]

✨ please if you save/use like or reblog.

[sleazyjanet]

introducing:

cose + strane (stranger things) ita

in a rural town of western sicily, lucanna du vuturu, mostly inhabited by old people, there is an abandoned quarry and an abandoned lab (in a small town in sicily?) but are they really abandoned? it’s a peaceful town. that is, until little elmo mendicanti, gioia mendicanti’s son goes missing and chief giacomo saltellante has to look for him. three kids, elmo’s friends, luca santa chiara, lele roteante and giustino di andrea go looking for him but find someone else instead! a girl who claims her name is undici!

who is who?

eleven is undici/gianna ivo

will byers is guglielmo “elmo” mendicanti

joyce byers is gioia mendicanti

jonathan byers is giovanni “nanni” mendicanti

jim hopper is giacomo saltellante

sara hopper is sara saltellante

dustin henderson is giustino di andrea

max mayfield is massima campomaggio

lucas sinclair is luca santa chiara

erica sinclair is erica santa chiara

mike wheeler is michele “lele” roteante

nancy wheeler is agnese “nes” roteante

steve harrington is stefano di aroldo

robin buckley is roberta “robi” pecoraro

billy hargrove is guglielmo “lemmo” campoconiglio

barbara holland is barbara olanda

bob newby is roberto “berto” novellino

benny hammond is benvenuto al mondo (e addio) (my favorite, i can’t lie)

scott clarke is scoti clerico

martin brenner is martino piromane

murray bauman is maurizio locane (i had a maths teacher whose last name was locane and he sort of had murray’s energy)

alexei is alessio

karen wheeler is cara roteante

ted wheeler is teodoro roteante

holly wheeler is natalia roteante

florence is fiore

samuel owens is samuele di eugenio

argyle is argilla

lonnie byers is lorenzo “renzo” mendicanti

[richardzx]

Kobieta cum-on-tits | Seksowna MILF Roxi Keogh rucha dildo

Kobieta cum-on-tits | Drobna rosyjska blondynka wyruchana po masazuNiezly anal dla brunetki. Mloda Azjatka chce go na dywanKarlie Montana ma zmyslowy masaz Erica. Rachel Roxxx robi temu facetowi dobry masazNiezly masaz z Dani Jensen!.

Najbardziej popularna kategoria:Kobieta cum-on-tits

Ten artykul po raz pierwszy ukazal sie na https://pl.live-porn-sex-cam.com

from Sex Cams na zywo: Darmowe XXX Koty i pokazy porno http://pl.live-porn-sex-cam.com/tags/cum-on-tits via IFTTT

[neverscreens]

Anjo vc vai postar mais screen de stranger things, poderia postar da equipe do steve. (Steve, dustin, erica e robie)n mesma foto, pls. ♡

Cê saberia me dizer mais ou menos quando eles aparecem todos juntos? Eu ainda não assisti, então não sei por qual ep procurar kkkk

[tctmp]

Thriller

[smokinghotconfessions]

BBQ Brawl's Master of 'Cue | Erica B Roby | Blue Smoke Blaire

Erica B Roby is a woman on a mission. Her mission: to become the best pitmaster in the world. And here’s a hint: she’s already up there with the best! Her work has been recognised around the world via her incredibly popular Instagram profile (@bluesmokeblaire), however it was when she was invited to appear in Season Two of BBQ Brawl from The Food Network that things really kicked into gear. Erica doubled down, got in touch with her pitmaster roots (she grew up cooking BBQ with her Dad, her business partner at Blue Smoke Blaire) and fought her way through the coals and smoke to win the competition and be awarded the title of Master of ‘Cue. Since then, she’s received a grant from the Kingsford Preserve the Pit program, which has the goal of preserving the culture and history of Black barbecue in America and investing in its future. Throw in some sponsorships with Pit Boss Grills, Dalstrong Knives, and Mason Hill Cattle, as well as a book deal, and you’ve got a pitmaster who is really going places! I have no doubt Erica is a future World Champion BBQ Pitmaster.

In this full episode of the Smoking Hot Confessions BBQ Podcast, Erica and I get into:

How she likes to grill her Denver Wagyu Steak (3:46)

How being a stay at home Mom lead her to barbeque (9:49)

Her close connection to Salt Lick BBQ (16:09)

Why she left being a lawyer to become a pitmaster (17:52)

How she came to be on reality tv show BBQ Brawl on the Food Network (27:58)

What opportunities have arisen now that she is the Master Of ‘Cue (44:13)

Erica’s tips for mastering live fire cooking (48:03)

This episode of the Smoking Hot Confessions BBQ Podcast is proudly brought to you by our Podcast Partner, JAGRD Woodfired Smoker Ovens. If you’re looking for your next Barbeque, smoker or grill, be sure to check them out. They have a wide range of well-performing units available, and love doing custom work and commercial kit outs as well. Check out:

https://jagrdwoodfired.com.au   

If you would like to become a Podcast Partner we’d love to hear from you. Send Ben an email at ben@smokinghotconfessions.com and let’s get that conversation started!

To get your free copy of 'The Beginners Guide to Real BBQ', including some smoked meat recipes, head to:

https://smokinghotconfessions.com  

Check out this episode!

[ponapisach]

"Pod powierzchnią" to kino najwyższych emocji. Cieszę się jednocześnie, że mogłem obejrzeć film w domowym zaciszu, chociaż wizytę w kinie rzecz jasna rekomenduję. Cieszę się, bo w przypadku kinowego fotela, ciężko byłoby mi w nim spokojnie wysiedzieć przez cały seans. Już na wstępie przypomnę świetne "127 godzin" Danny'ego Boyle'a, który opierał się na podobnym koncepcie. Pamiętacie zapewne Arona Ralstona (genialny w tej roli James Franco), który przez nieszczęśliwy zbieg okoliczności został uwięziony przez głaz w Canyonlands w stanie Utah. W obrazie szwedzkiego reżysera Joachima Hedéna sytuacja jest podobna, chociaż już po krótkiej analizie można zdać sobie sprawę, że podobieństwa kończą się na "sytuacji bez wyjścia". Warunki są o niebo bardziej krytyczne, zdarzenie ma miejsce pod wodą, czasu jest mniej, a położenia uwięzionej nie poprawia fakt, że tuż obok niej znajduje się sprawna (teoretycznie) osoba. 

Nurkowanie jako pomysł na skrócenie dystansu. Możemy się tylko domyślać, że rodzina w filmie Hedéna ma wiele problemów. Z drugiej strony niewiele więcej niż większość współczesnych związków. Znamienne jest to, że w trakcie seansu nie zobaczymy ważnych (nieważnych?) mężczyzn w życiu głównych bohaterek. Mężczyźni są tylko w tle, w kilku przekazach i raz, albo dwa razy ktoś odwołuje się do postaci męża i ojca. Rozumiemy, że w grę wchodzi rozwód, separacje, rozstania. Ida i Tuva są właśnie z takiej rodziny. Z tego co uda nam się wychwycić, możemy się domyślać (znowu), że dziewczynki od pewnego momenty w życiu wychowywały się osobno. Tuva z matką, Ida z ojcem. Kobiety łączy jednak nurkowanie. W dzieciństwie to samo nurkowanie powiązane zostało z dramatycznym incydentem, który wpłynął na ich poczucie bezpieczeństwa, chociaż wszystko skończyło się szczęśliwie (nieco zagubiony wątek w utworze). Do tej dwójki wracamy po wielu latach, sytuacje rodzinne powtarzają się niemal według utartych schematów. Iva w swoim małżeńskim związku znajduje się na rozdrożu, młodsza Tuve jest na razie singielką. Ta sama młodsza siostra jest zdecydowanie bardziej zaradna, pracuje zawodowo jako nurek, widzimy, że potrafi wyjść obronną ręką z niebezpiecznych sytuacji. Jest twarda, a w świecie mężczyzn właśnie umiejętnościami i zdecydowaniem zapracowała na swoją wysoką pozycję specjalisty. Siostry spotykają się na wspólne, rekreacyjne nurkowanie. Robią to by skrócić dystans, odświeżyć relacje, wyjaśnić sobie kilka spraw. To zanurzenie w okolicach skalistego wybrzeża może być jednym z ostatnich dla Tuvy. Gdy są już na pewnej głębokości do wody spada ze skarpy ogromny kamień i przygniata Tuvę na dnie. Iva, nie przywykła do takich sytuacji, musi działać szybko. Ma kontakt radiowy z Tuvą, która (jak to ona) zachowuje zimną krew i spokojnie tłumaczy roztrzęsionej siostrze co ta musi zrobić.

Temperatura ciągłego wrzenia. Skromne, o bardzo skondensowanej akcji, niebywale podkręconym tempie i niezwykle rozgorączkowane w swojej tonacji. Takie jest w skrócie "Pod powierzchnią", które dostarczyło mi wszystkiego czego chciałbym spodziewać się po takim kinie. Wszystko jest również doskonale zaplanowane i logiczne. Złościmy się jednak, gdy obserwujemy miotającą się w swojej bezradności Ide. Najchętniej sami wskoczyliśmy w jej rolę i powzięli zapewne inne decyzje (zawsze jesteśmy przecież mądrzejsi, prawda?). Wiele bowiem Ida robi ruchów nieprzemyślanych, nerwowych, a już na pewno niezaplanowanych. Jednak ta sytuacja, coraz mniej tlenu w butli u siostry pod powierzchnią, liczne momenty, gdy trzeba się zanurzyć i ryzyko związane z szybkim wynurzeniem stawia Idę w wyjątkowo trudnym położeniu. I nie można w przypadku filmowej akcji mówić o szeregu podłych zbiegów okoliczności. O nie, twórcy zadbali o takie aspekty, bo naprawdę trudno się do czegoś przyczepić. Rzucane w myślach: "ja bym zrobił to tak i tak", nawet po krótkim zastanowieniu zmienia się w refleksję, że inna droga wcale nie oznaczałaby sukcesu. 

W tych pięknych okolicznościach przyrody To z pewnością film dla osób szukających ciągłego napięcia. W swojej formie pasuje wszak jak ulał do thrillera, chociaż oczywiście brakuje tu antagonisty, bo sprawcą całego zła stały się naturalne warunki i głupi przypadek. Nie pomaga też temperatura i głębokość (Tuva utknęła na 30 metrach). Ta cała szczególnie napięta sytuacja zdarzyła się pięknych okolicznościach przyrody, cytując klasyka. "Pod powierzchnią" został nakręcony w okolicach norweskiego archipelagu Lofoten, a zdjęcia autorstwa Anny Patarakiny i Erica Borjesone w olśniewający sposób ukazują cały urok regionu. Pięknym zdjęciom (pod tym względem to film przeznaczony na wielki ekran, a fani zdjęć podwodnych, ale i wspaniałych pejzaży będą usatysfakcjonowani) wtóruje tak samo fantastycznie skomponowana muzyka. Nawet playlista wykorzystanych piosenek świetnie komponują się ze skandynawskim klimatem.

Konsekwencja twórcy. Joachim Heden nie udziwnia, nie przedłuża. 80 minut to czas wykorzystany do ostatniej minuty, z akcją rozpoczynającą się niemal natychmiast od początku seansu (dramatyczne wydarzenia z dzieciństwa). Twórca nie daje chwili wytchnienia i swoim bohaterom i widzom. Trzyma nas na krawędzi tego przysłowiowego kinowego fotela oferując wszystko to, co w najlepszym thrillerze znaleźć się powinno.

[vietaseriale]

Sex Education 

sezon 2

Opis: Rozpoczyna się nowy semestr w szkole. Otis jest w związku z Olą, a odkąd przemógł się w kwestii masturbacji, to teraz przeszedł ze skrajności w skrajność. Bez Maeve Otis nie chce już prowadzić szkolnej sex-terapii, choć każdy zaczepia go w szkole prosząc o poradę w tej materii. Dodatkowo do tej szkoły dołącza teraz Ola oraz nowy francuski playboy,  który zgarnia spojrzenia większości uczniów, a szczególnie Erica. Nowy  semestr przynosi też w szkole zbiorową histerię zagrożenia epidemią  spowodowaną przez chlamydie. Cała ta sytuacja pcha ponownie Otisa w  obowiązki szkolnego terapeuty.

W międzyczasie zawieszona w prawach ucznia Maeve Wiley znajduje zatrudnienie przy sprzedaży precli. Przypadkowe spotkanie z matką narkomanką uświadamia jej, że nie może tak samo skończyć jak jej  rodzicielka. Maeve udaje się do dyrektora szkoły, by za pomocą  napisanych przez nią wypracowań, które promowały nazwiskiem inne osoby, w  tym jego syna Adama, wymusić na nim odwieszenie. Otis za namową Erica, postanawia  porozmawiać z Maeve, skoro wróciła do szkoły. Namawia ją do wznowienia  płatnego interesu udzielania terapii. Zbiega się to z czasem propozycji  przewodniczącej rady rodziców, która proponuje matce Otisa poprowadzenie  profesjonalnych porad w zakresie wychowania seksualnego.

Mimo początkowej niechęci matka Otisa coraz bardziej zyskuje zaufanie uczniów. Jej porady powodują, że biznes bohaterów zaczyna przynosić coraz mniejsze zyski. Dodatkowo Maeve coraz trudniej jest widzieć szczęście Otisa. Postanawia mu powiedzieć, co do niego czuję. Otis bardzo źle się z tym czuję. Właśnie jego życie zaczęło się układać z Olą. Wieczorem Ola odkrywa korespondencję Otisa. Jeśli Otis nie zerwie kontaktu z Maeve Ola go opuści.

Do Maeve wprowadza się matka z jej małą siostrą przyrodnia. Mimo obaw, że znowu matka ją oszuka i zostawi przyjmuje ją pod swój dach.

Jackson ma dość treningów i presji, którą wywiera na niego matka. Specjalnie robi sobie krzywdę i łamię rękę. Dzięki czemu ma spokój od sportu na kilka tygodni. Za namową postanawia znaleźć inne hobby. Zapisuje się w tajemnicy przed rodzicami na zajęcia sztuki. Ma zagrać w przedstawieniu Romeo i Julia. Gdy zdrowieje z powrotem jego świat zaczyna wariować. Ponownie chce zrobić sobie krzywdę. Dzięki koleżance, która wchodzi w odpowiednim momencie do tego nie dochodzi. Ta próbuje go namówić na rozmowę z rodzicami. Samookaleczenie może prowadzić do próby samobójczej. Jordan nie chce się zgodzić. Viv postanawia powiedzieć o wszystkim jego rodzicom. Mimo początkowej trudności Jackson szczerze rozmawia z matkami, które zaczynają go rozumieć i obiecują, że nie będą już na niego naciskać. Chcą, aby sam podjął decyzję, co chce dalej robić.

U Erica też problemy. Zaczyna się spotykać z Rahimem. Jednak do miasta wraca Adam, syn dyrektora, który został wyrzucony ze szkoły wojskowej. Eric jest rozdarty, zarówno Adam jak i Rahim chcą zostać jego parą.

W związku z problemami sercowymi Otis i Eric udają się na kemping, aby w spokoju pomyśleć kogo wybrać. Po rozmowie postanawiają pójść za głosem rozumu, a nie serce. Otis wysyła wiadomość do Maeve, że nie mogą już się spotykać. Chce porozmawiać z Olą o swoim wyborze. Ta jednak postanawia go rzucić. Pod nieobecność Otisa odkrywa, że zakochała się w swojej koleżance. Dodatkowo nazywa Otisa sztywniakiem. Otis postanawia udowodnić jej, że nie miała racji. Postanawia zrobić u siebie spotkanie, które przeradza się w wielką imprezę, na którą przybywa większość uczniów ze szkoły. Wstawiony Otis publicznie obraża w jej trakcie Olę oraz Maeve, która przybyła na nią wraz ze swoim niepełnosprawnym sąsiadem.

Na domiar złego przez porady Jean żona dyrektora szkoły postanawia się z nim rozwieść. Mimo jej starań nie współżyje on z żoną od kilku lat. W zemście dyrektor kradnie jej dziennik. Po wyrwaniu stron z opisem jego żony, powiela go i umieszcza w nocy kopie porozrzucane po szkole. Na drugi dzień następuje wielka awantura. Uczniowie śmieją się z innych czytając o ich zaburzeniach seksualnych. Dyrektorowi w końcu udaje się zwolnić Jean.

Nadchodzi dzień wystawienia musicalu Romeo i Julia. Dodatkowo Meave ma finały quizowiczów. Podejrzewa, że jej matka znowu zaczęła brać narkotyki. Otis próbuje naprawić stosunki z Maeve i Olą. Eric coraz bardziej odkrywa, że wiele różni go od Rahima. Dodatkowo jego matka zauważa, że Eric przy nim nie błyszczy. Meave wyrusza na finały. Jej sąsiad postanawia jej pomóc i odnajduje dowody, że jej matka znowu bierze. M. postanawia powiadomić opiekę rodzicielską, że w obawie o jej przyrodnią siostrę. Drużynie szkolnej udaje się wygrać finały quizy. Na widowni pojawia się matka Meave. Gdy wracają do domu czeka już na nie opieka rodzicielska. Jej matka postanawia nigdy nie przebaczyć córce tego co zrobiła. Tymczasem Otis po rozmowie z ojcem uświadamia sobie, że jej dupkiem i coraz bardziej robi się do niego podobny. Ojciec daję mu radę, aby jego przyjaciele go nie opuścili, tak jak jego. Otis postanawia przeprosić Meave i Olę.

Rozpoczyna się przedstawienie. Jednak wystawiania sztuka Romea i Julia znacząco różni się od oryginału, który jest przepełniony podtekstami erotycznymi. Jackson w roli Romea świetnie sobie poradził. Do szkoły wpada Adam i wyznaje miłość Ericowi. Eric postanawia opuścić Rahima i być z Adamem. Dyrektor nie może zdzierżyć tego co się dzieje na scenie. Postanawia przerwać przedstawienie. O namieszanie w głowach uczniów oskarża matkę Otisa. Zarówno on jak i inni uczniowie stają w jej obronie. Kurator będący na widowni ściąga ze sceny dyrektora. Podważa jego zachowanie spowodowane przez rozwód i wysyła na przymusowy urlop.

Otis nie może odnaleźć Maeve. Okazuje się, że nie przyjechała z resztą grupy tylko pojechała od razu do domu. Otis postanawia z nią porozmawiać. Tymczasem zrozpaczona Maeve postanawia odwiedzić swojego niepełnosprawnego sąsiada  Isaaca, aby z kimś porozmawiać. W związku z tym, że w lodówce ma pustki, Maeve wyrusza na zakupy. Przybywa Otis który puka do drzwi M. Isaac mówi mu, że jego przyjaciółki nie ma w domu i nie wie kiedy wróci. Otis prosi go o przekazanie, że był i żeby odsłuchała jego wiadomość, którą zostawił na jej poczcie głosowej. M. zostawiła telefon u Isaaca. Ten postanawia odsłuchać wiadomości. Gdy słyszy, że Otis wyznaje w niej miłość Maeve postanawia ją skasować.