#jaren 70

[twafordizzy]

A. F. Th. van der Heijden kondigt zich aan

bron beeld; demorgen.be Een kleinood is het: de Gevouwen woorden van schrijver A. F. Th. van der Heijden (1951), ondertitel: Brieven over de grillen van het vak. Het is midden jaren 70, vorige eeuw. Van der Heijden schrijft reeds voor het literair tijdschrift Tirade, stuurt poëzie naar uitgever Geert van Oorschot (1909-1987) en kondigt ondertussen aan dat proza wellicht een betere keus is. Val…

[obsessedbyneon]

Muziekcentrum Vredenburg, featured in 1982 and designed by Herman Hertzberger, Utrecht, late 70s

Scan

[birilio]

Baardgoog uit de ‘70’s

Zo zie je ze niet meer.

[bubblegumbeech]

Bee’s 2023 Fic Review

2021 2022

My AO3

Works: 8

Word Count:  154,635

Events: Invisobang | Phic Phight | EctoberHaunt (Mod Tucker)

Here’s my  fics! I didn't write nearly as much as I hoped but I did start a Masters Program so I am learning to write better hopefully! (I actually wrote a lot I didn't post that I am saving for when I am more caught up on my WIPs tbh >>)

Danny Phantom:

WIP:

Pieces of Time (26,520 words) Subscriptions: 154 Hits: 3,390 Kudos: 267 Comment Threads: 45 Bookmarks: 118

Some questions don't have answers, some answers aren't worth having and some make you wonder where the truth is being hidden. Danny asks Clockwork a question, now, what about the answer?

Finished:

We Interrupt Your Scheduled Programming (10,062 words) Subscriptions: 5 Hits: 486 Kudos: 70 Comment Threads: 7 Bookmarks: 20

Nocturne generally hates doing favors. He’d honestly rather be sleeping, or messing with someone’s head or … well anything really. But Clockwork got himself into a mess that even he wasn’t going to have an easy time digging himself out of. But hey, what are brothers for? Clockwork was going to owe him for this one though.

Pruning the Branches (30,289 words) Subscriptions: 3 Hits: 215 Kudos: 14 Comment Threads: 12 Bookmarks: 2

Flynn is finally headed back to his home in the Ghost Zone! But something happened in the short time he was away, something that put his family at risk. Struggling to once more find his footing now that everything seems to be falling apart around him, Flynn needs to get answers-even if that means running from his Mother and overprotective siblings and dodging a murderous ghost that's a little bit too murderous. Nothing is going to be the same after this.

Other:

WIP:

Hyde Inside (7,847 words) Subscriptions: 11 Hits: 257 Kudos: 27 Comment Threads: 5 Bookmarks: 7

The only place for a murderer is a hangman's noose… but there is another place for a madman if Gabriel can make the argument. He could save his friend's life. Even if he'd never be forgiven for it. It might have even worked if it wasn't for the mysterious sharp-toothed woman outside Hyde's room, and the answers the good doctor seems reluctant to share.

Finished:

Treasures and Tricks (1,518 words) Hits: 314 Kudos: 55 Comment Threads: 4 Bookmarks: 8

Hastur was an all powerful inhuman King. He did not spend his days thinking about Arthur Lester.

Not a Home but a Haunt (2,319 words) Hits: 77 Kudos: 13 Comment Threads: 3 Bookmarks: 2

Arthur Lester is adjusting just fine to his new 'situation' thank you. Being blind doesn't make him helpless, it's just a new fact of his life. He can still be a detective, if Parker would just let him prove it. Ignoring of course, the strange new voice that seems to come from no where, and Parker swearing that it's just the two of them alone in the apartment…

Grand Line Carnival (24,140 words) Subscriptions: 51 Hits: 3,909 Kudos: 268 Comment Threads: 45 Bookmarks: 81

Law doesn't want to go to a carnival ever again, but his crew doesn't know that and they insist that he has been spending far too much time in the hospital. So he's stuck, but at least he's with friends, now if only he could get that weird stranger off his mind. Or better yet, Stop running into him everywhere. Literally.

Beneath Different Stars (51,940 words) Subscriptions: 175 Hits: 7,784 Kudos: 520 Comment Threads: 125 Bookmarks: 116

A role-reversal that has Dynn Jaren, a stormtrooper with an attitude problem running away with a stolen asset. And Corin, a Mandalorian bounty hunter that’s supposed to be hunting him down for the good of his clan. Except, what happens when the “asset” isn’t what he thought it was? And the “stormtrooper” he was chasing packs a bit of a punch?

[germanpostwarmodern]

The 1970s in the Netherlands was a decade of immense activity and experimentation in the field of housing: fostered by a state-funded program progressive quarters sprung up all over the country, new terms for conviviality were established and inhabitants were encouraged to shape their apartments and surroundings. An architect very engaged in the program and housing alike was Jan Sterenberg with his office based in Ter Apel, during this period one of the country's largest. His agenda was the connection of industrial building and quality of living, cost saving and flexibility, a problem area pressing since the 1920s. But despite his significance at the time Sterenberg somewhat fell into oblivion and only now, against the background of a Europe-wide housing crisis, receives a career-spanning study: Michiel Kruidenier's monograph "Groeikernen en Woonmilieus - Architect Jan Sterenberg en het Wonen in de Jaren 70", recently published by nai010 publishers, interweaves Sterenberg's work and the general currents of Dutch architecture, regional planning and housing in particular. As teacher at TH Delft his practice and research often intertwined and certainly stimulated experimentation and consolidated his reputation as a leading housing expert. As Kruidenier explains this quickly led to more and more commissions for housing developments and living quarters that in turn increased his involvement with prefabrication and building systems. The latter are comprehensively explained by the author and outline how Sterenberg continuously sought to improve the relationship between economy and quality. That these quarters are still thriving documents photographer Harry Cock whose five series capture their undeniably interesting layouts and unexpectedly calm atmosphere.

"Groeikernen en Woonmilieus" refocuses a historic but again topical contribution to innovative 1970s housing that through the author's extensive research and lucid writing receives its due appreciation. In view of a widespread housing shortage coinciding with often dull architectural solutions the book might serve as a source of inspiration for today's architects.

[provencemichel]

Volvo Trucks in de jaren 70

[rad70]

Éénmalige vertoning van de documentaire 'Heaven Stood Still : The Incarnations of Willy DeVille (2022)', die het leven en de muziek van een unieke artiest portretteert die zowel bij leven als postuum veel te weinig erkenning heeft gekregen voor zijn unieke positie binnen de traditionele Amerikaanse muziek van de jaren ‘70, ‘80 en ’90. Aansluitend is er live muziek van Bandeville, die eigen interpretaties spelen van de songs van Willy Deville.

[twafordizzy]

Wam de Moor over Carmiggelt: 'Melancholicus die twijfelde'

bron beeld: nrc.nl In Wilt u mij maar volgen? schreef criticus W.A.M. de Moor (1936-2015) over de boeken en schrijvers uit de jaren zeventig, vorige eeuw. Daarbij richtte hij de blik op Simon Carmiggelt (1913-1987) en diens werk. Dat werk bestond vooral uit de kleine korte verhalen, portretten van mensen die door de schrijver werden geobserveerd. Praktisch alle figuren die Carmiggelt ten tonele…

[devosopmaandag]

Zeven herkomsten

De eenvoudige vraag 'waar kom jij vandaan?' is in korte tijd dubieus geworden. Het w-woord weiger ik te gebruiken. Dat die vraag beladen is geworden maakt me boos. Er zijn weinig vragen die zo eenvoudig en zo menselijk zijn. Daar dacht ik aan, na de eerste bijeenkomst van onze filosofieleesgroep in lange tijd. Het boek dat we bespraken was 'Wie is er bang voor Simone de Beauvoir' van Ruud Welten, dat over 'De Tweede sekse' handelt. A en ik bereidden de middag voor als gespreksleiders. Ik stelde voor om onze gezamenlijke bijeenkomst te beginnen iedereen te vragen wanneer De Beauvoir voor het eerst in hun leven verscheen. In de context van de middag luidt die vraag eigenlijk: waar kom je vandaan? Maar dat zag ik pas later.

C ging studeren in de jaren '60 en natuurlijk las ze toen 'De tweede sekse', maar stelde vast dat er na een halve eeuw heel weinig van de inhoud over was gebleven. De moeder van M had het boek in huis en als tiener las ze in de jaren '70 stiekem in dat spannende boek. Haar moeder was een Dolle Mina. H bekende dat De Beauvoir op een of andere manier altijd ongelezen was gebleven. Op haar MMS zou het gekund hebben. A ging in de jaren '60 studeren in Amsterdam en het existentialisme was misschien wel de krachtigste inhoud die hij er ondervond. Sartre was de held, De Beauvoir zal vast wel even langsgekomen zijn. J had naar eigen zeggen om oneigenlijke redenen een weerzin tegen de schrijfster, maar zijn vrouw kocht 'De tweede sekse' en toen ze het uit had zei ze dat hij het ook moest lezen. Voor B waren de boeken van de française vooral die van haar wat oudere man. Ze studeerde Engels. Ik leerde De Beauvoir begin jaren'80 kennen als de schrijfster van de roman 'Niemand is onsterfelijk', een boek dat enorme indruk op me maakte. De inhoud sloot naadloos aan op mijn nog onbegrepen fascinatie als kunstenaar voor het geheugen. De Beauvoir bleef héél lang alleen maar de schrijfster van dat boek. Filosofie lag voor mij in die tijd daar ergens op de Olympus. Ik had al hard gezwoegd om de berg Kunst te beklimmen. 'De tweede sekse' las ik nooit.

Op die middag kwamen zeven herkomsten op een natuurlijke manier bij elkaar. Ik had iedereen ook gevraagd iets mee te nemen om voor te lezen of te laten zien dat niet van De Beauvoir was, maar dat wel zou passen bij de inhoud van de middag. C's bijdrage was het prachtige en ontroerende verhaal van haar sterke, katholieke moeder, die in de jaren vijftig dwars door alle conventies heen ervoor koos om van haar onbetrouwbare man te scheiden en haar drie kinderen alleen op te voeden. Spontaan volgden nog twee verhalen over moeders. 'Waar kom je vandaan?', die wezensvraag werd die middag recht gedaan.

[cerriddwenluna]

Het is Zes Zinnen Zondag!

Ik was eerst niet van plan om iets te posten, maar toen herinnerde @jayne89 me er aan dat ik nog een fic in mijn map had die ik was vergeten te publiceren (oeps! 😅).

@justasmallbloginabigklainefandom tagged me getrouw iedere week, dus ter ere van 'Spreek Je Eigen Taal Dag' (Speak Your Own Language Day) heb ik een stukje van mijn nieuwe fic vertaald 🥳

Hij haalde het uit de doos en hield het omhoog. "Wauw... Jij hebt dit gemaakt? Dit is fantastisch! Oh mijn god, kijk dit nou. Het heeft zelfs een jaren '70 kraag enzo. Hoe heb je dit gemaakt?" vroeg hij versteld.

Ik ben nog steeds op zoek naar een titel, en Kay is bijna klaar met het tweede deel van deze samenwerking, dus het zal niet lang duren voordat het wordt gepubliceerd! ♡

[jackxpimety]

hoorcollege 1

beschaving = de samenleving met regels

mensen geloven bijvoorbeeld in de bijbel paar factoren hebben daar invloed op het geloof van de mens

religie

media

politieke voorkeuren

omgeving

familie/ vrienden

er zijn 2 filosofen die andere meningen hebben

ari: mens streeft van nature naar kennis

nietsche: de mens is altijd uit op macht. de dier is gelukkiger want die leeft op het moment. de mens is dus een leven met gebrek.

------------------------------------------------------------------------------

eugenetica = de goede genen

Eugenetica = ook als je mensen gaat sorteren op goede genen dus mooi uiterlijk geen beperkingen en al dat soort dingen

in de jaren 30 tot 40 jaren 50 tot 70

aangeboren /natuur alles is aan te leren

Watson zij ook dat alles binnen 7 jaar aan teleren is.

En heb je zelf invloed op wat je kind later wordt.

------------------------------------------------------------------------------

lichaam. geest

monisme dualis

Onze herzenen bestaan uit neuronen= bewust zijn.

-Jayden van Beek-

bron: ARHC hoorcollege en Mr. Bos

[morgemaatjesuitanderegaatjes]

Blogpost Wijsgerige Antropologie

Beschaving = de samenleving met regels

Mensen geloven in bv de bijbel er zijn een paar factoren die invloed hebben op het geloof van de mens de factoren zijn:

religie

media

politieke voorkeur

omgeving/woonplaats

familie/vrienden

Er zijn 2 filosofen die andere meningen hebben

ari: Ari zegt dat de mens streeft van nature naar kennis

nietzsche: De mens is altijd uit op macht. De dier is gelukkiger want die leeft op het moment. De mens is dus een leven met gebrek. Nietzsche is ook wel de filosoof met de hamer genoemd.

_____________________________________________________________

1 eu 2genetica = 1 goed 2 genen. Dus eugenetica betekend goede genen. Eugenetica = selecteren van uiterlijk van de mens. Alleen deze mensen die de regels voldoen zoals blauwe ogen, blonde haren mogen zich voortplanten zodat er dan alleen nog maar goede mensen op de wereld zijn.

in de jaren 30 ën 40 jaren 50 tot 70

aangeboren/nature aangeleerd/nulture

Watson heeft ooit gezegd dat je een kind tot 7 jaar alles kan aanleren en heb je zelf invloed hoe het kind later wordt.

______________________________________________________________

Lichaam Geest

Monisme Dualisme

ingedienten + goldlocks condition = condentiteit

Onze hersenen bestaan uit neuronen+ stofjes + precies verbonden = bewustzijn

______________________________________________________________

-Florenz Bos-

Bron: ARHC hoorcollege

[jaydenbvanmbeekl]

Hoorcollege 1 Door Jack Mills

De samenleving met regels = Beschaving

Er zijn verschillende factoren die invloed hebben op het geloof van een mens. Deze zijn Religie, Media, Politieke Voorkeuren, Omgeving en Familie en Vrienden

Aristoteles en Nietszche hebben 2 precies andere meningen.

Aristoteles vind dat de mens van nature kennis streeft, Nietszche vind dat de mens van nature macht streeft.

Eugenetica is de mensen met goede genen sorteren zodat niemand meer beperkingen of een slecht uiterlijk hebben.

In de jaren 30 tot 40 vonden ze dat alles aangeboren is en van nature is. Later in de jaren 50 tot 70 vonden ze dat alles aan te leren is. De beroemde Watson zei ooit dat alles binnen 7 jaar te leren is.

Bron: ARHC hoorcollege en Mr. Bos

[guerrerense]

20832, Treignes, 22 juli 2022 por Bart van 't Grunewold Por Flickr: Op 22 juli 2022 werd onder het motto "Diesels in de jaren '70" een fotorit georganiseerd op de Chemins de Fer à Vapeur des 3 Vallées, die vroeg in de ochtend begon en tot ver in de avond doorging. Het middagprogramma bestond uit het fotograferen van 'dienstregelingtreinen'. Loc 6041 van de NMBS heeft zojuist Treignes verlaten en maakt enkele kilometers ten westen van Treignes een extra stop om de deelnemers mee te nemen.

[jurjenkvanderhoek]

REIN DOL, VERRASSEND EN VEELZIJDIG TEKENTALENT

Enkele jaren geleden zag ik zijn werk in Museum Belvédère. In de thematentoonstelling “On the Spot”. Diverse kunstenaars waren gevraagd om een voor hen dierbare plek vast te leggen in hun werken. Voor Rein Dool op dat moment, 2017, was dit het parkgebied van onder meer zijn woonplaats Dordrecht. Een verstilde omgeving waar het meer dan prettig toeven is. Dat las ik af uit de afbeeldingen in een zorgvuldige arcering, houtskool op oosters papier. Het zette mij lyrisch op woorden en ik schreef een bewogen artikel; een citaat: “De hoge bomen met gitzwarte stammen. De paden die geplaveid zijn met afgevallen bladeren. Het kroos zweeft op het water van de vijver. Takken hangen zwaar van het gebladerte. De wind waait en neemt de beweging van het krijt in de vingers van Dool mee. Tekeningen zijn dynamisch en andere geven statisch de schoonheid van het park weer. De gespotte vlakken zijn gekaderd, maar kunnen andersom werkend ook geschetst begrensd zijn en daarna door meest arcering ingevuld. Een speelse opzet derhalve, waarin de blik berustend kan wegzinken. Het is een park om in weg te dromen. Een beeld om te mijmeren. Laat mij hier maar figuurlijk versterven.”

Nu zie ik dit werk weer in het Dordrechts Museum en kan ik het daarna nog weer zien in de Fondation Custodia, maar daarvoor reis ik naar Parijs. Het museum laat een selectie van tekeningen van Rein Dool zien uit zijn omvangrijke oeuvre dat meer dan 70 jaar van werken beslaat. Ook tref ik het aan in de catalogus bij de tentoonstelling: Rein Dool tekeningen. Daarin verwoordt conservator Rijksprentenkabinet Huigen Leeflang, naast de grote oplage van afbeeldingen, de levensloop van mens en kunstenaar. De feiten enigst kind te zijn van oude ouders, een moeilijke jeugd met veel ziekten, de strenge vader en liefdevolle moeder, de christelijke opvoeding en het tekenen waarin hij eenzaam kan vluchten. En de verschillende stijlen in de kunst die Dool hanteert en aanhangt. Hij is veelzijdig, schildert en tekent, maakt grafiek en keramiek, vormt sculpturen in brons en staal, en beschikt over een feilloos kleurgevoel. Maar is ook een begenadigd fotograaf en een virtuoos muzikant, verzamelaar van muziekinstrumenten.

Maar toch komt het tekenen altijd op de eerste plaats. Het is het fundament van zijn werk, voor zijn werk. “Het is in zijn tekeningen dat hij zich het meest direct uit en laat kennen”, schrijven Femke Hameetman en Ger Luijten in het voorwoord, zij zijn respectievelijk artistiek directeur Dordrechts Museum en directeur Fondation Custodia. “Uitgangspunt voor Dools werk zijn veelal de traditionele thema’s landschap, portret, stilleven en figuurstuk.” Zijn benadering tot het onderwerp en de werkwijze waarmee hij deze vastlegt laat een grote verscheidenheid in werken zien. Er zijn tekenaars die op een bepaald moment een stijl en een manier van werken omarmen en zich daarin vasthoudend blijven uitdrukken. Maar bij Rein Dool is daarvan geen sprake, hij wisselt voortdurend van tekentrant. Zo schept hij een veelzijdig oeuvre, waarbij hij zichzelf afvraagt of iedereen wel ziet of het allemaal door een en dezelfde kunstenaar is gemaakt.

De kennismaking met zijn werk in Museum Belvédère deed mij al verwonderen, maar het zien van de doorsnee uit zijn levenswerk in het Dordrechts Museum verrast mij nog meer. Vergenoegd blader ik dan ook het boek door waarin de werken mij, hoe verschillend ook, op indruk en emotie aanspreken. Al op jonge leeftijd ontdekt Rein Dool dat tekenen hem veel voldoening geeft, het bezorgt hem een gevoel van eigenwaarde: ‘Het tekenen gaf me een doel in het leven. Als ik maar kon tekenen, dan was het goed. Ik tekende om mijzelf te worden.’ Op school oogst hij bewondering met het natekenen van historische schoolplaten. Ook dan al is zijn scherp oog en geconcentreerde blik opvallend om gedetailleerd werk te kunnen maken. Hij volgt een opleiding tot lithograaf en werkt een tijdlang in een drukkerij om vervolgens zelfstandig kunstenaar te worden.

Als jonge tekenaar ontdekt Dool zijn talent voor het tekenen naar de werkelijkheid, het wonder dat je dankzij nauwkeurig kijken en beschouwen, en door het oefenen van je hand alles om je heen kunt weergeven met een potlood. Bekijk je het onderwerp zorgvuldig van alle kanten, zie je volume en diepte, dan begint het onder je handen steeds werkelijker te worden. “Het aandachtig en nauwkeurig kijken, het zich letterlijk eigen maken van planten, bomen, gebouwen, mensen en landschappen is een vermogen dat Dool nooit meer heeft losgelaten en is gaan beschouwen als de essentie van het tekenen naar de werkelijkheid”, schrijft Huigen Leeflang. Daarnaast benadert hij zijn werk ook met veel humor wanneer dat nodig en op zijn plaats is. “Zijn oog voor het absurde van het ogenschijnlijk gewone en alledaagse vormt voor Dool een onuitputtelijke bron van inspiratie.”

Het beelden naar de uiterste werkelijkheid geeft hem het vermogen om daarnaast de essentie van het beeld te pakken. In zijn werk kan hij door te kijken welhaast fotografisch realistisch zijn, maar door die kennis van zaken kan hij dingen makkelijk weglaten tot een veelzeggend abstract werk ontstaat. Want het tekenen en schilderen naar de werkelijkheid dat hij steeds beter beheerst voelt vaak ook als een inperking van zijn vrijheid. Hij durft de werkelijkheid los te laten en ontdekt hoe weinig er voor nodig is om een mens te maken. Hij gaat zijn onderwerpen stileren, maar valt ook weer terug op abstracte werken zijn bijzonder werkelijk realisme.

Meestal tekent Dool in de buitenlucht of in het atelier naar model, maar ook maakt hij foto’s van wat hem inspireert. Deze zwart-witopnamen gebruikt hij als uitgangspunt voor zijn tekeningen. Maar van exact kopiëren is geen sprake, volgens Leeflang, eerder van een synthese. Gezichtsuitdrukkingen, ledematen en houdingen worden vertekend weergegeven, wat opmerkelijk genoeg hun herkenbaarheid en zeggingskracht vergroot. Dool woekert met zijn talenten. Niet alleen uit plichtsbesef, een zelfgekozen opdracht om er het beste van te maken, maar vooral vanwege het grote plezier in eigen kunnen dat kenmerkend is voor zijn werk, of het nu een doorwerkte compositie betreft of een luchtige schets.

“Ondanks de grote verscheidenheid in techniek, materiaalgebruik en tekenstijl blijft de verwantschap tussen Dools werken immer zichtbaar”, merkt Leeflang nog op. Dat houdt verband met zijn anders kunnen kijken, beter kunnen zien en doorzien, zijn oorspronkelijke handschrift en zijn verwondering over de wereld, zijn medemens en zichzelf. In het boek is nog plek ingeruimd voor een drietal dichters. Poëzie waarmee Dool met zijn verbeelding aan de haal is gegaan. De woorden beeld heeft gegeven, maar het zou best ook zo kunnen zijn dat het andersom werkt. Rein Dool is een verrassend tekenaar met soms wonderlijk werk. Voor elk wat wils zou je kunnen zeggen. Want van vele tekenstijlen, in abstractie en naar de werkelijkheid, van landschap tot portret en alles wat daartussen zit, dus van alle markten thuis.

Rein Dool, tekenaar. Uitgave bij tentoonstelling in het Dordrechts Museum. Tekst Huigen Leeflang. Waanders Uitgevers, Dordrechts Museum, Fondation Custodia, 2022.