#kafamdaki

[gecmisin-emaresi]

[itearsofabutterflyi]

[kafamdakisenaryolarr]

Ne zaman düşüneceğim bilmiyorum ama şuan düşünmek istemiyorum

[numbmindsworld]

...

[beyazimsi307]

[yildizlarparlak]

Bu kafayı artık susturamıyorum...

[geceninisiklarii]

kafamda o kadar çok düşünce var ki, hangisiyle savaşacağımı bile bilmiyorum.

[edapostblog]

Bizim duymadığımız sesler.. onlar da konuşuyorlar!

Rabbimizi zikrediyorlar ☝️

[sabaholsun]

Az önce şöyle bir şey okudum ..

gençtim, vurgundum, bir sesi duyabilme isteği göğsümde infilak ederdi, bir daha hiçbir şeye böyle anlam yükleyemedim.

Bazen kelimeler fazlasını mı anlatıyor yoksa ben mi dumanlı görüyorum..

[oluaykralicesi]

''reflex olarak demediğini ikimizde biliyoruz acıtasyonluk yapma ve hayır saçma sapan konuşmuyorum sadece konudan düzgünce çıkman için iyi bi bahanen yok kısaca eskisinden daha orospusun'' dedi benim için bi dünyaya bedel olan biri.

Bu zamana kadar burda sürekli andığım, deliler gibi sevdiğim kişi bana bunu dedi. Öldü sandığım günlerce perişan olduğum o kişi bana bunları dedi. Beni öldüren o kişi ölü kalbime son darbeyi tekrar attı. Ve ben bu sefer gerçekten bittim.

Belki de o haklıdır bi bahanem yoktur, eskisinden daha vahim bi durumdayımdır ve belki de cidden acıtasyon yapıyorumdur.

Ama yemin ederim, gerçekten ben bunları, bu yaşadıklarımı bana söylenenleri hak etmedim. Arkamdan dönenleri arkamdan yapılanları ben hak etmedim. Bana karşı olan nefreti ben asla hak etmedim.

[unigueidentity]

Takıntılarımı , hayatımı zorlaştırsalar da seviyorum. Onlar beni ben yapan şeyler ve öyle istiyorsak, istiyorsam öyle olmalı...

[itearsofabutterflyi]

[kafamdakisenaryolarr]

gidenler fotoğraflarda kalır, fotoğraflarsa kalanlarda.

[ateshboceyi]

ne kadar ağlasam geçer bu duygu?! kendimi ne zaman yeterince iyi ve mutlu hissederim?! galiba artık hiç bir fikrim yok.. artık tekrar iyi hissedemem..

[sen-de-oku]

Kitaplardaki boşluklara benziyordu içimizdeki boşluklar... İnsanlar kendi cümlelerini tatmin etmek için, bir dayanak noktası olarak görüyordu boşluklarımızı zira. Kitaplardaki boşluklar parmak izleriyle, içimizdeki boşluklar ruh izleriyle kirleniyordu fark edilmeden. Kitap bitince bir rafa, ömür bitince bir mezara konulan boşluklarımız; bilinmeyen bir zamanın hiç yazılmayan hikayesi olarak kalıyordu geleceğe.

Murat Gülen (Kafamdaki Fillerin Hepsi Mavi)

[heartofsaturnn]

"Bir gün, bir yerde, bir köşede bir resim gördüğümde, yaşlanıp sadece kendi acılarımı hatırladığımda, yaşadığım tüm yıllar boyunca yaşadığım her acının bir neden olduğunu anlayacağım. O resme baktığımda, ne kadar acı çekmiş olursam olayım, her şeyin yerli yerinde olduğunu, hayatın her şeyin bir bedeli olduğunu göreceğim."

Orhan Pamuk - "Benim Adım Kırmızı"