Tumgik
#kanatlar
kbras-posts · 2 months
Text
Başkasını dost kendimizi düşman edindik
Ayağımıza kızdık taşlara değil
Hata üstüne hata
Gözyaşı üstüne gözyaşı
Kendi elleriyle açtı yeni yaralarını
Tek isteği duygusal sancılarını fiziksel ağrılarının altına gizlemekti
Ki anlaşılmasın ne/kim için ağladığı
Sürekli masanın basında yazdığı geçmişi
Bir türlü peşini bırakmayın şeytanın seslenişini
Susturabilse tüm fısıldaşmaları
Açacak kanatlarını
Bırakıp kelimeleri bir tüy olacak
Ölümsüz ve istediği yere ulaşan bir tüy
1 note · View note
onesquarephoto · 2 years
Photo
Tumblr media
Rüzgara karşı gögsünü dayamış bir duruş. Bulutların maviye karışımıyla, doğa ise yeşil bir perde gibi. Bu güzel üçlünün içerisinde oksijeni ciğerlerine çekmek, burnundan soğuğun sızlatarak oksijenin müthiş soğuğunu hissetmek. Yeşil, Beyaz ve Mavi. Üçlü içerisinde olmak onlara eşlik etmek keyifliydi.
1 note · View note
Text
.. küllerinden doğmaya mecbur kalanlara'🪽
10 notes · View notes
notalardaciglikatar · 9 months
Text
Volé hacia ti sabiendo que me romperías las alas...
7 notes · View notes
hasbelkaderbiri · 10 months
Text
Tumblr media
Ruhum, kafesinin parmaklıkları arkasından, kendisine benzer öbür kuşların engin göklerde özgürce uçtuklarını gören bir şahinin çektiği acı gibi acılar çekti. Bu güzelliklerin seyri, acı bir özlem ve varlığımı coşturan buruk düşünceler içinde bıraktı beni; kalbimin çevresinde bir umutsuzluk ağı ördü. Nedenlerini bilmediğim bir melankoli duygusuyla geri dönmeksizin, şöyle bir kırlara açılamıyordum. Kalbimin daraldığını hissetmeksizin, bulutların gölgelediği günbatımına bakamıyordum. Sebebini anlayamadığım bir hüzne kapılmaksızın, ne kuş cıvıltılarını, ne de derelerin şarkılarını dinleyebiliyordum.
8 notes · View notes
pepetheking · 4 months
Text
Tumblr media
6 notes · View notes
kitapsevenbiriii · 2 years
Text
Çökmüştüm,gönlüm kırıktı...
31 notes · View notes
kelebekpapatya-72 · 2 years
Text
"Kaç kez kitapların sayfaları arasında kendimi unutmayı denedim..."
Tumblr media
26 notes · View notes
kbras-posts · 2 years
Text
DOĞANIN SEVILMEYEN ÇOCUKLARI
Sevgisizlikten açılan çukurları dolduruyor nefret
Siyah bulutlardan görülemeyen hedeflere uçuyoruz
Rüzgar hep önümüzde kanatlarımıza engel
Ne bir ağaç gövdesi kabul ediyor
Ne de nehirler paylaşıyor bizimle bir kaç damlayı
Yaralanmak affedilmez ve kesinkes ölümle sonuçlanır
Bu yüzden tüm uçuşlar ceplerinde hep kahır taşır
1 note · View note
hepeksikk · 1 year
Text
Kalbimi sevgilim, kalbimi...
Meyve veren tek dalımı kırdın sen.
Ömrüm sana nasıl darılmasın?
9 notes · View notes
parcalaryokolus · 2 years
Text
Oysa ben içimdeki kırıklara rağmen gülüşümü koruyordum.
00:50 29.11.22
30 notes · View notes
izlemelik · 2 years
Text
Tumblr media
7 notes · View notes
angiieq · 1 year
Text
Sizlere benden bir kaç satır bırakmak isterim, Dünya' ya sıkışmış ruhlar!
İlk öncelikle içimdekilerin gittikçe sönükleştiğini hissediyorum. Fakat içimdeki çocuk buna izin vermiyor. Bunu yazan kişininde bir çocuk olması oldukca ironik olmalı!
Zihinim sanki kafese koyulmuş bir kuş gibiydi. Kafesin üstü açıktı ama, beni uçmaya korkutmuşlardı. Kanatlarım kafeste açılmıyordu ki uçabileyim!
İnsanlar, bedenimi eline almış ve sıkıştırıp biçim vermeye çalışıyorlardı. Ruhumda işte arada kalıyordu.
Korkunç pençeler ruhuma değiyordu, değmesine ama kavrayamıyolardı.
Ve artık ruhum ferergâh etmek istiyordu! Bu azapdan kurtulmak...
2 notes · View notes
notalardaciglikatar · 8 months
Text
Volé hacia ti sabiendo que me romperías las alas...
3 notes · View notes
gecelersenianar · 1 year
Text
Yok canım ne kırılması
Bükülme özelliğim var benim.
2 notes · View notes
hubbdanhubba · 2 years
Text
Tumblr media
12 notes · View notes