#larry fong

[whatjaswatched]

Not something I would rewatch, but I’m glad I’ve seen it.

Millie Bobby Brown is brilliant in everything she does, but this story felt a little two dimensional.

Also, not to bring everything back to Merlin (BBC) - but if a CGI dragon can look like Kilgarah, it should.

[peliculimbo]

Sucker Punch (2011) dir. Zack Snyder

cinematography. Larry Fong

[comicweek]

Desecrated Symbols

[blindmanbaldwin]

Green is really a dichotomous color. It’s the color of fresh vegetables and spoiled meat. Perhaps its duplicity comes from our earliest times on this planet when green signaled both food and danger. It is a simple fact that green, in its plant manifestation, signals life itself. Green in the atmosphere, however, can signal a low-pressure system that can spawn a tornado, and “Beware of the green water” is a sailor's warning. So green can signal health and vitality or danger and decay.

Patti Bellantoni, “If It’s Purple, Someone’s Gonne Die”

[whynot-movies]

Chip 'n Dale: Recue Rangers (2022)

[distort251]

Batman vs. Superman Dawn of Justice (2016) / Cinematography by Larry Fong

[facesofcinema]

The Tomorrow War (2021)

[esqueletosgays]

DAMSEL (2024)

Director: Juan Carlos Fresnadillo Cinematography: Larry Fong

[nine-frames]

"Production value!"

Super 8, 2011.

Dir. & Writ. J. J. Abrams | DOP Larry Fong

[thenotoriousscuttlecliff]

"Zack Snyder is a good cinematographer"

No, he hired good cinematographers for his movies (primarily Larry Fong) and got so much of the credit that he thought he could then do the job himself and that's how we ended up with the blurry messes that were Army of the Dead and Rebel Moon.

[emopunkloser]

Sucker Punch (2011) Dir. Zack Snyder Cine. Larry Fong

[meadow-dusk]

– Ben Fong-Torres, Rolling Stone Magazine, 1969 📸 Larry Hulst, Winterland Ballroom, 1973

[somebaconlover]

Sucker Punch (2011)

Directed by Zack Snyder

Cinematography by Larry Fong

Starring Emily Browning, Jena Malone, Vanessa Hudgens, Carla Gugino and Oscar Isaac

"Everyone has an angel. A guardian who watches over us. We can't know what form they'll take. One day, old man. Next Day, little girl. But don't let appearances fool you. They can be as fierce as any dragon. Yet they're not here to fight our battles. But to whisper from our heart, reminding that it's us. It's everyone of us who holds the power over the worlds we create."

[byneddiedingo]

300 (Zack Snyder, 2006). Cast: Gerard Butler, Lena Headey, Dominic West, David Wenham, Vincent Regan, Michael Fassbender, Tom Wisdom, Andrew Pleavin, Andrew Tiernan, Rodrigo Santoro, Stephen McHattie, Peter Mensah. Screenplay: Zack Snyder, Kurt Johnstad, Michael B. Gordon, based on a graphic novel by Frank Miller and Lynn Varley. Cinematography: Larry Fong. Production design: Jim Bissell. Film editing: William Hoy. Music: Tyler Bates. 

[themovieblogonline]

Damsel Review: A Grim Fairy Tale Beautifully Unraveled

In an era where the lines between classic fairy tale narratives and dark fantasy blur, Juan Carlos Fresnadillo's Damsel emerges as a poignant reflection on strength, sacrifice, and survival. Scripted by Dan Mazeau, the film carves out a unique space in the realm of dark fantasy cinema, embellished by an outstanding ensemble cast including Millie Bobby Brown, Ray Winstone, Nick Robinson, Angela Bassett, and Robin Wright. At its heart, Damsel is a story about the indomitable spirit of a young woman caught in the teeth of ancient tradition and supernatural danger. https://www.youtube.com/watch?v=iM150ZWovZM The plot revolves around Elodie, portrayed with remarkable depth and resilience by Millie Bobby Brown, a young noblewoman who steps into a nightmare veiled as an honor. Set to marry Prince Henry (Nick Robinson) in what appears to be a dream come true, the narrative quickly pivots into a dark tale when she learns that her destiny is not as a princess but a sacrificial pawn. The film is a rollercoaster of emotions, anchored by Brown's performance, as she encapsulates both the vulnerability and fortitude of Elodie. Her transformation from a sheltered girl into a formidable survivor forms the crux of the movie, earning the audience's empathy and admiration with each turn of the plot. Fresnadillo’s direction ensures that the narrative pace keeps the audience on the edge of their seats. He masterfully blends moments of tranquility with sheer terror. The director's knack for creating atmospheric tension is palpable. It makes the ancient and mystical elements of the story come alive in a way that is haunting. The setting within the dragon’s cave, where a significant portion of the story unfolds, is rendered with such detail that it becomes a character in its own right, embodying both the terror and wonder of the unknown. The screenplay by Dan Mazeau is tight and well-crafted, offering fresh twists on the conventional 'damsel in distress' trope. By centering the story around Elodie's agency and cunning, Mazeau challenges the audience's expectations. He delivers a narrative that is both empowering and thought-provoking. Dialogues are crisp, carrying weight and wisdom, particularly in the interactions between Elodie and Lady Bayford, played by Angela Bassett. Bassett brings a dignified ferocity to her role, providing a complex foil to Elodie’s innocence and determination. Supporting performances add richness to the film's fabric, notably Ray Winstone as the menacing Lord Bayford. Also Nick Robinson, who infuses Prince Henry with a nuanced vulnerability that transcends the archetype of the fairy tale prince. The chemistry between the cast is palpable. It elevates the emotional stakes and drawing the audience deeper into the tale's grim yet enchanting world. Cinematography by Larry Fong is another highlight. It captures the stark contrast between the opulence of the noble life and the eerie beauty of the dragon’s lair. The score enhances the film's tension and emotional depth. Despite its many strengths, Damsel is not without its shortcomings. The pacing is uneven, especially in the second act, lingering too much in the cave scenes. While these moments are critical for character development, a tighter edit could have maintained the story's momentum more effectively. Additionally, some may find the film's dark themes and intense sequences overwhelming, though they are integral to the narrative's impact. Damsel stands out as a darkly beautiful exploration of strength in the face of unimaginable trials. The film is a compelling entry in the dark fantasy genre with stellar performances, especially from Millie Bobby Brown. It resonates deeply with its empowering narrative, rich character development, and striking visuals. Read the full article

[persiancinema]

نقد و بررسی «Damsel»: میلی بابی براون جرقه لازم را به داستان پری نتفلیکس می‌افزاید که قرارداد را به روش‌های بسیار آشنا واژگون می‌کند.

وقتی زنان جوان چشمانشان را قفل می کنند، صمیمیت آرام شکوفا می شود. الودی (میلی بابی براون) نمی‌داند که دختری که نامش فاش نشده است از بالکن دورتر نگاهش را می‌کند، اما احساس می‌کند با او مرتبط است. لبخندهای آنها جرقه هایی از شناخت متقابل را بیدار می کند. آنها دارای رنگ شیری رنگ و ملایمت هستند. اما این غریبه فراتر از آینه الودی است. او یک فال وهم انگیز از سرنوشت شاهزاده خانم جوان است.

، در دامزل الودی سعی می کند از قراردادهای داستان خودش فرار کند. پرنسس که در دنیایی از رفتارها و انتظارات به دام افتاده است، به دنبال ماجراجویی است و آرزوی اثبات استقلال خود را دارد. غرور آشناست: تعداد انگشت شماری از فیلم‌ها (و برنامه‌های تلویزیونی) اخیر به تماشاگران زنان سلطنتی داده‌اند که مشتاقانه‌ی داستان‌های عاشقانه‌ی قرون وسطایی را زیر و رو می‌کنند. شجاع دیزنی، مریدا را معرفی کرد، تیرانداز آتشینی که فمینیسم آشکارتر معاصر را به برند این مجموعه سرگرمی آورد. شاهزاده خانم جوی کینگ را در نقش شاهزاده سلطنتی ایفا کرد که او را از یک نامزدی ناگوار نجات می دهد. و در سیندرلای کی کانن، قهرمان پرکار (کامیلا کابلو) بیشتر به فکر باز کردن یک فروشگاه لباس است تا یافتن یک شاهزاده. این داستان ها شاهزاده خانم های فعالی را نشان می دهد، قهرمانانی که می دانند باید خود را از پریشانی نجات دهند. دامسل مانند پیشینیان خود به صراحت خود را حول این مفهوم قدرتمند سازماندهی می کند. این فیلم به کارگردانی خوان کارلوس فرنادیلو و نویسندگی دان مازو، درباره زنی سرسخت از یک پادشاهی مبهم است که نامزدی (با شاهزاده ای ثروتمندتر) به شکل غیرمنتظره و تقریباً کشنده ای رخ می دهد. فیلم Fresnadillo نسبت به دیگر نسخه‌های این داستان، فضاهای مختل‌کننده کمتری را ایجاد می‌کند، بنابراین روایت کمتر از خود راضی به نظر می‌رسد. با این حال، برای حفظ یک تنور الهام بخش تلاش می کند.

فیلم با اعلام قصد آغاز می شود. الودی از طریق صداپیشگی می‌گوید: «داستان‌های زیادی از جوانمردی وجود دارد، جایی که شوالیه قهرمان، دختر را در پریشانی نجات می‌دهد. "این یکی از آنها نیست." ما با چهره پشت صدا و خواهر کوچکترش فلوریا (بروک کارتر) روبرو می شویم که در حال خرد کردن چوب و بحث در مورد راه هایی برای کمک به پادشاهی فقیر خود هستند. یک زمستان به خصوص سخت، مردم شهر را سرد و گرسنه کرده است. الودی که احساس مسئولیت زیادی می کند، به خانواده پیشنهاد می کند که وسایل خود را اهدا کنند. فلوریا که کمتر به فداکاری تمایل دارد، مخالف است. باید راه دیگری وجود داشته باشد. در این مواقع ازدواج تنها گزینه دیگر می شود. وقتی الودی و فلوریا به قلعه برمی‌گردند، پدرشان (ری وینستون) و نامادری سخت‌کوش (آنجلا باست) اعلام می‌کنند که دختر بزرگ‌تر با شاهزاده هری اوره (نیک رابینسون) ازدواج خواهد کرد. فراموش نکنید که الودی هرگز در مورد این پادشاهی یا خانواده سلطنتی آن چیزی نشنیده است. خانواده یک کشتی بسته بندی می کنند و به سمت قلعه مرفه تر حرکت می کنند. در اینجا و در جاهای دیگر، فیلمنامه مازو از کمبود جزئیاتی رنج می‌برد که داستان را تقویت کند. دامسل ممکن است با یک اعلامیه مطمئن باز شده باشد، اما به محض شروع عمل، می لنگد. وقتی الودی و خانواده اش به اورئا می رسند، تفاوت بین این سرزمین و سرزمین آنها آشکار می شود. DP Larry Fong از عکس‌های هوایی برای بررسی مناظر استفاده می‌کند، زمینی سرسبز که با طرح‌های گیاهی خیره‌کننده و بافتی با کوه‌های ناهموار است. ما وارد قلعه می‌شویم، جایی که خانواده سلطنتی در آن زندگی پر از جذابیتی دارند. طراحی لباس آماندا مونک به طرز هوشمندانه ای وضعیت این دو خانواده را متمایز می کند. ملکه ایزابل (رابین رایت، در انتخاب بازیگران باهوش، به‌خوبی نازک‌تر است) با تملق و لبخندی آسان از الودی و پدرش لرد بایفورد خواستگاری می‌کند، اما بدخواهی در سایه‌ها کمین می‌کند. سیاست این سرزمین خیالی در یک داستان قدیمی و یک نفرین کهن خلاصه می شود. قرن ها پیش، یک تخلف خشونت آمیز، پادشاه وقت اورئا را مجبور کرد که با یک اژدها پیمان ببندد. کفاره مستلزم قربانی کردن سه دختر برای این خزنده افسانه ای برای ابدیت است. بنابراین اتحاد بین الودی و شاهزاده هنری یک تله است، یک نقشه شوم برای قربانی کردن شاهزاده خانم برای اژدها. سرنوشت مشابهی برای زن جوان بی نامی که الودی در روز ورودش از پنجره دید. تعامل آنها سؤالاتی را ایجاد می کند، و می توان به این فکر کرد که آیا الودی، با وجود تمام هوش پیشنهادی اش، تا به حال در مورد وجود شاهزاده خانم دیگری در قلعه جویا شده است؟

دامسل وقتی می تواند منطق روایت را برای عضله کنش کنار بگذارد، در زمین محکم تری قرار می گیرد. خانواده سلطنتی الودی را که به طور فزاینده‌ای بدبین می‌شود به غاری می‌سپارند و او را با مرگی آتشین روبرو می‌کنند. اما زن جوان از این سرنوشت سرباز می زند و برای یافتن راه فرار تلاش می کند. طراحی لباس مونک تحت تأثیر قرار می‌دهد، زیرا الودی باید از بخش‌هایی از لباسش برای خلاصی از برخوردهای وحشتناک با اژدها (با صدای شهره آغداشلو) و پیچ و خم لانه زیرزمینی‌اش استفاده کند. الودی در حالی که سعی می کند بیرون بیاید، با ارواح دیگر دختران قربانی مواجه می شود.