#pojednanie

[godiswithus-isaiah41-10]

Szczęść Boże. Chciałabym podzielić się modlitwą do Matki Bożej, Królowej Pokoju. Warto pamiętać, że wszystko zaczyna się od naszego serca, bo „Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło” (Łk 6:45), a więc modlitwa pokoju nie powinna obejmować jedynie ochronie przeciw skutkami działań nienawiści, lecz także prośby o przemianę serc, serca pełne przebaczenia i miłości, czystości intencji. Nie zapominajmy o tym w naszych prośbach. Niech Dobry i Miłosierny Bóg ich wysłucha oraz udzieli potrzebnym nam łask, bo tylko On wie, co się w nich kryje.

Modlitwa do Królowej i Matki Pokoju

Maryjo, Królowo i Matko Pokoju, przynosimy Ci dzisiaj w ofierze nasze serca, prosząc Cię o czystość intencji. Matko dająca Pokój, spraw, abyśmy nigdy nie zgubili Jezusa w naszej drodze do Pana, lecz abyśmy nieustannie dążyli do pojednania z Nim i naszymi bliźnimi. Matko Najdroższa, nie pozwól nam tkwić w nienawiści i posiadaniu urazów względem naszych bliźnich, gdyż w każdym z nich jest odbicie Twego Pana i Boga, Najmilszego Syna oraz Najświętszego Oblubieńca, Ducha Świętego.

Matko Najsłodsza, nie daj nam tkwić z dala od naszego Pana poprzez brak miłości względem tych, dla których On poświęcił Swe Cenne życie i przelał Swą Życiodajną, Najcenniejszą Krew. Za to daj nam łaskę rozszerzania Królestwa Twego Syna, miłując siebie nawzajem tak, jak On nas pierwszy umiłował i starania się, by wnosić pokój do miejsc, do których posyła nas Pan Miłosierny: do naszych domów, szkół, miejsc pracy, miejsc podróżowania, Wspólnoty Kościoła Świętego... Spraw, abyśmy nie czekali nieustannie na wyciągnięcie ręki przez bliźniego w celu przeproszenia nas za swe winy, lecz daj łaskę przebaczania na wzór Twego Umiłowanego Syna tak nieludzko oszpeconego podczas Męki Kalwaryjskiej, a także na wzór Twojego chwalebnego postępowania, o Pani, Która stojąc pod Krzyżem Swojego własnego Syna, nie płonęłaś nienawiścią ani gniewem względem tych, którzy Was zranili, daj nam Swe Serce nieskalane złem i spraw, abyśmy miłowali tych, którzy zadają nam ból. Wyproś nam łaskę nawrócenia ze złych ścieżek i skruchy serca wobec naszych grzechów oraz błędów, które zraniły Ciebie, Trójcę Przenajświętszą, naszych bliźnich i nas samych. Udziel nam pomocy w zadośćczynieniu za nasze niedociągnięcia i wielkie niedbałości w relacjach z innymi ludźmi oraz Bogiem. Spraw, aby zniknęły wszelkie wojny, spory, rozwody, rozłamy w relacjach bliskich i dalekich sobie osób. Najświętsza Królowo, czuwaj nad nami i broń nas przed wszelakim złem, kiedy szatan chce nas atakować. Naucz nas widzieć jego działanie na świecie i oddzielać go od naszych bliźnich, którzy tak często nieświadomie wpadają w jego sidła, zadając nam ogromny ból. Nie daj nam widzieć naszych bliźnich jako wrogów, lecz wzmacniaj nasz modlitewny atak na wroga zbawienia, szatana. Daj nam łaskę wiary, że jesteśmy w stanie go pokonać dzięki Ofierze Chrystusa na Krzyżu. Obmywaj nas Jego Przenajdroższą Krwią. Nieskalana Mamo, aprowadź nas do Jego Miłosiernego Serca oraz uczyń z Niego nasze mieszkanie. Nie dopuść do tego, abyśmy kierowali się cnotami przeciwnymi cnotom Boskim, ale wtapiaj nasze serca w Serce Jezusa i Twoje tak, abyśmy miłowali siebie nawzajem tak, by świat poznał, że Jezus został posłany przez Ojca na świat po to, aby nas zbawić. Jednaj nasze serca z Sercem Bożym oraz Jego dziećmi, przyjaciółmi tak, aby na świecie zapanował całkowity pokój. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

[ars-polonia]

Artur Grottger, Pojednanie (Reconciliation)

1866, pencil on paper,

[pierwsza-dyrektywa-fluora]

Jak Star Trek Picard zrujnował Star Treka

Popularyzatorka nauki i youtuberka Angela Collier wypuściła kilka dni temu wideoesej o tym właśnie tytule: https://www.youtube.com/watch?v=MdLHKdn0JTY

Jej film trwa prawie 4h i składa się z wielu części, podczas których omawia z osobna fabułę oraz kolejne sezony Star Trek Picard, zahaczając przy okazji o inne seriale takie jak Disco czy filmy JJ Abramsa (także się nie spodobały).

To co szczególnie mnie zaciekawiło, to że nie jest to zwyczajny wściekły rant z komentarzami typu "gówno gówno", tylko wnikliwa analiza, która pokazuje różnego rodzaju błędy scenariuszowe i produkcyjne.

Dodam, że nie zawsze zgadzam się z opiniami recenzentki oraz nie rozumiem jej awersji do Wila Wheatona, ale jednak w przeważającej części jest to materiał wartościowy. W chwili pisania tego tekstu video miało już ponad 300 tysięcy obejrzeń.

Jeżeli ktoś ma czas i cierpliwość, to zapraszam do zapoznania, a poniżej kilka punktów, które mnie najbardziej zainteresowały.

1. Finał trzeciego sezonu Picard zepsuł Star Treka. Cały serial Picard pośrednio jest o tym jak ciężko żyje się po asymilacji przez Borga. Wybrzmiewa to zwłaszcza w scenach Siedem oraz Picarda. Tymczasem w kulminacyjnym punkcie trzeciego sezonu wszyscy młodzi oficerowie Gwiezdnej Floty (poniżej 25 lat) zostali tymczasowo asymilowani i zmuszeni do mordowania swoich starszych kolegów, towarzyszy czy cywilów. Niezaadresowaną w serialu konsekwencją jest całe pokolenie osób posiadających traumę związaną z mordowaniem istot lub próbą takiego mordowania. Gdyby potraktować to poważnie, to każdą kolejną załogę w tych realiach czeka zmaganie się z silnym PTSD.

2. Sezony drugi i trzeci były kręcone równolegle, dlatego nie mają na siebie zbyt dużego wpływu. Wygląda na to, że Patrick Stewart miał dużą kontrolę kreatywną nad wątkiem drugiego sezonu (przemoc domowa, poszukiwanie miłości, pojednanie się z Q) i w zamian zgodził się na to, by trzeci sezon był zlotem starej załogi z TNG. W swoich wstępnych warunkach dla serialu Picard miał jasno powiedziane, że nie będzie spędu starej załogi (pisał o nich w książce), natomiast najwyraźniej dał się przekonać do zmiany. Jednocześnie produkcja serialu trafiła na szczyt pandemii, co spowodowało kolejne opóźnienia i przesunięcia.

3. Kilka ślepych lub nierozwiązanych motywów: 🔥 syn Raffi i jego dziecko, z którymi chciała się pogodzić (syn miał za złe, że Raffi pogrążyła się w teorie spiskowe, a przecież serial pokazał, że te teorie o infiltracji Gwiezdnej Floty były prawdziwe!) 🔥 androidyczne ciało Picarda - w pierwszym sezonie Picard umiera na nieuleczalną chorobę, a potem jest przywrócony do życia jako śmiertelny android – fakt, który poza kilkoma dialogami nie ma żadnych prawdziwych konsekwencji w fabule 🔥 Siedem w pierwszym sezonie boi się aktywować sześcian Borg, bo ją to pochłonie. Zrobiła to i wszystko było w porządku bez większych konsekwencji. 🔥 Riker oraz Troi tracą syna z powodu braku lekarstwa. Thaddeus Riker mógł być uratowany, gdyby znaleźli jakiegoś działającego androida, ale najwyraźniej nie dali sobie z tym rady. Nie pasuje to w ogóle do charakteru Rikera, który poruszyłby niebo i ziemię, aby znaleźć jakieś rozwiązanie. 🔥 W kilku momentach serialu odgrywana jest triumfalna muzyka w sytuacji, która jest tragiczna lub niejednoznaczna. Jedną z tych scen jest gdy przygnębiona Raffi wykorzystuje swoje ostatnie przysługi w Gwiezdnej Flocie, aby załatwić Picardowi dyplomatyczny immunitet. Gdy się jej udaje, jest załamana i idzie z butelką whisky się zapić w kajucie, a Picard bije jej brawo (i w tle leci pompatyczna fanfara, zupełnie nieadekwatna do nastroju). 🔥 Kolejna sytuacja to Picard i Beverly Crusher rozmawiają z Vadic i poznają jej tragiczną przeszłość - tortury w laboratoriach sekcji 31. To był dosłowny moment "are we the baddies?". 🔥 Cały wątek matki Picarda, potencjalnej przemocy domowej, choroby psychicznej i tego, jakby dział się w XIX wieku a nie w erze lotów międzygwiezdnych. Angela zasugerowała, że jeśli motyw przemocy domowej był dla Patricka Stewarta istotny, to lepiej byłoby go wpleść w historię Renée Picard i dać jej np. przemocowego partnera, który odwodzi ją od misji kosmicznej. Swoją drogą pozwoliłoby to uniknąć żenującego wątku Q jako terapeuty. 🔥 W drugim sezonie Picard wspomniał do Jurati, że nie zna rachunku różniczkowego i całkowego. Jest to totalne zaprzeczenie postaci, która hobbystycznie interesowała się matematyką w TNG.

4. Sekcja 31 – najwyraźniej Alex Kurtzman, człowiek odpowiedzialny za rozwój całej franczyzy obecnie, jest wielkim fanem i stara się wszędzie wpleść ten motyw. Organizacja tego rodzaju traktowana na poważnie jest wg autorki (z czym zgadzam się w 100%) zupełnym zaprzeczeniem idei Star Treka oraz Federacji, a racjonalizowanie i oswajanie jej jest szkodliwe. Sekcja 31 jest dobra jako teoria spiskowa i przeciwnik dla optymistycznej i idealistycznej załogi okrętu gwiezdnego. W innym przypadku robi z wszystkich oficerów Gwiezdnej Floty hipokrytów lub ignorantów, żadna z tych opcji nie brzmi fajnie.

5. Zbyt dużo ekspozycji – w serialu Picard jest zbyt dużo dialogów, w czasie których bohaterowie omawiają fabułę. Tak jakby twórcy uważali, że historia jest na tyle zagmatwana, że należy ją dokładnie wyłuszczyć i powtarzać.

6. Nadmierna brutalność – obcinanie głów, wydłubywanie oczu, rozstrzeliwanie przeciwników, liczne motywy samobójcze. Autorka zwróciła uwagę, że klasyczne treki można oglądać z dzieciakami (nawet jeśli te nie zrozumieją wszystkiego co się dzieje na ekranie), natomiast tych nowych - absolutnie nie. Nikt nie będzie miał wspomnień, że oglądał Picarda czy Discovery z rodzicami, jeśli są tam sceny dosłownej przemocy czy krojenia ludzi (Ash Tyler z Disco).

7. Twórcy Star Treka wielokrotnie wykorzystywali kwestię różnorodności jako tarczę, którą bronili się przed uzasadnioną krytyką. Oczywiście istnieją osoby, które atakują seriale z powodu reprezentacji LGBT+, ale stanowią one raczej margines całej dyskusji. Siedem i Raffi nie potrzebują specjalnego scenariuszowego uzasadnienia, aby być parą romantyczną. Ale potrzebują dobrych dialogów do grania, aby się to przyjemnie oglądało.

8. Cała 4-godzinna analiza, poparta licznymi cytatami i odniesieniami do fanowskich dyskusji jest wielkim apelem o poprawienie jakości scenariuszy. Autorka zwraca uwagę na dobrą pracę aktorów, scenografów czy ekipy filmowej, natomiast widzi problem na samej górze – u osób, które decydują co ma się dziać dalej, co będzie wyprodukowane i w którym kierunku pójdzie scenariusz.

Link do filmu: https://www.youtube.com/watch?v=MdLHKdn0JTY

[sneakystorms]

Honestly tho nad Niemnem bardzo dobrze i szybko mi się czytało ale dopiero teraz pod sam koniec wyłania mi się prawdziwe znaczenie powstania styczniowego w tym tekście, dopiero pojednanie Witolda i Benedykta uświadomiło mi jakim długim cieniem powstanie kładzie się na życiach wszystkich postaci i jak związane z nim są cierpienia i przemiana Benedykta, i przede wszystkim do jakiego stopnia Andrzej figuruje tu jako czyste uosobienie powstania...

[photo-snap-stories]

PL:

Zamek Janowiec

Położony jest w zachodniej części województwa lubelskiego nad rzeką Wisłą. Wzniesiony został w latach 1508 – 1526 staraniem Mikołaja Firleja hetmana wielkiego koronnego i przez ponad 150 lat pozostawał we władaniu Firlejów – jednego z najpotężniejszych i wpływowych rodów ówczesnej Polski.

Założony został na planie nieregularnego wieloboku, dostosowanego do konfiguracji terenu, na wysokiej skarpie pradoliny Wisły, u podnóża której znajduje się miasto Janowiec. Od początku obejmował obecne wymiary 121 x 71 m. Składał się z poprzedzonego suchą fosą budynku bramnego z basteją, szyją bramną i reliktowo zachowanym przedbramiem, Wielkiej Bastei północno-wschodniej, narożnej baszty wschodniej (tzw. puntone), dwóch wież mieszkalno-obronnych (południowej i północnej). Elementy te, połączone murami kurtynowymi z systemem strzelnic tworzyły fortecę, mogącą pomieścić w razie zagrożenia ludność tej części dóbr firlejowskich wraz z dobytkiem.

Z końcem wieku XVI, forteca zaczęła tracić znaczenie militarne, na rzecz funkcji rezydencjonalnych. W latach 1565-1585 miała miejsce dalsza rozbudowa zamku. Pracami kierował włoski architekt - Santi Gucci. Wybudowane zostało renesansowe skrzydło pałacowe z attyką i krużgankami kolumnowymi od dziedzińca, wypełniające przestrzeń między narożną basztą a południową wieżą mieszkalną. Ściana z piętrowymi, kolumnowymi krużgankami przegrodziła przestrzeń założenia, tworząc reprezentacyjny Dziedziniec Wielki.

Na początku XVII w., po przejęciu zamku przez rodzinę Tarłów, rozbudowano część mieszkalną i dobudowano wieżę zachodnią i wschodnią.

W roku 1606 na zamku miało miejsce pojednanie króla Zygmunta III Wazy z marszałkiem wielkim koronnym Mikołajem Zebrzydowskim, przywódcą rokoszu Zebrzydowskiego.

W dniu 7 lutego 1656 zamek został ograbiony i spalony podczas najazdu Szwedów pod dowództwem Karola Gustawa. Następnie odbudowany i rozbudowany w stylu barokowym przez rodzinę Lubomirskich, w których posiadaniu znajdował się do pierwszej połowy XVIII w. Odbudową kierował holenderski architekt Tylman z Gameren.

W 1783 Jerzy Marcin Lubomirski przegrał zamek w karty. Jego nowym właścicielem został Mikołaj Piaskowski. Jednak ani on, ani kolejni właściciele (m.in. Osławscy) nie byli w stanie utrzymać zamku. Sprzedali całe wyposażenie (nawet marmury zostały zdjęte ze ścian), a zamek został opuszczony i popadł w ruinę.

W roku 1931 zamek został zakupiony przez warszawiaka Leona Kozłowskiego. Wyremontował on tylko dwa pomieszczenia w baszcie, ale - co ważniejsze - powstrzymał wandali. Zamek z przylegającymi do niego gruntami był majątkiem zbyt małym, by objęła go nacjonalizacja w ramach uchwalonej reformy rolnej. W efekcie Kozłowski był jedynym w bloku wschodnim właścicielem zamku.

W 1975 r. obiekt został zakupiony przez Muzeum Nadwiślańskie i od 1993 roku jest stopniowo remontowany.

EN:

Janowiec Castle, Poland

It is located in the western part of the Lublin Province on the Vistula River. It was erected in the years 1508 - 1526 thanks to the efforts of Mikołaj Firlej, the Great Hetman of the Crown, and for over 150 years it remained in the possession of the Firlejs - one of the most powerful and influential families of Poland at that time.

It was founded on an irregular polygon plan, adapted to the configuration of the terrain, on a high escarpment of the Vistula proglacial valley, at the foot of which the town of Janowiec is located. From the beginning, it covered the current dimensions of 121 x 71 m. It consisted of a gatehouse preceded by a dry moat with a bastion, a gate neck and a relict-preserved foregate, the Great North-Eastern Tower, the corner eastern tower, two residential and defensive towers (south and northern).

At the end of the 16th century, the fortress began to lose its military significance in favor of residential functions. In the years 1565-1585, further expansion of the castle took place. The work was led by an Italian architect - Santi Gucci. A Renaissance palace wing with an attic and columned cloisters from the courtyard was built, filling the space between the corner tower and the southern residential tower. A wall with multi-storey, columnar cloisters separated the space of the layout, creating a representative Grand Courtyard.

At the beginning of the 17th century, after the Tarło family took over the castle, the residential part was extended and the western and eastern towers were added.

In 1606, the reconciliation of King Sigismund III Vasa with the Grand Marshal of the Crown Mikołaj Zebrzydowski, the leader of the Zebrzydowski rebellion, took place in the castle.

On February 7, 1656, the castle was plundered and burned during the Swedish invasion under the command of Charles Gustav. Then, it was rebuilt and extended in the Baroque style by the Lubomirski family, who owned it until the first half of the 18th century. The reconstruction was supervised by the Dutch architect Tylman of Gameren.

In 1783, Jerzy Marcin Lubomirski lost a castle at cards. Its new owner was Mikołaj Piaskowski. However, neither he nor the subsequent owners (including the Osławski family) were able to maintain the castle. They sold all the furnishings (even the marbles were taken off the walls) and the castle was abandoned and fell into disrepair.

In 1931, the castle was purchased by Leon Kozłowski from Warsaw. He renovated only two rooms in the tower, but - more importantly - stopped the vandals. The castle with the adjacent land was too small an estate to be nationalized as part of the agricultural reform passed. As a result, Kozłowski was the only owner of the castle in the Eastern Bloc.

In 1975, the building was purchased by the Vistula Museum and since 1993 it has been gradually renovated.

[stop-hejtowi]

Święta Bożego Narodzenia mają głębokie znaczenie w tradycji chrześcijańskiej, ponieważ upamiętniają narodziny Jezusa Chrystusa. To czas radości, miłości i refleksji, który zachęca nas do dzielenia się z innymi oraz do okazywania wdzięczności. Oto kilka kluczowych powodów, dla których obchodzimy te święta:

Uczczenie narodzin Jezusa - To centralny element świąt, przypominający o przyjściu Zbawiciela na świat.

Czas radości i miłości - Święta sprzyjają zacieśnianiu więzi rodzinnych i przyjacielskich.

Przebaczenie i pojednanie - To doskonała okazja do wybaczenia sobie nawzajem i budowania lepszych relacji.

Aby przygotować się wewnętrznie do tych świąt, warto rozważyć kilka kroków:

Refleksja - Poświęć czas na przemyślenie, co dla Ciebie oznaczają te święta. Może to być modlitwa lub medytacja.

Przebaczenie - Zastanów się nad osobami, którym możesz wybaczyć, oraz nad tym, co Ty sam możesz puścić.

Działania dobroczynne - Rozważ pomoc innym, na przykład poprzez darowizny lub wolontariat.

Czas dla bliskich - Zaplanuj wspólne chwile z rodziną, aby wzmocnić więzi.

Jakie są Twoje ulubione tradycje związane z Bożym Narodzeniem? 🎄

[dzismis]

Leon Weintraub

Wczoraj w Polskiej Ambasadzie odbyła się introdukcja przetłumaczenia książki Magdy Jaros i Leona Weintrauba “Pojednanie ze złem” na język szwedzki przez Irenę Grönberg. Czytałam tą książkę po polsku parę lat temu i bardzo mi się podobała. Dobrze że taka ważna książka stanie się teraz dostępna również dla naszych szwedzkich przyjaciół. Svante Weyler ze Szwedzkiego Komitetu przeciwko…

[1234567ttttttttttt]

Wołyń 2013 - dziennikarska wyprawa: Pamięć. Pojednanie. Przyszłość.

[mariolaszyszkiewicz]

Bóg Nastał.

W wesołej krainie Bóg nastał Ci zaś, co malęństwo widzieli Co przyszli, gdy nadeszła dwunasta, Patrzyli i z serca truchleli Piękny to widok - Dziecinka Piękna i Maryja Panna, Na Sianku złożona ciałka kruszynka Świat tego widoku dziś zaznał Piękni i Aniołowie, co na swych Skrzydłach zlecieli - dziwi się święty Józef, Zwierzęta są dziś przy pościeli Dzieciątka, w rąbku zawiniętego Przysłuchać się przyszli królowie Na Gwiazdy się znak zrozumieli Z Darami się Mirry i Kadzidła W dwóch słowie i złoto zaś Co nieustannie królowi szlachectwa Przydaje- rączki tej małęj dzieciny Są z kruszcu, co świętych wydaje I tak miłoscią złączeni , trwają W tej szopce posłowie- dobrej Nowiny to Adwent, DObrej, bo Szczerej i przaśnej i cieszyć się należy Bo to nie absynt- to szczęście Przychodzi i zdrowie i pokój I serc Pojednanie i Wolność I Ducha zarzewie i brak winy A wszystko to dostajemy Za sprawą opłatka kruszyny ....

[kovalski-flagsoftheworld1]

66) Algieria (CD)

Flaga przyjęta przez Tymczasowy Rząd Kabyli na uchodźstwie. Berberowie z Kabylii oczekiwali uznania ich specyfiki jako nagrody za ich wkład w wojnę o niepodległość (1954-1962). Jednak prezydent Ben Bella powiedział w 1962 r.: „Jesteśmy wszyscy Arabami”. Po aresztowaniu pisarza Moulouda Mammeriego, który próbował wygłosić wykład na temat klasycznej poezji berberyjskiej, w 1980 r. w Tizi-Ouzou rozpoczęła się „Kabylska Wiosna” (wraz z narodzinami MCB), a tysiące demonstrantów zostało aresztowanych. Prezydent Chadli twierdził: „Jesteśmy wszyscy Berberami zarabizowanymi przez islam”. W latach 1994-1995 tysiące berberyjskich studentów przestało uczęszczać na zajęcia w ruchu znanym jako „strajk tornistrowy”. W następstwie strajku zaproponowano nauczanie języka berberyjskiego na terenach, na których mówi się po berberyjsku, a także utworzono Wysoką Komisję ds. Amazighity, przyłączoną do Prezydium Republiki. Jednak brak funduszy uniemożliwił ustanowienie skutecznego terachingu w języku berberyjskim. Główne roszczenie Berberów, uznanie berberyjskiego za drugi język narodowy Algierii, zostało ponownie odrzucone, gdy w 1996 r. zmieniono konstytucję Algierii. 30 kwietnia 2001 r. prezydent Bouteflika powiedział: „Rewindykacja tożsamości ma również komponent konstytucyjny, który można wyjaśnić jedynie poprzez rewizję konstytucji”. Jego luźne przemówienie, niestety, gorzko rozczarowało młodych Kabylów.

Od czasu uzyskania niepodległości przez Algierię, Kabylowie byli reprezentowani przez dwie partie polityczne i różne ruchy. FFS (Front des Forces Socialistes - Front Sił Socjalistycznych) został założony w 1963 r. przez Hocine Ait-Ahmeda (1926-2015), historycznego przywódcę FLN, który przewodniczył partii aż do swojej śmierci. Zalegalizowana w 1989 roku, FFS walczy o demokratyzację i sekularyzację społeczeństwa, wolne wybory i pojednanie narodowe. FFS zatwierdziła dialog z ruchami islamistycznymi. RCD (Rassemblement pour la Culture et la Démocratie - Unia na rzecz Kultury i Demokracji) została założona w 1989 roku przez Saida Saidiego (ur. 1947), który przewodniczył partii do 2012 roku. RCD wspierała ruch „wykorzenienia”, który wzywał do stłumienia ruchu islamistycznego siłą. RCD opuściło rząd tydzień po wybuchu zamieszek w Kabylii wiosną 2001 roku.

MCB (Mouvement pour la Culture Berbère - Ruch na rzecz Kultury Berberów), założony w 1980 roku, opowiada się za transkrypcją alfabetu berberyjskiego na alfabet łaciński. Jego członkowie mogą popierać zarówno FFS, jak i RCD. MCB twierdziło, że jest częścią „Ruchu ludu Amazigh, od Oceanu Atlantyckiego do egipskiej oazy Siwa”. MCB zostało wkrótce zastąpione przez inny ruch kabylski, MAK. MAK (Mouvement pour l'Autodétermination de la Kabylie - Ruch na rzecz Samostanowienia Kabylii) został założony przez piosenkarza Ferhata M'henniego i językoznawcę Salema Chakera w 2002 roku, podczas „Kabylskiej Czarnej Wiosny”, okresu niepokojów, który nastąpił po niewyjaśnionej śmierci berberyjskiego studenta z fąk algierskiej żandarmerii. Ruch odbył swój pierwszy kongres w Ighil Ali w sierpniu 2007 roku. MAK wzywa do szerokiej autonomii Kabylii, nie biorąc pod uwagę innych obszarów berberyjskich. W swojej książce Algérie: La question kabyle (2004), M'henni, prezes MAK, pisze: „Obowiązkiem Kabylów nie jest wyzwalanie Chaouias, Chleuhs i Berberów z oazy Siwa. [...] Skargi Kabylów powinny być rozpatrywane tylko w obrębie ich naturalnych granic”. Jest to wyraźne (kontr)odniesienie do ideologii MCB. Według socjologa Abdenassera Djabiego „wycofanie się do Kabylii” MAK jest konsekwencją niepowodzenia MCB. Historyk Daho Djerbal uważa MAK za zradykalizowany ruch kabylski, działający głównie poza Kabylią i nie wspierany przez lokalne elity, które oskarżają MAK o próbę rozwiązania kwestii kabylskiej z zagranicy. Daho dodaje, że „naturalne granice” Kabylii, do których rości sobie prawo MAK, zostały rzeczywiście ustalone przez francuską administrację kolonialną, a transfery ludności zarządzone przez administrację osmańską uniemożliwiają jasną definicję „ludu Kabylów”.

Tymczasowy Rząd Kabyli na uchodźstwie odsłonił flagę Kabyli 10 marca 2015 r., 35 lat po zorganizowaniu w Kabyli pierwszego marszu protestacyjnego przeciwko władzy algierskiej. Tymczasowy Rząd Kabyli na uchodźstwie (ANAVAD - Anavaḍ Aqvayli Uεḍil) został proklamowany 21 kwietnia 2010 r. w Paryżu przez MAK. ANAVAD przewodniczy Ferhat M'henni, również prezes MAK. Dziennik urzędowy ANAVAD (dwujęzyczny, kabylski i francuski) został założony 23 maja 2010 r. M'henni wygłosił przemówienie prezydenckie ANAVAD 4 czerwca 2010 r., przedstawiając rząd powołany 1 czerwca 2010 r. 1 czerwca 2011 r. rząd został rozwiązany dekretem nr GZM/2011/01/ASAN/06. Było to wynikiem rezygnacji pięciu z dziesięciu ministrów będących w konflikcie z prezydentem. Tego samego dnia powołano nowy rząd dekretem nr GZM/2011/02/ASAN/06. Poszukiwania flagi Kabyli zostały rozstrzygnięte 19 listopada 2012 r. przez Radę Ministrów ANAVAD. Nabór wniosków został ogłoszony 20 lutego 2013 r. Obywatele zostali zaproszeni do składania wniosków, w tym „własnych symboli i kolorów”. Jednakże „ANAVAD uważa, że ​​kabylski emblemat narodowy powinien opierać się na dzisiejszej fladze Amazigh, od której powinien się odróżniać cechami charakterystycznymi dla Kabylów. Na przykład, byłoby stosowne, aby drzewo oliwne, symbolizujące ANAVAD, zostało uwzględnione w propozycjach”. W wyniku naboru złożono 83 wnioski. Tajne głosowanie odbyło się w Kabylii i wśród diaspory kabylskiej przez cały rok 2014. Rada Ministrów ANAVAD zatwierdziła głosowanie 30 listopada 2014 r.

2. Flaga widziana podczas obchodów „Kabylskiej Wiosny”. TV5 pokazało zdjęcia ludu Kabylów upamiętniającego „Kabylską Wiosnę” w tym, co wydaje się być ogromną demonstracją. Jedna flaga była dość podobna do innych flag Berberów, tylko odcień niebieskiego był ciemniejszy, a symbol był zdecydowanie narysowany pod kątem prostym

3. Flaga widziana podczas obchodów „Kabylskiej Wiosny”. Ta flaga, to algierska flaga narodowa zeszpecona tym samym symbolem, w kolorze żółtym, na białej części flagi

4. Flaga Kabyli widziana w Montrealu, Kanada. Widziano tę flagę w ładnej małej restauracji Kabyli w Montrealu, L'étoile Kabyle. Właściciel najpierw powiedział, że to flaga Berberów, ale gdy zapytałem go, czy jest używana poza Algierią, powiedział, że nie wie. Flaga ma proporcje 2:3 (w przybliżeniu), jest złota, z czarnym symbolem, który był powielany wszędzie w restauracji (na kalendarzu, na ścianach, na suficie z kolorowymi ubraniami). Właściciel powiedział, że flaga jest symbolem wolności, demokracji i dobrobytu

5. Autonomiczny Ruch Shawiya [Shawiya Autonomous Movement]. Flaga MAC. Istnieje niewiele informacji na temat Autonomicznego Ruchu Shawiya (Mouvement pour l'Autonomie du Pays Chawi - MAC), którego nazwa i akronim sugerują, że jest wzorowany na Autonomicznym Ruchu Kabylów (Mouvement pour l'Autonomie de la Kabylie - MAK). Strona internetowa MAC, budowana od wieków, pokazuje „flagi” niepoparte żadnym źródłem. Flaga faktycznie używana przez MAC jest pokazana na zdjęciu członków ruchu, którzy 20 kwietnia 2011 r. dołączyli do demonstracji zorganizowanej przez MAK z okazji 31. rocznicy „Kabylskiej Wiosny”. Flaga jest żółta z czarną berberyjską literą ezza pośrodku

6. Najczęściej używana flaga Berberów. Berberowie to grupa ludów zamieszkujących północną Afrykę od 3000 lat p.n.e. i mówiących różnymi dialektami, spokrewnionymi ze wspólnym językiem chamito-semickim, Berber, znanym również jako Tamazight. Berberowie nazywają siebie Imazighen (Ludzie Wolni). Nazwa Berberowie pochodzi od słowa barbarzyńca z okresu grecko-rzymskiego. Tuaregowie zachowali oryginalny alfabet berberyjski, tifinagh, podczas gdy inni Berberowie używają alfabetu łacińskiego lub arabskiego do pisania Tamazight. Według Dictionnaire des Peuples (Larousse) w północnej Afryce żyje ponad 20 milionów ludzi mówiących po berberyjsku. Flaga najczęściej używana przez Berberów jest podzielona poziomo na niebiesko-zielono-żółte z czerwoną literą ezza pośrodku. Chociaż nie jest jednomyślnie akceptowana przez wszystkich Berberów, flaga ta jest obecnie produkowana i szeroko używana. Większość obserwacji flagi berberyjskiej pochodzi z Afryki Północnej, gdzie flaga nie jest mile widziana przez rządy Algierii i Maroka.

Najbardziej kompleksową interpretację flagi można znaleźć na bladi.net, 19 sierpnia 2006. Tekst wydaje się być skopiowany z innego, nieuznanego źródła. Mówi się, że flaga została zaprojektowana przez Berber Academy (Agraw Imazighen). Niebieski (amidad) reprezentuje Morze Śródziemne, którego brzegi zamieszkiwane są przez Imazighenów od tysiącleci. Zielony (azegzaw) reprezentuje zieloną ziemię, którą uprawiali Imazighenowie od czasów prehistorycznych. Żółty (awragh) reprezentuje Saharę, jako domenę Tuaregów, ale także radość i złoto. Zatem trzy kolory reprezentują Afrykę Północną, od jej wybrzeża Morza Śródziemnego na północy do pustyni Sahara na południu, oraz przywiązanie Imazighenów do ich ziemi. Czerwony emblemat Imazighenów reprezentuje zarówno życie wieczne, jak i krew przelaną przez męczenników. Jako symbol wolnych ludzi broniących swojej kultury, obserwuje i oświeca Tamazghę, kraj Imazighenów (całą Afrykę Północną i bezkres Sahary). Flaga reprezentuje harmonię ludzi z ich ziemią. Antropomorficzny emblemat znany jest od czasów prehistorycznych. Jego współczesne znaczenie, jako symbolu ludu Imazighenów, przypisuje się Muhendowi Aaravowi Bessaoudowi, założycielowi Berber Academy w 1966 roku. Emblemat można nosić na medalu, na pierścieniu lub na zapięciu dzwonka, aby wyrazić poparcie dla sprawy Imazighenów. Flaga Berberów była tematem wątku rozpoczętego 9 maja 2002 roku na kabyle.com, który już nie jest dostępny online. W tym przypadku również mówi się, że flaga została zaprojektowana przez Berber Academy pod kierownictwem Muhenda Aarav Bessaouda. Jako datę powstania podano „początek 1978 roku”. Jeden z uczestników wątku twierdzi, że Bessaoud zmodernizował znaczenie kolorów, które pierwotnie były częścią biżuterii Kabylów: trzy paski jako emalie, a czerwień jako koralowe kaboszony. Pierwotne znaczenie kolorów jest następujące: niebieski symbolizuje wodę z nieba, a żółty słońce; połączenie tych dwóch zjawisk naturalnych umożliwia produkcję rolną. Czerwony symbolizuje gwiazdę nocną, czyli księżyc, a w symbolice berberyjskiej kobietę. Rzeczywiście kobieta gotuje (a gotowanie wymaga magii) na rodzinnym świętym ogniu. Inny uczestnik twierdzi, że flaga była używana od tysiącleci i czasów wielkich wodzów berberyjskich. Dodaje również, że flaga była używana podczas negocjacji, które doprowadziły do ​​porozumienia Évian (18 marca 1962 r.) i zakończenia wojny o niepodległość w Algierii. Krim Belkacem, odpowiedzialny za strefę kabylską podczas wojny i przywódca delegacji FLN w Évian, został powitany dwiema flagami: francuską i berberyjską. Według wywiadu z Ouldem Slimane Salemem, Berberyjska Akademia została założona w 1966 roku przez młodych Berberów, z których większość stanowili Kabyle, w celu przywrócenia używania języka tifinagh i zaproponowania znormalizowanego alfabetu. Przemianowany na Berber Assembly (Agraw Imazighen) w 1967 roku, ruch został stłumiony w 1978 roku przez władze francuskie pod naciskiem prezydenta Algierii Houari Boumediene. Wydaje się, że Bessaoud był zamieszany w akty przemocy i być może w rozruchy przeciwko zwolennikom FLN w Paryżu, co było wygodnym pretekstem, aby pozbyć się go i Berber Academy. Muhend Aarav Bessaoud (1924-2002), mianowany oficerem w Kabylii podczas wojny o niepodległość, walczył z nowymi władcami po uzyskaniu niepodległości, od 1963 do 1965 roku, a w 1966 roku został wygnany do Francji, gdzie założył Berber Academy. Po stłumieniu Akademii, Bessaoud został wydalony do Anglii i uniemożliwiono mu powrót do Kabylii do 1997 roku. Bessaoud jest uważany za duchowego ojca berberyzmu

7. Pierwsza propozycja flagi Berberów. Ouramdane Khacer, który w 1971 r. założył w Roubaix (Francja), Berber Academy of Nord, a w 1985 r. stowarzyszenie „Afus deg wfus”, niedawno przypomniał na swoim blogu pochodzenie flagi Berberów. Khacer twierdzi, że „zaproponował projekt Pierwszemu Światowemu Kongresowi Amazigh”. Wyjaśnił dalej, że jego początkowa propozycja obejmowała łuk siedmiu zielonych gwiazd na niebieskim pasie, symbolizujący Wyspy Kanaryjskie

8. Wariant flagi Berberów. Podczas demonstracji zauważono kilka wariantów flagi Berberów z czerwoną literą ezza, które mogą być lub nie być flagami powszechnie używanymi. Niektóre mogą być wersjami domowej roboty. Istnieją różne układy kolorów i różne artystyczne interpretacje centralnej litery na fladze. Jose Luis Cepero zgłosił zielono-żółto-niebieską flagę z zaokrągloną literą, która została opublikowana w Gaceta de Banderas

9. Flaga Berberów zaproponowana przez Światowy Kongres Amazigh (wątpliwe). Cytując komunikat ze Światowego Kongresu Amazigh (Congrès Mondial Amazigh): "Jeśli chodzi o flagę(i) Amazigh, jest ich kilka, ale ta, która wydaje się być jednomyślnie przyjęta, to ta, która została zaprezentowana przez Kanaryjczyków podczas naszego ostatniego kongresu w Tafirze (sierpień 97). Składa się z trzech poziomych kolorów (niebieskiego, żółtego, zielonego), na których jest napisane duże czarne 'Z'. To jest ten, który widzimy teraz na przykład podczas demonstracji Berberów. Biorąc to pod uwagę, Imazighen (Berberowie) z różnych powodów nie nadali sobie oficjalnie wspólnego godła rozpoznawalnego przez wszystkich. Nie zapominajmy, że należą one do około dziesięciu różnych państw". Jednak kilka innych źródeł podaje, że flaga przyjęta podczas Kongresu jest podzielona poziomo na niebiesko-zielono-żółte z czerwoną literą ezza, czyli „wspólną” flagą berberyjską. Źródła te cytują stronę internetową WAAC (World Amazigh Action Coalition), która dawno wymarła. Strona internetowa AmazighWorld pokazuje zdjęcie flagi zaprezentowanej Pierwszemu Kongresowi Amazigh na Wyspach Kanaryjskich. Flaga ma widoczne proporcje ok. 4:5, jest podzielona poziomo na niebiesko-zielono-żółte, z cieńszym zielonym paskiem (2:1:2) i ogólnie czerwoną literą ezza. Litera jest węższa niż na „zwykłych” flagach, które prawdopodobnie wszystkie są wykonane według jednego szablonu. Mówi się, że flaga została zaproponowana przez Solidaridad Canaria, z następującą notatką (która nie zawiera opisu flagi): "[...] Nasza walka musi wzmocnić nasze więzi i symbole jedności we wszystkich zakątkach, w których znajdują się Imazighen. Dla nich i przez nich proponujemy na tym Pierwszym Światowym Kongresie Amazigh stworzenie flagi, która nas identyfikuje. Flagi, która uczyni z naszej walki wspólną obronę, pod którą nasze dzieci będą dorastać swobodnie, pod którą będziemy czuć się razem z naszym społeczeństwem, z naszymi ludźmi (czy to imigrantami, kontynentalistami czy wyspiarzami). Flagi, która będzie symbolem przebudzenia, hasłem dla wszystkich Imazighen, gdziekolwiek się znajdują. Symbolu, którego kolory i wzór zaczerpnięto z naszej przeszłości, a jednocześnie kieruje naszym przeznaczeniem, gwarantując, że nasze dzieci będą go na stałe podnosić, gdziekolwiek przybędzie brat [...]". Pierwszy Światowy Kongres Amazigh odbył się na Grand Canary w dniach 27-30 sierpnia 1997 r. Dlatego wszystkie źródła odnoszą się do tego samego kongresu i można wnioskować, że powyższy raport pisemny jest błędny. Projekt z 1997 r. jest dość podobny, z wyjątkiem szerokości zielonego paska, do projektu przypisywanego Berber Academy około 20 lat wcześniej

10. Kolejna flaga Berberów. 21 lutego 2008 r. dziesięciu Berberów zostało skazanych na 2-6 lat więzienia przez Sąd Warzazat (Maroko). Uczestniczyli w powstaniu Tagerts n imazighen, które miało miejsce w wioskach doliny Dades 8 stycznia 2008 r. Jak podała agencja ADN, 22 lutego 2008 r. około 200 Berberów zebrało się przed sądem, aby wesprzeć skazanych bojowników. Machali „zwykłą” flagą berberyjską i inną flagą berberyjską, żółtą z czarnymi literami Tifanigh „m”, „z” i „gh” (ⵎ ⵣ ⵖ od „Amazigh”; w klasycznym sposobie pisania języków berberyjskich zapisuje się tylko spółgłoski) otoczoną czarnym owalem. Ta sama flaga pojawia się na zdjęciu zrobionym na Wyspach Kanaryjskich (bez daty), pokazanym na stronie internetowej AmazighWorld; flaga jest przedstawiana jako „starszy baner Amazigh, znaleziony w Tamazgha”

11. Algierska Partia Komunistyczna [Algerian Communist Party; Parti communiste algérien; PCA]. W 1963 roku flaga Partii Komunistycznej, jak pokazano w Flaggenmitteilungen #159, była czerwona z sierpem i młotem, ale w pozycji odwrotnej do tej na fladze ZSRR i umieszczona w środku pola. W górnej części napisano PAIN PAIX (chleb pokój), a poniżej sierp i młot, w kierunku muchy LIBERTE (wolność)

12. Islamski Front Ocalenia [Islamic Salvation Front; Front islamique du Salut; FIS]. W 1989 roku rozpoczął się proces tworzenia demokracji wielopartyjnej i zalegalizowano opozycyjne siły polityczne. W wolnych wyborach samorządowych w 1990 roku rywalizowały FLN, FIS, Partia Komunistyczna, Socjaldemokratyczna Partia i Unia Kultury i Demokracji, chociaż Ruch na rzecz Demokracji w Algierii Bena Belli i Front Sił Socjalistycznych Ait-Ahmeda wstrzymały się od głosu. FIS został uznany za nielegalny w styczniu 1992 roku, a jego zwolennicy masowo uciekli w góry, przy czym najbardziej radykalny element rozpoczął działalność jako GIA (Groupes armés islamiques, Zbrojne Grupy Islamskie), a bardziej umiarkowani działali pod nazwą MAI (Mouvement armé islamique, Zbrojny Ruch Islamski). Górny i dolny napis na fladze są nieczytelne, ale główny napis to nazwa ruchu w języku arabskim

13. Flaga używana przez islamistów w 1991 r. W 1991 r. nowy system wyborczy, który rzekomo faworyzował FLN, doprowadził do protestów ulicznych islamistów, którzy używali flagi narodowej z napisem Allah jest wielki. Używano również flagi w narodowych barwach zieleni i bieli, z napisem w kolorze czerwonym o tym samym znaczeniu co powyżej [1]

14. j. w. [2]

15. Unia Kultury i Demokracji [Union for Culture and Democracy; Rassemblement pour la Culture et la Démocratie; RCD]. RCD, założona w 1989 r., jest kierowana przez Saida Saidiego. RCD jest częścią ruchu „eradykacji”, który wzywa do tłumienia islamistów siłą. RCD opuściła algierski rząd tydzień po wybuchu zamieszek w Kabylii wiosną 2001 r.

16. Flaga Al-Kaidy w północnej Algierii. Al-Kaida w Afryce Północnej to algierska grupa bojowa, która zmieniła nazwę w 2006 r. W wiadomościach BBC pokazano grupę bojowników niosących flagę na taśmie propagandowej: czarną z białą szahadą, podobną do flagi Hamasu lub Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu. Oczywiście szczegóły kaligrafii mogą się różnić. Podobna flaga została przypisana „Batalionowi Krwi”, który zabił około 30 zakładników w Algierii. Źródło (MSN News, 18 stycznia 2013) wspomina, że ​​ta grupa jest powiązana z Al-Kaidą, więc nie wiadomo, czy ta flaga jest flagą Al-Kaidy, czy też flagą grupy, która nazywa siebie „Batalionem Krwi”

[godiswithus-isaiah41-10]

Rodzina z Markowej — tak zwykła a jednak heroiczna cz. II

Niech będzie Pochwalona Trójca Przenajświętsza.

Chciałabym podzielić się treścią pięknej homilii wygłoszonej na temat bł. rodziny Ulmów. 23 czerwca 2024r. wygłosił ją ks. kan. Jacek Kotowski, duszpasterz rodzin diecezji łomżyńskiej. Nie są to dokładnie cytowane słowa, lecz treść poniższego tekstu jest zgodna z faktycznie wygłoszoną homilią.

Błogosławieni Wiktoria i Józef mieli ogromną miłość małżeńską. Choć ani jedna, ani druga strona nie miała łatwych obowiązków, zgodnie ze Słowem Bożym, jeden próbował prześcigiwać drugiego w oddawaniu sobie należnej czci. Podczas kiedy bł. Józef wracał z pracy na polu, myślał o tym, jak ulżyć Wiktorii, a bł. Wiktoria, choć zmęczona wychowywaniem i opiekowaniem się dziećmi, pragnęła przynieść ulgę swemu mężowi. Sąsiedzi mówili, że ilekroć byli w kościele, ani razu nie opuścili przyjęcia Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, a przy każdych rekolekcjach odbywali spowiedź. Byli pewni, że zostali pojednani z Bogiem przed śmiercią. Członkowie tej rodziny wiedzieli, że niosą feretrony, podczas kiedy Jezus będący w Eucharystii idzie z nimi. Regularnie czytali Słowo Boże i przybliżali je swoim dzieciom, dbając o ich rozwój duchowy, a także podkreślali to, co najbardziej przemawiało do ich serc. Znaleziono ich Biblię, w której kilkukrotnie była podkreślona przypowieść o Miłosiernym Samarytaninie - tym, który pomógł cierpiącemu, pobitemu człowiekowi, podczas kiedy nikt inny tego nie uczynił, a obok tej przypowieści widniał podpis uczyniony ołówkiem: ,,Tak". Ich życie ukazywało to, że żyją treściami nauczanymi przez Jezusa Chrystusa, doskonale wypełniając Prawo Miłości, czyli najważniejsze prawo chrześcijańskie. Ta rodzina przez ok. półtorej roku każdego dnia ratowała życie Żydom, których gościła u siebie na strychu. Była ich ósemka. Nawet ich dzieci nie powiedziały nikomu, że u nich w domu jest więcej osób - ukazuje to, że trudne czasy sprawiają, że dzieci zachowują się o wiele dojrzalej oraz szybciej dorastają.

[martiove]

Jeśli kobieta utraci więź z naturą i źródłem prawdziwej radości i nie potrafi ich odzyskać, to na skutek podstępu, groźby lub przemocy, może zagubić sens życia. [Istnieją] pułapki i trucizny, które tak łatwo mamią, kiedy dusza krzyczy z głodu. Bez solidnej więzi z naturalną, pierwotną dzikością kobieta odczuwa głód i popada w obsesję, szukając "lekarstwa na złe samopoczucie", "świętego spokoju", "zapomnienia w miłości".

Zgłodniała dusza kobiety zadowoli się każdą dostępną namiastką, łącznie z tymi, które jak placebo, absolutnie w niczym jej nie pomagają, a wręcz niszczą i prowadzą do zguby, marnotrawienia czasu i talentu lub narażają na fizyczne niebezpieczeństwo. To głód duszy sprawia, że kobieta dokonuje w życiu wyborów wpędzających ją w obłąkańczy taniec, który kończy się pod drzwiami kata.

W jaki sposób kobieta, utraciwszy instynkty i więź z naturą, może popaść w tak dramatyczny stan zagubienia? Jedynym sposobem odnalezienia drogi do dzikiej naturalnej kobiecości jest przyjrzenie się błędom, które kobieta złapana w pułapkę może popełnić. Potem trzeba jeszcze raz prześledzić bieg wypadków i zabrać się za ich naprawianie. Potem nastąpi pojednanie.

Udaremnienie planowanego życia, utrata spontaniczności i początek udomowienia, zbytniej uległości w konsekwencji doprowadza do zatraty zdolności oceny sytuacji i nadużywania wolności, a to wreszcie kończy się utratą stóp – oparcia, opoki, nieodłącznej części instynktownej natury, która jest podporą wolności. Jeśli nie podejmiemy wysiłku ratowania autentycznej natury, może doprowadzić to do upadku. Bez wątpienia, jeśli kobieta podejmuje walkę ze swym demonem, czymkolwiek on jest, to wdaje się w jedną z najbardziej wartościowych bitew, jakie może stoczyć. Nawet jeśli znajdzie się na dnie za sprawą głodu, zniewolenia, uszkodzonego instynktu, destrukcyjnych wyborów życiowych, to powinna pamiętać, że na dnie, znajdzie oparcie dla dzikiej natury. Na dnie leży najżyźniejsza gleba pod zasiew i uprawę czegoś nowego. W tym znaczeniu sięgnięcie dna, choć bardzo bolesne, jest także zasiewem. [...] W samym środku niszczycielskiego żywiołu gwałtowność przeradza się w mądrość. Jest to mądrość kobiety, która tańczyła przeklęty taniec, zatraciła siebie i swe życie twórcze, doprowadziła się piekła tanim (lub drogim) sposobem, ale jakimś cudem zdołała uchwycić się słowa, myśli, idei, które ją podtrzymały dopóty, dopóki nie wymknęła się demonowi przez jakąś wyrwę w czasie i nie ocalała, by o tym opowiedzieć. [...] Kobieta, która straciła grunt pod nogami, a potem i stopy, ale zrozumie swój upadek, zdobywa szczególnie cenną mądrość. Jest jak saguaro, piękny kaktus rosnący na pustyni. Saguaro można podziurawić kulami, pokroić, przewrócić, podeptać, a mimo to nie traci żywotności, wciąż przechowuje życiodajną wodę, wciąż rośnie dziko i regeneruje się z czasem.

Clarissa Pinkola Estés, Biegnąca z wilkami (s. 292-293 -> cały rozdział Instynkt samozachowawczy jest piękny 🥹)

[forthedarkmessiah]

poczuj lęk

mroczny mesjaszu poczęty w niewłaściwych łzach twoje pojednanie z czasem skończy się łaską która nie ustąpi miejsca jasności

od początku moje myśli należały do ciebie ciernista róża zdobiła skroń

mroczny mesjaszu cień odradza się w słowach niemających treści śnięte godziny upływają od nadmiaru chwili

przyjdź zanim przepadnie ostatni klucz do teraźniejszości nigdy nie chciałeś płynąć zbyt pochopnie podnosiłeś z klęczek niewinnych

poczuj sobą lęk który zakwitł w moich ustach

[secretgabrielle]

Czas na pojednanie z plotkarą. Przepraszam za swoje błędy. Co nas jeszcze czeka? #pojednanie

[mrocznymesjasz]

poczuj lęk

mroczny mesjaszu poczęty w niewłaściwych łzach twoje pojednanie z czasem skończy się łaską która nie ustąpi miejsca jasności

od początku moje myśli należały do ciebie ciernista róża zdobiła skroń

mroczny mesjaszu cień odradza się w słowach niemających treści śnięte godziny upływają od nadmiaru chwili

przyjdź zanim przepadnie ostatni klucz do teraźniejszości nigdy nie chciałeś płynąć zbyt pochopnie podnosiłeś z klęczek niewinnych

poczuj sobą lęk który zakwitł w moich ustach

[tojaziemniak]

Podczas, w końcu udanego, ślubu Gienka, Julka dojrzała do przeproszenia Jakuba. Postanowili znów razem zamieszkać i nie spieszyć się aż tak ze ślubem.