#publiczność

[pozartaa]

09.05.24 UTRZYMANIE WAG1 dzień 434. Limit +/-2100 kc@l.

Wybrane posiłki:

No i znowu nocka w pracy minęła spokojnie. Po robocie byłam w Lidlu po parę drobiazgów na moje ciasteczka na sesję AD&D jutro. To kolejny wypiek którego nie mam zamiaru w żaden sposób odchudzać...

jest możliwość, że zjem sobie ze dwa-trzy, ale ja generalnie nie jestem jakoś specjalnie ciastkożerna... i cholernie mnie to cieszy, bo wiem jak wielu osobom ciężko jest przejść obojętnie obok słodyczy. Chociaż tego uzależnienia los mi oszczędził. Amen!

Lubię jak ludzie jedzą to, co przygotuje i cieszy mnie jak znika szybko i smakuje. W ogóle lubię gotować... ale to chyba nie tajemnica.

A chłopaki na pewno nie pogardzą bo ostatnio wciągnęli wszystko, co wylądowało na stole w ramach poczęstunku. Chyba znalazłam wierną kulinarną publiczność 😄. No i wszyscy pamiętają sernik, który świecił triumfy na imprezie.

***

Przespałam się i trochę ogarnęłam w mieszkaniu bo to moje wczorajsze wycieranie kurzu to był żart jakiś jednak. Zabralam się za ciastka. W przerwie kiedy ciasto tężało w lodówie przeszłam się do sklepu po żarcie dla kotków i zrobiłam sobie kółeczko po parku by pooddychać świeżym powietrzem i zakręcić pokestopami. Taki to dzień - całkiem owocny i całkiem przyjemny. Wieczorem obejrzeliśmy jakiś tam film na Netflixie i tyle.

A na koniec przygody kota w worku

Dobrej nocy wam życzę !

[piotrtymcio]

Shoe stealing

Canon EOS R6, RF16mm F2.8 STM

[EN] There's a tradition at Polish weddings where shoes are stolen—sometimes from the newlyweds and sometimes also from the witnesses. Then, before the wedding games, there’s bargaining about how many bottles of vodka the thief will receive to return the shoe. I suspect that somewhere, someone once did this in a funny way and the audience laughed at the antics. Sometimes the emcee handles it smoothly and quickly. Other times, it's an interminably drawn-out spectacle during which only the drunk uncle with a shoe in hand thinks it's great fun.

I don't know how it looks from the guests' perspective. Probably, opinions vary as much as there are people. From the other side of the wedding, I can tell you it's likely the most disliked part of the day. Neither photographers, videographers, nor the band or emcee usually have a fondness for it. I'm curious, dear reader, how you feel about it.

[PL] Jest taka zabawa na polskich weselach, że kradnie się buty. Parze młodej, czasem także świadkom. Później następuje targowanie się przed samymi oczepinami za ile butelek wódki kradziej odda buta z powrotem. Podejrzewam, że gdzieś, ktoś, kiedyś zrobił w zabawny sposób i publiczność się śmiała z takich wygłupów. Czasami wodzirej jest sprawny i załatwia sprawę w miarę gładko i szybko. Czasami jest to przeciągnięty niemiłosiernie w czasie spektakl w trakcie którego, chyba tylko pijany wuj z butem w ręku ma wrażenie, że jest super.

Nie wiem jak to wygląda z perspektywy goście. Pewnie ile ludzi tyle opinii. Z tej drugiej strony wesela mogę wam powiedzieć, że jest to chyba najbardziej nielubiany element tego dnia. Ani fotografowie, ani kamerzyści, ani zespół czy wodzirej na ogół nie darzą tego sympatią. Ciekaw jestem jak Ty podchodzisz do tego droga czytelniczko/drogi czytelniku.

[kasja93]

Hejka!

Dziś był dobry dzień :)

Obudził mnie z rana Jerry, który bezczelnie (jak to on ma w zwyczaju) delikatnie dziabnął mnie w palca u ręki. Chciał mnie obudzić bym dała jeść, sprawdzał czy żyje bądź chciał mnie zjeść (niczym Ruda wczoraj pająka). Na pewno jedno z tych trzech xD

Nakarmiłam Uszatych Niszczycieli Światów i natchnęło mnie do sprzątania…

Najpierw odkurzanie, następnie wycieranie kurzy z mebli, zbieranie kłaków uszatych pod meblami na sucho, mycie podłogi na kolanach i ostatecznie mycie podłogi mopem by zniwelować wszelkie smugi na płytach. Spakowałam również w karton moją kolekcje procentowych butelek.

Zmieniłam również poszewki na poduszkach. Robie to co tydzień w okresie zimowym i co trzy dni w okresach ciepła. Pamiętajcie! Czyste poszewki sukcesem czystej skory twarzy :)

Rudzik wyszła na taras pobrykać:

Gdy skończyłam sprzątać zadzwonił tata z zapytaniem czy mogą wpaść z mamą bo im się nudzi. Wypili kawę, trochę zimnych napoi, pogadaliśmy o przeprowadzce. Pokazałam mamie co gdzie jest i jak korzystać ze sprzętów w moim mieszkaniu bo do końca lipca najpewniej będzie tu urzędować nim skończymy remont domu z tatą. Śmiali się ze mnie jak zaczęłam pokazywać im, że storczyk baby wypuścił mi dwa kwiatowe pędy opowiadając, że to storczyk podróżnik bo był w Czechach, Niemczech, Szwecji oraz Norwegii. Rozbroiło ich również jak podczas podlewania roślin zaczęłam do nich mówić. Stwierdzili, że dobrze, iż mój pokój będzie na uboczu domu xDDD

O 15 podwiozłam ich do centrum albowiem o 15:30 zaczynał się seans Spider mana w sali 4DX. Wyprzedziłam tramwaj, który akurat jechał na ich osiedle i złapali go idealnie :)

I powiem tak: WOW!!! Naprawdę zdrowo mnie wytrzęsło w fotelu. Miałam frajdę jak małe dziecko! Świetna alternatywa dla kolejki górskiej dla osoby co ma problem z błędnikiem. Już dawno nie czułam takiej radochy! Jedynym minusem była publiczność. Wiedziałam czego albo raczej kogo mogę się spodziewać na seansie z dubbingiem, ale serio były tam dzieciaki w wieku 6/7 lat dla których ten film jest zbyt „ciężki” w odbiorze… Mimo przepięknej oprawy wizualnej dzieciak obok mnie mówił do taty, że się nudzi. Ten zaś miał taką samą radochę co i ja xD wiadomka dlaczego poszedł z synem do kina. No i imersje psuły osoby co łaziły wiecznie do toalety. Takie w wieku nastoletnim 12/16 lat… chciałam wręcz krzyknąć „Come on! Serio nie jesteście w stanie wytrzymać dwóch godzin?”.

Dubbing był okej, jednak oryginalna ścieżka dźwiękowa mi się bardziej podobała. No i zmienione było nieco tłumaczenie. Już nie porównuje tutaj napisów do dubbingu bo i tak praktycznie ich nie czytałam, ale miałam kilka razy takie zgrzytnięcie. Film w dubbingu jest mniej śmieszny przez to tłumaczenie po prostu. Żartów nie dali rady zbytnio udźwignąć.

Polecam serdecznie wizytę w cinema city na sali 4DX z napisami na tym filmie. Satysfakcja gwarantowana!

Poza popcornem oraz truskawkami nic dziś więcej nie wpadło. Uwielbiam popcorn. Mega zapycha.

Gdy wyszłam z kina zobaczyłam SMSa od drugiej safe person w moim życiu. Od kolegi, którego poznałam w pracy u Niemca. Uwielbiam go! Jest w wieku mojej mamy i ma córki ciut młodsze ode mnie, ale jest totalny prze kozak. Jeśli spotkam kiedyś takie faceta mniej więcej w moim wieku i będzie wolny biorę w ciemno od razu :)

Pogadaliśmy, pośmialiśmy się, ponarzekaliśmy na życie. Podczas rozmowy zauważyłam, że trzy tygodnie i dzisiejsze szorowanie podłogi wykończyło mój manicure hybrydowy. Jutro zatem muszą wlecieć nowe pazy :)

Dziś już mi się nie chce. No i wole pracować przy świetle dziennym.

Próbowałam dziś złapać Jerrego na przytulaski, ale mi uciekł. Tak mnie otupał, że szok! Jeszcze był bojowo nastawiony i najchętniej by mnie dziabnął w ramach nauczki w myśl zasady „ta zniewaga krwi wymaga!”. Rudziś zaś przed chwilą skończyła wieczorny spacer na tarasie i teraz kica jak oszalała po pokoju. No i biedna była tak głodna (jak zawsze), że podczas wieczornego karmienia wskoczyła mi na kolana by być bliżej jedzenia :D Jerry zaś dał się pogłaskać po główce podczas jedzenia :3

Jutro muszę podjeść do jubilera. Znowu zerwałam bransoletkę 💀

W planach mam również zakup zieleniny dla uszatych, reklamacje butów taty (rozwaliły się po dwóch tygodniach - nowy rekord!). Mam cichą nadzieje, że przyjdzie zamówiona książka do Empiku. Czujecie fazę, że ta sama książka w sklepie stacjonarnym kosztuje około 45 zł a jak zamówię ją przez ich stronę online z odbiorem oraz płatnością w sklepie (dostawa są free) kosztuje ona niecałe 23 zł? Nie kumam ich polityki firmowej… Jestem widocznie na to zbyt głupia 🤷🏼‍♀️

Nie zrobiłam dziś zbyt dużo kroków, ale za to polecam każdemu kto pisze „nie mogę dziś ćwiczyć bo rodzina w domu” zacząć myć podłogę na kolanach xD jak się robi to wystarczająco szybko wpada niezłe kardio oraz rozciąganie w jednym xDDD

[ponuras]

Dumbo (1941) - Dumbo to film, który człowiek albo oglądał, albo wydaje mu się, że go oglądał. Ja na przykład zaliczam się do tej drugiej kategorii i po obejrzeniu tego filmu już na 100%, stwierdzam, że w mojej pamięci wymieszały się tutaj motywy z równie starego Pinokia. Wydawało mi się, że film opowiada o słoniu z dużymi uszami, który odkrywa, że umie latać, więc leci w świat. A tu niespodzianka: nie dość, że nigdzie nie odlatuje, to jeszcze ten motyw pojawia się dopiero w ostatnim kwadransie. Tak naprawdę to film o dyskryminacji, niesprawiedliwości i psychologicznym okrucieństwie. Ze względu na to ile mam do zarzucenia temu filmowi, niżej znajdziecie dokładne streszczenie, więc jak ktoś planuje samodzielne oglądanie, niech dalej tego nie czyta.

Zaczyna się od tego, że bociany rozrzucają małe zwierzątka do ich „matek” (nigdy nie rozumiałem jak można było wymyślić tak głupie wyjaśnienie dla smarków skąd się biorą dzieci), w tym do żyjącej w cyrkowej niewoli słonicy Jumbo. Okazuje się, że Jumbo Junior ma znacznie większe uszy od typowego słonia. Matce to nie przeszkadza, ale pozostałe słonice od razu zaczynają wytykać małego trąbami i jeszcze doklejają mu złośliwy przydomek: Dumbo, czyli głupek. A gdy tylko JJ (Jumbo Junior - tak nazwała go matka i tak ja będę go nazywał) zostaje zaprezentowany publiczności, od razu złośliwe dzieciaki zaczynaja go gnębić (gdzie do cholery była ochrona!?), za co główny prowodyr dostaje zasłużone lanie od pani Jumbo. Pani Jumbo zostaje potraktowana jak dzikie zwierzę ze wścieklizną i zostaje zamknięta w odizolowanej klatce. Pozostałe słonice wykazują się całkowitym brakiem zrozumienia i o wszystko obwiniają JJa. Jedynie cyrkowa mysz staje w jego obronie i próbuje mu pomóc odnaleźć swoje miejsce w cyrku. Gdy właściciel cyrku zasypia, mysz szepcze mu do ucha kilka pomysłów, a ten myśląc, że doznał natchnienia, postanawia wdrożyć je w życie. JJ ma zostać przysłowiową wisienką na torcie w widowiskowym numerze, w którym słonie tworzą żywą wieżę. Przedstawienie, które najwyraźniej nie było wcześniej ćwiczone kończy się katastrofą po tym jak JJ potyka się o swoje uszy i uderza o podstawę wieży, co wywołuje efekt domina, który kończy się rozwaleniem wszystkiego dookoła. JJ oczywiście zostaje za wszystko obwiniony. Zero w tym winy kierownika, który zaproponował tak niebezpieczny spektakl i zaprezentował go publiczności bez sprawdzenia czy to w ogóle jest wykonalne. JJ zostaje przeniesiony do drużyny klaunów, a słonice uroczyście deklarują, że nie uznają go za słonia (jeśli kiedykolwiek go za niego uznawały). W przedstawieniu klaunów JJ odgrywa rolę dziecka skaczącego z płonącego budynku podczas gdy klauni odgrywają role nieudolnych strażaków. Przedstawienie jest nawet zabawne, a publiczność jest zachwycona. Wydaje się, że JJ znalazł swoje miejsce w cyrku, ale jednak jest nieszczęśliwy. Nic dziwnego. Ludzie nie śmieją się dzięki niemu, tylko śmieją się z niego. A na domiar złego klauni chcą bardziej doprawić spektakl zrzucając go z jeszcze większej wysokości. W końcu słonie są z gumy, więc się nie połamie (przegapiłem jakąś lekcję biologii!?). Podczas świętowania udanego dnia, jeden z klaunów upuszcza butelkę z szampanem do beczki z wodą. JJ i mysz potem piją z tej beczki i doznają narkotycznych wizji jak po LSD (fun fact: scena ta została lata później sparodiowana w Kubusiu Puchatku w piosence o słasicach i łoniach). Następnego dnia budzą się na drzewie i zastanawiają się jak tam trafili. Mysz po rozmowie z okolicznymi ptakami stwierdza, że JJ musiał tam polecieć. Jeden z ptaków wręcza im „magiczne piórko”, które sprawi, że JJ ponownie poleci. Sprawdzili - zadziałało. JJ potrafi latać! Postanawiają wykorzystać tę umiejetność do podboju cyrku. Zgodnie z zapowiedzią klaunów, JJ zostaje zmuszony do skoku ze znacznie większej wysokości, co raczej na pewno go zabije. Ale nie szkodzi, ma „magiczne piórko”. Niestety spadając gubi to piórko i dopiero wtedy mysz wyjaśnia mu, że go nie potrzebuje i poleci własnymi siłami (czemu nie powiedziałeś mu o tym już po pierwszej próbie?). Tak też się dzieje i niedługo później JJ staje się globalną sensacją jako pierwszy i jedyny latający słoń. Jego matka zostaje uwolniona z izolacji, dostają własny cyrkowy wagon i żyją sobie w dostatku w cyrku ciesząc się powszechnym szacunkiem. Happy end.

CZY ABY NA PEWNO???

Przede wszystkim dlaczego JJ po odkryciu, że umie latać został w tym toksycznym środowisku, gdzie całe dotychczasowe życie był traktowany jak śmieć? Dla matki? Matka na pewno chciałaby dla niego lepszego życia, a nie tkwienia w cyrkowej niewoli jak ona (nie żeby miał po tym zostać lordem Sithów). Nawet jeśli teraz są traktowani z szacunkiem, nie zmienia to krzywd, których doznali. JJ musiał udowodnić, że jest żywą kopalnią złota, żeby w ogóle być traktowanym jak żywe stworzenie, które też czuje i cierpi. Cyrkowa społeczność nie zasłużyła na jego unikalną zdolność i powinni dostać to, na co zasłużyli, czyli kopa w D. A zamiast tego JJ daje się wykorzystywać jako gwiazda cyrku i wszyscy na tym korzystają. A jako jedyny latający słoń może mieć cały świat u swych stóp, więc gdzie indziej mógłby żyć równie dobrze albo nawet i lepiej.

Poza tym mam zastrzeżenia do sceny picia alkoholu. Można to postrzegać jako bardzo przesadzone ostrzeżenie przed używkami i to nawet by się sprawdziło, ale to właśnie dzięki temu JJ odkrył, że potrafi latać. Alkohol może sprawić, że robimy rzeczy, których na trzeźwo nawet byśmy nie wymyślili i tak też się stało w tym przypadku. A może JJ pod wpływem alkoholu podjął próbę samobójczą i skoczył z urwiska? Tego nie wiemy, ale to zdarzenie odmieniło jego życie na lepsze. Ktoś mniej inteligentny mógłby wyciągnąć z tego niewłaściwe wnioski. Nic dziwnego, że na Disney+ przed filmem wyświetla się ostrzeżenie.

Jako dorosły człowiek, który na własnej skórze doświadczył prześladowań, ciężko mi patrzeć na ten film jako na bajkę dla dzieci. Może z perspektywy ludzi, którzy przeżyli pierwszą wojnę światową i właśnie doświadczają drugiej, Dumbo właśnie tym był, ale dla mnie to potencjalnie szkodliwy dla dziecka dramat psychologiczny. Może stanowić przestrogę przed okrucieństwem ze strony społeczeństwa, zwłaszcza, że JJ tak naprawdę zupełnie niczym nie zawinił, ale odnoszę wrażenie, że nie taki był zamysł twórców. Wygląda to raczej na sugestię, że jeśli żyje się w toksycznej społeczności, należy spróbować się do niej dopasować wszelkimi możliwymi sposobami, a to bardzo krzywdzące myślenie. A gdyby JJ nie odkrył, że umie latać? Z pewnością by tam zdechł przed dożyciem dorosłości i nikt nie czułby się winny z tego powodu, a winni byli wszyscy oprócz niego, jego biednej matki i myszy. To film o prześladowaniu, a prześladowania zasługują tylko na krytykę i pogardę. Tego tutaj zdecydowanie zabrakło.

[towntrendy-blog]

Mystic Force. NOIR KEY NINOMIYA. Wiosna 2023. Paryż Październik 2022

Kei Ninomiya zaprosił swą paryską publiczność do Oratoire du Louvre po wielomiesięcznej przerwie by napędzany „mistyczną siłą” zabrać ich do „innego wymiaru”. Jak się projektant wyraził, poprzez dziwność swej propozycji chciał zaprezentować „inną energię”.

Już pierwsza stylizacja pokazuje, że nawet w sezonie w którym prezentuje się kolekcje ready to wear na wybiegu może pojawić się moda w oczywisty sposób artystyczna. Ale właśnie tego powinniśmy się spodziewać po tym utalentowanym Japończyku ze stajni Comme des Garçons.

Witaj w ciemności. Źródło: noir key nonomiya. Muzyka: Adorian

[kingasiemion]

Romeo i Julia – Akt 2, scena 2

Dedykowana publiczność:

Polacy, osoby od 12-go roku życia.

Nasza scena porusza problem pedofilii w Polskich kościołach. Pokazuje jak ksiądz może zmanipulować niewinną dziewczynkę.

Są czasy współczesne, w Warszawie, w kościele Montekinów właśnie skończyła się msza święta. Wszyscy opuścili już kościół oprócz nastoletniej dziewczynki oraz księdza, który przyjmuje ją do spowiedzi. 

Bohaterowie:

Romeo: ksiądz w średnim wieku

Julia: 13- to letnia katoliczka

Marta (głosy za sceną) – matka Julii, która opuściła kościół

Aktorzy:

Romeo: Tomasz Karolak

Jest to bardzo znany polski aktor, który świetnie poradzi sobie w każdej roli. Jego obecność sprawi przywołanie większej publiczności. 

Julia: Roksana Węgiel

Jest to piosenkarka, która idealnie nadaje się do tej roli, ze względu na swój wygląd wcieli się w nastolatkę. Dodatkowo na końcu wykona swoją piosenkę. 

Marta: Maja Ostaszewska – tylko głosy zza sceny

Muzyka:

Muzyka w przedstawieniu będzie budować napięcie. Na samym początku, kiedy ksiądz będzie wchodził do konfesjonału zacznie śpiewać chór kościelny. Piosenka na początku będzie bardzo cicha i powoli będzie zwiększała swoją głośność. W pewnym momencie będzie bardzo głośna, aż nagle kompletnie ucichnie. Wtedy zacznie się scena.

Po zakończeniu sceny i wyjściu księdza z konfesjonału, Julia zaczyna śpiewać piosenkę Roksany Węgiel „Anyone I want to be”. Pokazuje to jak dziewczyna została zmanipulowana przez Romeo.

Emotion

Nasza scena ma wzbudzić u widza niepokój.  Pokażemy scenę pomiędzy księdzem a nastoletnią dziewczyną. Chcemy pokazać ludziom, że takie sytuacje nie są okej. W związku z tym, emocje, które będzie odczuwać widz podczas oglądania spektaklu to jest niepokój, strach oraz złość. 

Atmosphere

Atmosferę podkreślimy używając muzyki, światła oraz tonu głosu aktorów. Aktorzy będą mówili dosyć cichym tonem, gdyż bohaterowie są na spowiedzi. Te elementy dodadzą również do napięcia. 

Efekty wizulane

Na scenie jest ciemno światło pada jedynie na aktorów. Będzie również efekt mgły, aby podkreślić tą jakby tajemniczość sytuacji, jaką jest spowiedź. Światło będzie w bardziej ciepłych tonach. Te elementy będą sprawiały, że zapadnie mroczność na scenie. 

Scenografia

Jako miejsce, w którym dzieje się scena wybrałyśmy kościół, konkretniej konfesjonał, ponieważ pasowało nam to do tajemniczości jaką chciałyśmy osiągnąć. Wszystkie światła były by przyciemnione oprócz tych padających na bohaterów. 

Kostiumy

Romeo:

Romeo jest księdzem, więc jego kostiumem jest sutanna. 

Julia:

Julię chciałyśmy przedstawić jako młodą, niewinną osobę, która zostaje zmanipulowana, z tego powodu postanowiłyśmy ubrać ją w jasną sukienkę w kwiatki. 

SCENA DRUGA

Julia siedzi w konfesjonale, czeka na księdza. 

Wchodzi ksiądz, Julia pojawia się w okienku. 

ROMEO

Drwi z blizn, kto nigdy nie doświadczył rany. 

Julia ukazuje się w oknie.

Lecz cicho! Co za blask strzelił tam z okna!

Ono jest wschodem, a Julia jest słońcem!

Wnijdź, cudne słońce, zgładź zazdrosną lunę,

Która aż zbladła z gniewu, że ty jesteś

Od niej piękniejsza; o, jeśli zazdrosna,

Nie bądź jej służką! Jej szatkę zieloną

I bladą noszą jeno głupcy Zrzuć ją!

To moja pani, to moja kochanka!

O! gdyby mogła wiedzieć, czym jest dla mnie!

Przemawia, chociaż nic nie mówi; cóż stąd?

Jej oczy mówią, oczom więc odpowiem.

Za śmiały jestem; mówią, lecz nie do mnie.

Dwie najjaśniejsze, najpiękniejsze gwiazdy

Z całego nieba, gdzie indziej zajęte,

Prosiły oczu jej, aby zastępczo

Stały w ich sferach, dopóki nie wrócą.

Lecz choćby oczy jej były na niebie,

A owe gwiazdy w oprawie jej oczu:

Blask jej oblicza zawstydziłby gwiazdy

Jak zorza lampę; gdyby zaś jej oczy

Wśród eterycznej zabłysły przezroczy,

Ptaki ocknęłyby się i śpiewały,

Myśląc, że to już nie noc, lecz dzień biały. 

Patrz, jak na dłoni smutnie wsparła liczko!

O! gdybym mógł być tylko rękawiczką,

Co tę dłoń kryje!

JULIA

Ach!

ROMEO

Cicho! coś mówi.

Anioło! mów, mów dalej, uroczy aniele;

bo ty mi w noc tę tak wspaniale świecisz

jak lotny goniec niebios rozwartemu

od podziwienia oku śmiertelników,

które się wlepia w niego, aby patrzeć,

jak on po ciężkich chmurach się przesuwa

i po powietrznej żegluje przestrzeni. 

JULIA

Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo!

Wyrzecz się swego rodu, rzuć tę nazwę!

Lub jeśli tego nie możesz uczynić,

To przysiąż wiernym być mojej miłości,

A ja przestanę być z krwi Kapuletów. 

ROMEO

Mam–że przemówić czy też słuchać dalej?

JULIA

Nazwa twa tylko jest mi nieprzyjazna,

Boś ty w istocie nie Montekim dla mnie.

Jest–że Monteki choćby tylko ręką,

Ramieniem, twarzą, zgoła jakąkolwiek

Częścią człowieka? O! weź inną nazwę!

Czymże jest nazwa? To, co zowiem różą,

Pod inną nazwą równie by pachniało;

Tak i Romeo bez nazwy Romea

Przecież by całą swą wartość zatrzymał.

Romeo! porzuć tę nazwę, a w zamian

Za to, co nawet cząstką ciebie nie jest,

Weź mię, ach! całą! 

ROMEO

Biorę cię za słowo:

Zwij mię kochankiem, a krzyżmo chrztu tego

Sprawi, że odtąd nie będę Romeem. 

JULIA

Ktoś ty jest, co się nocą osłaniając,

Podchodzisz moją samotność?

ROMEO

Z nazwiska

Nie mógłbym tobie powiedzieć, kto jestem;

Nazwisko moje jest mi nienawistne,

Bo jest, o! święta, nieprzyjazne tobie;

Zdarłbym je, gdybym miał je napisane.

JULIA

Jeszcze me ucho stu słów nie wypiło

Z tych ust, a przecież dźwięk już ich mi znany.

Jest żeś Romeo, mów? jest żeś Monteki?

ROMEO

Nie jestem ani jednym, ani drugim,

Jedno–li z dwojga jest niemiłe tobie.

JULIA

Jak żeś tu przyszedł, powiedz, i dlaczego?

Mur jest wysoki i trudny do przejścia,

A miejsce zgubne; gdyby cię kto z moich

Krewnych tu zastał…

ROMEO

Na skrzydłach miłości

Lekko, bezpiecznie mur ten przesadziłem,

Bo miłość nie ma żadnych tam i granic;

A co potrafi, na to się i waży;

Krewni więc twoi nie trwożą mię wcale.

JULIA

Zabiliby cię, gdyby cię ujrzeli.

ROMEO

Ach! więcej groźby leży w oczach twoich

Niż w ich dwudziestu mieczach; patrz łaskawie,

A będę silny przeciw ich gniewowi. 

JULIA

Na Boga! niech cię oni tu nie ujrzą!

ROMEO

Ciemny płaszcz nocy skryje mię przed nimi.

Lecz niech mię znajdą, jeśli ty mię kochasz.

Lepszy kres życia skutkiem ich niechęci

Niż przedłużony zgon w braku twych uczuć.

JULIA

Kto ci dopomógł znaleźć to ustronie?

ROMEO

Miłość, co mi go doradziła szukać;

Ona mi instynkt, ja jej oczy dałem.

Nie jestem sternik, gdybyś jednak była

Równie daleko jak ów brzeg, którego

Morze najdalsze podmywa krawędzie,

Śmiało po taki klejnot bym popłynął. 

JULIA

Gdyby nie ciemność, co mi twarz maskuje,

Widziałbyś na niej rozlany rumieniec

Po tym, co z ust mych słyszałeś tej nocy.

Rada bym form się trzymać, rada cofnąć

To, co wyrzekłam; ale precz, udanie!

Czy ty mię kochasz? Wiem, że powiesz: tak jest;

I ja–ć uwierzę; mimo przysiąg jednak

Możesz mię zawieść. Z wiarołomstwa mężczyzn

Śmieje się, mówią, Jowisz. O! Romeo!

Jeśli mię kochasz, wyrzecz to rzetelnie;

Lecz jeśli masz mię za podbój zbyt łatwy,

To zmarszczę czoło i przewrotną będę,

I na miłosne twoje oświadczenia

Powiem: nie, w innym razie za nic w świecie.

Za czuła może jestem, o! Monteki,

Stąd możesz sądzić me obejście płochym;

Ufaj mi jednak, będę ja wierniejsza

Od tych, co bieglej umieją się drożyć.

Byłabym ja się była, prawdę mówiąc,

Także drożyła, gdybyś był tajnego

Głosu miłości mojej nie podchwycił.

Nie wiń mię przeto ani też przypisuj

Płochości tego wylania mych uczuć,

Które zdradziła noc ciemna. 

ROMEO

O! Julio,

Przysięgam na ten księżyc, co wspaniale

Powleka srebrem tamtych drzew wierzchołki…

JULIA

O! nie przysięgaj na księżyc, bo księżyc

Co tydzień zmienia kształt swej pięknej tarczy;

I miłość twoja po takiej przysiędze

Mogłaby również zmienną się okazać. 

ROMEO

Na cóż mam przysiąc?

JULIA

Nie przysięgaj wcale;

Lub wreszcie przysiąż na samego siebie:

Na ten uroczy przedmiot mych uwielbień,

To ci uwierzę.

ROMEO

Jeśli szczera miłość

Mojego serca…

JULIA

Daj pokój przysięgom.

Lubo się cieszę z twojej obecności,

Te nocne śluby nie cieszą mnie jakoś,

Za nagłe one są, za nierozważne,

Podobne niby do blasku, co znika,

Nim człowiek zdąży powiedzieć: „Błysnęło”. 

Dobranoc, luby! Oby nam ten wonny

Miłości pączek przyniósł kwiat niepłonny!

Bądź zdrów! i zaśnij z tak błogim spokojem,

Jaki, z twej łaski, czuję w sercu mojem.

ROMEO

Także mam odejść nie zaspokojony?

JULIA

Jakiegoż więcej chcesz zaspokojenia?

ROMEO

Zamiany twoich zapewnień za moje.

JULIA

Jużem ci dała je, nimeś zażądał;

Rada bym jednak one mieć na powrót.

ROMEO

Chciałaż byś cofnąć je? Dlaczego? luba!

JULIA

Ażebym mogła oddać ci je znowu.

A przecież jest to żądanie zbyteczne;

Bo moja miłość równie jest głęboka

Jak morze, równie jak ono bez końca;

Im więcej ci jej udzielam, tym więcej

Czuję jej w sercu. 

Słychać w pokojach głos Marty.

Wołają mię. — Zaraz.

Bądź zdrów, kochanku drogi! — Zaraz, zaraz.

— Najmilszy, pomnij być stałym! — Zaczekaj,

Zaczekaj trochę, powrócę za chwilę.

wychodzi

ROMEO

Błogosławiona, o! błogosławiona

Po dwakroć nocy! Ale czy to wszystko,

Dziejąc się w nocy nie jest marą tylko?

Co tak lubego może–ż być istotnym?

JULIA

ukazując się znowu

Jeszcze słów parę, a potem dobranoc,

Drogi Romeo! jeśli twoja skłonność

Jest prawą, twoim zamiarem małżeństwo:

To mię uwiadom jutro przez osobę,

Którą do ciebie przyślę, gdzie i kiedy

Zechcesz dopełnić obrzędu; a wtedy

Całą mą przyszłość u nóg twoich złożę

I w świat za tobą pójdę w imię boże.

MARTA

za sceną

Panienko!

JULIA

Idę. — Lecz jeśli mię zwodzisz,

To cię zaklinam…

MARTA

za sceną

Julciu!

JULIA

Zaraz idę.

— Jeśli mię zwodzisz, o! to cię zaklinam,

Skończ te zabiegi i zostaw mię żalom.

— Jutro więc przyślę.

ROMEO

Jak pragnę zbawienia…

JULIA

Po tysiąc razy dobranoc.

odchodzi

ROMEO

Po tysiąc

Razy niedobra tam, gdzie ty nie świecisz.

Jak żak, gdy rzuca książkę, tak kochanek

Do celu swego pospiesza wesoły;

A gdy nadejdzie z kochanką rozstanek,

Wlecze się smutnie, jak ów żak do szkoły. 

odchodzi

JULIA

ukazuje się znowu

Pst! pst! Romeo! O, gdybym mieć mogła

Głos sokolnika, by tego maiża

Nazad przywołać! Przymus jest ochrypły,

Nie może głośno mówić, gdyby nie to,

Wstrząsłabym góry, gdzie się echo kryje,

I głos bym jego zrobiła chrapliwszy

Niż mój od rozbrzmień imienia Romeo!

ROMEO

Moja to dusza dzwoni imię moje,

Jak srebrny dźwięk ma nocą głos kochanki!

I jest–że słodsza muzyka na świecie? 

JULIA

Romeo! 

ROMEO

Luba!

JULIA

O której godzinie

Jutro mam przysłać?

ROMEO

O dziewiątej.

JULIA

Dobrze.

Dwudziestoletni to termin. Nie pomnę,

Po com tu ciebie znowu przywołała.

ROMEO

Pozwól mi czekać, aż sobie przypomnisz.

JULIA

Zapomnę znowu, po co czekasz, pomnąc

O twojej tylko lubej obecności.

ROMEO

A ja wciąż czekać będę, abyś ciągle

Zapominała, sam zapominając,

Że mam gdzie inny dom jak tutaj.

JULIA

Wkrótce

Dnieć będzie: rada bym, żebyś już odszedł;

Nie dalej jednak jak ów biedny ptaszek,

Co go swawolna dziewka z rąk wypuszcza

I wnet, zazdroszcząc mu krótkiej wolności,

Jak niewolnika trzymanego w więzach

Jedwabnym sznurkiem przyciąga na powrót.

ROMEO

Chciałbym być biednym ptaszkiem w twoim ręku.

JULIA

O! ja bym zbytkiem pieszczot cię zabiła.

Dobranoc, luby! jeszcze raz dobranoc!

Smutek rozstania tak bardzo jest miły,

Że by dobranoc wciąż usta mówiły. 

odchodzi

ROMEO

Sen na twe oczy, pokój w pierś niech spłynie;

Obym był nimi w tej błogiej godzinie! 

Spieszę do ojca Laurentego celi,

On mi pomocy i rady udzieli.

wychodzi

[teatralna-kicia]

'Znachor'

Teatr: Teatr w Krakowie - im. Juliusza Słowackiego

Reżyseria: Jakub Roszkowski

To, z jaką obfitością spotkałem się w „Znachorze” Kuby Roszkowskiego w Teatrze Słowackiego w Krakowie, jest naprawdę niesamowite; tylko czasem jest tak, że jak przesadzi się z ilością składników to danie może zrobić się ciężkostrawne.

Spektakl Roszkowskiego w miarę wiernie podąża za historią znaną nam z kart powieści Dołęgi-Mostowicza i z ekranów telewizorów, na których „Znachor” gości przynajmniej raz w roku w okresie Wielkanocy, niczym Kevin kolejny raz sam w domu na święta. Na poziomie fabularnym nie dostajemy specjalnego rozwinięcia wątków czy ich przepisania, wręcz można powiedzieć, że całość została mocno poobcinana i uproszczona. Spektakl okraszono przebojami muzycznymi, które łatwo wpadają w ucho i zamknięto to w mocno kiczowatej scenografii Mirka Kaczmarka. Trochę taka słodka czekolado-podobna bomboniera, jaką możemy czasem znaleźć u babci w barku, gdy wybija godzina na popołudniową kapuczinę.

Tak realnie ciężko mi wyłowić z tego całego natłoku bazarowej otoczki, po co akurat ten tytuł został wystawiony na scenie: czy chodziło o swego rodzaju odpakowanie przywiązania Polaków do tego tytułu z kultowej otoczki i pokazanie im jak prosta i momentami kiczowata jest historia wymyślona przez Dołęgę-Mostowicza; jak bardzo lubimy wracać do piosenek i filmów, które już znamy i przymykamy oko na ich realną jakość z powodu nostalgii. Jeśli taki cel przyświecał temu spektaklowi to twórcy zrealizowali to w stu procentach, bo bardzo mocno można odczuć takie podejście do pierwowzoru w trakcie spektaklu.

Druga moja teoria jest taka, że ta realizacja stara się opowiedzieć o wyobcowaniu i problemie z przynależeniem gdziekolwiek w perspektywie doktora Wilka, jego córki albo, w szerszym kontekście, Anny (granej przez Hanne Syrbu); o tym, jak ciężko jest znaleźć dla siebie miejsce będąc innym, wyznającym inną wiarę czy pochodzącym spoza danego miejsca geograficznego. Mimo nakreślenia tych problemów, wydaje mi się, że jest to zbyt lekko opowiedziane i rozmywa się w całym spektaklu bardzo mocno, jedynie zaznaczając temat, ale go nie rozwijając. Więc jeśli to było celem twórców to niestety efekt nie został do końca osiągnięty.

Bardzo podobała mi się scenografia Kaczmarka, balansowała na granicy kiczu i popadnięcia w przesadę ale udało się wyważyć ją tak, aby została po dobrej stronie mocy: jelenie na rykowisku, złota Matka Boska otoczona wianuszkiem kul po wszystkich cudownych uleczeniach czy wiejski sklep przepełniony plastikowymi Maryjkami prosto z Lichenia.  Zabawna przestrzeń, niesiląca się na udawanie prawdziwej wsi, pełna popkulturowych nawiązań. Nawet kartony Hanki Mostowiak się załapały.

Tę realizację ciągną głównie aktorzy, którzy dwoją się i troją, aby utrzymać uwagę widza na scenie. Bardzo dobrą kreacją jest Znachor w wykonaniu Macieja Jackowskiego. Czasami widać w jego oczach realne zagubienie, ale także determinację do bezinteresownej pomocy. Postać zagrana na naprawdę delikatnych tonach, zupełnie jakby był w innym spektaklu. Boże, ten wilgotny wzrok wtopiony w publiczność momentami aż bolał. Doskonała rola.

W ogólnym rozrachunku nie czuję, żeby to był spektakl przełomowy i genialny, ale jest znośny, dający na 1,5 godziny wymierną rozrywkę. Ciężko mi stwierdzić, czy warto iść skosztować tę bombonierę od Roszkowskiego. Niby ładna, niby słodka, ale jednak mdła i troszkę czekoladopodobna ta pralinka.

[lyzaannihilator]

Recenzja filmu Made in Abyss: Fukaki Tamashii no Reimei

Made in Abyss Fukaki Tamashii no Reimei to prawdziwe arcydzieło, które przesuwa granice fantastycznego anime. Fabuła została stworzona na podstawie „Ido Front Arc” oryginalnej mangi, który koncentruje się na Bondrewd i jego córce o imieniu Prushka.

Jest to dość brutalna historia, jeszcze bardziej niż w serialu TV. Atmosfera jest ogólnie dość ciężka, choć są tam też lekkie momenty. Ogólnie jest to mistrzowski scenariusz, który dalej rozwija świat Made in Abyss. Projekt artystyczny jest oszałamiający, każdy element krajobrazu jest starannie zaprojektowany, aby publiczność czuła się, jakby brała udział w przygodzie.

Doceniam również fakt, że zespół projektowy i artystyczny nie boi się przedstawiać okrucieństwa i przemocy w pełnej krasie. Pomaga mi to zrozumieć okrucieństwo otchłani i pokręcony charakter Bondrewd.

Sekwencje akcji są również tak dobrze wykonane, że dostarczały mi dreszczy, kiedy oglądałam ten film. Dźwięk jest jednym z najlepszych, jakie kiedykolwiek słyszałam. Ścieżka dźwiękowa idealnie pasuje do atmosfery filmu i sprawia, że ​​każda scena jest tak piękna, jak tylko może być. Efekty dźwiękowe są również idealne, co jeszcze bardziej podnosi nastrój. Ogólnie projekt dźwięku jest bezbłędny.

Postacie są dobrze rozbudowane, zwłaszcza Bondrewd i Prushka. Zdumiało mnie jak dobrze Bondrewd jest rozwinięty, prawdopodobnie jest to jeden z najlepszych projektów postaci, jakie widziałam w ciągu ostatnich lat. Prushka jest również mistrzowsko przedstawiona, co jeszcze bardziej wzmacnia ten niesamowity scenariusz. Ogólnie film bardzo mi się podobał i na pewno obejrzę go jeszcze raz.

[polishwomenartists-sztukakobiet]

Jadwiga Smosarska (23 September 1898 – 1 November 1971) was a Polish film actress. She appeared in more than 25 films between 1919 and 1937, as well as various stage productions.

@art.by.women_women.in.arts @abwwia

Smosarska was known for playing characters representative of Polish clichés that reflected the suffering of the country's citizens. Patriotic, romantic and in good social standing, her characters often struggled with malaise and a tragic love life. In the 1920s she rose to fame in Poland as one of Sfinks Film Studio's leading stars after Pola Negri left the country for Germany.

Smosarska fled Warsaw in 1939, seeking refuge in Lithuania before securing passage by boat to the United States through Scandinavia. Though she attempted to establish a career in Hollywood, her accent proved too much of a challenge for American film makers. In 1954 Smosarska toured parts of Canada to help raise money for welfare projects aimed at assisting Polish immigrants. Sponsored by Toronto's Advance Film Service, the trip began at Eaton Auditorium on 6 March, before stops in London, Hamilton, Ottawa, Montreal, Oshawa, Wellington and Brantford. She remained in the United States until 1970, before returning to live the final year of her life in Poland. Via Wikipedia

Czytamy : Jadwiga Smosarska – królowa przedwojennego ekranu| napisała Agata Łysakowska-Trzoss (2019)

Jadwiga Smosarska była jedną z najjaśniejszych gwiazd filmowych dwudziestolecia międzywojennego. Publiczność kochała oglądać ją zarówno we łzawych melodramatach, jak i w radosnych komediach. Wciąż wspominamy ją jako prawdziwą królową przedwojennego ekranu.

Jadwiga Smosarska urodziła się 23 września 1898 roku w Warszawie. Pochodziła z – jak sama zwykła mówić – „zamożnej rodziny inteligenckiej”. Jej ojciec był chemikiem, matka zaś trudniła się opieką nad dziećmi, ale często występowała też podczas koncertów dobroczynnych.

#JadwigaSmosarska #aktorka #herstoria #przedwojennekino #retrokino #herstory #retrocinema #Polishactress #gwiazdakina #palianshow #PolishArtist

[pozartaa]

10.06.24 UTRZYMANIE WAG1 dzień 466. Limit +/- 2100 kc@1.

Wybrane posiłki:

Hej znowu dwa dni wolne. Zastanawiałam się nad drugim blogiem poświęconym Magic The Gathering i ogólnie nerdowsko-piwnicznym zainteresowaniom. Mam wrażenie, że często truję tu o karciance. A to nie jest blog o tym.

Kiedyś miałam taki blog do shitpostu. Było głównie o Pokemonach, ale też różne śmieszne rzeczy i trochę o ED z przymrużeniem oka... Ale po tym jak zostałam - zupełnie niesłusznie - zbanowana i przepadła moja cała historia odchudz@nia - tamten blog też zniknął.

Tym razem będę mądrzejsza i założyłam go na innym e-mailu. (Zresztą ten blog też ma swój backup 😎)

Jeśli ktoś chce to można zajrzeć @pozartamtg

choć wątpię bym znalazła jakąś szeroka publiczność. Nawet angielskojęzyczne blogi o tej tematyce nie są jakoś specjalnie popularne. Po polsku prawie nie ma contentu na Tmblerze...więc będę pierwsza (?) No i może ktoś z was się zaciekawi - będę pisała bardzo przystępnie.

***

Mając to z głowy powiem wam co dziś było. A było tak - odespałam nockę. Wróciłam godzinę później bo koleżanka się spózniła. Zmokłam - rano padał deszcz. Lubię deszcz, więc pogoda idealna. Było matki boskiej pieniężnej - opłaciłam rachunki, wykupiłam pigułki. Biorę ten miesiąc bez przerwy bo akurat wypadł by mi okres na wesele. A nie pofiglować w wynajętym apartamencie... Który na suficie ma lustro ( serio! 😆) to straszne marnowanie okazji... Oczywiście na ten cały wyjazd zaplanowałam DBLK.

Generalnie miałam sporo planów ale gówno z tego wyszło. Jakoś mną dziś szarpał taki wewnętrzny niepokój nie mogłam sobie znaleźć miejsca. Telepało w środku aż wzięłam sobie połówkę hydroxyzyny. Nie nadużywam leków na codzien więc ta połówka na mnie działa kiedy trzeba. Najbardziej nie lubię zamulenia więc dawka musi być malutka. Trochę pomogło i na chwilę usiadłam do grafiki wektorowej. Zbyt rzadko do niej siadam powinnam sobie codziennie robić jakieś mini projekty, żeby się wprawiać...i nie uczyć od nowa za każdym razem

Paznokcie mam na 18:15 więc dlatego dziś post wcześniej. Jem obiad i jeszcze mam zamiar zając po drodze do paru sklepów. Może jakieś ładne kolczyki do sukienki kupię albo spinkę do włosów.

Dobrej nocy wam życzę!

[blogstory]

This is version in Polish language, english version can be found below ...

Z serii u cioci w Ameryce... Czyli kilka słów na temat wyborów prezydenckich w USA z perspektywy kraju graniczącego tak Ukrainą jak i z Putinowską Rosją. Część I

W nocy obejrzałem częściowo debatę prezydencką w której przeciwko Trumpowi wystąpiła pierwszy raz Kamala Harris jako oficjalna kandydatka demokratów. Aby prawidłowo ocenić zachowanie jak i poruszane tematy warto znać amerykańską scenę polityczną, to co aktualnie porusza opinię publiczną w stanach. To nie jest tak, że kandydaci idą tu na żywioł, mówią od serca co im w duszy gra. Każda możliwość, każde pytanie i odpowiedź są dziesiątki razy przećwiczone. Specjaliści od PR i spi doktorzy po obydwu stronach dwoją się i troją aby przewidzieć każdą opcję, napisać odpowiednie scenariusze i odpowiedzi a następnie przygotować kandydatów do odpowiedzi nie tylko pod względem treści ale i formy. Tak, nawet postawa język ciała są tu reżyserowane. Jeśli do kogoś możemy mieć żal, że poziom debaty jest taki a nie inny, że wszystko wygląda na uproszczenie, tak jakby kandydaci spodziewali się że zbyt trudny język, czy zbyt skomplikowane sformułowania mogą nie tylko być nie zrozumiane ale wywoływać niechęć w odbiorcy, to żal możemy mieć tylko do publiki. Niestety jesteśmy mimo postępu technologicznego i mimo faktu, że obecnie prawie całą wiedzę ludzkości mamy pod ręką świadkami ogólnego zidiocenia. Szeroka publiczność nigdy nie była specjalnie lotna ale obecnie tego faktu się nie wstydzi. Dawniej wypadało aspirować, teraz trzeba akceptować. Akceptować tak grubych jak brzydkich a nawet gļupich, żeby nikogo nie wykluczać. Efekty tego bywają opłakane ale nie o tym chciałem teraz pisać. Wracając do debaty. Nie spodziewałem się wielkiego odkrycia, zmiany kierunków. Jednak zawsze warto zobaczyć jak radzą sobie kandydaci z wykonaniem na żywo, pod presją, w świetle reflektorów. Przyznaje, że po tym co słyszałem w polskich mediach o Kamali Harris, że podobno bywa sztywna, źle wypada w mediach jestem miło zaskoczony. To Trump był napięty jak gumka w majtach. Pluł słowami jak karbin szybkostrzelny tak jakby chodzi w danym czasie zmieścić jak najwięcej kłamstw, insynuacji i oskarżeń. A kłamał jak najęty. Trzeba przyznać że kłamie nawet bardziej niż politycy polskiej partii PiS, który przecież są mistrzami kłamstw i odwracania kota ogonem. Przykład. Bardzo proszę akurat jak dołączyłem do oglądania debaty. Kamala w odpowiedzi na poprzednie brednie Trumpa, stwierdziła, że jako wiceprezydent objechała świat i może zaręczyć że wbrew deklaracji Trumpa, nie tylko nie jest poważany, a poważni przywódcy się niego śmieją i mają go za oszołoma, w tym także wysocy rangą dowódcy wojskowi. Dziennikarz prowadzący debatę dał Trumpowi "minutę na odpowiedź" którą ten wykorzystał aby ogłosić w swoim niepowtarzalnym stylu, pełnym zaskakujących wtrąceń i pauz, co następuje: "Jestem bardzo poważny. Tak bardzo, że Victor Orban, premier węgier najodważniejszy przywódca w europie... *pauza* Tak... wielki człowiek, polityczny gigant, bardzo poważany w całej europie. Słynny z tego jak skutecznie walczy z Rosją. Uważa mnie za swojego przyjaciela..." Dalej jeszcze bredził coś o sukcesach ekonomicznych jakie odniosły Węgry pod rządami Orbana. Tak mnie ściął tymi bezczelnymi kłamstwami, że przestałem go słuchać, szykując w myślach komentarz punktujący te brednie, wiem, że rozmył się w tysiącach innych komentarzy ale nie można milczeć gdy padają tak bezczelne kłamstwa, tym bardziej, że przeciętny amerykanin nie tylko nie wie kim jest Orban, nie wie nawet gdzie leżą Węgry, i że są one przez postępowanie Orbana izolowane w Unii Europejskiej, a ów tytan walki o wolność jest bojkotowanymi populistą i de facto pachołkiem Putina, oskarżonym nie tylko o dewastowanie Demokracji w swoim kraju gdzie zlikwidował wolność mediów. Ale też o rzucanie wyzwania wobec unijnych norm, które próbuje obalić. Kamala wypadła, w tej debacie bardzo spokojnie. Nie dawała się wciągnąć w pyskówki prowokowane przez Trumpa. Przeczekała wiele z jego kłamstw, z których część została sprostowana od razu przez prowadzącego, tak aby spokojnie wyłożyć na stół fakty, a wsrod nich swoją opinię... CDN

[z-niewolenie]

Z kim się stąd przyjaźnisz? Co masz na myśli mówiąc że łączy cię coś co sam nie potrafisz nazwać ?

Z kilkoma osobami, nie będę ich oznaczać z racji, że nie chce im robić problemów bo czasami zdarzy mi się poruszyć temat, który grzeje publiczność tutaj, więc wolę ich uchronić od anonimów 😅 czasami tkwi się między czymś i nic nie da się z tym zrobić

[mfm-mielec]

Jak na inaugurację kolejnej edycji Mieleckiego Festiwalu Muzycznego przystało, była dobra muzyka, emocje i wzruszenia. Rozpoczęcie 27. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego uroczyście ogłosił ze sceny Tomasz Leyko, zastępca prezydenta Mielca. Zaproszenie na wszystkie koncerty festiwalowe przekazała Joanna Kruszyńska, dyrektor Samorządowego Centrum Kultury. Trzej tenorzy tworzący TRE VOCI zrobili to, co zapowiadali: połączyli swoje operowe umiejętności wokalne z popowym repertuarem i stworzyli widowiskowy koncert poruszający publiczność. Swoją rolę pięknie odegrali też muzycy zespołu towarzyszącego "trzem głosom". Dziękujemy naszej festiwalowej publiczności, kłaniamy się artystom. Koncert poprowadził Adam Bienias. Do zobaczenia na kolejnych koncertach festiwalowych.

[costellowawinionie]

Dzień trzeci: wtorek 16 lipca 2024

Tego dnia niepokój mieszał się z ekscytacją, ponieważ już o 22:00 rozpoczęła się awiniońska premiera Elizabeth Costello. Cały zespół zebrał się ponad godzinę przed spektaklem, by jeszcze przez chwilę poobserwować gromadzącą się publiczność, zanim każdy odda się w pełni swoim zadaniom i swojej roli. Noc okazała się wyjątkowo chłodna, podmuchy wiatru targały szmaragdową zasłoną, niekiedy przeszkadzając, a niekiedy podkreślając bardziej szlachetny profil Paula Westa (w tej roli Andrzej Chyra). Mimo atmosferycznych trudów wszystko udało się zgodnie z planem. Nowy Teatr po 15 latach od niezapomnianej premiery (A)Pollonii ponownie zawojował jedną z najważniejszych – a co za tym idzie najtrudniejszych do ogrania – scen. Po spektaklu, udaliśmy się do papieskiego ogrodu na bankiet, gratulacji nie było końca. Pojawili się na nim dyrektorzy najważniejszych francuskich teatrów, dziennikarze oraz aktorzy – między innymi Mathieu Amalric.

[pwk-opowiesciociszy]

Efekty warsztatów artystyczno-literackich "Kapsuła czasu" realizowanych w ramach cyklu akcji "Eksploracja wyobraźni" prowadzonych przez Alicję Polmańską i Ewę Kokot można zobaczyć w księgarni "Miejscownik. Tygiel Kulturalny".

Polecamy Wam tą świetną księgarnię na ulicy Warszawskiej 28 w Katowicach. Miejscownik. Tygiel Kulturalny

Uczestnicy na warsztatach tworzyli przestrzenne prace nawiązujące do dioramy, które tematem odnosiły się do wątków poetyckich i fragmentów wierszy Czesława Miłosza. W ten sposób powstał dziwny ogród, przestrzeń kosmiczna i nadmorska plaża. Stworzone przez dzieci trójwymiarowe pejzaże nie były realistyczne. Uczestnicy pokazali obrazy w konwencji surrealizmu i marzeń sennych. Stworzone obiekty z napisem "otwórz mnie" zostały umieszczone w nieoczywistych miejscach Katowic: kwiaciarni, galerii i księgarni. Będą intrygować publiczność i skłaniać do przeczytania teksu i zobaczenia przestrzennego pejzażu jak ze snu.

CYKL AKCJI ARTYSTYCZNYCH pod hasłem „EKSPLORACJA WYOBRAŹNI". Działanie skierowane do młodych ludzi, które ma pobudzać kreatywne myślenie. Współcześnie kreatywność stanowi zajmujący problemem dla naukowców. Zaciekawienie tą tematyką wzrasta, ponieważ badacze z różnych obszarów nauki chcą ustalić źródła postawy kreatywnej i twórczej. Jednocześnie podkreśla się ogromny potencjał w umiejętności twórczego myślenia szczególnie u młodych ludzi. „Eksploracja Wyobraźni" to cykl wybijający ze schematu, pobudzający myślenie i odkrywający nowe idee. Nasz program obejmuje autorskie ćwiczenia, które mają na celu zainspirowanie młodych ludzi do spojrzenia na świat i samego siebie w sposób bardziej kreatywny i wyjątkowy. W ten sposób wspieramy ich w procesie dorastania i stwarzamy warunki do pełniejszego wyrażania ich potencjału oraz emocji. Punktem wyjścia jest sztuka wizualna wyprzedzająca swój czas i przestrzeń, ale też muzyka czy literatura. Spotkania odbędą się w Domu Oświatowym BŚ na zasadzie twórczego eksperymentu. Prowadzenie: Alicja Polmańska, Ewa Kokot.

Akcja artystyczna realizowana w ramach projektu "Pola widzenia książki - opowieści o ciszy" dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

[backgrounds-for-ads]

Kup obrazy Pobierz zdjęcia

Witamy na C-Stock! Nasza platforma to idealne miejsce do nabycia obrazów wysokiej jakości, które zaspokoją wszystkie Twoje kreatywne potrzeby. Niezależnie od tego, czy jesteś grafikiem, specjalistą ds. marketingu czy twórcą treści, oferujemy zasoby wizualne, które zwiększą wpływ Twoich projektów.

W C-Stock jesteśmy dumni z oferowania szerokiej gamy obrazów w wysokiej rozdzielczości, gwarantując, że zawsze znajdziesz idealny obraz. Od zachwycających krajobrazów po tętniące życiem sceny miejskie, nasza obszerna biblioteka obejmuje wszystkie tematy i estetyki.

Szukasz profesjonalnych zdjęć na swoją stronę internetową lub bloga? Nie szukaj dalej. Nasza starannie wyselekcjonowana kolekcja obrazów została zaprojektowana, aby zwiększyć atrakcyjność wizualną Twojej obecności online, czyniąc Twoje treści bardziej angażującymi i interaktywnymi.

Sekretem naszego sukcesu jest nasze zaangażowanie w jakość. Każdy obraz w naszej kolekcji przechodzi rygorystyczną weryfikację, aby upewnić się, że spełnia najwyższe standardy klarowności i kompozycji. Oznacza to, że możesz polegać na C-Stock, aby dostarczać nie tylko piękne obrazy, ale także profesjonalnie zaprojektowane.

Nasza platforma jest łatwa w użyciu, ułatwiając wyszukiwanie i pobieranie obrazów. Wystarczy wpisać słowa kluczowe, a nasza inteligentna wyszukiwarka szybko wyświetli najbardziej odpowiednie wyniki. Słowa kluczowe, takie jak "wysoka rozdzielczość", "obrazy HD", "zdjęcia stockowe", "bez opłat licencyjnych", "creative commons" to tylko kilka przykładów, które możesz użyć, aby znaleźć idealny obraz.

Oprócz zdjęć oferujemy również różnorodne grafiki wektorowe, ilustracje i ikony. Te zasoby są idealne dla projektantów, którzy potrzebują stworzyć atrakcyjne media drukowane i cyfrowe.

Jednym z głównych zasobów C-Stock jest nasza szeroka kolekcja tekstur tła. Niezależnie od tego, czy potrzebujesz abstrakcyjnych wzorów, tekstur inspirowanych naturą czy geometrycznych projektów, mamy coś do każdego projektu. Słowa kluczowe, takie jak "tło", "tekstura", "wzór", "abstrakcyjny", "geometryczny" pomogą Ci znaleźć te zasoby.

Nasze kolekcje sezonowe i tematyczne są stale aktualizowane, aby odzwierciedlać aktualne trendy i wydarzenia. Od zdjęć świątecznych po nowoczesne obrazy stylu życia, zawsze znajdziesz nowe treści, aby utrzymać swoje projekty świeże i istotne.

Dla tych, którzy pracują nad kampaniami marki i reklamą, nasze opcje licencjonowania komercyjnego zapewniają spokój ducha. Na C-Stock możesz używać naszych obrazów z pewnością, wiedząc, że masz prawa do ich integracji w projektach komercyjnych.

Specjaliści ds. marketingu w mediach społecznościowych również skorzystają z naszego wyboru obrazów zoptymalizowanych pod kątem platform takich jak Instagram, Facebook, Twitter i LinkedIn. Te obrazy zostały zaprojektowane, aby przyciągać uwagę i zwiększać zaangażowanie, pomagając Ci zbudować silniejszą obecność online.

C-Stock również zaspokaja potrzeby instytucji edukacyjnych i organizacji non-profit, oferując zniżki i specjalne licencje. Wierzymy w wspieranie tych, którzy robią różnicę, a nasze zasoby mogą pomóc w skuteczniejszym przekazywaniu Twojej wiadomości.

Dla blogerów i influencerów nasza kolekcja zdjęć stylu życia i mody oferuje bogactwo treści, aby utrzymać zainteresowanie Twojej publiczności. Słowa kluczowe, takie jak "styl życia", "moda", "influencer", "blog" są idealne do znalezienia obrazów, które rezonują z Twoją publicznością.

Nasze zdjęcia podróżnicze i przygodowe są idealne dla tych, którzy chcą inspirować pasję do eksploracji. Z imponującymi obrazami z całego świata, możesz zabrać swoją publiczność w wizualną podróż do egzotycznych miejsc.

Miłośnicy natury i dzikiej przyrody odkryją szeroką gamę obrazów, które uchwycają piękno i różnorodność świata naturalnego. Słowa kluczowe, takie jak "natura", "dzika przyroda", "krajobraz", "rośliny", "zwierzęta" pomogą Ci znaleźć te niesamowite wizualizacje.

Kolekcja zdjęć jedzenia i napojów C-Stock to wizualna uczta, idealna do blogów kulinarnych, menu restauracji i materiałów marketingowych związanych z jedzeniem.

Nasze zdjęcia technologii i biznesu są idealne do prezentacji, raportów i korporacyjnych stron internetowych. Słowa kluczowe, takie jak "technologia", "biznes", "korporacyjny", "innowacja", "startup" pomogą Ci znaleźć odpowiednie obrazy, aby przekazać profesjonalizm i wiedzę.

Artystyczne i kreatywne zdjęcia C-Stock oferują unikalne i pomysłowe elementy wizualne, idealne dla tych, którzy chcą wyjść poza konwencjonalną fotografię. Odkryj słowa kluczowe, takie jak "artystyczny", "kreatywny", "abstrakcyjny", "koncepcyjny", aby znaleźć te inspirujące obrazy.

Planiści wydarzeń i organizatorzy mogą skorzystać z naszych zdjęć wydarzeń i imprez, które uchwycają ekscytację i energię świąt, konferencji i spotkań. Słowa kluczowe, takie jak "wydarzenie", "impreza", "konferencja", "ślub", "celebracja" pomogą Ci znaleźć idealne zdjęcie.

Nasza kolekcja historyczna i kulturowa oferuje wgląd w różne epoki i społeczeństwa, dostarczając bogatych wizualnych treści do projektów edukacyjnych i kulturalnych. Słowa kluczowe, takie jak "historyczny", "kulturowy", "dziedzictwo", "tradycja" pomogą Ci znaleźć te wartościowe obrazy.

Profesjonaliści z branży nieruchomości mogą poprawić swoje ogłoszenia za pomocą zdjęć wysokiej jakości wnętrz, zewnętrz i detali architektonicznych. Słowa kluczowe, takie jak "nieruchomości", "architektura", "wystrój wnętrz", "nieruchomość" są idealne do znalezienia tych obrazów.

C-Stock to także cenne źródło zdjęć zdrowia i dobrego samopoczucia. Od zdjęć fitnessu i jogi po wizualizacje związane z medycyną i zdrowiem, mamy wszystko, czego potrzebujesz, aby promować zdrowy styl życia. Słowa kluczowe, takie jak "zdrowie", "wellness", "fitness", "joga", "medycyna" pomogą Ci znaleźć te zasoby.

Nasz zespół wsparcia klienta jest zawsze gotowy do pomocy. Jeśli masz pytania dotyczące licencjonowania, potrzebujesz pomocy w znalezieniu konkretnego obrazu lub potrzebujesz wsparcia technicznego, jesteśmy tutaj, aby zapewnić, że Twoje doświadczenie z C-Stock będzie bezproblemowe i przyjemne.

Dziękujemy za wybór C-Stock. Jesteśmy podekscytowani, mogąc wspierać Twoją kreatywną podróż naszą obszerną kolekcją obrazów wysokiej jakości. Odwiedź naszą stronę już dziś i odkryj nieograniczone możliwości, jakie oferuje C-Stock!