#yok x dan

[waitmyturtles]

Turtles Catches Up With Old GMMTV: Not Me, and Negotiating the Romance Edition

[What’s going on here? After joining Tumblr and discovering Thai BLs through KinnPorsche in 2022, I began watching GMMTV’s new offerings -- and realized that I had a lot of history to catch up on, to appreciate the more recent works that I was delving into. From tropes to BL frameworks, what we’re watching now hails from somewhere, and I’m learning about Thai BL's history through what I’m calling the Old GMMTV Challenge (OGMMTVC). Starting with recommendations from @absolutebl on their post regarding how GMMTV is correcting for its mistakes with its shows today, I’ve made an expansive list to get me through a condensed history of essential/classic/significant Thai BLs produced by GMMTV and many other BL studios. My watchlist, pasted below, lists what I’ve watched and what’s upcoming, along with the reviews I’ve written so far. Today, I offer thoughts on Not Me, GMMTV's first BL that decentralized romance to share space with an issues-based storyline.]

Yes! I feel like getting to Not Me on the Old GMMTV Challenge list was a touch of a milestone, as I engaged a good number of friends (including the wonderful @wen-kexing-apologist, @ranchthoughts, and @chickenstrangers, when we're not talking about Only Friends, ha) on their love and/or appreciation for Not Me.

Not Me falls into the sub-echelon of BLs on the OGMMTVC list that navigated romance storylines with what I call either issues-based storylines (as we also see in The Eclipse), or other genre-based storylines (such as crime storylines in Manner of Death and KinnPorsche). Manner of Death was the first of this kind of BL (or maybe it wasn't a BL?) to appear on the scene, premiering on WeTV, and Not Me was GMMTV's first foray into this world.

I'm going to break down this review into a couple of potentially non-congruent parts, and I hope this all comes together. I'm going to take a look at:

1) How successful Not Me was as a holistic story, facing competing sides from its issues-based storyline and the need to incorporate a romance storyline for OffGun/SeanWhite,

2) How the in-built sponsorships of the show reflected on the issues-based storyline that Not Me was telling, and

3) In an attempt to tie these two together, whether or not the DanYok storyline specifically was helpful or detracting from the success of Not Me as a complete drama.

I admire both Nuchy Anucha and Golf Tanwarin (of Not Me and The Eclipse, respectively) for tackling BIG issues in their BL-centered shows. From a narrative infrastructural perspective, I cannot imagine the writing and directing of these shows to be easy. I've learned a TON about the Western romance genre from @lurkingshan, my drama structure guru par excellence, because honestly -- while I've watched a lot of Asian dramas in mah day, noting which dramas nail it by either being rooted in or inspired by the Western romance genre in terms of their fundamental elements is something I'm still new to. (Thanks to @lurkingshan and @neuroticbookworm for reviewing this post in advance for accuracy!)

When I was first putting together the OGMMTVC watchlist, my general assumption about Manner of Death and Not Me was that MoD was not a BL, and that Not Me was a BL, by way of pure genre definition and the marketing of OffGun as the shipped leads of Not Me.

I discussed in my MoD review the debates between whether or not the show qualifies as a BL, and honestly, I think it's up to the eye of the beholder (and I had a lot of fun debating both sides). To me, MoD is first and foremost a very good and intriguing crime story (written by the EXCELLENT screenwriter, Title Nirittisai, also of the EXCELLENT BL, He's Coming To Me), regardless of the BL label/definition. And the romance between Bun and Tan (led by the wonderful MaxTul) was, to me, the icing on the cake of the successful crime story, not central to the solving of the mystery of the plot, but certainly a driver of the dramatic lift and impact of the show (and OF COURSE, it helps that MaxTul are just chef's kiss with their chemistry).

My drama friends and followers of the OGMMTVC know from my passing notes that I had quibbles about the structure of Not Me, keeping in mind that Manner of Death was able to decentralize romance while still keeping the BunTan coupling as a driver of the drama as a whole. After the first five episodes of Not Me, I was wondering.... what exactly am I watching here?

I admit: I'm not the biggest fan of anarchy, and extreme political movements as a whole. I'm more of an advocate for long-term change, and coalition-based advocacy. (I also experienced misogyny while engaging with anarchists back in mah day, and just -- that left a bad taste in my mouth.) It didn't sit right with me that multiple men in this show -- Black, White, and Gram, specifically -- all did not engage Eugene (played by the wonderful Film Rachanun) in prior explanations to their future actions. Generally speaking, when I see male anarchists either portrayed and/or acting in real life like that, I tend to check the fuck out.

I think that Not Me spent more time than necessary demonstrating that at the start of the series, these guys were acting out of their own set of uninformed and/or ill-informed concrete beliefs. What I did appreciate was that the show, over the course of the series, had the guys experience change by way of education (especially through their conversations with their classmate, Nuchy), and by the exposure to new minds in their space, namely White's approach to anarchic tactics being different, more measured, and more thoughtful than Black's. I think all of the guys (.... maybe except for Yok, but I'll get to that in a bit) ultimately demonstrated a much deeper and more intricate understanding of the complications of their beliefs, and how power functions in capitalistic societies, by the end of the series.

I spoke with @bengiyo and @lurkingshan when I was watching the series the first time around about how I felt the romance storyline of SeanWhite was a bit too fast in its implementation -- especially because, again, the first five episodes were so issues-based, and even the majority of episode 6 was based in the attempt to raid the drinks manufacturer.

But, @ranchthoughts reminded me that the first indication of Sean recognizing that White might be a man that he could love was at the start of episode 6, at the end of Gumpa's fake kidnapping raid -- when White said that he'd sell out his friends for the sake of saving Sean's life, and implored Sean to value his own life, which is something we could not imagine Black ever doing.

Thanks to @ranchthoughts's note, and a close rewatch of episode 6, I agree with her (thank you, Ranch!), and I think the series's transition to the SeanWhite romance through episodes 6 (the raid), 7 (the protest and the equality celebration) and 8 (the sleeping face-touching and the first kiss) was not as clunky as I first had experienced. Referencing @lurkingshan and @neuroticbookworm's notes to me (thank you, ladies!), it's also important to note that in relation to Sean's huge family loss earlier in his life: his hearing from an empathic person about the value of his life may not have been a message that Sean had previously been given.

All that to be said, though -- it's clear that Not Me had issues with that transition, if I had to rewatch the episodes to catch those nuances. Especially because an indication that this show either would be a romance (which it wasn't quite, exactly) or an issues-based show (which it was and wasn't), all wasn't very clear, even to the end. @lurkingshan and @neuroticbookworm, in the course of my writing this review, noted that parkour was an important piece to the storytelling -- I agree with that, and I might even argue that the early depictions of it (along with the cute dude pile, gotta love a cute dude pile) seemed to indicate a story moving away from romance and more towards an issues-based perspective.

While I spent a lot of words on this, I do feel that this a minor quibble, especially as I rewatched some episodes and I TRULY enjoyed AND LOVED the OffGun dynamic. Y'all know that I wasn't sparing in my critique of Third in Theory of Love, and I have to say: Gun's Third did not show his range. Gun was AMAZING IN NOT ME. I now know what y'all are talking about with his acting. His White VERSUS his Black -- oh my god. Brilliant. He kicked fucking ASS, and convincingly demonstrated character differences between White and Black. (I need to see Gun in more roles like that!) And also! I am an admitted Off girlie (cc @lurkingshan). And Off totally held it down in Not Me. I thought he was FANTASTIC, and despite the storyline not holding his transition to SeanWhite as smoothly as I would have liked, I think he held it together for a convincing deep-in-love posture by the end of the series. (And I must give it to OffGun for managing a fabulous intimate scene, which I know from @bengiyo was rare -- if not the first time that GMMTV had a sex scene in a BL. OffGun were fantastic, and I'm glad they held the mantle for that moment.)

And of course, OffGun gave us one of the most iconic moments in Thai BLs, one that I have loved going back to time and time again in the course of my processing this show.

(Source: @namchyoon!)

So -- speaking of a show being issues-based, I want to take a second to talk about the in-built advertisements in Not Me, from the Suzukis (POWER YOU UP!), to the Oishiis ("it's cold and fresh"), to the soy milk, everything.

Like I said earlier: I think Not Me demonstrated the growth of the guys in their education about the efficacy of their original anarchic tactics. Sean himself states that with White by his side, he will continue to fight for what's right. Not Me doesn't mince words with the issues that it examines -- but it does so alongside these in-built advertisements.

As an #old, I gotta hand it to Nuchy and team. I appreciate that the showmakers did not flinch away from the reality in which this show was made. I'm glad it was sponsored all over the place -- of course it would be, as an OffGun vehicle. The reality of a global capitalistic society was placed starkly AGAINST a dialogue of the pitfalls of that very kind of capitalistic society. It was a WELCOME juxtaposition. We literally could not have watched this particular show if it wasn't for the sponsorships -- who knows if it would have gotten made. I appreciate that this show demonstrated the kind of slow change -- that we NEED to make change in a world that doesn't change very quickly -- up against the stark political messages of the show itself.

I think that's sophisticated commentary. It didn't shy away from reality. For me, the show was summed up beautifully by Nuchy in the finale.

If I were to translate what Nuchy is saying here by way of the nature of the society that we have: we have rules in place. It's our biological predilection to want social order. We have customs in place -- like advertisements for shows. Can we change the paradigm on a dime? Not always. I thought it was courageous of Not Me to place those advertisements next to potentially hot political commentary (especially for a Thai government and conservative society that doesn't always take well to critical commentary) and serve it up to BL fans and drama fans alike, many of whom are younger and can contemplate positions like anarchic frameworks -- and to be creative about how to make good change happen from those positions.

(With this point, I wonder if it was truly Not Me's influence that allowed GMMTV to feel comfortable in its decision to air The Eclipse the next year without sponsorship funding. I hope so, and I'll get to that more during my The Eclipse rewatch later on in the OGMMTVC project.)

To tie up what I hope I can successfully bring together by way of an examination about romance and politics in this show: I really thought the DanYok side coupling was indicative (more so than the sponsorships) of the downfall of basic social expectations on a show like this. I totally see why DanYok is beloved -- listen, the chemistry that First Kanaphan has with EVERYONE is mind-blowing, let alone Gawin Caskey, a deep fave of mine. DanYok is definitely still a popular ship -- just check the tag on this site.

Anyone who reads around here knows that I'm not a fan of the branded ship pairings. That First is paired with Khaotung Thanawat now, another extraordinary actor, is so fabulous by way of pure talent, but damn it, I want them both to act with other people, too (I mean, for heavens' sake, Khao was paired with PAWIN in 55:15 Never Too Late, and they nailed it). And the economics behind them being paired with anyone else right now do not calculate, as FirstKhao are so successful as to be GMMTV's first pair to have an international fanmeet later this year in Brazil. It's the economics, in the end, that are driving this reality.

Going back to Not Me: it seemed to me that Yok's beliefs as an anarchist were set aside not for education (unlike Gram, who grew into an expanded belief framework through Nuchy), but for exposure to a really hot and artistically talented dude in Dan, who also happened to be a cop. And DanYok certainly provided a spicy edge to this show that could be comfortably marketed next to SeanWhite.

Now. I am extremely critical of the power cops hold. I also get, as a simp for dudes, the power of hot artist dudes. I get that Yok found Dan hot and appealing. I get it. If I were Yok, I'd be like, all ogly eyes for Dan, too. My man, I get it. But. If I had committed to my friends to not fuck up our work together for the sake of a crush, then I'd have to check myself. Separate work and romance, especially in dangerous situations -- that's advice that I'd give to my kids.

Yok's trajectory was unlike Gram's, in that Yok totally fell apart for Dan, seemingly forgetting the missions and values that he had committed himself to. I am ALL for change and growth (hello, Khai). Yok didn't seem to change. Yok seemed to trade his convictions (cc @bengiyo and @lurkingshan, thank you for the convo) to simp over Dan, a dude that, holy fuck, THEN sold his Yok and his crew OUT, AFTER admitting that he had killed Sean's dad. WOW. I mean, Dan's complicated! Yok might like complicated dudes, I respect that! But Yok seemed to totally forget, in the face of attraction and love, that he really had committed himself to his group that depended on his engagement for missions, and -- if you're gonna commit to a dangerous thing, at least don't leave your friends high and dry. And putting your trust in a cop that may -- and then DID -- sell you out is only just more problematic.

Did Yok redeem himself at the end? I think so, possibly. I think he showed critical awareness for the risk of his attraction to Dan. But I do feel like GMMTV played First a bit. Yok, Akk (also a cop), and now Sand. These are characters that are kinda givin' it up for the hot dudes. I want to see more backbone in First's characters. I'm not saying that I would have liked to see Yok as a one-sided character. But I think Yok's beliefs as an anarchy-inspired character, who traded his mindset in for love for a cop, could have been explored further. It wasn't, because there was SO MUCH else going on in the show (I haven't even mentioned Gram and Eugene, and Mond was SO GOOD as Gram), and I kind of think that the show added DanYok as a spicy BL romantic edge that really needed as much intricate ethical closure as only SeanWhite ended up getting.

Not Me was not a perfect show. I offer criticism here. But: I did VERY MUCH enjoy it, because it held a LOT, and I think Nuchy Anucha, as I said earlier, was extremely courageous for tackling ALL of what she did in this show. I love @he-is-lightning-in-a-bottle's tags on this post that indicate that the show went very deep in depicting accurate protest postures in art and messaging. I will absolutely appreciate this show for showing me Gun's true range. This show makes me VERY happy for OffGun's return in Cooking Crush. Mond and Film, I loved them. I have quibbles about the way in which the show's issues-based message may have been undermined for the sake of DanYok's love story. But I love First, and I LOVE GAWIN. DanYok could have been leveraged better for something more enlightening than an attraction-based romance.

For a show that held a LOT, I think the majority of the show was successful. Not Me will be at the top of my list of shows that I'll want to rewatch, to enjoy SeanWhite's unique turn as a couple that continually, in every single episode, spent intentional time learning more about each other. The love they ended up developing, alongside the issues they believed in, ultimately came together convincingly, which was indeed a dramatically complicated and successful feat.

[Okay friends! NEXT! I have wrapped up 55:15 Never Too Late, and that review will drop next week. I added 55:15 for its rumored BL storyline and macro commentary about BL culture from a GMMTV lens. I gotta say: Khaotung Thanawat's storyline went way beyond BL. It was a gorgeous queer coming-of-age storyline that included playing against an older version of himself in Kob Songsit (Kinn's dad), and just -- it was surprisingly sophisticated and mature. I love that GMMTV het dramas do not shy away from queer storylines, and I think 55:15 provided some fantastic generational context for what it meant, and means, to be queer in Thailand over the course of decades. I can't wait to process it.

NOW! I SHOULD be starting my long-awaited Bad Buddy rewatch, for which I will need some time, and will take a brief break from writing reviews to pen Many Deep Thoughts. HOWEVER! I am also going to pause on the OGMMTVC to watch Cutie Pie and Cutie Pie 2 You, to get to know Zee x NuNew, as they seem to be the first Thai BL pairing to come to America next month. This is culturally important! I'm gonna do my ZeeNew homework.

So, after next week, I'll be on a bit of a break for a beat, but I'll be back real soon with the motherlode of honorary analyses for my fave Thai BL of all time in Bad Buddy.

Here's the status of the OGMMTVC watchlist. For a more up-to-date version, please check this link!

1) The Love of Siam (2007) (movie) (review here) 2) My Bromance (2014) (movie) (review here) 3) Love Sick and Love Sick 2 (2014 and 2015) (review here) 4) Gay OK Bangkok Season 1 (2016) (a non-BL queer series directed by Jojo Tichakorn and written by Aof Noppharnach) (review here) 5) Make It Right (2016) (review here) 6) SOTUS (2016-2017) (review here) 7) Gay OK Bangkok Season 2 (2017) (a non-BL queer series directed by Jojo Tichakorn and written by Aof Noppharnach) (review here) 8) Make It Right 2 (2017) (review here) 9) Together With Me (2017) (review here) 10) SOTUS S/Our Skyy x SOTUS (2017-2018) (review here) 11) Love By Chance (2018) (review here) 12) Kiss Me Again: PeteKao cuts (2018) (no review) 13) He’s Coming To Me (2019) (review here) 14) Dark Blue Kiss (2019) and Our Skyy x Kiss Me Again (2018) (review here) 15) TharnType (2019-2020) (review here) 16) Senior Secret Love: Puppy Honey (OffGun BL cuts) (2016 and 2017) (no review) 17) Theory of Love (2019) (review here) 18) 3 Will Be Free (2019) (a non-BL and an important harbinger of things to come in 2019 and beyond re: Jojo Tichakorn pushing queer content in non-BLs) (review here) 19) Dew the Movie (2019) (review here) 20) Until We Meet Again (2019-2020) (review here) 21) 2gether (2020) and Still 2gether (2020) (review here) 22) I Told Sunset About You (2020) (review here) 23) YYY (2020, out of chronological order) (review here) 24) Manner of Death (2020-2021) (not a true BL, but a MaxTul queer/gay romance set within a genre-based show that likely influenced Not Me and KinnPorsche) (review here) 25) A Tale of Thousand Stars (2021) (review here) 26) A Tale of Thousand Stars (2021) OGMMTVC Fastest Rewatch Known To Humankind For The Sake Of Rewatching Our Skyy 2 x BBS x ATOTS (re-review here) 27) Lovely Writer (2021) (review here) 28) Last Twilight in Phuket (2021) (the mini-special before IPYTM) (review here) 29) I Promised You the Moon (2021) (review here) 30) Not Me (2021-2022) (review coming) 31) Bad Buddy (2021-2022) (thesis here) 32) 55:15 Never Too Late (2021-2022) (not a BL, but a GMMTV drama that features a macro BL storyline about shipper culture and the BL industry) (watching) 33) Bad Buddy (2021-2022) and Our Skyy 2 x BBS x ATOTS (2023) OGMMTVC Rewatch 34) Secret Crush On You (2022) [watching for Cheewin’s trajectory of studying queer joy from Make It Right (high school), to SCOY (college), to Bed Friend (working adults)] 35) KinnPorsche (2022) (tag here) 36) KinnPorsche (2022) OGMMTVC Fastest Rewatch Known To Humankind For the Sake of Re-Analyzing the KP Cultural Zeitgeist 37) The Eclipse (2022) (tag here) 38) The Eclipse OGMMTVC Rewatch For the Sake of Re-Analyzing a Politics-Focused Show After Not Me 39) GAP (2022-2023) (Thailand’s first GL) 40) My School President (2022-2023) and Our Skyy 2 x My School President (2023) 41) Moonlight Chicken (2023) (tag here) 42) Bed Friend (2023) (tag here) (Cheewin’s latest show, depicting a queer joy journey among working adults) 43) Be My Favorite (2023) (tag here) (I’m including this for BMF’s sophisticated commentary on Krist’s career past as a BL icon) 44) Wedding Plan (2023) (Recommended as an important trajectory in the course of MAME’s work and influence from TharnType) 45) Only Friends (2023)]

[pothame]

FIRST KANAPHAN as YOK in NOT ME (2021-'22)

[chaos0pikachu]

the chekhov's gun of this show is actually when is Tonkla gonna get fucked raw like he's been asking who's willing to step up to give the dick he deserves

[gabrielokun]

[khaoala]

it is just funny to me how gawin has this ability to make people go "this pairing is the most batshit crazy thing gmm has ever come up with. It's not going to work" and then proceeds to make people eat their words.

It doesn't happen often, but it's funny that it did happen twice.

[pamouche]

Yok 🤝 Akk teasing their boyfriends

NOT ME in EP.9 [1/4] // THE ECLIPSE in EP.9 [2/4]

[lemonfreshlysqueezed]

Biting is a love language!

- Part 4

Here’s a links to part 1, 2 and 3

My Dear Gangster Oppa

Tew x Guy (Episode 5)

Gifs by @heretherebedork

Not me

White x Sean (Episode 8)

Gif by @supanuts

(Episode 9)

Gifs by @heretherebedork

Not Me

Dan x Yok (Episode 9)

Gif by @liyazaki

Eternal yesterday

Episode 4

Gifs by @wanderlust-in-my-soul

You are mine

Gif by @mysterygrl20

[respectthepetty]

The second I heard that man say "thank you" in the cutest English ever spoken while holding that mean cat in front of his face, it would have been GAME. OVER.

I am certain Tyme went into his house ready to call up wedding venues before Nan sent him those files and got kidnapped because his strait-laced self said "thank you" back in the softest English ever uttered.

One good hand squeeze and Tyme is about to give it all up for Great!

As any of us would!

This is the type of face ppl used to go to war for

Tyme’s better than me I would have just said fuck the revenge plot, if I had this face staring at me.

He’s saurrr pretty it’s actually not fair. How am I supposed to focus on the plot when he looks like this?????

[akkpipitphattana]

trick or treat yok x khao!character! 🎃🍬👻 i also don't like dan 🤝 so let's hear about yok getting cozy with a khao character!

dan haters unite 🤝🤝🤝 i will say this one is one of the ones that is least likely to happen simply because the way i envision it, it would have to be multi chapter and well my history with writing multi chapter stuff and actually completing them is not great skdkke but! it is very much inspired by the your world, my world music video bc of spray painting firstkhao lmao basically it would kind of pick up on yok where canon left off but with the slight amenity that he doesn’t take dan back bc fuck him! so we’d see yok going through the grief of dan’s betrayal/moving on and amongst it, a guy gets introduced to the gang (who looks suspiciously like khaotung thanawat 🤔). haven’t come up with a name for him or anything yet but his backstory is basically his parents kick him out for being queer and he needs a place to stay and gumpa kind of takes him in. yok is kind of hesitant of him at first especially because everything with dan kind of scarred him and well obvs he’s into him right away but he’s still very much healing from that last relationship. but khao’s character is very sweet and charming and takes an interest in yok pretty quickly - though, it comes off way more like he’s just trying to be friendly and make an ally in the gang, cause aside from white the others are also kinda hesitant about him. so they start hanging and it’s kind of like an “enemies” to friends to lovers situation (term enemies being used VERY loosely) in which yok learns to love again with someone who isn’t a fucking cop 🫶🏼

come trick or treat in my inbox!

[touchmycoat]

Temptation Tuesday oh I love it: a list of the ideas distracting you from your current WIP (tagged by @authenticaussie)

fic ideas pouring out my brain (all Only Friends TTT):

sequel to everyone bleeds, Sand catches Ray & Boeing at the hotel and has a Fucking Moment. Ray gets to see Sand's insecurities up close and personal.

Ep 12 fix-it where BostonNickBoeing bang at the club, Nick goes with Boston to the nye party, and Sand apologizes to Boston in front of the whole friend group about stealing the recording. This disrupts the "Boston needs to apologize to everyone" flow and Cheum gets competitive apologizes too for the Atom thing. BostonRay bff agenda, and as everyone gets progressively more drunk Mew also comes around. Ray and Mew catch Boston & Cheum up on the whole Boeing situation and Boston demands to see a pic. Nick is horrified he sucked Sand's ex's dick 'cause that's not Bro Code.

OF x Not Me crossover where once upon a time, Sand helps a random street artist escape pursuit by cops and as luck would have it, Dan's one of the arresting officers at the Halloween party. Problem is, Dan's more interested in shutting Sand up than taking Top's money so he finds an excuse to take Sand away (a la Dan just kidnapping Yok out of school & taking him to an abandoned building). This is where all my dark fantasies can go but point is, no good deed goes unpunished for Sand yet again and Ray has to contend with the fact that Sand's bearing the consequences for his recklessness.

Another Not Me crossover but it's just a Sand/Ray/Yok threesome, 'cause Sand trusts Yok and Ray deserves to be the filling in a First sandwich

OF x The Shipper crossover where Kim's working in heaven as *handwave* a junior in the Grace department (in exchange he gets to watch his loved ones grow old and move on, at least for a little bit, until he feels like he's got closure). He develops a little program based on A Christmas Carol and yoinks Ray to purgatory to show Ray past, present, and future: Sand's past with Boeing to explain why Sand reacted the way he did when Boeing came back into the picture; the present, some of the little things Sand does because of Ray that Ray doesn't know about; a vision of the future where eventually Ray's inability to exercise patience & self-destructive tendencies results in him really hurting Sand again. Ray gets frustrated at this point at Kim putting all this blame on him. Kim reveals that Sand's been his client this whole time, not Ray; it's Sand who needs a bit of grace. Ray's even more panicked at the prospect of failing Sand so he asks why Kim didn't just tell Sand all this instead of him. Cue Kim monologue about how he just wanted to prove something, how he'd immediately seen Sand was the type to stupidly carry the whole world on his shoulders and how he just wondered if someone Sand loved would be willing to share the burden.

Don't know if this would be a part of ^ fic or a separate relapse fic but Ray & Kim having a conversation about suicidal thoughts. Something about how Ray imagined his death would bring people relief vs. Kim imagining his death would bring about regret, very vindictive how does it feel to lose everything I do for you huh? vibes. And ultimately how both their thoughts stem out of the same desire: I wish I could stop. Ray wants to stop fucking up and disappointing his loved ones. Kim wanted to stop taking everything onto himself and resenting the world for it.

I don't fucking know I just have so much unresolved grief about Kim I want to rotate him

Tagging YOU who sees this (so I can scramble to a work meeting nsklfasjdbfksd)

[inabeewrt]

PERSAHABATAN

Tempat tinggal seluas 3 x 7 

“Terimakasih banyak tuan, saya bingung harus berbuat apa ke tuan untuk membalas budi ini semua” ucap Sari, “yaa sama sama, tidak masalah sari santai saja” jawab pria ber-jas berkacamata hitam diikuti senyuman yang tulus.

“rekkk ayo reek mlaku mlaku nang tunjungan” suara music di radio

                “wah betul juga, yok sar kita jalan ke tunjungan” ajakkan dari ibu, Sari hanya mengangguk. Sebab sari tidak tahu menahu tentang dunia luar. Walau tempatnya tidak jauh dari gubuknya. Pria berjas dan ibunya membawa sari ke tunjungan untuk melihat betapa indahnya kota Surabaya. Berjalannya mereka di trotoar yang indah sejuknya udara.

“rekkk ayo reek mlaku mlaku nang tunjungan” bunyi sound penyebrangan jalan.

                Dengan kagumnya Sari menatap ke jalan, Gedung Gedung berdiri kokoh. Tempat tempat nongkrong anak muda, hiasan hiasan yang begitu indah. Ada bangku bangku di trotoar, melihat jalan yang lebar ukurannya 3 mobil. Lalu lalangnya mobil, motor, bis. “waah seperti ini” kata Sari yang tidak menyangka bisa melihat ini juga. Menolehlah Sari ke orang dermawan berada disebelah kanannya, lagi lagi dengan tatapan penuh cairan mata yang akhirnya jatuh sebab tak tertampung. Tiada henti hentinya ucapan terimakasih keluar dari mulutnya, karena bingung sudah kehabisan kata kata untuk mengungkapkan rasa syukur. Suara yang terbata bata dengan diiringi isakkan tangisan yang dari tadi ditahan. Pria tersebut membalasnya dengan senyuman.

                Pulanglah mereka bertiga melewati jalan yang berbeda, kali ini si Pria yang membawa kursi roda Sari sambil berbincang kehidupannya selama ini. Saat sampai didepan rumah, Pria Berjas hitam Kembali ke rumah Sari dengan membawa jajanan dan boneka beruang kecil dari mobilnya. “Ini untuk mu Sar” lagi lagi dengan senyuman sederhananya. Begitu gembiranya Sari menerima semua ini yang tidak terduga begitu cepat dalam satu hari.

“rekkk ayo reek mlaku mlaku nang tunjungan” suara vlog dari HPnya Sari

                “sudah sudah tidur, sudah malam. Besok – besok  kita main lagi kesana kalau kamu masih penasaran” “baik bu” jawab Sari. Ibu menggendongnya untuk memindahkannya ketempat tidur.

Kamar Tidur tembok warna putih

                “bim-bim-bim” suara Alarm HP berbunyi pukul 8.00 seperti biasa langsung mematikan Alarm tersebut. Kali ini sorotan mata biru langsung menuju sudut ruangan, ada kursi roda bersandar di tembok dan di atasnya ada boneka teddy bear. “ehh dah bangun anak mamah…” sapa ibunya, Sari membalas senyuman manis.

                Setelah makan, mandi, minum ia ingin sekali menggunakan kursi roda sendirian tanpa bantuan dorongan. Sari pun berlatih dijalanan beraspal yang tiada kendaraan lalu lalang. Mundar mandi roda berputar dengan anyunan tangannya sari ke roda. Tidak butuh waktu lama, Sari berlatih beberapa hari sudah sangat lihai memainkannya. Sari berjalan menggunakan kursi roda bahkan bukan hanya ke depan rumah saja,ia juga sudah sering sekali pergi ke taman.

3 Bulan kemudian……

“hemmm walaupun sekarang punya kursi roda, lama lama bosen juga hanya melihat mereka bermain sedangkan aku berdiam disini” bergumam dalam hatinya. Ia menunduk sambil melihat ke kakinya yang tidak berdaya. Sesekali melirik kedepan melihat anak anak seumurannya yang seru sekali bermain lompat tali. Terdengar suara riang gembiranya mereka bermain, semakin membuat iri.

                “heiii siapa nama kamu ?”

Sari langsung mengarahkan perhatiannya ke kiri dengan mencerminkan wajah bingung alis yang terangkat.

                “hei.. hei.. haloo, ada orang, siapa namamu ?” laki laki berumur 9 tahun menyapa dengan melambaikan tangannya ke depan wajah Sari. Laki laki ini menahan tawa melihat Sari yang mukanya kebingungan dan bengong.  “oh yaa, Sa-Sari” jawabnya. “ohh Sari, kok kamu sedih terlihatnya. Sendirian saja ?” tanya lelaki itu , “iya” “yaudah yuk main bareng sama ku saja. Kita main… ” “loh temanmu yg disana bagaimana ?” Sari memotong pembicaraan, “yang disana? Biarkan saja, disana juga sudah ramai” “btw aku bawa layangan loh, yuk main” sambungnya lelaki itu.

                Lelaki yang tak jauh tingginya dari Sari pun mengambil layangan yang ada di dalam tasnya. Ia meminta Sari untuk memegangkan layangan tersebut untuk di Tarik benangnya oleh lelaki itu. Sett-sett-sett tak lama kemudian layangannya pun terbang tinggi. Sebuah kertas berbentuk segiempat yang melayang layang di udara. Angin yang meniup begitu kencang membuat layangannya semakin terbang tinggi. Sampailah pada posisi layangan dengan angin yang stabil, Sari diberikan benang tersebut untuk memainkannya.

                “kamu sendirian saja sar?” tanya lelaki itu, “iyya” “memang rumahnya dimana?” sambung menanya, “dekat kok, di jalan keputih” . sedang asik asiknya mengobrol, layangannya pun di hampiri oleh layangan milik orang lain, Sari mukanya langsung panik kedua alisnya mendekat, dengan mulut terbuka sedikit. Tangannya masih memegang benang tersebut dengan gemetar. “ehh kenapa Sar?” . Sari langsung melemparkan benang ke lelaki itu. Hap -  Dengan lihainya lelaki itu beradu lawan Bersama layangan orang lain.

Tass…. Suara benang yang terputus.

                Sari murung Kembali, ujung bibir yang menurun dan kepala tertunduk. “maaf yaa..” kata Sari, “gapapa bukan salahmu kok, besok kita main lagi dehh gimana ?” “baiklahh” jawab Sari. Lelaki tersebut menghantarkan pulang Sari hingga depan rumah. “dahh sampai” kata Sari dengan gembiranya, lelaki ini pun membalas dengan tertawa kecil. “oiyaa aku lupa menanyakan namamu, siapa nama kamu ?” tanya Sari

“Namaku Bizar…” jawabnya sembari senyum terlihat gigi putihnya.

Bersambung……..

[zenakim]

TAŞ PARÇALARI / BİRHAN KESKİN

III

madem arkandan ağlamamı bile çok gördün bana

al bu taşlar senin olsun...o halde ve bundan böyle

bütün davullar vursun, telleri kopsun sazların

boşluğa bağırsınlar, birlikte;

kan kusacağız.

kan kusacağız.

madem dünya bunca zalim

madem yakışmıyor kalbimize.

bütün davullar gümlesin

boşluktan gelen, boşluğu dolduranı

boşluğa böğüreni

vursunnnn.

bak! nasıl kan kusuyor külde uyuyan

dünya görsün.

VI

ben seni hep sevgilim ben seni hep

yüzünden geçen dalgalardan okudum.

ellerine sevgi okudum gözlerine şefkat okudum

annen seni inkar etmişti

aldım etime dokudum.

V

Yanmamı bekleme benden

Ben ne çok yandım, biliyorsun.

Yanamam ben yanamam

yanamam küllerim uçuyor.

Rüyamda sapladığın jiletler etimde

Kanamıyor acımıyor.

Acımıyor

Bu dünya buz, bu buzzzzz

zzzzzzzzzzzda

Hiçbir şey acımıyor.

Bunlar yalan,

Yalan söylediklerim

Yalan söylediklerin

Bunlar ancak dünyaya yakışıyor.

Küldüm ben zaten

Küldüm zaten küldüm zaaaateeeen

Kalmışsa eğer

Külün içinde şimdi insanım

uyanıyor.

Dünya görsün şimdi.

Bembeyazzzz

dünyaaaaaaaaaaaa

Yoluna baş koyup buzzzdaaaaaaa

Kan kusanı.

VII

Dünya ne ki sevgilim,

Benim sana yaptığım kubbe yanında?

Düşsün, olsun, bırak,

içinde yıldızlar patlıyor.

Kolaydır inanmak kadar inanmamak da.

İster sal kendini dünyaya, ister kal yanımda

Her şeyden öte öyle sevdim ki ben seni

Yoluna baş koymak diyoruz

Biz barbarlar buna.

VIII

Kırdım, evet, o yalan mekânı kırdım

Çıksın diye ortaya

Çırrrrrrrıııllçıpplaaaaaaak:

Sen benim yuvamsın

Yuvanım ben senin.

IX

Beni bilmediğim bir dünyaya attı...

Bir cümlem yok, darrrrğğmadaaaaaaanıım, bundan.

Bir düşümüz vardı, "birlikte yaşamak" koymuştuk adını,

çok acıyor, belki bundan. Aşkî bir cümle mi bekliyorsun benden.

Beklemeeeeeeee.

Mutfakta reçel yapan iki kadın. Kırmızı biberleri filan.

Rüzgâr alan biraz tepe bir yer. Bakınca, iki yandan

uffffffffffffuk filan.

Dünya yuvarlak değil de hafif elipsmiş gibi.

kaldı ki iki kadın, dünyanın yuvarlağını zaten anlamayan.

böyle. kendime inandığım gibi inanmıştım ona da.

aşk olanın ötesinde bir aşktan söz etmek, aaaaaaah

bir inançtı desem.

bu kadar dağılmam kendimi şimdi

bu dünyaya fırlatılmış gibi hissetmem, bundan.

ne söylememi bekliyorsunhava aldıkça sızlayan bir diş var içimde.

susmam bundan, konuşmam bundan.

ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata.

insan olmuştum ilk o zaman.

ya da bozmuşlardı ben yenidoğandan.

kendimi acıya teslim ettiğimde hatırladım,

ölünmüyordu, hatırladım.

ölünmüyoooooorrrrrrrrrrrdu.

XI

acı çekerken de adil ol, diyor bana.

adil ol. sen değil misin inanan

hayatın büyük bir kader olduğuna,

kaderi yönlendirmek bile o büyük kader' in

içindedir filllllllllllan.

o yüzden şimdi adil ol.

sus. söyleme böyle şeyler! adil ol.

inanmıyorsun değil mi?

beni bilmediğim bir dünyaya attı,

diyyyyyyyorum.

diyorum ki,

sözde kalır her şey. sözzzzzzzzde kalıyor.

bir de bana adil ol, diyorsun.

X

ey duymayan insanı,

ey hayat dedikleri büyük kusur.

...

ey kimselere değişmediğim

ayrılığın neden bunca ağır?

hani adalet?

bir kasım' dan öteki kasım' a

bir yanım kör bir yanım sağır.

XV

ben başka bir şey olmak istememmm

istemedim başka şey.

sabırla sevgilim sabırla

acılarımız eşitlensin bu şehirde

diye diye.

bu şehirde etten geçip kalbe erişene

dek sabırla. tek, sabırla.

kaç kişi var bu şehirde

ruhunu sana kubbe,

kubbeeeeeeeeeeeeeeeee

etmiş!

XIV

büyük keder içerirmiş, gördüm, anladım

etten geçip aşka varanın sevgisi.

bunun yanında sevgilim bunun yanında

etin ihaneti, kısaca

hiçbir şeydir.

XII

şimdi bir masaldan bir peri

sessizce dinlesin beni,

alsın yorgun başımı

alsın cümlemi

usulca kalbine koysun.

benim cümle taşıyacak halim

yooooooğğğğğğğ.

XXXI

Katlanan, insanın birbirine yapışan yaralarından

bir yuva inşa etmektir aşk da, varla yok arasından

Ve ahşabı kemiren de ahşaba dahildir,

değil dışarıdan.

Beyhude insanın yuva arayışı ama

yine de yuva arar insan.

dışarısı sevgilim, dışarısı senin

kendini sürekli kaçak kılacağın yollardan başka nedir?

yollar ki hep gider, hep yatay.

ah ben bu kubbe fikrine o yüzden

takılmışım; kubbe ki yüzseksen derece bir şey,

büyük bir arzuyla mümkün.

gayret' in bildiğimiz ve unuttuğumuz anlamıyla örülen.

XVI

in ordan, in ordan

innnnnnnnn, diyor bana

zamanın ensesinden.

ay adalet' ten söz eden zalim

şimdi bi dur, düşün:

ev ki, en büyük mahremiyetti

kimdi vuran, kimi, en mahreminden?

XVIII

en acısını sevgilim en acısını

tadayım istedin:

en acısı buydu.

XVII

omurgamı aldın benim.

omurgamı aldın.

omurgamı aldın.

omurgamı.

niye?

XIX

Varla yok arasındayım

Varla yok arasındayım

Hep, varla yok arasındaydım.

Zaten.

Ben bilmedim ki

niye teyelliyim, niye?

Varla yok arasında

Varla yok arasında

Elimde bir kırık testi

Elimde bir kırık testi

Nereye bırakayım!

XX

Gitmek mi yitmektir kalmak mı artık bilmiyorum

yerini yadırgayan eşyalar gibiydim ya ben hep

ve inançlı, gitmenin bir şeyi değiştirmediğine.

bilemem, belki bu yüzden

ben sana yanlış bir yerden edilmiş

bir büyük yemin gibiydim.

beni hep aynı yerimden yaralayan o eve

yine de döneyim döneyim istedim.

XXI

ah benim sesimle

söylesem de, inanmazlar

benzemiyor çünkü bir dile.

döndüğüm, döndüğüm ama döndüğüm

döndüğüm bu sema sensin. dönnnnnnnnn

düğüm.

sen benim kara ömrüme vuran

suyumu harelendiren sevincimdin.

XXXV

onu sevebileceğinin en yücesiyle sevdin.

titreme daha fazla kalbim.

bağışla kendini artık onu da

bırak gitsin.

bırak gitsin.

o senin en ezel gününden kaderin

sen onu nasılsa bin kere daha

seveceksin.

XXII

günler öylece kendi kendine geçsin diye

bir camın arkasında durdum

bana dokunmasın hiçbir şey

hiçbir şey yarama merhem olmasın

iyileşecekse, hiçbir şeysiz iyileşsin diye

bir camın arkasında durup

akan hayata ve zaman baktım.

bilirdim, biliyordum, biliyorum,

bittiğinde, geçtiğinde,

azaldığında sızı, iyileştiğimde,

o saman tadıyla karıştığında;

her şey daha acı olacak.

XXXIII

ne sanıyorsun?

ne sanıyorsun?

benim olan artık

senin de kaderin:

dağbaşı,

oradaki yaralı ıssızlık.

XXIII

biz iyileşmeyiz diyor ilhan

biz iyileşmeyiz bunu bil, diyor.

biliyordum: ağırdı

biliyordum: çok ağrıdı

biliyordum: adım adım

...

ben seninle sevgilim

mutsuz ama bahtiyardım.

XXIV

bir masal

bir taş ağırlığında olabilir mi?

olurmuş meğer.

birlikte bir masala inanmak istedim

ben seninle, sadece bu.

sen beni tek

tek

tek

bıraktın.

benim artık taş taşıyacak,

taş kaldıracak, taş atacak

halim mi var!

XXV

evet kara bir ömür bu benimki.

kara bir toprak.

gerçekle değil, hakikatle değil,

kalbimin aklıyla kurduğum

kara bir ömür.

yalnız değilim, biliyorum

binlercesi var, onbinlercesi vardı.

kara bir ömürle buradan geçen.

sen bundan böyle

gerçeğin yan yana getirilmiş

yamalarıyla yaşayacaksın.

ben çoktan çıvdırılmış bir şeydim

sevgilim.

XXVII

gözlerimde bir çita oturuyor birazdan deppppp

parrrrrrrrrrrrrrrrrr.

içimdeki çilekeş fuji' yi tırmanıyor sana

eski bir mektuptan gözlerime yağma

dünyanın bütün neonları yanıyor sönüyor

ve bir fotoğraf iki jiletle paramparça.

bir su aygırı kadar yaralıyım dünyadan

anlıyor musun?

içimde uzağa bakan bir zürafa var

hayat orda burda her yerde kaynıyor.

birazdan öleceğim, içeceğim su nerde?

XXX

kar şiddetle rüzgârla büyük bir kırgınlıkla

vardı gece yarısı dağlarına. gelemem artık yanına.

ben kaybettiğime ağlayayım sen kaybettiğine ağla

XXVIII

ömrümü adadımdı.

elimden aldığın ve parçaladığın şey bu!

adaletin adını neden anmıyorsun burada da?

o yüzden büyük yaram

o yüzden büyük öfkem

o yüzden dinmiyor

içimde hepsi, hınca hınç.

hıncahıııııııııııınnnnnç.

XXVI

o kadar uzun yol geldik ki seninle

şimdi, sen ayrı ben ayrı olan o yolu

nasıl yürüyeceğiz?

(biz seninle yoldayken

yanımızdan ovalar, ağaçlar; titreşen

rüzgârlar akmıştı. bir yolumuz olduğunu,

yol kazalarını, yol yorgunluğunu

o zamanlar biliyor muyduk?)

XXXII

ömrü gurbette geçenler gibiydim senin yanında

duymadın mı, çok söyledim?

o uzun gurbette,

ben senin "adalet" diye diye nasıl unufak olduğunu

gördüm.

göre göre, duya duya,

yine de bigâne olarak her şeye.

bilmedin ki; ben senin gurbetinde delirmemek için

kalbimin aklıyla ördüğüm bir yıldızlı kubbede

yaşadım.

tecellinin içinde ecel durur sevgilim, görmedin mi?

adaletin içinde bir zalim oturur.

XXIX

sonra, çoook sonra, bu parçaların sonunda

sen beni kızını çok seven

bir anne olarak hatırla.

ben ki hiç kavuşamamıştım sana.

XXXXII

ve huzurla, içerde bir yumuşak ışık

dışarda dağların etrafını saran kızıllık vardı.

durmak için dünyanın dışında iyi bir sebep

ve bir ana enstrüman;

incecik bir müzikle piyanonun tuşlarına vuran.

yüzünde yeryüzünü gördüğüme duyduğum bir şükran.

her şeyin sertliğini gömen ve uyutan bir kış,

sen ki, de ki grand teton' a kar yağdı.

o karın ortasında önümüzden bir nehir

karla karışık akardı.

sarartma beni

sarartma beniiiiiiiiiiiiiiiiiii..sarartma.

XXXXIII

fazla insansın sen sevgilim fazla insan

bir barbarım ben oysa, bir hayvan

dilim bağışlamaktan söz eder benim

seninki adalet ve intikam.

söylemeye gerek var mı sevgilim

söylemeye gerek var mı şimdi

yetiştirdiğim en iyi nişancı vurdu beni

klimanjaro' nun karları sevgilim

klimanjaro' nun karları

innnniiiiiyor aşağı.

XXXIV

birini seviyorsan onu öldürme! demek kolay

oysa her âşık önce kendine sonra yanındakine cellat.

ve aşkta ölümün bir anlamı vardır, görklü kılınan

bozulsun diye im

her ateş önce yanını yoklar sevgilim.

bundan böyle ne vakit bir yangından artakalan

isle kararmış bir şair gölgesi görsen

başıboş, duran, susan, içinden yanan:

ya da bir kızkardeş, ağlayan kekliğine,

uzak ve göğsüne klarnet sesiyle dolaşan.

XXXVI

bunca zaman sonra, neden ona dokunmadığımı

neden çekmediğimi silahlarımı kınından

olanı biteni kalbime koyup kendimi çektiğimi

soruyorsan...

ona dokunmadıysam,

dokunmadıysam tek bir sebepledir...

bir barbar ancak eşitine dokunur.

XXXVII

akan sokaklarda yan yatmış otlara benziyorum

rüzgârla yana savrulan dallara.

aşk için ihanetle vuran aşk aşkm'ola?

ah ciğerimin köşesi, kavrula kavrula

kopuyor gönülbağım, sen bağla.

XXXXI

Bir nefeslik can kalsaydı sana üflerdim canımdan

Diyecekler; çok yüksekti ondaki zindan

Görmeli, eline almalı, sıvazlamıydın, öğretemeden

Yazgına kanat ol kol ol diyemeden ayrı düştüysem senden.

Buna yanarım çok, en çok buna yanarım inan.

Onaramazdım kırdığım yerleri

Onaramazdın kırdığın yerleri

Son bir nefesle sana sarıldımdı.

En acısı buydu.

En acısı buydu.

XXXIX

aşk iki kişi arasında asla eşitlenmeyendir.

ben bir divan şairi değilim ki sevgilim

sana bercesteler düzeyim

yine de giderayak, gözlerine, ellerine, ayaklarına

tutulmuşluğumu herkes bilsin isterim.

ben bu çıldırmış vaktin, ben bu yılan zamanının

paramparça edilmiş şairiyim.ne diyeyim!

yine de içimde, çooook eskiden kalma bir

ya leyl...ya leyyylllllllllle

bir çöl gecesine ismini bırakayım.

XXXVIII

bir dalda iki kiraz gibi

aşk ile öfke arasında

yanayana,

dursun bu aşk. aşk, mola!

ey yaban!

ayaklanacağım

ayaklanacağım!

dizlerimin bağını bağla.

XXXX

sözde kalır sevgilim

sözde kalır bütün sözler

aşk çünkü, aşk çünkü kendine

bir yol, bir ideoloji ister.

bilirim, çöl rüzgârında çalıdır bazı yaşlar.

sen sevgilim ilerde, biraz daha ilerde

bir tarihe başlayacaksın, orası işte

benim tarihimle başlar.

ve say, geriye doğru, tek tek

sende kalsın şimdi al bu taşlar

#birhankeskin #taşparçaları

[gabrielokun]

[reiiwrites]

Bellamy Blake x Okuyucu

masterlist

< önceki bölüm 𔘓 sonraki bölüm >

꒰ ୨୧ ꒱ ⸝⸝ 2. Sezon 3. Bölüm - Reapercussions

﹒ ⊹ ⤷ kelime sayacı: 2k

Clarke dikkatli bir şekilde Anya'yı serbest bırakmaya çalışırken kafeslerde sıkışık olan tüm dünyalılara baktım. Bütün bu insanları korkunç kaderlerinden kurtarmayı ne kadar istesem de devam etmemiz gerektiğini biliyordum.

"Clarke..." diye uyardım, kapıya doğru baktık. Yavaş yavaş geldiğimiz yönün tersine doğru ilerlemeye başladım. Eğer o kapı açılırsa o an burada olmayacaktım. Clarke'ın duvardan metal bir boru çektiği ve Anya'nın kafesindeki kilidi kırmak için kullandığı tamamen aklımdan çıkmıştı. Bir çınlama ile kilit kırıldı. Kapıya bakarken kalbim göğsümde çarptı. Yavaş yavaş kapı açılmaya başladı. Sadece içgüdüsel olarak hareket ettim ve oradan kaçtım. Clarke'ın kendini koruması için bir şeyler yapacağını düşündüm. Omzumun üzerinden baktığımda Anya ile birlikte küçük bir kafese tırmandığını gördüm. Rahat bir nefes aldım. En azından güvendeydi.

Ancak benim için kafeslerin görünürde bir sonu yok gibi görünüyordu. En sonunda bu kafes hattının sonuna ulaştım ve sırtımı duvara yasladım. Yaslandığım kafesteki dünyalı bana hırladı ama beni rahatsız etmesine izin vermemeye çalıştım. Hareket edersem, bir ses çıkarırsam, nefes alırsam bile baş aşağı asılı olabilirdim.

Dr. Tsing odaya girdiğinde gözlerimi kapattım ve nefesimi kestim. Sıranın sonuna kadar yürüyüp beni bulmamasını ve Clarke'ı fark etmemesini umdum. Sonunda odadan çıktığında rahat bir nefes aldım. Köşeye baktım ve Clarke ve Anya'nın kafeslerinden çıktığını gördüm.

"Tamam, gitmeliyiz." dedi Clarke, bana yaklaşırken. "Şimdi."

Başımı salladım ve onları Koruma Alanının Sonu yazan bir kapıya kadar takip ettim. Kapı arkamdan kapandı ve bir sebepten dolayı istesek bile geri dönemeyeceğimizden şüphe ettim. Bu sadece küçük bir odaydı, ileriye giden bir yolu yoktu. Alarmlar çaldığında ve altımızdaki zemin açıldığında bunu düşünmem uzun sürmedi. Bir oluktan düştüğümde ve birkaç cesedin üstündeki paslı bir metal maden arabasına indiğimde anlık bir çığlık attım. Kokuşmuş ceset yığınından çıkarken ve arabadan atlarken kusmamaya çalıştım.

Etrafa baktığımda gülümsememe engel olamadım. "Dışarıya çıktık."

Clarke, taşa bastırılmış bir yığın giysi olan maden duvarının kenarına koştu. Bir kıyafet aldı ve bana fırlattı. "Al, giyin. Bu halde yeryüzüne çıkamayız."

Başımı salladım ve üstümü değiştirmeye başladım. Ancak Anya farklı bir düşüncedeydi. "Halkımı geride bırakmayacağım." dedi, tüm kanlı cesetlere baktı. Pantolonumu giyerken ona acıklı bir bakış attım. Nasıl hissettiğini biliyordum, dropshipte bize saldırdığı için ona hala kızmış olsam bile. Şimdi öfkemi arttıracak daha büyük şeyler vardı. Önce dağ adamları, sonra gerekirse dünyalılardan nefret etmeye geri dönebilirdim.

"Anya, beni dinle." dedi Clarke ona yaklaşırken. "Halkımız hala dağın içinde. Ama dağ adamlarının korumaları var, silahları var. Buradan çıktıktan sonra yardım bulabiliriz. Geri gelip-"

"Biz diye bir şey yok." diyerek sözünü kesti Anya, Clarke'a baktı. Bir ceket alıp giyindi. Koridorun sonundan sesler yankılandı. Sesin ne olduğunu görmek için öne çıktım. Meşale ateşinin gölgesi mağara duvarlarında dans ediyordu.

"Biri geliyor." diye fısıldadım.

Anya "Sadece biri değil. Biçiciler." Anya hemen bir silah kapmak için döndü ama onu durdurdum.

"Zar zor ayakta durabiliyorsun. Savaşmaya çalışma."

Bana bir bakış attı ve ben de ona nefret dolu bir şekilde baktım. Neyse ki Clarke durumu dağıtmak için devreye girdi. "Daha iyi bir fikrim var. Hadi gelin."

Clarke bizi içine düştüğümüz arabanın biraz ilerisindeki diğer el arabasına götürdü. Önce Anya'nın içeriye atlamasına yardım etti, sonra kendisi girdi ve son saniyede ben de içeri atladım. Bunun içinde çok fazla ceset yoktu. Sadece birkaç tane vardı ama yine de çok kötü kokuyordu ve hala korkunç bir manzaraydı. Kimse bu dağ adamlarının onlara yaptıklarını hak etmemişti. Gözlerimi kapattım ve bunu düşünmemeye çalıştım, sadece biçicilerin geçip gitmesini bekleyerek hareketsiz bir şekilde yattım.

Kalbim onlardan biri arabaya yaklaşırken hızla çarpmaya başladı ve sonra daha fazla cesedi üstümüze attıklarında neredeyse kalbim duracaktı. Yüzüme, saçıma, dudaklarıma kan damlıyordu. Nefesimi sabit tutmaya çalıştım, ölü adamın kanını cildimden silme dürtüsüne karşı çıkmaya çalıştım. Beklemek acı vericiydi.

Tekrar buluşacağız.

Buradan kurtulursam Bellamy'yi tekrar görebilirdim. Sakinleştim ve daha fazla beden üstümüze yığıldıkça bu sözün beni huzur içinde tutmasına izin verdim. Biçiciler arabayı raylardan aşağı itmeye başladığında bile sakin kaldım. Sonunda durduğumuzda gözlerimi açtım ve korkmuş bakışlarım Clarke'ınkiyle buluştu, hiçbirimiz ne olacağını bilmiyorduk. Bu arabaya binerek ölüm fermanlarımızı imzalamış olabilirdik.

Biçiciler cesetlerden birini üzerimizden aldılar. Kendimi ölü biri gibi davranmak için zorladım. Biçiciler arabadan uzaklaşırken bir saniye bekledim ve sonra kafamı dışarıya uzatarak onlara baktım. Cesetleri yiyorlardı. Arkamı döndüm, ağzımı kapattım.

"Tamam, hadi." dedi Clarke, arabadan atladı. Onu takip ettim, ama Anya biraz daha yavaştı. Ölülerden birini kucağında tutuyordu, gözleri acı doluydu.

"Yu gonplei ste odon." diye mırıldandı ve sonra adamın boynunu kırdı. Korkunçtu. Hayatta yenilerek ölmekten daha iyi bir kaderdi, sanırım, ama yine de korkunçtu. İkisinin de birkaç kıyafet giymesini bekledim ve sonra biçicilerden uzaklaştık, kendimizi mümkün olduğunca sessiz tutmaya çalıştık.

Mağarada bir süre koştuktan sonra Clarke "Lanet olsun!" dedi ve ofladı. "Burası resmen bir labirent!"

Anya durakladı ve öksürmeye başladı. "Bize ne yapıyorlar?"

"Kanınızı kullanıyorlar." diye cevap verdim, bizi takip eden herhangi bir şey için gözlerimi tünelin her iki ucunda tuttum. "Birkaç radyasyon yanığı olan bir asker gördük. Saatler sonra iyileşmişti."

Clarke "Kanınız onları bir şekilde iyileştiriyor." diye ekledi. "Daha önce böyle bir şey görmemiştim."

Huzursuzluk midemi bulandırdı. Korkunç bir düşünce beynimi kemirdi. Eğer dünyalılar kanları için boşaltılıyorsa, arkadaşlarım da aynı kaderle karşı karşıya mıydı? Orada kalsaydım bana da öyle yaparlar mıydı? Bir nefes aldım ve mide bulantısını boş verdim. Arkadaşlarım için geri dönecektik bu yüzden böyle bir şeyle yüzleşmek zorunda kalmayacaklardı.

Clarke tekrar koşmaya başladı. Bizi tünellere götürdü ama yine de Anya'nın farklı bir fikri vardı. Bu beni rahatsız etmeye başlamıştı ve Clarke'ın neden onu serbest bırakmadığını, istediğini yapmasına izin vermediğini bilmiyordum. Onun ölmesini istemezdim ama sürekli tereddüt etmesi beni ve Clarke'ı öldürürse o zaman büyük bir sorunum olacaktı.

"Hey, ne yapıyorsun?" Clarke seslendi, Anya bizden uzaklaştı. "Orası biçicilere dönüş yolu!"

Anya "Siz kendi yolunuza gidin, ben de kendi yoluma gideceğim." dedi.

Clarke "Anya, birlikte kalmamız gerekiyor." dedi.

Anya hırladı. "Sana biz diye bir şey olmadığını söyledim!"

"Hayatını kurtardım!"

"Hayatımı kurtardın çünkü bana ihtiyacın var." diye cevapladı Anya, ona baktı. "Halkına dönüş yolunu biliyorum, tuzakların nerede saklandığını biliyorum. Siz ikiniz kendi başınıza halledemezsiniz."

Ona bir bakış attım "İddiaya var mısın?" dedim. Clarke ofladı ve tünelden aşağı yöneldi.

"Bunun için zamanımız yok. Buradan canlı çıkabilmek için en iyi şansımız beraber olmak. Yapabileceğimiz tek şey hareket etmeye devam etmek ve umut etmek-"

Arkamı döndüm ve Anya'nın gitmiş olduğunu gördüm. "Sanırım tek başımızayız." diye mırıldandım. Diğer tünelin ucunda yaklaşan meşale ışığını gördüm ki bu sadece bir şey anlamına gelebilirdi. "Hadi gidelim!"

Birlikte diğer tünelden geçtik. Kalbim hızla çarpıyordu, damarlarımda adrenalin pompalanıyordu, daha önce hiç olmadığım kadar hareket halindeydim. Bu tüneller bizi gördüğü an öldürecek insanlarla doluydu. Tek düşünebildiğim hareket etmeye devam etmekti bu yüzden Clarke önümde aniden durduğunda neredeyse onu ezecektim. Dikkatini çeken şeyi görmek için baktım ve gittiğimiz yoldan buraya gelen bir biçici gördüğümde endişeyle yutkundum.

Diğer tarafa koşabilir miyiz diye geri döndüm ama oradan gelen başka bir biçici gördim. Mümkün olan her yol biçicilerle doluydu. Etrafımız sarılmıştı. Yanlarından geçip geçemeyeceğimi görmek için koşmaya çalıştım ama çok fazlalardı.

"Hayır." diye fısıldadım nefesimin altında. "Hayır, hayır, hayır, hayır, hayır."

Clarke ve ben sırtımızı su damlayan soğuk taş duvara yasladık. Biçiciler bize yaklaşıyorlardı, hırıldıyor, kanla kaplı ve ölüm kokuyorlardı. Uzandım ve Clarke'ın elini tuttum, sonumu yalnız bir şekilde beklemek istemedim ve ona da biraz rahatlık vermesini umuyordum.

Biçicilerden biri bana o kadar yaklaştı ki onun sıcak, kokuşmuş nefesini hissediyordum. Öksürdüm ve Clarke'ın elini daha sıkı tuttum. Beni öldürmek üzere olduğunu düşündüğüm an mağaranın her yerinde yüksek perdeli bir zil sesi yankılandı. Etrafımızdaki biçiciler ellerini kulaklarına koydular ve yere düşüp ağlıyor gibi sesler çıkarmaya başladılar. Çılgınca etrafa baktım, gürültünün kaynağını bulmaya çalıştım ve tulum giymiş birkaç adam tünellerden aşağı koşarken biçiciler bizden uzaklaşmak için çığlık attığında hiç rahatlayamamıştım.

Adamlardan biri "Clarke Griffin, Y/N Kane, bizimle geliyorsunuz." dedi. Her ikisi de kollarımı arkamda tutarken mücadele etmeye çalıştım ama beni biçicilerden uzaklaştırmalarına izin verdim. Ancak dağa geri dönmeye başladığımızda göğsümde panik yükseldi. Arkamdaki Clarke'a baktığımda gözlerinde aynı korkunç bakışı gördüm. O kapının arkasında bizi bekleyen her neyse, iyi bir şey değildi.

"Her şeyi gördüm." dedim, adamlara karşı mücadele ettim. "Onlara ne yaptığınızı biliyorum. İkimiz de gördük."

"Bu yüzden onlarla hasat odasına gidiyorsunuz." dedi solumdaki adam.

Gözlerim genişledi ve dövüş içgüdülerim harekete geçti. Adamlardan biri kapıyı açmaya gittiğinde beni tutan kişiyi tekmeledim. Yardım etmek için Clarke'a döndüm ama Anya bir yerden atladı ve Clarke'ın yanındaki iki adamla savaştı. Ben de onun için endişelenmeyi bıraktım ve bunun yerine beni tekrar tutan adama odaklandım. Homurdandım ve kolumu tüm gücümle serbest bıraktım. Sonra adamın maskesini çıkardım, onu radyasyonlu havaya maruz bıraktım. Çığlık attı ve yüzünü tuttu ama ne olacağını görmek için beklemedim ve Clarke'la Anya'nın peşinden koştum. Clarke silahlardan birini almak için önümde durdu. Ona gülümsedim. İyi fikirleri hiç tükenmiyordu.

Arkamızdan kapı açıldı ve birkaç adam bizi kovalamaya başladı. Nefes nefese metal raylardan aşağı koşmaya ve basamakların üzerinden geçmemeye çalıştım. Eğer kaçabilirsem bu dağdaki herkesi kurtarabilirdim, Bellamy'yi tekrar görebilirdim.

Tünelin sonuna ulaştığımızda kendimi bir uçurumun kenarından düşmekten zor kurtardım. Tökezledim, neredeyse düşüyordum ama Clarke kolumu tuttu. En az yüz metre aşağısındaki büyük bir su kütlesine dökülen bir şelaleyi görmek için aşağı baktım. Bir kez daha tuzağa düşmüştük. Clarke ve Anya'ya baktım ve gözlerimi genişlettim. "Bekle, başka bir yol olmalı!"

Anya başını salladı. "Başka yol yok!"

"Sadece pes edin, gidecek hiçbir yeriniz yok." dedi gardiyanlardan biri köşeyi dönerken.

Anya tereddüt etmedi. Aşağıya atladı. Uçurumdan geri adım attım, ağır bir nefes aldım. Clarke gözlerinde endişeyle bana baktı ve ona bize başka bir yol bulması için yalvararak bakıyordum. Yüzmeyi bilmiyordum. O derinliklerdeki su korkunçtu. Eğer oraya atlarsam suya çarptığımda ölmesem bile kesinlikle boğulurdum. Ve eğer atlamazsam, bu insanlar için bir kan torbası olacağımı biliyordum.

Gardiyanlardan biri Clarke'a yaklaşırken "Seni öldürmek zorunda değiliz Clarke." dedi.

Ben bir savaşçıydım! Korku neden şimdi beni aşıyordu?

"Bu şekilde bitmek zorunda değil. Silahını bırak."

Clarke çıkıntıya ve bana baktı. Sonra düşmanlara geri döndü. Silahını yere bıraktı. Pes mi ediyordu? Sonra bana tekrar baktı, gözlerinde bilgili bir bakışla. Ne yapacağını anlamıştım. Onu takip etmemi beklediğini biliyordum. Clarke ellerini kaldırdı ve yavaşça adamlara yaklaştı, sonra arkasını döndü ve aşağıya atladı.

"Clarke!" Çığlık attım, hala hareket edemiyorum. Nefes almam hızlandı. Eğer burada kalacaksam tamamen tek başımaydım. Ve ne kadar savaşçı olsam da hepsinden kurtulmanın bir yolunu bulamayacağımı biliyordum. Gardiyanlardan biri benim yanıma geldi ve kolumu tuttu. Burada ölmezdim. Eğer öleceksem Clarke'la birlikte suda ölecektim. Adamı yumrukladım, silahını aldım ve omzuna ateş ettim. Adam yarasını tuttu ve diğerlerinin tepki vermesini beklemedim.

Tekrar buluşacağız.

Bu şelaleye atlarsam Bellamy'yi tekrar görebilirdim. Derin bir nefes aldım, gözlerimi kapattım ve suya atladım. Suya doğru düştüğümde hava etrafımda dalgalandı. Tek hissedebildiğim heyecandı. Saf neşe. Ne korku, ne de endişe. Sadece içimden akan enerji, saçlarıma çarpan rüzgar. Suya çarptığımı bile farketmeden önce suyun içindeydim.

Soğuk su vücudumu şok etti, giysilerimden kemiklerime sızdı. Kendimi yüzeye doğru itmek istedim. Temiz hava alana kadar bacaklarımı çırptım ve büyük bir nefes aldım. Akıntı beni aşağı doğru itti ve başımı suyun üstünde tutmak için savaştım ama dalgalar çok fazlaydı. Su ciğerlerimi doldurdu ve ağrılı bir yanma göğsüme yayıldı. Tekrar yüzeye çıkmaya çalıştım ve öksürdüm ama başka bir ağız dolusu su beni doldurdu. Ağladığımı biliyordum ama gözyaşlarım nehir suyuyla ve yüzümdeki kurumuş kanla karışmıştı.

Umudumu korumaya çalıştım ama boğulma korkum çok fazlaydı. Yüzeye geri döndüğümde ağlamaktan hıçkırdım. Dalgalar üzerime gelip beni suyun içine itiyordu. Ama vazgeçmedim. Sonunda su sakinleşince kıyıya süründüm. Diz çökerken şiddetli bir şekilde öksürdüm. Kusmuk, midem tamamen boşalana kadar dışarı çıktı. Göğsüm yandı ve boğazım acıdı ama hayattaydım. Nefes nefese kendime gelmek için sırt üstü yattım.

Dinlendiğim zaman Clarke'ı arardım. Dağdan kaçmıştım. Ve şimdi Ark'tan kurtulanları bulabilirdim. Bellamy'yi bulabilirdim. Gözyaşları yine yüzümden akıyordu ama bu sefer mutluluktandı. Eve gitmeye çok yakındım.

Bir şey beni yere ittiğinde tüm düşüncelerim yok oldu. Anya yanıma çömelip bana bakıyordu. Parmaklarımı koruma olarak kullanmak amacıyla herhangi bir şey aramak için yerde gezdirdim ama boşunaydı. Tepki vermeden önce Anya kafama bir taşla vurdu. Başımdan yanağıma doğru kan akıyordu, sıcak ve yapışkan. Bileklerimin etrafına ip bağladığı zaman savaşmak için hiçbir şey yapamadım.

"Ne yapıyorsun?" Hırıltılı bir nefesle sormayı başardım.

"Eğer eve gidecek yüzüm varsa bir ödüle ihtiyacım var." diye hırladı. "Sen ve Clarke bunun için mükemmelsiniz."

Bileklerimin etrafındaki iplere karşı mücadele ettim ama Anya uzun ipi çekip sıktı. Nehir kıyısında Clarke'ın baygın olduğunu gördüm, onun da elleri bağlıydı. Anya, Clarke'ın bileklerinin etrafındaki ipi yakaladı ve onu ayağa kalkmaya zorladı. Clarke'a özür dileyen bir bakış attım ve sonra bakışlarımı yere çevirdim. Çok ama çok yakındım.

< önceki bölüm 𔘓 sonraki bölüm >

[hurlumerlu]

powers of two for the ask game - 2, 4, 8, 16! (signed rob)

Hi rob :)

2- a character whose POV you’re currently exploring

Gotta go with Yok, because not only have I been trying to write a Gram/Yok/Dan threesome fic since last december and it's kicking my ass (it is very dear to my heart. it probably will never see the light of day.) but also a few days ago someone said Yok and Bison would fuck if they meet so I had to try to write it and am currently starring at it like "what the fuck is this. is this even remotely in character. what." The problem with Yok's POV is that when I am writing it I am extremely confident I am getting it right, but start second-guessing myself the minute I put the pen down. The other problem with writing Yok's POV is that I have to stop myself from literally writing "lmao" at the end of his sentences.

4- a story idea you haven’t written yet

I don't know how much you know about Critical Role, but I have a Noir AU where Vex'ahlia is a private investigator hired by wealthy flapper Keyleth to prove the innocence of her even wealthier friend Percy, who's been accused of murdering his entire family. Can't decide if it would end up being a Vexleth or a Perc'ahlia fic, though, and still don't feel very confident about my ability to write long fics. But Vex would have such a fun classic noir PI's POV! She was made for it.

8- if you had to write a sequel to a fic, you’d write one for

Holy Palmer's Kiss, my transmasc!Pete Kinnporsche fic, is a series in my head. I even had almost finished a second part from Vegas's POV. But work got in the way and I lost momentum, and I don't think I could continue past this part two anymore so it feels awkward and futile. What's particularly frustrating is that I never received as much encouragements on a fic as I did on this one. People liked it! I like it! and yet. Also more relevant to your interests I'd like to write a sequel to Trust the Process, my not quite Kant/Captain fic. But 1. it is still rather vague (the captain at Kant & Bison's mercy for reasons, Bison asking if they fucked, the cap reminiscing about all the times they didn't) 2. the captain's pov is hard to grasp, as he perhaps works best as an unknown quantity and 3. my brain keeps switching between french and english (eg: "Kant tire sur sa clope - well, not his, Kant stopped smoking a few years back, son frère fait de l'asthme") so I'm waiting to see if it'll settle.

16- favorite place to write

I don't have one! One of the reasons I like to write my first draft in notebooks is because I can do that absolutely anywhere. I do like to write on my couch or my bed though (comfy), and wrote my best poems on train rides or near bodies of water.

Thank you so much! sorry if i got maudlin here and there, I did say I was moody ^^'

(fic writers asks here x)

[lemonfreshlysqueezed]

One of my favorite tropes is when they draw eachother.

It says so much about how they view the other but also some of them are just do damn bad at it, that its funny!

Dangerous romance - Kang x Sailom

They had to draw eachother for a school assignment in art class. But Sailom might be better of pairing with somebody else.

My love mix-up - Ida x Aoki

Another school assignment where they had to draw eachother. I could not find a gif with Aoki’s drawing of Ida but if i remember correctly it’s even worse than Kangs attempt.

Gif by @gabrielokun

My personal weatherman - Yoh x Segasaki

Yoh even made it his job to draw Segasaki

Gifs by @save-the-data

Jack O’ Frost - Ritsu x Fumiya

Gifs by @tinnchan

Not me - Dan x Yok

Yok drew Dan multiple times during the development of their relationship.

Gif by @gifetc Gif by @gabrielokun

While Dan painted him once while he barely knew Yok but he had made such an impact by saving him, Yok got a place in one of Dans murals.

Gif by @sunsetandthemoon