#// Sona plis--

[lolbutjustabit]

WHAT BRUSH DO YOU USE AND WHAT APP!!??😭😭(could you link the QR code of the brush it you don’t mind plis)

I use ibispaint x :] !! here's the qrcode for the brush I use (I forgot the name lol)

also sona reveal¿ I just realized I havent posted any art of them yet so erm, there they are lol

[cocosupme]

I decided to make my own villain Sona or a prowler!sona for my personal amusement (this mostly inspired by soundwave from tfp and Pinterest <33) ignore the typos ...plis:")

[nurknabo]

Esperanto - I-verbo

Mi legas PMEG, mi tre ŝatas kompreni la mekanismojn de lingvo per tia klarigado kiun havas la libro. Mi iom post iom legas, ne vere en ordo. Mi ĵus legis pri I-verboj, kaj, malgraŭ ke estas interesaj la uzadoj, mi iom malfeliĉis pro kelkaj neuzendaĵoj de I-verbo.

Mi vidis ke oni uzas I-verbon post rolvortetoj "krom, anstataŭ, por", kio plaĉis al mi ĉar mi neniam certis pri la ĝusteco, kvankam mi tiel uzis.

Ni ĉiuj kunvenis por priparoli tre gravan aferon

Aŭ eĉ, kio surprizis min, ellaseblas "por":

Ŝi invitis lin trinki kafon (Ŝi invitis min por ke mi trinku kafon)

Malgraŭ ke mi ne komprenas kial, uzante "por", oni ŝajne ne diru "Ŝi invitis min por trinki kafon". Kial ĉi tio estus malĝusta? Ĉu "por" sen "ke" montrus ke kaj ŝi kaj mi trinkos kafon, ne nur mi? Ĉi tio sencas laŭ la frazo kun "kunvenis" supre. Ĉi-kaze, "por + I-verbo" tute uzeblas laŭ mi. Bedaŭrinde nenion diras la libro pri tio.

Kun "anstataŭ" kaj "krom":

La patro, anstataŭ afliktiĝi kiel la patrino, ofte ridadis kaj koleradis

Ne ekzistas alia bono por la homo krom manĝi kaj trinki

Kaj ĉi tie komencas aperi strangaĵoj. Unue estas dirite ke "sen + I-verbo" estas, tradicie, rigardata kiel eraro! La libro eĉ mencias ie kie tio estas vidata kiel eraro, la libro Lingvaj Respondoj, verkita de Zamenhof mem! Kial, Zamenhof, kial vi trovus tion malĝusta?

Malgraŭe, PMEG diras ke tia uzado oftiĝis, kaj tial neniigas miskomprenojn, krom "esti tute logika", kun kio mi tute konsentas.

Sen manĝi kaj trinki oni ne povas vivi

Sed jen venas la plej granda strangaĵo: "post + I-verbo" ne estas kiel ĝusta, almenaŭ tion PMEG lasis subkomptenebla. Ĝi diras ke oni uzas E-finaĵan INT-participon aŭ "post kiam" + plenan subfrazon. Do, oni uzus:

Dirinte tiujn vortojn, li foriris / Post kiam li diris tiujn vortojn, li foriris

Oni uzus ĉi du opciojn anstataŭ "Post diri tiujn vortojn, li foriris". Sed kial ĉi-lasta estas malĝusta? La libro ne klarigas. Laŭ mi tute sencas, des pli pro la simila signifo de I-verbo kun ad-verbo: "Post diri tiujn vortojn" estas kiel "Post diro de tiuj vortoj".

Kaj tia afero ne finiĝas. Ŝajne ankaŭ "pro" + I-verbo estas malĝusta. PMEG ne diras kialo, mi vere ŝatus vidi klarigon pri kial tia kombino estus malĝusta, nelogika. Mi tute logikon ĉi tie:

Li ne povis skribi por ne havi inkon.

Estas tiel konfuze.

"Malgraŭ" + I-verbon oni ne uzas, kaj mi konsentas ĉar vere "malgraŭ" iras antaŭ "kontraŭstara ies volo aŭ fizika baro" kiel diras la signifo de PIV. Tamen "malgraŭ (tio) ke" + I-verbo sencas laŭ mi, kondiĉe ke la I-verbo rolas kiel subjekto, ne kiel perverba priskribo aŭ ago de subjekto. PMEG donas frazon:

Malgraŭ ke li falis, li batalis plu.

Kaj sencas laŭ mi ne uzi "Malgraŭ ke fali", ĉar "fali" nur sonas laŭ mi O-vortece. Kvankam la libro ne diris tion, sencas laŭ mi:

Malgraŭ ke malsaniĝi povas igi nin perdi la atentkapablon, li sukcesis tre bone plenumi sian taskon.

Ankaŭ "dum" + I-verbo estas subkompreneble malĝusta, kaj ĉi tia uzado okazu:

Mi rigardis televidilon dum mi manĝis

Ĉi-kaze "Mi rigardis televidilon dum manĝi" sonas strange, kaj mi ne scias kial. Estas interese ke tio okazas, tial ke "dum manĝado" tute sencas, sed "dum manĝi" sonas kvazaŭ io mankas ĉe "manĝi", kvazaŭ Tarzano parolas ĉi tie; sonas logike, sed primitive. Konsiderante la rilaton I-verbo ≈ AD-verbo, "dum" + I-verbo oni povas diri ke ĝustas, sed, ve, ankoraŭ strangas mi ne scias kial. Eble malkutimeco?

Mi pensas ke, same kiel "malgraŭ" + I-verbo, "dum" + I-verbo nur sencas se la I-verbo ne priskribas ies agon, sed estas subjekto. Do havas logikon la frazo:

Dum paroli estas bone, ankaŭ aŭskulti estas

Post ĉio PMEG diras ke kun la ceteraj prepozicioj oni uzas O-vorton anstataŭ I-verbon, interese nedirante ke I-verbo estas eraro, kio, kune kun tio ke ankaŭ antaŭe ĝi ne direkte diris ke I-verbo tie estis eraro, igas min pensi ke vere ne estas nelogika uzi I-verbon tiel, tia uzado eblas.

Mi mem uzos I-verbon tiel se mi emos; ne ĉar io ne estas ofte uzata, tio estas malĝusta. Tia uzado de I-verbo sencas laŭ mi, kaj mi ŝatis tion, do mi uzos.

[kamasona]

ante toki mi 4

jan Malijana li meli lili li pali kepeken jan lukin awen pi tenpo pimeja lon tomo pi tenpo pini. tenpo ale la ona li jo e lon pona. taso tenpo pimeja la lukin awen nasin la ona li kute e kalama lili nasa tan tomo pana. pilin nasa la jan Malijana li tawa kalama li kama lukin e sitelen. tenpo ala la ona li lukin e sitelen ni. wawa en nasa li lon lukin pi mije sitelen. kin la jan Malijana pilin e ni: mije li lukin wawa e ona.

tenpo kama la jan Malijana li kama sona e ijo nasa lon tomo pi tenpo pini: ijo li lon ma ante, pini lupa, sitelen mije li pilin lon mute. tawa poka tomo pi sitelen mije la ona li kama sona e ni: sitelen mije li lon ma ante li sewi e uta. jan Malijana li kama wile e ni: kama sona e tenpo pini sitelen. ona li kama sona e ni: tenpo pini la sitelen ni li tan jan jo pi tomo pi tenpo pipi; tenpo pini sike mute la jan jo ni li weka. jan Malijana li kama sona e ni: tomo pi tenpo pini li jo e len monsuta.

---

En Esperanto: Marianino estis junulino kiu laboris kiel noktgardisto ĉe muzeo. Ŝi ĉiam havis bonan vivon, sed, iunokte, dum ŝi faris kutiman ĉirkaŭmarŝadon, ŝi aŭdis strangan murmuron el la elmontrejo. Konfuzite, ŝi sekvis la sonon kaj vidis portreton kiun ŝi neniam antaŭe vidis. Estis portreto de viro de intensa kaj enigma rigardo, kiu ŝajnis atente rigardi ŝin.

En la sekvajn tagojn, Marianino komencis rimarki strangajn aferojn en la muzeo: objektoj moviĝis for de sia loko, pordoj fermiĝis mem, kaj la portreto de tiu viro ŝajnis pli viva pli kaj pli. Iutage, preterpasante la elmontrejon, ŝi konstatis ke la viron en la portreto ŝanĝiĝis sian pozicion kaj ridetis en stranga maniero. En timo, Marianino decidis esplori la historion malantaŭ tiu pentraĵo kaj eksciis ke ĝi apartenis al malnova muzeoposedanto, malaperinta antaŭ jardekoj. De tiu momento, ŝi konstatis ke la muzeo konservis timigajn sekretojn.

[albireofirokami]

La krea tasko de la tago por la ludo #Mi_estas_ĉi_tie_eterneco. Vi havas la liberecon aliĝi al la ludo (kaj forlasi ĝin) kiam ajn vi volas. Sekvu vian scivolemon kaj faru la taskojn, kiuj vekas vian intereson. Kaj tiujn, kiujn vi ne ŝatas - ignoru ilin. La rekompenco de la ludo (kun konstanta kaj diligenta peno (kaj praktiko) de taskoj) - pli riĉa kaj feliĉa vivo. 491.Kreu sonan mapon de via najbarejo. Prenu mapon (aŭ desegnu unu, aŭ simple faru notojn), promenu tra via najbarejo, kaj registru sonojn kiujn vi trovas karakterizaj por ĉiu loko. Poste marku sur la mapo kiel ĉiu loko sonas. Vi povas fari tion je diversaj tempoj de la tago, en via propra urbo aŭ dum ferioj.

Mi_estas_ĉi_tie_eterneco

[mariacallous]

Meduza's The Beet: Armenia’s winemaking renaissance

Hello, and welcome back to The Beet! 

I’m Eilish Hart, the editor of this weekly newsletter from Meduza covering Central and Eastern Europe, the Caucasus, and Central Asia. To the new subscribers who joined us over the holidays, welcome! Thank you for being here and for helping us surpass our end-of-year goal. If you have yet to join our mailing list, that’s one New Year’s resolution you can actually keep — it’s as easy as signing up right here. 

To kick off 2024, we’ve got a delectable dispatch from Armenia, where the country’s millennia-old winemaking tradition is experiencing a revival. Though perhaps best known for its brandy — often referred to as “cognac” and historically served up to the likes of Winston Churchill —Armeniais slowly but surely gaining international recognition for its wines. The discovery of the world’s oldest known winery in the country’s southeast helped put Armenia’s ancient winemaking culture back on the map beginning in the 2010s, giving rise to festivals and boosting tourism to the country’s wine regions. But local winemakers often feel that even after more than 30 years of independence, Armenia is still trying to undo the damage to its wine industry wrought by the Soviet Union and its planned economy. For The Beet, Sona Hovsepyan reports on how Armenian vintners are making up for lost time.

Armenia’s winemaking renaissance

By Sona Hovsepyan 

The narrow alleyways of Nork-Marash, one of the Armenian capital’s oldest districts, lead to wine cellars with handcrafted wooden doors. Located east of Yerevan’s bustling city center, this hilltop site feels reminiscent of the countryside. In the 19th century, every family in Nork-Marash was involved in making wine from grapes grown in their gardens. But only a few have managed to preserve this custom today.

The Derdzakyans transformed a 19th-century wine cellar inherited from their grandfather, Hovhannes Derdzakyan, into a boutique winery in 2019 to preserve their family history. They named their business Norqi Keghar, which means “wine cellar” in Western Armenian. Norqi Keghar handles the complete production chain and uses traditional methods, maturing their wine in large earthenware pots or Caucasian oak barrels.

Artsrun Petrosyan, the Norqi Keghar Winery’s co-founder, smiled as he displayed the 150-year-old winepress. “Only men crushed the grapes in the winepress. Women weren’t allowed to come close to that work,” he explained, adding that this was a family tradition. He then proceeded to the room where the vats inherited from Hovhannes Derdzakyan are still used to age wine today. Petrosyan covers them with beeswax, giving the wine a mild taste.

‘We gave up our winemaking culture’

Even during the Soviet era, when the authorities expropriated the Derdzakyan family’s vineyards for the benefit of the state, Hovhannes Derdzakyan worked diligently to preserve the local tradition of viticulture and winemaking. “Initially, winemaking was not prohibited in the Soviet Union, but [production] volumes dropped dramatically,” Petrosyan told The Beet. “And Grandfather [Hovhannes] continued his wine sales in a not entirely legal way.”

Under the Soviet Union’s planned economy, other states, such as Georgia and Moldova, were designated for wine production, while Armenia was instructed to prioritize brandy (commonly referred to as “cognac”). Legend has it that Joseph Stalin plied Winston Churchill and Franklin D. Roosevelt with Armenian brandy as they devised a plan for post-war Europe at the Yalta Conference in 1945. 

According to Petrosyan, however, the overwhelming emphasis on brandy production dealt a blow to Armenia’s winemaking tradition. “We lost many varieties of grapes,” he lamented. “The Soviet Union caused a lot of damage, and we gave up [our] winemaking culture.”

Mikhail Gorbachev’s anti-alcohol campaignonly made matters worse. In 1985, Soviet officials started destroying vineyards in Armenia, halving wine production. And even after Armenia gained independence in 1991, wine production, like other sectors of the economy, continued to suffer. The Armenian energy crisis of the 1990s, which locals refer to as the “dark and cold years,” compounded the damage from the First Nagorno-Karabakh War between Armenia and Azerbaijan. The winemaking industry slowly began to recover only in the late 1990s, thanks to investment in new technologies.

Thirty years on, Armenia is home to hundreds of indigenous grape varieties, but local winemakers are leading a renaissance with just a handful. The winemaking process officially begins in mid-August, after the Armenian Apostolic Church celebrates the Assumption of the Virgin Mary and the Blessing of the Grapes. 

Norqi Keghar’s wines are also produced using native grapes, focusing on quality over quantity. Petrosyan took special pride in their Karmrahyut wine, made from an Armenian red grape variety. “When people ask, ‘How could you surprise us?’ I immediately suggest Karmrahyut wine,” he said. “It has a rich, dark-red hue and a warm taste with a velvety tone.”

‘Armenia has always held its own’

The revival of Armenia’s ancient winemaking traditions dates back to 2007 when archeologists discovered the world’s earliest known winery in a cave in Areni, a village in the southeastern Vayots Dzor province. Archeologist Boris Gasparyan, who co-led the expedition to the Areni-1 cave (known among locals as the “Birds’ Cave”), told The Beet that the artifacts there reminded him of scenes from the 5th century B.C. described by the Greek historian Xenophon, who depicted Armenian winemaking in his most famous work, the Anabasis.

“There were three vats, and in one of them, when we opened the lid, we found reed straws,” Gasparyan recalled. “Upon seeing them, it immediately reminded me of Xenophon’s description. We realized we were dealing with the oldest known wine production facilities.”   

The joint Armenian-Irish archaeological team, which also uncovered the world’s oldest leather shoe in the Areni-1 cave, found human remains in earthenware pots, Gasparyan said, suggesting that the winery had a ritual purpose. “Wine was born in a ritual and then entered everyday life,” the archeologist explained.

The team also found grape seeds, the remains of pressed grapes, and dozens of dried vines at the site. Archaeologist Gregory Areshian co-directed the project with Gasparyan and told National Geographic that the prehistoric winery offered “a complete archaeological picture of wine production dating back 6,100 years.”

“The current territory of Armenia and, historically, the entire Armenian Highlands mark the beginning of wine-producing societies in the ancient world,” Gasparyan said. “Armenia has always held its own place in the field of winemaking.” Even in the ancient world, wine was among Armenia’s calling cards, he added. “It is not a coincidence that in the sculptures of Persepolis, when the subjugated nations sent gifts to King Darius, there are Armenians depicted bringing Darius wine and a horse.”

Today, the Areni-1 cave, a two-hour drive from Yerevan, has gained world fame, leading to a noticeable increase in local and foreign visitors. The village of Areni is renowned for its wines, and the discoveries made in the cave gave birth to the Areni Wine Festival, where local vintners present their wares to visitors from around the world. Wine tasting is accompanied by music and dance, with attendees crushing grapes with their feet in the traditional way, just like in ancient times.

Making up for lost time

Not to be outdone, the Armenian capital also has its own annual wine festival. Yerevan Wine Days began in 2017 and usually takes place during the first weekend in June. Saryan Street, a quaint, tree-covered thoroughfare, is blocked to traffic for three days, and local wineries set up stands to showcase their goods. Tourists and locals mingle as they enjoy the wine paired with food and live music. According to the festival’s organizers, it drew more than 60,000 visitors in 2022. 

Meanwhile, near the Cascade Complex in the heart of Yerevan, Wine Republic has created its own “ancient country,” where guests order their drinks not from a menu but from a well-stocked wine cabinet. The restaurant’s narrow wooden tables create an intimate, friendly setting for wine tasting that attracts locals and tourists alike. 

A framed map of this imaginary country hangs on one wall. “[It’s] a ‘republic’ inspired by European culture and the atmosphere of Yerevan,” explains Wine Republic marketing director Elina Sahakyan. “Everything in this city is about enjoying wine and combining it with dinner. Wine is [really] about ‘wine and dine.’”

Wine Republic has upheld this concept since it opened in 2015, offering primarily seafood, meat platters, and cheeses paired with quality domestic and imported wines — and serving up abundant knowledge with every glass. 

“We have customers who try different wines every time and take the corks to remember the ones they tested,” said the manager of Wine Republic, Lusine Kirakosyan.

The Armenian government declared winemaking a priority branch of the economy back in 2016. Officials have also labored to bolster the country’s reputation as a “wine republic.” In the words of former Prime Minister Karen Karapetyan, the ultimate goal is to solidify Armenia’s “place on the global wine map.” 

Winemaker Zaruhi Muradyan, the executive director of the Vine and Wine Foundation of Armenia and the owner of the boutique winery Zara Wines, says Armenian wines are indeed starting to turn heads and gain an international reputation. But the industry is still trying to make up for lost time.

“We have a strong history; we have evidence that proves that we produced wine centuries ago. But we have lost that [reputation] over time,” said Muradyan. “If we want to be competitive and recognized today, we must demonstrate our uniqueness.”

Standing out

While the government’s current development plan for Armenia’s wine sector aims to increase the size of vineyards, raise production volumes, and boost sales at home and abroad, Muradyan argues that focusing on quality over quantity would be better. “We do not have a lot of farmland where we can establish vineyards. We should use our resources to produce only the best wine,” she told the Beet.

According to the country’s Customs Service, Armenia exported around 4.8 million liters of wine in the first half of 2022, valued at $18.8 million. While these wines were destined for more than 50 countries, Russia remains the primary export market due to strong trade ties and membership in the Eurasian Economic Union. 

“Eighty percent of our products [Armenian wine exports] are consumed in the Russian market, and it will remain an important market, but it is politicized and depends on [current] events,” Muradyan noted.

Armenian exports to Russia have boomed against the backdrop of Moscow’s full-scale invasion of Ukraine and subsequent Western sanctions against Russia. During a recent visit to Yerevan, Russian Deputy Prime Minister Alexey Overchuk said that trade turnover between Armenia and Russia increased by 43.5 percent during the first nine months of 2023. However, this growth is largely attributed to re-exports of Western goods — and the fluctuations of the Russian ruble have directly impacted Armenian exporters. 

At the same time, diplomatic spats between Moscow and Yerevan have occasionally spilled over into the realm of trade. In November 2023, for example, Russia refused to allow thousands of Armenian trucks to pass through the Lars checkpoint — the only land road connecting Armenia to Russia via Georgia. (Russia’s agricultural authority claimed that there had been a “sharp increase” of Armenian agricultural imports that violated sanitary standards.) 

“Considering these problems, we understand that we need to diversify into other markets,” Muradyan said. In her opinion, Armenia has what it takes to succeed, with its unique terroir and technical grape varieties, and its vintners, who deftly combine traditional production methods with new technologies. “Our creative winemakers spare no effort in representing our country in the best way, which makes us stand out.”

That’s all for this week! 

Before I let you go, I’d like to thank everyone who wrote to us in response to our story about Lena Wolfand her family. In case you missed this gripping long-read, it’s now available on Meduza’s website in both English and Russian, along with our bonus podcast interview with Lena herself. Until next time,

[rosedmuse]

yume blog rules...

˚₊· ͟͟͞͞➳❥ occasionally multifandom, but primarily focused on my a3! yume(s) of romantic haruto and soon of platonic citron! i will still drop something for all my other ships every now and then, trust! ˚₊· ͟͟͞͞➳❥ DO NOT interact with literally anything in this account if you dislike oc/sona AND yume (self-shipping) content creation. FYI i'm only here to have fun and cope. so i politely ask that you focus your energy on arguments and discourses regarding other, more important matters. ˚₊· ͟͟͞͞➳❥ as for sharing, i believe that sharing is caring! i generally do not mind sharing. but if i somehow find myself uncomfortable, i will simply use the block button. It’s really nothing personal so please don't take this to heart ˚₊· ͟͟͞͞➳❥ inconsistent is my writing style but rest assured i pour my whole heart into each piece i post here! my hopeless romantic tendencies may sometimes reflect in the way i interpret the dynamics of each of my yume ships, so i would appreciate it if criticisms (especially non-constructive ones) of any kind are kept as far away from me as possible.

for a3! yume specifically... 

‎˚₊· ͟͟͞͞➳❥ i used to have an a3sona to romantically yume with haruto but i eventually grew detached from them; so that's when i decided to still continue doing yume, but literally as myself instead. thus, i no longer have an a3sona (nor an a3oc). so please do NOT separate me from myself as written in my pieces, by referring to me in 3rd person. i write in 1st POV for this very reason. if you ever wish to com(pli)ment on my yume, kindly refer to these examples: "you and haruto are so cute!" is very OK. "haruto and seonne are so cute! I love them!" is a big NO. ˚₊· ͟͟͞͞➳❥ this is where i get a little sjfshs. i’m not that strict, but i would appreciate it if you do not send me content of other romantic haruto ships (i.e. with shift most especially, tsumugi, izumi, etc.). i won't mind if you post about them though, don't worry! i just prefer these not being sent to me directly, sorry... :[ 

[mahxiac0korako]

Homa etulo promenis en arbaro proksime al la domo. Panjo estis okupita kuirante kaj parolis telefone al amikino do etulo pro enuo eniris la arbaron. Ne timu, tiu estas feliĉa rakonto. Etulo Iris laŭ konata pado kie estas beroarbustoj de diversaj specoj trovante dolĉajn beretojn tie kaj tie. Etulo rigardis tien kaj reen, esploris per la okuloj por vidi bestojn kiel sciuroj kaj cervoj kaj lia plej ŝatata besteto bluaj birdoj. Ĉe rivereto sur falinta arbo sidis viro iom strangaspekta kun grandaj barbo kaj grandaj oreloj. Li sidis kun la okuloj fermitaj kaj rideto sur la vizaĝo tre serene. La viro malrapide malfermis la okulojn por rigardi la paŝanton kiu haltis sur la pado iom du metroj de kie li sidis.

"kion vi faras?" demandis etulo eksentinte devon paroli. Respondis la viro "mi lernas la lingvon de ĉi arbo" kompreneble tiu respondo konfuzigis etulon kaj instigis aliajn demandojn "kiu parolas en la arbaro kaj per kiu lingvo?....mi aŭdas neniun, ĉu vi celas la birdoj?" Ete ridis la grandorelulo kiu nun kliniĝis iom antaŭen kaj sidis pli rekte "La tuto de la naturo parolas al tiu kiu scipovas pacience aŭskulti. La fluo de la akvo,la vento, la birdoj, la insektoj kaj la sento kaj odoro de la aero ĉiuj kune estas la voĉo de la naturo. La lingvo de la naturo estas iom malsama en malsamaj lokoj. Ĝi sonas tre malsame en dezerto kaj tute alie en ĝangalo kaj estas unika naturlingvo en ĉi arbareto. Mi estis ĉi tie nur kelkaj tagoj kaj lernas kiel parolas ĉi arbaro."

Nun kompreninte iom kion celis la viro etulo demandis alie "kion diras la naturo?" "Tri ĉefaj aferoj kiel la vetero estos hodiaŭ kaj morgaŭ, kiel sanas aŭ malsanas la naturo ĉi tie kaj ĉu estas homoj proksime."

Antaŭ etulo povis elbuŝigi alian demandon panjo zorgite alvokis "Etulo kie vi estas? Revenu hejmen tujtuj!" "Panjo vokas min, ĝis revido" kaj etulo ekkuris hejmen por tagmanĝo sed neniam forgesis la renkonton kun tiu stranga viro kaj kion li diris eĉ jardekoj poste promenante en la arbaro kun siaj propraj idoj.

[withperfecttempo]

@sahraim asked: ❝ i quite like the way mud feels underfoot ❞

[ Prompt list here ]

Someone with much more coverage has little to fear about sludge slipping between the toes. For the mercenary to stand so proudly and unbothered by the rainfall, her steel-toed boots holding her tall. It is as if her presence, alone, challenges the heavens to bring about a stronger downpour to bring her to her knees. Should they even bring thunder and lightning, she would dance amidst the flashes and the continuous precipitation. The unpredictability of where, when, and how loudly the thunder strikes adds more to her thirst for aptness in improvisation. It is a challenge, it is a thrill. Having mud under and caking the soles is a milder aspect or simply just another indicator for a story of a compelling tale to tell aside from her tattoos which cover her arms. 

Sona peers at the sky from under the inn’s extended roof over its entrance. A finger brushes away a fringe from her eyes as they narrow, gauging how much rain there actually is. Though, judging from the sodden roads now softened into mud and footprints that now serve as pools for the precipitation, she gathers that it would be a time until the roads are completely dry again. Carefully, she treads from the entrance towards the start of the walkway to the porch with an upward facing, outstretched hand, sandals falling with soft clacks and causes the old wood to creak. Though she reaches a point where she would be comfortably dry, she takes another step just to expose some more of her arm as if she wonders if that would give her a firmer idea of how heavy the downpour is. Or perhaps just for her skin to be kissed by the rain.

The singular step proves to be a mistake before she could make the distinction. Losing her footing on a thick smear of mud on the porch, she soon finds herself sliding, arms flailing to find support while onlookers gasp at the scene. Luckily for her, a hand grabs onto a wooden pole that holds the groove overhead. Pulling at it, she does her best to pull her weight and bring her arm to join the other and encircle the wood as Sona stops herself from further descent. She attaches her entire being onto the pole and plants her being firmly on cleaner grounds. Rather than mind the concerned patrons, Sona stares at the floor, her mouth agape with rushing inhales and exhales, as she calms herself to let the panic subside. Slowly does she loosen her embrace as the rise and fall of her chest slows. 

Unfortunately for Sona, this is where she and Samira may disagree just as their contrasting choice of footwear.

[heckinhacker]

Can you do something about Yasuo? It could be Odissey or True damage, plis ❤️❤️

Odyssey!Yasuo x reader - Finally home. 

A/N: So! This shortscene is based on Odyssey Yasuo info which is linked under! I just love how funny these are alright??? Plus: If you want some True Damage Yasuo content, please read “I’m glad you’re evil too” fanfic, which is pretty long but I put much effort into it! 

“Captain, and where the hell are you going?!” Asked Jinx with this shit-eating grin on her face, interrupting white haired male with his “secret mission”. Yasuo sighed with defeat “I’m taking a week off, Jinx. And you guys are free to do whatever.”

“YES-”

“Whatever it is not to destroy Morning Star, of course.”

“Ugh. Party-pooper.”

 “Malphite and Sona will take care of things. Take it easy, guys.” 

Yasuo used much smaller but much faster ship to travel to his destination - home. Jinx calls it rumours about Captain’s second half, but rumours are true. He has his love waiting and it’s been so damn long since they saw each other. He’s magnificent at fighting, but this talk might be hard even for him. Well, he should not think about it now, he should focus on a flight. He’ll think while walking to your house.

...

Comming up with ideas - with excuses - wasn’t as easy as he thought. He was just...busy. He did a big fuck up, now he needs to face the consequences. He gulped and knocked on the door. His heart felt so heavy by now. You, not expecting this face to show up, just open the door, casually looking up and wanting to start typical conversation, but seeing him made your eyes widen.

“ Yas- what??”

“Hey...honey. I’m home?” Space lizard jumped to you, making it’s way safely into your shoulder and snuggling to your cheek. You frowned your eyebrows and folded your arms.

“Okay, listen, I’m sorry, okay? I didn’t expect you to wait for me or to accept my apologies, but I wanted to make sure you’re still healthy and safe, and...”

“ Are you dumb? Didn’t expect me to wait? I have been waiting all this fucking time for YOU and you mentally gave up on me anyway?!” You shouted at his stupid attractive face you fell for.

“[Y/N], I-”

But you cut him off with forced kiss. You pulled him to your level by putting hands on his cheeks and just like that kissing him. He hummed into the kiss, placing his hands on your back, hugging you. 

“I’ll listen to pety excuses after we spend some time together. Come in. I’ll tell you off later, too.”

Yasuo dumbfolded walked inside, being happy his stupid ass has this loving person as a lover. 

[blackivory-27]

Guys plis send me asks about my Ed-sona

His name is Edward Vaughan and he's a little chubby and a dumbass and also Italian just ask me things I love him so much

[kashmakash]

Oh my god... Poor Sonakshi. Yaar itna achcha dil kaise hai uska? Please tell me! I would have given Rohit the silent treatment. She is too pure and too good for all of us 😭😭😭😭 At least she knows where he stands. Hopefully she won’t hurt herself too badly?

Lmao Ajit is so done with Rohit and his Raima jaap. So are we boy, so are we!

But not gonna lie, I actually was hurting so much for Rohit too. Bechara... he’s feeling so so guilty. At least he kinda apologised? He knew he was incorrectly taking his anger out on everyone. 

Also, Rohit dialled Sona’s number when he meant to dial Raima’s. He didn’t intentionally call to yell at her. I really liked that! And he didn’t go off instantly either. It was the gf/bf thing that triggered it for him. Sooo at least chillane ke liye phone nahi kiya, that’s the saving grace here.

And then the flashbacks, it was like a stab to my heart watching Dr Surgeon with someone else. IT HURT SO BAD 😭😭😭😭😭😭😭

Dear makers, PLIS FIX THIS. Roz roz itna dard saha nahi jaa raha hai humse. Thanks 🙏🏽

[nurknabo]

EKSTREMA Esperantigado de vortoj per Esperantaj radikoj & afiksoj - Nomoj de firmaoj

Kial ĉi tiu Esperantigado estas ekstrema? Ĉar kutime nomoj de firmaoj, same kiel de landoj, urboj, ne estas tradukitaj, laŭ ilia sono oni kreas vorton. Sed hodiaŭ ni iros pli foren, ni ne nur esperantigos nomojn, sed tradukos ilin!

Fore apude, estas certa alternativa realo, alternativa realo en kiu ne la angla, sed Esperanto estas la ĉefa monda lingvo, kaj en kiu homoj koincide kreis la samajn grandajn entreprenojn/firmaojn kiujn ni havas ĉi-reale, sed kies nomoj, kompreneble, estas en Esperanto. Ni vidu, do, kiel estas tiuj ĉi nomoj, kion ni anstataŭe vidus, se ni vivus en tia realo.

Sociretejoj

Facebook

Facebook estas unu el la oftaj venontaj kazoj ĉi tie kie la traduko estas tute laŭvorta. Cetere ni eĉ jam havas la vorton esperantigitan: Vizaĝolibro. Eble eblus "Vizaĝlibro"?

Instagram

Kaj ne pensu ke ĉi afiŝo estos simple tradukoj, ĝi ankaŭ havas historion. Necesas kompreni kial oni elektis certan nomon por tiam ĝuste traduki.

"Instagram" estas kunmiksaĵo de "instant camera (tujfotilo)" kaj "telegram (telegramo)". Do, Tujgramo! Kaj mi aparte ŝatis kiel ĝi sonas.

Twitter

"Twitter", el birdoj, signifas "voko konsistanta el ripetaj temantaj sonoj". Esperante, la vorto estas pepado.

La entreprena nomo povas esti Pepado aŭ, se mi imagas ke la kreintoj volis nomon kiu sonas pli mojose, ili aldonis la sufikson -um. Do Pepumado.

Mastodon

Mastodon, mi ne scias kiom konata estas ĉi tio, estas laŭvorte nomo de elefantsimila besto, tial la maskoto de la programaro.

La vorto venas el la greka mast- "mamo" kaj - odon "dento". Aldonante -ul por ke tio havu sencon, ni havas: Mamdentulo!

Tumblr

La nomo derivas de la angla vorto "tumblelog", variaĵo en blogaro kiu emas esti pli mallonga aŭdvidaĵa afiŝado, kun teksto pli rapida kaj maldensa.

"Tumble" signifas "falo", kio laŭ mia kompreno rilatas al kio aspektas la enhava fluo en tumblelog, aro da nekonektitaj afiŝoj unu sub la alia. Tio sencas, iumaniere ni falas tra la afiŝoj per rulumado. Do ĉu ni perfekte povas diri ke ankaŭ Tvitero... aŭ mi diru Pepumado, estas tumblelog? Ĉi-kaze, oni preferis uzi pli metaforan sencon, dum en la alia oni volis esti pli laŭvorta.

Tumblr > Falumado

Reddit

Reddit estas ludo kun la vortoj "I read it".

Malfacila tio estas, ĉar, denove, estas nomo kiu funkcias en la angla. La Esperanta traduko estas "Mi legis ĝin". Sed la homoj de la paralela universo estas inteligentaj! Ili faris vortludon, kunigante la tri vortojn en unu: Mi Legis Ĝin > Legis Ĝin > Legisĝin > Legĝin. Legĝino!

Pinterest

Alia kunmiksaĵo, de "pin (desegnonajlo/prempinglo)" plus "interest (interezo)". Ni imagu ke la firmaoj de nia najbara universo estis bonaj, ne volis krei gigantan nomon kaj ne uzis antaŭelementon en la traduko de "pin". Do ni elektu inter "najlo" kaj "pinglo". Ĉar mi pensas ke ĝi sonas pli bone, mi prenos "najlo". Najlinterezo!

TikTok

Laŭ kion mi serĉis, oni diras ke TikTok estas onomatopeo de horloĝa sono, simbolante la mallongecon de la filmetoj en la aplikaĵo.

En Esperanto ni havas onomatopeon por horloĝan sonon, kaj mi antaŭdiras ke tio ne estas kiel la onomatopeo de nia dancfilmeta aplikaĵo, sed ankoraŭ bonas. TikTok en la paralela Esperanto-universo estas TikTak!

Tujmesaĝiloj

Messenger

Ne multe por diri ĉi tie, ĝi nur sekvas la saman simplan vojon de sia amiko Vizaĝlibro. Mesaĝisto!

WhatsApp

WhatsApp estas kazo preskaŭ kiel Reddit, sed pli malbona, ĉar ĝi formiĝas el angla vortludo "what's up" + "app" do la laŭvorta traduko ne estos ebla en Esperanto... Aŭ jes??

Vidu, mi elpensis du alternativojn ĉi-kaze. "What's up" estas neformala saluto. Esperante ni havas tian aferon, eĉ de ĝi ne estas io tute alia, sed variaĵo de la kutima maniero: Sal'. Do, jen, "app" = apo, "what's up" = sal > SalApo!

Tamen, kiel dirite, estas alia alternativo, kiu sonas pli mojose. Anstataŭ la mallongigo, oni uzis la kompletan vorton Saluton + apo, kaj jen ni havas: SalutApo!

Kaj mi tre ĝojas ke ĉiuj nomoj sonas ege interese. Esperantaj firmaaj nomoj ekzistu en nia universo ankaŭ.

Telegram

El tiuj nomoj kiuj venas el ekzistantaj vortoj, en Esperanta paralela universo, Telegramo!

Serĉiloj

Google

Alia nomo kun laŭvorta esperantigo. Kvankam "Google" estas misliterumo, fare de la firmaa fondinto Larry Page, de la vorto "googol", mi vidis neniun novaĵon ke tia afero okazis ĉe la Esperanto-universo.

"Googol" estas matematika termino nomanta nombron reprezentitan per la cifero sekvita de 100 nuloj, aŭ 10^100. Ĉi vorto, siavice, ekzistas en Esperanto: guglo. Do jen la nomo de la firmao: Guglo, kiun ni jam uzas en nia realo.

Bing

La vorto estis kreita kiel maniero memorigi homojn pri la sono farita en momento de malkovro kaj decidiĝo. Tio estas la ŝaltita lampo super la kapo 💡 Ĝi estas onomatopeo, kiu verŝajne ne ekzistas oficiale en nia Esperanto, sed ja en alia: "bing" plus "-o" > Bingo!

YouTube

Ankaŭ miksaĵo. "You" reprezentas ke la reteja enhavo estas kreata de individuaj uzantoj, ne de la retejo mem. "Tube" estas malnova maniero priparoli televidilon, pro ĝia aspekto. Ho, rigardu, hazarde en la alia universo oni ankaŭ nomis televidilon "tubo"! Do YouTube > ViTubo.

Aliaj

Apple

Ne klarigindas, ĉu ne? Pomo!

Microsoft

En ĉi tiu nomo mi sentis kvazaŭ mi marŝis ronde, finante tie kie mi komencis. Microsoft estas vortigo de la vortoj "microcomputer (mikrokomputilo)" kaj "software (programaro)". Tamen ne pensu ke la nomo uzos "programaro" kaj fariĝos strangaĵo. Vikipedio donas alternativon por "programaro", kiu estas ĝuste "softvaro". Do:

Microsoft > Mikrosofto

🤔 Nu, bone...

Amazon

El la serio vortoj kiuj ekzistas jam en Esperanto, Amazono!

Netflix

Plia miksaĵo. "Net" el "internet (interreto)" kaj "flix", mallongiga versio de "flicks", sinonimo por "filmo". Mi ne scias ĉu nia Esperanto tiom havas, sed la najbara Esperanto havas "reto" kiel sinonimo de "interreto". Mi ne trovis tian sinonimon por "filmo" en la paralela universo, sed tio ŝajne ne estis problemo, ĉar homoj tie sukcesis krei bonan nomon por ilia elsendfluo-servo:

Netflix > Retfilmo

Disney

"Disney" estas fakte familinomo, kaj kiel tia ĝi iros alimaniere ol la nomoj supraj. "Disney" venas el la franca kaj estas kunigo inter "de- (de-)" kaj "-isigny", loko de Calvados, Francio.

Ĉu ne estas mirinda koincido ke ekzistis iu nomata Valtero Elio Deisno ankaŭ en la alternativa Esperanto-realo kiu kreis firmaon per sia nomo? Valter Deisno! Ah, mi nur ŝatus scii ĉu Ludila Rakonto aŭ Neĝulino multe ŝanĝiĝis aŭ restis la samaj tie...

Uf! Mi pensas ke jam sufiĉas, ĉu ne? Devas manki aliaj nomoj, sed mi pensas ke mi listigis la ĉefajn. Tio estis tre interesa! La Esperantaj versioj surprize bone sonis kaj havis uzindan nomon por firmao.

Post ĉi tiu mirinda Esperantigado, mi certas ke ĉi tiu afiŝo meritas vian reblogon kaj vastigon al konatoj kaj aliaj sociretejoj!

[kamasona]

ante toki mi 2

ma tomo lili la ilo tenpo majuna li lon li pini pali kepeken tenpo ala. jan li toki e ni: lon insa pi ilo tenpo la kon tenpo li lon li nimi jan* Take**. ona li lili lili li jo e luka waso suno e lukin pi kiwen suno. pali pi jan Take li awen pona pi nasin tenpo.

tenpo la meli lili li kama sona e sona len*** pi ilo tenpo. wile sona la ona li toki wile e ni: jan Take li pana e tenpo mute tawa ona la ona li ken pali mute e ijo musi. jan Take li kalama lili li toki e ni: nasin len ala li jo mute e tenpo; nasin len li kepeken pona tenpo.

kama sona ni la meli lili li mani e tenpo ale ona li musi lon ona.

-----

*mi sona ala e ni: nimi "jan" li ken lon poka jan ala; taso mi kepeken ona.

**nimi Take la mi wile ante toki e nimi kalama "tic tac"; taso kalama "ti" o lon ala o kalama "si" kepeken toki pona; taso nimi Sike li pona ala tawa mi. nimi Sike li sama lili nimi "tic"; nimi Take li sama mute nimi "tac".

***nimi "len" li toki ala e len selo. nimi "len" li toki e ijo "pimeja" anu sona pi jan ala.

-----

Esperante: En fora vilaĝo, estis malnova horloĝo kiu neniam ĉesis funkcii. Oni diris ke ene de ĝi estis spirito de tempo, nomata Tak. Ĝi estis etulo, kun oraj flugiloj kaj okuloj brilantaj kiel safiro. Tak havis la celon certigi ke la tempo sekvu sian vojon ĝuste.

Unu tagon, junulino eksciis pri la sekreto de la horloĝo. Scivolema ŝi demandis al Tak ĉu ŝi povus havi pli da tempo por fari ĉiajn aferojn kiujn ĝi ŝategis. Tak ridetis kaj diris ke la sekreto ne estis havi pli da tempo, sed bone uzi tempon sian propran.

Kun ĉi tiu konsilo, la junulino komencis estimi ĉiun momenton, ĝuante la vivon kiel neniam antaŭe.

[malpopola]

Surprizaj Etimologioj

Albumo - el la latina “album”, “blanka”, “blankaĵo”. Originale, temis pri blankpaĝa libro, en kiu oni povis skribi notojn aŭ desegni

Avokado - el la naŭatla (azteka) “ahuakatl”, kiu ankaŭ signifas “testiko” (supozeble, la aztekaj havis grandegajn testikojn)

Gripo - el la germana “Grippe”, kiu devenas el malnova vorto signifanta “kapti”, kiel en la angla “to grip”

Handikapo - el la angla “hand in cap”, “mano en ĉapo”, ŝajne pro ludo tiel nomata aŭ pro kutimo meti vetaĵoj en ĉapo

Hipoteko - el la helena “hipo + titemi”, “sub + meti”. Kiel kun la Esperanta “meti” la helena “titemi” signifas diversajn aferojn, do ne certas kiun precizan signifon oni celis

Hipokrita - el la helena “hipo + krino”, “sub + aserti”, kiu movis de “respondi” al “aktori” kaj de tie al “ŝajnigi” en facile komprenebla sinsekvo

Itrio, terbio, erbio, iterbio - kvar kemiaj elementoj, ĉies ĉi nomoj venas de la vilaĝo de Ytterby en Svedio, en kies ercoj oni trovis la kvar. La nomo de la vilaĝo mem signifas “ekstera vilaĝo”

Jogo - el la hinda “yoga”, kiu signifas “unuiĝo” aŭ, pli memoreble, “jugado”, ĉar per jogo oni kunjugas korpon, spiriton, kaj animon

Katastrofo, apostrofo - el la helena “kata + strofe” kaj “apo + strofe”, kiuj laŭvorte signifas “kontraŭ + turno” kaj “for + turno”

Kazino - el la itala “casino”, kiu originale signifis “dometo”, sed nun ankaŭ signifas “bordelo”. (Kiajn dometojn havis tiuj fi-Italoj?)

Kino - el la germana “Kino”, ĝi estas mallongigo de “kinematografio”. La helena radiko “kinema” indikas movadon (de subjektoj en bildoj)

Kobalto (elemento kemia) - el la germana “Kobold” (koboldo), ĉar oni kulpigis koboldojn pro morto de ministoj, mortigitaj de arseno en kobalta erco

Kvaranteno - el la itala “quarantina”, “pli malpli kvardek”, la nombro da tagoj dum kiuj oni kvarantenis ŝipojn el pestaj landoj. Originale la nombro devenas de la nombro da tagoj dum kiuj Jesuo estis en dezerto

Malario - el la itala “mala + aria”, “malbona aero”, ĉar oni ne sciis, ke la malsano estas kaŭzata de anofelo kaj kulpigis la aeron mem

Mansardo - el la nomo de la fama Franca arkitekto Francois Mansart, kiu ŝatis uzi mansardojn en siaj planoj

Minuto - el la latina “minutus”, “disigita”, ĉar minutoj estas disiĝo de horo

Momento - el la latina “momentum”, mallongigo de “movimentum” aŭ “movado”. Originale, ĝi indikis la plej malgrandan pezilon kiu movis pesilon, kaj poste mem moviĝis al indikado de tempero

Mumio - el la persa “mum”, “vakso”

Muskolo - el la latina “mus + culus”, “museto”, ĉar muskolo aspektas kiel malgranda muso movanta sub haŭto

Orkid(e)o - el la helena “orĥis”, “testiko”, supozeble pro simileco de la floro al skroto

Pandemonio - el la helena “pan + demon + io”, ujo de ĉiuj demonoj

Parazito - el la helena “para + sitos”, “apud + manĝo”, originale indikis iun kiu manĝas ĉe iu alia, t.e. kiu trompas per meminvitado

Pedanto - originale el la helena “paidos”, “infano”. Ĝi estis iama titolo de instruistoj en mezaĝaj italaj lernejoj

Pingveno - el la kimra “pen + gwyn” aŭ “kapo + blanka”. Se vi memoris, ke pingvenoj ne estas kape blankaj, vi tute pravas, kaj originale temis pri tute alia birdo

Salato - ne hazarde sonas kiel participo de “sali”. Ĝi originale estis el la latina kaj ankaŭ tie signifas “salita”

Sekundo - el la latina “secundus”, “dua”, ĉar sekundoj estas dua disiĝo de horo (malantaŭ minuto - kiu devus vere esti “primus minutus” aŭ “unua disiĝo”)

Silueto - el la nomo de financministro de Francio dum la lastaj jaroj de la dekoka jarcento. Onidire, taksado dum tiuj jaroj estis altega, do nur haveblis malmultekostaj portretoj - kaj neniu portreto estus malpli multekosta ol silueto. La nomo estas origine baska kaj signifas “truplena”

Ŝakmat! - el la persa “ŝaĥu mata”, “reĝo mortis”. Dum Esperanto havas la titolon “ŝaho” por reĝo de Irano, la radiko “mat-” troviĝas en “matadoro”, el la hispana “matador”, mortigisto (de taŭroj)

Torpedo - el la latina “torpeo + edo”, “ŝoki + aĵo”, kiu originale estis genro da fiŝoj kiuj ŝokas per elektro

Viskio - el la irlanda “uisce”, “akvo”

Vodko - el la rusa “vodka”, “akveto”

[albireofirokami]

Kial Esperanto?

Fakte, se periode aperas tia demando, mi decidis verki retskribaĵon, nu, por sendi al ĉi demandantojn. Do, por kio lingvisto-poligloto, kun konfirmitaj scioj, havanta en sia aktivo pli ol 20 lingvojn, bezonas Esperanton? Kaj por kio, ĝenerale, Esperanto?

Unue, tio ĉi estas bele. Ĉar intelekto estas bele, logiko estas bele, malĥaoso estas bele. Ĉiuj lingvoj, kiuj ekzistas, konstruiĝis ĥaose, kaj ni havas ilin tiajn.

La logiko de ajna lingvo estas ĉiam lameta kaj kripla. Ĉiam estas nebezonataj esceptoj, reguloj kontraŭ logiko, reguloj kontraŭ komunaj reguloj, specifaj okazoj, specifaj opinioj, malakordoj, lokaj dialektoj, diversaj fonetikoj, lingvistaj disputoj. Kaj tiu grandega monstro, kiu nomiĝas lingvo, evoluas kun rapido de neplenmensa knabo. Ĉiuj enprenaĵoj – estas lambastonoj, la provo obturi truojn de mallogiko en lingvo.

Ĉar neniu responsis pro lingvo, ĝi konstruiĝis hazarde, en ĝia konstruado partoprenis iu ajn. Ekzakte pro tio homoj timas lerni fremdlingvojn. Ili scias, ke ilin atentas ĥaoso. Ili scias tion tre bone, ĉar sia lingvo estas ĥaosa kaj mallogika.

Esperanto ja estas kreita per intelekto. Logike. Esperanto estas esprimo de ordo. Ĝi estas logika. Ĝi estas komprenebla al ĉiu, ĉar ĝi estas konstruita per leĝoj de logiko kaj sana prudento, ne pro tio ke ies avo parolis tiel ĉiam. Esperanto konsideris ĉiujn erarojn kaj timaĵojn de aliaj lingvoj, kaj liberiĝis de ili. Tial estas tre facile paroli Esperante. Tial oni volas paroli Esperante. Ĝi sonas kiel la lingvo de ideo, ĝi estas plej proksima al la lingvo de animo. Matematiko, logiko, beleco – estas Esperanto.

Due, Esperanto neniam arkaikiĝos. Ni vidas teruran zombon, kiu postiĝis je cent jaroj – la ukrainan. Ĝi, nun, elgrimpita el tombo, devas kuratingi la mondon, sed ĝi ne povas fari tion mem – ĝi estas devigita enpreni anglajn, rusajn, kaj aliajn vortojn. Ĉar lingvoj ne havas ilon de evoluo. Ajnan lingvon oni transportu post cent jaroj kaj ĝi arkaikiĝos. Ĝi ne povos enkonstruiĝi en novan mondon, ĝi sonos ridinde kaj plumpe, kvazaŭ el komedio aŭ el landinterna vilaĝo. Lingvo evoluas kun la mondo, kaj tio estas iluzio, pensi, ke lingvo estas kulturo. Estas danĝera iluzio. Lingvo estas ilo de esprimeco kaj priskribeco de kulturo. Kiam lingvo ĉesas plenumi tian funkcion ĝi arkaikiĝas kaj, iam, mortas. Esperanto havas en si mem ilon de evoluo – oni povas ne paroli Esperante dum centjaroj, kaj poste elpreni ĝin – kaj traduki al ĝi ajnajn novajn fenomenojn. Kaj tio estos la sama Esperanto. Tio estas mirinde. Se ni legus ian libron je la antaŭrevolucia rusa, por ni tio estus ridinde. Estas multaj ŝercoj pri tio, estas genia filmo “Daunĥaus”. Estas ridinde. La malnova rusa sonas ridinde. Same nun estas la ukraina, kiu restas la vilaĝa. Sed se ni legus ion en Esperanto, kio estas skribita antaŭ la Revolucio – mi facile tradukos tion al la novarusa, al la angla, la araba, la ĉina – al la ajna.

Ekzemple. En la malnovarusa estis ĝentila sinadresado “bariŝnja”. Se ni adresus al iu tiel nun, estas aŭ sarkasmo aŭ kortezeco. En Esperanton tion oni tradukis – “fraŭlino”. Tio signifas – juna virino, junulino. Ĉiuj, kiuj legis “fraŭlino” antaŭe de La Granda Oktobro – tradukis tion kiel “bariŝnja”, “miss”, “mademuaselle”, “massa” – tiel, kiel ili nomis junajn virinojn. Kaj nun, legante artikolon en Esperanto ni tradukos tion kiel moderna vorto – “devuŝka”. Se post ducentjaroj estos prenita vorto por “devuŝka” “ĉuroika” ekzemple, ni same, legante ajnan libron en Esperanto, tradukos fraŭlino-n kiel “ĉuroika”.

Se ja ni tradukos el alia malnova lingvo en moderna stilo, ni perdos senson, ornamon, alkatenecon al tempo, stilon. La stilo de Esperanto perdas senson neniam – ĝi havas unuecan parolstilon, unuecan stilon. Ni povas esprimi arkaikan signifon, substreki, aŭ povas transdoni nur ideon – se ĝi ne devas esti alkatenita al tempo, por ideo sonus ekster tempo.

Trie, homoj, kiuj komprenas belecon de logiko en ideo de unueca lingvo – pli malofte estas faŝistoj kaj ksenofoboj, tial esperantistoj estas iomete plibonaj, ili volas, jam volas, venki baron de la komunikiĝo. Tio signifas, esperantistoj estas malpli malamikaj. Do, kun tiaj homoj pli facile kaj agrable kunlabori. Mi volas kunlabori kun homoj, kiuj komprenas gravecon de la komunikiĝo. Mi volas, ke estu tia superstrukturo de socio, kie homoj havas unuecan celon – ruini komunikiĝan baron.

Kvare, en ajna apokalipso – plej facile instrui homomasojn al Esperanto, por pli efektiva envivrestado. Ja, se vi volas foriri al insulo, por vivi kiel internacia komuno kun samideanoj – Esperanto estas kiel rapida ilo de la komunikiĝo – estas la plejbona ilo kiu ekzistas.

Kvine, mi diros pli, kial Esperanto, kial ne Ido, Toki-pona, kaj aliaj kreitaj lingvoj. Ĉar aliaj lingvoj konstruiĝis en la ideo “mi ankaŭ povas krei lingvon!”, ili estas nur kopioj de ordinaraj lingvoj, kun novaj mallogikaj reguloj, la grandampleksaj kaj la malevoluantaj, kun kondiĉioj kaj esceptoj. Simple la superfluaj entoj. Esperanto havas alian ideon – simple unuigi homojn por la komunikiĝo. Ne substreki ilian saĝon aŭ elitecon, ne sklavigi, sed liberigi. Tial Esperanto estas lingvo, ilo de la komunikiĝo, sed ne amuzo.

Tial, mi, kiel homo progresema, evoluita, komprenanta gravecon de la komunikiĝo, ne malamikema, bezonas lingvon Esperanto. Tial mi portas insignon de esperantisto fiere. Tion donas al mi Esperanto. Vi portas “pussy”-ĉapojn, pinglojn, ĉielarkajn koltukojn, por diri – He! Tio estas mi. Mi estas tio kaj tia. Vi povas kun mi tion kaj tiel.

Do, he! Tio estas mi – la homo, kiu neniam arkaikiĝos kaj ne postrestiĝos de la vivo.

Aliĝu, gekamaradoj!