#Jovan Ducic

[uniquekindoftrash]

Цар Душан и царица Јелена, фреска манастир Лесново .

Јован Дучић - Царица, Цар

[elenaki88]

“Videli su se jedan jedini put, a vec su bili potrebni jedno drugom.

Sta bi se tek desilo kad bi nastavili da se srecu.”

[xenon25]

Nije tačno rečeno da je svaki čovek kovač svoje sreće; tačno je, naprotiv, da je čovek uvek sam kovač svoje nesreće... Zato čovek kroz ceo život čini sebi samom više zla nego dobra. Sto uspemo našom pameću, pokvarimo nasom ćudi, a što uspemo našom dobrotom, upropastimo našim poročnim; i najzad, što postignemo svojom mudrošću, izgubimo našim temperamemtom. Jer ima nesto jače i presudnije od svih nasih sila, a to su nase slabosti.

Jovan Ducic: ,,Blago Cara Radovana''

[balkanskapravila1371]

Negirala da je napala profesorku u OŠ "Jovan Dučić": Produžen pritvor mami koja je udarila na nastavnicu - Vesti - Telegraf.rs

https://www.telegraf.rs/vesti/hronika/3910730-negirala-da-je-napala-profesorku-u-os-jovan-ducic-produzen-pritvor-mami-koja-je-udarila-na-nastavnicu

[focuscreates]

YOUR VALUE IN THE EYES OF CORPORATION aka DO YOU BELEIVE YOU ARE WORTH IT? "It is a great misfortune when a person does not know what he wants, and a real disaster when he does not know what he can do." JOVAN DUCIC

YOUR VALUE IN THE EYES OF CORPORATION aka DO YOU BELEIVE YOU ARE WORTH IT? “It is a great misfortune when a person does not know what he wants, and a real disaster when he does not know what he can do.“ JOVAN DUCIC Yesterday I had a job interview in one corporation. The conversation was pleasant and pleasantly flowed until the last question: what are your salary expectations. My answer…

[piezasdealma]

"U ljubavi, kao i u religiji, sve počiva na osećanju i na verovanju u neverovatno." - Jovan Dučić

[bektica]

Pesme sunca

-Jovan Dučić

[vaskic]

Ti ne znade mreti kraj slomljenog mača,

Na poljima rodnim, braneći ih časno

Kitio si cvećem svakog osvajača,

Pevajuć’ mu himne, bestidno i glasno.

Slobodu si večno, zakržljala raso,

Ček’o da donesu tuđi bajoneti,

Po gorama svojim tuđa stada pas’o,

Jer dostojno ne znaš za Slobodu mreti.

Pokaži mi redom Viteze tvog roda,

Što balčakom s ruku slomiše ti lance,

Gde je Karađorđe tvojega naroda,

Pokaži mi tvoje termopilske klance.

S tuđinskom si kamom puzio po blatu,

S krvološtvom zvera, pogane hijene,

Da bi mučki udar s leđa dao Bratu,

I ubio porod u utrobi žene.

Još bezbrojna groblja zatravio nisi,

A krvavu kamu u nedrima skrivaš,

Sa vešala starih novi konop visi,

U sumraku uma novog gazdu snivaš.

Branio si zemlju od nejači naše,

Iz kolevke pio krv nevine dece,

Pod znamenje srama uz ime ustaše,

Stavio si Hrista, Slobodu i Svece.

U bezumlju gledaš ko će nove kame,

Oštrije i ljuće opet da ti skuje,

Čiju li ćeš pušku obesit’ o rame,

Ko najbolje ume da ti komanduje.

Jovan Dučić

[slovopletilja]

1. Pesma ženi, Jovan Dučić

2. Đuzepe Gradela

3. Breza na mesečini, Duško Trifunović

4. Đuzepe Gradela

5. Brzo se sakrij u mene, Enes Kišević

6. Poljubac, Gustav Klimt

7. Ekspres za sever, Mika Antić

8.  Losapardo

[slave-of-own-nature]

[i-am-heathcliff-234]

Love is a serious and sacred thing but lovers - surprisingly - are always funny to other people.

[shoresofdeath]

My love - Jovan Dučić

My whole soul is filled with you,

like a dark forest with shivering silence

like the abyss of the sea with opaque darkness

like an eternal movement with an invisible age.

When the stars go white, at twilight, over the grove

you are born within me like the sun of night,

and in my body you shiver, alone,

kindled with fire or frozen with sorrow.

Over your dim sea of beauty and fate,

my whole being is a shadow's tremble;

Oh, my beloved woman, more forceful than me,

you run through my veins at all ages.

Like a dark secret you lie at the bottom of me,

and my voice is an echo of your silence.

I don't even see you where you are, and

through the slowly passing time

my eyes are overshadowed by you.

[the-lost-lamb]

Kakva himna srca, ta reč nerečena! Ta reč što ne pozna bespuća ni bludnje! Kad tišina zbori mesto nas, reč njena ima svu čistotu sna i bolne žudnje.

Ćutanje - Jovan Dučić

[elenaki88]

Još bakreno nebo raspaljeno sija,

Sva reka krvava od večernjeg žara;

Još podmukli požar kao da izbija

Iz crne šume starih četinara.

Negde u daljini čuje se da hukti

Vodenički točak promuknutim glasom;

Dim i plamen ��deru nebo koje bukti,

A vodeno cveće spava nad talasom.

Opet jedno veče ... I meni se čini

Da negde daleko, preko triju mora,

Pri zalasku sunca u prvoj tišini,

U blistavoj senci smaragdovih gora -

Bleda, kao čežnja, nepoznata žena,

S krunom i u sjaju, sedi, misleć’ na me.

Teška je, beskrajna, večna tuga njena

Na domaku noći, tišine i tame.

Pred vrtovima okean se pruža,

Razleće se modro jato galebova;

Kroz bokore mrtvih docvetalih ruža

Šumori vetar tužnu pesmu snova.

Uprtih zenica prema nebu zlatnom

Dva giganta Sfinksa tu stražare tako,

Dokle ona plače; a za morskim platnom,

Iznemoglo sunce zalazi, polako.

I ja, kome ne zna imena ni lica,

Sve sam njene misli ispunio sade.

Vernost se zaklinje s tih bledih usnica.

Kao smrt su verne ljubavi bez nade!

Vaj, ne recite mi nikad: nije tako,

Ni da moje srce sve to laže sebi,

Jer ja bih tada plakô, ja bih večno plakô,

I nikad se više utešio ne bi

Zalazak sunca-J.Ducic

[anepergaca]

[asapbitcx]