#Vergeten Straat

[bormgans]

VERGETEN SCHEDELS - Louis Paul Boon & Roger Van de Velde (1946 & 1969)

Next post will be about Meganets by David Auerbach, a non-fiction title on “how digital forces beyond our control commandeer our daily lives and inner realities”. In the meantime, a post in Dutch, consisting of 3 short reviews. The first is about the third book by Louis Paul Boon, Vergeten Straat, written during the war and published in 1946. “Forgotten Street” is about a street in Brussels…

[polldermodel]

Ik woon aan een....

- straat

- weg

- laan

- kade

- baan

- plein

- singel

- zelfstandig naamwoord (bijv. Reiger of Oude Molen)

- anders, namelijk:

(Vul gerust wat aan als ik een obvious keuze ben vergeten)

[feliksvg]

oh ja het is carnaval… klaar om lekker een heel weekend thuis te blijven wegens de absurde drukte op straat helemaal vergeten dat brabant zo carnavalpilled is…

[devosopmaandag]

Allerzielen

Elke dode is zijn eigen levende,

een brede grijns van hem, zij kamt

haar haar, het kindje schopt, de oude

man loopt over straat, die vrouw een

schrapende g, deze geeft een arm

en zwijgt.

Zaak is hun allen in leven te houden,

de lucht voelen als zij passeren, hun

zuchten horen klinken, hun stemmen

horen dalen, hun vingers voelen wrijven,

de kleur van hun ogen weten,

hun lievelingseten eten.

Voed je met foto's, voel stoffen,

spreek over de doden met

de doden, ga zitten en voel hoe

je moeder in je gaat zitten, hoe

je vader grinnikt over de tafel heen,

hoe middelbroer zegt zegdatwel,

hoe grotebroer zegt kommaarhier.

Leef met de doden,

sterf met de levenden,

niet om niet te vergeten,

maar om te leven.

[franciscovanjole]

De schat die verborgen ligt in oude boeken die niemand meer leest

De schat die verborgen ligt in oude boeken die niemand meer leest, kwam ik tegen in De Dood in Barcelona

Als ik op straat zo’n minibiebkastje zie staan met gratis te lenen boeken, of door een antiquariaat snuffel tussen boeken die iedereen allang vergeten is, voelt het vaak alsof ik op een begraafplaats ben. Er is leven maar het is voorbij. Wie gaat nog boeken lezen die 40 jaar geleden geschreven zijn maar intussen opgepeuzeld werden door de tand des tijds? De ruggen staan er als grafstenen, klaar…

[corverver010]

DE BLOG VAN DINSDAG 13 AUGUSTUS 2024 ✅

Goedemorgen volgers, het is nog vroeg maar ik ben weer wakker en dit is weer de nieuwe blog, het is vandaag dinsdag 13 augustus 2024 en wat ik vandaag allemaal ga doen, vertel ik pas in de volgende update, maar dadelijk eerst even een mok cappucino ☕️ dus zie ik jullie weer in de volgende updates, ¹>

Dat was weer een lekker bakkie, en ga ik nu even vertellen wat ik vandaag allemaal ga doen, zo ga ik straks eerst even de ochtend ritueel doen, en ga ik daarna even mijn eigen douchen, 🚿🪒 en ga ik dan gelijk ook weer even de wasmachine aanzetten, en ga ik daarna even rond 8,00 uur even boodschappen doen, 🚴‍♂️🛒 en daarna ga ik even wat huisvuil weggooien in de vuilcontainer, en verder zie ik wel weer, dus zie ik jullie weer in een van de volgende updates, ²>

Nou heb 2 dingen Vandaag niet gedaan, de een is dat ik mijn eigen zou gaan douchen, en ander is dat ik boodschappen zou gaan doen, die twee doe ik nu morgenochtend, komt mede door dat ik de was ben vergeten op te hangen, en ik nog genoeg te eten in huis heb, dus eerst even opmaken wat ik nog heb dan pas boodschappen doen, zeg wel vaker wat terwijl ik net wakker ben in de vroege ochtend, maar is nu wat later, kom je daar achter, had eerst moeten kijken dan wat schrijven 🫣 ³>

Tja had ik weer, en is mij nu al opgevallen dat nu iedereen op vakantie is het net op een zondag lijkt, zo rustig op straat, normaal heb moeite met over steken, maar nu niet, lijn 8 rijd ook niet over de zaagmolenstraat en benthuizerstraat komt door werkzaamheden aan de kleiweg, en staat er nu ook niet veel scooters voor mijn raam, dus lekker rustig zo, en heb net ook weer een 2e mok cappucino gemaakt, ☕️ dus zie ik jullie weer in een van de volgende updates, ⁴>

Zo daar waren we weer met een update even tussendoor na wat oude foto's te hebben geplaatst, is nog steeds zo warm maar niet zo erg als gisteren nu maar ongeveer 28 graden, 😎🌤🏖 ga straks even een verfrissende douch nemen, 🚿🪒 heb het bloedje heet, 🥵 maar zal wel niet veel helpen denk ik, ? had vanmorgen al besloten ook vandaag het lekker rustig aan te doen, is maar goed ook pas aankomende nacht kans op regen en onweersbuien 🌧⛈️🌩 beter in de nacht dan over dag, ⁵>

Heb een half uur geleden ook weer een mop cappucino gemaakt, ☕️ en ga ik straks nog meer oude foto's plaatsen, heb voor morgen weer de boodschappen lijstje klaar liggen, maar dat morgen, straks nog even de wasophangen, en verder doe ik niet erg veel, maar staat nu wel een briesje wind, dat wel, zo heb weer genoeg geschreven, dus zie ik jullie weer in de volgende updates, tot laters, ⁶>

Nou dan is dit weer de laatste update van vandaag, heb nu wel weer genoeg oude foto's en zelfgemaakte filmpjes geplaatst, en en heb ik vandaag niet veel gedaan, maar ga straks nog wel even een verfrissende douch nemen wat ik al gezegd heb, en verder nog even de wasophangen, en verder is het wel weer mooi geweest voor vandaag, dus wens ik jullie nog een fijne avond, en voor straks slaap lekker en tot morgen weer gezond en fris weer op voor een nieuwe dag, TOT MORGEN 🥱😴 ⁷<

[atevegter]

3361 De glaspoort is dicht

De overgang naar het glasvezelnetwerk is goed geregeld. Je krijgt een bief met de aankondiging. Er komen een paar Poolse mannen die de staat openbreken , een kabeltje leggen en dan de straat weer dichtmaken. Dan komt er een groepje andere Polen die de aansluiting naar je huis in orde maken en klaar is Kees. Ik heb steeds koffie voor die gasten gezet en als het goed gaat is het klaar en vergeten…

[peecee-columns]

Spelenderwijs gezonde herinneringen maken

Soms vraag ik mezelf weleens af wat er van me terecht zou zijn gekomen wanneer ik in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw in het bezit was geweest van een smartphone.  Destijds waren radio en tv de grote afleiders die bewezen dat (denken te kunnen) multitasken een leugen is. Net zoals bij het schrijven van deze column moest ik toen ook al zorgen voor zo weinig mogelijk prikkels van buitenaf om me heen om de gewenste focus te behouden. Had ik het voldoende kunnen opbrengen om de vele verleidingen die de talloze applicaties met zich meebrengen te weerstaan? En wat te denken van de sociale druk om 24/7 online beschikbaar te (moeten?) zijn?

Een ander wezenlijk verschil tussen toen en nu is het buitenspelen. Ik herinner me de uren na school waarin we in onze autoluwe straat knikkerden en speurtochten uitzetten, hutten bouwden, stoeprandje en allerlei andere balspellen speelden en rondjes om het huizenblok renden of fietsten totdat we even naar binnen werden geroepen om te eten. Ook herinner ik me de dagen dat het sneeuwde en we grote sneeuwpoppen maakten. Ze zouden daarna een dagenlange smeltdood tegemoet gaan, op de stoep voor het huis of in de tuin. Het lantaarnlicht in de avond en de doffe klank in de straat, tot stand gekomen door het isolerende pak verse sneeuw, zorgen verder voor een Anton Pieck-achtige herinnering.

Het mag enigszins ‘boomeraal’ klinken, maar ik vraag me af of de huidige generatie kinderen over, pak ‘m beet, dertig jaar, ook kan terugkijken op een persoonlijke geheugenfilm vol met ontdekkende activiteiten die zich niet alleen afspeelden op een schermpje van een beperkt aantal vierkante centimeters. De organisatie Jantje Beton - het goede doel dat zich inzet voor meer speelruimte en speelkansen - sloeg onlangs alarm. Dat deden ze in de vorm van een zogenaamd Buitenspeelalarm, dat vanaf nu elke eerste woensdagmiddag van de maand om 14.00 uur te horen zal zijn en dient om ouders en kinderen attent te maken op de mogelijkheid om buiten te spelen. Woensdag 12 juni zal daarnaast in het teken staan van de Nationale Buitenspeeldag. Op die dag worden overal in het land activiteiten georganiseerd en wegen afgezet voor verkeer, zodat kinderen er ongestoord kunnen spelen.

Deze acties zijn geen overbodige luxe. Op de site van Jantje Beton valt te lezen dat er in Nederland zo’n 400.000 kinderen niet of nauwelijks buitenspelen. Uit onderzoeken is naar voren gekomen dat in 2022 het percentage kinderen dat elke dag buitenspeelde 25 procent was. In 2024 is dat aantal met een percentage van 13 procent zelfs bijna gehalveerd. Niet alleen de huidige digitale uitdagingen en verleidingen zijn daar de boosdoener van, maar ook het gebrek aan speelplekken en de sociale veiligheid zijn vaker een reden voor ouders om hun kind binnen te houden, ondanks het feit dat ze wel graag zouden zien dat hun kind(eren) meer zouden buitenspelen.

De nadelige effecten van te weinig of zelfs helemaal niet buitenspelen stapelen zich daarnaast inmiddels ook op. Gezondheidsklachten zoals overgewicht, diabetes, hart- en vaatziekten en bijziendheid nemen toe. Artsen luiden al enige tijd de noodklok en zien op termijn diverse fysieke en mentale epidemieën ontstaan die voortkomen uit te weinig lichamelijke activiteit en te veel schermgebruik. En laten we daarbij ook de verslechterde motoriek van jonge kinderen niet vergeten, door de verminderde fysieke activiteiten in de buitenlucht. Al met al vraagt de maatschappij om een collectieve aanpassing die ervoor zorgt dat buitenactiviteiten en meer bewegen gestimuleerd wordt, er bijvoorbeeld meer ruimte en aandacht komt voor trapveldjes, speelplekken en veilige straten en volwassenen het goede beweegvoorbeeld geven. Niet alleen met het oog op de gezondheidstoekomst van de jongere generaties, maar tevens voor het creëren van mooie herinneringen, van nu voor later.   

[studiereis-2024]

Bezoek aan Harlem Hospital op woensdag 14 februari

Tijdens dit bezoek heb ik veel geleerd over het ziekenhuis zelf en hoe het systeem van de ziekenwagens werkt in de Verenigde Staten. Zo wist ik niet dat ze van de brandweer vertrekken en naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gaan. Enkel als de wonde een speciale zorg nodig heeft kunnen ze een ziekenhuis overslaan om naar de volgende te rijden. Ze kunnen bijvoorbeeld naar Harlem Hospital rijden als ze een zogenaamde “puncture wound” hebben omdat Harlem Hospital hierin gespecialiseerd is. Dit is ook het ziekenhuis waar Martin Luther King Jr. terecht kwam nadat hij neergestoken werd in 1958. De mevrouw die ons de voorstelling gaf was de dochter van een van de chirurgen die hem opereerde. Het was voor mij redelijk indrukwekkend aangezien dit een goede herinnering is aan het feit dat de burgerrechtenbeweging niet zo lang geleden was. Ik heb de neiging om altijd te vergeten dat er bijna 100 jaar zit tussen de afschaffing van slavernij en de Civil Rights Act, die eerlijk gezegd geen einde vormde voor de segregatie en discriminatie. Het feit dat het zo lang duurde om een eerste poging te verkrijgen om de segregatie tegen te gaan is volgens mij tegenstrijdig met de grondwaarden waar dit land op gebouwd is. Ik vind het altijd jammer dat deze discriminatie nog altijd in de 21ste eeuw aanwezig is.

Wat ik geweldig vond tijdens dit bezoek is hoe sterk de mensen die hier werken geïnvesteerd zijn in de gemeenschap. Er is hier een echt gevoel van bijstand en hulp tegenover deze dat volgens mij heel belangrijk is in een grootstad zoals New York City. Het teruggeven aan deze gemeenschap is iets dat merkbaar belangrijk is voor alle mensen waarmee we hebben gesproken. Kunst is iets dat heel sterk aanwezig is in het ziekenhuis en hier werken ze veel rond. Maar ze hebben ook een programma waar aan de doorsnee mens wordt geleerd wat ze met “puncture wounds” moeten doen totdat de ziekenwagen aankomt. Deze simpele handelingen kunnen echt een leven redden. Het initiatief is volgens mij heel belangrijk en zou ook tot bij ons gebruikt kunnen worden. Ongevallen zijn namelijk snel gebeurd, en deze “puncture wounds” kunnen in het dagdagelijks leven gebeuren zonder slechte bedoelingen van een derde. 

Het kunstenprogramma voor de jongeren is volgens mij ook een heel nobel initiatief. Dit programma om jongeren uit de straat te houden weg van gangs en een doel geven waar ze aan kunnen werken is een heel mooi initiatief. Volgens mij is dit ook heel waarderend voor de deelnemers omdat ze hierdoor ook prijzen hebben gewonnen.  Het ziekenhuis heeft ook nog programma’s met andere kunstvormen. Ik denk dat dit ook een goede zaak is omdat kunst redelijk universeel is. Er zijn niet echt veel competenties nodig om dit mooi te vinden en het zelf te willen uitproberen. Ik ben er ook van overtuigd dat iedere persoon zich meer of min in een bepaalde kunstvorm kan vinden. Bovendien hoef je ook niet goed te zijn om hiervan te genieten. 

[keynewssuriname]

Duizenden mensen demonstreren in Israël tegen Netanyahu en voor vrijlating gijzelaars

In Tel Aviv en in meerdere andere Israëlische steden hebben zaterdagavond opnieuw duizenden mensen betoogd. De manifestanten gingen de straat op om de vrijlating te eisen van de gijzelaars die worden vastgehouden door de Palestijnse organisatie Hamas. De betogers hebben ook hun ongenoegen geuit over de regering van premier Benjamin Netanyahu. Volgens The Jerusalem Post waren er ongeveer 34.000 mensen op de been. In zowel Jeruzalem als Tel Aviv werden belangrijke wegen geblokkeerd en brandjes gesticht. Familieleden van gijzelaars die worden vastgehouden door Hamas hielden toespraken. Familieleden van de gijzelaars hebben de regering nogmaals opgeroepen om snel te handelen. Er moet volgens hen dringend werk worden gemaakt van een nieuwe overeenkomst die toelaat om gijzelaars vrij te laten. “Onze premier is vergeten dat hij ook de premier is van 134 gijzelaars”, zo verklaart een van de familieleden. De betogers riepen ook op tot vervroegde verkiezingen. Op een groot scherm werd een toespraak getoond van de Amerikaanse senator Chuck Schumer, die eerder deze week verklaarde dat vervroegde verkiezingen ook in het belang van Israël zijn. In Tel Aviv zijn ook verscheidene grote verkeerswegen geblokkeerd door de manifestanten. Op andere plaatsen in de kuststad lieten betogers rookbommen afgaan, of werden kleine brandjes gesticht. De politie heeft het waterkanon ingezet om de demonstranten uit elkaar te drijven. Bij een betoging in Jeruzalem hadden honderden mensen zich dan weer verzameld aan de residentie van president Yitzhak Herzog. Volgens Israëlische media hadden ook daar tientallen demonstranten tijdelijk de weg geblokkeerd, maar werden ze door de politie van straat gesleurd. Read the full article

[mijnniemandsland]

Kliko.

In de stille schemering van de ochtend, op de hoek van een naamloze straat, staat een drietal kliko’s opgesteld als de protagonisten in een tragedie van Shakespeare. Ze zijn leeg, hun buiken hol en echoënd van vergeten afvalverhalen. Dit is geen toevallige bijeenkomst; dit is een zorgvuldig geregisseerde scène uit het dagelijks leven, een stille klaagzang over de vergankelijkheid van onze…

[regioonlineofficial]

De Meld Misdaad Anoniem (M.) campagne start vanaf 22 januari in de wijken Laak, Moerwijk en Rustenburg en Oostbroek. Gemeente Den Haag en het meldpunt roepen bewoners en mensen die werken in en rondom deze wijken op om verdachte situaties anoniem te melden. Door inwoners te informeren over veilig en anoniem melden van signalen wordt de drempel om te melden verlaagt. De wijken Laak, Moerwijk, Rustenburg en Oostbroek zijn drie verschillende Haagse wijken, maar het zijn ook wijken in ontwikkeling. Alle drie de wijken zijn kwetsbaar voor criminaliteit. Denk hierbij aan drugshandel, ondermijnende criminaliteit en geweldpleging. Voor de aanpak van misstanden zijn (anonieme) meldingen cruciaal. Melders bij M. blijven buiten beeld en blijven onbekend. Mogelijke signalen die wijzen op misstanden in de wijk zijn bijvoorbeeld: een sterke hennepgeur of een zoemend geluid, panden met geblindeerde ramen (met beveiligingscamera's) of geluidsoverlast op straat. Actieplan Laak en intensiveringsgebied Rustenburg en Oostbroek De wijken Laak en Rustenburg en Oostbroek hebben mooie plekken en betrokken bewoners. Er zijn problemen in beide wijken. Laak wordt gezien als de vergeten wijk. Samen met de bewoners en de gemeente is in april 2023 het actieplan Laak vastgesteld om de problemen aan te pakken. Rustenburg en Oostbroek is een wijk met verschillende nationaliteiten waar ook een integrale aanpak actief is. De gemeente werkt hiervoor samen met bewoners en wijkpartners. Brede aanpak ondermijning De campagne van Meld Misdaad Anoniem is één van de acties om de veiligheid in de stad te verbeteren. Gemeente Den Haag werkt samen met overheidspartners zoals politie, OM, Belastingdienst en het RIEC (Regionaal Informatie- en Expertise Centrum) om ondermijnende criminaliteit te voorkomen en aan te pakken. Anoniem melden is ook echt anoniem Via online advertenties, sociale mediaberichten, flyers en posters roepen we mensen op om anoniem melding te maken van dergelijke verdachte zaken. Dit melden kan telefonisch via 0800-7000 en via een beveiligde website: www.meldmisdaadnoniem.nl. Er is maar één doel: het beschermen van de anonimiteit van de melder. Daarnaast worden bijeenkomsten georganiseerd om bewoners bewust te maken over de problematiek. De eerste bijeenkomst vindt plaats op woensdag 24 januari in Laak: Trefpunt Laakhage, Peilstraat 67, van 19.00 tot 20.30 uur. Op basis van de meldingen kan vervolgens gericht onderzoek worden gedaan. Zo werken we samen aan veilige wijken waar het prettig wonen en werken is. Webpagina: https://www.meldmisdaadanoniem.nl/hoe-werkt-m

[peterpijls1965]

Waar is het blauw op straat? In Venray lijken burgerwachten de orde te handhaven

Het was tijdens de laatste kermis in Venray dat ik de politie en gemeentelijke toezichthouders een paar dodelijke fouten zag maken in het centrum. Dat getinte pakketbezorgers in hun gedeukte bestelbussen overduidelijk op grond van etnisch profileren demonstratief werden lastiggevallen in de Grote Straat en omgeving, was me al langer opgevallen.

Dat gebeurde ook vlak voor de kermis, in een gezamenlijke actie van de wijkagent en een paar Bokito’s van toezicht. Tijdens de kermis ging het nog een stapje verder toen een gekleurde vrouw met veel machtsvertoon van haar fiets werd gehaald omdat ze het waagde in de Schoolstraat niet af te stappen. Tientallen omstanders keken verbijsterd toe.

Sindsdien zie ik opvallend weinig agenten en gemeentelijke toezichthouders in het centrum. Tijdens de afgelopen feestdagen had het gebruikelijke Venrayse feestpubliek weer eens de macht gegrepen op en rond de bekende pleinen in de stad.

Ook op 1 januari om 5:00 uur ’s ochtends zorgde een deels ladderzatte uitgaanspopulatie er opnieuw voor dat het nergens tot handgemeen kwam. Zelfs de schervenzee van glas en plassen braaksel waar ik voorheen als rolstoeler nog wel eens last van kon hebben, ontbraken ditmaal grotendeels. Men zuipt meestal uit plastic bekers tegenwoordig, althans buiten de kroeg.

Sinds de kermis vielen me nog een paar andere dingen op. Eerstens zag ik in de Vergeten Driehoek en in de Grote Straat ’s avonds opvallend vaak vrouwen van middelbare leeftijd gehuld in reflecterende gele hesjes de indruk wekken dat ze voor burgerwacht speelden.

Later zag ik ook mannen met zaklampen hetzelfde doen, opnieuw in identieke hesjes gehuld. Toen ik gisteren op het Servaasterrein drie mij bekende bewoners met zaklampen tegenkwam die nadrukkelijk de indruk wekten dat ze de veiligheid liepen te garanderen, wist ik het zeker: een deel van de Venrayse burgerij handhaaft zelf de openbare orde, waarbij politie en toezicht plotseling een opvallend onzichtbare indruk maken.

Is de nieuwe D66-burgemeester van Venray achter de schermen oproer aan het kraaien?

Gelukkig hebben we in Venray ook nog de firma Sekutor. Die wordt ingehuurd door de gemeente, het Vincent van Gogh en het VieCuri om in zwarte auto’s meestal iets te hard en tamelijk doelloos rondjes te rijden. De inzittenden, soms gediplomeerde beveiligers, dragen altijd zwarte bedrijfskleding, met een groot wit logo op de achterkant van hun regenjasjes.

Sommige van die mannen en vrouwen heb ik in de Vergeten Driehoek de afgelopen jaren heel zegenrijk werk zien doen op straat. Een minderheid zag ik in dat gezellige coffeeshopgebiedje ernstig wangedrag vertonen. Dat gold ook het Servaasterrein van het Vincent van Gogh, zeker in de tijd dat een drugsdealer daar bij de voormalige dierentuin demonstratief en ongestoord zijn gang kon gaan.

Sekutor was dan of demonstratief afwezig, of deed kinderachtige pogingen me elders op het terrein te intimideren. Altijd vanuit zwarte bedrijfsauto’s, en gelukkig stapte geen van de beveiligers ooit uit om me te vermanen. Dat verbaasde me niets, want ik overtrad geen enkele wet en kocht ter plekke geen drugs van de terreindealer.

In de Jumbo in het nabijgelegen Brukske kom ik Sekutorbeveiligers regelmatig om 7:00 uur ’s ochtends al tegen als ze hun broodjes komen kopen. Ze zijn dan altijd heel vriendelijk en beleefd, ook tegen de vakkenvullers en de caissières.

[lavenelledusourds]

overzomeren

Zoals de aan-het-kruis-genagelde-Jezus boven de deur van menig huishouden hing, of hangt (wie ben ik om te oordelen), hing onze foto boven het prikbord in mijn kamer. Alles was al een tijdje voor de verhuisdatum ingepakt, maar de foto bleef er hangen. Hij hoorde niet ergens diep in een doos te zitten. Hij hoort zichtbaar te zijn.

Ook nadat alle dozen waren verhuisd en enkel de kuisspullen achterbleven om er een laatste keer schoon te maken, hing onze foto er nog. Het voelde pas juist om hem mee te nemen de laatste keer dat ik de kamerdeur achter me zou dichttrekken.

Het lijkt een kleine eeuwigheid, maar de foto zit nu welgeteld één week in de tas die ik toen bij me had. Totdat het geschikte plekje zich aanbiedt, zit ie daar goed. Net zoals ik hier. Mijn geklaag vooraf over het inpakken en sleuren met dozen was overbodig, want eenmaal ik de sleutel in het slot stak en de deur opende voelde het als thuiskomen.

De dozen zijn nog lang niet allemaal uitgepakt en er ontbreken nog enkele meubels, maar dat maakt helemaal niet uit.

Het doet me hier de laatste dagen denken aan de vakanties aan zee met mijn ouders en grootouders toen ik kind was. De rijen appartementen rondom het onze; de onzichtbare buren waarvan je enkel door hun geluiden weet dat ze er zijn; de groene bomen en het groene gras aan de overkant van de straat; de rustige, bijna stille omliggende straten met het kleine supermarktje waar alles zo kort op elkaar staat dat je over alles heen kijkt; het parkje waar de oude buurtbewoners vanop een bankje naar de spelende kinderen kijken, terwijl het (stads)centrum zich er op een steenworp achter bevindt.

Waarschijnlijk heeft de plotse zomerwarmte hier meer mee te makendan de herinneringen zelf. Vorige week was het nog meer dan tien graden kouder. De zon leek niet meer te willen schijnen en het regende alsof de wolken ontroostbaar waren. De zorgeloze joie de vivre van de zomer leek stilaan mee weg te wassen. Het verschil tussen de regendruppels op het raam en mijn tranen werd me soms onduidelijk. Het grijze overheerste even en ik liet me volledig meeslepen.

Nu is het heldere blauwe weer terug, gepaard met een warmte die je alle rillingen doet vergeten. Een moment voor mogelijkheden, kleine lieflijke alledaagsheden en onbekende straten die plots oude herinneringen lijken te zijn. Een moment voor een nieuw begin.

Hoe is het daar in het land vol extremen, waar alles tweemaal zo groot (b)lijkt te zijn? Loop je er letterlijk een blokje om in een dambordpatroonstad? Voelt het als een nieuwe start, een nieuw begin?

We zijn een oceaan en een werelddeel van elkaar verwijdert, maar toch heb ik het gevoel dat ik met een enkele treinrit tot bij jou geraak.

Ik mis je nog niet al te hard, maar mezelf kennende gaat dat waarschijnlijk niet lang meer duren.

Je hoort me snel weer.

Veel liefs.

[bucklemonster2]

29/07/2023 Dromen door Emilia Sameyn  (Nederlandse Versie)

Hallo allemaal, ik had een aantal interessante dromen op één nacht. Dus besloot ik ze te delen. Voel je vrij om ze te gebruiken in je creatieve werken, of te speculeren over hun betekenis.

Bedankt - Emilia Sameyn

(wat ik zag in mijn droom, gemaakt met AI en GIMP)

1. De duivelsjongen

 Ik droomde dat ik naar een van die waargebeurde misdaadverhalen op YouTube keek. Het ging over een man die een vrouw vermoordde. Het zijn de jaren 80, een man ontdekte dat zijn vriendin de liefde had bedreven met een duivel, een letterlijke duivel, dus besloot de man haar te vermoorden. Hij werd echter op de één of andere manier geteleporteerd van de jaren tachtig naar de vroege jaren 2000. Hij was in de war, maar dat hield hem niet tegen, hij vond zijn ex-vriendin en vermoordde haar! Die duivel werd boos toen hij dit hoorde! Hij ziet tijd echter niet-lineair, dus uit blinde woede, of omdat hij wilde dat zijn zoon zou opgroeien met een moeder, hij stuurde de man uit 1980, twintig jaar vooruit in de tijd! De man werd gestraft voordat hij haar doodde, maar hij doodde haar, wat leidde tot de boze duivel en zijn straf. Het kind was natuurlijk bedroefd, maar hij kon tenminste bij zijn moeder opgroeien.

2. Extreemrechts VS Bronies 

Ik liep 's nachts met een groep Bronies (volwassen fans van My Little Pony). Het was in mijn straat. Om de één of andere reden waren er Nazi's die in de straat aanwezig waren, ze liepen vooruit. Ze leken rumoerig en waren al bezig een van hun 'vrienden', een mede-nazi, te schoppen totdat hij op de grond viel. Ze bleven hem schoppen, niet te hard, als een "grap". Een vriend van mij zat aan de kant van de straat, hij was in de war. Hij vroeg me: "Moet ik lid worden van de nazi's of de linkse Bronies?" Ik zei, kies niet voor haat, kies voor liefde, we kunnen enorm cringe zijn, maar we zijn tenminste niet gewelddadig en vol haat. De nazi's leken dichterbij te komen. Ik ben een persoon die meestal voorbereid is wanneer dingen fout gaan. Ik keek of ik iets had om me mee te verdedigen, maar ik had mijn paraplu niet. Ik keek rond en zag een plastic spuitfles. 'Ik zou dat kunnen gooien, als het mis gaat. Als afleiding of 'wapen'. ' dacht ik. Maar, het was al te laat, de nazi's kwamen dichterbij en besloten ons als doelwit te nemen. Een greep me bij mijn shirt en trok me naar hem toe. Hij was een kop groter dan ik, maar mager. Ik was natuurlijk bang en greep instinctief met één arm naar zijn nek. Ik dacht bij mezelf "nek en knieën zijn de zwakke plek, misschien kan ik tegen zijn knieën schoppen. De nazi wilde me echter alleen maar intimideren en trok zich weg. Waarschijnlijk besefte hij dat het niet slim was om zichzelf pijn te doen of te sterven tijdens nachtelijke vechtpartijen. Hij probeerde echter te doen alsof zijn intimidatietechniek werkte, alsof hij besloot dat we 'te zwak' waren of zoiets. De nazi's gingen weg en ik was opgelucht dat er niet echt gevochten werd.

3. Vele zielen, één lichaam

Ik droomde over hoe ik dood was. Het bleek dat er niet één, maar tussen de 10 en 20 zielen in mijn lichaam zaten! Een man in een uniform, een engel, liet ons een projectie op een scherm zien: 'Oké, allemaal, dit wordt ons volgende leven!' Op het scherm zagen we een glimp van onze toekomst: een zesjarig meisje, haar lange haar was tussen blond en bruin. Ze leefde gewoon haar leven. In het ene fragment was ze aan het spelen in de tuin, in het volgende at ze een boterham. De zielen om me heen zagen eruit als gewone mensen. Sommigen waren rond de 20, maar de meesten waren van middelbare leeftijd en ouder. De meesten waren stil, sommigen riepen positieve reacties uit. 'Oh dat is leuk!' 'Wat een lieverd!', zei een 80-jarige vrouw. Ik besefte dat elke individuele persoon op aarde, elke persoonlijkheid, eigenlijk meerdere persoonlijkheden waren. Elke persoon had 10 of 20 persoonlijkheden in zich. Maar als ze leven, lijken de persoonlijkheden te vergeten dat ze talrijk zijn, en versmelten ze tot één persoonlijkheid. 'Dit zijn wij' wordt langzaam: 'dit ben ik'. Een andere factor kan zijn: als baby moeten onze hersenen zich ontwikkelen en vergeten we onze vorige levens. Elke "mini"-persoonlijkheid draagt min of meer bij aan die "grote" persoonlijkheid. Ook al heeft elke persoonlijkheid zijn eigen angsten, hoop en dromen, ze lijken het niet erg te vinden om als één persoonlijkheid te werken. Wanneer we ons leven leiden, voelen we waarschijnlijk verschillende dingen vaak op hetzelfde moment. Er zijn verschillende manieren waarop we kunnen reageren en we kiezen of doen altijd één optie. Deze 'mini'-persoonlijkheden zouden kunnen verklaren waarom we tegenstrijdige emoties hebben. De ene 'persoonlijkheid' wil dit, en een andere 'persoonlijkheid' wil iets anders. Het zijn misschien de stemmen in ons hoofd, wanneer één kant van je zegt: 'Doe het nu, gast!' terwijl een ander zegt: 'Wacht even, doe het niet, wat zijn je andere opties, schat?' Viola, dit waren mijn dromen. Hopelijk vond je het leuk ze te lezen! - Emilia

[dejufuniverse]

Gedeeld via Facebook...voor allen die geen prik hebben genomen en een boodschap voor die wel in de rij hebben gestaan en neer keken op de groep die zich niet hebben laten prikken.

De pijn:

De pijn van een "wappie" zijn.

Voor jullie allemaal, voor jullie die vandaag de dag nog steeds karren ladingen vol met stront over zich heen gekieperd krijgen.

Voor jullie, voor jullie die vandaag de dag nog steeds zichzelf zijn.

Die andere 80% namelijk, weet totaal niet wat wij hebben moeten doorstaan en nog steeds doorstaan.

Deugneuzen die zich braaf schuil hielden achter hun maskers.

Elke keer opnieuw, bij elke stap in een winkel, gebouw of zelfs gewoon op straat.

Deugneuzen, verwijtend en wijzend , totaal gemanipuleerd en geïndoctrineerd zonder ook maar 1 vraag te stellen of hetgeen wat ze vertelt was, wel echt waar was.

Gebaseerd op niets, gebaseerd op statistieken die werkelijk nergens op sloegen.

Daarom, om nooit meer te vergeten....

Om nooit meer in vergetelheid te laten geraken....

Want dat is wat ze nu het liefste willen doen.

Weten we het nog.

Mocht nergens naar binnen of zelfs zitten op het terras.

Mocht zelfs niet binnen bij hun kids, op school, zwemles, sportaccommodatie.

Mocht niet op vakantie, met de bus of vliegtuig.

Mocht niet naar sinterklaas met zijn kids.

Mocht niet naar de kerstmarkt.

Mocht in vele gevallen niet eens over de grens heen.

Mocht niet eens andere winkels dan supermarkten binnen.

En waarom, omdat ze zichzelf beschermden en zich niet lieten prikken.

Omdat wij een veel te sterke eigen wil en eigenwaarde hadden en dat deed de gemiddelde deugneus nog het meeste pijn.

En nu, nu doet diezelfde fucking deugneus net alsof hun neus bloedt.

We hebben geschreeuwd en continue gewaarschuwd, denk nu zelf na en laat je niet beïnvloeden door dat tuig.

Tenslotte lopen ze nu met hun snufferd tegen de muur aan.

Nemen ze in van vele "prikjes", mankeren van alles terwijl ze ervoor kerngezond waren.

Helaas willen ze zelfs daar niet aan en is halsstarrig ontkennen het devies.

En buiten de gezondheid om, vergeet niet wat de wappies vertelden over de WHO/WEF/agenda 2030 etc etc.

En voor de doorgewinterde "wappies" van het eerste uur.

Being proud en blijf vooral jezelf.

Groet

Harry.