#archival photos

[nuveau-deco]

Lace Fan and Collar Designs from the MAK Museum Vienna's Exemplary Sample Collection. Photographed by Wilhelm Gmeiner between 1901–1903 in Vienna; medium is albumen printing.

(Object Links: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 )

[deadmotelsusa]

Motel employees on strike, 1960s

[vox-anglosphere]

Queen Mother Elizabeth during the height of the London Blitz - WWII

"The girls won't leave without me, I won't leave without the King, and the King will never leave."

[life-of-architecture]

Tarnów Kościół OO. Misjonarzy p.w. Świętej Rodziny, 1904-1906 architekt: Jan Sas-Zubrzycki główny budowniczy: Augustyn Tarkowski foto z 12 czerwca i 18 lipca 2017 oraz 23 czerwca 2018

Frontowe wieże wznoszą się na 67 metrów. Zegar dostarczyła w 1907 r. firma Michała Mięsowicza z Krosna. Ceramikę nad portalem wykonał Bolesław Książek według projektu Anatola Drwala. Witraże z lat 1907-1909 zaprojektował Stefan Matejko.

Ponad stulecie temu kościół był powodem burzliwych sporów zanim jeszcze położono pierwszą cegłę.

O miejsce pod budowę tego drugiego kościoła parafialnego w Tarnowie długie toczyły sie narady; (...). Niestety ś.p. Eustachy ks. Sanguszko odmówił prośbie obywateli m. Tarnowa o darowiznę [gruntu] (...) [Po jego śmierci] czego nie dało się uzyskać u ś.p. księcia Eustachego, uzyskano od wielkodusznej jego małżonki, Konstancyi ks. Sanguszkowej, która wspaniałym tym darem rzewny pomnik pamięci męża swego postawiła. tarnowski tygodnik Pogoń. 1908, nr 41 (11 października)

Książę Eustachy i księżna Konstancja z Zamoyskich Sanguszkowa z synem Romanem w 1901 r. Fotografia ze zbiorów Muzeum Pałacu Zamoyskich w Kozłówce.

Mniej entuzjastyczna była prasa z sąsiedzkiego miasta: Na posiedzeniu w grudniu z[eszłego] r[oku] uchwaliła Rada miasta [Tarnowa] na budowę kościoła OO. Misyonarzy 30 tysięcy kor., chociaż magistrat proponował wcale pokaźną sumę 12 tysięcy kor. Nie mielibyśmy nic przeciw temu, gdyby gmina miała bodaj skromne oszczędności, ale (...) w gminie nie ma zdrowej wody, brak chodników, (...) brak kanalizacyi, choroby grasują nagminnie, ale za to większość klerykalno-kahalnej Rady rzuca hojną ręką tysiączkami na sute obiady namiestnikowskie i inne nie produktywne cele. nowosądecki dwutygodnik Mieszczanin. 1905, nr 4 (15 lutego)

Ostatecznie grunta jednak otrzymano, budowę uchwalono i wydatek poniesiono, w wyniku czego architekt Jan Sas-Zubrzycki mógł opisać zamysł swego projektu: Kościół Księży Misyonarzy w Tarnowie na przedmieściu Strusina, blisko dworca kolei, stanąć mający - opiera się w pomyśle na architekturze ceglanej, bez najmniejszego zastosowania ciosu, a to dla zmniejszenia kosztów, (gdyż ciosu w bezpośredniej bliskości Tarnowa niema), tudzież dla nawiązania się do kierunku architektury szeroko rozwiniętej w północnych krajach, w kamień ubogich. Architekt. 1905, nr 2

Rysunki projektowe z 1905 r.

Materiał zakupiono w cegielni, której właścielką była księżna Sanguszkowa. Po zakończeniu budowy inny warsztat należący do niej dostarczył za sumę 3000 koron dębowe ławki do głównej nawy. Także wezwanie kościoła - Świętej Rodziny - nadano zgodnie z życzeniem księżnej.

Konsekracja świątyni w niedzielę 4 października 1908 r. była hucznym całodniowym świętem: ...odbyła się po mieście wspaniała procesya, na której wystąpiły znów wszystkie Stowarzyszenia tarnowskie, i w której do 25.000 ludzi brało udział. Ulice, któremi procesya przechodziła, były iluminowane, a domy pięknie przystrojone. Wieczorem wróciła procesya do kościoła księży Missyonarzy, w którym płonęło już całe morze światła na cześć uroczystości. Następnego dnia odprawiono nabożeństwa na intencyę wszystkich fundatorów kościoła (...). Pogoń. 1908, nr 41 (11 października)

Kilkanaście lat później miejscowa prasa z oburzeniem doniosła o nieco mniejszej sensacji: W ubiegły poniedziałek po Mszy św. pasterskiej w kościele X.X. Misjonarzy wracali tak pobożni, jak i faryzeusze do domów. Wziął się do pracy djablik złośliwości. Ktoś nalał do naczynia z wodą święconą atramentu, który potem krasił oblicza żegnających się wodą święconą. Nowiny Tarnowskie „Smok”. 1922, nr 1 (31 grudnia)

Czerwono-złoto-błękitny witraż z wizerunkiem Matki Boskiej Ostrobramskiej zdobi bramę w głębi sieni łączącej kościół z domem parafialnym, do którego prowadzą drewniane drzwi zwieńczone krzyżem na kamiennym łuku wygiętym w ośli grzbiet. W latach 1940-1945 mieściła się tam kwatera główna sztabu Wehrmachtu.

><><><><><><><><><><><><><><><

Tarnów, Poland Holy Family Church of the Congregation of the Mission, 1904-1906 architect: Jan Sas-Zubrzycki construction manager: Augustyn Tarkowski taken on 12 June and 18 July 2017, and 23 June 2018

Both main towers are 67 m (~220 ft) tall. The tower clock was made in 1907 by Michał Mięsowicz factory from Krosno. The ceramic relief above the main portal was designed by Anatol Drwal and made by Bolesław Książek. Stefan Matejko designed the stained glass windows in 1907-1909.

Over a century ago the church was a cause of heated disputes before even the first brick was laid.

Deliberations concerning the site of the second parochial church in Tarnów had been carried for long time. ... Alas, late Duke Eustachy Sanguszko had refused the plea of the citizens of the town of Tarnów for donating [land] ... [After his death] what couldn't have been gained from late Duke Eustachy was gained from his generous wife, Duchesse Konstancya Sanguszko, who erected a poignant monument for her husband's memory with this gift. Tarnów weekly Pogoń, 11 October 1908

[Ducal couple Eustachy and Konstancja Sanguszko née Zamoyska with their son Roman in 1901. Archival photo from the collection of Zamoyski Palace Museum in Kozłówka]

Press from a neighbor town was not nearly so effusive: In last December the City Council of Tarnów has decided about committing 30 thousand Crowns to build a Congregation of the Mission church, though the Municipal Office had offered quite an impressive sum of 12 thousand. We'd have nothing against it if the Municipality had even meagre savings, but ... it lacks clean water and walkways ... lacks a sewage system and diseases run freely, but instead the majority of clerical and kahal minded Council generously throws thousands for copious banquets and other non-productive purposes. Nowy Sącz biweekly Mieszczanin, 15 February 1905

Eventually, the land was gained, the construction agreed on, and the expense incurred, which allowed the architect Jan Sas-Zubrzycki to describe his vision: The church of the Congregation of the Mission that is to be build in Strusina, a suburb of Tarnów near the railway station, is based on the idea of the brick architecture, with no use of stone at all, for reducing the cost (because there's no stone in close vicinity of Tarnów) and also to fit the architectural trend that has developed widely in the northern countries, deficient in stone.

[design drawings published together with the quote, 1905]

The material was bought from a brickyard owned by Duchesse Sanguszko. After finishing the construction another workshop belonging to her delivered oaken stalls for the church's main nave, for 3000 Crowns. Also the church's name - the Holy Family - was assigned in accordance to the Duchesse's wish.

The church's consecration on Sunday, 4 October 1908 was a festive all-day ceremony: ...a great procession took place in the town. All associations of Tarnów and up to 25 thousand people attended it. The streets it moved along were illuminated and houses beautifully decorated. By the evening the procession came back to the Missionaries' Church where a whole sea of light was already burning in honor of the ceremony. Next day services for all the church's founders have been had... Pogoń, 11 October 1908

A dozen and some years later the local press indignantly reported on a somewhat smaller affair: On last Monday, after the Pasterka Mass in the Missionaries' Church, both the devouts and pharisees were heading back home, when some malicious inspiration was at work. Someone poured into the holy water font ink that stained faces of those crossing themselves with holy water. weekly Nowiny Tarnowskie "Smok", 31 December 1922

Red-goldish-blue stained glass depicting Our Lady of the Gate of Dawn adorns the gate under the vaulted passage joining the church and the parish house, to which lead the wooden door crowned with a cross above the stone ogee arch. The hedquarter of Wehrmacht occupying Tarnów was located here in 1940-1945.

[lactosefreemom]

some favorites from the Glacier National Park collection via the Montana History Portal (Link)

From left to right, top to bottom

(1) Amateur Painter at Two Medicine Lake (1953)

(2) Great Northern Railway Ad ft Models in Beargrass at Swiftcurrent Lake (circa 1940-1945)

(3) Hikers on Lincoln Peak (1953)

(4) Fishing at Swiftcurrent Lake (1957)

(5) Hikers at Logan Pass (1965)

(6) Swimmer at Iceberg Lake (tinted lantern slide) (1935)

[wolfythewitch]

Jon sketch

[psykopaths]

Manifesting the views

[craigslistpilled]

ontario, oregon

posted: 06-06-23, 14:13

[lacquerheadd]

and i’m ill with all that i know, cause it shows what little i know

[sparrowmoth]

This was the kiss he’d been waiting for. It was a gunshot. It was prairie fire. It was the spin of Makker’s Wheel. Jesper felt the pounding of his heart—or was it Wylan’s?—like a stampede in his chest, and the only thought in his head was a happy, startled, Oh.

Please do not use, edit, or repost my art without permission.

[tokyoghettobitch]

*lights ur blunt*

[nuveau-deco]

Art Nouveau Style Aquarium Based on a Design by Hans Prutscher. Manufactured by Hubert von Zwickle and Alexander Matthias Beschorner in Vienna, before 1906; photographed by Siegfried Schramm in Vienna, ca. 1906. Medium is gelatin silver printing. MAK Museum inventory number: KI 9693-2.

(Source: sammlung.mak.at)

[thermodynamic-comedian]

who's gonna draw this as simon and lonelyeyes

[vox-anglosphere]

More soldiers died in the Civil War than in all other US wars combined

[life-of-architecture]

Kraków ul. Mikołajska 2 / Szpitalna 1 Kamienica Lamellich, XV-XIX w. foto z 28 listopada 2019

Nazwę wzięła od rodu, który połączył cztery gotyckie kamienice w jeden pałac. Tak widział jej wcześniejszą postać renesansowy bohater współczesnej powieści:

Wyszedłem przez bramę cmentarną, skierowałem się w prawo i wzdłuż muru cmentarnego podążyłem na Mikołajską. Na rogu ze Szpitalną i Tandetą znajdował się zruderowany dom, który czcigodni mieszczanie omijali szerokim łukiem, zwłaszcza po zmierzchu. Mieściła się tam bowiem niesławna „Gospoda Hultajska”, najgorsza spelunka w obrębie murów miejskich. Mariusz Wollny. Kacper Ryx i król alchemików. Kraków, 2012

Tandeta jest dzisiejszym Małym Rynkiem, a cmentarz zlikwidowano wkrótce po tym, jak Kamienica Lamellich zyskała swoją klasycystyczną fasadę projektu Karola Kriszkiera, którą nosi do dziś. Średniowieczna przeszłość domu przypomniała jednak o sobie w 1975 r., gdy remont odsłonił gotyckie polichromie na suficie parteru. Za to hultajów zastąpili szacowni mieszczanie, jak literat Franciszek Wężyk, który w tym domu doczekał końca swoich dni, w 1862. Kilka dekad później, na pierwszym piętrze miał swą kancelarię adwokacką Ferdynand Wilkosz. Na jego biurku częściej jednak niż akta sądowe leżały rozprawy o rybach i skorupiakach. Wilkosz, człowiek ogromnej pasji i pracowitości, został jednym z pionierów ochrony przyrody w Polsce. Jego biuro było zarazem adresem Krajowego Towarzystwa Rybackiego, któremu prezesował przez wiele lat. Tak w 1907 r. wyglądała winieta Okólnika Rybackiego, wydawanego przez KTR:

Z tego samego okresu pochodzi rysunek Franciszka Mączyńskiego, ukazujący Kamienicę Lamellich zamykającą perspektywę Małego Rynku. Może Ferdynand Wilkosz tamtego dnia oderwał się na chwilę od redagowania któregoś swego rękopisu o zakładaniu stawów lub hodowli pstrągów, podszedł do okna i zauważył artystę ze szkicownikiem?

Tymczasem na parterze toczyły się interesy handlowe. W latach 1840-1915 działała tutaj Apteka pod Barankiem, wciąż dziś istniejąca, choć już przeniesiona o kilka domów dalej. Ponad dekadę po przeprowadzce apteki, w 1926 r. do kamienicy wprowadziło się przedstawicielstwo firmy rolniczej Czyżowskich. Tak ogłaszali się w 1930 r.

Narożny lokal zajmował sklep Wojciecha Olszewskiego, który był zdania, że jakość towaru należy wspomóc jak najszerszą reklamą. Oto jego anonse z lat 1910-1925:

Jego zapraszająco otwarte wejście, szyld i drewnianą witrynę widać na fotografii z 1934 r.

Powojenne życie kamienicy utrwalił Leon Getz - oto sień i dziś już zapomniana Jadłodajnia Staromiejska w podwórzu na jego rysunkach z 1956 i 1957 r.

><><><><><><><><><><><><><><><

Kraków, Poland 2 Mikołajska / 1 Szpitalna St Lamelli House, 15-19th c. taken on 28 November 2019

Named after the owners who joined four Gothic houses in one palace. That's how a Renaissance protagonist of a modern novel describes the house's earlier sight:

I exited the cemetery gate, turned right and along the cemetery wall headed toward Mikołajska St. At the corner of Szpitalna St and Fleamarket there was a ramshackle house avoided by respectable burghers, especially after dark. The reason was an infamous Rascal Tavern, the worst dive within the city walls. Mariusz Wollny. Kacper Ryx and the King of Alchemists. Kraków, 2012

The Fleamarket is todays Mały Rynek (Little Market Square) and the cemetery was dismantled soon after the Lamelli House got its Classicist facade by Karol Kriszkier it wears to this day. The house's medieval past resurfaced, though, when a renovation in 1975 revealed Gothic polychromy on a ground floor's ceiling. However, the rascals had been replaced by upright citizens, like a writer Franciszek Wężyk who lived his last years and died here, in 1862. Several decades later, a lawyer Ferdynand Wilkosz had his office on the middle floor. However, his desk was more often covered in treatises on fish and crustaceans than court files. Wilkosz, man of great passion and diligence, become one of pioneers of nature protection in Poland. His office was also the headquarter of the National Fishing Association he presided over many years.

[1907, headpiece of Fishing Circular published by NFA]

A drawing by Franciszek Mączyński, showing the Lamelli House at the far end of Little Market Square vista, is from around the same time. Perhaps on that day Ferdynand Wilkosz took a break from editing one of his works on making fishponds or breeding trouts, walked up to the window and noticed the artist with his sketchbook?

[Mączyński's drawing]

Meanwhile, a variety of businesses were ran on the ground floor. Pharmacy under the Lamb worked here in 1840-1915. It's still alive and well, though a few houses down the street nowadays. Over ten years after it had moved out, in 1926, the official retail of the Czyżowski Plant Breeding & Agriculture House moved in.

[1930, Czyżowski advertisement]

The corner shop was taken by Wojciech Olszowski's colonial goods store. He was of a firm opinion that the quality of stock needs to be supported by advertising as broad as possible. An archival photography shows the store's doors opened invitingly, its signboard and wooden window display.

[1910-1925 Olszowski advertisements] [1934 photo]

The after-war life of the house was memorized by drawings of Leon Getz.

[1957, ground floor's hall] [1956, Jadłodajnia Staromiejska (Oldtown Eatery, no longer existing) in the inner courtyard]

[girlmadegrave]

Silent Hill 2 (2001)