#bestida

[lizzaneia-elizalde]

And the other one is for Yandere cowboy Knoxx,inspired by the previous what if,

what if reader is an immigrant wanting to work a job with high salary that's why she was at Knoxx's town,and reader want to visit her family back at her hometown,will Knoxx come and how would he greet reader's family?will he be accepted?What would he do to achieve his rightful place beside reader without murdering reader's family?

Yandere! Cowboy x New in town! Teacher! Fem! Reader

WHAT IF: The reader goes back to the city, but this time with Knoxx?

Okay. For Knoxx not to go haywire by the prospect of darling going home, this meant that there will be an established relationship! So, the reader is still a teacher, and is actually together with Knoxx already. You're an immigrant from a foreign country. Guess which one?

This one will also be short!

Knoxx remembered the first time you got here in this town.

You, helping Red from getting washed away by the river, you in your teacher uniform, him staking his claim while putting a hat on you...

It felt so long ago.

Now, you're in a relationship with him.

He heard about your story from your own mouth.

An immigrant, you moved here in order to have a higher paying job. Especially that the country you came from had a weaker currency. So more money.

He admired your hardworking spirit, and vowed to help you as much as he can.

You're an amazing teacher. Despite being from a foreign country going to a small, tight knit town, everyone loved you. You're smart, kind, generous, and really good at teaching kids.

No wonder everyone was so on board with you dating Knoxx.

And, when you told Knoxx about your plans on going home AND introducing him, he was through the moon.

"Darlin! Are you sure? Then yes! I will gladly meet yer family!" He grinned, thinking of how it would be nice to meet the people who reared you to be such an amazing person.

The flight there was a bit scary, but Knoxx held you tight. Despite being rich, it was his first time flying. Because most of the time he was just in the town. The only time he left was for University.

You giggled, holding his hand and giving him the warmest smile with a squeeze on his hand.

"Calm down, okay?" You whispered, giving him a kiss on his temple that made him relax in your touch.

Touching down, he felt his heart pump wildly in nervousness.

He's a family man. The Wyatt's were known to be a tight knit family. So he's naturally eager to get the approval of yours too.

"Mama! I'm here!" You yelled.

Suddenly, footsteps raced towards the both of you and the gates opened.

"Iha! Come! Come!" Your mother, in her bestida, welcomed you back in her arms.

Your mother suddenly stilled, looking up at Knoxx who only flinched and bowed down.

"Hello missus! I am Knoxx, yer daughter's boyfriend." He said. His voice low and respectful. His cowboy hat perched on his chest.

"Ah! Knoxx! It's you, the cowboy! Ay, come in you too!" Your mother's thick accent comforted Knoxx, like a warm blanket covering him.

You both got inside the house, and the luggage were immediately taken by your siblings by the order of your mother.

"Is Papa here?" You asked.

"Ah, Papa's working. He's always busy you know." Your mother shooked her head. "Anyways, you both must be tired! Let's eat! I cooked sinigang."

Knoxx felt at home.

Your hometown is a province, filled with farmlands and ranches. It was the same as Knoxx's, and he knew he would have a great time spending time here.

"You have an amazing place 'ere, missus!" Knoxx said, looking around the knick knacks, medals, trophies, picture frames, and random memorabilia in your home. "It's very 'omely."

"Oh we try, cowboy." Your mother said. "Now come, let's eat."

Days passed by, and Knoxx integrated well with your family. Your dad likes him very much due to him being a rancher and also somebody well versed with farming. Your siblings treated him like a real brother, playing with him on the fields. Your mother spoiled him, cooking him your country's foods he never got to try.

Knoxx looked really happy.

And as you watched Knoxx help your father till the fields with a carabao and an old style tiller, you knew you found the man in your life.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Knoxx is sweet like that fr fr. He would never kill your family nor you. But, friends and acquaintances are not safe though LMAO

[zenoiredottore]

Hoyofam at home – brainrot headcannons

ZZZ

a baby

is currently being potty trained

Likes to help with the more pleasant chores

Starting to grow silver/gray hair like wise

Hogs the big screen tv and forces everyone to watch starlight knight with them.

T O Y  G U N S

NOT an ipad kid,, more of a tv kid since they like watching movies sm

The coolest kid's room you will ever see. there are a lot of toys and plushies

Diaper only type kid at home

L O U D

Has a robot nanny that’s just kinda there cuz SR thought it’d be cool

an entire crew dedicated to clean up after him

Spends a lot of time with their siblings, often getting to play with new products

Makes a huge mess when eating

Has its own art studio, fridge-worthy pieces of art  

DO NOT let into your room if you have action figures/plushies.

Very fascinated by computer stuff.

When they grow up they’re going to be the designated tech guy of the fam.

Themis:

Prettiest room

The largest closet and bathroom

Has both a work desk and a vanity.

Has those curtain thingys on her bed [princess bed]

Very colorful but it’s mostly pink and white

Has a couple of shrubs

Make up and skincare galore

Likes baking and the kitchen always smells good

Softest bed ever

Has a seating area by her window, like sofia the first’s

Likes to go shopping with Hi3

Reuses luxury packaging like reusable plastic bags.

Often uses said packaging as trash bags

Sleeps like aurora [perfect hair, perfume, back flat on the bed]

Likes to put food and cleaning products into their own cute containers [she’s just that girl]

Hi3:

Room’s a bit messy

Wears glasses at home [like the thick framed red ones]

Grandma fit [Bestidas with the fuzzy slippers]

Eats ALLAT

The gym is her sanctuary  

Can lift the most weights out of everyone

Zero percent brain cells when at home

She works out in her bestidas lolol

“Don’t talk to me before I have my coffee:p” Ahhss…

I like to think that she’s supposed to be retired but she keeps getting called to the office

Spends her days relaxing [cuz god knows kiana needs rest and so does hi3]

Has motivational quotes framed and hung in the hallways, themis always takes them down.

Second biggest closet

Spends a lot of time at her workshop designing mech suits as she pleases without the company filling down her creativity

Takes zzz to go visit the others at work

Long list of things she wants to do during retirement

Def doing a lot of “childish” activities [like lazer tag, bouncy castle, go karts, ball pits] because she felt like she lost a huge chunk of her childhood working. And when she got a bit of free time to have more fun she had to take care of genshin and themis.

Hangs out at the pool almost every day.

At home spa

Has this soap opera that she watches at 3 pm every day and ZZZ joins her.

HSR:

GAMER room

Has all the games you can think of [arcade, pc, playstation, mobile, you get it]

Mixes gamer food together…

Regularly makes battery acid

Doritos every where

His bed is levitated and under his bed is like a treasure trove of game stuff [merch,tapes,disks]

Doesn’t let housekeeping in, scared that something might break or get deleted.

Room STANK and STICKY

his closet includes multiple copies of the same thing, aside from meme shirts that he occasionally buys online somewhere.

Spends a lot of the money he earns on online games

Wears graphic themed video game underwear

Has a claw machine in his room that he can’t get prizes off of.

Games all night and complains about how he’s too tired to go to work

His shower is DRY

I like to think that even if he doesn’t shower often, he’ll still brush his teeth

Naps immediately when he gets home and repeats the entire thing, learning absolutely nothing.

Actually enjoys his job but there’s only so much energy drinks in the world for him

Likes designing new characters and kits

Absolutely loves his fanbase

Genshin:

Often gets to work earlier than everyone else

But if he feels like going with his siblings he’ll impatiently wait for them and yell n stuff

Doesn’t drink coffee believe it or not [only monsters can go to work at 5 am without having any caffeine and I think this fits him very much

Sometimes goes out for dinner alone when he’s planning on working extra time at the office

The best cook out of all the siblings. [things that genshin just does the best]

Doesn’t cook often but if someone asks him to make something he’ll get it right on his first try 80% of the time

Has a pet horse

Almost never at home

Business trips abroad often

Seeing him in regular casual clothes is like seeing a unicorn.

Probably has a skin condition where if he’s touching cheap fabric he’ll have skin rashes

Handles and prepares live sea creatures for dinner way too casually.

Once killed a live chicken that was running around the house by throwing a skewer through its head

Doesn’t like cleaning and will have the help pick up after him… he’s just snobby like that

No social life outside of work and business related matters

ZERO friends

Ig PJR is kind of a friend but they’re more so rivals

Every day is bring ZZZ to work day.

Sends ZZZ back home whenever they start getting sleepy

Works at the hoyoverse building, same with Themis and SR and whenever he finishes early he’d go hangout with them a bit

Doesn’t work out but does a lot of outdoor activities

Wishes he has more of an outdoorsy job

Regular movie nights and family vacations together

Always spend time with each other on weekends, all of them. Hi3 says that there will be zero working on weekends. But even when he’s working he’s still wearing suits. [Genshin breaks this rule a lot]

Closet filled with suits!!!

Owns way too many watches that he never uses to tell the time

Fancy tie clip collection

The shoes are DAPPER

His perfume collection makes me jealous

God I hate this jerk sm

Never uses his phone to look at social media [he never listens to his fan’s opinions…]

[upismediacenter]

LITERARY: Tagpi-tagping Sarili

"Ma, ayaw ko po nitong bestida!" Oo, namangha ako sa angking kagandahan ni Mama, At tuwing siya’y naglalagay ng kolorete sa kaniyang mukha, Tila siya’y nagiging isang makapangyarihang diyosa. “‘Nak! Lagyan kita ng liptint, halika.” Nabigyan ng kulay at buhay man itong mga labing namumutla, Pagtingin sa salamin, sarili’y halos hindi na makilala. Nakasuot man ng bulaklaking bestida, Pinagtakong man gaya ng mga reyna ng sagala,  Parang hindi talaga ako ito, ‘ma.  Tangan ang pait, ni hindi makaimik, Lagi na lang kailangang indahin ang nagbubuhol-buhol na hibla.  “Magsuklay ka nga ‘nak, mukha kang bruha,” Naroon sa lamesa ang gunting ni Mama… At mamaya, kapag sa bahay ay lumisan siya— Biglang gumaan, biglang lumaya Hindi ko inakalang itong aking buhok pala ang humihila sa akin paibaba At sa bawat paghaplos ng hangin sa aking batok Nawawala na ang pangamba at takot Sapagkat bagay man sa aking mga kalaro ang mala-prinsesang tirintas  Hindi ako sila. Hindi iyon “ako.”  Kaso— “Hala! Anong ginawa mo? Sayang ang ganda mo!”

Palagi kong nahuhuli ang sarili na napapatitig Sa isang kaklaseng namumukod-tangi Nakakaakit ang kanyang mga ipit sa buhok at nakalawit na hikaw Kaya isang araw, siya aking ginaya Sinuot ang nag-iisang pares ng hikaw  Sa ipit ng buhok, tiniyak na walang makakatakas na hibla Natuwa man si Mama, ngunit hindi ito ang aking inakala: Hindi ko maintindihan bakit sa kanya ito’y maganda, Pero kung sa akin, sarili’y hindi makilala.  Ginagaya ang pasusuot ng daster ni Mama, Nahirapan magpintura ng kuko at magsuot ng palda, Inayos ang pagkilos nang mayumi, pero hindi ko talaga kaya. Malapit naman ako sa mga kaklase kong babae, Ngunit hindi ko nadarama na ako ay tulad nila. Alam ko na sa sarili ko na hindi talaga ito para sa akin, Pero bakit ang hirap para sa kanilang intindihin? Sa paaralan ay hindi pinayagang tumayo sa kabilang pila Kaya ako lamang ang nakapantalon sa karagatan ng mga palda. Natuto na lamang isantabi ang mga reklamo Kaysa harapin na naman ang mga sermon at mga tukso. Kailan nga ba ako naging tiyak sa aking damdamin? Ito ba’y noong nasilaw ako sa kanyang kagandahan at nakintal siya sa aking isipan? Noon bang napuyat sa kakaisip sa kanyang katawan at napagtantong siya’y napupusuan? Ngunit kahit puso ko'y palagay na, katawan ko'y nanatiling nakahawla. Pagbangon mula sa kama'y dumiretso sa pagligo; Nanghihinang pinaagos ang dugong kinamuhian.  Itinaklob ko ang tuwalya sa katawan upang di na ito masilayan. Sampung minuto pa sa banyo, nakatitig lang sa salamin - Tumambad ang pagmumukhang alam kong hindi akin. Nagbihis at nilabhan ang kumot na natagusan; Nayayamot na kinuskos ang ipinilit na pananagutang Tinamo't pinasan buhat sa aking kapanganakan. Napadaan sa hiraya ang isang kakaibang pigura: Iba ang katawan, ngunit wangis ko'y tulad ng kanya. Ang hulma'y hindi kumurba o tumagas ng pula. Ninais kong maging siya. Siya ang daan ko sa paglaya. Paglaya na sa isang paraan ko lang makakamit; Dalang ginhawa nang makitang walang mantsa sa kumot na punit-punit. Hawla na aking tinakasan upang pagkilala sa sarili ay mabingwit; Hindi na maririnig ang “with wings?” dahil hindi na ito magagamit. Nagsimulang bumili ng gel para sa buhok na bagong gupit; Aking mga damit ay sa balikat na umiipit. Komportableng isuot ang preskong jersey ni Itay, tindig ay maskulado; Habang suot ang hiniram kay Kuya na sumbrero. Kahit ako ay pinagtitinginan, akin silang kikindatan; Kaya sila nalilito kung si Daniel Padilla ba ang kanilang nasisilayan. “‘Yan na ba yung anak ni Aling Celie?” Sabihin man ng Marites dyan-dyan, Isang malaking ngiti ang ibabalik sa kanila nang marahan. Hindi na nakakulong sa komento ng iba kahit sabihin man nilang sayang ang aking ganda. Kung hindi sila ang namimilipit tuwing darating ang regla, Wala sila sa posisyon upang manghusga. Walang namang dapat ikahiya sa pagiging babae; sadyang hindi lang ako rito kampante. Si Mama ay maganda pa rin sa aking mga mata,  Ngunit nakakaguwapo itong bigote kong patubo na. Ang pagkawala sa ibang identidad na nasa loob ko, Natatanging paraan para mahalin ang sariling ako.

[tito-art20]

Sayaw ng Saranggola

Si Bob De Magiba ay isang karaniwang college student sa Unibersidad ng Santo Tomas. Mahilig siyang mag-aral at tahimik na tipo ng tao. Kadalasan, nagbababad siya sa library o kaya’y naglalaro ng chess sa may lilim ng mga puno sa campus. Hindi niya inaasahang sa isang simpleng kite flying contest ay magbabago ang kanyang buhay.

Isang Sabado ng umaga, napagpasyahan ni Bob na magpunta sa Luneta Park upang mag-relax. Doon, nagkataong may kite flying contest na ginanap. Napakaraming tao ang dumalo—mga pamilya, magkakaibigan, at mga magkasintahan. Habang nakaupo si Bob sa isang bangko, natanaw niya ang isang babaeng nagtitinda ng ice cream. Agad siyang nakaramdam ng pagka-uhaw at lumapit sa tindahan. Sa kanyang paglapit, napansin niya ang isang grupo ng mga tao na abala sa paglipad ng kanilang mga saranggola.

Sa gitna ng mga tao, nakita niya si Suzie Gallant—isang magandang dalaga na may mahaba at alon-alon na buhok. Suot niya ang isang puting bestida na hinahampas ng hangin habang masiglang pinapalipad ang kanyang makulay na saranggola. Namangha si Bob sa kagandahan at kasiglahan ni Suzie. Parang isang eksena mula sa pelikula ang kanyang nasaksihan.

Dahil sa kanyang pagka-aliw, hindi niya napansin na malapit na siya sa grupo nina Suzie. Sa kanyang paglapit, natapakan niya ang tali ng saranggola at napigtal ito. Ang makulay na saranggola ni Suzie ay mabilis na lumipad palayo, dahilan upang magtawanan ang mga tao sa paligid. Agad na hinarap ni Suzie si Bob, na lubos namang naguluhan at nahihiya.

"Pasensya na," ang bungad ni Bob, sabay kamot sa ulo. "Hindi ko sinasadya."

Tumitig si Suzie kay Bob, at sa halip na magalit, ngumiti siya. "Ayos lang, mukhang aksidente lang naman. Baka pwede mo na lang akong tulungan humanap ng bagong saranggola?"

Hindi makapaniwala si Bob sa kanyang narinig. Agad siyang pumayag at sinamahan si Suzie sa mga tindahan ng saranggola sa paligid ng Luneta. Sa kanilang paghahanap, nagkuwentuhan sila at mas nakilala ni Bob si Suzie. Nalaman niyang isa rin pala itong estudyante sa kalapit na kolehiyo at may hilig sa sining at musika.

Habang naglalakad, napansin ni Bob na magaan ang loob niya kay Suzie. Pakiramdam niya'y matagal na silang magkaibigan kahit ngayon lang sila nagkakilala. Matapos makabili ng bagong saranggola, sabay nilang pinalipad ito. Habang tinitingala ang saranggola, naramdaman ni Bob ang unti-unting pag-usbong ng kanyang damdamin para kay Suzie.

Dumaan ang mga linggo at mas naging malapit sina Bob at Suzie. Madalas silang magkita at magpalipas ng oras sa iba’t ibang lugar sa Maynila. Naging inspirasyon ni Bob si Suzie sa kanyang pag-aaral at personal na buhay. Si Suzie naman ay natutong magtiwala at magbukas ng kanyang puso kay Bob.

Isang araw, habang nasa Luneta Park ulit sila, nagpasya si Bob na aminin ang kanyang nararamdaman. Sa lilim ng isang malaking puno, habang pinagmamasdan nila ang lumilipad na saranggola, sinabi ni Bob ang kanyang pag-ibig.

"Suzie, simula noong araw na nagkita tayo dito, hindi na kita matanggal sa isip ko. Mahal na kita."

Nagulat si Suzie sa pag-amin ni Bob, pero hindi ito nagtagal at ngumiti siya. "Alam mo, Bob, naramdaman ko rin yun. Mahal din kita."

Niyakap ni Bob si Suzie ng mahigpit. Sa kanilang likuran, ang saranggola ay patuloy na lumilipad sa kalangitan tulad ng kanilang pagmamahalan na umabot ng mataas at matayog.

Makalipas ang ilang taon, sa parehong lugar kung saan sila unang nagkakilala, ikinasal sina Bob at Suzie. Ang kanilang kasal ay ginanap sa Luneta Park, at ang tema ay kite flying. Ang kanilang mga bisita ay nagpalipad ng mga makukulay na saranggola bilang simbolo ng kanilang pag-ibig na patuloy na lumilipad at nagliliyab.

Si Bob De Magiba, ang tahimik at masipag na estudyante, ay natagpuan ang kanyang tunay na kaligayahan kay Suzie Gallant, ang babaeng kanyang nakita sa isang simpleng kite flying contest. Sa kabila ng lahat ng kanilang pinagdaanan, pinatunayan nila na ang pag-ibig ay minsang dumarating sa hindi inaasahang pagkakataon, at tulad ng isang saranggola, kailangan lang nitong paliparin at hayaang tangayin ng hangin patungo sa mas maliwanag na kinabukasan.

[ewuzebe-eqnosude]

tra(n)slacion: reminds me of visitin' 'em 😗 Kissing of the Feet 👣 after dreamin' a Nazarene ☻ [Portuguese: dungaw = view, dungawi = to view; bestida = clothing, bestidaha = to clothe; hadok = kiss, hadoka = to kiss].

https://www.cnn.com/ 》 asia 》 philippines - black nazarene

👑 doodlin' 'em 20in. diamond crown & floor tile in various shape & color ₩ wrap fabric for PRINCE Jesus @ PADRE Pio's station(e)ry then bin 🗑.

[jedidiahwrites]

Maganda Ka.

Maganda ka. Hindi dahil sinabi ko. Hindi dahil sinabi ng iba. Hindi dahil sa suot mong bestida. Hindi rin dahil sa mga alahas mong magara.

Maganda ka. Maganda ka mula sa pagmulat at pagpikit ng mga mata.

Maganda ka hindi dahil sa gusto ka. Maganda ka hindi upang ikaw ay aluhin. Maganda ka dahil iyun ka.

Kaya huwag kang mag-alala, Lumipas man ang panahon, Magbago man ang lahat, Ang kagandahan mo'y lalo lang umuusbong.

Maganda ka.

[eldest-daughter-since2000]

Ayaw ni daddy ng umiiyak. Sabi niya kasi malas daw sa business. Dati pa, lagi kong pinipigil umiyak lalo na 'yung may tunog kasi lalo siyang magagalit. Hindi nagtagal nakasanayan ko na. Medyo madali lang din pala. Ang sikreto ay dapat hindi mo dapat tignan ang mukha ng taong nagpapaiyak sa'yo. Tumingin ka lang sa kawalan habang binablangko ang isip o inilalayo sa kanila.

Kapag nag-aaway sila ni mommy, pinipigil kong umiyak at pinipigil kong malungkot. Ayokong malungkot na nga ang nanay ko pero ako pa rin ang patatahanin niya.

Kapag nag-aaway sila, buong tapang kong nilalakad ang madilim na kalsada ng village namin para hanapin at pauwiin si mommy.

Hindi para magbati sila ni daddy, kun'di dahil nag-aalala ako sa kaniya.

May laging bilin si mommy, sabi niya 'wag na 'wag makalalabas kung ano ang meron sa bahay.

Masama raw kasi 'yon, hindi daw dapat ipinagkakalat.

Pero, hindi ko nasunod. Ikinuwento ko kay Angel. Magkahalong takot at gaan ng loob ang naramdaman ko.Nung panahon na 'yon ramdam kong pareho kami. Pareho kaming batang ligaw kung bakit gano'n ang nangyayari sa matatanda. Pakiramdam ko may kasama na ako. May nakakaintindi sa akin. Hindi pa rin ako umiyak pero 'yung gaan na naramdaman ko mas higit pa sa pag-iyak.

Dumating 'yung punto na, siguro napagod na rin si mommy. Hindi niya na rin siguro alam anong nangyayari at tinamaan nang malakas na pagsisisi. Hindi ko pa naiintindihan noon, umiiyak pa ako kapag nagagalit siya sa akin. Kapag sinasabi niyang kasalanan ko. Kapag sinasabi niyang kung hindi dahil sa akin hindi siya mahihirapan. Akala ko ang sama niya para maramdaman 'yon. Umiiyak na lang ako sa loob ng kumot sabay dasal kay Lord. Sabi kasi ni mommy kapag bata ka, mas malakas ka kay Lord. Kaya naisip kong sulitin. Gabi-gabi kong dinadasal na pag-gising ko wala na ako.

Natatandaan ko pa, tinatanong ko si nanay (lola ko) kung ano kayang gagawin namin ni Lolo kung nabubuhay pa siya at nakilala niya ako. Sabi niya, sigurado daw siyang ako rin ang paboritong apo ni lolo. Dadalhin niya raw ako sa lawa para mamangka. Tapos manghuhuli kami ng tutubi. Tuwang-tuwa ako kahit sa mga kuwento. Lagi akong nagpapakuwento kay namay kung anong mga paboritong gawin ni Lolo. Hindi ko pa nakikita kahit picture niya pero pakiramdam ko ako nga ang paborito niyang apo.

Si nanay ang shield ko. Lagi niya akong niyayakap kapag hinahabol ako ng palo ni mommy. Lagi niya akong pinagtatakpan sa mga kasalanan ko. Lagi niya akong sinasamahan kapag natatakot ako. Lagi niya akong pinapatahan kapag umiiyak ako. Sabi niya ako ang paborito niyang apo. Paborito ko rin si nanay, hindi dahil siya lang naman ang lola ko kun'di dahil iniintindi niya ako kahit na madalas mahirap at nakakapagod.

Mahilig maglakad si nanay. Sabi niya masaya raw kasing paanooring mabuhay ang mga tao. Bonus na lang kapag may magagandang halaman sa daraanan.

Natatandaan ko pa rin ang makulay niyang pedicure. Ang polka dots niyang bestida. Ang puti at maiksi niyang buhok. Ang pagtula niya kapag oras na ng merienda. Ang pagkahilig niya sa halo-halo. Ang paborito niyang binangkal. Ang pagyapos niya sa akin sa gabi kapag hindi ako makatulog. Ang paglalagay niya ng bimpo sa likod ko kapag papasok sa school.

Ilang taon na, pero matingkad pa rin ang mga kulay. Naandito pa rin ang amoy.

Minsan tinatawag ko siya, gusto ko lang ng kausap. Gusto kong ikuwento sa kaniya anong nangyari sa araw ko, kung saan taimtim siyang makikinig. Minsan gusto kong isumbong sa kaniya ang mga hirap ko tapos iintayin kong sabihin niyang "okay lang 'yan" sabay yaya sa aking kumain ng halo-halo. Minsan gusto kong magpasama sa kaniya kapag natatakot ako, tulad nang dati pero hindi na sa multo.

Madalas ini-imagine kong nagbabakasyon lang si nanay sa malayong lugar.Kung saan mayroong magandang dagat. Ini-imagine kong magkasama sila ni lolo, namamangka. Tulad ng kinuwento niya sa akin dati kung paano sila magpalipas ng oras.

Madalas naiinis ako sa sarili ko. Duwag kasi ako nung bata ako at alam 'yon ni nanay. Kaya siguro hindi siya nagpapakita sa akin maging sa panaginip ngayon. Minsan sa isang buwan, inaalala ko ang lahat ng mga kuwento ni nanay at si nanay. Parang bahay na nirerepaint para hindi pumutla ang kulay.

Kung nandito si nanay, hindi siya makakapaniwalang hindi na ako takot sa multo.Sasamahan niya akong tikman ang bawat halo-halong makikita namin. Siguro, maeejoy niya ang spoken words poetry. Papakinggan niya bawat kuwento ko kahit mahaba. Sasamahan niya akong maglakad sa umaga.

[themagical1sa]

sa yung making you flutter post, here's mine:

magandang binibini, maari ba kita maisayaw sa prom?

Tagalog -> English: pretty lady, may I dance with you in prom?

Aba aba, si anon deretsahan ang diskarte!

[Oh oh, anon's way is straightforward!]

Fluster score: 60%

Kailan prom niyo? Ihahanda ko ang bestida ko.

[When's your prom? I will prepare my dress.]

Want to try to make me flustered via my askbox?

[st-joan-of-arc-22-23]

Semana Santa 2023: Bakasyon sa iba’t-ibang destinasyon kasama ang buong pamilya

Ang Semana Santa ay panahon na kung saan tunay na ipinakita ni Hesus ang Kanyang pag-ibig para sa atin sa pamamagitan ng kanyang kusang loob na pagtanggap ng parusa na dapat sana ay para sa atin. Sa panahong ito ang PAG-KAKAISA at  PAGMAMAHALAN ang dapat na nananaig sa bawat puso ng tao.

Ito ang panahon kung saan nabibigyan ang mga tao ng pagkakataong makapagpahinga kasama ang pamilya at panginoon. Kaya naman ang aking Pamilya ay napag-isipang mag bakasyon sa iba’t ibang destinasyon sa loob lamang ng tatlong araw, sa loob ng maikling panahon na iyon ay naging masaya ang aming paglalakbay sa iba’t ibang destinasyon lalong lalo na dahil kasama ang buong pamilya at ang Panginoon.

Sa aming bakasyon, ang una naming destinasyon ay sa Marguez Hot and Cold Spring Resort, Esperanza, Sultan Kudarat noong Abril 6, 2023. Kami ay nag swimming at matagal na bumabad sa mainit na tubig na kung saan ay nagbibigay ng benepisyo sa aming kalusugan. Sa resort na ito ay may apat na swimming pool, dalawa ang para sa mga bata na mainit at malamig, at dalawa din para sa mga matatanda na mainit at malamig. Masasabi kong ang kanilang CR ay hindi naging komportable sa amin dahil sira ang mga pintuan at walang ilaw. Nagkaroon din ng kakapusan sa mga lamesang kanilang pinapa-rentahan dahil sa dami ng turista. Pagkatapos naming maligo ay umuwi na kami dito sa Koronadal.

Pagsapit nang umaga, Abril 7, 2023 bumyahe kami papunta sa aming ikalawang destinasyon na kung saan ay maraming dumadagsang turista sa panahon na semana santa dito, sa Divine Mercy Shrine, Lake Sebu, South Cotabato. Nang dumating kami sa Divine Mercy Shrine ay napagpasyahan naming kumain muna ng pananghalian sa kanilang cafeteria bago umakyat sa taas at mag-alay ng panalangin.

Habang paakyat kami sa hagdan maraming turista ang kumukuha ng litrato sa mga santong naka palibot doon habang sinusunod ang mga alituntunin ng Divine Mercy Shrine na kung saan habang kumukuha ng litrato ay dapat maging pormal at bawal gumamit ng mga wacky poses. Bago rin umakyat sa hagdan papunta sa shrine ay dapat ang mga kababaihan ay naka palda o bestida na hindi maikli. Nang makarating kami sa tuktok ay isa-isa kaming kumuha ng mga kandilang may kulay na may kahulagan at nag-umpisang sindihan ito at mag-alay ng panalangin sa Panginoon. Bago kami bumaba ay kumuha kami ng Healing Water sa ilalim ng imahe ni Hesus.

Pagsapit ng hapon ay bumyahe kami patungo sa aming pangatlong destinasyon, sa Pacman Beach Resort Complex, Maasim, Sarangani. Magdadapit-hapon na nang kami ay makarating doon. Kami ay nag night swimming at naglaro ng beach volleyball. Pagsapit ng umaga, Abril 8, 2023 ay doon na nagsimula ang highlights ng aming bakasyon kung saan kami ay sumakay sa Banana Boat at Butterfly Boat. Marami pa silang beach activity tulad ng Kayaking, Snorkeling, Underwater Helmet, Scuba Diving, at Fish feeding, na siguradong mag eenjoy ka, subalit hindi namin ito na subukan lahat dahil maraming mga turista and dumayo at limitado lamang ang kanilang mga equipment. Pagdating naman sa kanilang mga CR ay walang sapat na tubig at sa liguan ay hindi ka komportable dahil naka shower curtain lamang ito at marumi pa. Bago sumapit ang tanghali ay umuwi na kami.

Habang kami ay pauwi napagpasyahan naming dumaan sa SG Farm, Tupi, South Cotabato, ang aming pang-apat at panghuling destinasyong dinayo. Sa labas pa lamang ng Farm ay masasabi mo nang maraming mga tao ang dumayo sa araw na iyon dahil sa traffic at pahirapan ng pag-parking ng sasakyan. Nang makapasok kami sa loob ay di maiwasang mamangha sa ganda ng mga bulaklak at mga estraktura doon, ang mga camera ay nagsisilabasan. Picture doon, picture dito. Maraming tao ang nasa loob na kung saan ay mga nagsisik-sikan sa mga food stall. Pagkatapos naming maglibot at kumuha ng mga litrato ay kumain kami at pagkatapos naming kumain ay biglang umulan. Nang humina na ang ulan ay napagpasyahan namin na umuwi na. At dito nagtatapos ang aking karanasan sa paglalakbay sa panahon ng semana santa.

Masasabi kong mas masayang gumala kung kasama mo ang iyong pamilya at may gabay ng Panginoon sa lahat ng inyong lakad.

-Gaspar, Angel Kate M.

[sarahpen]

The Untold Story Of Your - Character Sketch by Sarah Joy Glorioso

She was like a shot of espresso, she’s incredibly energetic and enthusiastic and she had this sense of play and fun which was incredibly exciting.  She always sat outside our house early each morning and afternoon and carried that wooden chair herself. She would take out her favorite chair and sit in the sun, talking to people who passed by. She would sometimes sit outside all day, with that tired smile on her wrinkled old face and she was 70 years old . I enjoy spending my afternoons with her, sitting by the window and resting and playing with her white hair, significant of being older. Sips on tea slowly while I listen to the stories she tells me. All the fascinating stories about her childhood and her siblings.  My eighteen years of my life I have met many wonderful people. There has been this one person who had the ability to make a special impact on my life that will last a lifetime. She has played the role of my mother throughout my life. She has had a profound influence in my life and made me a stronger person. She encouraged me to be the woman I want to be. This lady is known as my grandmother.

        She is perfect in every way; the way she styles her elegant bestida dresses and with her abaniko, the way she moves, the way she behaves, the way she speaks, etcetera. Sometimes, I just think that it could be great, if I could be a little bit of what she is. Her great personality is full of other amazing qualities. A shining example of the person I want to be. She is over four feet tall, 65 kilos and very kind. Her sweet demeanor helps us win over anyone’s heart she comes across. As a child, I always used to hold her delicate and soft hands with perfectly brown skin. My grandma had always had a sense of fun. She had smiling eyes and a sincere heart. She was tiny but still had a great sense of humor with her exuberant character. She was very extroverted, and I could always rely on her intelligence when I needed advice. She had deep brown eyes which looked like melted brown chocolate and full of unspoken stories. An extraordinary individual who knows me inside out, using her pearls of wisdom to guide me to success. It was such a different house without my grandma, and I realized how special she was to me. Her bright smile, her tinkling laugh and her warm welcome felt very absent. There was no emotion in the house. It felt like it had been sucked out.

      The patient lady that my grandmother is, and proud to say Reynalda Salvadora her name. She has been through different times, worlds and hardships, but remains strong as ever. Even though she has grown up time apart from me, she always makes sure to keep up with me to not miss out on anything. Her birthday is so important to us, she was born in Camarines Sur in 1970 March 25 in a small town of Buhi the day which my guardian angel was born. I can recall listening to my grandmothers’ tones of voice and their laughter. I mimicked their mannerisms, style of dress, and even the way they decorated the table for Christmas. I describe her as a goodfriend. She would wake me up on school days and prepare a simple breakfast. It was also a lot of work sometimes, bringing in the straw, planting potatoes or other work in the fields , hot, dusty and exhausting days farming was our occupation back then. Because of financial stability, both of my grandparents' just earned high school graduates education degrees. I still sometimes feel a bit like a farmer’s kid though my parents did not work there

        She recites in a very sing-song manner and reads sacred literature while seated in front of the temple she has discovered inside the home. She was a religious woman , as she spent her time in the temple reading the scriptures. Woman who loved her traditions and culture. With her one hand, her habit was always telling the beads of her rosary. Spent most of her time reading the holy books whether at home or in the temple. She spent her time spinning wheels and reciting her prayers also. My favorite talent of hers is when I think of my grandma, I think of creativity. I think of working on sewing, and cooking in the kitchen.  I simply love watching her savor her food and cherish it. She is often the first one to the dinner table but always the last one to leave. She makes sure no one eats alone so she sits till the very end. One thing I will show is the relationship between my grandmother’s diabetes and her mental health. I feel that my grandmother is suffering from depression due to a variety of reasons but primarily because of her health issues. My grandmother stated that she feels hopeless because of her health issues. She does not have insurance and is unable to get the proper medical treatment because she does not have the money. I just hope that her condition does not worsen before I’m able to assist her financially.

          As I missed my grandmother, I began to think of all the wisdom and examples she set for me. Today, I’m sharing with you how my grandmother was clean. Actually, I don’t think there is a word clean enough to describe her. I’d trust eating from her floor before eating off my counters. I mean, who washes their windows every week and scrubs the driveway and patio with Tide? My grandmother, that’s who! One thing I will always remember about her house: it was immaculate. There was order and a place for everything.

[sheltiechicago]

Bestida Pier

Photographer: Tiago Marques

[tornasundertoha]

sometimes therapy is imagining you are a Filipino living during the Spanish colonization era and you are trans and you are gay and you have fallen in love with the neighbours' handsome son, and maybe you sometimes look through the bintana of your home and spy him playing his gitara to his cat, maybe he smiles and that makes you smile softly along with him, maybe he is distracted by your curtain moving in the adjacent window and he happens to catch your eye. maybe you blush and you try to hide but eventually raise your hand in a meek little wave. maybe sometimes you wonder what it would be like to be him. to be with him. sometimes the sayas you wear can be too tight for your large boy heart, sometimes you just want to tear up the fans and the pulbo and the bestidas you wear and throw them into the wood na sinisiga ng kapitbahay mo. maybe you don't understand why you yearn men and also to be men. maybe you never will. maybe you wish in your next life you will.

[ros4rt]

Balete white lady

May sabi-sabi na kumakalat sa bayan namin tungkol sa isang babaeng walang mukha na naka suot ng puting bestida. Kuwento ng mamaat papa ko, simula nang bata pa sila ay mayroon ng puno ng balete sa liblib na daan palabas ng bayan at halos lahat ng mga dumadaan doon sa kalagitnaan ng gabi ay nakikita ang babaeng nakaputi at naaaksidente. Ang iba'y namamatay at ang mga nabuhay ay takot ng dumaan doon sa kalagitnaan ng gabi, ayaw makitang muli ang babae. Tinawag nga nila itong white lady.

Labing walong taon na ako at hindi naniniwala sa mga kuwento-kuwento tungkol sa mga multo dahil hindi pa naman ako nakakita ng multo. Maniniwala lang ako sa isang bagay kung ito'y nakita ng dalawang mata ko o hindi kaya'y nahawakan ng palad ko.

"Inay!" tawag ko sa aking lola. "Alam niyo po ba kung bakit na roon ang babaeng walang mukha at naka bestida ng puti?" puno ng kuryosidad na tanong ko.

Lumingon si lola sakin at niyaya akong umupo sa tabi niyang bangkito. "Kuwento noon ng aking inay ay isa siyang napaka gandang dalaga na naaksidenteng namatay sa liblib na daan na iyon. Subalit hanggang ngayon ay walang nakakaalam sa totoong pangyayari sa babaeng nakaputing bestida." Pahayag ni lola at pagkatapos pinagpahinga ko na siya sa kaniyang kuwarto.

Nagtungo ako sa labas ng bayan upang makipagkita sa mga kaibigan ko dahil isa sa kanila ay kaarawan niya at bumili ng mga gamit at bitamina nina lola at lolo. Nagabihan na ako dahil sa kasiyahang naganap at halos kalagitnaan na din ng gabi. Inaya nga nila akong matulog na nalamang doon ngunit tumanggi ako. Hinatid na lamang nila ako sa bungad ng bayan namin. Maglalakad ako papunta sa bahay at malalampasan ko ang puno ng balete kung saan na roon ang white lady. Hindi ako takot, masnatatakot ako sa mga taong maitim ang budhi.

Nang nakatapat ko na ang balete sa amin. Wala namang kakaiba sa puno. Madilim dahil sa makapal niyang dahon. Tinitigan ko ito at hinahanap ang babaeng walang mukha at naka bestidang puti.

Nagulat na lang ako nang may tatlong lalaki na nakatayo sa likod ko. Hindi ko sila masyadong makita. Tiningnan ko lang sila na may pagtataka. Magsisimula na sana akong maglakad pero hinawakan ako sa braso ng isa sa mga lalaki. Hindi ko masilayan ang kanilang mukha dahil sa sobrang dilim. Inaasahan ko sana na ang white lady ang makita ko ngunit mukhang mali ako.

"Ano pong kailangan niyo? Saka pakibitay po." may galang ko pang tanong.

Hindi sila nagsalita.

Hinigit ko ang aking braso at handa ng tumakbo pero nakaramdam na lang ako pagtama ng matigas na bagay sa ulo ko at bumagsak na ako.

Pumikit ako. Nagdasal na sana ay mayroong tumulong sa akin. Rinig ko man ang pagpunit nila sa damit ko ay mariin pa rin akong nakapikit umiiyak, nakiki-usap at sumisigaw nang saklolo.

"Huwag po! Tama na! Nakikiusap ako! Tama na!" hiyaw ng isang babaeng maganda ang boses ang narinig ko. Siguradong hindi iyon nanggaling sa akin pero naramdaman ko rin ang paggalaw ng labi ko. "Nakikiusap ako!" minulat ko ang aking mata. Humahagulgol ako. "Paki usap!" nagsasarili ang labi ko. Pinilit kong tumayo pero nanghihina ako at muli namanhid ang ulo ko dahil sa matigas na tumama. Ramdam ko ang mainit na likidong sumusirit. Hindi ako makagalaw. Naririnig ko silang nag-usap ngunit hindi ko sila maintindihan iba ang lenguwaheng gamit nila.

"Enterrémosla." ito ang narinig ko bago ko narinig ang pagpala at paghakot nila sa lupa.

Ililibing nila ako? Tanong ko sa aking sarili. Sa loob-loob ko'y sumisigaw, nagwawala. Gusto kong makalabas pero ang katawan ko'y hindi nasang-ayon.

"Rosa! Gising!" minulat ko ang mga mata ko at bumungad doon ang lola ko. Hindi maipinta ang mukha niya. Halatang nag-aalala. "Apo, diyos ko! Anong nangyare sa iyo? "

"Anong nangyare, inay. Bakit ako nandirito?"

"Nakita ka ng iyong tiyo na nakatayo na lang sa harap ng puno ng balete na parang wala sa sarili at nang ikaw ay naka uwi na tatlong araw ka namang hindi gumising sa pagkakatulog. Para kang isang bangkay sa nagdaang tatlong araw." Kuwento ni lola habang hinahaplos ang buhok ko.

[emmaralesser]

Mi Oc Arial Bestida como Error Sans

[abibiyuki]

Skl

Lagpas 12 oras na pero umiiyak pa rin ako. Maaga akong nagising kanina dahil sa panaginip ko. Simula pa lang ng araw pero humahagulgol na ako.

3days ago na yung 40days mo. At naalala ko na habang nagdadasal at binabanggit yung, "Kaawaan at patawarin ang kaluluwa ni Lolita na yumao na." eh walang humpay ang tulo ng luha ko. Para akong sinasampal ng reyalidad na wala ka na talaga.

Kaninang umaga, Napanaginipan kita Ina. Nandoon ako sa bahay mo, pero ang itsura eh yung itsura noong bata pa ako. Nung buhay pa si Papa Lolo, nung meron ka pang tindahan na ngayon eh office na ni Tito. Hinahanap daw kita dahil aalis tayo pero sabi ng pinsan ko ay, "Umalis na. May kasama." Nalungkot ako. Pero agad kitang nakita. Suot ang paborito mong bestida.

Me: Ina! San ka nagpunta? Sabi mo aalis tayo? Porke may bago kang kasama iiwan mo na ako?

Ina: (Ngumiti) I miss you, Apo!

Me: I miss you too, La!

Sabay ng yakap at paghalik mo sa akin.

Ayokong kumawala pero bigla akong nagising.

Di ko alam bakit sa panaginip ko hindi ko naiisip na wala ka na. Na talagang iniwan mo na ako. Buhay na buhay ka sa panaginip ko. Lalo yung pag ngiti mo.

Siguro, nagpapaalam ka sa akin dahil di tayo nagkaroon ng pagkakataon na magkita o magkausap bago ka mawala. Siguro gusto mo ipaalam sa akin na maayos ka na. At masaya ka na. Siguro gusto mong tulungan akong tanggapin na wala ka na talaga.

Miss na miss na kita. At mahal na mahal na mahal kita. Di ko alam paano ko kinakaya, pero ikaw din ang ginagawa kong lakas.

Balang araw, magkikita tayo ulit. Tayo nila Papa Lolo. Di na ako aalis sa tabi niyo.

[datura-tea]

a tag game!

tagged by @the-desert-dancer​; thanks so much!!

nickname: peri

zodiac: im an aquarius sun, capricorn moon

height: 5′ 2″ :(

hogwarts house: if i must.... ravenclaw

last thing i googled: “emily ortal” for the six fanarts thing 

song(s) stuck in my head: happy by mitski! 

number of followers: around 1.9k? im thinking of doing an art giveaway if i hit 2k haha

dream job: honestly i just want something pays well 

currently wearing: a bestida from my grandmother lol

favorite fanfic author: oh i don’t read much fic anymore :( but i gotta mention that @meanoldauthor​‘s fics are just *chef’s kiss*

favorite instrument: alas, i was not blessed with any musical ability

aesthetic: dark lipstick, statement earrings, cute jackets 

favorite song: just one? famous last words by mcr

favorite animal noise: when my cat goes “mrrp!”

random: my favorite food is kare-kare!! also have this wip of kiwi

i tag the girl reading this ♥