#smetvrees

[homoerotisch]

waarom nederlands beter is dan engels, door victor frölke

Wacht, is er ook al geen woord voor ‘hals’ in het Engels? Toch best een belangrijk lichaamsdeel zou je zeggen. Throat is echt iets anders, en neck is, nou ja, een nek.

Mijn stokpaardje aan de borrel- en eettafel, als het weer eens over de teloorgang van het Nederlands gaat, is dat het Engels geen woord voor ‘gunnen’ heeft, ook best een belangrijk woord. In ieder geval voor ons, de gebruikers. Voor ‘misgunnen’ hebben Engelstaligen dan wel weer een woord: begrudge.

Laatst had ik Amerikaanse vrienden te eten, en hoewel mijn Engels niet slecht is (dat denkt elke Nederlander, niet altijd terecht), stond ik toch weer met een mond vol tanden (heerlijke uitdrukking), toen ik ze „smakelijk eten” wilde wensen. Aan enjoy heb ik een broertje dood (idem); dat vind ik ook meer iets voor een masseuse om te zeggen, voor de happy ending.

Leenwoorden

Legio zijn uiteraard de gevallen waarin wij geen woord hebben voor bijzonder nuttige Engelse begrippen. Uiteraard, want als native Dutch speakers weten wij maar al te goed waar onze taal tekortschiet. Het Nederlands barst van de Engelse leenwoorden. Privacy is een bekende, understatement een andere. Maar wat te denken van anal? Ik merk dat die term nog niet helemaal is ingeburgerd. Wie iemand die eindeloos doorgaat over details toevoegt: „Doe niet zo anal!”, kan rekenen op een opgetrokken wenkbrauw. Ik heb dat woord overgehouden aan mijn tijd in New York, de hoofdstad van de naoorlogse psychoanalyse. Anal verwijst naar Freuds anale fase, het betekent zoiets als anaalgefixeerd, waarmee hij gedrag probeerde te verklaren dat thans als OCD, ofwel obsessive compulsive disorder, te boek staat. Denk: smetvrees.

Ik probeer aan te tonen dat het Nederlands beter is dan het Engels – een impopulair standpunt in een tijd van overvloedig Engels, of beter: Globish, die imperfecte variant die non native speakers van het Engels brouwen in alle hoeken van de wereld. Ons gorgeltaaltje heeft dankzij film, televisie en muziek sowieso al veel Engels te verduren, maar sinds het internet, en in het bijzonder YouTube en de sociale media de belangrijkste hangplek van de jeugd is geworden, is het hek van de dam.

Linguïstische overgave

‘Nice, nice, maar what the...? Niet dat ik je wil accusen van something, maar zit je me nu te dissen?’ Ik parafraseer hier mijn puberzoon in een moment van ongetwijfeld terechte verontwaardiging. Dit is geen leentaal meer, dit is regelrechte linguïstische overgave.

Mijn tienjarige dochter liet onlangs trots haar rapport zien. Twee G'tjes voor Engels. Wacht even, Engels, op een lagere schoolrapport? Onderwijskundigen lijken unaniem in hun standpunt dat een kind zich niet vroeg genoeg kan voorbereiden op een wereld die, whether you like it or not, (Amerikaans-)Engels spreekt. Maar is dat wel zo wijs, nu vertaalprogramma's steeds beter worden en AI op allerlei manieren kan worden ingezet om een boodschap over te brengen? Je zou kunnen beweren dat het beter is om je eigen taal zo goed mogelijk te beheersen, dan te investeren in een vreemde taal waarinje nooit zo goed wordt als een native speaker.

Onderbuiknationalist

Er is geen land, vermoed ik, dat zich zo bereidwillig toont zijn belangrijkste cultuurproduct – taal – bij het grofvuil te zetten. Het tij is aan het keren, om te beginnen in de academische wereld, waar wordt getwijfeld of het wel zo’n goed idee is om Engels als voertaal te nemen, ook nu er grenzen worden gesteld aan de instroom van buitenlandse studenten. Zeker, de belangrijkste wetenschappelijke vakbladen zijn Engelstalig, en vooral Amerikaanse universiteiten slagen er nog altijd in om de rest van de wereld te doen geloven dat zij de slimste mensen in huis hebben, maar Franse Taal- en Letterkunde doceren in het Engels aan een Nederlandse universiteit, omdat de meerderheid van de studenten geen Nederlands verstaat, is van de zotte. Je hoeft geen verstokte onderbuiknationalist te zijn om de algehele uitverkoop van het Nederlands af te keuren.

„Pak je weg, galgebrok!”, lezen mijn dochter en ik in De scheepsjongens van Bontekoe, een honderd jaar oude, en nog steeds leesbare avonturenroman van Johan Fabricius – afgezien van het endemische racisme van die tijd. „Pak je weg, galgebrok”, dat is toch veel leuker dan „Fuck off, asshole?”

Nederlands is een prachttaal, maar er wordt te weinig reclame voor gemaakt

Nederlands is een prachttaal, maar er wordt te weinig reclame voor gemaakt. Het kernvak op middelbare scholen lijkt te zijn ontworpen om elke liefde voor deze taal van meet af aan uit het tienerhart te stampen. In plaats van de diversiteit en vindingrijkheid van ons kleine taaltje te ‘showcasen’ (sic), wordt eindeloos gehamerd op grammatica en tekstverklaren.

Boooring! En hoewel ik het nut van tekstverklaren heus inzie – leent een vak als geschiedenis, maatschappijleer of, nog beter, filosofie, zich niet veel beter om logisch te leren nadenken? Laat leerlingen bij Nederlands een hiphoptekst schrijven, laat ze een scène uit Shameless vertalen, laat ze een vlog maken over archaïsche uitdrukkingen die hun (groot?-)ouders gebruiken, zoals (drie van mijn favorieten): in de aap gelogeerd zijn, ergens een punthoofd van krijgen en (uit het Fries): men moet het zeil niet hoger hijsen dan de mast.

Shakespeare

Als het inderdaad zo is dat creativiteit onze belangrijkste skill (sorry) moet worden in een door AI geregeerde wereld, kunnen we maar beter zo diep mogelijk putten uit onze rijke moedertaal. Volgens sommigen is het Nederlands zelfs rijker dan het Engels omdat ons Woordenboek der Nederlandse Taal meer lemma's zou kennen (maar dat kan ook liggen aan het fanatisme der woordenboeksamenstellers).

Sure, ook ik blijf een liefhebber van het Engels, de taal die ons niet alleen de onvergelijkelijke schatkamer van Shakespeare heeft geschonken, maar ook, zoals ik onlangs een Brit op de BBC hoorde zeggen, een puntige zinsnede als to rearrange deck chairs on the Titanic – iets nutteloos doen dat aan de uitkomst van de situatie niets verandert. Ik hoop niet dat ik, door een pleidooi te houden voor het Nederlands, precies dat aan het doen ben.

[oneindiglaura]

Daar zit je dan met je goede bedoelingen, weer op de plek waar je al zo vaak je wonden hebt moeten likken.

Ik ben maar weer voor nu in de wereld van fictieve karakters gekropen om mezelf gerust te stellen want dat is beter dan de leegte in staren de hele dag.

Er ligt een splinter nieuwe life planner op mij te wachten om door mij gevuld te worden en daar heb ik ook echt zin in en motivatie voor om mee te beginnen maar waar begin ik?

Mijn nog ongediagnostiseerde ADHD steekt er altijd een stokje voor maar er moet een oplossing zijn. Een soort van cheatcode om te gebruiken waardoor ik niet constant in de gekke krochten van mijn brein terecht kom wat er weer voor zorgt dat ik geen kant op kan met mezelf en dus weer een ADHD verlamming heb(zoals het blijkbaar vaak wordt genoemd)

Ik dacht altijd dat er iets mis met mij was omdat de dingen die voor mij zo moeilijk waren juist voor anderen vanzelfsprekend waren.

Borden en bestek afspoelen en opruimen nadat je gegeten had(mijn hoofd kon dat nooit verwerken omdat het al lang weer bezig was met activiteiten voor de hele week, welke hondenrassen het langst bestaan, waarom die ene acteur nooit meer te zien is in een film, hoe hersenen werken als je creatief bezig bent, hoe de vrouw van Adolf Hitler eruit zag en allemaal nog meer van dat soort gekke vragen.)

Normaal mee kunnen doen op school(het is een wonder dat ik de middelbare school heb gehaald. Gelukkig zat ik onder mijn niveau anders was het nooit gelukt. Ik heb nooit een vervolgopleiding af kunnen maken want het werd mij altijd te veel. Ik werkte 10x zo hard dan mijn klasgenoten om vervolgens niets te bereiken omdat ik weer een andere denkwijze bij een opdracht had waarvan ik dacht en ga zo maar door. Een en al gezeik, het enige waar ik op kon focussen waren creatieve dingen)

Opruimen(Toen ik nog bij mijn ouders woonde was het een nachtmerrie in mijn kamer, voor mijn moeder met smetvrees al helemaal. Het lukte mij 1x per 2 maanden om mijn kamer wat op te ruimen en daar was dan ook alles mee gezegd. Nu ik op mezelf woon heb ik een groter probleem en word ik regelmatig enorm somber omdat mijn huis zo'n troep is. Ooit vind ik die balans)

Mezelf verliezen in social media en dan bedoel ik ook echt verliezen.. Niet meer weten wie ik nou zelf ben, op eens een ander soort karakter ontwikkelen alsof ik nog in de puberteit zit, aan trends meedoen die helemaal niet bij mij passen en nog meer gezeur. Mijn zus vroeg mij een paar maanden geleden toen ik weer eens een andere stijl had: "Maar wie ben je nou echt" iets in die trant waarop ik zei dat ik zelf ook geen idee heb. Maar waarom moet er überhaupt druk op liggen om dat te weten?

Mezelf verliezen in gamen. Ook een hele bekende voor mij. Dat is vroeger allemaal begonnen toen ik een jaar of 10 was en constant achter de pc zat voor Habbo Hotel, later veranderde dat naar de Sims en Horse-Nation.

Mezelf verliezen in films en series. Zelfde verhaal.

Mezelf verliezen in muziek. Spreekt ook voor zich.

Ik kan mezelf verliezen in elk opzicht van het leven zowel negatief als positief. Ik heb onder andere ook autisme wat daar ook toe bij draagt natuurlijk. Ik hoop dit jaar nog een diagnose te kunnen krijgen en af en toe iets te kunnen nemen qua medicatie zodat mijn brein af en toe even stil kan zijn. Sinds ik een hersenschudding heb gehad is die behoefte namelijk vergroot. Ik ga douchen en ik ben al helemaal gesloopt. Hoestende mensen, huilende kinderen, geknisper van zakjes.. Je kan het zo gek niet bedenken of ik ben al compleet overprikkeld. Had ik die ene dag nou maar niet aan het gordijn getrokken terwijl ik eronder stond, dan was ik nog gewoon mezelf geweest.

[ilovetheater-nl]

Huisvrouwen Bestaan Niet bomvol humor

Recensie en foto’s: Mieke van der Raay Afgelopen zaterdagavond was in een uitverkocht Het Park Theater in Hoorn de langverwachte première van Huisvrouwen Bestaan Niet van Rick Engelkes Producties. De succesvolle bioscoopfilm Huisvrouwen Bestaan Niet kent nu een theatrale versie. Gijsje (29), gespeeld door Anouk Maas, wiens smetvrees symbool staat voor haar angst voor zo’n beetje het hele leven.…

[emma-outofhershell]

Foto voor de cover van mijn boek! ‘Storm in mijn gedachten’

[gaellereichman]

Iets met deuren, ze zeggen dat je ze moet aanraken, zo wanneer je een klink nodig hebt: het heeft iets met Smetvrees te maken.

Het zou warmer zijn als ik ze aanraak, of minder egoïstisch: want mannen zijn redders en engelen en je moet ze gebruiken om ergens te geraken of door te kunnen.

Mannen die seks hebben met nijdige vrouwen raken ze aan.

Dus dan verplaats ik de angst en raak ik de keuken niet meer aan.

[softrevolutionoflove]

Juridische tegenstrijdigheid mondmaskers

Een ministerieel besluit (dat de mondmaskerplicht invoert) staat hiërarchisch lager dan een wet (die het bedekken van het gezicht met kleding verbiedt). In de praktijk hebben agenten gelukkig gezond verstand en sanctioneren ze niet. Ze oordelen dan dat er sprake is van overmacht. Het is hier in België een slordigheid van de wetgever. Een rechter in België heeft alle boetes kwijtgescholden van de mensen die geen mondmasker hadden gedragen. De schade die is ontstaan door de coronamaatregelen dient te worden verhaald op die organisaties en personen die direct of indirect (mede)verantwoordelijk zijn voor deze maatregelen. Er is hier een probleem met de wet van 1 juni 2011 tot instelling van een verbod op het dragen van kleding die het gezicht volledig dan wel grotendeels verbergt.

Deze wet werd ingevoerd in het kader van het boerkaverbod, maar verbiedt ook het dragen van mondmaskers. De vraag daarbij is vooral of een mondmasker als “kleding” kan worden beschouwd. Vooral bij zelfgemaakte mondmaskers, zoals een sjaaltje of een stuk stof uit een oud shirt, is dat wel het geval. Medische mondmaskers, mogen we in feite niet gebruiken in België.

Ondanks de maatregelen stijgen en dalen de cijfers. De gewone griep is door de maatregelen verdwenen vanaf oktober, zegt Sciensano (het Belgisch instituut voor gezondheid) maar we hebben wel de grootste golf Covid ooit gehad. De conclusie is dat de maatregelen gewerkt hebben tegen besmettingen met de griep, maar niet tegen die met Covid. Precies wat Prof. Didier Raoult ook zegt. 

De regering en de virologen hebben zich geconcentreerd op maatregelen die de hele bevolking treffen. Daarmee hebben zij verkozen om zich niet te concentreren op de bescherming van de zwaksten. Er is in België een probleem door het dragen van mondmaskers. De geluksbeleving van veel mensen is weggevaagd!

Ik vraag om bescherming van de kwetsbare mensen in België, zoals mensen met longziekten. Intussen hierin gesteund door tientallen wetenschappelijke publicaties die tot dezelfde conclusie komen.

Het heeft geen zin de Belgische economie te onderdrukken en de vrijheden van de mensen af te nemen. Dat is een soort van nutteloze zelf-geseling. Het bijzonder gevolg van deze zelf-geseling is dat er dan ook nog eens een pak collaterale schade en doden zijn.

De maatregelen hebben alleen destructie tot gevolg gehad en meer doden dan als er geen mondmaskerplicht was geweest.

Boerka-wet

Sinds 2011 is het overal in België strafbaar om zich op publiek toegankelijke plaatsen te begeven met het gezicht geheel of gedeeltelijk bedekt of verborgen zodat mensen niet herkenbaar zijn. De drie voorziene uitzonderingsgronden (arbeidsreglementen, politieverordeningen naar aanleiding van feestactiviteiten, en 'andersluidende wetsbepalingen') lijken onvoldoende ruim om te verhinderen dat dit zogenaamde boerkaverbod op allerlei niet door de wetgever geviseerde situaties van toepassing is, zoals kerstmannen en sinterklazen, menselijke mascottes, dragers van stofmaskers en motorhelmen met ondoorzichtig vizier, straatkunstenaars, enz. Het dragen van medische mondmaskers valt niet onder een uitzonderingsgrond, maar met name tijdens de coronacrisis van 2020 bleek dat het verbod op dit punt niet werd afgedwongen door de ordediensten.

De wiskundige modellen van Neil Ferguson en andere epidemiologen zijn intussen in meerdere wetenschappelijke bijdragen naar de prullenmand verwezen. Toch blijven mensen deze methodes gebruiken en verdedigen, hoewel ze tezelfdertijd zelf zeggen dat er grote onzekerheden en reserves bij te maken zijn. De voorbije maanden zijn er tientallen studies verschenen van professoren met een wereldreputatie, die aantonen op basis van de reële cijfers, dat de maatregelen niet werken. Niet op basis van fictieve statistische modellen, maar op basis van de echte evolutie van Covid-19.

Professor John Ioannidis, Professor Dr. Knut Wittkowski, Professor Sunetra Gupta, Professor Dr. Klaus Püschel, Professor Dr. Michael Levitt, Professor Dr. Hendrick Streeck, Professor Dr. Sucharit Bhakdi, Professor Dolores Cahill, Dr. Thomas Jefferson, Dr. Wolfgang Wodarg, Dr. Anders Tegnell, Dr. Bodo Schiffmann, Professor Dr. Peter C. Gøtzsche, Professor Dr. Pietro Vernazza, Professor Dr. Didier Raoult en vele andere wetenschappers bewezen dat jongeren minder vatbaar zijn voor covid-19.

Margot Cloet, CEO van Zorgnet-Icuro, zei het onlangs nog treffend op De Afspraak: we zijn proefkonijnen voor de maatregelen.

In het onderwijs zal er in verschillende snelheden worden versoepeld, blijkt uit de eerste beslissingen die genomen zijn in het Franstalig onderwijs. Gezien de epidemiologische situatie en de vaccinatiegraad is er een andere aanpak nodig, benadrukt minister Désir. Ik, Mirjam Schouten, BASc. uit Begijnendijk wil graag dat kinderen nog de mogelijkheid hebben om zich in vrijheid te ontplooien en een leven te leiden met hun eigen overtuigingen en meningen.

De verplichting tot het dragen van een mondmasker is anders voor leerlingen en leerkrachten in het Waalse Gewest dan in Brussel, waar er geen ruimte voor versoepelingen is. Dat bleek na overleg tussen de Franstalige minister van Onderwijs Caroline Désir en het onderwijsveld.

Het dragen van een mondmasker wordt flexibeler gemaakt in Waalse scholen, maar niet in Brusselse. Pedagoog Bert Smits (KU Leuven) stelt dat de lesoverdracht erdoor wordt bemoeilijkt, zeker voor zwakkeren. De Vlaamse Scholierenkoepel uitte dezelfde bezorgdheden. “Het is dan ook slecht voor de concentratie en communicatie als ze gedurende 7 à 8 lesuren per dag een mondmasker moeten dragen.” De mimiek van leerlingen en leraren gaat verloren door de mondmaskers.

Voor het basisonderwijs kijkt het Franstalig onderwijs naar de horeca. Voor personeel is een mondmasker verplicht in de binnenruimtes wanneer ze zich verplaatsen (als ze wandelen in de gang of even praten in de leraarskamer). Het mondmasker mag wel af als ze aan de les beginnen, als de vergadering start of als ze eten. Voor leerlingen is er geen mondmaskerplicht. In Brussel zijn er geen versoepelingen en blijft het mondmasker binnen verplicht voor alle aanwezige volwassenen - tijdens elk contact.

Ook voor het secundair onderwijs worden de regels van de horeca gevolgd. Wie zich verplaatst moet een mondmasker dragen (ook de scholieren), maar eens de les begonnen is, kan het mondmasker af. Dezelfde regel geldt voor lunchpauzes en vergaderingen. Opnieuw is er in Brussel geen ruimte voor versoepelingen. Leerlingen en leerkrachten moeten er ook tijdens de les hun mondmasker aanhouden.

Naast de discussie over mondmaskers is er in Franstalig België ook gediscussieerd over de ventilatie in schoolgebouwen en CO2-meters. De conclusie is dat er aanbevolen wordt om een risicoanalyse te vragen bij het comité voor preventie en bescherming op het werk of een andere dienst. Zij zullen de luchtkwaliteit meten en indien nodig strengere protocollen voorstellen.

De maatregelen die genomen zijn in Franstalig België, gelden tot eind september. Désir laat weten dat er voor de deadline opnieuw rond de tafel zal worden gezeten met de experts en het onderwijsveld. Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) heeft gesproken met zijn Franstalige en Duitstalige collega, het wordt tijd dat België 1 wordt en dat iedereen de drie landstalen gaat spreken.

Mondmaskers verplichten is een ingrijpende bedreiging voor het welzijn van onze jeugd.

Ondanks het voortschrijdend inzicht over de beperkte dreiging die van COVID uitgaat, én ondanks de ineffectiviteit én onzinnigheid van veel maatregelen, blijven de beperkingen onverminderd van kracht – en worden zelfs nog verder opgevoerd. Alles tegen beter weten in.

Zonder een deugdelijk wetenschappelijke grondslag.

Zonder deugdelijke rechtvaardiging of onderbouwing.

Zonder enig perspectief.

Het welzijn van kinderen en jongeren stond vorig schooljaar onder ernstige druk. Ze kampten met angst- en slaapproblemen, gedragsstoornissen en smetvrees. Ook nam isolatie en deprivatie bij de doelgroep toe en was er een gebrek aan fysiek contact waardoor hechtingsproblemen ontstonden.

In het lager onderwijs zijn het de leraren die verplicht zullen worden een mondmasker te dragen. In het secundair zouden alle leerlingen én alle leraren opnieuw mondmaskers moeten dragen.

Bronnen: de Belgische krant De Standaard en Internet.

[rudilejaeghere]

Ik schrijf graag wat kortverhalen, poëzie en blogs. Hier links naar mijn nieuwere werkjes:

https://artikel.nl/als-gedachten-de-ontsnapping-842

https://artikel.nl/hoe-blijf-je-een-gezond-mens-in-een-jachtig-dagelijks-leven-861

https://artikel.nl/als-gedachten-slavernij-of-liefde-878

https://artikel.nl/zen-880

https://artikel.nl/zomer-in-beeld-881

https://artikel.nl/sluit-de-dood-alles-af-919

https://artikel.nl/dan-zijn-we-in-verwachting-921

https://artikel.nl/beschouwend-939

https://artikel.nl/hoe-verzorg-ik-mijn-huid-mijn-tanden-en-mijn-haar-940

https://artikel.nl/pop-me-terug-959

https://artikel.nl/als-gedachten-terminus-960

https://artikel.nl/kijk-en-schreeuw-961

https://artikel.nl/uit-de-schaduw-geboren-973

https://artikel.nl/het-weven-van-draden-974

https://artikel.nl/als-gedachten-familie-1004

https://artikel.nl/als-gedachten-mijn-lachende-buurman-1017

https://artikel.nl/hoe-kan-ik-een-deel-van-mijn-spaarcentjes-beleggen-1039

https://artikel.nl/kom-er-bij-1040

https://artikel.nl/als-gedachten-als-volwassenen-overeen-komen-1042

https://artikel.nl/op-welke-manier-moet-ik-mijn-spaarcentjes-beleggen-beleggen-deel--1081

https://artikel.nl/hoe-verdeel-ik-mijn-beleggingsportefeuille-beleggen-deel--1109

https://artikel.nl/als-gedachten-vreemdgaan-1119

https://artikel.nl/de-schaduwen-1120 

https://artikel.nl/als-gedachten-samen-gaan-kamperen-1138

https://artikel.nl/als-gedachten-smetvrees-1167

https://artikel.nl/wat-kunnen-we-allemaal-in-onze-beleggingsportefeuille-opnemen-beleggen-deel--1182

https://artikel.nl/uitbloeden-1185

https://artikel.nl/als-gedachten-soms-te-laat-komen-1192

https://artikel.nl/wenen-1209

https://artikel.nl/tot-ter-dood-1202

https://artikel.nl/nucleus-1203

[verbaljam]

Corona haal je in het ziekenhuis

Regelmatig bezoek ik het Amstelland Ziekenhuis in Amstelveen om iemand weg te brengen en weer op te halen. In de tussentijd wacht ik meestal in het kleine restaurant. De gevulde koeken zijn daar goed. Terwijl ik daar zit neem ik alles in ogenschouw en denk ik na over de corona-crisis. Want in het licht van dit virus is een ziekenhuis een uiterst kwetsbare omgeving, waar je volgens mij makkelijk…

[venderstrooik-blog]

Coming soon in your cassette player, player. Smetvrees & Kruisbesmetting. 80Minutes // 28 Tracks

[saulsplace]

De Lockdown-Oudejaars!

Gratis en grappig! De theatertour en de TV opnamen had ik zelf al gecanceld. Maar online wil ik jullie toch graag erg bedanken voor het afgelopen jaar!

Daarom hier onverwacht een mini-conference. Met wat grapjes, oude beelden, overpeinzingen, een stil moment en wat mening en onzin. Ik hoop dat jullie er van genieten. Volgend jaar kom ik zeker terug!

En oja... To be sure, deze pagina is geen discussie-forum. Ik probeer enkel wat liefde en humor te geven. Ik ben nergens tegen, ik heb geen verstand van vaccins, van virussen of ziekten. Ik weet wel hoe ik graag zou willen leven. Van mij mag iedereen zijn wie die wil zijn.

Jullie zullen ook zien (aan enkele fragmenten) dat De Oudejaarsconference 2018 actueler is dan ook (liegende premier, opgesloten thuis zitten, smetvrees, onverklaarbaar groepsgedrag, natuur etc.) Al zeg ik het zelf, met de kennis van nu zou je me helderziend verklaren. Die show is volledig terug te kijken op dit youtubekanaal! https://youtu.be/5v22W0d3PC0 En oja... In de laatste 30 seconden volgt ook nog een antwoord op de filosofische vraag van collega Hans Teeuwen "Wat moet ik met m'n lul in de lockdown?"

Veel kijkplezier, delen en volgen is heel lief en oprecht alvast een hele fijne jaarwisseling en een prachtig 2022 gewenst! Hopelijk is snel weer iedereen welkom in het theater. Dan zien we elkaar daar! ❤️

[tevens-tekst]

Toastje

‘Mijn moeder had smetvrees’, zei ze. Met haar vingers plukte ze aan het gras. We dronken witte wijn in het park. Het was warm en uitgedroogde blaadjes dwarrelden van de bomen op ons kleed. ‘Ik denk dat ik daarom vroeger een beetje te weinig geknuffeld ben.’ 
Ik antwoordde dat ik vroeger teveel geknuffeld werd, door een rare oom, maar dat laatste zei ik niet hardop. Mede omdat het niet waar was, maar meer nog omdat het een eerste date was.

‘Te veel geknuffeld?’, zei ze. ‘Dat bestaat toch helemaal niet?’ ‘Knuffel maar eens iemand die boos is’, zei ik, ‘wedden dat dat te veel is?’ Ze nam een slokje en ging liggen met haar handen onder haar hoofd. ’Wat moet je dan doen met boze mensen?’ Ik vroeg haar hoe ik haar boos kon maken. Dreigend hing ik met een glas wijn boven haar shirt. ‘Zo ja, of anders door die hele fles in je eentje op te drinken.’

We keken naar een groepje ganzen dat voorbij waggelde. Ze liepen in een slordig rijtje van acht. Je kon de jonkies al bijna niet meer van de ouders onderscheiden.
 ‘Één van die ganzen gaat binnenkort voor zijn ouders lopen’, zei ze, ‘en dan moet ‘ie vervolgens hard weg vliegen.’
 ‘Wat gebeurt er met de ganzen die niet weg vliegen?’ ‘Die blijven achter papa en mama aanlopen en als papa gans dood gaat, vliegt ‘ie achter iemand anders aan.’

Ik dacht aan de V-formatie waarin je ganzen ziet trekken door de lucht en dat ze sowieso gemaakt zijn om achter elkaar aan te vliegen, of waggelen.

 ‘Heb je wel eens foie gras op?’, vroeg ze. ‘Nee, maar ik heb gehoord dat het net leverpastei is en daar rook vroeger de hele school naar.’ ‘Weet je hoe ze dat maken?’ Ik knikte en zei iets over dierenleed. 
‘Het zijn altijd de langzaamste ganzen die ze vangen en die knuffelen ze vervolgens dood met eten.’ ‘Dat klinkt gezelliger dan het is, denk ik.’

De jonge gansjes wiekten met hun vleugels, het waren nog proefslagen, ze stegen niet op. Je moet je als jonge gans kwaad maken, dacht ik, anders word je doodgeknuffeld, verander je in leverpastei en beland je op een toastje.

[pegsstuff]

Vrouwtje heeft een nieuw kussen voor mij gekocht, om lekker op te chillen enz... Deze paste beter bij de blauwe bank in de huiskamer. Stiekum denk ik dat ze een beetje smetvrees heeft. Om de week gaan de hoezen van mijn kussens in de wasmachine. Ik heb er namelijk meerdere. Ze liggen in de huiskamer, hal, bijkeuken, slaapkamer kantoren van mijn baasjes. Overal waar zij zijn kan ik er gezellig bij gaan liggen. Vrouwtje zegt dat door het zand in mijn vachtje de kussens vuil worden. En dat vind zij vies. Hup de wasmachine in en als het kan ook nog mijn knuffels en mijn tuigje er bij en alles ruikt weer fris naar wasverzachter... Vrouwtje vind het belangrijk dat ik er schoon bij loop en ook dat ik fris ruik... ik loop namelijk graag door de plassen te banjeren...en in het zand te rollen... daar is zij niet zo blij mee.... komt ze thuis weer met een washandje achter me aan...en ik laatchet gebeuren!!! Die fris-tic van haar.... ik weet niet of ik daar zo blij mee ben...🐾🐕🦮😜 #Cato #hulphondinopleiding #blacklabrador #blacklab_squad #dogsofinstagram #puppy #pups #pupsofinstagram #yggep63 (bij Cuijk) https://www.instagram.com/p/CRb1XsFjlAq/?utm_medium=tumblr

[leonievdhaak]

TŌKAIDŌ FKT

‘Wat een bloedeind’ weet ik er nog uit te kramen terwijl ik tegen de leuning van de Sanjō Ohashi brug in Kyōto uithijg. Onder de brug, langs de oevers van de Kamo rivier, klinkt muziek van meegebrachte gitaartjes en zitten groepjes mensen heerlijk te recreëren op een kleedje in de zon. De zon, die schitterde van afwezigheid op veel momenten tijdens de afgelopen 532km. Maar nu ik hier sta is ‘ie er eindelijk in z’n volle glorie. Ohw de ironie……

Toen ik in 2018 de Nakasendō (563km) voltooide als FKT (Fastest Known Time) had ik nog geen idee dat die route onderdeel uitmaakte van de beroemde Gokaidō, oftewel de 5 routes die in de Edo periode de meest belangrijke plekken in Japan met elkaar verbonden. Maar terwijl ik aan het rondneuzen was op zoek naar iets te lopen in een jaar waarin zo’n beetje alle wedstrijden gecancelled worden kwam ik er dus achter dat naast de Nakasendō, ook de Tōkaidō de steden Tōkyō en Kyōto met elkaar verbindt. Dit keer niet via de bergen van Nagano, maar via de kust. En dat betekent: meer asfalt, minder natuur. U begrijpt, ik was snel enthousiast.

Ik vond een aantal verschillende versies van de route tijdens m’n voorbereidende werkzaamheden en zag dat vroeger, in de Edo periode, men de boot nam vlak voor Nagoya om aan de overkant te komen. Aangezien ik lopen doorgaans leuker vind dan varen besloot ik echter ook dat stuk lopend te overbruggen. Meer kilometers weliswaar, maar anders zou ik toch een beetje het idee hebben dat ik aan het smokkelen was. Kleine spoiler alert: toen ik eenmaal door het industriële niemandsland deze omweg aflegde heb ik die keuze wel een paar keer vervloekt.

Maar laten we terug gaan naar waar alle wegen van de Gokaidō uiteindelijk heen leiden: Nihonbashi in Tōkyō. Aangezien we na m’n loopje een vakantie hadden gepland in het Zuid-Westen van Japan besloot ik dit keer vanaf Tōkyō naar Kyōto te lopen in plaats van andersom. Scheelt weer een kaartje voor de shinkansen. De start had ik al lang vantevoren gepland op 29 April om 5 uur ‘s ochtends. Omdat dat nu eenmaal de eerste dag van een vakantieweek is hier. En ons bin zûnig op de vakantiedagen heh?!

Naarmate de dag van de start dichterbij kwam leek het weer slechter en slechter te worden. Een verdwaalde tyfoon die boven de oceaan was blijven hangen zorgde voor een hele reeks aan hysterische weersvoorspellingen achter elkaar. Heel even heb ik getwijfeld om de start uit te stellen, maar ik besloot het er toch op te wagen en dus stond ik om 4:55 klaar op de brug. Klaar voor……ja voor wat eigenlijk? Het mooie aan dat lange lopen vind ik nou juist dat je voorbereid moet zijn op alles, maar uiteindelijk weinig gaat zoals je gepland had. Dus je kan wel bedenken dat je een X aantal kilometers per dag gaat lopen maar je moet nog maar zien of dat lukt. Of dat je dus lekker veel korte broeken en t-shirtjes in je tas hebt zitten terwijl je beter had kunnen investeren in een goede paraplu en een paar lieslaarzen om door de stromende regen te waden. Want regenen deed het die eerste dag.

Van heel zachtjes bij de start, tot net wat harder tijdens de lunch, tot een wolkbreuk tijdens het avondeten en een heuse déluge als toetje. Zo eentje waarbij je geen hand meer voor ogen ziet aangezien je met een headlight loopt waar al die druppels dus keihard tegenaan kletteren en je lichtbundel transformeren tot een soort psychedelische lasershow. Maar het was dag 1, dus van plannen aanpassen wilde ik niks horen. En dus liep ik door totdat ik een acceptabel aantal kilometers had (128.7km) en de hoogste berg (helemaal vlak is de Tōkaidō helaas niet) achter de rug had. Zo, 1-0 voor mij!

We hadden dit keer een medium maatje camper gehuurd, een busje met een achterkant die je kunt ombouwen van eethoek naar bed en weer terug. Dus overdag was het m’n rijdende buffet en ‘s nachts m’n mobiele hotel. En dat alles mogelijk gemaakt door chauffeur, cateraar, hotelier en meesterincasseerder van mijn slechte buien: Koen. Op vooraf afgesproken punten – de man had uiteraard weer een excelletje gemaakt met alle parkeerplaatsen, supermarktjes, fotomomentjes – zag ik hem. Meestal maar voor heel even (Nee ik hoef niks…) en soms voor wat langer (Ik wil niet meer naar buiten. Buiten is boos op mij!) Maar zonder hem zou het toch een stuk minder aangenaam zijn. En dus rolde ik het mobiele hotel weer uit op dag 2 en kon ik een nieuw vakje afstrepen op m’n weer-bingo-kaart: bloedhete zon en keiharde wind. Tegen.

Om het feest compleet te maken loop ik vandaag ook als een stijve Harry, met name door m’n achillespezen die omstebeurten een dikke middelvinger naar me opsteken. Zou ik ook doen hoor, als ik m’n achillespees was. Sterker nog, ik was al jaren eerder afgescheurd. Zoek het effe lekker uit met al dat geren joh! Maar ook op dag 2 zit er nog een hoofd op dat blijft herhalen: minder dan 100km is geen optie. En dus loop ik, medium-rare gebakken van de zon en compleet uit m’n vestje geblazen door de wind 100.3km tot net voorbij Fujieda. Lekker puh.

De route is tot nu toe nog niet iets om een lyrische roman over te schrijven. Dat wat ik ervan heb kunnen zien was voornamelijk stoep, stoplicht, vluchtstrook en heel af en toe een leuk straatje waar je even niet hoefde op te letten of je van je sokken werd gereden door een auto of – nog veel gevaarlijker– een moeder met haar kinderen op een elektrische fiets. Een mamachari noemen ze dat hier. Een moordwapen zeg ik je. Maargoed, ik wilde asfalt dus ik krijg asfalt. En dat gaat me op dag 3 eigenlijk bijzonder goed af. Na achilles-gate van gisteren lijkt het vandaag alweer iets meer op lopen en heb ik er zowaar weer lol in. Het rommelt wel al een tijdje boven m’n hoofd en er vallen wat druppels naar beneden. Maar ik heb er – wellicht naïef – vertrouwen in dat het daarbij blijft.

NIET DUS! We kunnen de weer-bingo-kaart er weer bijpakken en op zoek gan naar het vakje ‘what-de-fuck-is-dit-voor-een-hysterische-onweersbui met donkerpaars tot zwarte luchten, blikseminslagen elke 5 seconden en een wolkbreuk waar dag 1 nog een minderwaardigheidscomplex van krijgt.’ Als je dat vakje vindt kun je ‘m bij dezen afstrepen. Gelukkig ren ik net op tijd de FamilyMart in waar Koen geparkeerd stond als de medewerker daar de automatische schuifdeuren deuren barricadeert nadat er een paar liter hemelwater naar binnen hoosde. Het gaat zo hard tekeer buiten dat zelfs de 5 meter terug naar de auto te ver lijken, dus we wachten de onweersbui maar af en kijken welke heerlijke magnetronmaaltijd we zo gaan verorberen (voor de nieuwsgierige lezer: het werd donburi voor mij en tonkatsu voor Koen)

Na een uurtje lijkt het ergste voorbij, zit het eten erin en besluit ik er nog een paar kilometer bij te sprokkelen. Die avond loop ik door een rustige straat met rijstvelden. En in die rijstvelden wonen kikkers. Heel veel kikkers. En als je daar dan langs loopt zorgt dat voor een heel mooie (doch luidruchtige) soundtrack. Gratis en voor niks, geen Spotify Premium voor nodig. Ik loop door tot vlak na een rottig stuk met oude keien. Van die keien die er in de Edo periode al lagen en waarvan ik alleen maar kan hopen dat niet de hele route daaruit bestond want dan begrijp ik werkelijk niet dat iemand het ook maar in z’n hoofd zou halen om de reis te wagen. Nougoed, ik had ze maar mooi achter de rug en had weer 114.9km op de teller.

Ondertussen waren de middelvingers van m’n achillespezen nog iets stelliger geworden en besloot ik ze de mond te snoeren met een paar stukken KT tape. Vakkundig opgeplakt aan de hand van een Youtube tutorial. Er staat ‘extreme’ op de verpakking van de tape en dat verwijst klaarblijkelijk naar de moeite die je moet doen om ‘m later ook weer te verwijderen zonder dat je de eerste paar huidlagen meetrekt (ik was de babyolie vergeten dus het werd ouderwetsch tanden op elkaar en trekken maar) Maar het spulletje zorgde er wel voor dat ik nog steeds vooruit ging. Langzaam en lelijk. Maar ik liep wel.

En over lelijk gesproken: dat stuk waar anderen de boot pakken en waar ik besloot wat extra kilometers te lopen. Nou dat is wel echt het walhalla als je van eindeloos lange, rechte, drukke wegen met bergen grind en afval op de vluchtstrook houdt, af en toe onderbroken door megalomane bruggen waar de wind zo hard waait (nog steeds tegen, elke dag tegen) dat je je pet achterstevoren moet zetten als je niet wil dat ‘ie in het water onder je belandt. En dan precies dáár natuurlijk moeten piesen met geen bosje in zicht (het is opgelost, lang leve de trucker-stop zolang je maar geen smetvrees hebt)

Als je zo lang onderweg bent hou je je bezig met vreemde dingen. Bijvoorbeeld reclameborden. Proberen te ontcijferen wat erop staat om je Japans een beetje op te poetsen. Nou was er geen kennis van de Japanse taal nodig voor het bord dat ik nooit meer zal vergeten: eentje van een love hotel op dit stuk industriële hemel met als meest populaire kamer eentje met een gynaecologenstoel in een kek koeienprintje. Ik bedoel, wat voor soort meisjes willen überhaupt met je mee naar dit hemeltergend lelijke stukje wereld?! En dan ook nog in zo’n stoel gesmeten worden……Ik ben nog steeds bezig om dit een plekje te geven.

Met nul zin om ook maar een stap verder te zetten dan mijn eigen arbitraire 100km-regel vandaag en met twee inmiddels fikkende achillespezen liet ik deze schizofrene wereld van liefde en lelijkheid achter me en wist ik dat ik Koen een paar kilometer verderop zou zien. Ik had inmiddels gierende honger en dacht dat we nog een onigiri in de koelkast hadden liggen. Dat is perfect loopvoer: een rijstbol met vulling naar keuze, ik ben fan van de tonijn versie. Je voelt ‘m al aankomen natuurlijk, die rijstbol lag niet in de koelkast. Ik had ‘m verzonnen. En dat was de schuld van Koen, dat is logisch. Fast forward een paar scheldtirades (ik loop me helemaal de fuckblubber en dan krijg ik niet eens wat te eten) en wie komt daar een paar straten verderop om de hoek zeilen?!  Juist. Met een onigiri tonijn. Vers gehaald bij de konbini, nog lekker koel. Ik heb later dankjewel en sorry gezegd. Echt waar.

Aangezien ik gisteren exact op 100.00km gestopt was met lopen (op een super random plek waar Koen eigenlijk helemaal niet kon komen maar als iets in m’n kop zit…) had ik nog 88.5km te gaan tot de finish. Zoals elke nacht sliep ik ook die laatste nacht beroerd. Niet omdat ik niet moe was, maar omdat elke aanhechting in m’n onderlichaam zo’n zeer deed dat ik letterlijk niet langer dan een paar minuten kon blijven liggen. Ondersteboven, achterstevoren, zitten, staan en dan ineens was het alweer 4 uur en tijd om aan het laatste stukje te beginnen. Aan de ene kant blij dat ik niet meer ‘hoefde’ te liggen en aan de andere kant compleet naar de vaantjes van de bijna 450km die ik al had gelopen. Wat is lopen toch mooi mensen.

Gelukkig zijn de laatste kilometers van de Tōkaidō de mooiste als je van Tōkyō naar Kyōto loopt. Door rustige oude dorpjes, over glooiende heuvels, met lokale oudjes die hun straatje schoon vegen en je nog een gezellige ohayō gozaimasu toewensen. Dat is nog eens wat anders dan die koeienstoelen of onweersbuien die het einde der tijden aankondigen. Nee, de laatste dag daar had ik nou eens niks op aan te merken. Leuke omgeving, prima weertje en rijstbollen op voorraad. En dus sjeesde ik voor mijn gevoel richting Sanjō Ohashi – in realiteit zal het er niet zo soepel uitgezien hebben als het voelde – en stond ik na 108 uur en 39 minuten met een nieuwe FKT op m’n naam in Kyōto. 532km verder dan ik begonnen was.

De douche die volgde in het hotel was de beste die ik ook heb gehad. De koude noodles van de Lawson waren de lekkerste ooit. De KT tape was inderdaad de meest extreme ooit. En jah, nu ik 2 van de 5 routes van de Gokaidō heb gelopen zullen die andere 3 er ook wel aan moeten geloven. Gelukkig zijn die allemaal wat korter en heb ik geen haast. Als ik er zin in heb pak ik gewoon m’n spullen weer in en gaan we weer op avontuur. En heel misschien hoop ik dan wel dat er net iets minder asfalt op die andere 3 routes te vinden is……

[softrevolutionoflove]

Een ministerieel besluit (dat de mondmaskerplicht invoert) staat hiërarchisch lager dan een wet (die het bedekken van het gezicht met kleding verbiedt). In de praktijk hebben agenten gelukkig gezond verstand en sanctioneren ze niet. Ze oordelen dan dat er sprake is van overmacht. Het is hier in België een slordigheid van de wetgever.   Een rechter in België heeft alle boetes kwijtgescholden van de mensen die geen mondmasker hadden gedragen. De schade die is ontstaan door de coronamaatregelen dient te worden verhaald op die organisaties en personen die direct of indirect (mede)verantwoordelijk zijn voor deze maatregelen. Er is hier een probleem met de wet van 1 juni 2011 tot instelling van een verbod op het dragen van kleding die het gezicht volledig dan wel grotendeels verbergt.

Deze wet werd ingevoerd in het kader van het boerkaverbod, maar  verbiedt ook het dragen van mondmaskers. De vraag daarbij is vooral of een mondmasker als “kleding” kan worden beschouwd. Vooral bij zelfgemaakte mondmaskers, zoals een sjaaltje of een stuk stof uit een oud shirt, is dat wel het geval. Medische mondmaskers,  mogen   we in feite niet gebruiken in België.

Ondanks de maatregelen stijgen en dalen de cijfers. De gewone griep is door de maatregelen verdwenen vanaf oktober, zegt Sciensano (het Belgisch instituut voor gezondheid) maar we hebben wel de grootste golf Covid ooit gehad. De conclusie is dat de maatregelen gewerkt hebben tegen besmettingen met de griep, maar niet tegen die met Covid. Precies wat Prof. Didier Raoult ook zegt. 

De regering en de virologen hebben zich geconcentreerd op maatregelen die de hele bevolking treffen. Daarmee hebben zij verkozen om zich niet te concentreren op de bescherming van de zwaksten.  Er is in België een probleem door het dragen van mondmaskers. De geluksbeleving van veel mensen is weggevaagd!  

Ik vraag om bescherming van de kwetsbare mensen in België, zoals mensen met longziekten. Intussen hierin gesteund door tientallen wetenschappelijke publicaties die tot dezelfde conclusie komen.

Het heeft geen zin de Belgische economie te onderdrukken en de vrijheden van de mensen af te nemen. Dat is een soort van nutteloze zelf-geseling. Het bijzonder gevolg van deze zelf-geseling is dat er dan ook nog eens een pak collaterale schade en doden zijn.

De maatregelen hebben alleen destructie tot gevolg gehad en meer doden dan als er geen mondmaskerplicht was geweest.

Boerka-wet

Sinds 2011 is het overal in België strafbaar om zich op publiek toegankelijke plaatsen te begeven met het gezicht geheel of gedeeltelijk bedekt of verborgen zodat mensen niet herkenbaar zijn. De drie voorziene uitzonderingsgronden (arbeidsreglementen, politieverordeningen naar aanleiding van feestactiviteiten, en 'andersluidende wetsbepalingen') lijken onvoldoende ruim om te verhinderen dat dit zogenaamde boerkaverbod op allerlei niet door de wetgever geviseerde situaties van toepassing is, zoals kerstmannen en sinterklazen, menselijke mascottes, dragers van stofmaskers en motorhelmen met ondoorzichtig vizier, straatkunstenaars, enz. Het dragen van medische mondmaskers valt niet onder een uitzonderingsgrond, maar met name tijdens de coronacrisis van 2020 bleek dat het verbod op dit punt niet werd afgedwongen door de ordediensten.

De wiskundige modellen van Neil Ferguson en andere epidemiologen zijn intussen in meerdere wetenschappelijke bijdragen naar de prullenmand verwezen. Toch blijven mensen deze methodes gebruiken en verdedigen, hoewel ze tezelfdertijd zelf zeggen dat er grote onzekerheden en reserves bij te maken zijn. De voorbije maanden zijn er tientallen studies verschenen van professoren met een wereldreputatie, die aantonen op basis van de reële cijfers, dat de maatregelen niet werken. Niet op basis van fictieve statistische modellen, maar op basis van de echte evolutie van Covid-19.

Professor John Ioannidis, Professor Dr. Knut Wittkowski, Professor Sunetra Gupta, Professor Dr. Klaus Püschel, Professor Dr. Michael Levitt, Professor Dr. Hendrick Streeck, Professor Dr. Sucharit Bhakdi, Professor Dolores Cahill, Dr. Thomas Jefferson, Dr. Wolfgang Wodarg, Dr. Anders Tegnell, Dr. Bodo Schiffmann, Professor Dr. Peter C. Gøtzsche, Professor Dr. Pietro Vernazza, Professor Dr. Didier Raoult en vele andere wetenschappers bewezen dat jongeren minder vatbaar zijn voor covid-19.

Margot Cloet, CEO van Zorgnet-Icuro, zei het onlangs nog treffend op De Afspraak: we zijn proefkonijnen voor de maatregelen.  

In het onderwijs zal er in verschillende snelheden worden versoepeld, blijkt uit de eerste beslissingen die genomen zijn in het Franstalig onderwijs. Gezien de epidemiologische situatie en de vaccinatiegraad is er een andere aanpak nodig, benadrukt minister Désir. Ik, Mirjam Schouten, BASc. uit Begijnendijk wil graag dat kinderen nog de mogelijkheid hebben om zich in vrijheid te ontplooien en een leven te leiden met hun eigen overtuigingen en meningen.  

De verplichting tot het dragen van een mondmasker is anders voor leerlingen en leerkrachten in het Waalse Gewest dan in Brussel, waar er geen ruimte voor versoepelingen is. Dat bleek na overleg tussen de Franstalige minister van Onderwijs Caroline Désir en het onderwijsveld.

Het dragen van een mondmasker wordt flexibeler gemaakt in Waalse scholen, maar niet in Brusselse. Pedagoog Bert Smits (KU Leuven) stelt dat de lesoverdracht erdoor wordt bemoeilijkt, zeker voor zwakkeren. De Vlaamse Scholierenkoepel uitte dezelfde bezorgdheden. “Het is dan ook slecht voor de concentratie en communicatie als ze gedurende 7 à 8 lesuren per dag een mondmasker moeten dragen.” De mimiek van leerlingen en leraren gaat verloren door de mondmaskers.

Voor het basisonderwijs kijkt het Franstalig onderwijs naar de horeca. Voor personeel is een mondmasker verplicht in de binnenruimtes wanneer ze zich verplaatsen (als ze wandelen in de gang of even praten in de leraarskamer). Het mondmasker mag wel af als ze aan de les beginnen, als de vergadering start of als ze eten. Voor leerlingen is er geen mondmaskerplicht. In Brussel zijn er geen versoepelingen en blijft het mondmasker binnen verplicht voor alle aanwezige volwassenen - tijdens elk contact.

Ook voor het secundair onderwijs worden de regels van de horeca gevolgd. Wie zich verplaatst moet een mondmasker dragen (ook de scholieren), maar eens de les begonnen is, kan het mondmasker af. Dezelfde regel geldt voor lunchpauzes en vergaderingen. Opnieuw is er in Brussel geen ruimte voor versoepelingen. Leerlingen en leerkrachten moeten er ook tijdens de les hun mondmasker aanhouden.

Naast de discussie over mondmaskers is er in Franstalig België ook gediscussieerd over de ventilatie in schoolgebouwen en CO2-meters. De conclusie is dat er aanbevolen wordt om een risicoanalyse te vragen bij het comité voor preventie en bescherming op het werk of een andere dienst. Zij zullen de luchtkwaliteit meten en indien nodig strengere protocollen voorstellen.

De maatregelen die genomen zijn in Franstalig België, gelden tot eind september. Désir laat weten dat er voor de deadline opnieuw rond de tafel zal worden gezeten met de experts en het onderwijsveld. Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) heeft gesproken met zijn Franstalige en Duitstalige collega, het wordt tijd dat België 1 wordt en dat iedereen de drie landstalen gaat spreken.

Mondmaskers verplichten is een ingrijpende bedreiging voor het welzijn van onze jeugd.

Ondanks het voortschrijdend inzicht over de beperkte dreiging die van COVID uitgaat, én ondanks de ineffectiviteit én onzinnigheid van veel maatregelen, blijven de beperkingen onverminderd van kracht – en worden zelfs nog verder opgevoerd. Alles tegen beter weten in.

Zonder een deugdelijk wetenschappelijke grondslag.

Zonder deugdelijke rechtvaardiging of onderbouwing.

Zonder enig perspectief.

Het welzijn van kinderen en jongeren stond vorig schooljaar onder ernstige druk. Ze kampten met angst- en slaapproblemen, gedragsstoornissen en smetvrees. Ook nam isolatie en deprivatie bij de doelgroep toe en was er een gebrek aan fysiek contact waardoor hechtingsproblemen ontstonden.

In het lager onderwijs zijn het de leraren die verplicht zullen worden een mondmasker te dragen. In het secundair zouden alle leerlingen én alle leraren opnieuw mondmaskers moeten dragen.

Bronnen: de Belgische krant De Standaard en Internet.

#mondmaskers

#mondmaskerplicht

#belgie

#virologen

#scholen

#onderwijs

#onwettelijk

#wettelijk

#leraren

#leerlingen

#kinderen

#jongeren

#hechtingsproblemen

#zelfmoorden

#zelfmoord

#co2

#isolatie

#depressie

#deprivatie

[rudilejaeghere]

Ben je geïnteresseerd in een kort verhaal, lees dan mijn kortverhalen. Een reeks over 'Als gedachten...' Het zijn korte stukjes met een speciale wending op het einde dat je zal verrassen.

 Veel plezier en laat me gerust weten wat je er van vindt

·          https://artikel.nl/als-gedachten-alleen-sterven-1342

·          https://artikel.nl/als-gedachten-als-volwassenen-overeen...

·          https://artikel.nl/als-gedachten-de-ontsnapping-842

·          https://artikel.nl/als-gedachten-eenzaam-zijn-2110

·          https://artikel.nl/als-gedachten-examens-maken-1353

·          https://artikel.nl/als-gedachten-familie-1004

·          https://artikel.nl/als-gedachten-geobserveerd-worden-1416

·          https://artikel.nl/als-gedachten-het-meisje-dat-naar-school-ging-700

·          https://artikel.nl/als-gedachten-kunnen-doden-1480

·          https://artikel.nl/als-gedachten-mijn-lachende-buurman-1017

·          https://artikel.nl/als-gedachten-naar-de-kermis-gaan-1558

·          https://artikel.nl/als-gedachten-samen-gaan-kamperen-1138

·          https://artikel.nl/als-gedachten-slapen-gaan-1276

·          https://artikel.nl/als-gedachten-slavernij-of-liefde-878

·          https://artikel.nl/als-gedachten-smetvrees-1167

·          https://artikel.nl/als-gedachten-soms-te-laat-komen-1192

·          https://artikel.nl/als-gedachten-terminus-960

·          https://artikel.nl/als-gedachten-tot-in-het-extreme-gaan-1702

·          https://artikel.nl/als-gedachten-verdwalen-1285

·          https://artikel.nl/als-gedachten-verkeerd-ingeschat-1220

·          https://artikel.nl/als-gedachten-verstrooid-zijn-1436

·          https://artikel.nl/als-gedachten-vlucht-het-stelen-en-bedriegen-722

·          https://artikel.nl/als-gedachten-vreemdgaan-1119

·          https://artikel.nl/als-gedachten-warm-worden-1366

[heisessie]

Corona, we gaan allemaal dood!

Ik ben bereid om als uitgangspunt te nemen dat Covid-19 wel een heel heel heel erge en extreme griep is. Daarbij verwijs ik als kanttekening naar de cijfers voor een nuancering en mijn aansporing om zaken in perspectief te blijven zien.

Ik ben bereid met respect voor anderen met een boog om iedereen heen te lopen, mijn sociale leven stop te zetten, me in een akelig masker te hijsen. Of dit helpt, ik zou zeggen, zoek eens op internet naar de nuancering.

Ik ben bereid om mijn mond te houden als ik ondanks alle maatregelen toch weer aan tafel blijk te zitten met mensen die Trump bashen, mensen zonder mondkapjes complotdenkers noemen en geen discussie meer mogelijk is omdat er zoveel agressie wordt verspreid tegen andersdenkenden. Onderzoek eens wat agressie en angst doet met je gezondheid. De nuancering vind je gewoon op internet.

Ik ben bereid, als criminaliteit, vaak met religieus moslimse aanleiding, weer wordt weggemoffeld, goedgepraat of fluweelzacht wordt doodgeknuffeld om mijn mening, die dan heel extreem en racistisch kan overkomen bij goedbedoelende mensen, gewoon weer voor me te houden. Of dit zin heeft, ik zou zeggen, kijk eens hoe het Midden-Oosten zich vanaf de jaren 90 tot nu heeft ontwikkeld en probeer dit te vertalen naar Europa! Als je durft, de nuancering vind je vast wel ergens op internet. Ik ben bereid om de global warming profeet te laten raaskallen terwijl hij ondertussen zijn afval vergeet te scheiden, in een oude dieselbus uit 1989 rijdt en keihard werkt om verdere technologische en demografische ontwikkelingen te stimuleren (elektrische auto’s, city farms, ontbossing, migratie, abortus) terwijl we als mensheid steeds verder afkomen van een ecologische balans met de natuur. En hoe het nu zit met de natuur? Het mooie is dat je op internet genuanceerde verhalen kunt terugvinden over natuur, milieu, klimaat en demografie. Dus, de ons steeds harder opgelegde waarheid is niet de hele waarheid. De hele waarheid is diffuus en is zelfs vol contrast. Tegenovergestelde waarheden kunnen zelfs allebei waar zijn! Ik ben bereid te accepteren dat het zo is en ik ben zelfs bereid lijdzaam toe te zien hoe ons slechts één waarheid wordt ingeprent en opgedrongen.

MAAR: Ik ben NIET bereid om de echte waarheid te negeren. En die kan niet anders dan schokkend zijn. Onze vooruitgang wordt onze dood. Datzelfde internet, waar ik sinds 1995 hard aan mee heb gebouwd is nu onze grootste bron van kennis, maar ook onze grootste bron van wantrouwen en onderdrukking geworden. De technologische ontwikkeling heeft gezorgd voor globalisering en een informatietoename. Iets waar niet iedereen mee overweg kan, bon, dat is zo. En dat heeft niet met intelligentie of ontwikkeling te maken. De groten, die zichzelf dan ook zondermeer slim en ontwikkeld willen noemen, gebruiken deze feiten nu om de democratie (tijdelijk zeggen ze; op basis van de hierboven benoemde eenzijdige waarheid) uit te hollen. Ze zullen zichzelf te beperken voor het verkrijgen van meer controle. De kleinen, die het misschien allemaal niet meer helemaal overzien, en door de groeiende druk, de overload van valse informatie, meer passende informatie en andere informatie het niet meer begrijpen en daardoor rebels, contraproductief, depressief, agressief en zelfs ziek worden. Kortom, de democratie scheurt, de vrijheden worden beperkt, mensen worden opstandig en zelfs ziek. Dit is hoe je het ook draait of keert een negatieve spiraal.

Een spiraal die gaat zorgen voor minder vrijheid en meer slachtoffers, een spiraal die gaat zorgen voor economische krimp, voor bevolkingskrimp. Donkere tijden in het verschiet! Is dit te keren?

Waar haal ik dan nog kracht vandaan die positief werkt, een gevoel van vrijheid geeft en gezond maakt? Want als je gezond bent, voel je je sterk en kun je veel aan. Daarmee bouw je aan groei, van je zelf, van je omgeving en van je beurs! En die kracht werkt aanstekelijk, is besmettelijk.

Het is niet makkelijk, die kracht aan te spreken, erop te vertrouwen, deze zuiver te houden en door te zetten. Lukt dat eigenlijk wel alleen? Het lukt bijna zeker niet als je je laat bedrukken door alles wat ik hierboven heb beschreven. Het lukt niet met onderdrukking, het lukt niet met angst, het lukt niet met smetvrees. Maar, het kan wel lukken als je op zoek gaat naar wat je wel kracht geeft en vooruit helpt.

En als je eigen kracht lijkt uitgeput, blijf dan zoeken, naar een bron om van te leven en mee te leven. Het levengevend water, de onuitputtelijke geest en de warmte en liefde van geborgenheid.

Zo, ik ga lekker buiten zwemmen in volharding en geloof dat ik er niet alleen voorsta.