#vogels spotten

[irisgardenecology]

Tuindagboek: Oeps, vergeten

In de categorie ‘Tuindagboek’ schrijf ik over wat me in de tuin is overkomen. Deze keer: fouten zijn leerzaam en soms een mooie nieuwe ontwikkeling! Sorry, de kwaliteit van bovenstaande foto is… Nou ja, laten we zeggen dat ik al blij ben dat ik deze grote bonte specht herkenbaar heb weten te fotograferen. Vogels zijn mij en mijn camera normaal gesproken véél te snel af. Laat staan deze spechten,…

[twafordizzy]

Gespot: (Vlaamse) Gaai

bron beeld: pinterest.es Het prachtig geïllustreerde boekje Vogels kijken, alle driehonderd Nederlandse vogelsoorten van Kester Freriks (1954) gaf de aanzet. Vogels spotten in je eigen omgeving en er aansprekende informatie bij zoeken en vinden. In dit geval de (Vlaamse) Gaai die zich hoppend over het grasveld bewoog, tussen de gevallen bladerren scharrelde en voedsel zocht. Hakkend in de grond…

[zoomble]

Tips voor het Kopen van de Perfecte Verrekijker in 2024

Bent u op zoek naar een nieuwe verrekijker? Bij Zoomble bent u aan het juiste adres! Wij bieden een breed assortiment aan verrekijker kopen voor verschillende doeleinden en budgetten. Of u nu een natuurliefhebber, sportliefhebber of sterrenkijker bent, bij ons vindt u de perfecte verrekijker.

Waarom een verrekijker kopen?

Een verrekijker biedt talloze mogelijkheden voor ontspanning en avontuur. Met een goede verrekijker kunt u:

De natuur in al haar glorie bewonderen

Sportwedstrijden van dichtbij meebeleven

Vogels spotten en identificeren

Sterren en planeten observeren

Waarop letten bij het kopen van een verrekijker?

Bij het kiezen van een verrekijker zijn er een aantal belangrijke factoren om rekening mee te houden:

Vergroting: Bepaal hoeveel u wilt inzoomen op uw onderwerp.

Objectiefdiameter: Dit bepaalt de hoeveelheid licht die de verrekijker opvangt, wat invloed heeft op de beeldhelderheid.

Uittrede pupil: Dit bepaalt het gezichtsveld en oogafstand.

Prisma type: Dakkantprisma’s zijn compacter, terwijl porroprisma’s vaak beter presteren bij weinig licht.

Vind de perfecte verrekijker bij Zoomble

Bij Zoomble bieden we een uitgebreid assortiment aan verrekijkers van gerenommeerde merken. Onze experts staan voor u klaar om u te adviseren bij het maken van de juiste keuze.

[keesdp]

Langs de fjorden

Als het weer je niet bevalt in IJsland wacht dan 5 minuten, zegt de IJslander. Maar wij hebben de laatste dagen vrij stabiel weer. Het is niet meer mistig, het regent niet meer en de temperatuur loopt op tot zomerse waarden van zo'n 14 graden celcius. Het zonnetje komt zelfs af en toe te voorschijn. Maar ik houd mijn wollen vest voorlopig wel aan, al moet ik bij een wandeling bergop de rits soms openzetten.

Langs de fjorden rijden in het noorden langs de Atlantische Oceaan is een adembenemende rit. De natuur is prachtig met fantastische vergezichten en deels besneeuwde bergen aan de overkant. De wegen zijn over het algemeen goed, met hier en daar een onverharde weg. Er is zeer weinig verkeer. Soms wordt je ingehaald door een asobak, daar bedoel ik mee een Amerikaanse pick-uptruck met enorme wielen. Op een asfalt weg is dat niet erg, maar op een grindweg schieten de stenen door de lucht. Gelukkig is het tot nu toe goed gegaan. Ik zei al; het verkeer is schaars. Wat opvalt zijn de vouwwagens die veel auto's achter zich aantrekken. Ook hier en daar een caravan of een huurcamper.

We stoppen bijna voor iedere waterval, die Yvonne moet fotograveren en af en toe een museum. Zo zijn we in het auto(wrakken)museum geweest, het zeehondencentrum, de grafheuvels van de laatste ter doodveroordeelden in 1830, het schapenmuseum en bijna het poolvossenmuseum. Er is meestal niet meer te zien dan wat opgezette dieren en veel tekst over onderzoek naar deze dieren, en je steunt dat onderzoek door een kaartje te kopen. Dat doen we graag, vooral omdat ze meestal een heerlijke maaltijd serveren in het cafe in het museum. We beginnen altijd met wafel en koffie. Dat wordt geserveerd met een bak room en een bakje jam. Dan krijgen we subtiel een menu toegeschoven en voor we het weten zitten we aan de lamsbout of forel. Want lekker eten maken kunnen ze die IJskonijnen.

Levende dieren zien we ook veel onderweg. We spotten een walvis in het smalste fjord op de kaart, een heleboel zonnende zeehonden op een landtong, een kat die kopjes komt geven en heel veel vogels. Yvonne wil dat allemaal vastleggen, maar bij de stern gaat het mis. Ze komt kennelijk te dicht bij het nest en een stern gaat in de aanval. Ze scheert in duikvlucht op Yvonne af en vlak boven haar hoofd stijgt ze weer op om opnieuw de aanval in te zetten.

Dode dieren zien we ook. Zo zien we in de haven van SIglufjordur een vissersboot uitgeladen worden. Grote bakken met kabeljouw staan op de kade. Een tonijn zonder staart en een krab liggen op de kade. gelukkig zijn alle vissen al dood, al is dit toch ook een luguber gezicht. Er is ook een bak met platvissen. 1 grote schol en 3 scharren zijn apart in een bak gegooid samen met een rode poon. Yvonne vraagt aan de eerste de beste uitlader, of ze vis kan kopen. Moet je die grote man met die trui vragen. Oke, can I buy fish from you? vraagt ze. Wat wil je? vraagt hij. Yvonne wijst naar de schol. Hoeveel? vraagt hij. Two, zegt Yvonne er helemaal niet bij stilstaand dat we niet eens Ijslands geld hebben. Oke zegt de man, dan moet je ze alle drie nemen en hij gooit de drie scharren op het dek. Neem maar mee zegt hij. No problem. Op de camping is een gezamelijke keuken, zoals op bijna alle Scandinavische campings. Yvonne googled hoe je ze scoon moet maken en bereiden en we eten die avond een heerlijke verse delicatesse om je vingers bij af te likken.

[mollidays]

IGUAZÚ (12.03-17.03)

De wereldberoemde watervallen van Iguazú zijn één van de hoofdattracties van Zuid Amerika. Ze vormen een natuurlijke grens tussen Argentinië en Brazilië. Diverse paden zorgen ervoor dat we de watervallen vanuit verschillende perspectieven kunnen ervaren. Hoe dichter we komen, hoe meer de zintuigen op scherp staan. Waternevel stoomt op, waait langs en doorweekt onze kledij. Duizenden liters storten naar beneden en zorgen voor overdonderend geraas. Dankzij de zon zie je regenbogen over heel het park, soms zelfs meer dan 180 graden rond. Een geluid- en lichtspektakel van Moeder natuur!

We blijven bij het waterthema met een bezoek aan de Itaipudam die volledig Paraguay en dik 10% van de Brazilië van stroom voorziet. Dit gigantisch bouwwerk bevindt zich op de grens met Paraguay en wordt gerund door beide landen. Vanwege onze tour over en doorheen de dam kunnen we dus ook buurtje Paraguay afvinken als (kort) bezocht.

Tijdens onze uitstapjes in deze omgeving spotten we regelmatig neusbeertjes, apen en tropische vogels. Om deze laatste van dichterbij te kunnen aanschouwen bezoeken we het Parque das Aves. Een knap ingericht dierenpark waar je in de grote kooien tussen de kleurrijke parkieten, ara’s en toekans kan lopen. Je kan er zelfs een zadenstokje kopen om de vogels te voeren. Wij laten deze vorm van toeristenplezier aan ons voorbij gaan en zetten onze dag verder bij Movie Cars aan de overzijde van de straat. De naam zegt alles, écht een museum voor David.

We besluiten nog wat in Brazilië te blijven en de reis te eindigen aan de mooie stranden van Florianopolis. Nu alleen dat Portugees nog onder de knie krijgen…

[kikkerklasgbdes2223]

Vogels spotten

We gingen op stap naar het Damvalleimeer om vogels te spotten. We zagen een roodborstje, duiven, eenden, een meerkoet, koolmeesjes en een fuut. In de klas maakten we vetbollen om in de tuin te hangen.

Kijk hier naar alle foto’s!

[jurjenkvanderhoek]

IN TSJILP! LATEN EPPIE DAM EN LIENKE BOOT VOGELS KWETTEREN EN KWINKELEREN

Ooit heb ik weleens meegedaan aan de nationale tuinvogeltelling. Daardoor weet ik dat het eigen erf diverse soorten gevederde vrienden herbergt. Heb ik zo een gedeelte van de dag iedere vogel gespot die mijn grondgebied betreed, ontdek ik opeens hoeveel leven de tuin eigenlijk kent. Daarvoor was het besef daarvan nauwelijks aanwezig. In de bomen en tussen de struiken is het een rumoer van belang wanneer je er aandacht voor hebt. Een arendsoog en een luisterend oor. Luister ik beter, zie ik meer. Want het tjilpt en piept, fluit en krast er niet alleen. Het zoemt en bromt, fladdert en vliegt er ook nog eens. De bloeiende bloemen trekken vlinders en bijen, muggen en andere insecten aan.

Met de tuinvogeltellijst in de aanslag deed ik het aantal vogels aanvinken. Misschien zag ik minder mussen dan een voorgaand jaar, maar meer mezen. Een vink nestelde zich op een tak en een kraai vloog over. Telt deze dan wel mee? Een gaai liet zich schuchter zien en de specht keek eerst de kat uit de boom. Geen vinkje. Er schijnen mensen te zijn die aan de zang de soort herkennen, want ieder vogeltje zingt toch altijd zoals het gebekt is. Het kwaken schrijf ik toe aan de wilde eend en het gekras aan de roek of kraai, maar verder reikt mijn klankenschat niet. Daarin ben ik ongeletterd.

Eerlijk moet ik toegeven dat veel van de 25 vogels die dichter Eppie Dam bezingt in de uitgave “Tsjilp!” mijn tuin nog nooit hebben aangedaan. En ook nooit zullen aan doen. Maar andere kan ik wel spotten door het jaar heen. De huismus en de spreeuw, de roodborst en de koolmees zijn vertrouwde gasten. De kauw daarentegen en de ekster zijn minder aangenaam. Voor het baardmannetje en de vink veer ik op van mijn stoel. De bonte specht en de vlaamse gaai maken mij meer dan enthousiast. Op mijn wandelingen met de hond tref ik dan de fuut, de zwaan, de waterhoen en de turkse tortel aan. Boven mijn hoofd cirkelen zilvermeeuwen die afkomen op het brood dat ik strooi voor de wilde eend. Gierzwaluwen pikken behendig insecten uit de lucht. In de verte hoor ik een grutto roepen: gritogriit. Hij heeft op zijn beurt een biddende torenvalk gespot en probeert deze af te leiden van zijn nest. Opeens wordt er krachtig aan de lijn getrokken en kan ik nog maar amper mijn arm in de kom houden. De hond heeft een reiger tussen het riet ontdekt en wil de vogel de stuipen op het lijf jagen. De ielreager wordt echter niet door Dam met een gedicht vereerd, wel de earrebarre - de ooievaar.

Het zijn vrolijke verzen die Eppie Dam aan de diverse vogels heeft toegedicht. Veelal zingt hij ze toe, maar ook eens trekt hij het verenkleed zelf aan. Is hijzelf de zanglijster die slakken op het aambeeld hakt. Is Eppie het pulletje van de fuut, dat bij onraad op de rug van moeder kruipt. En ziet hij zichzelf als ijsvogel in het spiegelbeeld van de sloot. Hij bevraagt de vogels retorisch omdat hij kennis wil over hoe en waarom. De vogels zullen niet antwoorden. Maar het zet de lezer wel tot nadenken. Of de ooievaar vanuit zijn hoge nest wel naar de grond durft te kijken en of het daarboven wel veilig is met een harde wind. Hoe vindt de vlaamse gaai zijn voorraad eikels terug in de harde wintergrond. En hebben zwanen gedachten. Waar heeft de kokmeeuw zijn kop in gestoken, in de stront of in de chocola.

En hij dicht een enkele vogel wel menselijke trekken toe. Zoals de kauw, die in het Fries kortweg Ka heet. K. als van het intitaal van een verdachte. Maar wat heeft K. misdaan. Een ieder getuigt dat hij op een paard zat om een haar te stelen en de wol van een slapend schaap pikte. Eppie Dam weet het eigene van de vogel in zijn spitsvondige gedichten te bevriezen. Het zijn geen koude constateringen, maar warme waarnemingen. Even speels en dynamisch als de vogels zelf zijn. Zij kunnen de verzen zelf bedacht hebben, zelf gezongen en gekwinkeleerd in de vroege morgen en de late avond. Dam verstond de taal en noteerde de spraak.

De zanglijster, de houtekster en de ijsvogel hebben een laagje aandacht meer nadat ik de woorden van Dam heb gespeld. Die woorden overkomen mij niet vreemd hoewel deze in geef Frysk zijn geschreven. Ik beheers deze minderheidstaal in luisteren, lezen en spreken. Het schrijven gaat mij slecht af en zal nooit zo helder zijn als het lyrische schrift van Eppie Dam. Door het gebruik van de Friese taal heeft deze uitgave een beperkte actieradius. Het grondgebied van de provincie Friesland en dan alleen nog de mensen die de taal kunnen lezen, want er is veel import die het Frysk niet machtig zijn. En dan is er nog een grote groep Friezen om utens die zich overal ter wereld bevinden. Maar er schijnt een vertaling in het Nederlands te zijn, hoewel deze aan levendigheid en kracht inboet. De memmetaal, de moerstaal waarin je denkt en leeft zoals Dam in het Fries doet, kan maar moeilijk in een vertaling de waarde krijgen die het van nature heeft. Want woorden en uitdrukkingen zijn taaleigen en laten zich niet of niet eenvoudig in een andere taal overzetten.

Goed beschouwd kan elk zich wel verlustigen in de gebonden “Tsjilp!”. De vogels twitteren en tjilpen, krassen en kwaken, roffelen en roepen in en door de gedichten van Eppie Dam. De betekenis van die woorden hoef je echter niet te kennen. Fonetisch zingen de verzen als vanzelf. Het Fries is naast een ruig boers dialect een lyrisch poëtische taal. Maar ik ben natuurlijk bevooroordeeld, dat is een ding dat zeker is. De kleurige afdrukken van de uit linoleum gesneden afbeeldingen daarbij kennen geen taalgrenzen. Deze zijn voor een ieder waar dan ook te beschouwen. De vogels stappen en scharrelen, zweven en zwieren door de composities en over de bladzijden van het boek. De platen zingen als het ware in het gehoor. Lienke Boot heeft de door haar afgebeelde vogels met aandacht bekeken en met vaste hand gesneden. Elke karakteristiek, oogopslag en beweging, is door haar vastgelegd in de meerkleurige afdrukken. Het maakt het boek naast leesbaar zeker kijkbaar.

Tsjilp! 25 fûgelgedichten foar grutte en lytse protters. Eppie Dam. Mei lino’s fan Lienke Boot. Utjouwerij De Ryp, 2017 – derde druk 2023.

[melaniewebbers]

Ecuador - Cuyabeno (Amazone)

De nachtbus van Quito naar Cuyabeno duurde 12 uur, maar was opzich nog best te doen. Gelukkig slapen we hier 4 nachten, dus we hebben nog even voordat we de lange terugreis weer moeten maken. We stapten in Quito in met onze alpacatruien en een alpacadeken omdat het zo koud was en we stapten in Cuyabeno uit in vochtige, tropische temperaturen waardoor een t-shirt nog te warm was. De bus zat helemaal vol met toeristen; ze zijn er dus wel! In Cuyabeno werd iedereen uit de bus opgehaald door zijn eigen lodge en wij bleken maar met 4 anderen onze lodge te hebben geboekt; 2 Fransen en 2 Denen. Na een boottocht van ruim 2 uur in een gemotoriseerde kano, hebben we al heel wat aapjes, vogels en vlinders gezien en komen we aan in de lodge. Onze kamer heeft niet echt muren, maar meer een soort van gaasnetten waardoor je ruim uitzicht hebt over de jungle waar we middenin zitten, super mooi! Na een siësta gaan we weer de kano in om richting de lagune te varen. Deze lagune is alleen gevuld tijdens het natte seizoen, in het droge seizoen is het hier helemaal droog. Wij zijn er nu in het natte seizoen en kunnen er dus makkelijk heen varen. Het grappige is dat de lagune verbonden is aan de rivier, maar dat je in de lagune wel kunt zwemmen en in de rivier niet, i.v.m. piranha's en krokodillen. Pim heeft dan ook een verfrissende duik genomen tijdens een prachtige vuurrode zonsondergang. Onderweg zien we een paar roze dolfijnen zwemmen en zien we een slang.

Tijdens het terug varen naar de lodge genieten we een hele gevulde en heldere sterrenhemel. Terug in de lodge blijkt dat de douche een heel dun straaltje koud water is, dat is dan weer jammer! In bed kunnen we genieten van een concert van insecten, vogels en andere beestjes. Na een prima nacht, varen we na het ontbijt naar de lagune, waar we aan land gaan en een wandeling maken van ruim 2 uur door de dichtbegroeide jungle. Paden zijn er niet, dus we lopen kriskras door alle planten heen (net zoals in de films, alleen zonder machete). Het is wel oppassen waar je loopt, want soms zaten er ineens giftige rupsen op de bladeren en overal kunnen natuurlijk spinnen, slangen, kikkers of andere gevaarlijke beesten zitten. Heel veel dieren vinden we niet, maar dat is waarschijnlijk door de extreme hitte. Wel zien we veel medicinale bomen, waar we uitgebreide uitleg over krijgen. Van een boom wordt het schors gebruikt om thee van te trekken tegen hoofdpijn en koorts. We zien een andere boom met schors tegen malaria, eentje met een hallucinerende werking, eentje met dodelijke sap waar gifpijlen van gemaakt worden en ga zo maar door. Ik zou de bomen nu niet meer kunnen terug herkennen, dus we kunnen maar beter niet verdwalen hier.

Voor mij voelt het een beetje dubbel om hier rond te lopen; aan de ene kant is het echt genieten om hier rond te mogen lopen, aan de andere kant heb ik de angst weer iets geks op te lopen na mijn uitgebreide lijst aan tropische ziektes in het verleden. We zitten nu zó afgelegen!Na een hele mooie wandeling, stappen we dit keer een kano in waarin we zelf moeten peddelen, het duurde ongeveer 1,5 uur voordat we de lodge weer hadden bereikt. De felle, hete zon en de luchtvochtigheid van 90% maakten dit niet makkelijk. Wel hebben we hele mooie papegaaien gespot! Inmiddels zijn er ook 2 andere Nederlanders aangekomen die zich bij onze groep voegen. Bij zonsondergang varen we weer naar de lagune waar we genieten van de vuurrode lucht en een verfrissende duik. Onderweg spotten we nog een toekan, een luiaard, een stekelvarken en veel roze dolfijnen. Toen de zon eenmaal onder was, vaarden we weer naar de plek waar we overdag hadden gewandeld. Dit keer gaan we de wandeling in het donker maken. We zien hier enorm veel (grote!) spinnen, een paar kikkers, een slang en een schorpioen. Onder wederom een super heldere sterrenhemel, varen we weer terug naar de lodge.

De volgende ochtend na het ontbijt varen we richting een lokaal dorpje aan de Amazone, 1 van de 5 stammen die aan dit deel van de rivier woont. Het dorpje stelt niet bijzonder veel voor, er zijn een paar houten huisjes, een kerkje en een grasveld. In 1 van de huisjes gaan we onze lunch klaarmaken ; cassave tortilla. Om dit te doen, mogen we het hele proces doorstaan. Eerst hakt het vrouwtje een paar bomen om, vervolgens moest Pim helpen met de boomstronkjes uit de grond te trekken, waardoor alle wortels mee kwamen (de wortels is de cassave). Daarna werden de wortels van de stam afgehakt en mochten we ze gaan pellen, zodat de bruine barst er af viel en er alleen een nog witte wortel overbleef. De stammen werden terug geplant in de grond, want die groeien gewoon weer terug. Toen mochten we de witte cassave wortels gaan wassen, vervolgens gingen we alle cassaves met de hand raspen in een enorme rasp. Meerdere mensen (waaronder ikzelf) missen sindsdien stukjes nagel, en 2 hadden zelfs bloedende vingers. Dat ging dus niet helemaal goed. De cassave rasp viel in een uitgeholde boomstam. Vervolgens werd alle rasp in een soort net van boomschors gelegd, en met een stok werd al het vocht er uit gewrongen tot er een droge substantie overbleef. Toen werd deze substantie op een zeef gegooid en moesten we het met de hand door de zeef heen vegen, zodat er heel fijn meel overbleef. Tot slot werd dit meel in een hele hete pan van klei gelegd, boven een houtgestookt vuur en zonder enige toevoegingen, dus alleen pure cassave, kwamen de cassave tortilla's tot stand. Heel bijzonder dat zo'n natuurproduct zoiets kan creëren. De lokale bevolking eet dit 3x per dag. Wij aten het met cevice gemaakt van rauwe ui, tomaat en tonijn in limoensap en jam. Eigenlijk wel heel erg lekker! Daarnaast lag er een piranha gebakken in bananenblad boven het vuur, wat je er dan bij kon eten. Die heb ik even overgeslagen, maar Pim vond het nogal smaken naar baggersloot. De lokale bevolking eet de cassave tortilla met wat ze kunnen vinden in de jungle (aap, slang, rat, vogel, vis, krokodil etc.)

Na de bijzondere lunch, varen we naar een dorpje verder, van dezelfde stam. Ook dit deel oogde niet heel bijzonder authentiek. We gingen 1 van de hutten in en daar zat de lokale sjamaan klaar. Ik sta altijd echt wel open voor culturen en tradities; dat vind ik reuze interessant, maar dit was echt een raar onzin verhaal. Zelfs onze gids die is opgegroeid in dit dorp, zei dat ze de sjamaan maar onzin vind. Het komt er op neer dat de sjamaan een medicijnman is die alleen kan functioneren met alcohol en drugs achter de kiezen, maar wij vonden het meer een verstrooide hippie. Hij beweert dat hij na het drinken van een bepaald zelfgebrouwen hallucinerend drankje (gemaakt uit de bast van een liaan), hij het lichaam kan zien als een soort MRI en hierdoor ziektes kon zien en diagnoses kon stellen. Echter kon hij alleen dingen genezen die normaal gesproken ook uit zichzelf zouden overgaan zoals griep. Overdag slaat hij alleen mensen met takken om te genezen, maar 's avonds doet hij pas de rituelen met de hallucinerende drank. Het echte ritueel hebben we dus niet gezien, maar hij heeft wel op iemand voorgedaan hoe het ongeveer gaat. Ik was blij dat ik niet degene was die daar zat, want ze werd ongeveer verminkt. Wat ons betreft was het bezoek aan de sjamaan zonde van de tijd en hadden we liever gezien hoe de lokale bevolking hier écht leeft. Tijdens een mooie boottocht terug naar de lodge, zien we weer aapjes, slangen en vogels. Vlak voor zonsondergang varen we weer naar de lagune voor een duik en gaan we in het donker krokodillen proberen te spotten. Dit is echt niet te doen, die dieren zijn zó goed verstopt. Onderweg zien we een uil en een slang... en opeens varen we recht de bosjes in door de mangrove. We moesten echt uitwijken voor alle takken die tegen ons aankwamen. Onze gids zag namelijk 1 oog van een krokodil. Na lang zoeken, zien wij dit oog ook, niet heel indrukwekkend want je ziet alleen en rood stipje omdat de zaklamp dit oplicht.Wat wij jammer vinden aan deze trip, is dat de gids en bootchauffeur maar weinig respect hebben voor de natuur. Ik had expres een ecolodge geboekt, met het idee dat het natuurvriendelijk zou zijn.. maar de gids loopt dwars door de planten en bomen heen en de boot vaart echt meerdere bomen kapot om dingen te spotten. Dat is voor ons echt een groot minpunt van onze jungle-ervaring, omdat we hier juist zijn om nog een stukje van de Amazone te kunnen zien wat nog niet kapot gemaakt is door mensen.Na het avondeten, liep de gids nog even naar de steiger van onze kano om te kijken of er nog wat krokodillen te zien zijn en ineens horen we haar roepen: COME! Dus wij gingen braaf die kant op met een zaklamp, en ja hoor; daar stonden we ineens oog in oog met een enorm monster. De krokodil van ruim 4 meter lag precies voor de steiger, dus we hadden perfect zicht op dit imposante beest.

De volgende ochtend ging Pim om 06:00 uur al mee met de kano tijdens zonsopgang om dolfijnen te spotten. Ik ben zelf nog even blijven liggen. Helaas was het nogal mistig, dus Pim heeft weinig gezien. Na het ontbijt vaarden we naar een andere lagune, waar we afscheid namen van de 2 Nederlanders en 2 Denen; die gaan weer weg. Wij werden overgeplaatst in een normale kano waar we zelf in moeten peddelen. Mijn energie ligt in deze hitte echt op een nulpunt, dus een paar uur peddelen zaten we niet op te wachten. Ondanks de hitte, hebben we een hele mooie route afgelegd met de kano door mangrove, waar je met de motorkano niet kan komen. Hier hebben we geprobeerd te vissen naar piranha's met stukjes rundvlees, maar dit was geen succes. Uiteindelijk kwamen we uit in een hele verlaten lagune waar we aan land zijn gegaan. Daar hebben we lekker geluncht en nog even een beetje gerelaxt en van het uitzicht genoten. Het is echt een prachtige omgeving! Daarna hebben we weer door de mangrove terug gepeddeld naar de rivier en vanaf dat punt zouden we nog wel 2,5 uur terug moeten peddelen in de hitte, maar toevallig kwam er net een motorkano aanvaren waar Pim en ik in mochten stappen, omdat de zon ons echt teveel werd. De gids en de 2 Fransen hebben de kano verder terug gepeddeld. Na een heerlijke siësta komt er ineens een groep aan van 23 Nederlanders. Het zal toch niet.....?! En ja hoor, we zitten midden in een NRV groepsreis. Hoe toevallig?! Voor de laatste keer varen we de zonsondergang tegemoet. Onderweg zien we roze dolfijnen en dit keer heeft Pim zijn drone opgelaten waardoor we ze nog beter konden spotten. Na zonsondergang, varen we nog 1 keer de mangroves in bij de lagune en ineens zien we daar een enorme vogelspin op een boom zitten. Hij was zeker niet kleiner dan Pim zijn hand. Wel heel bijzonder om dit beest van zó dichtbij in het echt te zien. Toen we terug vaarden naar de lodge, zagen we weer 2 rode oogjes oplichten; daar lag een krokodil! Behalve de 2 rode oogjes, zagen we hem verder weer niet. In de lodge 's avonds zijn we nog even bij de steiger gaan kijken of onze krokodillenvriend er weer lag, en ja hoor; meneer Pancho lag er weer! Hij kwam weer best dichtbij, op zo'n 2 meter van de steiger vandaan... En ze kunnen 2 meter hoog springen, dus dat was best spannend. Op de steiger konden we ook genieten van een hele heldere sterrenhemel. Echt genieten hier!

Na een verblijf van 5 dagen, zit ons avontuur in de Amazone er al weer op. We zien wel op tegen de busrit terug naar Quito van 12 uur. Normaal gesproken zou het een rit zijn van 8 uur, maar de hoofdweg is 2 jaar geleden weggespoeld door de rivier, waardoor we heel veel langer moeten rijden. Na 4 dagen van felle zon, is er vandaag alleen maar regen. Niet zomaar regen, maar echt enorme stormbui aan regen inclusief de hardste onweer die ik ooit heb gehoord. Niet zo gek dat het regent in een regenwoud, maar we hebben dus wel geluk gehad met het droge weer. Helaas moésten we echt weg, om niet de bus te missen.. dus nadat de ergste onweer voorbij was, vaarden we in de stortregen 2 uur lang terug naar het punt waar je de bus kan pakken. We hadden wel een regenjas gekregen, maar dat was meer een zeef. Volledig doorweekt kwamen we aan en hebben we ons snel omgekleed naar wat droge kleren. Na een paar snelle happen lunch naar binnen te hebben gewerkt, moesten we snel naar de bus, we waren nét op tijd! De busrit voelde nu echt wel heel erg lang, pas rond middernacht kwamen we aan in het hostel in Quito. Alle mooiste foto's staan weer op mijn camera, dus die kan ik helaas nog niet uploaden.

[doormarjo]

Vliegen met je fotografiespullen

Een vliegvakantie vind ik altijd weer een hele uitdaging. Het vliegen zelf kan best spannend zijn, en je moet goed nadenken over de bagage die je meeneemt. Wat gaat er in de handbagage, wat gaat er in het ruim etc. Vandaar deze blog. Hopelijk kan ik jullie wat tips geven over hoe je de kostbare fotografiespullen veilig meeneemt naar het land van de bestemming.

Vooraf is het belangrijk om te bedenken welke bagage je mee gaat nemen. Wat is de bestemming? Welke vliegmaatschappij kies je uit, en wat zijn de regels voor de bagage? Op die manier kun je vooraf al bepalen hoe je gaat inpakken. Bij sommige maatschappijen krijg je standaard ruimbagage en handbagage, maar er zijn ook maatschappijen die dat niet aanbieden, dan mag je vaak enkel handbagage meenemen.

Goed, zodra je hebt besloten welke bagage je hebt en hoeveel je kan inpakken, is het belangrijk om te bepalen welke apparatuur je meeneemt en wat je thuislaat. Bekijk dus ook van te voren goed wat je gaat fotograferen. Ga je een stad in en wil je vooral architectuur en gebouwen fotograferen, dan volstaat een kleine lens of een groothoeklens al gauw. Trek je de natuur in en wil je ook wilde dieren fotografen, dan is een zoomlens ook van belang.

Bedenk je vooraf ook wat je gaat doen. Een wandeling maken met een zware lens om je nek is niet heel comfortabel. Ga je echt op één plek zitten om bijvoorbeeld vogels te spotten dan is de 150-600mm lens juist wel weer praktisch om mee te nemen. Maar met zo'n grote lens komt wel het feit dat je daar een statief bij nodig hebt. Een statief mag echter niet in je handbagage zitten, dit wordt gezien als een stomp voorwerp en zal dus in je ruimbagage moeten.

Nu je hebt besloten wat je gaat doen en welke apparatuur je daarvoor nodig hebt, is het belangrijk om dit verstandig in te pakken. Kies voor een stevige fotografietas, die de afmetingen heeft om mee te mogen als handbagage. Persoonlijk ben ik altijd doodsbenauwd dat mijn spullen gestolen worden, of kapot gaan (we weten allemaal hoe onvoorzichtig bagagehandelaren met je tassen en koffers omgaan). Vandaar dat ik mijn tas altijd meeneem als handbagage.

Op sommige vliegvelden zul je de elektronica bij de douane nog uit je tas moeten halen. Wees hierop voorbereid! Niets is zo vervelend als last-minute gestress omdat je de tas niet goed uitgepakt krijgt. Reis je met iemand? Vraag dan of die jouw spullen ook goed in de gaten houdt. Het kan voorkomen dat je bak met camera's niet voor controle hoeft, maar de tas zelf wel. Gelukkig zit er al een mooie vooruitgang in. Op Schiphol hoef je de tas al niet meer leeg te halen gelukkig.

Alles door de douane heen? Pak een karretje voor je handbagage, want die tas is waarschijnlijk ontzettend zwaar. Nu kun je wel weer rustig ademhalen en je voorbereiden op de reis die gaat komen. In een latere blog zal ik nog ingaan op welk objectief onmisbaar is op reis, en welke je wellicht beter thuis kan laten. Voor nu, fijne reis!

Groetjes, Marjo

[regioonlineofficial]

In een aantal gebieden komen net als vorig jaar borden en spandoeken te hangen met de tekst ‘Welkom in de kraamkamer van Moeder Natuur’. De lente lokt, het broedseizoen is in aantocht. Boswachters van Utrechts Landschap vragen bezoekers om rekening te houden met kwetsbare dieren in natuurgebieden. Omwille van de broedende veldleeuweriken sluit Utrechts Landschap per 15 maart de landingsbaan op Park Vliegbasis Soesterberg. De kraamkamer van Moeder Natuur Op 1 maart is de meteorologische lente gestart. Na een zeer zachte winter zijn de eerste lentebodes al volop te zien: de paddentrek is begonnen en vogels maken zich op voor het broedseizoen. Wie op kraamvisite gaat, weet dat rust, hygiëne en een beetje afstand belangrijk zijn voor een kersvers gezin. De kraamkamers van Moeder Natuur vragen om exact hetzelfde. In diverse gebieden komen weer spandoeken te hangen met de tekst ‘Welkom in de kraamkamer van Moeder Natuur’. Kwetsbaar ‘Bezoekers zijn van harte welkom in de natuur,’ vertelt boswachter Jacqueline van Dam van Utrechts Landschap. ‘Tegelijkertijd willen we iedereen wijzen op de kwetsbaarheid van de plek waar ze zijn. In het voorjaar en de vroege zomer zijn ze in feite op kraamvisite in de natuur, het leefgebied van vele broedende, parende en barende dieren en van nieuwe groeiende planten.’ Jacqueline en haar collega’s vragen bezoekers om respectvol met de kraamkamer om te gaan: blijf op de paden, hou de hond aan de lijn en laat geen afval achter. Rustgebied De wandelpaden in de natuurgebieden van Utrechts Landschap zijn zo aangelegd dat er voldoende rustgebieden zijn waar wilde dieren zich kunnen terugtrekken en voldoende ruimte is voor wandelaars, fietsers en ruiters om van de natuur te genieten. Boswachter Jacqueline: ‘Helaas zien we nog regelmatig honden loslopen waar dat niet mag, of dat mensen sluippaadjes nemen. Dit zorgt voor verstoring van bijvoorbeeld vogels die op de grond of in lage begroeiing broeden. Opgejaagde reegeiten en andere moederdieren verlaten hun kroost, waardoor deze ten dode is opgeschreven. Daarom is het juist nu nóg belangrijker om honden aan de lijn te houden en op de paden te blijven’. Landingsbaan vliegbasis dicht Omwille van de broedende veldleeuweriken sluit Utrechts Landschap per 15 maart de landingsbaan op Park Vliegbasis Soesterberg. De veldleeuwerik is een grondbroeder en daarom zeer gevoelig voor verstoring. Jaarlijks broeden er zo’n 200 paar veldleeuweriken langs de baan. Een rustige kraamkamer is voor deze vogels van groot belang, want de veldleeuwerik staat op de Rode Lijst van bedreigde vogelsoorten. Na 15 augustus gaat de landingsbaan weer open voor publiek. Het Wethouder Lemmenpad (fietspad tussen de Soester Hoogt en Batenburgweg) blijft wel open. Vogelkijkhut Wie foeragerende veldleeuweriken wil spotten kan terecht in de vogelkijkhut in het shelterpark. Het is raadzaam om daarvoor een verrekijker mee te nemen. Op het nieuw geplaatste infopaneel is te lezen welke vogels er zoal op de vliegbasis voorkomen. Het is ook mogelijk om mee te gaan met een excursie. U fietst dan onder begeleiding van een gids over de landingsbaan. De excursiedata zijn te vinden op www.utrechtslandschap.nl. Over Utrechts Landschap Utrechts Landschap beschermt al 96 jaar natuur en erfgoed in de provincie Utrecht. We kopen natuur en erfgoed aan om het te behouden voor toekomstige generaties. De natuurorganisatie beheert inmiddels 5.825 hectare natuur, 25 buitenplaatsen, 23 molens, Kasteel Loenersloot en Steenfabriek Bosscherwaarden. De meeste gebieden en monumenten zijn open voor publiek. Ons werk is mogelijk dankzij de steun van 35.000 donateurs (Beschermers), 785 vrijwilligers en 82 bedrijfsvrienden. Wilt u meedoen of meegenieten? Kijk op www.utrechtslandschap.nl.

[evendelen-be]

Tuinvogels verzorgen in de winter

Je tuinvogels verzorgen in de winter is best makkelijk en leuk om te doen. Hier alvast een paar handige tips. Ze zullen je dankbaar zijn.

Je tuinvogels verzorgen in de winter is best leuk om te doen, en je krijgt er zoveel voor terug. Tijdens de lente en zomermaanden is het altijd leuk om vogels te spotten in je tuin. Weet dat deze vogels je tijdens de winter heel dankbaar zullen zijn voor jouw extra verzorging. Voeding en (niet bevroren) water zijn soms moeilijker te vinden dan in de zomermaanden. Het is misschien moeilijk te…

[philomon]

Rondje Vondelpark

Deze week zag ik ze eindelijk weer, de kuifeenden in het Vondelpark. Ik was er al maanden op gespitst. Het waren er weliswaar nooit veel, maar meestal zie je er toch een paar aan de Oud-Zuid kant. Deze nazomer en herfst waren ze helemaal verdwenen. Tot gisteren dus. Zou het iets met hun trek- en migratiegedrag te maken hebben? Enig speurwerk thuis in mijn vogelgidsjes en op internet bracht me helaas niet de oplossing voor dit raadsel. Ik zal ermee moeten leven. Iets dergelijks gebeurde me afgelopen maanden met verschillende andere, ook normaal veel voorkomende vogels. De krakeend, het roodborstje en zelfs de pimpelmees waren weliswaar niet verdwenen, maar leken toch fors in aantal verminderd. 

Daar stond gelukkig wel iets tegenover. Deze zomer heb ik hier voor het eerst een ijsvogeltje gespot. Hij zat zomaar op een takje langs een vijver, met min of meer stilstaand water in plaats van zo’n stroompje waar die vogels dol op zijn. Ik loop al jaren rondjes in het park, waarbij het vooral om het (hard) lopen gaat, hoewel hard iets te veel gezegd begint te worden. In het park is het dan het feest van de herkenning en het vertrouwde, ik ken er alle paadjes en herken soms ook gezichten van andere joggers of mensen die op de bankjes hangen. Het spotten en tellen van vogels is dan een extra bonus. Je bent er niet op gericht, maar je krijgt het erbij, al richt je blik zich meer op de grond dan naar de lucht of de kruinen van bomen. 

Vandaag keek ik toch even naar boven omdat ik iets hoorde, namelijk het tikken van de grote bonte specht. Ik kon hem niet vinden en bovendien wilde ik niet te lang stilstaan. Het gaat bij die rondjes toch ook om zoiets als snelheid en de onverbiddelijkheid van zo’n sporthorloge. Wat ik wel zag en waar ik ook een beetje vrolijk van werd, waren een blauwe reiger en een aalscholver, broederlijk naast elkaar op een tak op vier/vijf meter hoogte, een combi die je niet alle dagen zo dicht opeen ziet. Doorlopend realiseer ik me terloops dat de bomen beginnen te verkleuren en dat de paden zich vullen met bladeren, groen, rood en bruin. En ik verheug me al op de geur van rotting die binnenkort gaat komen en, mooier nog, straks in december of januari het gekraak van bevriezing onder mijn voeten, liefst met een vaag zonnetje in de koude lucht.

Amsterdam, 3 oktober 2022

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Avond: Wees voorbereid op de dood Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon  "Voor Iedere Avond" Huilt, gij dennen, omdat de cederen gevallen zijn. Zacharia 11:2 Wanneer er in het bos een gekraak van een vallende eik wordt gehoord, is dit een teken, dat de houthakker dichtbij is. En iedere boom mag wel beven, of niet misschien morgen de scherpe bijl hem treffen zal. Alle mensen zijn gemerkt voor de bijl. En de val van een van ons moet ons eraan herinneren, dat het aangewezen uur snel nadert. Het maakt niet uit of we nu een grote ceder of een nederige den zijn, sterven zullen we. Ik hoop niet, dat als wij niet veel van de dood horen, wij er verhard tegen worden. Laten we niet worden als de vogels die in de toren hun nest bouwen terwijl de klok luidt, en rustig slapen terwijl het geluid van de doodsklok door de lucht galmt. Laten wij de dood beschouwen als de meest belangrijkste gebeurtenis, en laten we zijn nadering met ernst verwachten. Wij horen niet te spotten, terwijl ons eeuwig lot aan een zijden draad hangt. Het zwaard is al uit de schede, laat ons niet treuzelen; het is gepolijst en gescherpt; laten we er niet mee spelen. Hij die zich niet voorbereidt op de dood, is erger dan een dwaas, hij is krankzinnig. Wanneer Gods stem door de bomen van het bos wordt gehoord, laat de vijgeboom, de olm en de ceder die stem dan ook horen. Wees voorbereid, dienstknecht van Christus, want uw Meester zal plotseling komen, als de goddeloze wereld Hem op het minst verwacht. Let op, dat u trouw bent in Zijn werk, want uw graf zal snel worden gedolven. Weest voorbereid, ouders! Voedt uw kinderen op in de vreze des Heeren, want zij zullen spoedig wezen worden. Wees voorbereid, zakenman, let er op dat uw zaken eerlijk zijn, en dat u God dient met uw hele hart, want de dagen van uw aardse arbeid zullen snel ten einde zijn. U zult geroepen worden om rekenschap te geven van hetgeen u in het lichaam gedaan hebt, hetzij goed, hetzij kwaad. Laten wij ons allemaal voorbereiden voor de rechterstoel van de grote Koning, met een zorg, die beloond zal worden met deze genaderijke goedkeuring: "wel, gij goede en getrouwe dienstknecht." 

[dutchjan]

April 11, 2021

[dimitrios71]

Vogels spotten bij de Oostvaardseplassen

[jblnl180]

#Vogels #kijken #groenzoom #Berkelenrodenrijs #birds #spotting #birdspotting #bird #vogel #vogelspotten #spotten (bij De Groenzoom) https://www.instagram.com/p/CNkm05chSYB/?igshid=1fi54zkn75l2e