#ciuch ciuch

[automatonknight]

zrobiłbym ockę do tf nawet gdzieś mam szkic taki bardzo wstępny ale kurwa znowu bym rybaka zrobił i to się już robi żenujące dla mnie

[nomaishuttle]

scariest moment of my entire life

[p0czwarka]

[21.26]

wymyśliłam coś takiego że będę se malować na przedramieniu kreskę czarnym markerem permanentnym za każdym razem kiedy zbinguje lub wyjdę poza limit i jeśli uda mi się nie mieć żadnej kreski bo wszystkie się zmyją to mogę sobie zamówić jakiś ciuch albo cos innego warunek jest tylko taki że nie mogę tych kresek zmywać specjalnie po prostu muszę się zachowywać tak jakby ich nie było

[mordeiswrld]

TMNT BAYVERSE! X FEM!READER (Platonic)

For @sadakorosee ☺️

Summary: Y/N is a close friend of the turtles. Suddenly she has an accident with the Foot. What happens when the 4 Terrapins find out?

Fic type: Oneshot

Admin: L

Time started: 11:33 AM JAN 31st

Warnings: Injuries, Violence, Blood, swearing

“And then Casey broke his hockey stick on Raph’s shell and Raph spent almost half an hour chasing him around the lair!” Mikey said as he cackled at the memory Leo and Donnie just smiling to themselves while they sat on April’s couch Leo reading and Donnie on his laptop but Raph just huffed in annoyance and rolled his eyes “he’s still not gettin’ off the hook, don’t get it twisted” Raph muttered as he continued to clean his sais. I just laugh along with Mikey “don’t hurt the poor guy! He’s harmless...mostly” i say as i pick up my phone and check the time. 1:28AM. Shit. “Ah shit, i gotta head home guys.” i say as i start to gather my things. “Do you need one of us to walk you home Y/N?” leo asked as he started to close his book. I just shook my head, “Nah im fine going on my own. My house isn’t that far from here. See you guys tommorow maybe?” i say as i start to walk towards the front door. “Hell yeah dudette! We’re still on for our Mortal Kombat match, and you better be ready this time.” Mikey says as he sits on the ciuch backwards just to look and point at me with a playfully serious look. I jokingly roll my eyes, “yeah yeah i’ll be ready...ready to kick your ass” i say confidently and i didnt wait for an answer as i unlock the door and walk out and close it behind me. I walk down the stairs from april’s apartment towards the garage that holds the other residents’ cars. As i make it towards my car something feels...off. It had suddenly gotten colder and eerie. I hesitantly brush that feeling off and hop inside my car and drive off.

~~~~~~~~~~~~~~

“PLEASE ME BABY, TURN AROUND AND JUST TEASE MEEEEE BABY YOU KNOW WHAT I WANT AND WHAT I NEEED BABY~” i sing my heart out to the radio station playing since it was weirdly quiet on the dark streets of New York. As I get ready to get to my turn i blink and somehow a Jet black Sedan appears starts to speed right towards me—Obviously driving on the wrong side of the road. “WHAT THE FUCK—” I say as i try to swerve out of the way but the car was too fast! My car made a loud screeching sound before....

BAM

~~~~~~~~~~~~~

‘My head is pounding...everything hurts so bad...what happened..?’ i think to myself as i slowly start to regain consiousness...i open my eyes and wince at the brighr light that’s above ny head. As ny grogginess starts to wear off a bit i realize my hands were tied to behind my back. “What the hell...?” i just barely rasp out...i must’ve been out for a while. “Oh good your finally awake” an animated voice came over some sort of...speaker? I couldn’t tell. I was in too much pain to care. “Who are you...what do you want.” i ask casually. “Ive watched way too many movies and i already know how this goes, you obviously want something from me whether it be information or some kind of salary” i continue. The animated voice is quiet for a moment before the person on the other side starts to laugh sinisterly. “You’re a smart one aren’t you? But we don’t want anything from you per se. We want to simply use you as bait” they said casually as if it was the most normal thing to say. Confused i tilt my head to the side “bait? For what?” i question not fully comprehending what they were saying “i thought yiu watched these kinds of movies before doll, maybe you arent as smart as you think you are babes” they say in a teasing tone “the turtles, we know your friends with them. So we’re gonna keep you for a while and lead them here so we can—well you don’t need to know all of that. We just need them here” they said as a hole in the floor appeared and a plate of bland food appeared then a mechanical hand with a fork tried to feed it to me. I refused and kept moving away. The voice sighed “we’re gonna be here for a looooong while my friend”

~~~~~~~~~~~~~

MIKEY’S POV

“AW COME ON THAT’S THE 5TH TIME IN A ROW MIKEY” Raph shouted as he threw his controller on the ground after losing another round of Mortal Kombat. I threw my head back and let out a loud laugh “THAT’S WHAT YOU GET FOR CHALLENGING THE MASTER” I boasted as I stood up to do a victory dance. “Whateva’ weren’t you n Y/N suppos to be havin’ some sort of match or somethin’” Raph questioned as he folded his arms over his chest and looked towards the lairs enterance. I gasped. I forgot! He quickly ran to my phone and called you it rang 4 times before inevitably going to voicemail so I tried 5 more times before long her inbox was full and I started to worry. Did she flake out on me? Did you forget too? Curious, i went into Donnie’s room where he was working up some concoction. “D-Man have you heard from Y/N anytime today?” i asked asked as i tried to message her instead, if she was unable to answer her phone. Donnie paused and checked his phone, “No, i haven’t heard from her. She would’ve said something if she was busy or something had come up” he said as he started to grt skeptical. “Hey guys, you might wanna look at this” Leo shouted from the living room. Once the brothers arrived they saw that the news was on and the reporter was at a car accident that happened not to far from April’s apartment. “so far no bodies have been found—” the reporter babbled on but none of the brothers listened much further as they soon got a call from the police Chief.

~~~~~~~~~~~~~~

3RD PERSON

“Oh good you guys made it” Chief Vincent said as she saw the 4 terrapins. “What happened” leo said, tone and face ice cold and stern. “There’s been a collision. No bodies were found though surprisingly. No one knows if anyone died or not.” she says as she gives them the pictures detectives have snapped prior to their arrival. Donnie and Leo look through them but Donnie stops on one photo “What is it Donnie?” Leo asks, Donnie hesitantly turns the photo over and shows the car that was completely totaled. “Is that...?” Leo asks, suddenly out of breathe. Donnie nods “seems like it. And from the evidence they managed to get, the black car hit her head on. And the camera footage cuts out before—” “wait did you say black car?” leo interrupts his purple clad brother who just nods his head “what model?” leo asks, blood now boiling. “They say it was a seda—oh fuck” Donnie says as he stops himself; finally realizing what’s going on. “RAPH, MIKEY, WE’RE ON THE MOVE” Leo shouted as all 4 brothers ran up to the roof where Donnie explained what had happened. “So your telling me, the foot crashed into her on the road and kindapped her?! What kinda bullshit?!!” Raph shouted as he looked around at his brothers in anger. Donnie gasped which brought attention to him, “what?” the 3 brothers asked in unison, “i hacked into her phone and got her loctaion shes in some sort of warehouse and it seems like they’re doing more than just kidnapping” he said as he put the audio on speaker. “Tell me where they are bitch, i won’t say it again. A deep voice shouted “I’m not telling you a goddamn thing. I’ll take this shit to the fucking grave if I have to, you ain’t getting a peep out of m–” they heard you say but before you could finish a sharp shriek filled their ear holes. “Im done waiting kill her off. Now” the unknown voiced boomed before Donnie’s connection went dead. “we gotta go. NOW” leo shouted. And with that the brothers quickly made their way to the foots hideout

~~~~~~~~~~~~~

Y/N’S POV

I’m in so much pain...they’ve kicked me around, waterboarded me, stabbed me, anything you could think of. Just to make me talk, just to get me to spill. But i’m not letting up, not even if this is where my life ends im not saying shit. “So you still won’t talk huh?” the animated voice returned, they had lost their charming words,backhanded compliments and niceness now it was replaced with agitation and venom. “I never fucking will.” i spat back. Not out of confidence but out of loyalty to the brothers. They’re like my family. I’d never put them in danger even if it costs me my life. “Fine then. I guess we’ll have to do this the hard way” they shouted but it was muffled, probably from them gritting their teeth as they spoke, trying not to lash out on a monitor screen and not the real me. Suddenly 3 foot soliders come into my room and untie me but only to place their cold glover hands around my arms in a tight hold that may cause bruising later. We walk down many hallways, passing different doors with different signs and noises of pure agony. Then we went through a huge metal door that held the person behind the voice— a person in upgraded foot gear and shredder. “Finally. We meet in person” the person said as they place their hands on their hips and look at me with manic wide eyes. “Tie her to that pole.” shredder demands and the soliders obey and pull me towards the pole. As im getting tied up i see 4 figures pass by a window above us in my peripheral vision. A smile ghosts upon my lips but i instantly wipe it away, as to not alert shredder. “Now we will only say this one more time woman. Tell us where the turtles are or you’ll meet an untimely death” shredder bellows at me. I struggle to smile but i try to anyway and it comes out looking like a grimace. “I already told you....im not telling none of you a damn thing” I say breathlessly. Shredder growls in annoyance and snaps his fingers soon 2 soldiers and the more advanced soldier surround me one has a knife the other has a needle with some sort of glowing liquid ‘is that what mutagen looks like???’ i question myself but that random thought dies when i make eye contact with the AS (advanced solider) they were spinning the barrel to a loaded pistol..silently humming to themselves as they watched the solider with the knife jam it through the skin on my forearm “AH FUCK” I yell in pain. “Talk Woman or it’ll be more than just a stab.” shredder says as he watched from afar. I open my mouth but before i ciukd say anything 4 glass windows shatters around us and the 4 brothers start kicking ass! Leo and Raph take on Shredder like wild beasts while Mikey rains hell upon the 2 soldiers and Donnie takes on AS “Why did you guys HAVE to come at this time, we were just getting started” AS says as they pull out a double sides scythe and starts to attack Donnie. Donnie flawlessly but clumsily dodged all of her attacks and manages to hit the scythe out of her hand and knock her off her feet. “DONNIE KICK IT TO ME” i yell, Donnie hesitates before listening and shoving th weapon towards me. I squat down and carefully pick up the sharp part and start to cut through the rope they had me restrained in while trying not ro move my arm too much to no cause the knife to fall out. When i got free I immediately hobbled over towards a spot that was out of sight from the soldiers and shredder. I silently clutched the arm with the knife in it and applied pressure to it. After a while everyone was down and the turtles tie them up and wait for the police. I slowly crawl out from my hiding spot and search for Donnie. When i find him he’s looking at the needle one of the soliders had. “Donnie a little help please?” i ask as i hold up my stabbed arm. He turns his attention towards me and panics “ah shit um let me see what i have!” he says as he takes his backpack off and starts to frantically rummage through it. He takes out his med kit and starts to examine the wound. “Its gonna need stitches. I won’t be able to stitch it but when the paramedics and police come they can take you to the hospital.” TBC...

[mmoottyyll3k23]

jak przeglądałam tumblra to znalazłam u jednej dziewczyny " nagrody za wagę" i stwierdziłam że tez chce takie coś zrobić

------------------------------------------------------------------------------

88kg -----------------------------------------

kupuję nowe włóczki, niby nudne ale tak naprawdę to tylko 4 kg więc nie chciałam dawać tutaj niczego mocniejszego.

80kg (waga sprzed wakacji)---------------

Kupuję dodatek do the sims 4

75kg------------------------------------------

kupuję ciekawą książkę

70kg------------------------------------------

kupię puzzle!^^

60kg------------------------------------------

idę do douglasa czy sephory i coś kupuję ^^

50kg------------------------------------------

kupię sobie jakiś ładny ciuch

40kg------------------------------------------

idę na wielkie zakupy do galerii

------------------------------------------------------------------------------

Trzymajcie się chudo motylki^^

[myslodsiewniav]

PIERWSZY OD 2015 roku SPRZEDANY CIUCH NA VINTED! YEAH!

[tola-a]

Czas ustawić sobie cele

50kg--------> kupię sobie nowego misia

46kg--------> nowa książka

45kg--------> nowy ciuch

35kg----> powiem mu co do niego czuje

[fox-poke-fanatic]

I thiunj U;m goiung toi skeeo niw, Ciuch warm.

[wilanowo]

Na krańcu Internetu

Od kiedy kula czosnkowa polskiego dziennikarstwa ogłosiła triumfalnie, że Internet się skończył, nie mogę spać spokojnie. Internet rzeczy – ta potężna wirtualna przestrzeń, gromadząca twórców treści i ich odbiorców, użytkowników w każdym wieku, przedstawicieli chyba każdej  grupy społecznej. 

Internet się skończył. Nie dostarcza już rozrywki ani wiedzy. Pora gasić światło. Feed na Facebooku świeci pustkami i reklamami, Twitter (albo X) płonie od jałowych dyskusji politycznych i cancellowania ludzi. Nasi znajomi nie piszą już postów w mediach społecznościowych. Wartościowe blogi giną w zalewie treści pozycjonowanych pod SEO. Że świecą więc ich szukać na pierwszej czy drugiej stronie wyników wyszukiwania. Nie ma już czego czytać. Życie straciło sens. Nic, tylko pustka i reklamy rzeczy, których przecież wcale nie chcemy kupić. Właśnie: dlaczego Facebook z uporem godnym lepszej sprawy chce mi sprzedać tę książkę albo ciuch z chińskiej szwalni? O co w ogóle chodzi? 

Na potęgę posępnego algorytmu. 

Odpowiedź jest dość prosta, i myślę, że każdy średnio ogarniający wirtualną przestrzeń użytkownik z łatwością na nią wpadnie: algorytmy. 

Internet stoi algorytmami. Dla algorytmów zaś nie jest ważne to, co niesie ze sobą jakąś wartość, ale to, co się klika. A trzeba być prawdziwym ignorantem, żeby nie zauważyć, iż obecnie najlepiej klikają się krótkie filmiki na TikToku. 

No dobrze, powie ktoś. Ale to TikTok. Aplikacja rozrywkowa. A rozmawialiśmy przecież o mediach społecznościowych – wiecie, o tych, które za cel obrały sobie budowanie społeczności. Dlaczego więc nie widzę postów moich znajomych na Facebooku?

Tutaj odpowiedź będzie równie prosta, acz na pierwszy rzut oka może wydać się pozbawiona logiki: ponieważ dzisiejszym Internetem rządzi TikTok. 

Ta zorientowana na krótkie formy wideo aplikacja charakteryzuje się potężnej mocy algorytmem, który wręcz idealnie dobiera użytkownikowi treści, które powinny go zainteresować. I nie ma w tym stwierdzeniu przesady – sami użytkownicy potwierdzają, że gdy tylko algorytm „nauczy się”, co ich interesuje, ich feed zostaje zapełniony filmikami o konkretnej tematyce. W ten sposób aplikacja utrzymuje uwagę użytkownika, który powoli wpada w spiralę scrollowania swojej tablicy. Dlatego więc twórcy aplikacji spod szyldu Meta chcą wdrożyć podobny między innymi na Facebooku. Stąd zalew materiałów, które zdaniem algorytmu mogą nas zainteresować. Stąd posty od „twórców treści”, influencerów, nie od znajomych. Stąd wpisy sponsorowane, za których promocję autorzy zapłacili. I stąd też brak wpisów od znajomych: one zwyczajnie giną w gąszczu tego, co „powinno ci się spodobać”, nie zyskują zasięgów niezbędnych do tego, by trafić chociażby do minimalnej liczby odbiorców. Ewentualnie nie pojawiają się wcale, bo jaki sens ma pisanie do ściany w miejscu, które podobno miało angażować społeczność? 

Co zatem robią ci nasi znajomi, których wpisów od dawna nie widzieliśmy? Chociażby przenoszą się na zamknięte grupy zainteresowań. Tych na Facebooku nie brakuje – od dawna działają jako chociażby uzupełnienie dla fan pages, i świetnie się sprawdzają przy budowaniu społeczności. Mamy także szeroki wybór bardziej lub mniej hejterskich for. Weźmy taki Discord: zamknięty serwer zrzeszające na przykład fanów konkretnego twórcy. Od forum dyskusyjnego czy grupy na Facebooku różni go chociażby dynamika konwersacji, przypominająca raczej czat grupowy aniżeli wymianę ostów na forum. 

Znajomi, bliscy znajomi, przyjaciele. 

Stwierdzenie, że znajomi nie chcą się udzielać w mediach społecznościowych, to zatem gigantyczne uproszczenie. Za brak postów z własnymi przemyśleniami odpowiada coś więcej niż przekonanie o niskiej wadze własnych przemyśleń. Poza wspomnianym już algorytmem, który powoli zamyka użytkowników w bańkach informacyjnych, dochodzą jeszcze dodatkowe ustawienia mediów społecznościowych, które pozwalają nam wybrać, czyje treści chcemy oglądać w naszym feedzie, a także… kto będzie mógł oglądać nasze. Możemy zatem dodać wybrane profile do ulubionych, oraz wskazać znajomych, których uważamy za bliskich – w tej sposób część publikowanych treści będzie widoczna tylko dla tych wybranych bliskich znajomych, a nie widoczna dla ogółu. Możemy także wykluczyć część znajomych z grona odbiorców treści ogólnych, przy jednoczesnym nie wykluczeniu ich z grona znajomych.

Innymi słowy, następnym razem, zanim zaczniemy zastanawiać się, dlaczego nasi znajomi nic nie postują, weźmy poprawkę na to, czy nie zostaliśmy po prostu wykluczeni z grona tych, dla których ich posty są przeznaczone. 

Święty spokój ponad wszystko. 

Internet potrafi być toksycznym miejscem. Z jednej strony jest w nim sporo ludzi, którzy zwyczajnie szukają konfliktu: sprzeciwiają się wszystkiemu dla samego sprzeciwiania, wchodzą w dyskusję z zamiarem udowodnienia rozmówcy, że jest idiotą, demonstrują swoją wyższość intelektualną, albo zwyczajnie trollują. Z drugiej strony mamy boty, które według niektórych źródeł (często z kategorii: no mordo, mówię ci) stanowią obecnie większość użytkowników sieci. Te z kolei zaprogramowane są na generowanie ruchu w konkretnych aplikacjach. A co lepiej generuje ruch i zaangażowanie niż właśnie konflikt.

Konflikt to jednak broń obosieczna. Dla portalu społecznościowego będzie oczywiście żyłą złota: reakcje, zaangażowanie, ruch. Duży ruch to zachęta dla reklamodawców, a reklamy w aplikacji to pieniądze. Z kolei dla użytkowników sztuczne konflikty wywoływane pod treściami podsuwanymi  przez algorytm na dłuższą metę mogą okazać się męczące – i to do tego stopnia, że ostatecznie potrafią zaważyć na decyzji dalszego pozostania na danej platformie, bądź używania jej w konkretny sposób. 

Jeśli mam ochotę dzielić się przemyśleniami na różne tematy, istnieją portale lepiej do tego dostosowane niż Facebook. Mikroblogi, klony Twittera, ba, nawet Instagram – przy czym w przypadku tego ostatniego trzeba brać poprawkę na algorytm i hashtagi. W końcu media społecznościowe, tak jak i społeczeństwo, zmieniają się i ewoluują. Naiwnością jest zatem oczekiwać, że Facebook będzie wyglądał i funkcjonował tak samo, jak dziesięć lat temu, oraz że ludzie obecnie o dziesięć lat starsi, będący na zupełnie innych etapach życia, będą chcieli używać medium identycznie tak, jak kiedyś. 

Internet w żadnym razie się nie kończy. On się po prostu zmienia, tak jak zmienia się świat nie-wiartualny. I to od nas, ludzkich użytkowników zależy, jak te zmiany wykorzystamy. Niestety, samo narzekanie, że kiedyś to było a teraz to nie ma, nie sprawi, że internet zacznie nagle funkcjonować tak jak w czasach, gdy byliśmy młodsi, a nasze życie nie składało się w większości z obowiązków.

I podobnie jak w życiu, fakt, że przestrzeń wirtualna stała się dla nas nudna, jałowa, pozbawiona świeżości, nie oznacza, że to z nią jest coś nie tak. Takie rozważania najlepiej zacząć od siebie, i postawić sprawę jasno, mówiąc, że internet przestał być ciekawy konkretnie dla nas. Jest to w końcu za duży twór, żeby ot tak po prostu mógł się skończyć. W tym starciu jeśli ktoś miałby się skończyć, to zawsze będziemy to my. 

~Wilanowo

[daruuua]

Moje nagrody za schudnięcie:

✓ ‌57 - peeling do twarzy

✓ ‌56 - pędzle do makijażu do 100 zl

‌55 - kosmetyk pielęgnacyjny do 150 zł

‌54 - jakiś ciuch do 100 zł

‌53 - organizer na kosmetyki

‌52 - zabieg medycyny estetycznej

‌51 - ??

‌50 - ??

[lovevincent]

Moje top 6 by być chudą i nie jeść:

1. Mniej jedzenia = więcej pieniędzy!

Tak, kiedy nie wydajesz kasy na jedzenie, możesz w zamian zaoszczędzić na coś innego. Możesz zrobić sobie nowy tatuaż, wiem że uwielbiasz tatuaże :) Kupić jakiś fajny ciuch, gadżet, książkę... Coś z pewnością bardziej użytecznego niż jedzenie, które tylko tuczy.

2. No food no pain :)

Kojarzysz ten ból, kiedy jesteś taka pełna po jedzeniu, że nie możesz się ruszyć? No właśnie. Teraz to nie będzie Twój problem. Koniec z bólem brzucha, uczuciem pełności i obrzydzeniem do siebie po jedzeniu.

3. Paluszki

Pomyśl, jak piękne i chude będą Twoje palce, gdy schudniesz. Będą takie delikatne, pięć uroczych kosteczek <3

4. Ubrania z działu dla dzieci? Tak!

Umówmy się - ubrania z działu dla dzieci są czasem bardziej cool, niż te dla dorosłych. A Ty teraz będziesz się w nie mieściła!

5. Zero wagi, zero wstydu :)

Twój przyszły chłopak/dziewczyna nie będzie sapał i oblewał się potem, aby Cię podnieść, bo będziesz taka leciutka, że zrobi to bez trudu!

6. Chodząca piękność

Bycie chudym, to bycie pięknym. W końcu będziesz piękna, skarbie, nie zawiedź mnie <3

[wants-to-be-a-butterfly06]

Dzień 26 🍄

Zjedzone 1460 kcal

Spalone 60 kcal

Bilans 1400 kcal

Jest źle ale nie najgorzej dziś chodząc po sklepie doznałam olśnienia że odkąd po pierwsze poszłam do szkoły średniej stałam się odważniejsza i odkąd jestem tu w tym środowisku od czasu kiedy zapoznałam się z Aną jestem odważniejsza co do ubrani ubieram ciuch których nie odważyła bym się wcześniej ubrać oczywiście dalej się wstydzę mojego ciała ale mniej niż kiedyś

[grubiutka]

Jak schudnę

Do:

60kg kupuje sb nowy plecak

55 kolejny kolczyk w uchu

50 nowy ciuch

[heidithebutterfly]

Wzrost:162

Waga:40 Cel:33

SW(inne konto):47 HW:47 LW:40

38kg-Jakiś ładny ciuch

35kg-parówka

33kg-sushi

31kg-mleko zkonwensowane w tubce

[myslodsiewniav]

Spodnie

Trochę taka nieszablonowa anegdotka...

...kiedyś-kiedyś kupiłam mojemu ex spodnie. 

Ładne takie, szare. 

Takie w stylu “troche joggery, trochę garniturowe, wygodne jako dresy i wygodne do biura/pracy/na spotkanie oficjalne, takie nie-do-opery, a idealne-do-restauracji-na-imieniny-babci” - taki wielofunkcyjny ciuch, który sprawdziłby się lepiej niż siedzenie w gaciach przed kamerką na codziennym spotkaniu w pracy na które siadał właśnie ubrany w bokserki i koszule w nadziei, że nie będzie musiał wstawać i nikt nie zauważy. 

Kupiłam mu to w rozmiarze XXL w Zarze, ale niestety okazało się, że on (podobnie jak ja) jesteśmy dalecy od wymiarów manekinów i typów sylwetki na jakie szyje Zara - obydwoje szerocy bardziej niż smukli. Nawet będąc szczupłymi jesteśmy dalecy od bycia “smukłymi” po prostu.

No i oczywiście po wręczeniu mu prezentu i przymiarce okazało się, że w rozmiarze XXL w spodniach męskich, szarych, ładnych, wielofunkcyjnych on może się zmieścić najwyżej do półuda. 

Większych nie mieli w slepie.

Miałam po prostu zwrócić i odzyskać kasę.

Ale były dłuuuuugie kolejki w sklepach stacjonarnych... potem o tym zapomniałam.

A potem znalazłam to-to sprzątając przez robactwo panoszące się w poprzednim mieszkaniu i uznałam, że ciuch fajny, więc z powodzeniem sprzedam na Vinted. I znowu o ciuchu zapomniałam.

A potem... przeprowadziłam się z O. i przeglądaliśmy wszystkie rzeczy. W tym te spodnie... wciąż z metkami zapakowane w gwiazdkową torbę podarunkową... 

Opowiedziałam mojemu partnerowi jakie te spodnie mają genezę i zapewniłam go, że bez względu na wszystko uważam je za kawał dobrej jakości i nieprzeciętnej urody ciuch - jeżeli chce może je wziąć. Jeżeli nie - sprzedaję na Vinted.

Spodziewałam się, że będą na O. o wiele za duże.

Tym czasem na długość są okay, w pasie na gumcę też. MOŻE mogłyby się lepiej trzymać na pupie - są tam trochę baggy, przy biodrach generalnie jest za dużo miejsca, ale jak założy koszulę, która zasłania górę jego ubioru to wygląda w tych spodniach świetnie. I faktycznie są takie jak opisałam: kiedy założył do nich koszulę miał stylówkę w rodzaju “odstawiłem się w niedzielę na wyjście do muzeum, wieczorem skoczę na koncert jazzowy i wpasuję się w tłum”, a ze zwykłym białym T-shirtem i conversami wygląda jak “ubrałem się niezobowiązująco, na sportowo, ale tak naprawdę bywam modelem z bilboardów i jestem mogę skoczyć na koncert rapowy gdzie wpasuję się w tłum”.

No.

Ja byłam zadowolona - bo mam kurde oko do ciuchów. Minimalizm rządzi, ciuchy wielofunkcyjne super rzecz!

ALE...

Przyjechali rodzice O. i jego mama w sobotę obserwuje syna, który serwuje własnoręcznie zagniecione ciasto. Atmosfera super. Żarty, miło jest. Mój O. się krząta między częścią jadalną, a kuchnią i nagle jego mama wypala “Skąd masz te spodnie? Są super! Też takie chcę!”. A on na to “zajebiste, prawda? Dała mi je Vill...”

... i tu w kilka sekund podziała się komunikacja myśli bez słów: wymieniamy z moim chłopakiem spojrzenia - trochę zaskoczenie, trochę bezradność i wreszcie: u mnie panika, a u niego zrozumienie i wybuch śmiechu. I typ rozbawiony mówi “Nie, nie, musisz moim rodzicom to opowiedzieć”

xD

Opowiedziałam. 

Teściowa podsumowała “czyli znalazłaś właściwego facet do swoich spodni!” 

Awwww

Zaskakująca pointa. Mi było trochę niezręcznie, a ich to rozbawiło. Więc chyba okay.

Potem cały wieczór mama wzdychała nad tymi spodniami - w końcu uznali, że O. musi ze mną zerwać, a wtedy jego mama może próbować swoich szans u mnie to może jej zaoferuję spodnie po exach.

xD

Niespodziewana kolej rzeczy, ale cieszę się, że tak to się potoczyło. :D

[czarne-piorko3]

Ignorujcie to daje to tylko tutaj żeby nie zapomnieć

-5kg zrobienie paznokci

-10kg wyjazd z kimś

-15kg nowy ciuch

-20kg wyjście na miasto z znajomymi

-25kg nagroda zaproponowana przez innego anorektyka.