#dutchwriting

[leefschreef]

[dulcantor]

ik ben op zoek naar wegen en woorden om mezelf in te stoppen en te verzenden

naar klanken waarin ik thuis kan komen en vormen die me zachtjes omarmen

naar de tederheid van een vers de passie van een assonantie

Ik zoek betekenis voor mijn onuitgesproken woorden voor mijn stervende gedachten voor mijn afbrokkelende poëzie mijn ongeboren kind

[graffiti-library]

Disz - First Print 2018 - Limited Edition of 650 

Hardcover - 18.5-27.1cm - 192 pages

[schrijfstruggles]

Schrijven: 7 rondes voor het herschrijven van je verhaal

I’ve been making a lot of dutch vlogs about lately. So here is one for the dutch writers amongst us <3

[avondurenvanroos]

#4. We keken naar de sterren en zagen meer.

Mijn vader zei tegen me, terwijl we samen in de achtertuin van mijn ouderlijk huis zaten: ‘Er zijn zoveel dingen die jij nu meemaakt en ervaart, het een moeilijker dan het ander. De vraag is alleen hoe je daar mee om gaat.’

Slecht, dacht ik. Heel duidelijk borrelde dat naar boven. Ik ga slecht om met mijn tegenslagen. Met het leven. Ik knikte maar.

Naarmate je ouder wordt ga je steeds meer dingen relativeren,’ zei mijn vader. ‘Alles waar je nu tegenaan loopt, daar loopt iedereen op jouw leeftijd tegenaan. Daar liep ik ook tegenaan, toen, en zo zullen er telkens nieuwe dingen op je pad komen. Het is maar net wat je doet, uiteindelijk.’

Hij glimlachte naar me. Ik glimlachte terug. Hij stak de joint opnieuw aan met een zachte zucht en blies de rook bedachtzaam de nacht in.

‘Ik ben ook niet altijd even gelukkig geweest. Toen ik even oud was als jij, had ik ook vaak zware gevoelens, zag ik het soms ook even niet zitten. Vooral toen mijn vader stierf was het niet makkelijk. Maar naarmate ik ouder werd vielen er steeds meer dingen op hun plek. Het plaatje werd duidelijker, ik kon alles beter begrijpen. Ik hoop dat je weet dat dit bij jou ook zal gebeuren. Alles zal goed komen, alles zal een plekje krijgen, maar daar zul je zelf ook wat voor moeten doen. Als je stil blijft staan, gebeurt er niets.’

‘Kies een richting en ga. Je hebt genoeg in je mars.’ Met die woorden gaf hij me de joint en een drang het beter te doen. 

[kellycainauthor]

In case you haven't heard, it's Virgo season 🙆🏽‍♀️! What's your sun sign? Today is the first day of #akissatmidnight monthly challenge (swipe to see and join in the fun). Day 1 is Introduce yourself so... 📝I'm a romance author specializing in multicultural couples. 🎸I live in the live music capital of the world. ✌🏽I have 2 daughters. One is a vet 🥼 with a baby girl of her own. And the other is an accountant. 💰 🇳🇱I am an adoptee which I discovered a couple years ago after taking an ancestry dna test for fun. Now I have 2 sisters and 2 brothers who I love bunches. 🐕I have a long-haired chihuahua. 💚💞💚I'm an AKA. 📗My favorite color is green. 📖I read and enjoy most genres. 😋I love to cook and try new recipes. 🎒I attended an HBCU in Houston for undergrad and also have an MBA which I hardly use. 🤷🏽‍♀️ 🌞I grew up in sunny California. I'm super excited to read the book that showed up on my kindle this morning - When No One is Watching by Alyssa Cole. . . . . . . . . . . #readztule #whennooneiswatching #authorsofcolor #writersofcolor #authorselfie #authorintroduction #bookstagramchallenge #readersofinstagram #romanceauthors #romancewritersofinstagram #romancewriter #virgoseason #birthdaymonth #septemberbirthday #virgosofinstagram #virgowriter #adoptee #adopteevoices #oma #dutchwriters https://www.instagram.com/p/CEm2Bq9gvJ4/?igshid=1fw0m1hxv2msw

[luukdehaanimages]

OUT NOW: ‘Dichtersvisioen | mystieke duidingen van de laatste gedichten van Joost Zwagerman’. /// poems: Joost Zwagerman | text: Hein Blommestein | images: Luuk de Haan /// Dutch | hardcover | 68 pag | ©2017 | isbn 9789077728444 /// It was a great honor and challenge to select images from my oeuvre for this book with outstanding poems by Joost Zwagerman. Once again I realize what a loss Joost is to the world and the world of the arts in particular. #artbook #published #joostzwagerman #poetry #poetrybook #poems #dutchwriter #literature #dutch #abstractphotography #photobasedart #geometricabstraction #nonfigurative #conceptualart #collectables #luukdehaan — view on Instagram http://ift.tt/2zIVYHc

[leefschreef]

[dulcantor]

Soms lijkt het wel of de nacht een religie is. Een mysteriecultus die de heidense dag verjaagt. Een verering van het zachte en het lichte, waarbij de scherpe randjes worden afgerond. Waar je overdag dwaalt in een woestijn van geluiden, sluip je ’s nachts in een oase van rust. Elk geluidje is een doorbreking van een heilige stilte. Je hoort soms wel een auto snorren of een hond blaffen, maar het lijkt allemaal gedempt en ver weg. Overdag verdrink je in het leven, ’s nachts kan je erin ronddobberen en genieten van de golven om je heen. Als de nacht een cultus is, dan ben ik nog nooit zo gelovig geweest.

[dulcantor]

De witte servet had je lippen al gedroogd nog voor ik het goed had kunnen zien, een sierlijke beweging zo volmaakt dat het bijna een kunst leek. Misschien was het dat ook voor jou. Ik begon zachtjes te neuriën terwijl de muren op me afkwamen. De daarnet nog zacht brandende kaars walmde nu in mijn gezicht. De witte servet brandde mijn netvlies weg. De muren vraten me op en braken me in kleine stukjes. Maar ik fixeerde me op jouw gezicht, je zei nog iets.

Klanken zacht als vallende bladeren vulden de lucht. Je had het tegen mij, toch? Ja, een laatste moment was je terug van mij, van mij alleen. Ik was tegelijk vervuld van vreugde en hoop, van verdriet en pijn. ‘Ik doe dit niet omdat ik het wil. Ik doe dit omdat de natuur het van me eist. Ik breng je terug naar een natuurlijke toestand, waarin de atomen terug vrij zijn. Ik breng je eeuwige rust.’

Terwijl de wereld verder tolde, zag ik hoe je sierlijke, volle lippen elk woord zorgvuldig uitspraken, alsof je een citeeroefening aan het maken was. Je kon zo goed citeren. Achter je lippen glinsterden je ogen en ik zag opnieuw de gouden stipjes die als vuurvliegjes ronddwaalden. Mijn laatste sterren voor een eeuwige nacht.

[dulcantor]

Applaus in E-mineur

Muziek weerklinkt

Iedereen klapt

 IJsbergen drijven geruisloos

Maar muziek weerklinkt

Iedereen klapt

 IJsbergen kussen ons schip

Maar muziek weerklinkt

Iedereen klapt

 Bij elke video

Bij elke like

Bij iedere doos cornflakes met een tijger

Iedereen klapt

 De media zijn het mekka van brood en spelen

Panem et circenses

Hamburgers en voetbal

 Om te vergeten

Om te verbergen

Om af te leiden

Welke ijsbergen?

Muziek

 Applaus

 Ik schreeuw

Een viool

Ik gil

Een trom

Ik sterf

Een piano

The show must go on

 Applaus

 Ik zie de ijsbergen

De ijsbergen zien mij

De ijsbergen en ik

En we kussen

En we lachen

Omdat alles zo absurd is

 Achter me klinkt muziek

Staande ovatie

[leefschreef]

[avondurenvanroos]

#5. Tussen mij en mij.

Laat alles los. Laat het godverdomme gewoon los. Eindeloos over alles nadenken, eindeloos over alles treuren. Analyseer niet ieder detail. Alles gaat kapot als je blijft herhalen wat er is gebeurd, wat er is gezegd, wat er is gedaan. 

Laat het gewoon los. Het is verleden tijd, gedaan, klaar. Er is niets meer aan te veranderen, niets meer aan te doen. Als je vast komt te zitten in je eigen hoofd, je eigen herinneringen, is het alleen maar moeilijk erover heen te komen. Dan is het alleen maar moeilijker voor jezelf. 

Als je wil dat iets anders voelt, doe er dan iets aan. Laat jezelf niet wegzakken in je eigen gedachten, spreek. Neem actie. Doe godverdomme iets. 

Blijf niet liggen, in je bed, tussen je lakens vol kruimels en vlekken van de koffie die je dronk om het doffe gevoel achter je ogen weg te jagen. Stap op je vieze vloer, neem een douche en ga verder. Blijf niet liggen, blijf niet stil staan. Neem die stap vooruit. 

Trek je kleren aan, ruim je kamer op. Check je agenda voor de eerste keer in weken. Bel je ouders, bel iedereen die je weg hebt laten lopen. Praat met ze, vraag naar ze. Wees geïnteresseerd. Wees attent. Wees vooral jezelf. Denk niet na over hoe hun ogen je zien. Neem je ruimte. Geloof in je woorden. Je bent de moeite waard. Je kan dit. Zie je dat wel? Dat het allemaal gewoon kan? Dat je het alleen maar hoeft te doen? 

Dat je alleen maar op hoeft te staan en er iets van hoeft te maken? 

Sta op. 

Of vertel dit jezelf morgen nog een keer.