Niebinarność to nowe “nie jestem jak inne dziewczyny”
…i jest to głęboko zakorzenione w mizoginii
Latem 2018 roku mieszkałam razem z trzema innymi kobietami. Spędziłyśmy tego roku wiele czasu razem i odbyłyśmy wiele późnonocnych rozmów o seksizmie, mizoginii i męskiej przemocy, której doświadczyłyśmy. Rozmawiałyśmy o niedopasowaniu do społecznych oczekiwań wobec kobiet, razem przestałyśmy się golić i zachęcałyśmy siebie nawzajem do tego, aby nie wstydzić się naszych naturalnych ciał. Dzwoniłyśmy na infolinię kryzysową dla ofiar gwałtów, organizowałyśmy protesty, ujawniałyśmy przemocowych mężczyzn w naszym otoczeniu. Mitali ogoliła głowę w wyzywającym akcie buntu przeciwko indyjskim standardom piękna. Joy zaczęła używać swojego głosu, by przemawiać w obronie uciśnionych. Miriam zaczęła konfrontować się ze swoimi religijnymi rodzicami i zaakceptowała swoją seksualność. Nasza czwórka marzyła o feministycznym świecie i wyobrażała sobie nasze życia wolne od patriarchatu i przemocy.
Teraz, rok później, wszystkie trzy identyfikują się jako “niebinarne” - już nie kobiety.
Według organizacji Human Rights Campaing niebinarny oznacza:
Przymiotnik opisujący osobę, która nie identyfikuje się wyłącznie jako mężczyzna lub kobieta. Osoby niebinarne mogą identyfikować się jako zarówno mężczyzna i kobieta, być gdzieś pomiędzy, lub całkowicie poza tymi kategoriami.
Więc jak trzy feministki, które odważnie przeciwstawiały się normom płciowym i walczyły z męską przemocą w ich życiu, nagle zdecydowały, że nie są już kobietami?
Liczba osób identyfikujących się jako niebinarne wzrasta. W UK, ilość niebinarnych uczniów podwoiła się między 2017 a 2018 rokiem. Dwie trzecie młodych osób identyfikujących się jako trans są płci żeńskiej, jest zatem prawdopodobne, że ten wzrost niebinarnych tożsamości pochodzi od młodych kobiet.
Chociaż brakuje badań na tym polu, moje doświadczenia nie są unikalne. Feministki nie powinny być tym zaskoczone.
Artykuł z Teen Vogue z 2018 roku opisuje doświadczenia niebinarnej kobiety:
“Odrzucam cały koncept płci. Dorastając, nie czułam, aby ludzie, którzy nazywają mnie kobietą się mylili, ale była to raczej etykietka mi narzucona, niż pasująca do mnie. W collegu dowiedziałam się o niebinarności i to do mnie pasowało. Jasne, mam sympatie i antypatie, które można uznać za kobiece lub męskie, ale nie czuję potrzeby ich kategoryzowania w tej sposób. Binarność płci spowodowała, że czułam się zaszufladkowana i nie chcę się z tym identyfikować.”
Feministki od dawna odrzucają koncept płci kulturowej, definiując ją jako opresyjne stereotypy ról płciowych i utrzymują cel, jakim jest zniesienie płciowego systemu kastowego. Zamiast odrzucić płeć kulturową i role płciowe, bohaterka Teen Vogue zdaje się przyjmować je w całości, wierząc, że skoro nie spełnia społecznych oczekiwań względem kobiet, to nie jest kobietą. Czy uważa, że jej niedopasowanie do ról płciowych jest wyjątkowe? Czy ona “nie jest jak inne dziewczyny”?
Kilka miesięcy później na stronie Aeon pojawił się artykuł z podtytułem: “W świecie podzielonym na kategorie męskie i kobiece brakuje powietrza. Niebinarna tożsamość to radykalny właz ucieczkowy.” Autorka twierdzi, że niebinarność miażdży kategorie płciowe, walczy z opresyjnym systemem i tworzy lepszy świat dla wszystkich. Opowiada o doświadczeniu zagrożeń i zakłopotania związanych z niepewnością innych co do jej płci. Zdarzyło się, że mężczyzna nakrzyczał na nią, gdy wchodziła do damskiej łazienki.
Kobiety, które chcą się wyidentyfikować z kobiecości boleśnie się rozczarują.
Płeć kulturowa jest systemem, który nas gnębi i jest z natury sprzeczny. Nie ma kobiety, która spełniałaby normy płciowe w całości (chociaż niektóre próbują bardziej niż inne), i skoro normy płciowe są kulturowe, wszyscy w rzeczywistości funkcjonujemy poza tą binarnością. Tożsamość płciowa nie jest przyrodzona, nie tkwi w naszej naturze, a przeciwne stwierdzenia są antyfeministyczne.
Przyjrzyjmy się następującym przykładom niestosowania się do ról płciowych, jakie typowa kobieta może wykonać każdego dnia:
ubranie spodni zamiast spódnicy,
pójście do pracy zamiast zostania w domu,
nie uśmiechanie się do każdego spotkanego mężczyzny,
noszenie swoich naturalnych włosów,
wyrażanie swojego zdania,
myślenie o czymkolwiek innymi niż zadowalanie mężczyzn i swój wygląd,
oglądanie science-fiction,
żartowanie.
To może wydawać się trywialne, ale kiedy spojrzymy na oczywiście niedorzeczne sposoby kategoryzacji płciowej normalnego życia, oczywistym staje się, że nie jest możliwe, aby jakakolwiek kobieta w pełni spełniała normy płciowe. Kobieta spełniająca stereotypowe wyznaczniki kobiecości byłaby uznana za dziwkę (niezależnie od jej rzeczywistej aktywności seksualnej). Osobiście nie maluję się, pozwalam swoim włosom rosnąć naturalnie, noszę spodnie i wygodne buty zamiast sukienek i szpilek, pracuję jako inżynierka oprogramowania, odrzucam obowiązki małżeńskie i planuję nie mieć dzieci. Jestem niebinarna?
Hardkorowi obrońcy płci kulturowej powiedzieliby, że nie, nie jestem, bo nadal identyfikuję się jako kobieta. Akceptuję to, że jestem płci żeńskiej, że moje ciało jest kobiece, w związku z czym jest regulowane przez państwo, przeżyłam bycie dziewczynką i męską przemoc, których doświadczyłam, bo jestem kobietą.
Ze współczuciem podchodzę do pragnienia wielu kobiet i dziewcząt, aby uciec od naszego bycia kobietą. Dorastanie jako dziewczynka w tym społeczeństwie nie jest łatwe. Nie będziesz wystarczająco ładna, wystarczająco mądra, wystarczająco chciana. Albo będziesz zbyt ładna, zbyt mądra, zbyt chciana. W każdym wypadku to prawdopodobnie twoja wina.
Mitali wiedziała, że gdy wróci do Indii, może zostać napadnięta, mimo ogolonej głowy. W tym tygodniu matka i córka w Indiach zostały pobite i publicznie ogolone ponieważ opierały się zgwałceniu. O ile w Stanach Zjednoczonych można twierdzić, że jest się nie-kobietą, to kobiety chodzące nieco bardziej zdradliwy mi drogami nie mają przywileju wypisania się z kobiecości. Czy te kobiety mogły uniknąć przemocy i upokorzenia, twierdząc że są nie-kobietami? Ich kobiecość będzie im narzucona, czy tego chcą czy nie. A kto by tego chciał?
Miriam nie czuje się komfortowo w swoim kobiecy ciele. Ma piersi, krągłości i wulwę. Jej ciało nie wygląda jak ciała modelek na okładkach, a ona marzy o rozcięciu go i ucieczce z cielesnych więzów. Pragnie pozwolenia na istnienie poza wymaganiami kobiecości, jakie patriarchat nakłada na jej fizyczną formę. Mężczyźni mogą istnieć w ten sposób, jako pełne osoby, niezależnie od powłok, w których znajdują ich umysły. Miriam wie, że nie jest mężczyzną. Wie to, bo jej ciało jest kontrolowane. Mówi “płeć jest skończona”, ale czemu nie może uciec od płci?
Joy jest przerażona i zła. Widzi co przytrafiło się jej przyjaciółkom. Słyszała straszne historie i widziała, jak próbowałyśmy sobie poradzić i od tego uciec. Przytulała Mitali i Miriam, gdy płakały nocą, szukając uleczenia i sensu. nic dziwnego, że nie chciała mieć z tym już nic wspólnego. Bycie kobietą jest okropne.
Opłakuję te kobiety, które wydziedziczyły swoją kobiecość, wybierając ucieczkę i chowanie się przed opresją wynikającą z płci zamiast odważnie odrzucić jej władzę nad nimi. Mieć w sobie tyle bólu, mizoginii i strachu, to żyć w ciągłym stanie niepokoju, nigdy nie czuć się bezpiecznie czy komfortowo. Podczas naszych ostatnich dni razem starałam się pokazać im feminizm, który odrzuca role płciowe, zamiast akceptować ich kłamstwa - ale skoro ja jestem kobietą, a one “nie”, nie mogłam przecież rozumieć ich bólu. Powiedziały, że jestem pełna nienawiści.
Nic nie mogłoby być dalsze od prawdy.
Kobiety i dziewczęta powinny móc żyć w świecie wolnym od norm płciowych, patriarchatu i męskiej przemocy. Powinnyśmy móc być kobietami i być jednocześnie złożone, kreatywne i pełne. Nie powinnyśmy musieć odrzucać biologicznej rzeczywistości na rzecz myślenia magicznego, żeby radzić sobie w świecie, w którym żyjemy.
Niebinarne kobiety są świadectwem wielkiego bólu bycia kobietą i rozpaczliwej potrzeby wielu z nas, aby znaleźć ucieczkę. Jednocześnie kobiety twierdzące, że są niebinarne poświęcają inne kobiety dla własnej korzyści. Twierdzenie, że jesteśmy uprzywilejowane, identyfikując się z “płcią przypisaną przy narodzinach” pomija przemoc doświadczaną przez kobiety w patriarchacie. W niektórych krajach, 70% kobiet doświadczyło przemocy fizycznej bądź seksualnej ze strony partnera. 137 kobiet dziennie jest zabijanych przez członków swojej rodziny. Co najmniej 200 milionów kobiet i dziewcząt, żyjących dzisiaj, doświadczyło okaleczenia narządów płciowych, głównie przed ukończeniem piątego roku życia. Dlatego feministki walczą o prawa kobiet i dziewcząt oparte na płci biologicznej.
Te z nas, które w najmniejszym stopniu wypełniają role płciowe, niezależnie od identyfikacji, doświadczą gnębienia w związku z przekraczaniem norm społecznych. kobiety są szczególnie narażone na przemoc i dyskryminację w związku z niewypełnianiem ról płciowych. To prawda niezależnie od tego, jak dana kobieta się identyfikuje. Atakujący nie zna wewnętrznej tożsamości płciowej kobiety zanim nastąpi krzywda.
Oto niewygodna prawda: mówienie, że nie jesteś “jak inne dziewczyny” nie jest tożsamością. To mizoginia. Kobiety identyfikujące się jako niebinarne lubią powoływać się na dodatkową opresję, jakiej nie doświadczają kobiety, które nazywają “cis”, terminem, który zakłada, że pewne kobiety są współwinne własnego ucisku. Ale nie jesteśmy uprzywilejowane przez rozumienie podstaw naszej opresji; jesteś uprzywilejowana, jeśli myślisz, że możesz od niej uciec.
Imiona zostały zmienione.
Napisała: M. K. Fain
Źródło: https://4w.pub/non-binary-is-the-new-not-like-other-girls-and-its-deeply-rooted-in-misogyny/
12 notes
·
View notes
Kim jesteśmy?
Jesteśmy oddolną grupą lesbijek, które postanowiły razem, po godzinach zawalczyć o interes naszej płci. Pochodzimy z różnych regionów Polski, mamy od kilkunastu do trzydziestu paru lat. Połączyła nas wiara w rzeczywistość materialną, miłość do kobiet, płeć żeńska i feminizm.
Jakie są nasze cele i wartości?
1. Głosimy, że płeć jest powodem naszej opresji w heteropatriarchacie, a stereotypy płciowe (gender) są sposobem, w jakim owa opresja się uskutecznia.
2. Sprzeciwiamy się mizoginii, homofobii i lesbofobii w każdym jej wydaniu: zarówno tradycjonalistycznym, jak i queerowo-liberalno-lewicowym (redefinicja słów “kobieta” i “lesbijka”, tranzycje nonkonformistycznych płciowo kobiet).
3. Sprzeciwiamy się wykorzystywaniu i utowarowieniu ciał kobiet w prostytucji, pornografii i surogacji oraz dążymy do abolicji seks-biznesu.
4. Dążymy do stworzenia niekoedukacyjnej i feministycznej społeczności lesbijek w celu jednoczenia się kobiet i umacniania więzi siostrzeństwa.
5. Dążymy do zwiększania widzialności lesbijek i słyszalności ich głosów w obrębie społeczności LGBT oraz w społeczeństwie.
6. Sprzeciwiamy się heteropatriarchatowi, który od wieków uciska nasze ciała i ogranicza naszą wolność, rozwój i spełnienie.
7. Na płaszczyźnie legislacyjnej lobbujemy za legalizacją małżeństw i związków partnerskich z możliwością adopcji dzieci dla par homoseksualnych, prawnej ochrony lesbijek i gejów przed przestępstwami z nienawiści i przed dyskryminacją w szkołach czy urzędach.
this post in english
20 notes
·
View notes