#kort-verhaal

[kalkbrenner007]

Letselschadeadvocaat Mr. F.A. Janse zwaar onder vuur - Naamloos deel 1 (on Wattpad) https://www.wattpad.com/1367234079-letselschadeadvocaat-mr-f-a-janse-zwaar-onder-vuur?utm_source=web&utm_medium=tumblr&utm_content=share_reading&wp_uname=Kalkbrenner001&wp_originator=wpI9AWEFSbr2%2FhRHEM6cVTlHRU5QKN5PPDjZ8jyUMkg5olqkcobKwy4%2BS5z5lkGnkOWYQw0E97AOcxtSZmO%2BPTG8C%2FySvDBm%2FWVUo%2FWWQpVHVH83sx7qo11AO7ccAa0e Titel: Advocatuur in Opspraak: Letselschade Advocaat Mr. F.A. Janse Onder Vuur na Ernstige Klachten bij Orde van Advocaten Een schokkend dossier van klachten bij de Orde van Advocaten heeft de aandacht gevestigd op letselschadeadvocaat Mr. F.A. (Frans) Janse, wiens kantoren verspreid zijn over Barneveld, Arnhem, Ede en Utrecht. Cliënten beschuldigen hem van grove schendingen van de Advocatenwet, variërend van het niet nakomen van afspraken tot het verduisteren van geld en vermoedelijke betrokkenheid bij drugsgebruik. Nog ernstiger zijn de beschuldigingen van financiële malversaties. Cliënten stellen dat Mr. Janse geld heeft verduisterd door werkzaamheden in rekening te brengen die nooit zijn uitgevoerd. Daarnaast voert Janse geen urenspecificaties en werkt bij voorkeur zonder facturen wat het onmogelijk maakte om de geleverde diensten te verifiëren. De beschuldigingen dat Mr. F.A. Janse mogelijk betrokken is bij drugsmisbruik hebben de zaak nog gecompliceerder gemaakt. Cliënten beweren dat hij cash betalingen aanneemt, wat de speculatie voedt dat hij deze gelden gebruikt om zijn vermoedelijke cocaïneverslaving te financieren. Dit roept vragen op over zijn professionele integriteit en vermogen om zijn cliënten naar behoren te vertegenwoordigen. De Orde van Advocaten heeft de klachten tegen Mr. F.A. Janse serieus genomen en is een grondig onderzoek gestart naar zijn handelen. Het gerechtelijk apparaat heeft de verantwoordelijkheid om de integriteit van advocaten en het vertrouwen in het rechtssysteem te waarborgen. Als de beschuldigingen waar blijken te zijn, staan we voor een flagrante schending van het vertrouwen dat cliënten in hun advocaten moeten kunnen stellen. De mogelijke gevolgen voor Mr. F.A. Janse zijn ernstig, variërend van disciplinaire maatregelen tot mogelijke schorsing of uitsluiting uit de advocatuur.

[twafordizzy]

Hermans dropt Sebastiaan in Canada

bron beeld: demorgen.be Ruig landje, vind je niet? Hoe bevalt het je? Heel goed. De mensen zijn er vriendelijk en behulpzaam. Mijn baas vond dat ik maar een beetje moest rondzwerven om van alles op de hoogte te komen. Waar ga je naartoe? Ik wil de Niagara gaan zien. Eerst blijf ik een paar dagen in Quebec. Ik houd veel van de Fransen. Pas maar op. De Fransen, dat zijn schurken. Ze hangen de…

[jozefthoilants]

Vol van genade

Het was al donker toen één van de politiemannen me vond. Ik had me verstopt omdat ik bang was en Hendrik niet meer bewoog. Ik kende ook de weg naar huis niet; Hendrik had me meegenomen naar het bos en me de klimboom laten zien.

Toen de politieman en ik uit het bos kwamen, zag ik mama en papa. Mama zat te huilen in een politiewagen en papa liep rond met zijn handen achter zijn nek en was de hele tijd aan het uitademen. Een vrouw die bij de politie was, gaf me een flesje water en zei dat het niet erg was dat ik me verstopt had; ik had Hendrik toch niet meer kunnen helpen. Ik zei haar dat Hendrik uit de boom was gevallen. De vrouw knikte en zei: 'Dat weten we.' Daarna bracht ze me naar een ambulance en wachtte terwijl een dokter mij onderzocht. Toen de dokter klaar was, gaf de vrouw me een boterham met kaas uit haar brooddoos. Ik at de boterham op en ook de korsten en de graantjes. Mijn handen waren vuil.

-

Ik bleef logeren bij oma en opa. Ik moest niet naar school en mocht de hele dag met Lego spelen, opa helpen met werken en de hele dag koeken eten. Af en toe kwamen mama en papa langs, om te praten met oma en opa. Dan zette oma de televisie voor me op. Wanneer mama en papa weer weggingen zeiden ze dat ik weer naar huis mocht komen als ze met alles klaar waren. 

Wanneer ik opa hielp in de tuin of in de schuur, begon ik soms te huilen. Ik huilde om wat er met Hendrik gebeurd was of omdat ik mama en papa miste en soms zomaar. Opa zei dan dat ik naar oma moest gaan. Oma knuffelde me dan tot ik geen tranen meer voelde en opa weer kon gaan helpen. Wanneer ik ’s avonds niet kon slapen, kwam oma bij me in bed zitten en bad stilletjes een rozenkrans terwijl ze door m’n haren wreef. Dan sloot ik mijn ogen en luisterde hoe ze 'wees gegroet Maria, vol van genade, de heer is met u,' fluisterde, tot ik in slaap viel.

-

Op de begrafenis voor Hendrik waren veel mensen en ook de school was er. In de kerk moest ik vooraan naast mama en papa gaan zitten. Toen ik op het podium aan de microfoon iets moest vertellen, ging papa met mij vooraan staan. Oma had me gezegd dat ik geen slechte dingen mocht vertellen, dus vertelde ik hoe Hendrik me leerde voetballen en niet over hoe we vaak ruziemaakten omdat ik altijd in het doel moest staan en Hendrik veel te hard de bal op mij probeerde te trappen. Ik vertelde dat ik Hendrik miste, maar dat ik ook een beetje blij was omdat hij nu andere kinderen in de hemel kon leren voetballen. 

Toen we naar buiten gingen, zei mijn juf dat ik mooie dingen had gezegd en kreeg ik van de kinderen uit mijn klas een grote tekening. ’s Avonds spreidde ik de tekening uit op de tafel en raadde ik wie wat had getekend.

-

’s Nachts stond ik bij oma en opa in de slaapkamer omdat ik weer niet kon slapen. Oma stond op terwijl opa luid verder snurkte. Oma veegde mijn tranen weg en stopte me weer in bed. Ze kwam naast me zitten,  wreef door mijn haren, liet de kralen van haar rozenkrans tegen elkaar tikken en begon stil te bidden. Toen zei ik dat ik Hendrik uit de boom had geduwd. Oma stopte even met haar rozenkrans en zei: '’t Is niet erg, jongen. ’t Is niet erg.' Daarna bad ze verder en viel ik in slaap. 

De volgende ochtend aten opa en ik om ter meest pannenkoeken met suiker. Ik at er vijf en ik won. Daarna kwamen mama en papa mij halen. Ze waren klaar.

[okayish-omens]

Yee

[atevegter]

3205 Een koffer met geld

Willem, de baas van het benzinestation op de hoek, belt Teun of hij een koffertje met geld naar de bank wil brengen, op de Statenweg, naast de Albert Heijn. Het is een wat onverwachte vraag want normaal doet de vaste koerier dit werk, maar die is verhinderd en omdat ze Teun goed kennen, snap je, misschien wil hij het wel doen. Het is maar een klein klusje. Hij kan het koffertje ophalen in de…

[petermot]

De novelle, een poging tot een definitie

Door Peter Motte, 1710 woorden Voor de Ezzuliaanse leesuitdaging van februari 2024 op de lezerssite Hebban werd ervoor gekozen om een novelle te lezen. Zie: https://www.hebban.nl/topics/challenge-ezzulia-leesuitdaging-februari-2024. De organisator, FamkeLaLiseuse, had aanvankelijk gemakshalve een novelle gedefinieerd op basis van de omvang. De novelle wordt volgens Famke soms immers “gezien als…

[doldriest]

Verliefd, met huid en haar

Verliefd, met huid en haar.

Het eerste dat me opviel waren zijn ogen – onpeilbaar gevuld met vloeibare chocolade, die mijn hart deed smelten. Het was alsof ik hem altijd had gekend. Hij hield zijn blik op mijn gezicht gericht, maar mijn ogen dwaalden onwillekeurig af naar beneden. Trots stond hij daar voor me, voeten stevig in het zand gedrukt, zijn bruine lijf glinsterend in de zon. Als aan de grond genageld bleef ik staan…

[jungkooksknot]

I read this fic of a new ship and saw one with interesting plot but no tags with positions but I read it anyway and the bottom (to me lol) kept topping everyone but I read anyway to hopefully read him getting fucked by the other half of the ship and then finally they were gonna do it and my bottom did top and what a waste of time 😩😩

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟Nieuw

Browsen zonder advertenties heet voortaan Tumblr Premium! We voegen diverse nieuwe functies toe en de prijs gaat omhoog. Lees er alles over in onze bijgewerkte Help-documentatie (vertalingen volgen binnenkort). Als je al abonnee bent, ontvang je van ons een e-mail met meer informatie over hoe dit je huidige abonnement beïnvloedt. Om een lang verhaal kort te maken: je hebt ten minste 30 dagen voordat de nieuwe prijzen van kracht worden, en in de tussentijd kun je van de mogelijkheden van Premium tegen je huidige prijs profiteren!

Als je lid bent geworden van een community, vind je nu een link naar de nieuwe feed met berichten uit die community in de navigatie op het web (Community’s → Berichten van de community).

Het aantal ongelezen berichten van community's wordt nu verwijderd wanneer je door de feed met berichten van community's scrolt.

Threads met reacties zijn nu beschikbaar voor berichten in community’s (EN). Bekijk ze in elke community waar je deel van uitmaakt!

Privécommunity's kunnen nu uitnodigingslinks inschakelen en deze met iedereen op het internet delen. Bij openbare community’s zijn deze standaard ingeschakeld, maar je kunt ze via de instellingen uitschakelen.

Admins van community’s kunnen nu andere leden tot admin promoveren, maar er is nog geen manier om admins te verwijderen.

Leden die uit een community worden verwijderd, worden daar nu via een pushmelding en een activiteitenitem van op de hoogte gebracht.

Binnen community's zijn we voortdurend bezig met het uitrollen van verschillende stylingupdates, met als meest opvallende een vernieuwde header wanneer je de community op een mobiele telefoon of in een mobiele browser bekijkt.

De pushmeldingen die aangeven dat een blog die je volgt na een tijdje weer berichten plaatst, zijn bijgewerkt met de naam van de blog.

🛠️ Fixes

Als je in Android op de tijdstempels in de header van een bericht van een community tikte, bleef het scherm soms hangen. Dat is nu verholpen. Ook zijn deze tijdstempels voor berichten van community’s op het web nu correct.

We hebben een tijdje geen pushmeldingen verzonden wanneer iemand je uitnodigde voor een community; dat is nu verholpen! De optie om je voor nieuwe reacties op communityberichten aan of af te melden, ontbrak per ongeluk ook een tijdje, maar we hebben die nu weer toegevoegd.

🚧 Nog mee bezig

We zijn ons ervan bewust dat sommige mensen op de Filippijnen problemen hebben met de toegang tot Tumblr of afbeeldingen op Tumblr. We werken eraan om dit zo snel mogelijk te verhelpen.

🌱 Binnenkort

We werken aan een heleboel dingen voor community’s! De volgende stap is de mogelijkheid om leden permanent te bannen, waardoor we de mogelijkheid krijgen om community’s ook zonder uitnodiging open te stellen. Meer ontdekkingsopties en feedverbeteringen gaan daarmee gepaard..

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.

Wil je Tumblr rechtstreeks met een bijdrage steunen? Bekijk dan de nieuwe Abonneebadge in TumblrMart!

[roggemoeder]

In de roggevelden van Duurswold

De Roggemoeder

Op een gure novembermiddag liep ik, al een hele tijd geleden, langs de kringloop van het dorp waar ik ben opgegroeid. Ergens op het Hogeland in Groningen. Natuurlijk kan ik de kringloop niet weerstaan en moest ik even binnenkijken. Bij de boeken stond een hele stapel oude streekromans, verstofte encyclopedieën en de wereld aan beduimelde detectives. Maar er was ook een half plankje met het labeltje ‘’volkskunde’’. Daar kwam ik een boek van K. Ter Laan tegen. Na het even doorgebladerd te hebben besloot ik het voor €2 euro mee te nemen. Dat boek was Nederlandse Overleveringen 1. Die ene met die prachtige linosnede van een zeemeermin op de voorkant. De aankoop van dit boek heeft heel wat in werking gesteld.

Ik ben meer gaan leren over volkskunst en voelde langzamerhand de band met de provincie ook weer versterken. Ik woonde inmiddels al niet meer in Groningen, maar je kunt de Groninger wel uit Groningen halen, maar niet andersom. Ik ben en zal altijd een Grunneger blijven. Aan de hand van Nederlandse Overleveringen 1 ben ik opzoek gegaan naar meer streekverhalen. Maar een streekverhaal lezen staat niet gelijk aan weten waar het vandaan komt, en dat was juist mijn doel. Daarom beginnen we met 1 voor 1 ontdekken waar de legendes vandaan komen en of er misschien een verklaring voor te vinden is. En vandaag is het verhaal van de titel van mijn blog aan de beurt. De roggemoeder.

K. Ter Laan en Nederlandse Overleveringen 1

Nederlandse Overleveringen 1 is gepubliceerd in 1932 maar de versie die ik in bezit heb komt uit de tweede oplage uit 1981. Hoofdstuk 3 begint op bladzijde 35 en heet Korengeesten. Paragraaf 1 is DE ROGGEMOEDER. Hieronder vallen dus de Roggemoeder en ’t Korenwijf. ’t Korenwijf is een term die we later in onze studie nog tegen gaan komen. Paragraaf 2 DE LAATSTE SCHOOF bestaat uit een verzameling verhalen over de verering en gebruiken rondom het verzamelen van de laatste schoof graan bij het oogsten. Hier staan een aantal zeer interessante verwijzingen in, maar die zijn voor een andere blog.

Duurswold

Duurswold is een streek in midden Groningen die grotendeels samenvalt met de oude gemeente Slochteren. In de 9e eeuw n.Chr. werd begonnen met het ontginnen van de toen nog hoogveengebieden. Dat geeft ook het startschot voor het ontstaan van de vele lintdorpen die het gebied rijk is. Na intensief het veen te ontginnen en droog te leggen moest er een nieuw gebruik van de bodem bedacht worden en werd het gebied in cultuur gebracht. Een cultuurlandschap is een landschap wat door mensenhanden is ontworpen, aangelegd en onderhouden wordt. Bij het afsteken van veen is de eerste halve meter niet geschikt om turf van te maken. Deze werd veelal bewaard om te mengen met de zandgrond die overbleef na het afsteken van het hoogveen. Met goede afwatering en de juiste meststoffen kan er van dalgrond geschikte landbouwgrond gemaakt worden. En laat rogge nou eens erg goed groeien op dalgronden. Zo ontstonden de wapperende velden vol rogge en andere granen in de veenkoloniën. Dit was slechts van korte duur. In 1200 ontstonden problemen met de grondwaterstand. Door het inklinken van de bodem veranderden de hoogveengebieden in zure laagveengebieden. De velden waren slechts nog geschikt als hooiland. In 1770 werd er een nieuw plan voor afwatering gemaakt en werden er een aantal poldermolens gebouwd. Deze zorgen voor de juiste afwatering. En door gebruik van kalkhoudende kleigrond veranderden de velden wederom van schraal hooiland, in buitengewoon vruchtbare akkers waar rogge gretig verbouwd werd.

In de 16e, 17e en 18e eeuw was Duurswold en arme streek. Er was onvoldoende land om boerenfamilies te kunnen onderhouden, het veen was al grotendeels afgegraven en de aardappelfabriek die in latere jaren welvaart zou brengen stond er nog niet. Ik denk dat het dan geen gekke gedachte is dat met armoede geloof sterker wordt, als houvast in moeilijke tijden. Dit is niet alleen geloof in een God maar ook bijgeloven en oude volksverhalen. Daarom is het ook niet raar dat het verhaal van de roggemoeder uit mondelijke overlevering komt van iemand uit de Woldstreek.

In Nederlandse Overleveringen 1 staat onder het verhaal niet alleen de verwijzing naar ’t Wold maar ook ‘’(Grn. Volksverhalen, 15.)’’. Groninger Volksverhalen is een boek uit 1930 geschreven door E.J. Huizenga - Onnekes samen met K. Ter Laan en F.G. Knol. Eilina Huizenga – Onnekes was een Gronings folkloriste. Haar oom Johannes had een van de eerste boeken over de folklore van Groningen geschreven en daardoor was haar interesse gewekt. Om het werk van haar oom voort te zetten trok ze de hele provincie door en schreef ze de verhalen op zoals ze ze hoorde, in dialect. In wierdedorp Ezinge vond zij een schriftje uit 1800. Hierin schreef een destijds 11-jarig jongetje verhalen van de huisnaaister op. Eilina besloot het schriftje met spelfouten en al uit te geven als boekje. Groninger Volksvertellingen 1: Het boek van Trijntje Soldaats werd uitgebracht in 1928. De publicatie van dit boek wordt gezien als een van de eerste sprookjesboeken in het Nederlands geschreven. En dus twee jaar later publiceerde ze Groninger Volksverhalen wederom in het Gronings. Groninger volksverhalen openbaar toegankelijk. Zie bronnenlijst.

En inderdaad in Hoofdstuk 3 VAN ZOMER- EN WINTERGEESTEN pagina 15 vinden we: RÒGGEMOUER

De originele tekst is als volgt:

RÒGGEMOUER

As de rògge groot wòrdt, zo dat ie der hoast nait meer over kieken kinnen din zit ter aaltied ’n gaist in, dij der op paast. Kinder binnen din wel es onverzichteg, en willen in ’t koorn lopen, omdat ’t doar zok aiveg mooi speulen is. Mòie heur aaltied voor woarschaawen, Ròggemouer kin mor zo komen, en slepen ze weg. Din zai ie ze nooit weer.

’t Is zo wondermooi in zummertied, as ie bij ’t koorn langs lopen. Din kin je ’t zo regelmoated gòlven zain, net as ’t wotter van de zee. Mor as ie goud toukieken, is ter aaltied ’n stee in, doar beweegt de rògge zok vremd en onrusteg. Da’s de gevoarlke plek; doar zit Ròggemouer.

As ie niks doun, dut Ròggemouer ook nooit wat. ’t Ainegste wat heur nòg wel es overkomt is dat ze de kòrrels van rògge, dij din nog zo waik binnen, wat stief in haand knipt. Din wòrden ze swaart en vergifteg; doar zeggen ze tegen van mouerkorrels. Mor dat is altied mor ’n stok of wat.

(’t Wòld.)

Het stuk tekst wat in Groninger Overleveringen 1 staat is een vertaling van bovenstaande passage. Volgens mij is het ook voor niet Groningers nog redelijk te lezen wat nou de precieze strekking is van het stukje, maar bij deze mijn vertaling.

ROGGEMOEDER

Als de rogge hoog wordt, zodat je er bijna niet meer overheen kunt kijken, dan zit er altijd een geest in die er op past. Kinderen kunnen dan nog wel eens onvoorzichtig zijn en willen in het koren lopen omdat het daar zo eeuwig mooi spelen is. Daar moet je hen altijd voor waarschuwen, Roggemoeder kan maar zo komen en sleept ze weg. Dan zie je ze nooit weer.

Het is zo wonderschoon in de zomertijd als je bij het koren langs loopt. Dan kun je het zo regelmatig zien golven, net als het water van de zee. Maar als je dan goed kijkt is er altijd een plek waar de rogge vreemd en onrustig beweegt. Dat is de gevaarlijke plek, daar zit Roggemoeder.

Als je niks doet, doet de Roggemoeder ook nooit wat. Het enige wat haar nog wel eens overkomt is dat ze korrels van de rogge, die dan nog zo zacht zijn, te stevig in haar hand knijpt. Dan worden ze zwart en vergiftigd, daar zeggen ze moederkorrels tegen. Maar dat zijn er altijd maar een paar.

Observaties

Hieruit kunnen we een aantal dingen opmaken. Dat blijkbaar dus de aanwezigheid van de roggemoeder een afschrikkende werking op kinderen zou moeten hebben. Een figuur of verhaal met een waarschuwende functie wordt ook wel een kinderschrik genoemd en gebruikt om kinderen in het gareel te houden. Ook jij hebt vast wel eens gehoord ‘’daar krijg je vierkante ogen van’’ of ‘’als de klok slaat dan blijft je gekke gezicht zo staan’’ dit zijn allemaal vormen van bangmakers. Ook Sint Nikolaas en Krampus worden gebruikt als kinderschrik. Sinterklaas ziet immers alles, en wie zoet is krijgt lekkers wie stout is de roe. De figuren gebruikt als kinderschrik zijn vaak afgeleid van figuren uit het Germaanse geloof. Nadat vooral in de 18e eeuw volksgeloof heel erg afnam werd het alleen nog gebruikt als bangmaker om kinderen in de pas te laten lopen. Figuren die kinderen ontvoeren en meenemen komen het meeste voor, wellicht omdat die het meest effectief zijn?

‘’Dan zie je ze nooit weer.’’

Het kan ook een verklaring zijn voor personen die in Duurswold vermist raakten. Veenmoerassen zijn voor volwassenen al een gevaarlijke plek om van de paden te dwalen laat staan kinderen. Door de zuigende werking van het veen en de natte omgeving ligt de verdrinkingsdood altijd op de loer. Een vermissing hoeft ook niet altijd met de dood te eindigen.

Veel volksverhalen zullen voortkomen uit het niet kunnen verklaren van natuurlijke verschijnselen. Dat zien we bijvoorbeeld met donder in de Noordse en Germaanse mythologie en bliksem in de Griekse mythologie. En inderdaad beweegt en golft een roggeveld soms vreemd. Omdat er specifiek over de zomer wordt gesproken is de kans groot dat dit windhozen zijn geweest. Windhozen ontstaan onder een onweerswolk. En wat volgt vaak na een hete zomerdag? Juist, onweer. Het hoeven ook geen volledig gevormde slurfvormige windhozen te zijn, maar als er een beginnende windhoos werd gezien in de vorm van onrustig bewegende rogge is het voor die tijd een makkelijke conclusie. Van confirmation bias had men toen nog niet gehoord. Het zien van fysieke ‘’bewijzen’’ voor de aanwezigheid van een entiteit zorgt alleen maar voor een sterker geloof van de legende.

Deze roggemoeder laat blijkbaar ook sporen achter in de ‘’echte/fysieke’’ wereld in de vorm van ‘’moederkorrels’’. ‘’En dat zijn er altijd maar een paar’’ is ook te verklaren. De schimmel Echt moederkoren komt namelijk niet veel voor. En het is niet een ziekte die zich snel verspreid en daarmee hele akkers tegelijk besmet. Dus in een groot veld met rogge zullen inderdaad slechts enkele aren met de schimmel besmet zijn, en daarmee aangeraakt voor de roggemoeder. Hoewel we nu weten dat deze moederkorrels worden veroorzaakt door een schimmel is het best mogelijk dat deze sage als verklaring voor deze zwarte korrels is ontstaan. En niet alleen dat, mensen die besmet meel hebben gegeten kunnen daardoor gaan hallucineren en doodgaan. Uit de gifstoffen uit moederkoren wordt namelijk LSD gesynthetiseerd. Ik kan me best voorstellen dat high zijn goed werkt voor het voorstellingsvermogen en dat daardoor ‘’geesten’’ werden gezien. Echt moederkoren en de zwarte korrels komen op een later moment in haar eigen blog nog een keer terug want daar zit ook een fascinerend verhaal aan vast.

En toen liep het spoor helaas vast. In Groningse Volksverhalen staan geen bronnen omdat alle verhalen mondeling door Eilina verzameld zijn. Maar niet getreurd, dit is slechts deel 1 van een hele reeks aan bronnen en achtergrondinformatie die uitgeplozen kan worden. Er staat nog een bezoek aan de Groninger archieven op de planning en in de Collectie Overijssel is nog het nodige te vinden. Dit is slechts de eerste stap op het pad van haar verhaal.

Geloof ik nou in het bestaan van de roggemoeder? Goede vraag. Geen idee. Geloof ik dat er overal een soort bezieling in zit? Ja, maar of dat dan ook direct betekend dat ik denk dat er in elk veld een geest huist weet ik niet. Volksverhalen zijn voor mij een manier om verbinding te voelen met de grond waarop ik sta, met de mensen om mij heen, met de provincie waar ik opgegroeid ben en met mijn voorouders. Of ik er dan ook in geloof kan ik je nog niet vertellen. Wellicht een volgende keer.

[twafordizzy]

Basje Boer maakte zichzelf groot

bron beeld: rialtofilm.nl Ik wilde een Grote worden. Sterker nog, ik was er een, een Grote, toen ik zeventien was. Ik maakte mezelf groot, ik blies mezelf op als een ballon. Ik sloeg de dagen om alsof het pagina’s waren in een boek, ik monteerde de nachten aaneen tot een film. In kleine kriebellettertjes schreef ik teksten uit liedjes en boeken op briefgeld, zoals de hoofdpersoon uit Shampoo…

[daan72]

Pech

En daar lag ik dan. Languit op de stoep. Afgelopen dinsdag met hond uitlaten. Geen idee wat er misging maar ineens kwam ik hard ten val. Drie mannen hielpen me overeind en huilend ben ik strompelend naar huis gekomen. Huilend van pijn, woede, schaamte en alles wat onder een dikke laag verstopt zat van de afgelopen maanden. Lang verhaal kort: ik heb mijn rechtervoet op meerdere plaatsen gecompliceerd gebroken. Nu in de gips en 10 juli een operatie. Wat ze precies moeten doen zien ze pas tijdens operatie. Daarna 6 weken niet belasten en daarna revalidatie. Omdat ik nog aan het herstellen ben van mijn longoperatie is mijn conditie al laag en nu kan ik dus echt werkelijk niets. Krukken lopen is bijna niet te doen. Ik moet overal bij geholpen worden en er staat weer een bed in de kamer naast een rolstoel, looprek en Trippelstoel. Vakantie is geannuleerd. Hoeveel krijgen we nog op ons bordje? Ik had ons een fijne relaxte zomer gegund na alle spanning en hectiek de afgelopen maanden. Helaas komt er alleen maar meer gedoe bij. Henry verdient een lintje. Wat hij voor mij doet is geweldig. Dag en nacht is ie aan het zorgen. Een vaste uitspraak van mijn vader is: het kan zo donker niet zijn of het wordt weer licht…helaas zie ik de lichtpuntjes even niet.

[roderidderhottakes]

De Rode Ridder - De zilveren adelaar

We maken een grote sprong in het verhaal. Niet dat het een slecht verhaal is, maar er moet nog wat mysterie zijn wanneer je de strip zelf leest. Dat lag in deze strip gewoon wat moeilijker.

We eindigen, jaja het is al de laatste prent, dit verhaal met een actieprentje: Drie ridders stormen, zonder al te veel bescherming, met lansen op een groep Magyaren.

Het is inderdaad zo dat Magyaren wel eens werden ingehuurd om in het Oost-Frankische Rijk te vechten. We situeren ons dan ten vroegste in 843. Het Rijk evolueerde later naar "Duitsland" (zeer kort door de bocht, maar ik wil niemand vervelen).

[atevegter]

2978 De Slag op de Zuiderzee

Eerst moesten we ’s middags even langs de oogbalmeter, maar daarna trokken met z’n allen naar de zee, want we hadden het gerucht vernomen dat de vijand ons daar zou aanvallen. De brutaliteit! Hoe kon die man denken, hoe heet hij ook al weer, Bossu, hoe kon die Graaf van Bossu ooit denken dat hij de Watergeuzen op het water zou kunnen verslaan? Was hij Den Briel vergeten? Was hij Delfshaven en…

[jurjenkvanderhoek]

ALBRECHT GENIN ONTWIERP LOGO’S VOOR EEN COMPLEXE WERELD

Een maagdelijk wit vel papier nodigt uit er een lijn op te zetten en nog één en een vlak te duiden, een compositie aan te vangen. Maar het onbeschreven blad kan ook tegenstaan, de inspiratie dood slaan. Je zit mijmerend, de hand beweegt niet, er komt niets naar boven dat beeld dient te hebben. Dan liever een ondergrond genomen dat al eens iets heeft ontvangen, al een verhaal in zich heeft. Jij hoeft dat alleen maar aan te vullen, in te vullen met jouw idee over de herinnering. Dat is wat Albrecht Genin doet, of beter heeft gedaan. De Duitse kunstenaar leefde van 1945 tot 2013. Op dit moment wordt zijn werk getoond in Museum Nairac , daarbij is een catalogus getiteld "Ocean Stories" verschenen bij Livingstone Editions / Van Spijk Artbooks.

“Omdat Genin niet wilde beginnen op een wrede witte ondergrond, gaf hij de voorkeur aan geprint materiaal zoals Bijbels, wetboeken, kaarten, partituren en grootboeken om op te werken”, schrijft Jeroen Dijkstra van de Livingstone Gallery in het voorwoord tot het boek. Dijkstra stipt kort de levensloop van de kunstenaar aan, daar de tekeningen in de bundel opgenomen al boekdelen spreken. “Wanneer hij muziekpapier gebruikte kon een compositie beginnen met een lijn, maar dan liet hij deze lijn groeien tot een figuur. Met een bladzijde uit een boek is de helft van de afbeelding al aanwezig. Mooi materiaal om een tekening te beginnen daar het eerste werk al gedaan is.”

Wars van de kunstwereld met zijn artistieke trends en kritieken, afkering van musea, galeries en kunstruimten kon Genin bij leven een bijzonder oeuvre opbouwen. Het lukte hem het leven, wat hij beschouwde als de absurde realiteit, te vertalen in een leefbare fantasie. Dijkstra legt de manier van werken uit, ontrafelt het mysterie. Ruwe contouren met veelal emotionele, soms zelfs donkere ondertonen worden afgewisseld met een heel bijzonder gevoel voor humor. Genin zocht de lichtheid van het bestaan. Voor zijn afbeeldingen inspireerden hem de dagelijkse handelingen van Thaise vissers op weg naar de rivier, de boeren die de velden ploegen. Locaties werden inwisselbaar door het beeld te versimpelen tot alleen enkele zwarte lijnen. Op die manier kan het evengoed een boer in Normandië zijn of vissers aan de oever van de Nijl. Mannen met speren rond een kampvuur kunnen ook grottekeningen in Afrika zijn of rotsschilderingen van Aboriginals in Australië. Het vereenvoudigen van een complexe wereld tot haar essentie, omdat de wereld al ingewikkeld genoeg is. "Because I really enjoy it when I am able to do it with ease."

In zijn werken op papier gebruikte Genin meestal zwarte olieverf of oostindische inkt. "Black is more exciting for the process, the composition becomes more divined." Hij was van mening dat kleur het ontstaan van een afbeelding beperkt. Zwart legt de basis voor concentratie op de compositie, kleur leidt af van de abstractie van het beeld. Door het boek, dat in beelden de verhalen vertelt van Genins reizen naar het Verre Oosten, te bladeren zie ik wat de kunstenaar bedoelt met dat de compositie met zwart meer goddelijk wordt. De tekeningen lijken van een andere orde te zijn, een parallel universum. De figuren, met ogen maar zonder neus, brengen een mysterieus spel voor het voetlicht. En inderdaad hebben de tekeningen de sfeer van rotsschilderingen, van beeltenissen die het leven bezweren. Van tekens die de wereld tot haar essentie versimpelen.

Het boek is over verschillende rubrieken uitgesmeerd. Ingedeeld naar de diverse dragers die door Genin voor de tekeningen zijn gebruikt. En iedere ondergrond – boek, muziekblad, geschreven tekst, ingevuld grootboekrekening, logboeken – hebben een eigen sfeer in beeltenis. De figuren zijn tot het wezen versimpeld, de basis waarop de handeling dan wel de boodschap het meest tot recht komt. De drager heeft als verhaal voldoende, niet als leesbare tekst maar als zichtbaar tekstbeeld. Het is het decor van de tekening, heeft er zijdelings betekenis door. De achtergrond maakt de levende vlek speels. Zou het op blank papier zijn gezet zal het een te harde overgang kennen, van het blad springen en minder kracht hebben. Juist deze afweging van geprint onder getekend, die balans van wat was en later is, geeft de compositie een dimensie meer. Het is tastbaar gelaagd.

Op muziek gezet acteren de figuren een danse macabre, een levendige dodendans. En staat de dirigent onstuimig voor zijn orkest. De notenbalken nodigen meer uit om op het thema muziek het beeld te laten klinken. De noten op de balken brengen een melodieuze sfeer in. Er is meer dynamiek dan in de relatief statische boekbladen. Net als in de boeken de tekst zich niet laat lezen, kan het uitgeschreven muziekstuk niet op noten gespeeld worden. Het is behang om de tekening vertrouwd en intiem te maken. De titel van het muziekstuk is meestal aanleiding voor een tekening. Zo is het muziekblad beter onderdeel van de compositie dan bij de andere items voor verbeelding.

Op geschreven teksten gaat de beweging verder. Het schoonschrift nodigt uit tot een geladen dynamiek. En ook hier is de tekst achtergrond ter ondersteuning van het beeldmerk. Waar het grootboek door de rechtlijnige verdeling en de levendige notities daarop een paradox in de afbeelding krijgt. Het kan dat dragen. Rollende hoofden zijn ogende stenen, torso´s zonder armen prijzen schoonheid, een ladder voert naar de sterren, het eiland in de zon zinkt in zee. Ocean Stories, een tekening die titel is van het boek, is beeldend een vlucht uit deze wereld, van huis en haard verdreven. Zo staan alle tekeningen symbool voor de donkerte van het bestaan waarin Genin een verlichtend wezen probeerde uit te drukken. Hij heeft getracht de heldere kant van het leven te zien om deze in zwarte expressies om te zetten. Zwart, niet als naargeestigheid, maar om de aandacht vast te houden, te concentreren op kernpunten. Logo´s van een samengestelde wereld. De aarde versimpeld tot haar geaardheid, waarop het leven nog leefbaar is.

Ocean Stories. Albrecht Genin, tekeningen. Tekst Jeroen Dijkstra. Uitgave Livingstone Editions / Van Spijk Art Books, 2024. Tentoonstelling Museum Nairac Barneveld tot en met 22 juni 2024.

[oldsailors]

6-2 Avigliana

We aten gisterenavond in de Balkankelder, een nogal vreugdeloze bedoening. Er hingen wat mannen aan de bar en in de eetzaal zaten een moeder en dochter en een stel deelnemers aan de run. Dat waren een vader en een zoon, die graag hun verhaal met ons deelden over de aanschaf van hun auto en wat ze er allemaal voor werk aan gehad hadden.

We aten daar een snoekbaarsfilet en Rösti Bombay (u mag raden wie wat at), vooraf kregen we een bordje botersla, rauwkost en flink veel slasaus.

Ons Airbnb is een enorme zolder boven een soort van Keukenconcurrent en dat zien we terug in de keukenhoek, dat aanrecht meet toch al gauw 11 meter. Om kwart over zeven op, we ontbijten en laten twee bordjes en kopjes achter in de groot formaat afwasmachine.

We zijn een kwartiertje voor sluiting bij de start en halen de route voor vandaag op. We kiezen weer voor de korte route, nu van Basel naar Turijn. De opdrachten voor vandaag zijn: 1. Lever de langste spaghettisliert in die je kunt vinden. 2. Smelt twee ons fonduekaas op je hete motorblok en lever een filmpje in van dat proces. We kijken elkaar even aan en halen onze schouders op.

Vanaf Basel rijden we door de bergen naar Balsthal. Dan over de snelweg via Bern richting Lausanne, maar al vrij snel gaan we weer de B-wegen op. We slingeren ons door Zwisterland heen, jammer genoeg is de St. Gottharspas afgesloten en moeten we door de tunnel. Tot ons genoegen zien we ook nog wat sneeuw, oude verpieterde sneeuw weliswaar, maar toch. Vanaf de tunnel is het een lange afdaling naar Aosta en dan naar Turijn over de snelweg. Daar valt niet veel aan te beleven, behalve dat de uitlaat steeds meer lawaai gaat maken en wij steeds meer bij de groep gaan horen. Onderweg komen we voortdurend andere deelnemers tegen dienons dan begroeten met geclaxonneer en sirenes. Dan is het toch wel een beetje jammer dat wij er niks tegenover kunnen stellen.

Onze bnb bevindt zich aan een meertje bij Avigliana en de instructies zijn zo onduidelijk dat we eerst twee keer vastrijden in een soort van niemandsland. Het moet hier prachtig zijn, maar het is stikdonker, dus we krijgen er niet veel van mee.

Dat is ook wel een beetje de tragiek van deze onderneming, je zit de hele dag in de auto, je rijdt door de prachtigste landschappen, je ziet de indrukwekkendste middeleeuwse kastelen en kerken, maar er is geen tijd om iets te bekijken.