#αποδείξεις

[sweetbutphychx]

Εγώ, υπήρξα η απόδειξη ως προς το οξύμωρο πως ο απαισιόδοξος ποντάρει όσα έχει στο απίθανο. Γιατί είναι πιο άσχημο και από το θάνατο να ζεις σε λήθαργο μέρες ολόιδιες

Σκιάχτρο- Για την Κ.

[notonlymaths]

Γυμναστική στις Ανισότητες

Ανισότητες, αποδείξεις, Νοέμβρης, όλα είναι ιδανικά... #μαθηματικά #aftermathsgr

Περάσαμε ένα φύλλο εργασίας στις ανισότητες, ώρα για… γυμναστική. Σε αυτό το σετ ασκήσεων αποδεικνύουμε με μία μικρή βοήθεια όπου χρειάζεται κάποιες κλασικές ανισότητες μεταξύ πραγματικών αριθμών. Τις ασκήσεις μπορείτε να τις βρείτε εδώ και στη σελίδα του διδακτικού υλικού. Η κεντρική εικόνα είναι ο πίνακας Σύνθεση με παράθυρο με χρωματιστό γυαλί ΙΙΙ του Theo van Doesburg. Καλημέρα και καλό…

[astratv]

Έρχεται αμοιβή σε όσους καταγγέλλουν φοροδιαφυγή μέσω του «Appodixi»

Έτοιμη είναι η διάταξη που ορίζει το ύψος της χρηματικής αμοιβής που θα λαμβάνουν οι πολίτες οι οποίοι καταγγέλλουν «μαϊμού» αποδείξεις μέσω της εφαρμογής «Appodixi» και το επόμενο διάστημα αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή. Οι πολίτες που έχουν μπει το παιχνίδι του ελέγχου της εγκυρότητας των αποδείξεων και βοηθούν το φορο-ελεγκτικό μηχανισμό να εντοπίζει επιχειρήσεις που φοροδιαφεύγουν θα…

[alalumin]

All right, I was thinking of hosting the greek tumbr sexywoman poll, complementary to @sugaroto 's sexyman poll. You can participate even if you aren't greek, I will be providing descriptions of the contestants.

I am looking for suggestions, it can be from a show, a celebrity, a youtuber or pretty much anyone as long as they are a greek woman. Let's see if we can also reach 50, you know, for gender equality /hj

As of now I have thought:

Aliki Vougiouklaki, Aspasia (Pericles' wife), Vicky Kaya (Βίκυ Καγιά, μη με κρίνεται), Sappho (duh), Aggela Ioakimidou (Αγγέλα Ιωακειμίδου)

[allo-frouto]

Τι εννοείς

Εννοώ πως πρέπει να διεξαχθεί μια έρευνα και για το IQ κάποιων.

[psychotiko-epeisodio]

Δεν θα καταλάβουν ποτέ,

όσο και να εξηγείς,

γιατί δεν είναι διατεθειμένοι να το κάνουν.

Γιατι έχουν μάθει να επιλέγουν τον εγωισμό τους,

τον οποίο τρέφουν καθώς σε βλέπουν να προσπαθείς απεγνωσμένα να τους κάνεις να ακουσουν.

-νιωθουν ότι τους δίνεις αξία,

ενώ εσύ απλά κάνεις αυτό που ξέρεις καλύτερα να κάνεις.

Να αγαπάς,

να κατανοείς,

να σέβεσαι.

Δεν χώρα στο μυαλό σου μήτε στην καρδιά σου,

πόση μικροπρεπεια μπορεί να δείξει ένας άνθρωπος,πόση αναισθησία.

Δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί δεν σε νιώθουν,

ενώ εσύ νιώθεις τα πάντα σε υπερβολικό βαθμό και προσέχεις κάθε τι που λες και κάνεις ώστε να μην τους πληγωσεις .

Και υποφέρεις,

καθώς μοχθεις να αποδείξεις την αξία σου σε ανθρώπους που

-πίστεψε με την ξέρουν,

για αυτό και προσπαθούν να αποκομισουν λίγη από εσένα.

Ενας άνθρωπος που νιώθει επαρκής,

δεν πληγώνει κανέναν επιτηδευμένα.

Ξερει να φέρεται και κυρίως,

ξέρει να εκτιμά.

Πίστεψε με ο δικός σου πονος δεν είναι τίποτα μπροστά στον δικό τους,

Για φαντάσου μια ζωή χωρίς αγάπη.

[ponemenhpsyxh]

Σε αγαπούσε!

Και την άφησες.

Άφησες την ευτυχία να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια σου για κάτι παλιές ανασφάλειες που δεν κατάφερες ποτέ σου να ξεφορτωθείς.

Βρήκες το σπάνιο, το αληθινό και το πέταξες για ένα παλιοεγωισμό.

Επειδή ήσουν ξεροκέφαλος. Επειδή έβαλες λάθος όρια στις σχέσεις, στον εαυτό σου και τα νόμιζες για σωστά.

Ο έρωτας θέλει ξεβόλεμα. Θέλει να βρίσκεις κάπου τον άλλο στη μέση και όχι να απαιτείς να μπει στο δικό σου κόσμο και να ζει με τους δικούς σου μόνο, και πολλές φορές απάνθρωπους κανόνες.

Άφησες το πιο όμορφο πράγμα που ήρθε στη ζωή σου, τον μόνο άνθρωπο που πραγματικά σε αγάπησε για να συνεχίσεις το ίδιο λάθος ρεπερτόριο και μια κόντρα που μόνος σου ξεκίνησες. Ότι ο έρωτας δεν υπάρχει, ότι δύο άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν ένα χαρούμενο για πάντα και ότι καμία εκεί έξω δεν αξίζει να ανοιχτείς συναισθηματικά. Όλες αυτές τις μαλακίες που έλεγες στους άλλους έπρεπε να τις αποδείξεις. Και το έκανες. Πληγωνόντας τον άγγελό σου. Επειδή δεν έκανε ότι της έλεγες. Επειδή δεν συμφώνουσατε σε όλα, επειδή δεν μπορούσες να την εμπιστεύτεις και δεν ήξερες να την αγαπήσεις όπως της άξιζε.

Για γαμημένες μαλακίες και κολλήματα του εγκεφάλου σου.

Εσύ την έχασες. Εσύ την άφησες. Εσύ πρόδοσες την αγάπη σας. Εσύ δεν πίστεψες. Εσύ δεν ξεπέρασες τον μικρό εαυτό σου για να τη συναντήσεις κάπου πιο ψήλα όπου θα ήσουν καλύτερος και γι' αυτήν αλλά και για τον εαυτό σου.

Και τώρα που ελπίζω να το κατάλαβες, ότι κανείς δεν σου φταίει παρά μόνο ο αδύναμος εαυτός σου... τι θα κάνεις γι' αυτό;

[feggaroneira]

«Οποίος αγαπά, περιμενει και παλεύει» μου ειπε κάποτε μια παιδική μου φιλη.

«Γιατί η αναμονή είναι καλύτερη από την εύκολη αποφυγή».

«Γιατί η πάλη είναι καλύτερη από την ακινησία».

«Και η ζωή δεν είναι ακινησία.»

«Γιατι αγαπας. Και όταν αγαπάς περιμένεις και παλεύεις».

Περιμένεις.

Παλεύεις.

Η αληθινή αγαπη φαινεται από το ποσό διατεθημένος είσαι να παλέψεις για αυτήν.

Αν δεν παλέψεις ούτε λίγο και αφήσεις τον εγωισμό να σε συνεπάρει τότε δεν πρόκειται για αληθινή αγαπη.

Γιατι η αγάπη δεν κοιτα εγωισμούς.

Χρειαζεται αμοιβαίες υποχωρήσεις.

Γιατι αν δεν υπάρχουν, τότε δεν μπορούμε να την αποκαλέσουμε αληθινή αγαπη.

Αλλά μια φτιαχτή ιδεα αγάπης.

Κι η αγαπη χρειάζεται συγχώρεση.

Όχι μίσος και ζήλο.

Όχι χειραγώγηση και απαξίωση.

Χρειάζεται να σκεφτεσαι και τις δυο πλευρές.

Να προσπαθείς.

Να ακους εσένα.

Την καρδια σου.

Αλλά και τον Άλλον δίπλα σου.

Να μην κλείνεις τα αυτιά σου.

Να ακους.

Να μην ακους τους γύρω.

Να μην φτιάχνεις σενάρια προσπαθοντας να αποδείξεις πως σε όλα έχεις δίκιο.

Να ακους εσάς.

Να ακούτε εσάς.

Γιατί στην αληθινή αγαπη μόνο εσείς, οι καρδιές σας, έχουν σημασια.

Και αν αγαπάς αληθινά δίνεις ευκαιρίες όταν αξίζει να αποκαλείται «αληθινή αγαπη»

Γιατί η ζωή από μόνη της είναι γεμάτη ευκαιρίες.

Γιατί το εγώ γίνεται εμείς.

Μια αληθινή αγαπη δεν σε αποκόπτει από την επαφη με την ζωή.

Σου δινει την ευκαιρία να την εξερευνήσετε μαζι.

Σε βοηθάει να γνωρίσεις και γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Δεν σε κατηγορεί μέχρι να σε πονέσει επειδή κι η ίδια ποναει.

Δεν σε προσβάλει. Δεν σε μειώνει.

Δεν βλεπει μόνο τα δικά σου λάθη

ενώ κι η ίδια κάνει.

Ούτε κατηγορεί ανελέητα.

Υπάρχει αλληλοκατανόηση.

Σκεφτεται πριν μιλήσει.

Παίρνει χρόνο και δίνει.

Ο,τι δυσκολία υπαρχει το αντιμετωπίζετε μαζί.

Το σκέφτεστε μαζί για να βρείτε λύση.

Και όχι για να σου ρίξει ευθύνες.

Μια αληθινή αγαπη δεν θα άντεχε ποτέ να σε χάσει.

Κι αν ισχύουν όλα αυτα τότε μπορώ να συμφωνήσω πως για μια τέτοια αγαπη αξίζει να περιμένεις και να παλέψεις.

[xamenotalento]

Αηδίασα τους φοιτηταράδες με τις αποδείξεις τραπέζης, που ζούσαν σαν ευνούχοι σε μια κατάσταση μητρικής τηλεθωπείας, τους χαρισματικούς που- απαξάπαντος- κάποτε θα κυβερνούσαν την Ελλάδα και πόζαραν από τα είκοσι για υπουργοί, μα πάνω απ’ όλα ένιωσα το ρόλο των καθηγητών. Αυτοί μοίραζαν τα χαρτιά. Ο καθηγητής φοράει πάντα το σκούφο του pater familias. Αναγκαίο κακό που δεν του έδωσα και μεγάλη σημασία. Άλλο με έθιξε: το πνεύμα τους και το ήθος τους. Ενώ η παράδοση έχει να επιδείξει πλήθος τραγωδών και συνάμα κωμικών- Πλάτωνα, Σαίξπηρ, Νίτσε, Γκόγκολ, Ντοστογιέφσκι- όπου με ηδονή βλέπεις να καταργείται η συμβατική σοβαρότητα, στο μικρό κόσμο των καθηγητών το καρναβαλίστικο στοιχείο είχε θυσιαστεί στη βλοσυρότητα της αυθεντίας. Το στομάχι τρώει τα πάντα εξόν από τον εαυτό του κι ο κύριος καθηγητής αμφισβητεί, κρίνει, καταγγέλλει τα πάντα εκτός από τον ίδιο: δηλαδή την έδρα του, το σπίτι του, την άγνοιά του, την ανύπαρκτη φαντασία του, τη γυναικούλα του, το καθεστώς κτλ. Ένα πράγμα θέλω να πω: ότι το καθηγητιλίκι (και οι στρατιές των πνευματικά ανήλικων που το ανέχονται) είναι μια ύποπτη υπόθεση. Όλοι γράφουν με τον ίδιο τρόπο και για τον ίδιο λόγο. Δεν αφήνουν κενά στα γραφτά τους, δεν τολμούν να ομολογήσουν αδυναμία, δεν ζητούν πουθενά συγγνώμη, γιατί το πνεύμα του πανεπιστημίου- η σοβαρότητα καθ’ εαυτή- δεν επιτρέπει τέτοιες επικίνδυνες ειλικρίνειες. Πίσω από τις καλοραμμένες φράσεις, παραμονεύει η τερατώδης ηθική του ορθώς φέρεσθαι, ένα savoir vivre και ένα savoir ecrire όσο και mentir που πάει γάντι στη γενική υποκρισία. Διαβαστεροί, όλοι οι καθηγητές περιορίζονται, όπως γράφει ο Νίτσε, να αρνούνται ή να επικροτούν το ήδη ειπωμένο, οι ίδιοι δε σκέφτονται. Κωστής Παπαγιώργης, Σιαμαία και Ετεροθαλή, Εκδόσεις Καστανιώτη.

[m-rosaaa]

Γουστάρω τις βαθιές συζητήσεις.

Αυτές που δεν έχουν μια σωστή απάντηση.

Που ο στόχος τους είναι να ανταλλάξεις απόψεις και ενδιαφέροντα. Να γνωρίσεις τον άλλον πιο καλά, όχι να αποδείξεις κάτι.

Αλλά ακόμα περισσότερο, γουστάρω τους ανθρώπους που μπορείς να κάνεις τέτοιες συζητήσεις.

Γιατί αυτά τα άτομα δεν θα σε κρίνουν.

Δεν περιμένουν να σε στήσουν στον τοίχο με την πρώτη κουβέντα που δεν τους άρεσε ή δεν συμφωνούν.

Είναι εκεί για να σε ακούσουν και να τους ακούσεις.

Τίποτα παραπάνω.

Τίποτα λιγότερο.

[sugaroto]

Ευχαριστώ για αυτό που είπες για το γράψιμο, είμαι πολύ καλύτερος στο να γράφω και να λέω ιστορίες στα αγγλικά, και είχα πολύ άγχος ότι αυτό που θα γράψω στα ελληνικά θα είναι χάλια 😅

Που το κατάλαβες εν το μεταξύ το ότι ήμουν θετική? Διαβάζω αυτά που λέω και δεν βλέπω τι το πρόδωσε

Fake Έλληνες δεν ξέρουμε να γράφουμε στα ελληνικά 😔💪😭

Και wow όντως το πέτυχα? Wild guess

Κοίτα. Δεν είμαι από τα άτομα που θα κάτσουν να διορθώνουν συνέχεια τα ορθογραφικά των άλλων

Αλλά με τόσο χρη απρόσωπο ρήμα που φάγαμε πέρσι χρήση με "ι" μου κόλλησε στο μάτι σορρυ😭

Που οκ δεν λέω ότι της θεωρητικής είμαστε πάντα σωστοί στην ορθογραφία και έγραψες και ολόκληρη έκθεση ένα ορθογραφικό δεν είναι τραγικό αλλά ναι μου έκανε μπαμ 😭

Το ζενίθ από την άλλη. Φανσυ.

Είχα παρατηρήσει (συγκεκριμένα 2 θετικούς φίλους μου, οπότε δεν έχω πολλές αποδείξεις) να χρησιμοποιούν συνέχεια έξυπνες λέξεις, μεγάλες, φανσυ. Τις μισές φορές δεν ήξερα τι ήταν

Αν ήταν ελληνικές μπορεί να τις έσπαγα ετυμολογικά για να καταλάβω

Σε ξένες όπως το ζενίθ γκουγκλαρω

Και οκ αστρονομία. Ακούγεται θετικό.

Που λαικ οκ σίγουρα είναι φράση, ακουστά το έχω αλλά είμαι σε φάση κάτσε να το γκουγκλαρω τζαστ του μπι σουρ

Οκει οριακά ακούγομαι σαν ηλιθιο που δεν ξέρει ελληνικά, δεν ήταν τόσο ότι δεν ήξερα τις λέξεις, μάλλον πιο πολύ ήταν ασυνήθιστες(ή οι φίλοι μου μιλούσαν υπερβολικά ευγενικά) και ονλαιν συνέχεια γκουγκλαρω για να βεβαιωθώ ότι κατάλαβα καλα

Ναι τι λέει το στερεότυπο? Ότι οι θεωρητικοί μιλάνε αρχαία? Ε εγώ έχω παρατηρήσει το αντίθετο μιλάω σαν νταλικέρης και οι θετικοί που πετάνε κάτι λοπαδο­τεμαχο­σελαχο­γαλεο­κρανιο­λειψανο­δριμ­υπο­τριμματο­σιλφιο­καραβο­μελιτο­κατακεχυ­μενο­κιχλ­επι­κοσσυφο­φαττο­περιστερ­αλεκτρυον­οπτο­κεφαλλιο­κιγκλο­πελειο­λαγῳο­σιραιο­βαφη­τραγανο­πτερύγων

ΥΓ: ναι οκ παρατήρησα ότι στο σκρινσοτ δεν έβαλα τη σημασία του ζενίθ 💀 μόνο την αστρονομία 👍

Υγεία, ξέρεις τι σημαίνει

[notonlymaths]

Ανισότητες και Αποδείξεις

Ανισότητες; Αποδείξεις; Αποδείξεις ανισοτήτων; Δύσκολα, ε; #μαθηματικά #aftermaths.gr

Βραχνάς στην Α’ Λυκείου (Γενικού και ΕΠΑΛ) οι ιδιότητες των ανισοτήτων, οι αποδείξεις τους και οι πράξεις με αυτές. Με αυτό το φύλλο εργασίας κάνουμε μία μικρή εισαγωγή και παρουσιάζουμε κάποιες βασικές τεχνικές απόδειξης ανισοτήτων αλλά και «χτισίματος» – ξέρετε, αυτό που ξεκινάμε από το και καταλήγουμε σε κάτι παραστάσεις-τερατουργήματα; Το φύλλο εργασίας μπορείτε να το βρείτε εδώ και στη…

[astratv]

Appodixi: 130.000 «ελεγκτές» απέκτησε σε ένα μήνα η ΑΑΔΕ

Περισσότεροι από 130.000 πολίτες έχουν μπει για τα καλά στο παιχνίδι του ελέγχου της γνησιότητας των αποδείξεων, με την ΑΑΔΕ να έχει δεχθεί μέσα σε ένα μήνα από την ενεργοποίηση της εφαρμογής “Appodixi” 43.852 καταγγελίες. Από τις καταγγελίες αυτές, 24.083 είναι ανώνυμες και 19.769 επώνυμες με το μεγαλύτερο αριθμό των καταγγελιών να αφορά αποδείξεις οι οποίες έχουν εκδοθεί από δηλωμένη ταμειακή…

[madragoras]

Clear evidence: Sátántangó is a masterpiece of Hungarian cinema that transcends conventional boundaries, offering a deeply immersive and reflective cinematic experience.

Based on the novel of the same name by László Krasznahorkai, this is a monumental cinematic journey, both in its unusual length and in its thematic and stylistic richness.

In terms of form, Sátántangó is clearly marked by its distinct black and white aesthetic and the use of long sequence shots, often static and contemplative. This stylistic approach, typicall of Béla Tarr, allows the viewer to completely immerse himself in the oppressive and desolate atmosphere of the Hungarian rural landscape depicted.

Narratively, the movie is a profound reflection on human nature, social decay and the search for meaning in an universe seemingly devoid of hope. Over the course of more than seven hours, the film delves into the details of life on an isolated collective farm, following the complex interactions between the local inhabitants.

The construction of the characters in Sátántangó is nothing less than notable due both to its complexity and its moral ambiguity. Each individual is presented as a tragic figure, trapped in an endless cycle of despair and resignation.

Furthermore, "Sátántangó" is a work rich in symbolism and metaphor, addressing universal themes such as power, corruption, redemption and hope. The constant rain, for example, can be interpreted as a symbol of purification or the inevitability of human destiny. Likewise, the characters' repetitive movements and the circular narrative structure reflect the feeling of stagnation and hopelessness that imbues their lives.

Despite its complexity and thematic density this isn't an inaccessible or hermetic film. On the contrary, it is a work that rewards attention and contemplation, inviting the viewers to reflect on their own existence and the mysteries of the human condition.

Ultimately, Sátántangó's dark beauty, philosophical depth, and masterful execution secure its place among the masterpieces of world cinema and is another demonstration of Tarr's genius.

Sátántangó

Year: 1994

My rating: 9

Runtime: 7 hours 19 minutes

Σαφείς αποδείξεις: Το Sátántangó είναι ένα αριστούργημα του ουγγρικού κινηματογράφου που ξεπερνά τα συμβατικά όρια, προσφέροντας μια βαθιά καθηλωτική και στοχαστική κινηματογραφική εμπειρία.

Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του László Krasznahorkai, πρόκειται για ένα μνημειώδες κινηματογραφικό ταξίδι, τόσο σε ασυνήθιστη διάρκεια όσο και σε θεματικό και στυλιστικό πλούτο.

Όσον αφορά τη φόρμα, το Sátántangó χαρακτηρίζεται ξεκάθαρα από την ξεχωριστή ασπρόμαυρη αισθητική του και τη χρήση λήψεων μεγάλης σειράς, συχνά στατικών και στοχαστικών. Αυτή η στιλιστική προσέγγιση, τυπική του Béla Tarr, επιτρέπει στον θεατή να βυθιστεί πλήρως στην καταπιεστική και έρημη ατμόσφαιρα του ουγγρικού αγροτικού τοπίου που απεικονίζεται.

Αφηγηματικά, η ταινία είναι ένας βαθύς προβληματισμός για την ανθρώπινη φύση, την κοινωνική παρακμή και την αναζήτηση νοήματος σε ένα σύμπαν που φαινομενικά στερείται ελπίδας. Κατά τη διάρκεια περισσότερων από επτά ωρών, η ταινία εμβαθύνει στις λεπτομέρειες της ζωής σε ένα απομονωμένο συλλογικό αγρόκτημα, ακολουθώντας τις περίπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ των κατοίκων της περιοχής.

Η κατασκευή των χαρακτήρων στο Sátántangó δεν είναι τίποτα λιγότερο από αξιοσημείωτη λόγω της πολυπλοκότητάς της και της ηθικής της ασάφειας. Κάθε άτομο παρουσιάζεται ως μια τραγική φιγούρα, παγιδευμένη σε έναν ατελείωτο κύκλο απόγνωσης και παραίτησης.

Επιπλέον, το «Sátántangó» είναι ένα έργο πλούσιο σε συμβολισμούς και μεταφορά, που πραγματεύεται παγκόσμια θέματα όπως η εξουσία, η διαφθορά, η λύτρωση και η ελπίδα. Η συνεχής βροχή, για παράδειγμα, μπορεί να ερμηνευθεί ως σύμβολο της κάθαρσης ή του αναπόφευκτου του ανθρώπινου πεπρωμένου. Ομοίως, οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις των χαρακτήρων και η κυκλική αφηγηματική δομή αντανακλούν το αίσθημα στασιμότητας και απελπισίας που διαποτίζει τη ζωή τους.

Παρά την πολυπλοκότητα και τη θεματική της πυκνότητα, αυτή δεν είναι μια απρόσιτη ή ερμητική ταινία. Αντίθετα, είναι ένα έργο που ανταμείβει την προσοχή και τον στοχασμό, καλώντας τους θεατές να αναλογιστούν τη δική τους ύπαρξη και τα μυστήρια της ανθρώπινης υπόστασης.

Τελικά, η σκοτεινή ομορφιά, το φιλοσοφικό βάθος και η αριστοτεχνική εκτέλεση του Sátántangó εξασφαλίζουν τη θέση του ανάμεσα στα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου και είναι άλλη μια απόδειξη της ιδιοφυΐας του Tarr.

Sátántangó

Έτος: 1994

Η βαθμολογία μου: 9

Διάρκεια: 7 ώρες 19 λεπτά

[emptyenough]

Παζλ ζωής

Κάπου διάβασα πρόσφατα πως αν πρέπει να αποδείξεις στον άλλον πόσο αστεία , καλή ή άξια να σε αγαπήσει είσαι τότε μάλλον δεν πρόκειται για τον άνθρωπό σου. Μετά από αυτό κάτι σαν να κούμπωσε μέσα μου. Γιατί αν το σκεφτείτε οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σαν ένα μεγάλο παζλ. Και καθένας από μας ένα μικρό του κομμάτι. Όπως και στα παζλ έτσι και στη ζωή, λοιπόν, καθένας από μας έχει την δική του ξεχωριστή θέση, όπου κάθε πλευρά του εναρμονίζεται πλήρως με τα γειτονικά κομμάτια. Χωρίς πίεση , χωρίς εξαναγκασμό, απλά και μόνο γιατί οι πτυχές του συμπληρώνουν εκείνες των άλλων. Και φυσικά δεν είναι το πιο εύκολο να βρεις που ανήκεις και ποιοι είναι εκείνοι που θα κουμπώσουν δίπλα σου. Μα όταν συμβεί ,ω θεέ μου, μονάχα τότε θα μπορέσεις να θαυμάσεις την ομορφιά , να νιώσεις ότι ανήκεις και ότι χωρίς εσένα δε θα υπήρχε αυτή η μαγική ολότητα. Μέχρι τότε ίσως δοκιμάσεις να χωρέσεις αλλού ή άλλοι να προσπαθήσουν να πιαστούν δίπλα σου, μα θα ναι μάταιο, περαστικό. Οπότε σταμάτα να σε αμφισβητείς. Αποδέξου την μοναδικότητά σου και κάνε την παράσημο. Ίσως τότε να καταφέρεις να βρεις τη θέση σου σε αυτό το χαοτικό παζλ που ονομάζουν ζωή.

[psychotiko-epeisodio]

Θα μπορούσα να σου μιλάω για ώρες.Να σου πω για το πώς ένιωσα την πρώτη φορά που το βλέμμα σου έπεσε πάνω στο δικό μου και έπειτα για κάθε μία από τις επόμενες που ακολούθησαν.Να σου πω,ότι ένιωθα σαν μικρό παιδί κάθε στιγμή που με έπαιρνες από το χέρι για να μου δείξεις όσα δεν είχα δει ποτέ ξανά.Για το τι αίσθηση είχε η πρώτη φορά που μου ραγισες την καρδιά και τι την τελευταία.Να σου μιλάω για το πόσο όμορφα ιδανικός εμοιαζες στα μάτια μου,πόσο σε θαύμαζα,πόση ανάγκη είχα να σε ακούσω να μου λες πως με αγαπάς.Να σου πω,ότι κάθε γαμημενη μέρα ορκιζομουν να σε αφήσω και κάθε βράδυ ερχόμουν να σε βρω περιμένοντας με όλη μου την ψυχή να μου αποδείξεις ότι άξιζε που αθετησα και πάλι τον λόγο μου και ας γινότανε το αντίθετο.Να σου μιλήσω για το πώς ένιωσα όταν σε άκουσα να μου ζητάς να μείνω...και πως μετά από λίγο καιρό που άλλαξες γνώμη τελικά.Θελω να σου πω,για το πώς περνάνε οι μέρες μακριά σου.Πως κάποιες είναι πολύ δύσκολες και κάποιες λιγάκι πιο ανάλαφρες.Πως προσπάθησα να σε αντικαταστήσω και απέτυχα παταγωδώς,και πως φοβάμαι απίστευτα πως θα καταφέρει κάποια άλλη να κλέψει την καρδιά σου.

-Παρολα αυτά σήμερα αρκέστηκα με το να σου πω ότι είμαι καλά και πώς περνάω όμορφα μακριά σου.