"Ben geceyi ikiye bölerim hep, insanların cama balkona çıktıklarında izleyecekleri iki seçenekleri vardır. Ya geceyi yani karanlığı izleyeceklerdir, ya da ayı yani aydınlığı izleyeceklerdir. Biri gecedir, evet. Ama diğeri aydır. Biri karanlıktır. Biri aydınlıktır. Bu yüzden madem aşık olmuşum, ben geceyi ikimize paylaştırmayı isterdim. Karanlığı sevmeyen birine aşık olabileceğimi sanmıyorum. Karanlık aydınlıktan çok daha güzel. Sırf o karanlığı sevsin diye aydınlığı olmaya razı olurdum. Duvarına bir ay resmi çizerim, sonra aklıma gelen ilk şarkı sözünü yazarım 'ay benim...gece senin...' Sonra ışıkları kapatır ve çıkardım."