#toy fredd | Explore Tumblr posts and blogs

hiken-no-stark · 7 years ago

Text

NSFW Alphabet ··· Freddie Mercury // Rami Malek as Freddie Mercury

Ready Freddie? ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Thanks for all the love and support. I really appreciate it. I never thought to write in english, pero son las vueltas que da la vida XD

And thanks to the wonderful person that helped me again QwQ

ENJOY!

Warning: NSFW

*Gif’s not mine*

A = Aftercare (What they’re like after sex)

Freddie lays next to you and takes a breath, holding your hand. Then he kiss your knuckles and gets up from the bed. "I'll be right back, darling." He takes one of his fancy robes and disappears through the door.

Five minutes later he reappears smiling. "Come on, your majesty. The bath is ready." He caress your cheek and carries you in his arms, wrapped in the sheets.

Once in the bathroom, he helps you enter the bathtub. It’s full of bubbles and there’s a sweet fragrance floating through the room.

He kneels next to the bathtub and caresses your shoulder "How is it?" "It would be better if you were in here with me." He laughs and takes off his robe.

Freddie always puts you between his legs while he cleans your body with a sponge, singing softly in your ear.

B = Body Part (Their favorite body part of their partners)

Your whole body.

He can't choose just one body part.

Freddie loves all of you, head to toes.

C = Cum (Anything to do with cum basically)

Inside, outside. It doesn't matter.

He always surprise you. One day can be inside, another over your belly or breasts, in your mouth. Who knows?

D = Dirty Secret

Freddie wants a threesome.

At the parties after gig he has seen some handsome men with whom he would like to share a bed, but he always refuses the idea for the sake of your relationship.

E = Experience (How experienced are they?)

He has a lot of experience. You can be sure that he knows what he's doing.

F = Favourite Position

Doggystyle.

He loves seeing your ass bouncing against his hips.

Also he feels more control this way, he can take the pace he wants.

He can be very sweet and kind with you, but in the bed he's a different person.

"Fredd!" You yell when he holds your hair in his fist. "Harder." You whimper holding the sheets around you.

When your legs start to tremble he gives your ass a smack. "Come on, darling. Cum for me."

G = Goofy (Are they more serious in the moment, or are they humorous, etc.)

He can't be totally serious, he make some jokes or random comments, making you laugh.

But when he's focus in your pleasure he leaves the jokes aside, focussing on fucking you harder.

H = Hair (How well groomed are they, does the carpet match the drapes, etc.)

He has other things to worry about. The new album, the tour, the outfits.

He doesn't care about that.

I = Intimacy (How are they during the moment, romantic aspect)

He lays you upside down on the bed and then he lays himself over you, holding his weight with his arms. He loves feel the warm of your body against him.

He caress all your body marking it with kisses and compliments, and, of course, a lot of "I love you”s.

Freddie never tires of telling you how beautiful you are.

J = Jack Off (Masturbation headcanon)

He does it a lot. When you aren't with him during tours, when you aren't in the mood, for teasing you or for turning you on.

K = Kink (One or more of their kinks)

Lingerie and strange attires.

He buys you a lot of clothes from every part of the world.

During tour he can see something he likes and immediately runs to buy it for you.

He comes back home with a lot of shopping bags, some of things are for his cats, the others are souvenirs and (the most important of all in his mind) plenty of outfits for you, some of them more strange than others.

L = Location (Favourite places to do the do)

Every room of his mansion.

The limousine.

The recording studio.

M = Motivation (What turns them on, gets them going)

When he sees you in one of the outfits he bought for you.

Sometimes after a gig you want him all for yourself, but he's busy attending his guests. So you run to your room and choose one of the outfits and walk down stairs looking for him.

You found him laughing with a group of people you don't know. When he stares at you, his laugh stops.

"How do I look, Fredd?" You smirk at him. His mouth stays open till he shakes his head and hold your waist approach you to his body.

"Ok, everybody! Party is over!" He yells lifting his glass. "Everyone go home, hurry, hurry!"

N = NO (Something they wouldn’t do, turn-offs)

Hurt you (physically or emotionally).

You're his treasure, his inspiration, his muse, his all. He can't risk losing you.

O = Oral (Preference in giving or receiving, skill, etc.)

Both is good for him.

In this case his favorite position is where you are over him sucking his cock and you put your ass in his face, so he can lick your pussy at the same time.

P = Pace (Are they fast and rough? Slow and sensual? etc.)

He can be slow, but he prefers sex fast and rough.

He has a lot of stress on his shoulders and this is the best way to avoid it.

Needless to say, you are more than happy to help him relieve his stress this way.

And you regret nothing even though you can't walk the next morning.

Q = Quickie (Their opinions on quickies rather than proper sex, how often, etc.)

He likes quickies before a concert, during a party or in the backside of the limousine on the way to anywhere.

But proper sex is always better, Freddie loves taking his time with you.

R = Risk (Are they game to experiment, do they take risks, etc.)

Freddie always wants to experiment with something new. He always appears in the room with a new idea in his head.

He is accustomed to other people judging his life, but he wants to keep you away of all that shit. So in public he behaves like a gentleman with you.

S = Stamina (How many rounds can they go for, how long do they last)

He can continue till the dawn, obviously with little breaks for a drink or a cigarette.

In your case, four rounds is more than enough.

"Are you ready for more, darling?" Freddie appears by the door finishing his drink. "Darling?"

Freddie can't help but smile when he sees that you're deeply asleep under the sheets.

“Rest, my love.” He whispers and caresses your hair.

T=Toy (Do they own toys? Do they use them? On a partner or themselves?)

He's got a big collection of sex toys.

Some for him and some for you.

At first you were a little embarrassed to use them, but Freddie guides you and you end up enjoying them a lot.

U = Unfair (how much they like to tease)

He loves teasing you to see how far you can go.

"You can't come yet, darling." He groan in your ear. "You don't deserve it."

"But-Fred." You whimper, biting your lip.

"But what, princess?" He smack your ass and increase his pace.

"Not yet." Freddie murmurs when he sees you trembling and squirm under him. "Not yet, (Y/N)."

"Fred-I can't."

"Be a good girl and hold on."

"Please, please, please." He smirks and smack your ass again.

V = Volume (How loud they are, what sounds they make)

Freddie moans slightly, but always he tries to hold on to his moans, he prefers listen to you.

Your voice is like music to him.

W = Wild Card (Get a random headcanon for the character of your choice)

Between strange looks and murmurs the house empties.

"Right, darling." Freddie smiles at you and then kisses your neck.

You smirk and caress his hair, pleased that you were able to achieve your mission.

A moan escapes your mouth when Freddie bites behind your ear.

Then you push him to the couch and sit on his lap, starting to kiss him, while his hands caress all your body.

Freddie removes his fancy jacket and starts to strip you, leaving only your underwear. Your hips begin to moving looking for some friction between you and him.

"Fred, I lost my keys." Brian's voice sounds on the hallway. "Oh shit!" Brian cover his eyes. Quickly you grab Freddie's jacket and cover yourself. "I'm so sorry (Y/N)." He turns around while Freddie can't hold his laugh. "Forget it, I will break my window." Brian start to walk away for the hallway.

"You can join if you want, darling!" Freddie yells, still laughing.

X = X-Ray (Let’s see what’s going on in those pants, picture or words)

A little bigger than the average.

Y = Yearning (How high is their sex drive?)

Freddie prefers spending time with you doing other things. Teaching you how to play the piano, talking, writing a new song, shopping, fancy dinner, running around the house like a pair of kids.

The both of you love dressing up in all his concert outfits and singing for the cats like a true gig, but this always ends with you two fucking on the couch. Like I said, he loves seeing you in strange attires.

Z = ZZZ (how quickly they fall asleep afterward)

Freddie could stay awake just seeing you sleep. It’s one of his favorite hobbies.

He loves the way you look for him in your dreams, trying to stay close to his body.

Then he caresses your hair and sings softly.

Sooner or later, the fatigue wins, and he falls asleep holding you in his arms.

#rami malek #rami malek as freddie mercury #borhap movie #freddie mercury x reader #rami malek x reader

159 notes · View notes

mynamehan · 7 years ago

Text

What they would probably name their kids + why

...

Tony:

Angela, Tom(Thomas), Liam

I feel like he’d have three kids, ya know the more the merrier principle cause “kids are fun aren’t they(?)” to the point where Pepper is like “nah, this is fine, three is good”. These names sound fierce but still have a softness to them just like Tony himself

Steve:

Charlotte, Grace

I imagine Steve would have two girls and therefore pick two classic names that he remembered liking back when he was younger or somethin’... Plus he’d think ‘grace’ would be like a metaphor for the kid :,)

Bucky:

Martina, Axel/Alex

Personally, because the bean has been through so much shit, I reckon he’d go for some harsh, kickass names to mirror the strength he had and pass it on to his children

Thor:

Hildegard, Fredd

Nordic or asgardian names would quite obviously be something he’d love and the reason why he’d want to have two is because he knows how much he enjoyed having Loki growing up and only wishes that his own kids get to experience that same joy as well

Loki:

Adeliza, Edric, Linus

lol with Loki on the other hand, I feel he’d want three kids with very unique names so that everyone would know that yes it was indeed prince Linus that slayed his cousin to get that precious toy back, aaand simply because three is a charm and will bring lots of lovely :) competitiveness :) into the family

Bruce:

Josephine, Cassandra

Soft names for a soft man is what I’m thinking here. He’d give them two long, beautiful names and raise them with patience, but I still wouldn’t want to underestimate his kids just like I wouldn’t him

Clint:

Liam, Nicolas, Daphne

Yes I know he has kids frpvshdsgts BUT I can totally see him naming his kids something like this, they work well together and are all power names because Clint does not fuck around and would raise them to be independent and somewhat less lazier than him

Peter P:

Finn, Tristan

Two names that can either be modern or a bit funky would fit his kids so good

Natasha:

Novalie and/or Rilynn

Oml I feel like Nat would have girls only, maybe one or two, and that she’d raise them to be just as kickass as her and uncle Clint

Wanda:

Annabeth, Phineas

Names a bit on the rarer side is probably what she’d go for, and the letter P to honour her brother.

Sam:

Collette, Alexander, Isabella

Yo Sam would def have three kids to joke around with, and all of them can be turned into nicknames which he’d really like I reckon. Longer names so that when they do stupid shit and he has to call them out for it he can use them to sound more authorised

#avengers #imagine #marvel x reader #black widow #loki laufeyson #parent avengers #iron dad #steve rogers #bruce banner #sam wilson #thor odinson #peter parker

68 notes · View notes

totallycorrectfnafquotes · 7 years ago

Note

are u still doing headcanons? can u do the marionette if so?

heck yeah

(previous mari headcanons)

marionette, as the freddy fazbear’s pizza chain descends into chaos around them: i am dead and this is hell

golden freddy: i mean… yeah?

actually is as old as fredbear & spring bonnie but wasn’t implemented into the pizzerias until the era of fnaf 2

originally meant to tell stories to the kids but eventually was programmed to watch children and give prizes instead

where’s that aligment chart with the kids chanting “mcdonalds! mcdonalds!” because the kids are the toys & bb and mari just pulls up to the drive thru, orders a black coffee, and leaves

actually doesn’t like pizza

the toys and the originals are appalled

toy chica: TRAITOR

marionette: … it’s greasy cheese bread i–

freddy: HOW DARE YOU CALL IT GREASY CHEESE BREAD

marionette: …

tired parent friend

jeremy: *about the toys* those guys are dorks

marionette, sighing: yes but they’re my dorks

knows pretty much everything

but not omnipotent

nobody knows how they know

mari knows about the smut fics you wrote about them and they are NOT happy

mangle: hey what’s the square root of 67,890?

mari: 260.557095

mangle: okay thanks! :)

likes talking to golden freddy

they’re close friends due to being made around the same time in the same workshop

oh wait

shit that makes springtrap so much worse

oh no

you know that one vine with markiplier and the marionette cosplayer? that vine definitely exists somewhere in the fnaf universe (maybe not with markiplier tho but definitely with a mari cosplayer) and the toys have definitely seen it

toy bonnie: do something spooky

marionette: no.

toy chica: do something spooky

marionette: you’re my friend why would i–

toy freddy: do something spooky

marionette: …

mangle: do something spooky

marionette: …. *just fucking jumpscares them*

typically stoic but one time toy bonnie got them to laugh

toy bonnie: did you just–? holy shit. mangle! chica! fredd–

marionette, covering his mouth immediately: we’re the only two who saw that. no one will ever believe you

#ask #anonymous #mod headcanons

116 notes · View notes

turuin · 4 years ago

Text

youtube

Per un lunedì così transitorio e di fine stagione come questo, va benissimo questa canzone dei Boomtown Rats (hey, Bob Geldof!). Se non fosse che questa canzone ha una storia tristissima dietro. Mettetevi comodi. The silicon chip inside her head Gets switched to overload And nobody's gonna go to school today She's gonna make them stay at home And daddy doesn't understand it He always said she was good as gold And he can see no reasons 'Cause there are no reasons What reason do you need to be shown?

I fatti sono questi: Bob Geldof, mentre è ospite di una campus radio, legge un telex (fate finta sia un fax, per i più giovani) con la notizia di una strage compiuta da una sedicenne, Brenda Ann Spencer, alla Grover Cleveland Elementary School di San Diego in California. La ragazza, in quello che passerà alla storia come uno dei primi episodi di school shooting degli USA, si mise a sparare con un fucile (regalatole dal padre) sui bambini che entravano a scuola, uccidendo preside e vicepreside, ferendo otto bambini e in seguito ferendo un agente di polizia. Durante le ore di trattativa per farla uscire dalla camera nella quale si era barricata, alle richieste sulle motivazioni del suo gesto Brenda rispose "I don't like Mondays". Geldof rimase impressionato dalla vicenda -una vicenda senza senso, una motivazione senza senso anch'essa: che diavolo vuol dire "I don't like Mondays"? E così, con quella frase nel cervello, scrisse la canzone. Non voleva neppure pubblicarla se non come B-Side ma, visto il successo che la canzone riscuoteva durante i live, decise diversamente e ne fece un singolo con tanto di video.

(Tell me why) I don't like Mondays (Tell me why) I don't like Mondays I wanna shoot the whole day down The Telex machine is kept so clean And it types to a waiting world Her mother feels so shocked, father's world is rocked And their thoughts turn to their own little girl Sweet sixteen, ain't that peachy keen Now it ain't so neat to admit defeat They can see no reasons 'Cause there are no reasons What reasons do you need, oh oh oh oh?

Anni dopo il fatto e dopo i numerosi processi alla ragazza (durante i quali venne fuori una storia di disturbi mentali, violenze familiari ed in generale di un grave disagio psicologico) Geldof, in una intervista, disse chiaramente che Brenda si era messa in contatto con lui, facendogli avere un messaggio nel quale dichiarava di apprezzare la canzone e di essere contenta che l'avesse resa famosa. E' impagabile la faccia di Bob Geldof nell'intervista in questione, quando dice "It's not a good thing to live with" (https://youtu.be/xSFIPcwqGvw a 2:10, più o meno).

And all the playing's stopped in the playground now She wants to play with the toys a while And school's out early and soon we be learning And the lesson today is how to die And then the bullhorn crackles and the captain tackles With the problems and the hows and whys And he can see no reasons 'Cause there are no reasons What reason do you need to die, die, oh oh oh?

E sempre durante la stessa intervista si parla della genesi del video, del voler ricercare dei ragazzi che, con le facce allucinate, incredule, fredde (come i bambini di "Village of the damned") gridino, nel ritornello, alla protagonista della canzone "Tell me why?" sentendosi rispondere, ostinatamente "I don't like Mondays, I wanna shoot the whole day down" come se fosse la cosa più naturale del mondo. C'è su youtube anche una bella cover di Bon Jovi con Geldof come special guest (https://youtu.be/yIcoJXwnWdw) e quando si arriva a "The lesson today is how to die" tutto si ferma, come a voler ricordare che la canzoncina allegra che stiamo sentendo non parla di burnout, di lavoratori in hangover che non vogliono tornare in ufficio, ma di un profondo e nerissimo disagio che nel corso degli anni, con le sparatorie di Columbine e tutte quelle che purtroppo seguiranno, continuerà a marcare in maniera indelebile la nostra percezione di quella land of the free nella quale la circolazione libera delle armi è vista come un diritto costituzionale da difendere.

La canzone resta splendida, ma con un carico emotivo talmente forte che non di rado mi ha portato sul punto della commozione a riascoltarla, a vedere il video e a realizzarne l'origine.

Buon ascolto.

#bob geldof #the boomtown rats #I don't like mondays #post lungo #Youtube

0 notes

violetkatgrove · 7 years ago

Note

6 with Freddy, Toy Freddy, and Funtime Freddy

6.seduce, steal from, serenade

Seduce: Freddy simply bc???the other two???too pure i cant do that to t he m

Steal From: my Bonbon now

Serenade: Toy fredd y hes,,,,,,a good boi i probably wouldnt do good BUT

#violet answers asks #xenized-kitsune #kat #fmk ask meme

1 note · View note

fabrymaggioni · 6 years ago

Photo

Per la serie:Gioconi belli e dove trovarli..@catpiter guarda qui che acquistone,per le fredde serate invernali 🤗 #giochi #disney #paperino #donaldduck #toys #giochidatavolo #amici #serate #seratagiochi #giocattoli #giovani #picoftheday #mood #instalike #instagood #instadaily #giocheria https://www.instagram.com/p/B1J33croET1/?igshid=1snt2zss2y7ew

#giochi #disney #paperino #donaldduck #toys #giochidatavolo #amici #serate #seratagiochi #giocattoli #giovani #picoftheday #mood #instalike #instagood #instadaily #giocheria

0 notes

the-feral-one · 7 years ago

Text

31 - toy freddy’s pizza emporium - pt 6

*the door clunks behind him and his voice echoes in the corridor* I do hope he lets me into his office.. ..he never does that..

Freddy? Are you here?

Fredd- ..umm..

Where is he?

Maybe he’s gone to check up on something. I’ll see him when he gets back.

*before he can walk away, he’s stopped by...something*

Huh? Who and what are you?

*without a word, the angry Bendy knocks out Toy Bonnie and shoves him backwards*

*..on the stage..*

Bonnie’s taking his time in there..

Go and see if he’s alright, Chica.

*Toy Chica reluctantly nods and goes towards the same door that Toy Bonnie went through*

#fnaf 2 toys #gmod storytime #i like the map that i chose for this

0 notes

ultimavoce · 7 years ago

Text

Quante volte avete provato a far mangiare le verdure ai vostri figli? Probabilmente tantissime. E quante volte ci siete riuscite? Probabilmente pochissime. Se avete già provato nei modi più svariati a portare a termine quest’ardua impresa e state perdendo le speranze o se avete già alzato bandiera bianca, forse abbiamo la soluzione per voi. Si chiama Jacob’s Food Diaries ed è un progetto ideato da una mamma australiana.

Jacob’s Food Diaries: cartoni animati fatti di cibo

Laleh Mohmedi, madre di Jacob.

Se c’è chi si diletta a disegnare sulle banconote e chi prepara dei cappuccini “troppo belli per essere bevuti”, c’è anche chi fa sculture di cibo. L’idea è nata per caso: una mattina, Laleh Mohmedi, madre di Jacob, stava preparando dei pancakes, quando le è venuto in mente di provare a trasformare una semplice frittella di farina, uova e lievito in un personaggio dei cartoni animati. Suo figlio è rimasto così affascinato dal risultato che, dopo aver mangiato alla velocità della luce quello che c’era nel piatto, ha iniziato a chiederle di prepararne altri simili. E così su richiesta del pargolo ha iniziato a preparare le pietanze più disparate e a dar loro le forme più diverse. Il bambino le suggerisce il soggetto che vorrebbe vedere riprodotto sul piatto e lei, dopo aver cercato le immagini su Google per capire i colori necessari, il giorno dopo si mette all’opera per ‘sfornare’ un’opera d’arte. I piatti rappresentano i soggetti più disparati tratti dai cartoni animati e da film d’animazione: Biancaneve, La Bella e la Bestia, Topolino, i Minions, Gru e le sue figlie adottive di Cattivissimo Me, Toy Story, Winnie The Pooh, Monsters & Co., Elsa di Frozen, ecc.

Ecco alcuni dei piatti creati da Laleh:

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

This slideshow requires JavaScript.

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Jacob’s Food Diaries diventa social…

Ma com’è approdata l’idea sui social? Laleh racconta che ha pubblicato le foto delle sue prime creazioni sul suo profilo Facebook e diverse amiche le hanno fatto i complimenti e le hanno suggerito di creare un profilo Instagram, per condividere con un maggior numero di persone le sue opere d’arte culinaria. E così questa mamma ha dato vita al progetto chiamato Jacob’s Food Diaries, che nel giro di poche settimane ha riscosso un enorme successo e ha attirato decine di migliaia di seguaci. Era il maggio del 2015, oggi dopo tre anni su Instagram vanta oltre 104mila follower. Inoltre, Laleh ha anche creato un blog anch’esso con il nome di Jacob’s Food Diaries, in cui pubblica non solo le foto dei piatti, ma anche le ricette e i tutorial con le istruzioni da seguire per riprodurre le sue pietanze artistiche.

Un’esperienza per grandi e piccini

Ecco il piccolo Jacob mentre mangia uno “Shrek Burger”.

La sua idea è quella di coinvolgere tanti altri genitori, per diffondere una cultura del mangiare sano, insegnando ai propri figli i principi di una corretta alimentazione in maniera divertente e colorata. Non a caso, il suo motto è “Making healthy food fun!” (“Rendere il cibo sano divertente!”).

Difatti, anche il piccolo Jacob aiuta nella creazione di queste pietanze speciali e lui è spesso presente in esse con una ‘J’, ricavata da un frutto o da una verdura. Per preparare un piatto ci impiega dai 20 ai 35 minuti circa, a seconda del soggetto da riprodurre. Prima si dedica alle parti da servire fredde e poi a quelle calde. Questa fantastica mamma usa solo ingredienti naturali, anche i coloranti, che sono ottenuti tramite frutta e verdure. Di cosa sono fatte queste particolari opere d’arte? Farina, pasta, verdure, ortaggi, sugo, pollo, hamburger, frutti, legumi, tutte cose che si possono reperire facilmente. E quali strumenti usa per dare loro le forme appropriate? Alcuni stencil e poco altro, il suo segreto è la grande manualità oltre che la passione per l’arte e il disegno che ha sempre coltivato.

Ecco un video tutorial in cui è possibile vedere come crea una scultura di cibo:

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Ci tiene però a sottolineare come suo figlio Jacob mangi anche i piatti ‘normali’ e, nonostante siano passati ormai tre anni, il bambino abbia ancora la stessa espressione meravigliata ed estasiata della prima pietanza artistica che lei gli aveva preparato. La cosa ironica è che il cuoco provetto della famiglia è in realtà suo marito, Raki Andriana, che di mestiere fa l’executive chef presso il Rochford Winery di Coldstream, nello stato federato di Victoria (Australia). Laleh nella vita fa tutt’altro, lavora in ambito medico, ma ha da sempre amato l’arte e la pittura, passioni che non aveva mai coltivato fino a maggio del 2015, periodo in cui ha iniziato a creare ‘sculture di cibo’. Dopo aver lanciato il sito, ha lasciato il suo lavoro e si è dedicata interamente a Jacob’s Food Diaries, diventando una food stylist e collaborando con compagnie di fama internazionale quali: Disney, Nickelodeon, Universal Pictures, 20th Century Fox and Jamie Oliver. Il suo prossimo sogno è quello di scrivere e pubblicare un libro di ricette per condividere quanto fatto con le altre mamme e per lasciare a suo figlio Jacob un ricordo della sua infanzia e della sua crescita.

Tutte le creazioni di questa intraprendente mamma possono essere ammirate sia sul suo profilo Instagram che sulla sua pagina Facebook.

Tutte le ricette per provare a ricreare le sculture di cibo si trovano sull’omonimo sito.

Carmen Morello

#JacobsFoodDiaries: in onore della #festadellamamma, ecco a voi le creazioni di #LalehMohmedi, una #mamma che prepara piatti ispirati ai #cartonianimati per suo figlio. #FoodArt #FoodPorn #cucina #arte #Disney Quante volte avete provato a far mangiare le verdure ai vostri figli? Probabilmente tantissime. E quante volte ci siete riuscite?

#Cartoni animati #cibo #Cibo sano #cucina #Disney #food art #Food Sculpture #Jacob&039;s Food Diaries #Laleh Mohmedi #mamma e figlio #mangiar bene #ricette

0 notes

starkholmaks · 7 years ago

Text

(YAOI FNAF) Przepaść - rozdział 7

Ten tekst urywa się w połowie, ponieważ tumblr służy mi tylko za reklamę. Jeżeli was zainteresowałam, dokończenie możecie znaleźć na moim blogu:

yaoi-my-revolution.blogspot.com

***

– Ile jeszcze razy mam cię przepraszać?! – jęknąłem zbolałym tonem. Ręce mi opadały (nie tylko one) jak na horyzoncie pojawiało się Złotko, ciskające gromami ze swych przepięknych ocząt i wyzwiskami z kpiąco uśmiechających się ust.

Chyba wiersze zacznę pisać, ostatnio mam podejrzanie rozbudowane słownictwo. Dobra, spróbujmy. „Dupo, dupo ma luba, z ciebie to jest zajebista ziuta, zawsze stawiasz mego fiuta".

Jak kiedyś pójdę na randkę i zaserwuje pannie tego typu balladę, to przyjdzie mi umierać samotnie… a nie, przepraszam, w towarzystwie dmuchanej lalki.

– Przygłupie, słuchasz mnie? – Coraz mocniej podirytowany głos Springa wyrwał mnie z zamyślenia. Oho, wygląda na wkurzonego, chyba coś mówił kiedy układałem swoje miłosne wiersze.

– Ta, słucham – mruknąłem, pochylony nad miską z płatkami, smętnie wpatrując się w mleko i szukając w nim inspiracji.

– I…? – Uniósł brwi, czekając na moją reakcję w kwestii jego wywodu, przy którym byłem uprzejmy się wyłączyć.

– Em… stuprocentowo cię popieram! – Uśmiechnąłem się przesłodko chcąc ukryć zdenerwowanie. O kurwa, a jak ja się właśnie zgodziłem na coś, na co wcale nie chciałbym się zgadzać?! Może ta blond menda domyśliła się, że nie słucham i zaproponowała mi dziką orgię z użyciem końskiego jebadła?!

– Ani trochę nie słuchałeś, co? – Westchnął ciężko, zakładając ręce na piersi i kręcąc z politowaniem głową. – Naprawdę nie możesz się skupić na jedną jebaną minutę, neandertalska pierdoło?

– Te, bez wyzwisk mi tutaj, jakbyś tak nie przynudzał, to bym słuchał! – Wstałem od stołu w bojowym nastroju.

– Ale ja tylko chciałem ci uświadomić, że wywróciłeś karton z mlekiem. – Wskazał leżące obok miski opakowanie i wielką, białą kałużę na podłodze.

– Kurwa! – Od razu chwyciłem pierwszą lepszą szmatę i zacząłem wycierać blat oraz kafelki. – Cholera by to, jeszcze przed chwilą stał...!

Zmagałem się z małą, pełną laktozy powodzią, a blondyn zamiast pomóc, usiadł na suchej części blatu i się przyglądał. Chuj jeden.

Te problemy ze skupieniem się mam od niedawna. Sam nie wiem przez co; moje wrodzone upośledzenie dupy zaczęło wychodzić na światło dzienne? Czy może wciąż nie jestem w stanie wyrzucić z głowy tego obrazu Fredbeara i Springa? Jak ja żałuję, że wtedy wszedłem tam bez pukania. Może jakbym wykazał odrobinę kultury, to ominąłby mnie ten straszny widok.

– Nie tylko karton ci stał – usłyszałem nad sobą rozbawiony głos Złotka. Aż mnie zmroziło kiedy dotarł do mnie podprogowy sens tego zdania. – O czym tak namiętnie myślałeś? Albo i nie myślałeś?

– Jeszcze jeden głupi tekst, a dopilnuję, żebyś do pracy jeździł, kurwa, na wózku! – Nieco osłupiały wrzuciłem mokrą szmatę do zlewu, ignorując jego pytanie.

– Przemoc to jedyne do czego się uciekasz przy rozwiązywaniu swoich problemów? – Uniósł sceptycznie brwi. – Pominąłeś plamę.

– W stosunku do ciebie to najskuteczniejszy sposób, suczo – prychnąłem i zaraz zacząłem przyglądać się podłodze. – Gdzie niby? Nie widzę… – W momencie, gdy to powiedziałem, Złotko wzięło karton po mleku i wylało całą resztę jego zawartości. Na moje w chuja wypucowane, nowe buty!

– Tutaj – uświadomił mnie z przesłodzonym uśmiechem i zręcznie zsunął się z blatu, wychodząc z kuchni.

Krew mnie zalała. Jak nie jakieś auto, terrorysta albo meteoryt, to ja go zabiję. Przysięgam. Gołymi rękami urwę tej piździe łeb.

– Bonnie! – zawołał do mnie stojący przed lokalem, Freddy. Musiał na mnie czekać już jakiś czas. Przez blondyna i jego mleczne fetysze omal nie spóźniłem się do pracy. – Co tak późno? Zaraz zaczynamy, idź się szykuj! – ponaglił mnie. Młody Fazbear czuł się mocno odpowiedzialny za restaurację ojca, dlatego dostawał kurwicy jak serwetka na stole była krzywo, albo ktoś z głównego składu przychodził chwilę przed występem.

– Wybacz. Miałem rano powódź. – Ledwo złapałem oddech po biegu z przystanku aż pod lokal, a znowu zostałem zmuszony do intensywnego ruchu prosto do pokoju dla pracowników.

– Powódź? – Brunet zatrzymał się, wyraźnie przejęty moim oświadczeniem.

– Mleczną – dodałem po chwili.

– … Co? – Zmarszczył brwi i zamrugał, najwyraźniej zbity z tropu. – Mniejsza, idź się przebrać, pogadamy po występach. Za dwie minuty chcę cię widzieć na scenie!

Nie zdążyłem nic dodać, bo Fazbear popędził do głównej sali. Miałem dziwne wrażenie, że ostatnio specjalnie stara się bez przerwy znajdować sobie coraz to nowsze zajęcia. Czyżby to przez Foxy’ego? Kiedy Chica powiedziała mi o tej dwójce, niedowierzałem, ale postanowiłem zacząć czujniej im się przyglądać. Nie wiem, czy starali się aż tak dobrze ukrywać, czy byli tak naturalni w swoich działaniach, że tylko pojedyncze gesty czy słowa rzucały się w oko i to nie na długo. Zauważyłem za to, że Freddy na każdym kroku morduje Mangle wzrokiem. Może lider był zazdrosny i to stąd te próby zapracowania się na śmierć?

Przebrałem się szybko, wziąłem swój cudny, ufundowany przez Fazbeara instrument i pognałem na scenę. Nie miałem zamiaru ryzykować podpadnięcia brunetowi. Jeszcze wsadziłby mi tą gitarę głęboko w dupę.

Na szczęście zdążyłem, występ minął bez przeszkód, dzieciarnia była zachwycona, a Spring nie rzucał mi się zbyt często w oczy. Idealnie, tak mogłoby być codziennie.

– Bonnie! – Rozszczebiotany głos BonBona zniszczył mój mentalny spokój i względne zadowolenie z życia, które niełatwo byłem w stanie osiągnąć po porannych utarczkach ze Złotkiem.

Odłożyłem gitarę i wziąłem głęboki wdech. Nie walnąć tej małej pierdoły i nie dać się sprowokować. Ledwo się odwróciłem, a mały kutas Toy Bonnie rzucił się na mnie i mocno przytulił. Powiało lukrowym zefirem prosto z cukierkowej krainy landrynek. Innymi słowy taka słodkość, że mało brakowało bym puścił tęczowego pawia.

– Czego ty znowu ode mnie chcesz? – jęknąłem załamanym głosem, starając się go delikatnie od siebie odsunąć. Bez skutku.

– To już nawet nie mogę się ze swoim kuzynem przywitać? – Nadął poliki urażony moim brakiem zasranego entuzjazmu.

– Raczej wątpię że przymilasz się bez żadnego ukrytego zamiaru – odparłem nieufnie.

– No… może faktycznie miałbym do ciebie małą prośbę. – Odwrócił wzrok, lekko zmieszany.

– Wiedziałem. O co chodzi? – Westchnąłem ciężko.

– Pomógłbyś mi nastroić gitarę? Mam z tym lekki kłopot, grasz lepiej ode mnie, na pewno potrafisz to idealnie zrobić. – Pociągnął mnie za rękaw w kierunku sąsiedniego pomieszczenia, gdzie była scena na której występował.

W sumie to nie było nic takiego, minuta i jego instrument będzie brzmieć jak młoda bogini. Zero wysiłku, a może się ta mała pierdoła na resztę dnia odczepi.

– Niech będzie – mruknąłem bez cienia entuzjazmu i pozwoliłem mu się poprowadzić.

Usiadłem na brzegu ich sceny i zacząłem stroić gitarę BonBona. Nie było to szczególnie trudne zajęcie.

– Bonnie, tak? – usłyszałem za sobą czyjś głos. Podniosłem wzrok, ale widząc Toy Freddy’ego od razu opuściłem go z powrotem, skupiając się na swoim zajęciu. – Miło, że pomogłeś mu z tym strojeniem. – Wskazał kciukiem na siedzącego obok mnie, kuzyna.

– Powiedzmy, że nie miałem zbyt dużego wyboru. – Uśmiechnąłem się lekko gdy struna zaczęła brzmieć tak, jak powinna. – Jak wam idą występy? – zapytałem lidera grupy BonBona.

– Nie najgorzej. Chociaż ktoś tutaj jest na tyle roztrzepany, że regularnie nie dostraja gitary i brzmi jak ranny nosorożec, którego muszę słuchać przez kilka godzin dziennie. – Toy Fredd założył ręce na piersi, krojąc mojego kuzyna wzrokiem.

Parsknąłem śmiechem na widok urażonej miny Toy Bonnie’ego. Wyglądał genialnie, przypominał mi trochę rozdymkę, tak się nadął.

– No, gotowe. – Oddałem chłopakowi gitarę. – Powinna ci się… – przerwał mi głośny, kobiecy pisk.

Zamarliśmy w bezruchu. Zmarszczyłem brwi i poderwałem się z miejsca.

– Spokojnie, to pewnie któryś z dzieciaków. Piszczą bez przerwy – uspokoił Toy Freddy.

– Ale żeby aż tak? Sprawdzę to – powiedziałem i ruszyłem w kierunku z którego słyszeliśmy dźwięk. Może to faktycznie tylko jakaś dziewczynka, którą koledzy zaczęli ciągać za włosy, ale po wydarzeniach z Fredbear’s Family Diner byłem przewrażliwiony i wolałem nie ryzykować.

Wspomnienia z dnia, gdy synek Vincenta skończył w szczękach wielkiego animatronika, momentalnie odżyły w mojej głowie. Co prawda tutaj nie było tych diabelnych robotów i sytuacja nie miała możliwości się powtórzyć.

Ominąłem stado bachorków w wieku od lat pięciu wzwyż; po tym pokazie gracji i elegancji, w czasie którego omal nie wjebałem się na czyjś stolik mordą prosto w miskę z sosem i dwa razy potknąłem się o zaśliniające parkiet szkraby, które rodzice usilnie próbowali przekonać do powrotu na miejsca, w końcu wyszedłem na w miarę wolną przestrzeń sali, po której krzątali się kelnerzy.

Szybkim krokiem ruszyłem w kierunku Pirate Cove, bo krzyk prawie na pewno dochodził gdzieś stamtąd, jednak nim udało mi się dotrzeć do celu, wpadł na mnie Freddy.

Lider, jak zawodowy taran albo raczej wyposzczony byk, który właśnie trafił na krowią farmę, wpadł na drzwi łączące obie sale, otwierając je na tyle szeroko, że lewe skrzydło zablokowało się i nie zamknęło z powrotem. Po widowiskowym wejściu kolejną przeszkodzą na jego drodze do Mordoru byłem ja. Niestety nie stanowiłem dla niego wyzwania, potrącił mnie ramieniem i pobiegł w tylko sobie znanym kierunku, na moment zwracając uwagę dzieciarni, która szybko wróciła do głośnych zabaw i jedzenia pizzy.

– Co do chuja…? – mruknąłem pod nosem, patrząc za Fazbearem. Musiałem mieć inteligentną minę w tym momencie, bo jakaś gówniara z głośnym okrzykiem „Klólik!” stanęła na blacie stołu, obok którego się zatrzymałem, i rzuciła mi się na ramię, próbując wepchnąć do oka kawałek wegańskiej.

Po ogarnięciu tej smarkuli i starciu oliwki z powieki, postanowiłem sprawdzić co tak wstrząsnęło brunetem. Nie było sensu biec za Freddym, no bo dokąd? Przerwa by mi minęła, zanim bym go znalazł, poza tym bądźmy szczerzy, lider, jako syn właściciela, zna tu o wiele więcej kryjówek od reszty z nas i jeżeli zechciałby się ukryć przed światem, to z pewnością zrobiłby to perfekcyjnie.

– Co to ma być…? – Stanąłem nad klęczącym w samej koszuli, Foxym. Rudzielec masował zaczerwieniony policzek, obok niego siedziała Mangle. Okryta jego pirackim płaszczem i tak samo wstrząśnięta.

– Nic, stary. Powiedz szefowi, że bierzemy przerwę i na razie Pirate Cove będzie nieczynne – burknął ponuro i podał dziewczynie dłoń, żeby pomóc jej wstać. Zaraz po tym, bez słowa wyjaśnień, miał zamiar odejść do pokoju dla pracowników i tam nieco ochłonąć. Nie pozwoliłem mu na to i stanowczo zatrzymałem.

– Foxy, nie rób sobie jaj, o co chodzi? – Zmarszczyłem brwi, oczekując jakiejś dramatycznej retrospekcji. Kilka osób przyglądało się wszystkiemu bacznie, więc żeby nie niepokoić klientów, ruszyliśmy we trójkę korytarzem.

– To moja wina, ten szczeniak porwał mi koszulkę – odezwała się piratka, nie kryjąc pogardy do małoletniego sprawcy zamieszania.

– Sytuacja wygląda tak, że Mangle ma spore wzięcie – zaczął rudy, za co dostał przyjacielskiego kuksańca od dziewczyny. Zaśmiał się tylko i kontynuował. – Do tego stopnia, że jej rok młodszy adorator wpadł tu ze swoim gangiem ćpunów i zaczął ją zaczepiać, jak na chwilę wyszedłem. Wróciłem akurat w momencie, kiedy akcja nabrała poważniejszego wyrazu; gnojek był tak wstawiony, że chciał ją tu i teraz rozbierać. Odepchnąłem go, resztę załatwiła wezwana wcześniej ochrona, potem dałem jej swój płaszcz, żeby się czymś zakryła. Mangle, możesz pójść przodem? Zaraz do ciebie dołączę – powiedział do dziewczyny, dając gestem znak, że chce ze mną pogadać na osobności. Przytaknęła ze słabym uśmiechem i przyspieszyła nieco kroku, by dać nam odrobinę prywatności. – No i wtedy oberwałem z plaskacza od Freddy’ego, który chyba wszedł w nieodpowiednim momencie i trochę inaczej odebrał sytuację – wyjaśnił z lekkim zdenerwowaniem, drapiąc się po karku. – Ostatnio przechodzimy gorszy okres.

– No to faktycznie słabo. – Tylko tyle zdołałem z siebie wydusić, bo takie akcje raczej nie odpierdalają się codziennie, żebym miał na nie gotowy komentarz. – Pogadaj z Freddym. Ja pójdę do szefa.

– Nie będę z nim gadał – stwierdził zdenerwowany rudzielec i zatrzymał się.

– A to czemu? Zdawało mi się, że chcesz to sobie z nim wyjaśnić. – Uniosłem brew, zdziwiony jego nagłą zmianą nastawienia.

– Chcę, ale to on ciągle zaczyna sprzeczki i to on mi przyfasolił w ryj! Nie ustąpię, pan chodzący ideał musi sobie uświadomić, że mam jakieś uczucia. – Założył ręce na piersi, uważając przy tym żeby hak, będący częścią pirackiego przebrania, nie zadrapał go przypadkiem. – Dlatego mam do ciebie prośbę.

– Do mnie? – Nie byłem tym aż tak zdziwiony, jak powinienem, bo nietrudno było mi się domyślić, że facet chce mnie wkręcić w swego rodzaju gołębia pocztowego, który będzie latał od jednego do drugiego i przekazywał wiadomości, póki nie skończą tej idiotycznej kłótni i nie pogadają na poważnie.

– Weź zbadaj mi teren, dowiedz się, o co mu chodzi – poprosił.

– Foxy, znamy się już tyle czasu, ale nigdy bym nie pomyślał, że spróbujesz zrobić z mojego życia jakiś jebany, hiszpański dramat o dorastającej nastolatce z problemami. Błagam cię, weź to na klatę i zachowaj się jak facet. Nie będę wam robił za pośrednika, poza tym Freddy raczej nie pochwali takiej metody zbliżenia się do niego. – Wywróciłem oczami. Lider nie był mężczyzną, któremu spodobałoby się nasyłanie na niego osoby trzeciej tylko po to, by rudzielec miał ułatwione zadanie. – Powiem szefowi, że macie przerwę. Zresztą, już pewnie wie o incydencie. A ty poszukaj Fazbeara. Tylko nie stchórz. – Poklepałem go po ramieniu i zawróciłem w kierunku gabinetu właściciela pizzerii, nim zdążył to jakoś skomentować.

Ojciec Freddy’ego oczywiście miał świadomość co się wydarzyło, więc nie dopytywał mnie gdy wszedłem do niego i poinformowałem o przerwie Foxy’ego i Mangle. Mruknął tylko, żeby rudy szybko wracał, bo Pirate Cove nie mogło stać cały dzień zamknięte, a dziewczyna może wziąć sobie dzisiaj wolne.

Ledwo wyszedłem, a tuż obok mnie pojawiła się ta złota pchła.

– Proszę, udajesz pseudo anioła stróża, czy zwyczajnie nie chciało ci się odwalać brudnej roboty za Foxy’ego? – usłyszałem tuż obok siebie jadowity głos Springa.

– A ty? W małego szpiega się bawisz i nas podsłuchujesz? – Już się przyzwyczaiłem, że ten kurdupel był zwyczajnie za niski, bym zawsze mógł go zauważyć, więc nie zaskoczył mnie aż tak bardzo, jak mogło mu się wydawać.

– Nie musiałem, stanęliście centralnie przed drzwiami do kuchni i zaczęliście się drzeć. – Uśmiechnął się z podłym rozbawieniem.

Kurwa, fakt; nie zauważyłem, że zatrzymaliśmy się z rudym praktycznie pod jego nosem. Prychnąłem i odwróciłem wzrok.

– Czegoś chcesz, czy od tak wyczułeś okazję do wytknięcia mi mojej głupoty? – burknąłem, zakładając ręce na piersi.

– W sumie i to, i to. – Oparł się plecami o ścianę.

– Głupotę już wytknąłeś, więc? O co chodzi?

– Telefon. Do końca miesiąca mi go odkup. – Kolejny raz postanowił wrócić do tej sprawy.

– Znowu zaczynasz? – Wywróciłem oczami. Blondyn zmarszczył groźnie brwi, ale nim zdążył coś powiedzieć, uniosłem dłonie w obronnym geście. – No dobra, dobra. Umówmy się na jutro w centrum; odkupię ci ten phone. Zgoda? – Już nawet pominąłem złośliwości, nie chcąc przedłużać rozmowy.

Widać moja ugodowość go zaskoczyła, bo chwilę wpatrywał się we mnie, jakby szukając jakichś haczyków.

– Niech będzie – odparł w końcu i zniknął w korytarzyku prowadzącym do kuchni.

Jebać, sześć stów powinno wystarczyć na jakiegoś złoma. Szkoda tylko, że przez własną niezdarność zamiast kupić sobie coś fajnego do ubrania za kasę od rodziców, muszę ją wydać na tego pizdusia.

Przerwa dobiegała końca, więc powoli ruszyłem w kierunku sceny. Chica już na niej stała, za to lider, jak chyba nigdy, spóźniał się. Foxy’ego też nie widziałem, Pirate Cove wciąż było zamknięte.

Freddy wpadł zdyszany na scenę parę minut po czasie. Niby mała obsuwa, ale dla tego perfekcjonisty to była plama na honorze do końca życia. Po minie wnioskowałem, że rozmowa z Foxym nie zeszła na radosne tematy miłości i bzykania. Zaczynałem mieć wątpliwości, czy może jednak nie powinienem do niego zagadać.

Teraz było już na to za późno. Zaczął się występ. Tradycyjnie wszyscy przywdzialiśmy sztuczne uśmiechy dla tłumu, nagle bardzo cichych i grzecznych, dzieci, które jak zaczarowane słuchały mówiącego przez mikrofon Fazbeara.

Aż do wieczora było spokojnie. Freddy ciskał kurwami z oczu nie tylko w Foxy’ego, który najwyraźniej zdołał go do tego stanu doprowadzić podczas ich krótkiej pogawędki, ale i we wszystkich wokół. Poza klientami rzecz jasna.

Pod koniec występów próbowałem nawet do niego zagadać, ale na pytanie czy wszystko w porządku, odburknął mi tylko coś przez ramię, więc nie kontynuowałem. Może potrzebował ochłonąć.

– Boooniee! – usłyszałem śpiewny głos BonBona, który po chwili zręcznie wskoczył mi na plecy. Tym razem nie byłem aż tak zaskoczony jego niebezpiecznym nawykiem taranowania mnie i uniknąłem przywalenia mordą w parkiet. Zaparłem się nogami i ruszyłem za resztą do pokoju dla pracowników dopiero, kiedy chłopak siedział mi już stabilnie na plecach oplatając nogami w pasie.

– Nudzi ci się? Nie możesz pomęczyć kogoś innego? – Wywróciłem oczami, nie przejmując się lekkim balastem i zszedłem ze sceny.

#Five Nights at Freddy's #FNAF #Bonnie #Springtrap #Freddy #Foxy #Chica #Mangle #Yaoi #PL

0 notes