♠Salute!
Ben kayıp bir deniz kızıyım. Kara İnci'yle gelecek olan kaptanımı bekliyorum. Deniz benim dünyam ve bu benim hikayem. Dalgalarımda gezinmeye ne dersin?
Seni sevmek seni özlemek bambaşka bir duygu atam. Bizler senin çocukların, bizler senin askerlerin, senin eserlerini canı pahasına koruyacak Türk gençleriyiz. Seni unutturmaya ne güçleri nede ömürleri yeter. ♥
ikinci haftası da bitti üniversitenin. lise gibi geldi şimdilik, dersler farklı yalnız. ancak diyemem ki lisedeyim. farkını tatmam yakındır sanırım. ohoo~ biriken ödevler!!!
ha bir de çayı yeni demledim. eylül sonu kapıdan bakmaya başladı sonbahar. bir kahvenin kırk yıl hatrı varsa bir çayınki ne kadar?
anne! biraz kırıklığı abartan bana bu çayı, ki içinde neler neler var, yaptığın için teşekkür ederim. ah anne! sana teşekkür etmek için bahaneler yığıyorum ellerime. bir de utanmadan teşekkür ediyorum hakkım varmış gibi. olsun, kabul et işte sen de. sağ ol sen. sağ ol, hep benimle ol. seni seviyorum. Teşekkürler..
selam, adın Jüpiter. olmayan kediler dünyama kondun. inanılmazsın. zor alıştın bana, çok zor,. ne yapabilirim ki. kedi sevmem, nasıl sevilir bilmem. sevdirdin Jüpiter, büyüksün. geçen uğradım, yoktun. özletme, bekleyeceğim. teksin sevgilim.
Sanırım en kötüsüydü artık ağlamamak bile.
Ağlayamamak,
Çünkü ağlanacak bir şeyin de kalmaması...
Ağlayınca geri gelmeyeceğinin farkına varınca..
Ağlayamazsın işte.
Yazık.
Oysa ağlamaktı fark ettiren hâlâ sevdiğini.
Diyebilir misin ki “seviyorum” şimdi?
Madem var ki bu kadar nefret ona,
Madem tahammül dahi edilemiyor kalplerde varlığına,
Madem diyorsunuz ki “oh be kurtulduk”,
Ben de diyorum ki kudurun.
Bitmeyecek bu savaş heyhat!
Dinmeyecek bu inanç.
Ölmeyecek hiçbir zaman kalbimizdeki mavi gözlü dev.
Ki senin değil, başın gelse gücü yetmez,
İçimizdeki Cumhuriyet’i söndüremez.
Cumhuriyet evladıyım ben.
Cumhuriyet torunuyum.
Cumhuriyet’le yaşadım
Cumhuriyet’imle ölürüm.
Ölürüm de öldürmem devrimimi.
Ölsem de doğururum yeni Mustafa Kemalleri.
Bugün “anmayacağım” desem de
Yarın dilimdesin yine.
Bugün “unuttum” desem de
Yarın parmak uçlarımda geziyor adın.
Bırakamadı hatıran yakamı.
Kaçamıyorum.
Yardım et.
Diyorsam da “unuttum seni”
Dinleme bu saçmalıklarımı.
Gözlerine bakmaktan oluşan sarhoşluğuma bırakıver.
Mazur gör. Af eyle!
Seni unutmak demişsem dilim sürçmüştür.
Haşa! Ne münasebet.
Silindi kahkahalar o çocukların yüzünden.
Gözleri nemli.. İçleri dolu..
Söyleyecekleri o kadar şey var ki..
Kulak verin millet, kulak verin ey halk!
Ağlıyor Anadolu. Susuyor Anadolu.
Kırık bir gülümseme kalıyor çocuğun yüzünde.
Son Cumhuriyet’ten kalan bir gülümseme..