#nieuw voor hen

[dutchjan]

April 18, 2023

[handlewithcare-delicate]

Mijn hoofd: nee schat niet de fietshelm discourse nieuw leven inblazen de amerikanen hebben toch niet de capaciteit om zich te kunnen verplaatsen in de situatie van iemand die verder weg woont dan zuid canada

Mijn hart: DE HYPOCRIETE AMERIKANEN MOETEN WETEN HOE FOUT ZE WEL NIET ZIJN EN HOEZEER ZE HUN EIGEN DOMHEID VERRADEN DOOR HUN COMPLETE GEBREK AAN DE CAPACITEIT OM ZICH IN TE BEELDEN DAT ANDERE MENSEN ZICH IN ANDERE SITUATIES DAN HUN EIGEN BEVINDEN EN FAT VOOR HEN DUS ANDERE KEUZES REDELIJK ZIJN EN IEMAND MOET ZE ONDERWIJZEN EN HOE DURVEN ZE MIJN HELE VOLK TE BELEDIGEN EN DAM VERVOLGENS SCHIJNHEILIG TE DOEN ALSOF ZEI HET ALTIJD HET BESTE WETEN PUUR EN ALLEEN OMDAT ZE AMERIKAAN ZIJN EN AMERICA THE GREATEST DUS ZIJ HEBBEN LER DEFINITIE ALTIJD GELIJK DAT IS ZO FUCKING HYPOCRIET

[devosopmaandag]

Het niet-eeuwige geheugen

Ik zocht mijn geheugen af naar mijn allereerste boek als kind. Ergens in die vuilnisbelt moet het toch te vinden zijn. Ik heb wel eens een boek mijn eerste genoemd, maar ik geloof dat dat niet helemaal waar is. Genoeg vroege herinneringen aan lezen, aan plaatjes, aan boeken halen in de bibliotheek midden in het Julianapark. Maar dat eerste boek? Bij ons thuis werd niet gelezen, boeken waren er amper. Maar het moet mijn moeder zijn geweest die een kinderboekenabonnement nam bij de Arbeiderspers. Was het eens per kwartaal dat er een nieuw kinderboek werd bezorgd? Zo bouwde ik mijn eerste boekbezit op, zo komt het dat één verhaal uit een van die boeken zich altijd weer losmaakt uit die vuilnisbelt: 'God en meneer Zuurpruim'. Ik omring mij nu met mijn boeken, ik woon in de groeiende jas van mijn leven.

En nu zag ik deze week de Chileense documentaire 'The Eternal Memory'*, over Augusto Góngora, journalist en filmmaker, en zijn vrouw Paulina Urrutia, atrice en politica. Augusto krijgt rond zijn zestigste Alzheimer en sterft negen jaren later. In de film wordt het echtpaar jarenlang van dichtbij gevolgd. Ik voelde tijdens het kijken een toenemende druk in mijn borststreek, een soort pijn die werd verzacht door beelden van hun wederzijdse liefde. Maar de diepten van zijn groeiende eenzaamheid, zijn angsten en ontreddering waren bijna onverdraaglijk om aan te zien. Als het om euthanasie gaat, denk ik wel eens: moet een mens dat ene ongevraagde en onontkoombare mensenleven niet volbrengen? Hoe dan ook? Na zo'n film ben ik daar niet meer zo zeker van. Waar aanvankelijk zijn neergang nog een verlicht soort liefde tussen hen beiden teweeg brengt, liefde van het allertederste soort, wordt deze aan het einde hartverscheurend.

Ik volsta hier met de eigen woorden van Augusto en Paulina in die laatste fase. Augusto loopt verdwaasd in zijn studeerkamer rond met een stapel boeken onder zijn arm. Af en toe laat hij er een vallen. Hij praat toonloos in zichzelf. Paulina probeert hem gerust te stellen en af te leiden.

Augusto: Als ze me willen vermoorden doen ze het maar. Ik ga wel alleen. Ik ga andere vrienden zoeken die me de boeken geven

Paulina: Je bent heel moe en ik kan je helpen.

Augsto: Maar hoe ga je me helpen?

Paulina: Ik kan je boeken vasthouden en je helpen. Ik kan je wat water geven.

Augsto Goed. Waar? In mijn huis?

Paulina: Ja

Augsto: Als je dat doet ben ik je zo dankbaar als maar kan.

Paulina: Hier zit je heel goed. En met je boeken gaat het ook goed. Al deze boeken worden goed bewaard.

Augsto: Ik kan niet meer. Wat gebeurt er met me?

Mijn boeken.

Mijn boeken.

Mijn boeken betekenen zo veel voor me.

Vergeef me.

* La memoria infinita | regie en script Maite Alberdi | camera Pablo Valdés | 85 minuten | 2023 | uitgezonden door omroep Human op woensdag 18 september 2024 op NPO 2

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuw

Je kunt vanaf nu ook polls aan reblogs toevoegen.

Wanneer je zoekopdrachten op specifieke blogs uitvoert, levert het voorvoegsel '#' vanaf nu alleen tagresultaten op. Dus als je op een blog naar '#katten' zoekt, laten we je alleen berichten zien die deze tag gebruiken. (Dit is ook de manier waarop zoeken op Tumblr in het algemeen werkt als je '#' als voorvoegsel voor de zoekopdracht gebruikt).

We hebben het tabblad Vandaag in Verkennen op het web verwijderd; standaard wordt nu weer het tabblad Trending gebruikt.

Op het web hebben we de optie "Vorige reblog bekijken" aan het menu met de drie puntjes toegevoegd. Klik op de drie puntjes rechtsboven een bericht om de optie te gebruiken!

Omdat we er toch bezig waren, hebben we ook een aantal andere items in het menu met de drie puntjes op het web opgeschoond. De volgorde van sommige opties is aangepast en "Op gesprek abonneren" heet vanaf nu "Bericht volgen".

Op Android is voor alle gebruikers met de laatste versie van de app de optie “Vorige reblog bekijken” nu opgenomen in het menu met de drie puntjes voor reblogs.

Je kunt aangeven dat een bericht commerciële content bevat om aan de Wetgeving digitale diensten te voldoen. Dit voegt alleen een banner met "Commerciële content" aan het bericht toe en heeft verder geen invloed op de zichtbaarheid of de klassering van je bericht op Tumblr.

🛠️ Fixes

Het via IFTTT (Engelstalig) plaatsen van berichten op Tumblr werd recent meer ingeperkt dan gebruikelijk waardoor sommige acties niet werden uitgevoerd, maar dit probleem is ondertussen opgelost.

We zijn een aantal visuele problemen met Tumblr Patio (Engelstalig) aan het oplossen en een aantal van jullie helpt ons bij het uittesten van de oplossingen.

Op Android had een klein aantal gebruikers die appversie 32.9 gebruikten geen toegang tot hun berichten. Dit probleem is in versie 33.0 opgelost.

We hebben de oplossing uitgerold voor het probleem in de iOS-app dat voorkwam dat mensen hun concepten konden bewerken.

Gebruikers kunnen geen vragen meer sturen naar blogs die hen hebben geblokkeerd of naar blogs die zij hebben geblokkeerd.

Op het web werd de blogselectie in de berichteditor onjuist over de balk voor tekstopmaak weergegeven. Dit probleem is ondertussen verholpen.

Op het web gaf de instellingenpagina voor je blog (tumblr.com/settings/blog/blogname) het menu voor accountinstellingen in het zijpaneel rechts weer. We hebben dit gebied bijgewerkt zodat nu het blogzijpaneel wordt weergegeven (Berichten, Concepten, Wachtrij, enz).

We hebben een aantal kleine aanpassingen gedaan die het probleem zouden moeten oplossen waarbij er werd aangegeven dat er ongelezen items in je inbox waren, terwijl dat niet zo was. Laat het ons alsjeblieft weten als je dit probleem nog steeds ervaart.

🚧 Nog mee bezig

We hebben geprobeerd om een vervelend probleem op te lossen dat ervoor zorgde dat werd aangegeven dat er vragen of inzendingen in je inbox aanwezig waren terwijl dat niet zo was. Dit probleem trad op wanneer iemand een vraag indiende en daarna om de een of andere reden werd geschorst of geblokkeerd, zodat de vraag niet langer zichtbaar was. Helaas hebben we dit probleem voor sommige mensen juist erger gemaakt en werd er een nog hoger aantal ongelezen berichten weergegeven. Die poging om dit probleem op te lossen was dus een fiasco, maar we werken nog steeds aan het ontwikkelen van een oplossing die wél voor iedereen werkt.

🌱 Binnenkort

We hebben weer een Hack Week gehouden waarbij we allerlei coole, nieuwe, experimentele functies hebben ontwikkeld! Volg @engineering (Engelstalig) om te zien wat we allemaal hebben bedacht.

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.

Wil je Tumblr rechtstreeks met een bijdrage steunen? Bekijk dan de nieuwe Abonneebadge in TumblrMart!

[gewoonkarin]

Het bleef even stil.

De dagen wat vol. Tegenwoordig lijkt dat de standaard.

Oudste liefje is 18 geworden. Meerderjarig. Ik vond en vind het best een ding. Administratief gezien wat geregel maar vooral dat ze in ene 18 is. Hoe dan. Gisteren was ze nog een baby, dat gevoel. We hielden met z’n drieën een klein feestje. Taart bij het ontbijt en de rest van de dag door. Jongste liefje was naar de MEP en voor het eerst niet bij het zingen in de ochtend en de taart voor ontbijt. Dat was raar.

We zijn tegenwoordig wel vaker niet samen aan het eten of ‘s avonds samen op de bank. Mijn lief treedt op en repeteert, liefjes sporten en gaan op pad. De een meer dan de ander. Dat is goed, het is gewoon even wennen.

Ik ben ook meer gaan werken, dat is ook wennen. Eten inplannen moet nog beter, wie kookt wat. Komt goed. De eerste maand meer werken heeft daar al nieuwe inzichten voor gebracht.

Tanden. Op het moment vervelend maar geen drama. Het is lastig maar er zijn ergere dingen. Alles afgewezen door de zorgverzekeraar, daar gaan we afscheid van nemen eind van het jaar. Banken en verzekeraars zijn boeven. Laat ik het daarop houden. Dan zelf maar actie ondernemen. Wordt vervolgd.

Vervelend typte ik omdat er ergere dingen zijn. Een oud-klasgenoot van de lagere school die herstelt van een zware operatie en een spannende tijd tegemoet gaat. De vader van een vriendin van oudste liefje die heeft besloten dat er geen kwaliteit van leven meer is en al een datum heeft geprikt om afscheid te nemen van lief en leven. Dan zijn het bij mij maar tanden. Dan zou ik willen dat het bij hen ook alleen maar tanden zouden zijn. Dat is te fixen. Te koop. Gezondheid is niet te koop.

Het gaat weer regenen. Ik ga kelenstamp maken voor oudste liefje en mezelf.

[levisgeekstuff]

De Transformers

Recent de verkoopcijfers van comics in de VS eens bekeken? Daar zie je bij de bestverkopende reeksen natuurlijk vaste waarden als Spiderman en de X-Men. Maar ook... de Transformers! Ja, de robots uit de jaren '80 zijn helemaal terug dankzij het nieuwe 'Energon Universe' bij uitgeverij Skybound (Image). In dit project van Walking Dead bedenker Robert Kirkman wordt de geschiedenis van de 'Robots in Disguise' opnieuw uit de doeken gedaan. Dit keer in een gedeeld universum met G.I.Joe. Een vertaling van deze (zéér goede) comics staat helaas nog nergens op het programma. Maar het is natuurlijk wél een goede aanleiding om eens terug te blikken op de oudere Transformers comics 👉

Japanse roots

De roots van de Transformers begon al in de jaren '70 met de Japanse speelgoedlijnen Microman en Diaclone. Microman bevatte mensachtige actiefiguren, terwijl Diaclone robots introduceerde die konden transformeren. Hasbro kocht de speelgoedlijnen op en startte een samenwerking met de Japanse fabrikant Takara.

Hasbro ging een samenwerking aan met Marvel. Zo werden Jim Shooter en Dennis O'Neil ingehuurd om een achtergrondverhaal te bedenken voor de speelgoedlijn. Bij Hasbro waren ze niet tevreden met het werk van O'Neil. Hij werd later vervangen door Bob Budiansky. Maar het was wél O'Neil die de naam Optimus Prime introduceerde.

Marvel

In 1984 verscheen de Transformers miniserie bij Marvel. Het succes was zo groot dat de reeks vrijwel onmiddellijk werd verdergezet als lopende reeks. Redelijk snel volgde ook al de vertaling bij Juniorpress. Die eerste verhalen speelden zich trouwens gewoon af binnen het Marvel universum. Zo zien we in nummer 2 bijvoorbeeld een gastoptreden van Spiderman.

Opvallend is dat in de eerste nummers Optimus Prime hier Jetfire wordt genoemd. Dat kwam omdat het speelgoed van Prime aanvankelijk niet beschikbaar was in Europa. In de marketing hier werd daarom Jetfire naar voor geschoven als leider van de Autobots.

Naast de 'gewone' stripverhalen over de Autobots en Decepticons verschenen in elk nummer ook profielpagina's van verschillende robots. Die kwamen uit 'The Transformers Universe'.

Tekenfilm

Zoals dat gebruikelijk was in de jaren '80 verscheen naast comics van de Transformers ook al snel een tekenfilmserie om het speelgoed mee te promoten. De reeks van Sunbow werd ook meteen een grote hit. Toch verschilde ze behoorlijk hard van de 'canon' uit de Marvel comics. Zo is Shockwave bijvoorbeeld trouw aan Megatron in de tekenfilms, terwijl hij in de comics probeerde de macht te grijpen bij de Decepticons.

De populaire animatiereeks leidde in 1986 tot 'Transformers: the movie'. Daarin maakten we kennis met de planeet-etende vijand Unicron. Maar de film werd vooral bekend door het sneuvelen van Optimus Prime. Dit tot grote ontsteltenis van veel jonge fans (mezelf inkluis 🙈). De filmspecial daarvan verscheen in de VS als aparte miniserie, maar werd door Juniorpress opgenomen in nummer 9 van de gewone reeks.

Woelige continuïteit

Rond die tijd werd de continuïteit in de comics van Juniorpress best complex. Zo stierf Optimus Prime niet enkel in de tekenfilm. Ook in de Marvel comics kwam hij om het leven. Omdat Juniorpress net de filmspecial had opgenomen in de gewone reeks leek het hen verwarrend voor lezers om Optimus nog een keer te laten sterven. De Amerikaanse nummers waarin dat gebeurt werden dus overgeslagen.

Niet veel later volgde nog een extra dik nummer 13. Daarin werd een extra Amerikaans nummer opgenomen. Bovendien werden er ook enkele nummers overgeslagen. Zo sloten de uitgaven van Juniorpress dichter aan bij de Amerikaanse uitgaven. Waarschijnlijk onder druk van Hasbro, om het meest recente speelgoed ook in de Lage Landen in de strips te zien.

Simon Furman

Naast de Amerikaanse comics verschenen er ook Transformers strips in het Verenigd Koninkrijk. Naast heruitgaven van het Marvel materiaal verscheen daar ook nieuw materiaal in. Dat was vaak trouwens van een veel betere kwaliteit dan de Amerikaanse verhalen. Schrijver Simon Furman zorgde ook voor een echte continuïteit die in lijn lag met 'Transformers: the movie'. Nadat schrijver Bob Budiansky wat uitgekeken was op de Transformers bij Marvel, nam Furman zijn taak over en ging ook de Amerikaanse comics schrijven. Daar zorgde hij voor een enorme kwaliteitsboost in de verhalen. Zo introduceerde hij met Thunderwing een nieuwe grote vijand en schreef hij Unicron en Galvatron ook in de gewone comics.

Promotiemateriaal

Naast de gewone comics verscheen in 1988 ook nog een extra nummer: 'Transformers: Headmasters'. Hierin werd de aparte miniserie van Marvel opgenomen.

Deze special werd gesponsord door Hasbro en gratis aangeboden in speelgoedwinkels. Alles om de zoveelste nieuwe lijn speelgoedrobots te promoten 😎.

Dat gebeurde trouwens ook in de reguliere reeks. Zo zaten er regelmatig speelgoedfolders van de Transformers mee tussen de comics.

Nieuwe generatie

Ondanks al die promotie bleef de hype niet duren. Begin jaren '90 taande de populariteit van de Transformers. De comics eindigden met nummer 32 bij Juniorpress, met daarin de Amerikaanse nummers 74 en 75. In de VS ging de reeks nog even door tot nummer 80.

Toch zouden de robotgekte regelmatig terug opleven. In de zomer van 2001 verleende Hasbro de licentie voor de Transformers comics aan het Amerikaanse Dreamwave. Rond die tijd verscheen er ook de nieuwe animatieserie 'Transformers: Armada'. Uiteraard ging Dreamwave daar mee aan de slag en verscheen er naast 'gewone' Transformers comics ook een adaptie van deze tekenfilms. Die werden geschreven door Chris Sarracini en kregen positieve recensies. Ze schopten het zowaar tot een vertaling bij Big Balloon. Helaas duurde het feestje hier slechts 4 nummers.

Deze uitgaven betekenden het voorlopige einde van de Transformers in het Nederlands. Bij deze een warme oproep aan de uitgevers in Nederland en België om aan de slag te gaan met het nieuwe Energon Universe van Robert Kirkman 😉

[roderidderhottakes]

De Rode Ridder - De gouden sikkel

Een nieuwe week, een nieuw avontuur voor Johan.

Met ontblootte bast vecht hij, met een gouden sikkel want dat is nu eenmaal de titel van de strip, terwijl een drietal in het wit gekleden mannen toekijkt.

Achter hen staat een triliet.

Wat is het verschil met een menhir? Simpel: triliet komt van tri- (drie) en lithos (steen). Je ziet drie stenen: twee stenen ondersteunen een liggende derde. Een menhir is "slechts" een rechtopstaande steen (en dat moet zelfs niet een grote steen zijn).

[salernoah]

Vrijdag | 24-05-2024 | 24°C | Salerno | Dag 11

Waar moet ik beginnen..?

Sommige dingen moeten nu eenmaal zo zijn, maar klopt dat wel? Ik schijn een neus voor drama te hebben. Alsof ik het op mezelf afroep – soms wel. Vandaag was het echter niet mijn schuld. En omdat ik mijn verhalen toch nooit in de chronologische volgorde vertel, zal ik nu ook geen uitzondering maken.

In de tussentijd is er al zoveel gebeurd. In slechts drie dagen tijd. Dat terwijl ik (en met mij de rest van mijn leeftijdsgenoten) elke keer loop te mekkeren dat Salerno best wel saai is (wat tevens wel zo is). In deze drie dagen tijd heeft het een plaatsgemaakt voor het ander, net zo wisselvallig als het weer hier aan de kust; het heeft werkelijk waar geen nut om de weersvoorspelling te bekijken, want het weer verandert om de haverklap.

Vanavond voelde ik me namelijk vreselijk ongemakkelijk. Ik kon – en wilde bovendien – wel door de grond zakken. Hoe groot is de kans, dacht ik nog, en hoeveel restaurants zijn er wel niet in Salerno? Hoewel ik het antwoord schuldig moet blijven, weet ik zeker dat er behoorlijk veel restaurants zijn in Salerno. Hoe kan het dan dat ik vanavond met de meiden (Laura, Nadine en Louise) uiteten ben gegaan in het restaurant waar de Italiaanse man nummer 1 werkte, zonder te weten dat hij daar werkte, en nadat ik hem vanochtend doodleuk in een bericht heb laten weten dat ik hem niet meer wilde zien? Wist ik veel dat hij uiteraard in dat restaurant werkte? Neen, zeker niet. Nu denk je misschien: Maar wat bazelt ze toch nou allemaal? Nou, ik kan jullie verzekeren dat ik me enorm ongemakkelijk voelde, want ik had, ten eerste: helemaal niet verwacht de Italiaanse nummer 1 in kwestie te zien (ooit nog, bedoel ik dan), en ten tweede: had ik hem dan mogen tegenkomen, dan zeker niet op zijn thuisbasis, op deze dag nota bene. Maar snap je nu nog steeds niet wat het probleem is? Goh, neem van mij maar aan dat je niet gelijk de persoon in kwestie tegen het lijf wilt lopen nadat je hebt gezegd dat je hem/haar/hen niet meer bliefde te zien. En mocht je dat wel overkomen, hoe klein de kans dan ook, dan kan ik je met zekerheid zeggen: pijnlijker kan haast niet.

Het koste me enige moeite om mezelf bijeen te rapen, maar gelukkig was er geen plek meer in het restaurant (‘Al dente’) zelf, en werden we vriendelijk verzocht om naar de bar aan de overkant te gaan (hoorde bij het restaurant) om daar te eten. De meisjes bestelden pasta. Ik snakte naar een wijntje. Aangezien ik kort daarvoor al gesnackt had, bestelde ik geen pasta. Ik was enkel meegegaan voor de gezelligheid en ik had er al bijna spijt van. De pasta’s waren heerlijk (ik heb van iedereen een klein beetje geproefd) en werden geserveerd in een soort koekenpan (volgens mij wordt dit tonnarello genoemd). Na het eten ben ik gelijk naar huis gegaan. Ik had mezelf voorgenomen om op tijd te gaan slapen, maar morgen kan ik ook nog de hele dag slapen. Ik was erg moe.

Nu ik eenmaal aan het schrijven ben, merk ik dat ik me minder moe voel dan eerst. Ik heb vannacht hooguit vijf uur geslapen en heb daarom besloten vandaag niet naar de les te gaan. Ik was niet de enige die niet naar school is gegaan: Ilaria was zo dronken vannacht dat ze niet eens meer naar huis kon lopen en ze bij Carol is blijven slapen. Dat vertelde Ilaria zelf vandaag. Gisteravond ben ik met Valeria, Laura, Nadine en Louise naar een speakeasy geweest, The Black Monday Speakeasy, waar het décor een Franse bistro imiteerde. De cocktails waren goed en voor het eerst heb ik iemand een Blue Blazer zien maken, met de blauwe vlammen van de in de fik gezette alcohol. We hadden ons allemaal chic aangekleed en ons opgemaakt. Ik sprak met de meisjes af bij Louise thuis, waarna we Valeria in de bar ontmoetten. Onderweg naar de bar kwamen we Ilaria, Yves, Julien en Thijs tegen, die naar een feest gingen.

Rond elven zei ik de meiden gedag om met een nieuwe gedaagde af te spreken. Een andere Italiaanse man van bijna-negenentwintig (volgende weer dinsdag is zijn verjaardag) die net klaar was met zijn dienst. Ik had hem uitgenodigd in de bar, maar na een poosje touwtje trekken moest ik toch water bij de wijn doen en zodoende stapte ik in de auto bij een wildvreemde die ik diezelfde dag nog voor het eerst via Tinder had gesproken. Zo doet men dat als je jong en onverschrokken en tamelijk impulsief bent. Niks aan het handje, want ik leef nog. Gelukkig waren mijn vriendinnen wel bezorgd en dwongen ze me mijn livelocatie met hen te delen.

Wat doet men in de auto met een wildvreemde? Italiaans praten, natuurlijk. Ik oefende mijn Italiaans terwijl we richting Vietri sul Mare reden. De avond was sereen en er was weinig verkeer. ’s Avonds rondrijden is veel fijner dan overdag. ’s Avonds is de atmosfeer anders. Ook ’s avonds over straat fietsen vind ik heerlijk, maar dat terzijde. Ik werd thuis voor mijn deur afgezet (goddank, want ik had die dag al zo veel gelopen). Over de rest zullen we het maar niet hebben.

Ja, ik had die dag veel gelopen. Ik was die dag naar school gegaan (en weer terug naar huis), om vervolgens diezelfde middag weer naar school te lopen, omdat ik de meisjes (Laura, Louise en Nadine) zou ontmoeten om naar Vietri te gaan. De meisjes wilden naar het strand en ik was meegevraagd. Met de bus vertrokken we naar Vietri, in de hoop op het strand te kunnen genieten van de zon. Eenmaal aangekomen op het strand bleek het flink te waaien en deels bewolkt te zijn. De wolken dreven boven onze hoofden voorbij en erg genieten deden we niet. Die beloofde 28°C was een leugen. Er zat niets anders op dan aan de klim naar het centrumpje van Vietri te beginnen en dan maar terug naar Salerno te gaan. Hop, terug naar huis en omkleden en daarna weer naar het centrum om naar Louise’s huis te gaan voor de make-up. En zo kwam het dat ik op en neer bleef lopen. Onderweg naar Louise begon mijn been zelfs te zeuren en pijn te doen. Een fiets is zoveel makkelijker, maar al had ik hier een fiets, zou ik hier niet eens durven fietsen.

Eergisteren, woensdag, was daarentegen een vrij rustige en saaie dag. Na school had ik niks te doen. Nu kan ik me amper herinneren wat ik die dag heb gedaan behalve met Valeria en Ilaria op een terrasje te hebben gezeten en daarna met Ilaria souvenirs te hebben gekocht. Ik zag er tegenop om naar huis te gaan (wat moest ik daar immers doen?), dus besloot ik mezelf zo lang mogelijk bezig te houden in de stad. Beetje ronddwalen, beetje shoppen. Geld uitgeven is het enige wat ik doe, lijkt wel. Uiteindelijk ben ik na het kopen van een paar hebbedingetjes maar naar huis gelopen.

Ook vandaag heb ik weer geld uitgegeven; dit keer aan een ketting en een Italiaans non-fictief boek over Salerno. De kaft van het boek vind ik prachtig en de hoofdstukken zijn kort, wat het ideaal maakt om te lezen. Laura en Nadine waren met me meegegaan en hebben De kleine prins maar dan het Italiaans voor €3,90 gekocht. Ik wil die ook nog kopen, want het verhaal heb ik nooit gelezen.

Een kleine tip tussendoor: Geef nooit je blog door aan de mannen over wie je schrijft. Niet dat het uitmaakt wat ze van je vinden of over je denken, maar om verdere ongemakkelijke en/of pijnlijke situaties te voorkomen. (Misschien moet ik toch maar eens zorgvuldiger te werk gaan).

Het is nu 23:15 en laat zat. Zondag staat er een strandfeest op de planning, maar morgen zal het voor mij een rustdag zijn.

Oh ja, ik ben er deze week pas achtergekomen dat je hier gewoon uit de kraan kunt drinken. Ik had tot voorheen heel zuinig aan gedaan met water uit plastic flessen en bovendien water gekookt en laten afkoelen. Omdat Roni en ik in Napels niet zo goed reageerden op kraanwater, durfde ik het niet aan, maar zo blijkt het water toch te zuipen te zijn.

[autimind]

Je bent niet stuk.

Als eerste bericht op mijn inmiddels Nederlandstalige tumblr plaats ik een kopie van een ouder stukje dat ik ooit schreef op LinkedIn. Het is inmiddels een heel eigen leven gaan leiden en is herplaatst door een zorgorganisatie en wordt gebruikt bij psycho-educatie en trainingen. (Ja, ik ben trots.)

Tijdens de komende Autisme Week zal ik elke dag plaatsen.

Autismediagnose? Je bent niet stuk!  

Wat mij het meeste opvalt aan nieuwe deelnemers aan mijn gespreksgroep voor volwassenen met autisme, is dat ze vaak zo vol wrok en verdriet zitten. Vaak genoeg hebben ze een gloeiende hekel gekregen aan psychiaters. Bijna altijd komt dat voort uit de boodschap die ze gekregen hebben bij hun diagnose: Autisme Spectrum Stoornis. Dat impliceert: u bent stuk, u bent kapot.

Vaak genoeg wordt die boodschap herhaald door latere hulpverleners. Methodes als Geef me de 5 en Ik ben Speciaal – ook in de nieuwere versie – geven allemaal keurig lijstjes met ‘kenmerken’ van autisme en presenteren die als een lijst van wat er allemaal mis met je is. Door alleen maar te spreken in termen van stoornis en gebrek – en de rest van de maatschappij zonder verdere toelichting als normaal te beschouwen – pathologiseren ze de ervaring van de cliënt. Als je het stempel autisme krijgt dan krijg je maar al te vaak het idee dat je belevingswereld inherent ziek is.

In de handen van een kundige hulpverlener kan er overigens heel veel goeds worden bereikt met genoemde en andere methodes. Ik ken er minimaal één die echt z’n cliënten verder helpt. Helaas wordt er in de opleidingen niet of nauwelijks aandacht besteedt aan een andere, betere, gezonde manier van kijken.

Autisme is een neuro-motorische verandering, stoornis zo je wilt, die een sociale handicap oplevert. Waarom ontstaat die handicap? Doordat de maatschappij geen afwijking accepteert in sociaal gedrag, iemand die net wat anders is onverbiddelijk afwijst. En dan wordt ons verweten dat we ‘star’ zijn?

Star gedrag? Ik noem het in de meeste gevallen rechtlijnig.

Dingen letterlijk nemen? En waarom niet? Hou je dan ook aan je woord.

Ziet niet of moeilijk grote verbanden? Dat kan maar die verbanden zijn lang niet altijd juist en iemand die de details kan zien is goud waard.

Waar vind je nog werknemers die zich volautomatisch diep verdiepen in hun werk, binnen de kortste keren alles weten van hun onderwerp en niet stoppen als het gaat om de klus geklaard krijgen? Akkoord, ‘sociaal onhandig’ zal vast een terecht label zijn maar zoals ik ernaar kijk wordt er voor hem/haar/hen domweg geen ruimte gemaakt bij de koffie-hoek.

Ik heb niks hoeven doen om autistisch te zijn, maar ik schaam me niet. Mijn manier van kijken naar het leven is een valide manier, een variant die er ook mag zijn. Mijn ervaringswereld is niet minder geldig en in sommige gevallen zelfs meer geldig. In andere gevallen weer niet.

Daarom wil ik mijn nek uitsteken hier. Voor al die anderen, speciaal voor die mensen met  neurodiversiteit en auti-mensen die net hun diagnose gekregen hebben. Tegen hen zou ik heel graag even kort en zachtjes maar toch duidelijk willen zeggen…

Je bent niet stuk.

Je bent gewoon okay zoals je nu bent.

Je bent welkom en mag er zijn.

Je bent niet stuk. Je hoeft niet non-autistisch te worden. Dat lukt toch niet. Wat je moet doen is de beste autist worden die je maar kan zijn.

Je bent niet stuk.

Tegen alle overige mensen zou ik willen zeggen: autistische (en andere neurodivergente) mensen hebben een stem, ook als ze die niet hoorbaar kunnen gebruiken. Zonder uitzondering. Wil je helpen en een bondgenoot zijn of heb je gewoon even wat sympathie… luister. Luister naar mensen en help hun beleving van de wereld te verspreiden. Zo doe je goed.

[joostjongepier]

Wat?    Gemummificeerd lichaam van een jongen (1e eeuw na Chr.) met detail en gezichtsreconstructie van de gemummificeerde jongen, Portret van Isourous ( 60-80 na Chr.), Portret van een man (2e-3e kwart 3e eeuw na Chr.), Portret van een man (140-160 na Chr.), Portret van een vrouw (ca. 150-200 na Chr.) en Zelfportret (1922) door Charlie Toorop

Waar?   Tentoonstelling oog in oog – De mensen achter mummieportretten in het Allard Pierson, Amsterdam

Wanneer?   16 november 2023

In de tijd dat Egypte tot het Romeinse rijk behoorde (31 v.Chr. tot 395 na Chr.) leefde de traditie van het mummificeren voort. Daarbij trad een nieuw verschijnsel op, namelijk het bevestigen van mummiepaneelportretten op het gezichtsgedeelte van de gemummificeerde persoon. Het zijn portretten die zijn geschilderd op hout met een mengsel van pigmenten en was, de zogenaamde encaustische schildertechniek.

Het Allard Pierson in Amsterdam presenteert de eerste tentoonstelling van Oudegyptische mummieportretten in Nederland. Achtendertig portretten zijn, van over de hele wereld, in het museum bijeen gebracht voor de tentoonstelling Oog in oog.

Hoewel mummieportretten een zeer levensechte indruk maken, wordt over de vraag in hoeverre het daadwerkelijk om gelijkende afbeeldingen van de overledenen gaat, nog steeds gedebatteerd. Onderzoek naar mummies waarbij het lichaam en het bijbehorende portret met elkaar vergeleken kunnen worden, biedt een genuanceerd beeld. Het lijkt erop dat beide vaker niet dan wel overeenkomen. Op basis van een CT-scan en aanvullend onderzoek is een reconstructie vervaardigd van een kleine anonieme jongen. Het gereconstrueerde gezicht lijkt van een aanzienlijk jonger kind te zijn dan de jongeman die op het mummieportret is afgebeeld. Ook onderzoek naar het lichaam suggereerde dat het kind jonger is dan het portret doet vermoeden.

Er vanuit gaande dat het echte portretten zijn, is niet zeker of de portretten al voor de dood werden gemaakt of postuum. Sommige geportretteerden zijn onder een hoek weergegeven, wat er mogelijk op duidt dat de portrettist hen opgebaard heeft gezien.

Duidelijker is waar de portretten voor dienden: het herdenken van overleden familieleden. Er zijn aanwijzingen dat mummies vaak nog een tijdlang boven de aarde bleven en dat in hun aanwezigheid maaltijden werden gebruikt. Ook na de bijzetting bleef contact met de overledene vaak mogelijk in de vorm van het brengen van offers.

Ruim twintig mummieportretten zijn voorzien van een korte tekst. Daarin wordt soms de naam genoemd van (waarschijnlijk) de geportretteerde. Soms staat de naam op de zwachtels van het gemummificeerde lichaam. Een voorbeeld is het portret van Isarous. Afgebeelde kleding, haardracht en sieraden zeggen vaak iets over de periode waarin de geportretteerde leefde en diens sociale status. Zo toont het portret van een man (Martin von Wagner Museum der Universität Würzburg) een gele mantel, die suggereert dat hij werkzaam was als militair of hoge ambtenaar.

Een opmerkelijk portret is dat van een man die is afgebeeld zonder zichtbare kleding. Zijn linkeroog is opvallend bloeddoorlopen. Mogelijk zeggen deze kenmerken iets over het beroep van de geportretteerde. Wellicht was het een bokser.

Stijl en kwaliteit van de portretten verschilt onderling. Veel mummieportretten doen echter opmerkelijk hedendaags aan. Dat komt mede door de heldere kleuren, de detaillering en niet in de laatste plaats de grote, meestal amandelvormige, ogen. Hierdoor lijken de geportretteerden je recht in het gezicht te kijken. De mummieportretten hebben latere kunstenaars, zoals Charlie Toorop, beïnvloed. Haar geportretteerden hebben vaak dezelfde amandelvormige ogen als de mummieportretten. Op de tentoonstelling hangt als voorbeeld hiervan een zelfportret van de kunstenares uit Kunstmuseum, Den Haag.

[handlewithcare-delicate]

reposted als een ask omdat ik niet wist hoe kosher t is om te gossipen in public comments secties, maar re: de nieuwe eftel pins:

Blijkbaar had dit een "stille verkoop" moeten zijn en nu is er herres intern omdat ze storm verwachten morgen lmao. Last minute nog volk zoeken om morgen shifts te draaien in de marskramer. Wij vingen dingen op van medewerkers die met elkaar stonden te gossipen.

Wacht ik pak effe een mok erbij voor deze hete Efteling Thee (tm)

Ik was vandaag al 2 keer eerder in de marskramer geweest, ik kom namelijk altijd even langs om te checken of er niks nieuws is. Zo heb ik ooit toch nog een spookslot boek kunnen bemachtigen dus sindsdien is het een traditie. Vanmorgen hing er nog niks...maar er stonden wel andere Eftelgekkies bij de kassa. Ik ben daar heel casual langsgelopen, en toen hoorde ik hen met de medewerkster praten om te vragen "of ze er al waren". De medewerkster gaf aan dat "ze" er nog niet waren, dat ze niet zeker wist of "ze" vandaag of dit weekend pas zouden komen, omdat de ene "post" iets anders zei dan de andere. Vermoedelijk was het nieuws dus al eerder vandaag gelekt via andere kanalen dan looopings.nl. Ze gaf ook aan dat ze van niks wist totdat anderen haar dezelfde vraag kwamen stellen.

Ik vond dat vrij interessant 👀👀👀 want ik vermoedde al dat het om een nieuwe pin zou kunnen gaan. Ik ben dus een aantal keer teruggekomen naar de Marskramer, en de derde of vierde keer dat ik er was stond er opeens een rij bij de kassa... Achter de kassa stonden 3 mensen. Toen ik aan de beurt kwam vroeg ik of het ging om een nieuwe pinset, de medewerkster zei ja, en toen ik zei dat ik dat helemaal niet wist verteldr zei dat ze nét waren binnengekomen, haar collegas waren ze zelfs nog aan het ophangen! Ik heb een pinset uit de doos waarin ze aankwamen gekregen👀👀👀

Dus anyway dit ondersteunt wel wat jij zegt over dat het een stille verkoop had moeten zijn, en dat zelfs de meeste medewerkers niet op de hoogte waren, en OH BOY wat een verhaal, en wat een toeval dat wij er nét die dag waren, heb jij ze nog kunnen bemachtigen??? Want lemme tell you, dezr babies zijn echt helemaal thuis tussen mijn andere pins!

[devosopmaandag]

Ik omring mij

Simone de Beauvoir ligt weer eens op mijn tafel en naast mijn bed. Hoewel er een rijtje in mijn kast staat, ontbrak wel erg nadrukkelijk, en een tikje beschamend, 'De tweede sekse', haar invloedrijke werk dat in 1949 verscheen. Ik moest het lenen van een vriend. Had ik haar eigenlijk opgenomen in 'het diagram' met voor mij belangrijke schrijfsters, dat ik ooit maakte in mijn SOON-album? Ik wist het niet meer. Ik sloeg het sinds lang weer open. Ze ontbrak. Ik weet ook niet zeker of ze er in moet. De symmetrie en geometrie maken het geheel nogal cerebraal, het ornament-achtige en de gewassen kleuren alles weer zachter. Ik zou een nieuwe moeten maken, zag ik al snel.

Stel dat je als onderdeel van een psychologische test in korte tijd (je zit in een wachtkamer) bijvoorbeeld zes vrouwen moet noteren die vormend voor je zijn geweest, welke vrouwen dan ook. Je hebt daar kort de tijd voor; de vragenlijst is lang en je hebt slechts een uur in totaal. Alleen die ene opgave is al niet te doen, je wordt bestormd door erin opgesloten vragen: wat is vormend eigenlijk? Vormend in mijn jongste jaren, en dus van invloed op de rest van mijn leven? Wat is het verschil tussen vormend voor mijn intellectuele leven en voor mijn zieleleven? Hoe blijvend moet die zijn of zijn geweest? Eén vrouw prijkt alles overstralend bovenaan: Moeder. Het invullen zou ook een meta-oefening in betekenisgeving zijn.

Ik zou nu George Sand inruilen voor Colette, Gertrude Stein voor Annie Dillard, Jane Austen voor Clarice Lispector, Maria Dermoût voor Annie Ernaux. Ik bekeek ook weer de pagina met de namen van mannelijke schrijvers en stelde vast dat ook daar wijzigingen nodig zijn. Czesław Miłosz, Wallace Stevens en Edouard Louis zouden nu beslist een plek moeten krijgen.

Wat zo'n lijst waard is? De opgenomen vrouwen hebben hun invloed op mij, ooit of nog steeds. Ze veranderen me, laten me nadenken over mijn persoonlijke geschiedenis, over wat de wereld is, ze nodigen me uit gevoeliger te zijn of juist analytischer, ze gebruiken een taal die ik niet bij mannen vind, ze zeggen: zo kun je zijn, of zo of zo. Ik voel me door hen omringd, ook letterlijk. Het zijn hun boeken die bij me in de kast staan, op mijn werktafel liggen, naast mijn bed, in een tas, opengeslagen of alweer opgeborgen, aangekruist, vol gestopt met papiertjes. Het zijn niet alleen hun werken, maar ook wie ze zijn, hun levens, zelfs hun voorkomens. Ik weet hoe ze eruit zien. Ik houd van de oude breekbare Ernaux met de lange haren, de ongenaakbare Lispector die een kleine typemachine op haar schoot heeft, het meisje Colette dat de kippen voert, Ethel Portnoy nog in Parijs. De Beauvoir was overigens een absolute schoonheid. Jeanette Winterson, onverwacht klein, heb ik twee keer zien spreken. Haar aanwezigheid was krachtig.

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuw

We zijn de mogelijkheid aan het uitrollen om berichten als secundair blog op alle platformen te beantwoorden. Je kunt naast het invoerveld voor reacties op de avatar klikken/tikken om te wijzigen vanaf welke blog je reageert. Alle blogs komen in aanmerking, inclusief groepsblogs, behalve blogs met wachtwoordbeveiliging of blogs die door de auteur van het bericht zijn geblokkeerd. Dit is uitgerold naar iedereen op het web en voor gebruikers met versie 31.6 of hoger van de mobiele apps.

We hebben ook onze meldingsbanner ‘Het is tijd om je app bij te werken’ in de mobiele apps bijgewerkt voor gebruikers die (zeer) verouderde versies gebruiken. Als je die banner ziet, gebruik je een versie van de app die we expliciet niet langer ondersteunen, en het kan zijn dat de app helemaal niet meer werkt totdat je een update uitvoert.

Het is je waarschijnlijk al opgevallen als je Tumblr op je telefoon gebruikt, maar we hebben een spookachtig nieuw app-icoon voor Tumblr op iOS en Android!

🛠️ Fixes

We hebben een bug in Safari verholpen waardoor de scrolbalken overlapten met de content in de rasterweergave van feeds zoals Verkennen, als je de instelling ‘Scrolbalken tonen’ van je mac hebt ingesteld op ‘Altijd’.

We hebben een bug verholpen in de vind ik leuk-weergave op het web, waardoor het uitgeklapte bericht verdween als je van de rasterweergave overschakelde naar de lijstweergave.

De nieuwe release van de iOS-app bevat een oplossing voor het eerder gemelde probleem dat de activiteitenteller bij het ontvangen van nieuwe activiteit tijdens het gebruik van de app niet goed werd bijgewerkt.

Op het web staat bij het openen van het vraagformulier de tekstcursor nu correct in het vraagveld. Ook als je op de reactieknop klikt, wordt de tekstcursor nu in het reactieveld geplaatst zodra de notities worden weergegeven.

Op het web hebben we een probleem opgelost waardoor de knop ‘Volgen’ in sommige gevallen niet verscheen naast blogs die je niet volgt.

🚧  Nog mee bezig

We zijn op de hoogte van een probleem in de iOS-app waardoor de ondersteuning voor schermlezers voor content van berichten niet werkt. We werken hard om dit zo snel mogelijk te verhelpen en een nieuwe versie van de app uit te brengen.

We zijn ook op de hoogte van een technisch probleem waardoor Trending-onderwerpen sinds afgelopen vrijdag in Verkennen niet meer worden bijgewerkt. We werken eraan om ze zo snel mogelijk weer te vullen.

🌱 Binnenkort

We werken nog steeds aan consistente instellingen om pushmeldingen te beperken wanneer een van je berichten extreem populair wordt. Onze teams zijn op zoek naar vrijwilligers om hen te helpen deze instellingen en de verschillende drempels voor het verzenden van meldingen beter te definiëren. Als je mee wilt doen, laat dan een bericht achter in het bericht van Changes (in het Engels)!

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.

[mberserik]

Ciao tutti!

Wat een eerste week; er is nog steeds geen duidelijkheid vanuit de verhuurder van het appartement (niet dat ik anders had verwacht). Ze reageren niet op appjes en nemen hun telefoon niet op...

In de tussentijd maak ik het mezelf gewoon lekker thuis in het appartement waar ik nu zit. Ik heb deze week vooral tijd besteed aan het verkennen van de buurt en de stad.

Ik stap tot nu toe iedere dag op mijn trouwe tweewieler om nieuwe routes te ontdekken. Ik hoop op die manier de weg een beetje te leren kennen. Naast fietsen ga ik ook één keer in de 2/3 dagen een stukje hardlopen om mezelf fit te houden ondanks alle pizza's, en om uiteraard nieuwe delen van de stad en de buurt te zien.

Omdat ik tot vrijdag geen school had, had ik mezelf deze week een doel gegeven: ik MOEST mijn eigen espressobar vinden! En... dat is gelukt!

Ik ben helemaal fan van espressobar Mamusca: espressobar, bibliotheek, kledingwinkel en flexwerkplek in 1! en dat alles op 20 vierkante meter en koffie voor €1, wat wil je nog meer?

Afgelopen vrijdag was het zover: de introductiedag.

Ik had er uiteraard heel veel zin in, want ik was al een week helemaal alleen in een vreemde stad waar ik niemand kende.

Bij binnenkomst werd ons gevraagd om een soort contract te ondertekenen waar de schoolregels en andere belangrijke zaken, zoals de dresscode (wat ben je voor modeacademie als je geen dresscode hebt), instaan. Nadat we dit hadden ondertekend, mochten we het lokaal binnen.

Er zit 1 andere jongen in mijn klas en daar ben ik naast gaan zitten. Hij heet Matthew en komt uit Ierland. Verder zijn er een stuk of 30 klasgenoten en ze komen vanuit heel de wereld: Cambodia, Suriname, India, Canada, Chili, Zuid-Afrika, Egypte, Australië en zelfs Rusland. Iedereen had er heel veel zin in!

Na de introductiedag ben ik met Matthew en zijn huisgenoot (die ook bij ons op school zit maar een andere opleiding doet) wat gaan drinken. Met hen ben ik uiteindelijk beland op een huisfeest ergens in de stad waar allemaal kunstenaars uit Milaan verzamelden. 4:00 kwam ik thuis bij mijn appartement. Het is een gezellige naborrel geweest dus ;)

Ik ben net klaar met de oriënterende Italiaans toets, waarbij de school kijkt in welk niveau ze je plaatsen voor de Italiaanse lessen. Deze zijn op zaterdagmiddag en komende zaterdag heb ik al een mondeling examen... Het studieleven is echt begonnen

Ik heb er zin in!

[nederlandseyoutubeviewskopen]

YouTube-video's promoten om verkeer te genereren

YouTube-video's zijn ontworpen om een ​​boodschap over te brengen of een video te promoten die door een individu is gemaakt. Bedrijven, ondernemers en ook particulieren gebruiken deze video's om deze video's op de markt te brengen, te promoten, te promoten en zelfs inkomsten te genereren. De reden dat YouTube een uitstekend platform is voor het op de markt brengen van producten en ideeën, is dat esthetische advertenties een belangrijke rol spelen bij het bewustzijn, omdat het vaak beter te onthouden is dan audio of gecomponeerde formaten.

Je had een geweldige video kunnen maken, de kans dat mensen hem tegenkomen is klein, aangezien er elke dag miljoenen videoclips op YouTube worden geplaatst en het platform erdoor wordt overbelast. Om meer zichtbaarheid op internet te krijgen, moet u leren hoe u YouTube-video's effectief kunt promoten. Er zijn een aantal manieren om dit te doen, zoals hieronder vermeld.

1. Gebruik de internetzoekmachine voor videoclips:

De online videoclipzoekmachine speelt een grote rol bij de promotie van videomateriaal. Alleen het filmpje op YouTube hebben is bij lange na niet genoeg om herkenning te creëren. Zorg ervoor dat je de videobeelden toevoegt aan deze videozoekmachine zoals MetaCafe, Netflix of misschien truveo.com. U moet echter een geschikte specifieke niche voor uw video kiezen om aan optimalisatie- en betekenisbehoeften te voldoen. Dit vergroot de zichtbaarheid op internet.

2. Optimaliseer de titel van de videoclip samen met de beschrijvingen

Als je wilt weten hoe je YouTube-video's promoot, is dit een essentiële stap. YouTube heeft een eigen zoekmachine voor het rangschikken van video's op basis van webverkeer en aanwezigheid. U kunt deze wijzigen door beschrijvingen en inhoud van de videoclip toe te voegen. Metabeschrijvingen van video's zijn erg belangrijk omdat ze een korte introductie geven van de inhoud van de video. Dit werkt vergelijkbaar met zoekmachineoptimalisatie, waarbij u zich moet concentreren op de primaire zoektermen die mensen zullen gebruiken bij het zoeken naar uw inhoud of gerelateerde media.

3. Branding van videoclips

Sommige mensen proberen misschien uw video te gebruiken om hun materiaal en media op de markt te brengen en u profiteert mogelijk niet van hun acties. Om jezelf hiertegen te beschermen, helpt videobranding je daarbij. U kunt dit doen met behulp van een branding-softwareprogramma zoals Adobe Illustrator, waar u zowel uw adressen als weblinks naar uw website kunt toevoegen. Het zal ook deelnemen aan uw advertenties wanneer iemand uw inhoud gebruikt.

4. Gebruik plug-ins van sociale netwerken om de videoclip te promoten

Tegenwoordig gebruiken veel mensen sociale media om nieuwe mensen te ontmoeten en vrienden te maken. Ze gebruiken deze media ook om te praten over populaire videoclips, liedjes en andere levensgebeurtenissen. Zowel Facebook als MySpace bieden een uitstekend systeem om de YouTube-video te promoten. U kunt de videoclip indienen zodat Facebook-gebruikers deze kunnen bekijken en erop kunnen reageren. Daarnaast moet je er een interessante samenvatting van publiceren. Met de Facebook-klanten kun je enorm veel verkeer genereren en zo tot verkopen leiden.

5. Breng uw videocliplinks op de markt via e-mailmarketing

Als je de video gebruikt om een ​​product of dienst op de markt te brengen en je hebt een abonneelijst met doelgroepen, neem dan de juiste links op in je e-mails die hen doorverwijzen naar de clips. Ook al komt het niet voor in veel online programma's over het promoten van YouTube-video's, je mag deze techniek nooit verwaarlozen omdat je nooit weet wie het zal aantrekken.

YouTube-video's zijn bedoeld om een ​​boodschap over te brengen of om een ​​zelfgemaakte video te promoten. Particulieren, bedrijven en ook ondernemers gebruiken deze videoclips om deze videoclips op de markt te brengen, te promoten, te promoten en er zelfs geld mee te verdienen. Je hebt misschien een geweldige video ontwikkeld, maar de kans dat mensen er tegenaan lopen is klein, aangezien er elke dag miljoenen video's naar YouTube worden geüpload, waardoor het platform overbelast raakt. Zorg ervoor dat u de beelden insluit in zoekmachines zoals MetaCafe, Netflix of truveo.com. YouTube heeft een eigen zoekmachine om video's te rangschikken op basis van verkeer en zichtbaarheid. U kunt deze wijzigen door samenvattingen en inhoud aan de videoclips toe te voegen.

[liefsjojo]

Het herontdekken van verbinding

In een wereld waar tijd lijkt te versnellen, waar menselijke verbindingen vervagen en waar technologie onze ware essentie verdoezelt, bevinden we ons op een kruispunt van verloren liefde. Het is een wereld waarin ogen afdwalen, niet langer de magie van zielsverwantschap weerspiegelen, en waar monden zelden de woorden van het hart uitspreken. In deze wereld raakt aanraking steeds meer verwijderd, als een vage herinnering aan de warmte van menselijk contact.

Ouderen die niet langer kunnen meedraaien worden over het hoofd gezien, vergeten door een samenleving die de wijsheid van hun ervaringen verwaarloost. Mensen met beperkingen worden voortdurend geconfronteerd met obstakels, terwijl de wereld om hen heen hen niet de compassie biedt die ze verdienen. Jongeren worden gekweld door een groeiend gevoel van depressie, omdat ze zich steeds minder bewust zijn van de echte betekenis van oprecht contact maken.

De mens raakt steeds verder verwijderd van zijn medemens. We geven alles op voor de verlokkingen van de digitale tijd, maar worden we daar werkelijk gelukkig van? Misschien heel even, in die momenten van virtuele vervulling, maar er komt onvermijdelijk een moment waarop de dwalende massa beseft dat ze de kunst van liefhebben verloren heeft.

In een wereld die steeds meer verdwaalt in de ban van technologie, is het aan ons om een nieuwe weg te banen.

Laten we beginnen met de ouderen, de schatkisten van wijsheid en ervaring. Laten we de tijd nemen om naar hen te luisteren, om hun verhalen te koesteren en te leren van hun lessen. Laten we hun een gevoel van erkenning en respect geven, en de waarde van hun aanwezigheid in ons leven herontdekken.

Laten we de obstakels wegnemen voor mensen met beperkingen, hen omarmen met open armen en een wereld creëren waarin inclusie en acceptatie de norm zijn. Laten we begrip kweken en empathie tonen, zodat zij volledig kunnen deelnemen aan het leven en de liefde die het te bieden heeft.

En laten we onze jongeren begeleiden, hen de waarde van echt contact tonen. Laten we hen leren dat schermen geen vervanging zijn voor oogcontact, dat virtuele likes en reacties niet kunnen tippen aan een oprechte omhelzing. Laten we ruimte maken voor kwetsbaarheid, voor het delen van emoties en het ontwikkelen van diepgaande relaties.

We kunnen een keerpunt bereiken, een verschuiving in het collectieve bewustzijn. Laten we de technologie niet afwijzen, maar inzetten als een middel om verbinding te vergemakkelijken in plaats van te vervangen. Laten we leren balanceren tussen de virtuele wereld en de tastbare realiteit. Laten we opnieuw leren hoe we elkaars ogen kunnen aankijken, elkaars stemmen kunnen horen en elkaars aanrakingen kunnen voelen.

We zijn sociale wezens, geboren uit liefde en bestemd om lief te hebben. In de afwezigheid van echte verbinding verliezen we stukje bij beetje onze menselijkheid.

© Liefs Jojo