#omamy

[trudnadusza14]

Boże mam omamy. Tylko nie to

[revelstein]

Danka na celowniku

 🆕 Donoszą, że Danuta Holecka ma problem. Chodzi o to, że się boi a się boi, bo ponoć ją śledzą. Jacyś “ONI”, nie do końca jednak zdefiniowani. Wedle Holeckiej agentura jest wszędzie, śledzą ją nie tylko umyślni jak jedzie samochodem i wchodzi do domu, śledzą ja także w pracy, gdzie większość to tajni współpracownicy służb, zwłaszcza zaś makijażystki, fryzjerki i styliści. Być może słyszy też…

[juliasphotoarchives]

25.7.22

[babybambishy]

bywa tez tak ze... siedząc w pociągu i słuchając muzyki natrafie na jakies krzywe spojrzenie iii w takiej sytuacji zaczynam wyobrażać sobie jak w rytm muzyki 🎶 rozwalam tą osobe na kawałki. wyciągam piłe spalinową i tnę. chwytam ostrą żyletę i masakruje pysk. robię tej poczwarze dziurę we łbie z której tryska pionowo krew ku górze. a siekiere wbijam non stop, bez przerwy... z psychotycznym uśmiechem na twarzy. 😁

[wisheduponastar]

Escape

For Day 1 of @oumamiweek's Oumami event/Day 2 of @flufftober. This is inspired by the prompts : Escape/Haven and 'Family, friends, and loved ones'

Everything can get to much for Kokichi, that's expected. What he doesn't expect is for someone to care for him, and to come after him - but someone does anyway. Rantaro does try to be a good boyfriend, afterall.

No TW apply

Not many people knew where the ‘Ultimate Supreme leader’ escaped too when he was feeling stressed, when something had become too much for him. They all wondered how he was so good at hiding, of course, but they didn’t know he was barely hiding at all - he was just in a place no-one would look. Even Rantaro wouldn’t have thought to look there, something which he was ashamed to admit. He should’ve been able to guess where his boyfriend would hide, but he couldn’t.

Rantaro tried not to dwell on it too much, at least. There was a small part of him that wondered if Kokichi had told him to keep Rantaro himself from moping. And it did stress Rantaro out, not knowing where his boyfriend was… an aspect of him being missing that always worried Rantaro, no matter the environment.

The fact both of them were in a vicious killing game probably didn’t help either. Looking around, Rantaro slowly closed the door to Kokichi’s room - so he wasn’t in there. Therefore, he must be up in his hiding spot. His safe haven was what Rantaro called it. Kokichi said that was cringy and made him out to be some nervous teenager. Rantaro had retorted that he was just a teenager. Then Kokichi had flicked a bit of pocky at his face, and in the laughter that followed the two forgot about it.

Walking up the stairs, Rantaro eventually stood outside Kirumi’s room. It was difficult to know what he should say to comfort Kokichi… especially after the double murder. You couldn’t exactly walk in and say, ‘hey - two of your friends have just got killed, but smile anyway?’.

Taking a deep breath, he knocked twice on the door - like he always did when he was going to see Kokichi’s room. Rantaro patiently waited for a second, so Kokichi could tell him to leave, but no denial came - so Rantaro walked in. Looking around, the table seemed inconspicuous; its long, pristine drapes falling neatly to the floor. But now, Rantaro knew Kokichi was under there.

Walking up to the table, Rantaro could hear Kokichi’s breathing. It was steady, but unnaturally so - he recognized it as a breathing technique he’d taught Kokichi. Bending down on his knees, Rantaro tried to put a reassuring expression on his face before moving his hand to lift the underside of the sheet. Almost as soon as his hand was next to the cloth, he felt Kokichi’s hand suddenly reach out and it.

Smiling slightly, Rantaro briefly adjusted his grip so they could both be comfortable. But he couldn’t deny how great it was to be loved, to be wanted like this. Before he reached for the cloth again, Rantaro asked, “Can I come in?”

“Yea, whatevs.” Kokichi tried to sound aloof, even if the effect was slightly ruined by the death-grip he had on Rantaro’s hand.

“Thanks.” Rantaro’s response was brief but sincere, and he reached his other hand under the tablecloth to briefly pull it up. Kokichi was immediately revealed, sitting cross-legged and silently waiting for Rantaro to join him. Eyes looking around, before settling on Rantaro and lighting up ever-so-slightly.

Moving forward, Rantaro joined him under there, feeling the curtain settle into place. For a minute or so, the two of them simply sat there - enjoying each other's company, even while being silent. Eventually, while still holding Kokichi’s hand, Rantaro looked into Kokichi’s eyes. “Are you better now?” “Eh, probably.” Kokichi made a lazy shrugging motion with his shoulders, “It’s better with you.”

Rantaro smiled back at him, “Life’s better with you, too.” “Well,” Kokichi let himself smile slightly, “Misery does love company.” “Hey- which one of us are you calling miserable?”

[okami-zero]

So not sure if I can wrangle the OT3 I was originally planning to. All I have is a single scene, and not really sure how to write this set up at all (wibbly wobbly game timeline notwithstanding >.<).

I DO want to give it a shot, but I guess I need to rustle up the brain power to see how these three all slot together. And how the heck it's gonna work with DT. >.<

Dammit, Akagi, why did you have to fall for a pair of women who end being highly-positioned political advisors? XD

[zatokamilosci]

Nocą mam omamy, że leżysz tuż obok mnie

[jazumst]

Wiatr zmian

Żeby Was... Nastąpiły zaskakujące zmiany. Posłuchajcie:

Na, TFU!, polytyce się nie znam. Wiem jednak kiedy ktoś mi wierci trzecią dziurę w dupie. Tak też bez względu na partię, głosuję na człowieka. Na jego czary. Bo kimże ja jestem żeby znać intencje, to co utajnione na dnie duszy? Mogę jedynie opierać się na pięknych słowach i obrazach.

Wójt z MST przerżnął sromotnie XD Jego przeciwnik zyskał niemal 2x większe poparcie i zmiażdżył, byłego już wójta, w pierwszej rundzie. Nawet gówno po tym szpakowatym chuju nie zostało. Co dalej?

W Lbk burmistrz był jak Putin. Odwieczny. Niespodzianka! Rywal również starł go na proch. Chyba nikt się nie podziewał. Najbardziej chyba sam burmistrz XD Pewnie myślał, że automatycznie będzie przechodził :P Szkoda tylko, że wygrał taki uszaty chuj łysy. Na bank żyd.

Czy to wiatr zmian, czy pierd siarczysty okaże się już niebawem. Tymczasem nie pozostaje nam nic innego jak obserwować. Obserwować i uczyć się odróżniać czary i omamy od słów i uczynków.

[lololozzoz]

Kurde jutro wsm dzisiaj mam do szkoły i nwm czy iść spać czy iść ćwiczyć ale się trch boje bo często jak jestem w pokoju i tylko ja n śpię to zaczynam mieć jakieś omamy i słyszeć jakieś rzeczy(mam w chuj zjebana głowę XDD) więc kurde nwm

[marilynpalmer]

omamy

sprowadzam się na ziemię

siłą

wmuszam w siebie

ciężkie do zniesienia fakty

ale wciąż posypuję je cukrem

chemii i domniemań -

bo przecież tym sposobem

łatwiej przechodzą przez gardło

nie powinnam tak dokarmiać się

pustymi zapychaczami

aromatyczym dymem

watą cukrową

marynowanym styropianem

lecz przecież

to jest o niebo prostsze

niż stanąć twarzą w twarz

ze stanem rzeczy

[trudnadusza14]

Matko co to było.

Miałam fazę stulecia a w jednej omamy i jednocześnie myśli samobójcze przy gigantycznym pobudzeniu

Ktoś z wszechświata do mnie gadał że mam się zabić bo coś (nie pamiętam co)

Chciałam dzwonić po karetkę kiedy miałam chwilowy przypływ racjonalności ale postanowiłam wziąść większą dawkę

I wiem jedno

Od godziny powinnam po tej dawce spać jak suseł tymbardziej skoro od piątku przespałam 4 godziny

A jestem dalej pobudzona tyle że myśli samobójcze uciekły w dal. I jestem troszeczke spokojniejsza.

Postanowiłam że dam radę do terapi jutrzejszej bo chce na nią chodzić i będę

Dzienny popołudniowy trwa,arteterapie są i nie mogę tego zostawić bo mi odwala

Przyjaciplka mi powiedziała że jak dostanę takich myśli mam do niej iść a jak mnie jebnie za ostro tzn. Będę mówić że się żegnam bo ktoś z wszechświata mi mówi że jak się zabije uratuje cały świat i tego typu rzeczy

Jak do mnie nie dotrze weźmie mnie zabierze na odział

Jestem bezpieczna... 🙏

[revelstein]

Tę babę rajcuje jedynie zło

Pewien amerykańska kryptofilozofka i domorosła specjalistka od tak zwanej teologii (cokolwiek to znaczy), Carrie Gress się wabiąca (foto), ze swoimi rozlicznymi rewelacjami występująca nawet w czymś takim jak telewizja Fox, co oczywiście wiele tłumaczy i odpowiednio ją pozycjonuje, więc ów oryginał twierdzi, że musimy teraz z powrotem “zawierzyć” wszystko co mamy, tak zwanej Maryi, bo tylko ona…

[juliasphotoarchives]

22.7.22

[placzus01]

To pierwsza z rund w starciu by głód zmienić w nienawiść

Wiedział że tylko Bóg i ból mogą go zbawić

Tylko pot krew i łzy czyściły jego organizm

Potem nocleg gdzie sny dręczyły jak omamy

[gruba-chudoscc]

Nie wiem czy mam już jakieś omamy, ale wydaje mi się że mam o wiele szczuplejsze dłonie i ręce, że spodnie są na mnie trochę luźniejsze. Będę mogła się zważyć dopiero w sobotę rano, choć nie zdziwie się jak zważę się też po całym tygodniu w piątek wieczorem.

Okres i dawka 180 kcal na dzień nie jest moim sojusznikiem. Jest mi zimno, wydaje mi się że jestem bledsza, a jak już dobije mnie zmęczenie to mnie składa natychmiastowo.

Ale przynajmniej dobrze radzę sobie w szkole, nie zalegam z zadaniami, i dostaje też dobre oceny (choć jak na mnie to przeciętne). Choć przed świętami tak mi się grafik zapełnił że nawet nie mam kiedy odpocząć.

Proszę uważajcie na siebie, oraz dbajcie o siebie 🦋✨

[z4brzydkinamilosc]

Jest sam dniami, nocami

nie wie jak sobie poradzić z koszmarami

zakrywa swoje ciało dokładnie

by wreszcie poczuć się ładnie

chce pomóc każdemu

ale nie umie duchowi swojemu

gdy tak żyje latami nawet siebie omami

w końcu zmęczy się doszczętnie

uschnie z głodu kompletnie