#paprocie

[asiawalecka]

Paprocie, Cumbria 23

[ayanos-pl]

桜とノキシノブ（4月9日）

[wodnerosliny]

Szukasz przydatnych informacji dotyczących tego, kiedy sadzić paprocie ogrodowe?

Paprocie to piękne rośliny, które mogą być ozdobą nie tylko lasu, ale także naszego ogródka. Jednak, aby cieszyły nasze oko przez długi czas, warto wiedzieć, gdzie i kiedy sadzić paprocie ogrodowe oraz jak je odpowiednio pielęgnować. Lektura tego artykułu z pewnością przybliży najważniejsze informacje. 

Paprocie ogrodowe - co musisz o nich wiedzieć?

Czy wiedziałeś, że paprocie ogrodowe wyróżniają się mnogością rodzajów, kształtów i odcieni? Na świecie istnieje około 10 tys. różnych gatunków. W Polsce bardzo cenione są na przykład narecznica samcza, pióropusznik strusi albo długosz królewski. Szczególnie popularne są też gatunki zimozielone, takie jak języcznik zwyczajny. Ważne jednak, żeby pamiętać, że nie wolno zabierać paproci z lasu. W celu zakupu upragnionego okazu, należy udać się do specjalnej szkółki. Znajdziemy tam rośliny, które bez problemu możemy zasadzić w swoim ogrodzie. Po nabyciu, należy zaopatrzyć się wiedzę o tym, kiedy sadzić paprocie ogrodowe, jakiej gleby potrzebują, jakie stanowisko będzie dla nich odpowiednie oraz o jakich zasadach pielęgnacji należy pamiętać.

Podpowiadamy, kiedy sadzić paprocie ogrodowe

Istotnym punktem, który spędza sen z powiek początkujących hodowców jest to, kiedy sadzić paprocie ogrodowe. Jak w przypadku każdej rośliny, należy zapoznać się z wytycznymi, by nasze okazy rosły zdrowe i silne. Dobra wiadomość jest taka, że paprocie ogrodowe można sadzić przez cały okres wegetacji. Więcej o sposobach sadzenia oraz pielęgnacji można poczytać na blogu Wodne Rośliny. 

[alexkujawa]

This is post 7 of 13 in my annual series on SLAVIC PAGAN SUMMER SOLSTICE that I like to expand to on each year.  

Talk to me in the comments!  I’d love to get back on tumblr if I know that people are actually seeing/enjoying my posts here.

🖤💀🌿 ___________________________ Image: "FERN FLOWER", print available on my Etsy

Interested in Slavic Mythology? Check out my illustrated folklore book 31 Slavic Beings of Myth & Magic on ETSY or Amazon.

[woblink]

Seria książek "kwiat paproci"

Cykl powieści napisanych  przez Katarzynę Berenikę Miszczuk pod tytułem "Kwiat paproci" to nietypowe przedstawienie słowiańskich obrządków, legend i wiary. Zanurz się w nieprawdopodobną historię mieszającą nasz współczesny świat z pogańskimi elementami.

O czym opowiada "kwiat paproci"?

Książki z cyklu "kwiat paproci" przedstawiają alternatywną rzeczywistość Polski w XXI wieku, która możliwe, że istaniałaby, gdyby Mieszko I nie przyjął chrztu dla naszego kraju. Główną bohaterką jest Gosia, kobieta nowoczesna, która niedawno ukończyła studia medyczne. W pierwszym tomie wyjeżdża ona na praktyki do Znachorki, która przedstawia jej głębokie wierzenia i legendy pogańskie. W drugim tomie wątek skupia się na miłości Gosi do Mieszka i jej obawach z tym związanych. Trzeci tom traktuje o przyjaźni i poświęceniu, natomiast czwarty o zazdrości i spłacie długów. Ten czterotomowy cykl posiada również dwa prequele, na które składają się powieści "Jaga” i “Gniewa”.

O autorce

Katarzyna Berenika Miszczuk to polska autorka, która swoją karierę rozpoczęła młodo, ponieważ już w wieku 18 lat. Wydano wtedy jej pierwszą książkę, która została nominowana do nagrody Nautilus. W 2016 roku opublikowana została seria "kwiat paproci", która obecnie jest jedną z najpopularniejszych dokonań autorki. Książki autorki są połączeniem grozy, humoru i fantastyki, co powoduje, że czytelnik z łatwością pochłania przedstawianą historię.

[beatricecenci]

Antoni Piotrowski (Polish, 1853-1924)

Bajka o kwiecie paproci

[aleksandra-czudzak]

Kwiat paproci  Aleksandra Czudżak

[kasja93]

Hej!

Zjedzone:

Nic - fast 24h+

Spalone aktywnie:

376 kalorii

Większość dnia przespałam. Trochę poćwiczyłam w kabinie - głównie rozciąganie i przysiady.

Do domu przyjechała dostawa płytek na łazienkę, tata powiedział, że są dobrej jakości i bardzo ładne. Cieszę się :)

Po południu dostałam kolejne zlecenie. Po rozładunku mam jechać na parking i koło 5 rano przyjedzie kierowca z którym zamienię się naczepami. Będę jechała kawałek za Mediolan zatem weekend spędzę we Włoszech. Wyznaczyli mi fajny parking gdzie mam spędzić niedzielę, jak nie będzie padać deszcz bądź śnieg pójdę na spacer :)

Jestem zmęczona. Nie mam jakoś dużo pracy, ale męczy mnie po prostu przebywanie w trasie. Kiedyś mogłam siedzieć i siedzieć w trasie, ale już tak nie jest. Nie chce narzekać bo nie o to chodzi. Po prostu praca nie sprawia mi już takiej przyjemności jak kiedyś. Jednak źle nie jest :) chujowo, ale stabilnie 😆 Zwłaszcza jak przypomnę sobie moje poprzednie firmy dla których pracowałem xDDD tu naprawdę nie jest źle. Może nie ma jakiś fajerwerków, ale ilość debilizmów jest na niskim poziomie biorąc to czego w życiu zawodowym doświadczyłam

Głównie czytam jak trwają ruchy magazynowe na naczepie zaś jak jadę słucham audiobooka. Aktualnie rozbrzmiewa seria Kwiat paproci. Strasznie durna jest główna bohaterka, ale słowiańskie klimaty to rekompensują. W sumie tylko dla nich katuje się przemyśleniami 24 letniej niedojrzałej emocjonalnie Gosi 🙄 Ja po prostu lubię mniej głupiutkie kobiece postaci. No, ale odchamiam się Lovecraftem :)

[minecraftdog]

Thank you @carpedzem and @dreamingofthedteam for the tag!! i'm finally doing it :D

❤️ Last song you listened to?

Starlight by Muse

🧡 Ideal pizza toppings?

sweet corn!!! onion, olives... i just like vegetables

💛 Dream vacation?

hitch-hiking trip throughout the nordic countries

💚 Earth, Air, Fire or Water?

i think i have very earth energy

💙 Cartoon you grew up on?

a lot of polish and czech cartoons (krecik, bajki z mchu i paproci, bolek i lolek, reksio, pomysłowy dobromir, koziołek matołek, przygody baltazara gąbki), the smurfs, tabaluga, gummi bears

💜 Favorite scent?

fresh soil, forest when it's raining, bonfire

tag list: @froggyrights @demonstars @suenitos @karinasomnus @rosy-skies @mahikamihan only if you want to, of course

[whatever228sworld]

Żyj, zanurz się w zieleń

Lipowych listków i paproci,

Nim w melancholię się przemienisz, Zanim zeszklone zamkniesz oczy.

Dotknij raz jeszcze, mimowolnie, Dźwięków zaklętych w prozę życia, Nim będzie cicho i spokojnie...

Nie masz tu nic do ukrycia.

Życie i tak cię powykręca, Swoje wyklepie i rozłoży ręce - Wszyscy będziemy i w bliznach,

I w strzępach... Czerp z życia więc jak najwięcej.

Bo tyle szczęścia, ile weźmiesz Na co pozwolisz, to dostaniesz... Dzisiaj jak dziecko zaśniesz,

Najpewniej...

Jutro być może zgaśniesz.

[delirious-wildflower]

panna pierdolec

Uczelnia artystyczna to wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju las w słoiku, w którym możemy poczuć się jak zaledwie jeden z zamieszkujących go mikroporostów, których różnorodność gatunkowa nie przestaje zaskakiwać (lecz w gruncie rzeczy wszystkie są porostami). Mieszkają tu też mchy i paprocie, no i królujące nad wszystkimi rośliny zdrzewiałe. Szczycą się posiadaniem pnia i rozbudowanego systemu korzeniowego.

Któregoś dnia, wcinając moją codzienną pajdę chleba z wegańskim majonezem ku pokrzepieniu serca, dosiada się do mnie znajoma twarz. Zadaje klasyczny zestaw pytań - co tam - i rozmawiamy chwilę. Popkultura wczesnych lat dwutysięcznych, z High School Musical na czele, nauczyła mnie, by zawsze być sobą (Troy Bolton nie stoczył dramatycznej walki wewnętrznej na polu golfowym, żebym się go teraz nie słuchała). Toteż, na ciekawość dotyczącą moich aktualnych przedsięwzięć odpowiadam szczerze i entuzjastycznie. Trochę ostatnio rysuję, mam projekty w głowie - wychodzi na to, że chyba nawet umiem coś robić.

- A to do kogoś robisz czy tak dla siebie?

Wegański majonez, który właśnie przełykałam, stanął mi w gardle ze względu na nagłe pojawienie się w tym samym miejscu kulki goryczy. Czasem lepiej być zaskoczonym niż zawiedzionym, ale to nie jest ta sytuacja.

- Dla siebie. - odpowiadam, uśmiechając się kurtuazyjnie.

Dzielnie uczę się opanowywać techniki zen, ale chyba nie jestem do tego stworzona. Chyba faktycznie jestem tylko porostem z lasu w słoiku.

Moja niezgoda na podział, z jakiegoś powodu tak powszechnie w słoiku przyjęty, na działanie dla innych, konkretnych person (tych zdrzewiałych) oraz “dla siebie”, jest dla mnie tak oczywista jak dla Amerykanów bronienie swojej konstytucji. Nie, Bożenko, nie robię tego ani dla kogoś, ani dla siebie. Głęboko w moich trzewiach mieszka Pierdolec, który nie pozwala mi funkcjonować normalnie jeśli go nie nakarmię. Żywi się przeciętnej jakości twórczością, najchętniej inspirowaną prawdziwymi wydarzeniami, takimi jak te - które przetwarzam na tyle, żeby nie były doszczętnie oczywiste, a jednak niewystarczająco mocno, żeby się ich nie wstydzić. Pierdolec nie zważa na podniosłość środowiska akademickiego, generuje impulsy niezależne od czynników zewnętrznych.

- O, bo nie wiem czy wiesz, ale takie rzeczy robi K. w swojej pracowni.

- No to niech mu ziemia lekką będzie. - odpowiadam, po czym odchodzę do mojej samotni, w której nie ma ani porostów, ani paproci.

[ayanos-pl]

ノキシノブの胞子嚢（4月9日）

[nasze-zd]

Paprociarnia z Masterton

W Parku Królowej Elżbiety w Masterton, tym z opisywanym wcześniej zabytkowym pisuarem, znajduje się też stuletnia paprociarnia (ang. fernery). Ukryta w cieniu strzelistych sekwoi i daglezji, dodatkowo nakryta przeciwsłonecznym dachem, mieści kilkadziesiąt gatunków paproci, od całkiem małych do kilkumetrowych drzewiastych.

Obiekt jest nieco zaniedbany i niewiele eksponatów jest podpisanych, tak więc nie mam pojęcia, jakie gatunki sfotografowałem. Są to jednak te największe, które właśnie rozwijały swoje liście (w końcu idzie wiosna!).

Oświetlenie w paprociarni sprzyja przede wszystkim paprociom (jest mroczno), natomiast nie sprzyja zdjęciom. Szczególnie gdy się ma sprzęt liczący 16 wiosen, bez tych wszystkich fajniczyn i bajerów pozwalających nie zastanawiać się długo przed wciśnięciem spustu.

[dolnoslaskabiblioteczka]

Görbersdorf, „śląskie Davos”, Sokołowsko. Na subiektywny spacer po tej miejscowości zaprasza w opu­blikowanym przez Wydawnictwo AZORY albumie – Leszek Jodliński, historyk sztuki, politolog, muzeolog, wydawca, laureat Nagrody im. Woj­ciecha Korfantego za dokonania w dziedzinie nowoczesnej promocji dziedzictwa kulturowego.

Jak przyznaje Autor, ważne było dla niego przede wszystkim poznanie historii Sokołowska i możliwość zaoferowania pomocy w po­ruszaniu się po dawnym, „niegdy­siejszym” Görbersdorfie wszystkim, którzy chcą to miejsce naprawdę poznać. Görbersdorf opisany jest tutaj przez pryzmat miejsc i wydarzeń. Początek spaceru przypada na miejsce znane już chyba powszechnie, przez Autora określone mianem „gwiazdy Görbersdorfu”, (dawne) sanatorium doktora Hermanna Brehmera. Następnie czytamy wycinki z dawnej prasy, w której opisywano m.in. sam kurort oraz funkcjonujące zakłady lecznicze.

Dalej oprowadza nas Autor po miejscach, atrakcjach i okolicy. Zaglądamy m.in. do Willi Elsa z interesującą historią, Młynu leśnego Buscha – ulubionego celu wypraw kuracjuszy, Karczmy Leśnej, która stała się motywem wielu kart pocztowych epoki i Świątyni Humboldta, wzniesionej jako wyraz wdzięczności i uznania doktora Brehmera dla profesora Aleksandra von Humboldta. Spacer kończy krótka opowieść o ostatnich przed wojną wakacjach 1939 roku, na którą składają się przede wszystkim amatorskie fotografie z maja i czerwca 1939 roku wykonane podczas pobytu w Görbersdorfie mężczyzn pewnej rodziny z Górnych Łużyc. Razem z nimi oglądamy ostatnie dni Görbersdorfu – spacerujemy po uzdrowisku, podziwiamy bryłę sanatorium Marienhaus doktora Weickera oraz słynne parkowe paprocie.

W spacerze tym nie pozostajemy tylko w przeszłości – przyglądamy się też Sokołowsku z tuż powojennej (w której np. willa Elsa zostaje zamieniona na przedszkole, a estetyka szwajcarskiego stylu uzdrowiska zyskuje upiększenie w postaci motywów ludowych, by przystawać bardziej do nowych czasów) oraz dzisiejszej perspektywy.

Publikacja jest przepięknie, starannie wydana, ilustrowana blisko 140 zdjęciami.

Żądnym wiedzy o przeszłości Sokołowska Autor pozostawia spis przedmiotowej literatury. Jest też krótkie streszczenie w języku niemieckim. Opowiedziana niebanalnie historia Görbersdorfu z pewnością przypadnie do gustu zarówno mieszkańcom, jak i turystom.

Serdecznie polecamy i zachęcamy nie tylko do lektury, ale i do spaceru śladem mieszkańców i kuracjuszy dawnego Görbersdorfu i już powojennego Sokołowska. [jk]

[pwk-opowiesciociszy]

…Kiedy na myśl, że liście hawajskiej paproci widziane słońce, będzie rozumieć, co znaczy radość…

To fragment tekstu uczestnika warsztatów umieszczony na gałęzi podczas tworzenia ART-OBIEKTU.

Plener artystyczny w Mikołowie budził kreatywność w tworzeniu własnych "opowieści o ciszy", kontemplacji świata, indywidualnej wyobraźni oraz poszukiwania inspiracji z natury. Przedłużeniem akcji w plenerze było stworzenie i udostępnienie efektu pracy warsztatowej uczestników i uczestniczek w formie ART- OBIEKTU . Jest on dostępny w przestrzeni Śląski Ogród Botaniczny - Związek Stowarzyszeń do końca sezonu letniego.

Zapraszamy do wizyty w ogrodzie, tym bardziej , że jest to przestrzeń idealna do letnich relaksacji.

Foto. Iwona Wander