#vervloeken

[zielsvlucht]

Plastic

Voor dat plastic een materiaal was, was het een woord. Een adjectief. Ik kwam het overlangs tegen in Dracula, geschreven vele jaren voor de massaproductie van kunststoffen die we vandaag kennen. "Plastic" in de originele tekst. Plastiek, oftewel plastisch, in het Nederlands. Het betekende buigbaar. Kneedbaar. Veranderbaar. Het laat zich in nieuwe vormen gieten. Zoals de plastische chirurg een mensengezicht in een nieuwe vorm kan boetseren als klei, althans de naam van het vak pretendeert dat de operaties zo elegant verlopen. Het woord werd ook gebruikt voor vele kunsten. Om al de mogelijke vormen te beschrijven die kunstenaars met zachte hand de wereld in konden brengen. Voor al de mogelijkheden te beschrijven die een creatieve geest kon zien een dode klomp materie. Zelfs het karakter van mensen kon als plastisch beschreven worden. Soepel. Flexibel. Adaptief. Reactief. Misschien was het wel een compliment om een persoon plastisch te noemen. Het wou dan zeggen dat je elke vorm kon vullen. Elke uitdaging aan kon. Kon leren, kon veranderen. Buigen, maar nooit breken. Het was een woord. Een idee. Een droom. En dan werd het echt. Een revolutie van nieuwe, goedkope kunststoffen die duizend en één problemen konden oplossen. Plastic! Een Engelse verbastering van een bekend woord. Eten kon niet meer slecht worden dankzij luchtdichte verpakkingen. Nieuwe containers, doosjes, potjes in hard plastiek om dingen in te bewaren. Zelfs veel van ons gereedschap en onze machines werden plastic, of kregen plastic onderdelen. Het was de ultieme stof; Dé dode materie waaruit creatieve geesten alle mogelijkheden konden maken. Waarmee ze eindelijk konden tonen waartoe ze echt in staat waren. En toen gingen wij, de creatieve geesten, aan het werk. En alle mooie dingen die we maakten, maakten we om weg te gooien. Om ze te verzamelen in hopen en hopen van stinkende creaties. Rommel dat we opstapelden in bergen tot ze schaduwen wierpen in grote valleien waarin de minder gelukkigen rond scharrelden op zoek naar restjes van onze luxe, in halfgare landen ver ver weg. En als het daar niet kon geraken, lieten we het achter aan de kant van de weg. Weggegooid, of gewaaid, tot in de donkerste delen van de meest ongerepte bossen. En in de vijvers en de tuinen en diep onder de grond. Waar dan ook; want wat maakt het ook uit waar we het achterlaten? Het eindigt toch allemaal op dezelfde plek: de zeeën. Daar drijven ze mee met de stroming in kleine microscopische stukjes, of zelfs in grote flarden. Waar ze gegeten worden door vissen en ander leven dat er in stikt en er aan lijdt tot wij die zieke dieren weer opvissen, koken en op ons bord leggen en dan is de cyclus rond. Dan eten wij onze creaties weer op in kleine onverteerbare, oncomposteerbare schilfertjes. Tot ons lichaam er vol van zit. Onze maag, onze darmen, kleine stukjes plastic die vast blijven plakken aan onze beenderen, in onze hersenen en onze longen. Infestaties tot in het diepste van onze teelballen zodat ook de volgende generatie kan geboren worden in een wereld van plastic. Waar het plastic vloeit uit de rivieren, regent uit de lucht en zelfs gretig gedronken wordt door onze kinderen rechtstreek uit de moedersborst. In elke bodem, elk dier, elke plant en elke adem. Zodat de hypothetische archeologen duizenden jaren in de toekomst zeker zullen weten waaraan ze onze bodemlaag kunnen herkennen. Zodat zij weten waar ze die smeerlappen kunnen terugvinden, moesten ze zich daar nog mee willen bezig houden terwijl wij verder flessenwater zuipen in de hel. Om terug te blikken op ons plastische tijdperk, en ons te vervloeken voor onze onvergeeflijke schepping. Die verschrikkelijke incarnatie van een wondermooi woord.

[bucklemonster2]

The Alarms and The G''ypsy Curse

(NEDERLANDS BENEDEN / DUTCH BELOW)

First of all, I have nothing against G''ypsies. In fact our society is so weird and fast paced, I get it if people want to live a nomadic lifestyle, travelling from place to place.

Anyway here is this weird story, or stories about me, that really happened. So, when I was young, around 9 years old, I was a problem child. Being au''tistic, living in a tedious, demanding "normal world". My family and I were at the mall. I wondered how the alarm sounded like. So I took a bowl of chocolate paste and ran with it past the cashier and held it up to a light. I thought this would trigger the alarm but it didn't. My mom was angry and pulled me away. Rightfully so. Of course as an adult I won't pull shenanigans like that again.

One year later, I was 10, I had broken both of my ankles in a sport class accident, as one does regularly. So I was in a wheelchair. An old g''ypsy woman approached my parents asking for a dime to pay for the bus. I have to admit, I'm not sure if she is, was, a g''ypsy woman but she looked like one. My parents refused, as they saw she wasn't poor; she wore a fur coat, and had rings on all of her fingers and wore a scarf around her head. The woman frowned and shook her bony finger. "I shall curse your child. I will pray to god that he will keep your child sick!" My parents and I did not believe her. My bones healed, and after some bit of practice, I could walk again. But, since then something strange happened. Wherever I go, I would trigger alarms often. Just entering, exiting a mall, and "beep!" Loud beeps assault my ears! Its like my poetic punishment for my childhood mall-incident.

My mom experiences something similar, since The Curse, when she is near computers, she would make them crash accidentally. As if there is a form of static around her. Maybe the g''ypsy woman was right, I'm still sick, sick in my head, haha! ADD and Aut''ism does not heal. I don't harm anyone, but I'm still a weirdo and I'm proud of it!

Het Alarm En De Zi''geunerVloek Allereerst heb ik niets tegen zig''euners. In feite is onze samenleving zo raar en snel, Ik begrijp het als mensen een nomadische levensstijl willen leiden en van plaats naar plaats willen reizen. Hoe dan ook, hier is dit rare verhaal, of verhalen over mij, waargebeurd. Dus toen ik jong was, ongeveer 9 jaar oud, was ik een probleemkind. Au''tistisch zijn, leven in een saaie, veeleisende "normale wereld". Mijn familie en ik waren in de winkel. Ik vroeg me af hoe het alarm klonk. Dus nam ik een pot choco en rende ermee langs de kassa en hield hem tegen het licht. Ik dacht dat dit het alarm zou activeren, maar dat gebeurde niet. Mijn moeder was boos en trok me weg. Ze had gelijk, wat ik deed was absurd en fout. Natuurlijk zal ik als volwassene niet meer zulke streken uithalen. Dan, één jaar later, ik was tien, had ik mijn beide enkels gebroken bij een sportongeval, gebeurt wel eens. Ik zat de een rolstoel. Een oude zigeunervrouw benaderde mijn ouders en vroeg om wat kleingeld om de bus te betalen. Ik moet toegeven dat ik niet zeker weet of ze een zig''euners-vrouw is, was, maar ze zag er wel zo uit.

Mijn ouders weigerden, omdat ze zagen dat ze niet arm was; ze droeg een bontjas, had ringen aan al haar vingers en droeg een sjaal om haar hoofd. De vrouw fronste en schudde met haar benige vinger. 'Ik zal je kind vervloeken. Ik zal tot God bidden dat hij je kind ziek zal houden!' Mijn ouders en ik geloofden haar niet. Mijn botten genazen, en na wat oefenen, Ik kon weer wandelen. Maar sindsdien gebeurd er iets vreemds. Waar ik ook ga, ik activeer vaak de alarmen, zomaar. Gewoon een winkel binnengaan of verlaten en "piep!" Luide biepen vallen mijn oren aan! Het is als een poëtische straf voor het winkel-incident van mijn kindertijd. Mijn moeder ervaart iets soortgelijks, sinds De Vloek laat ze regelmatig computers crashen. Per ongeluk, is gewoon in de buurt van een computer, en het crasht. Alsof er een vorm van statische ruis om haar heen heerst. Misschien had de z''igeuner-vrouw gelijk, ik ben nog steeds ziek, ziek in mijn hoofd, haha! ADD en au''tisme genezen niet. Ik doe niemand kwaad, maar ik ben nog steeds een prettig gestoord en ik ben er zot op!

[iklees]

The Adventures of Amina al-Sirafi / Shannon Chakraborty

Amina al-Sirafi was kapitein, nakhudha, van de Marawati, het schip van haar familie van smokkelaars. Tien jaar geleden heeft ze zich teruggetrokken, omdat ze teveel vijanden had en omdat haar dochter Marjana werd geboren. Als een rijke vrouw, Salima, haar vraagt om haar kleindochter Dunya te zoeken, die is ontvoerd door een Frank (= westeuropeaan), Falco Palamenestra, stemt ze toe omdat Dunya de dochter is van een overleden vriend en omdat haar een groot vermogen als beloning in het vooruitzicht wordt gesteld, waarmee ze Marjana's toekomst kan verzekeren. Amina brengt haar oude bemanning bij elkaar, en gaat op weg, eerst om meer uit te vinden over haar opdracht. Ze ontdekt dat Falco een gevaarlijke tovenaar is en dat Dunya -- in elk geval in eerste instantie -- vrijwillig met hem mee is gegaan. Amina probeert de opdracht terug te geven, maar Salima bedreigt Marjana, dus Amina zet door. Ze kan ook niet helemaal ontkennen dat het avontuur lonkt, al zal ze meer dan eens haar besluit vervloeken, want zij en haar bemanning zien zich al gesteld voor grote beproevingen.

A messy end. Is that what you call it? I remembered Asif wailing for his mother and God's forgiveness as his soul was blotted out of existence, consumed by a void I will never unsee. "So you have truly no remorse over hurting the humans you partner with?" "I neither seek harm not take pleasure in it. But I am a creature of ambition, and it is rarely bloodless." "Then you are a demon." Raksh put his cup down. "That is your word. You do not --" "Yes, yes, so I've been told. My people don't have a word for you. But from where I'm sitting, demon fits well enough." He stared at me for a long moment, his eerie eyes going black and impenetrable as a shark's. "What would you call yourself to a person whoh had no concept of water?" Baffled by the question, I drew up. "What do you mean?" "Imagine for a moment a people who have no concept of water. No understanding of liquid or rain, let alone vast oceans. How would you begin to describe your profession? How you sail? The currents you travel? The way that the ocean created an entire world of trade and transportation, stories and diasporas that made you you? Would you spend centuries trotting our useless comparisons? Or would you finally give up when they keep calling you a 'cow' and say, 'Yes, that works.'" It was a strange analogy, an imperfect one, I suppose, but one that hinted at a far wider gulf between myself and the creature beside me.

Een vrouwelijke tegenhanger van Sinbad! Graag meer!!!

[fransopdefiets]

22-4-2024 Meer voorbereidingen in Zaandijk

Inmiddels heb ik flink geïnvesteerd in mijn uitrusting. Ik kocht een extra grondzeiltje op maat voor mijn tent. Dat moest ik in Engeland bestellen en dan zie je wat er gebeurt als een land uit de EU stapt. Opeens zijn de transportkosten en importheffingen nog hoger dan de aanschafprijs van het zeiltje zelf.

We gingen samen naar Haarlem en kochten twee aanritsbare donzen mummieslaapzakken van Exped, die tot -5 comfortabel moeten aanvoelen. Dat belooft nog wat als ik in augustus eenmaal in midden Zweden ben aangeland, dan zal ik al dat dons wel vervloeken. Maar voor de heenweg en het eerste deel van de terugweg door Lapland lijkt het me een goede investering. Omdat goede restaurants boven de poolcirkel schaars zijn, bezit ik nu ook een Primus gaskooksetje met 2 pannen van 1,3 liter en windscherm. Het weegt nauwelijks meer dan wat ik had, dus dat lijkt me wel een goede investering.

Ondertussen luister ik ook blogs van mensen die naar de Noordkaap gefietst zijn. Ze beleven het allemaal anders, maar over één ding zijn ze het eens: investeer in goede regenkleding. Dat heb ik dus gedaan, ik had al een goed waterdicht jack, maar nu ook waterdichte winterhandschoenen, een goretex regenbroek en hoge regenhoezen voor over mijn schoenen.

Nu nog wat nieuwe merinoshirts en een lichtgewicht donsjack (ook zo'n tip uit de blogs) en dan ben ik er qua kleding wel klaar voor.

Een heel ander chapiter zijn de kaarten, het is niet handig om allemaal grote lappen bedrukt papier mee te nemen. Voor de heenweg heb ik een paar dunne routeboekjes, voor de terugweg door Zweden kocht ik een wegenatlas, waar ik nu alle pagina’s uitscheur die ik niet nodig denk te hebben. En uiteraard heb ik een set offline fietskaarten gedownload op mijn telefoon van alle regio’s waar ik doorheen fiets. Bovendien heb ik appjes per land met alle campings, hutten en shelters. Kortom, wat mis ik nog?

Dat weet ik eigenlijk wel. Het belangrijkste dat ik nog mis zijn de kilometers in de benen. Mijn grootste prestatie dit voorjaar tot nu toe is een ritje naar Den Helder zonder bagage.

[onbezonnenbegonnen]

Boven mij woont er een heks

Boven mij woont er een heks

Elke keer wanneer ik haar voetstappen hoor 

op de krakende plankenvloer

Geraak ik verzeild in een 

Verstilling

Slik ik m’n woorden in

Speeksel van etensresten komen er terug uit

Muziek gaat af

Ik ben niet alleen 

Neen.

Boven mij woont er een heks

Die me daveren doet

En denken dat ik moet stilzijn

Mij niet vervloekt

Evenmin mijn gitaargeklangel

Dat zou ik niemand toewensen

Mijn gitaargeklingel te vervloeken

Dan doe ik liever alsof ik niet besta

Maar ik besta niet zonder mijn gitaargeklangel

Dan droom ik maar

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Neem mijn ziel niet weg met de zondaars. (Psalm 29:9) Lees verder Openbaring 16:1—21. Als verharde zondaren verzameld worden in de hel is in ieder geval hun karakter hetzelfde. Ze waren hier vuil en dat zullen ze blijven. Hier op aarde was de zonde nog maar een knop, in de hel zal de zonde in volle bloei staan. Als ze hier slecht waren dan zullen ze daar nog slechter zijn. Hier werden ze door de voorzienigheid, gezelschap of gewoonte ingehouden. Daar zal niets hen meer tegenhouden en de hel zal een wereld zijn van zondaren, het land van de boeven. De hel zal een plek zijn waar iedereen naar de meest gruwelijke neigingen van zijn hart zal luisteren. Wie wil daar bij zijn? De plek waar ze verzameld worden maakt ons onrustig. De diepte van de hel, de plaats van de ellende en toorn, wie wil daar verzameld worden? Ze zullen daar altijd God vervloeken met creatieve en steeds weer nieuwe godslasteringen. Ze gaan van kwaad tot erger, ze klimmen naar beneden op de ladder van afschuwelijke verdorvenheid. Wie zou met hen mee willen gaan? Vergeet het lijden niet, de pijn van hun lichaam en hun ziel wanneer God ze met lichaam en ziel in de hel gooit. Wie wil er bij hen zijn? Vergeet ook niet dat God ze eeuwig van Zichzelf wegdoet. God is onze zon, daarom zullen ze in de duisternis zijn. God is ons leven, daarom zijn ze nog erger dan dood. God is onze vreugde, daarom zijn ze meest ellendig. Dat zou hel zijn, ook als er geen andere hel zou zijn. Zonder Zijn God zijn is hel voor een Christen. Bovendien missen ze ook de vreugde van het samen leven met Christus. Er is geen liefde voor hen van de Verlosser, geen volkomen gelukkige gemeenschap aan Zijn rechterhand. Er zijn geen levende waterfonteinen waar het Lam hen naartoe zal leiden. O mijn God, als ik denk aan wat de zondaar is, waar hij is en hoe hij daar eeuwig en altijd moet zijn, buitengesloten van U, kan ik niet anders dan bidden, “Neem mijn ziel niet weg met de zondaars! Ter overdenking Bij de laatste inzameling (Mattheüs 3:12; 13:30) zal er een wereld van verschil zijn met de inzameling van degenen die gered zijn (Mattheüs 13:43,47–48) en degenen die niet gered zijn (Mattheüs 13:40–42,49–50). Na dit onderwijs vraagt Jezus, “Hebt u dit alles begrepen?” (Mattheüs 13:51). Heb jij het begrepen? In welke verzameling zal jij gevonden worden? Preek nr. 524, 16 augustus 1863

[preachingdrummer]

Woorden hebben kracht

‘Dood en leven zijn in de macht van de tong, wie hem liefheeft, zal de vrucht ervan eten.’‭‭Spreuken‬ ‭18‬:‭21‬ ‭HSV‬‬ Toen de Here God de hemel en de aarde schiep deed Hij dat met Zijn Woord. Hij sprak en het was er, Hij gebood en het stond er. En toen Hij ons, de mens creeerde gaf Hij ons min of meer dezelfde macht. Dat betekenen de woorden van dit schriftgedeelte. Wij kunnen vervloeken, of…

[inge-universe]

#somanybookssolittletime #leesclub #nuaanhetlezen Mara Li - Sintel en As @mara_li_auteur #marali #sintelenas Wie heeft deze al gelezen? Wat vond je er van? We lezen deze met #samenlezenwemarali Zin om mee te lezen? Stuur een DM. #samenlezenwefantasy #samenlezenwe @inge1970reads @inget1970 ............ Inhoud: Mijn naam is Sintel va-Assai, de rechtmatige Ká van As. Ze zullen voelen hoe ik brand!’ Van Sintel wordt gezegd dat ze het teken draagt van de Vuurmoeder, de immense vulkaan die het hele koninkrijk As in haar greep houdt. Sommigen zeggen dat ze gezegend is, velen geloven dat ze een heks is die het land kan vervloeken. Als dochter van de tirannieke Ká weet ze als geen ander dat hun wetten hard zijn, maar dat het leven in As nog harder is. Een koninkrijk dat uit elkaar dreigt te vallen, heeft een standvastige leider nodig. Maar dan gebeurt wat ze onmogelijk achtte: haar vader valt en zijn moordenaar neemt de troon over. Opgejaagd en op de vlucht gaat Sintel op zoek naar bondgenoten. Is ze in staat om uit handen te blijven van de nieuwe Ká en wie kan ze nog vertrouwen? Eén ding weet ze zeker: dit zijn háár kroon en háár koninkrijk, en die zal ze terugkrijgen, hoeveel bloed daar ook voor moet vloeien. ............ #instabook #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #instaboek #boekstagram #boekenwurm #booktrovert #dutchbookstagram #dutchbookstagrammers #dutchbookstagrammer #lezenisleuk #bookmail #ya #boekenpost #youngadult #yainsta #fantasybooks #youngadultfantasy #fantasy #fantasybook https://www.instagram.com/p/Cpp7crKI7GP/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[vastingedachten]

Hoe het begon…

Liefje, het is allemaal begonnen toen je bij ons kwam werken. Ik zag je praten met collega’s en ik zag daarbij jouw glimmende ogen steeds meer glinsteren. Ik staarde naar je… betoverd door de uitstraling die je gaf als je glimlachte. Ik begon je aardig te vinden… ik staarde stiekem naar je en toen onze blikken elkaar ontmoetten begon mijn hart sneller te kloppen. Niemand kon uitleggen hoe ik me voelde. Dag na dag begon ik je leuker te vinden. Al snel veranderde de dagen in maanden en maanden in meer maanden en vervolgens in jaren.

Jaren heb ik nagedacht over hoe dit in mijn hoofd werkte en hoe het zat met mijn gevoelens voor jou. Van kleine geluksmomenten ging ik naar sterke emoties. Ik heb geprobeerd mijn gevoelens weg te drukken, steeds maar weer opnieuw, maar ze bleven maar terugkomen, steeds intenser en onvermijdelijker. Er is iets in mij aangeraakt, iets wat ik nog niet kende. Zo veel hartstocht, zo’n onwijs verlangen, wat moet ik daar toch mee? Wat kan ik daar eigenlijk mee?

Op van de zenuwen was ik toen ik je mijn brief gaf. Ik sliep bijna niet meer, kreeg geen hap door mijn keel en ik was ontzettend emotioneel. Mijn man begreep er weinig van, die dacht ik laat het maar. Ik heb dagen gewacht op een reactie, dagen werden weken totdat daar het nieuws kwam… het brak mijn hart... Ik probeer nu verder te gaan, maar leef momenteel veel in mijn eigen wereld. Liefje, nu je in mijn leven bent, kan ik je niet meer uit mijn gedachten krijgen. Je zit in mijn aderen en ik krijg je er niet uit.

Ik houd van je. Het is even simpel, als ingewikkeld als dat. Misschien kan mijn hart het zich niet veroorloven om ‘gewoon vrienden’ te zijn. Het is gewoon de aantrekkingskracht. Wanneer ik met je spreek, lijkt het erop dat mijn gevoelens voor jou niet verdwijnen. Mijn gevoelens onderdrukken voor jou, voelt als een grote blauwe strandbal die ik onder water probeer te houden. Ik ben er druk mee en eigenlijk lukt het mij nooit helemaal. De bal blijft maar naar boven komen, zo ook mijn gevoelens voor jou. Vrienden of niet, ik zal nu en voor altijd van je houden.

“Meer dan vrienden, maar geen geliefden. Hoe dwaas van ons om onszelf te vervloeken, één verkeerde beweging en we zijn weer terug bij af… als vreemden”.

Van. Mij.

[dv-vilt]

BLX

gedicht het veld het veld schiet wakker. het zweet.een heuvel botst de hemel op, de zon ontsteekt de bomen.de aarden mond hoest roest en zuigt de trein langs het rot van storten. een brakke poel bekt naar de ramen en klapwind wervelt over rommelige terreinen. het ziet de zon in slierten wolk verschalen, gelig licht dat dorpen aan de hemel met haar strepen bindt. wolken van god vervloeken wat…

[dedclub]

Let's see if I make it to my 40th. Let the countdown begin! #scorpio #allroadsleadtodeth #allroadsleadtothgrave #dedvibes #dedclub #ded #dedclub79 #theworst #lasvegasworst #theworstofvegas #wearebasura #basura #dedthingsmikeydedthings #vegasstrong #battlebornknuckleheads #battleborn #vervloeken #sleepforever #cb1100 #cb1100caferacer #caferacergram (at Las Vegas, Nevada) https://www.instagram.com/p/BtmyJ0knydO/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1q8e23q2k1ppt

[muisjee]

Brief naar de plek zonder brievenbus (1)

Hallo lieve opa en oma, 

Ik weet hoe trots jullie op mij zijn. Ook nu het lijkt alsof ik mijn leven even helemaal niet meer op het goede spoor heb staan. Ik weet niet goed waar te beginnen. Ik heb alweer mijn hart laten breken door mensen en ik begin echt te denken dat ik alleen daar goed voor ben. 

Ik had gewild dat ik mijn eigen leven beter en anders had aangepakt. Ik zou liever voor mezelf zijn geweest. Ik had mezelf beter op waarde geschat en ik zou minder een people pleaser zijn. Ik had beter voor mezelf gezorgd op de momenten dat ik er moest zijn voor mezelf. Ondanks dat ik weet dat er nog tijd is, lijkt het alsof ik alle tijd verloren ben op de weg hier naar toe. 

Het is een maand geleden dat opa ging en ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld als in de afgelopen maand. Alle deuren lijken gesloten en ik loop tegen muren aan. Mijn eigen muren. Ik had mezelf wijsgemaakt dat ik dit in mijn eentje moest doen en het werkt hoor, maar ik had gewild dat ik het met iemand kon delen. Het verdriet. Dat ik af en toe de last die op mijn schouders drukt aan iemand anders kon geven om alles wat draaglijker te maken. Het is niet erg. 

Ik brand kaarsjes voor jullie. 

Opa, ik weet hoe trots jij was toen ik vertelde over wat ik ging doen dit half jaar. Ik weet hoe trots jij was en ik moet je teleurstellen. Ik ben niet meer daar. Ik ben niet meer op de plek van mijn dromen omdat ik het en niet kan opbrengen en omdat de wereld even stil staat en ruimte nodig heeft om beter te worden. Het komt wel goed, opa. Het komt wel goed. 

Ik had eerder al eens gezegd dat ik atlijd al een overleden iemand had willen hebben waar ik naar kon schrijven. Ook zei ik dat jullie het niet hadden hoeven zijn, maar ik had verder niemand anders. Jullie vullen deze plek perfect in en ik ben blij dat ik nu naar jullie samen kan schrijven. Dat jullie weer bij elkaar zijn. 

Ik hoop dat jullie op de meest perfecte en prachtige plek zijn. Dat jullie weer elkaars hand kunnen vasthouden, dat jullie weer met elkaar kunnen lachen en dat jullie elkaar kunnen steunen als jullie verdriet hebben. Ik geloof niet in de hemel, maar ik weet zeker dat jullie daar zijn. Ook al vervloeken wij jullie soms als we bezig zijn in jullie huis. Jullie waren goed voor de wereld. Goed voor ons. Goed voor mij. Ik mis jullie. 

Mijn hart doet zeer. Ik heb pijn. 

[sonsoroi]

17th December - What is your favourite Christmas song/carol?

Ik vind religieuze liedjes leuk, en ook liedjes over de “wassail”. Ik weet niet of Nederland zo’n traditie als wassailing heeft. Het lijkt een beetje op trick or treating, behalve jullie hebben geen kinderen maar landarbeiders, een geen snoep maar alcohol. Als de rijke mensen geen alcohol aan de landarbeiders geven, dan zullen de landarbeiders de boerderij vervloeken! Als jullie een goede oogst van appels willen dan moeten jullie een groot deel van de beste alcohol met jullie landarbeiders delen. Gelukkige kerst!! 😆

[woordenstormx]

Hoe het is om in sprookjes te geloven

Nu kan ik je naam schrijven naast alle andere lettercombinaties waar het ook niet mee is gelukt

Een lijst die inmiddels meerdere pagina`s bezit

Nu lig ik in een bad met koud water mezelf te vervloeken

Een uur later lopen de tranen nog in de rand van mijn badjas

En ik huil niet om jou, maar omdat jij het weer niet was

De horoscoop in mijn moeder’s tijdschriften zegt nog steeds dat het bestaat, liefde, en dat ik het vinden zal en dat we het samen gaan maken

Maar twintig namen later heb ik die hoop maar laten varen

[jezus-christus-is-mijn-leven]

Waarom heeft God verschillende namen in verschillende tijdperken?

Gelovigen weten allemaal dat Gods naam Jehova was in het Tijdperk van de Wet, in het Tijdperk van Genade was Gods naam Jezus, Gods naam veranderde. Waarom heeft God verschillende namen in verschillende tijdperken? Laten we eerst eens kijken wat er in een spiritueel boek gezegd wordt: “De naam van Jezus is gekozen omwille van het verlossingswerk, zou Hij dan dezelfde naam houden als Hij terugkeert in de laatste dagen? Zou Hij nog altijd het verlossingswerk verrichten? Waarom zijn Jehova en Jezus één, maar hebben ze in verschillende tijdperken toch verschillende namen? Komt het niet doordat de tijdperken van hun werk anders zijn? Zou een enkele naam een volledige weergave van God kunnen bieden? Daarom moet God in een ander tijdperk bij een andere naam genoemd worden, en de naam gebruiken om het tijdperk te veranderen en het tijdperk weer te geven. Want geen enkele naam kan God volledig weergeven, en elke naam kan slechts een tijdelijke blik bieden op Gods gezindheid in een bepaald tijdperk; de naam hoeft alleen maar Zijn werk weer te geven. Daarom kan God enige naam kiezen die bij Zijn gezindheid past om het gehele tijdperk te vertegenwoordigen. …Zou de naam van Jezus – ‘God met ons’ – de gezindheid van God in zijn geheel kunnen weergeven? Kan het God volledig uitdrukken? Als de mens zegt dat God alleen Jezus kan worden genoemd, en geen andere naam mag hebben omdat God Zijn gezindheid niet kan veranderen, dan is dat zeker godslastering! Geloof jij dat alleen de naam Jezus, God met ons, God in zijn geheel kan vertegenwoordigen? God kan vele namen hebben, maar onder al die namen kan er niet één alles van God omvatten, niet één God volledig vertegenwoordigen. God heeft dus veel namen, maar al die namen kunnen Gods gezindheid niet volledig uitdrukken, want de veelzijdigheid van Gods gezindheid gaat het menselijke vermogen om Hem te kennen simpelweg te boven. De mens kan God met geen mogelijkheid volledig in menselijke woorden vatten. De mensheid beschikt slechts over een beperkte woordenschat om alle kennis over Gods gezindheid te omvatten: groot, eerbiedwaardig, wonderbaarlijk, ondoorgrondelijk, oppermachtig, heilig, rechtvaardig, wijs enzovoort. Teveel woorden! Deze beperkte woordenschat kan de beperkte menselijke getuigenis van Gods gezindheid niet uitdrukken. …God kan nooit volledig worden weergegeven door één bepaald woord of één bepaalde naam, denk je dan soms dat Zijn naam kan worden vastgezet? God is zo groot en zo heilig, maar Hij mag van jou Zijn naam niet veranderen in elk nieuw tijdperk? Daarom gebruikt God, in elk tijdperk waarin Hij persoonlijk Zijn eigen werk doet, een naam die passend is bij het tijdperk om het werk te omschrijven dat Hij van plan is uit te voeren. Hij gebruikt deze specifieke naam, die tijdelijk van belang is, om Zijn gezindheid in die tijd weer te geven. Hier gebruikt God de taal van de mensheid om Zijn eigen gezindheid tot uitdrukking te brengen.”

“‘Jehova’ is de naam die ik tijdens mijn werk in Israël heb aangenomen en het betekent de God van de Israëlieten (Gods uitverkoren volk), die medelijden kan hebben met de mens, de mens kan vervloeken en de mens de weg kan wijzen. Het betekent de God die grote macht bezit en vol wijsheid is. ‘Jezus’ is Immanuël, de naam voor het zondoffer dat vol liefde en vol medeleven is en de mens verlost. Hij deed het werk van het Tijdperk van Genade, en vertegenwoordigt het Tijdperk van Genade, en kan slechts één deel van Gods managementplan vertegenwoordigen. Dat wil zeggen, alleen Jehova is de God van het uitverkoren volk van Israël, de God van Abraham, de God van Isaak, de God van Jacob, de God van Mozes en de God van het hele volk van Israël. En zodoende aanbidden alle Israëlieten, behalve de stam van Juda, in de huidige tijd Jehova. Zij brengen Hem offers op het altaar en dienen Hem in de tempel in priestergewaden. Waar zij op hopen is de nieuwe verschijning van Jehova. Alleen Jezus is de verlosser van de mensheid. Hij is het zondoffer dat de mensheid heeft verlost. Dat wil zeggen, de naam Jezus is afkomstig van het Tijdperk van Genade, en ontleent zijn bestaan aan het verlossingswerk in het Tijdperk van Genade. De naam Jezus bestond om te zorgen dat de mensen van het Tijdperk van Genade opnieuw konden worden geboren en gered en de naam Jezus is een speciale naam voor de verlossing van de hele mensheid. En zo vertegenwoordigt de naam Jezus het verlossingswerk en duidt het Tijdperk van Genade aan. De naam Jehova is een speciale naam met betrekking tot het volk van Israël dat leefde onder de wet. In elk tijdperk en elke fase van mijn werk heeft mijn naam een reden en een representatieve betekenis: elke naam vertegenwoordigt één tijdperk. ‘Jehova’ vertegenwoordigt het Tijdperk van de Wet en is eretitel voor de God die wordt aanbeden door het volk van Israël. ‘Jezus’ vertegenwoordigt het Tijdperk van Genade en is de naam van de God van al degenen die zijn verlost in het Tijdperk van Genade. Als de mens nog steeds verlangt naar de komst van Jezus de Redder in de laatste dagen en nog steeds verwacht dat Hij zal komen in de gestalte die Hij in Judea had, zou Gods hele zesduizendjarig managementplan eindigen in het Tijdperk van de Verlossing en zou geen voortgang meer kunnen vinden. Bovendien zouden de laatste dagen dan nooit komen en het tijdperk zou nooit tot een einde worden gebracht. Dat is omdat de rol van Jezus de Redder alleen de redding en verlossing van de mensheid was. Ik heb de naam Jezus aangenomen in het belang van al de zondaren in het Tijdperk van Genade en het is niet de naam waaronder ik de hele mensheid zal beëindigen. Hoewel Jehova, Jezus, en de Messias allen mijn Geest vertegenwoordigen, duiden deze namen alleen de verschillende tijdperken van mijn managementplan aan en ze vertegenwoordigen mij niet in mijn volledigheid. De namen waar mensen op aarde mij mee noemen, kunnen niet duidelijk mijn volledige gezindheid en alles wat ik ben tot uitdrukking brengen. Het zijn slechts verschillende namen waarmee ik in de verschillende tijdperken word genoemd. En zo zal mijn naam wanneer de eindtijd – de tijd van de laatste dagen – aanbreekt, opnieuw veranderen. Ik zal niet Jehova of Jezus worden genoemd, laat staan de Messias, maar ik zal de indrukwekkende Almachtige God Zelf worden genoemd, en onder deze naam zal ik het gehele tijdperk tot een einde voeren. Eens ben ik aangeduid met Jehova. Ik ben ook de Messias genoemd en de mensen noemden me Jezus de Redder, omdat ze van mij hielden en mij respecteerden. Maar in deze tijd ben ik niet de Jehova of Jezus die de mensen in het verleden hebben gekend – ik ben de God die is teruggekeerd in de laatste dagen, de God die het tijdperk tot het einde zal voeren. Ik ben God Zelf die oprijst aan de einden van de aarde, vervuld van mijn volledige gezindheid en vol gezag, eer en glorie. De mensen zijn nooit interactie met mij aangegaan, hebben mij nooit leren kennen en hebben mijn gezindheid nooit leren kennen. Vanaf de schepping van de wereld tot op de dag van vandaag heeft geen enkel mens mij ooit gezien. Dit is de God die in de laatste dagen aan de mens verschijnt, maar onder de mensen verborgen is. Hij houdt verblijf onder de mensen, waarachtig en echt, als de brandende zon en het vlammende vuur, vol kracht en vol gezag. En er is geen enkel mens of ding die niet zal worden geoordeeld door mijn woorden en er is geen enkel mens of ding dat niet door het branden van het vuur zal worden gezuiverd. Uiteindelijk zullen alle naties worden gezegend vanwege mijn woorden en ook aan stukken worden geslagen vanwege mijn woorden. Zo zullen alle mensen in de laatste dagen zien dat ik de teruggekeerde Redder ben, dat ik de Almachtige God ben die de hele mensheid overwint; ik ben ooit het zondoffer voor de mens geweest, maar in de laatste dagen word ik ook het vuur van de zon dat alles verbrandt en de Zon van de rechtvaardigheid die alles openbaart. Dat is mijn werk van de laatste dagen. Ik heb deze naam aangenomen en ik bezit deze gezindheid zodat alle mensen kunnen zien dat ik een rechtvaardige God ben, en de brandende zon en het vlammende vuur. Dit is zodat allen mij, de enige ware God, kunnen aanbidden en zodat zij mijn ware gezicht kunnen zien: ik ben niet alleen de God van de Israëlieten en ik ben niet alleen de Verlosser – ik ben de God van alle schepselen in de hemelen, op de aarde en in de zeeën.”

De bovenstaande woorden onthulden dit mysterie over waarom God verschillende namen in verschillende tijdperken heeft. Daaruit kunnen we zien dat Gods naam een mysterie bevat. God is de wijze, almachtige Heerser. Hij is groots, Hij is overvloedig en Hij is alomvattend. Eén enkele naam kan onmogelijk alles weergeven wat God is. Daar komt nog bij dat in elk tijdperk God slechts een deel van Zijn werk heeft gedaan en Hij slechts een deel van Zijn gezindheid heeft onthuld. Hij heeft niet alles wat Hij heeft en is uitgedrukt. Dus in elk stadium van Zijn werk gebruikt Hij een bepaalde naam die voor dat tijdperk betekenis heeft, om Zijn werk te beschrijven in dat tijdperk, en de gezindheid die Hij uitdrukt. Dit is een beginsel van Gods werk en het is de voornaamste reden dat Hij Zijn naam verandert. Een naam kan slechts één tijdperk vertegenwoordigen, één fase van het werk. De tijdperk is veranderd, het werk is veranderd en de naam van God is veranderd. Zal Gods naam veranderen als God in de laatste dagen terugkeert? Zijn er profetieën in de Bijbel? Wil je het antwoord op deze vraag weten? Morgenavond zullen we erover communiceren. Moge de Heer ons leiden.

Meer: https://www.bible-nl.org/naam-van-Heer-laatste-dagen.html

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking En de HEERE rook die aangename geur, en de HEERE zei in Zijn hart: Ik zal de aardbodem voortaan niet meer vervloeken vanwege de mens; de gedachtespinsels van het hart van de mens zijn immers slecht, van zijn jeugd af; en Ik zal voortaan niet al het levende meer doden, zoals Ik gedaan heb. (Genesis 8:21) Lees verder Johannes 3:1—15. Ik kan mijzelf geen nieuwe natuur geven. Een vijgenboom kan zichzelf niet veranderen in een appelboom. Als ik een wolf ben, kan ik van mijzelf geen schaap maken. Water kan naar het juiste niveau stijgen maar zonder druk zal het niet verder gaan. Er moet dus iets meer in mij gebeuren dan ik zelf kan doen, en dat is inderdaad wat de Schrift ons leert. “Wat uit het vlees geboren is…” wat is dat? Als het vlees haar uiterste best gedaan heeft, wat is het dan? “Wat uit het vlees geboren is, is vlees.” Het is vuil en het is vuil wat het doet. Alleen dat “wat uit de Geest geboren is, is geest. Verwonder u niet dat Ik tegen u gezegd heb: U moet opnieuw geboren worden” (Johannes 3:6). Mijn ziel moet in de handen van de Geest terechtkomen. Zoals een stuk klei op het wiel van de pottenbakker gemaakt is om rond te draaien en door de vingers van de pottenbakker gevormd wordt tot wat hij wil, zo moet ik passief in de handen van de Geest van God liggen. Hij zal naar Zijn welbehagen het willen en het werken in mij werken en dan zal ik met vrees en beven aan mijn eigen zaligheid gaan werken (Filippenzen 2:12—13). Maar nooit, nooit totdat Hij het werkt. Ik heb meer nodig dan de natuur mij geeft, dan mijn moeder mij geeft, dan mijn vader mij geeft en meer dan mijn vlees en bloed mij geven onder de meest gunstige omstandigheden. Ik heb de Geest van God uit de hemel nodig. Nu is het de vraag, “Heb ik die ontvangen? Hoe weet ik dat?” Je weet dat je Hem ontvangen hebt als je alleen op Christus Jezus rust voor je verlossing Ter overdenking Door Zijn Geest te geven, die ons op het geschenk van Zijn Eniggeboren Zoon wijst, heeft God ons inderdaad veel meer gegeven dan de natuur, onze ouders, en ons vlees en bloed ooit konden geven. Maar heb jij Gods geschenk ontvangen? Gods kinderen zijn degenen die Hem ontvangen hebben door op Hem te vertrouwen (Johannes 1:12—13). Preek 615, 19 februari 1865