#bestuurder

[haarlemupdates]

Ons Tweede Thuis benoemt Marcel Mucek (58) tot nieuwe bestuurder. Mucek, afkomstig van Cordaan, start per 15 maart 2024 naast Susan Veenhoff (53). Met Mucek heeft de groeiende zorgorganisatie uit Noord-Holland nu een meerhoofdige Raad van Bestuur.     De afgelopen zeven jaar is Mucek directeur GGZ/LVB+ geweest bij zorgorganisatie Cordaan. “Ik ben mijn hele carrière opgevoed met de inclusiegedachte. Een pluriforme, diverse samenleving waarin iedereen meedoet is een mooiere samenleving. Ons Tweede Thuis is niet alleen een gedegen, goede en betrouwbare organisatie bovenal brengt zij waar zij voor staat ook echt in de praktijk. Voor zo’n organisatie span ik me graag in,” aldus Mucek. Collega-bestuurder Veenhoff is enthousiast over zijn aanstelling: “Marcel heeft ongelofelijk veel ervaring in de gehandicaptenzorg en in de regio met eerdere aanstellingen bij Cordaan, Middin en Pameijer. Het is fijn om iemand met veel specialistische kennis naast me te hebben. Bovendien heeft Marcel een prettige, warme en betrokken persoonlijkheid. We vullen elkaar ook goed aan. Ik kijk erg uit naar onze samenwerking.” Strategische koers “Het afgelopen jaar heeft Ons Tweede Thuis de nieuwe strategische koers voor de komende jaren vormgegeven. Daarbij ligt de focus op het bereiken van expertstatus voor specifieke doelgroepen en het versterken van samenwerkingen met naasten en vrijwilligers. We spreken de wens uit dat iedereen van waarde kan zijn voor de gemeenschap. Dat geeft veel energie, dat voel ik in de organisatie. Marcel komt op een fantastisch moment. We kunnen samen vorm en inhoud gaan geven aan de nieuwe koers,” aldus Veenhoff. Mucek: “De strategische en bestuurlijke opgave is fors in ons werkveld. Ik ben bekend met de uitdagingen. En ik kijk ernaar uit om hier samen met Susan en een fantastisch team van medewerkers, cliënten, naasten en vrijwilligers de schouders onder te zetten.” Tweede bestuurder Vanwege de omvang en complexiteit van de organisatie (ruim negentig locaties en 170 miljoen omzet) besloot Ons Tweede Thuis op zoek te gaan naar een tweede bestuurder. “De strategische en bestuurlijke opgave is fors in ons werkveld. De uitdagingen worden steeds omvangrijker en complexer. Denk aan de tekorten op de arbeidsmarkt, de inzet van informele zorg, de noodzaak tot duurzaamheid en het financieel gezond houden van de organisatie,” zegt Trudy Prins, voorzitter van de Raad van Toezicht van Ons Tweede Thuis. “We zijn blij met de komst van Marcel Mucek, die bekend is met deze uitdagingen en de juiste kennis en ervaring met zich meeneemt. Met twee bestuurders is er niet alleen meer bestuurlijke tijd om al die ontwikkelingen te adresseren, maar is er ook meer bestuurlijke aandacht voor het primaire proces. Dat zien wij als een duidelijke meerwaarde,” aldus Prins. Samenwerking Voor Cordaan betekent de aanstelling van Mucek bij Ons Tweede Thuis een mooie kans om de samenwerking tussen beide organisaties te verdiepen, zegt Godfried Barnasconi, voorzitter raad van bestuur van Cordaan. “Marcel zal bij Ons Tweede Thuis ongetwijfeld bijdragen aan de verdere ontwikkeling van de organisatie. Zijn kennis en ervaring bij Cordaan kan hij ook inzetten om de banden tussen onze organisaties te verstevigen.” Cordaan en Ons Tweede Thuis werken nu al samen op locatie De Marius Meijboom, een woonzorglocatie voor kinderen en volwassenen met een meervoudige complexe handicap. Over Ons Tweede Thuis Ons Tweede Thuis is met ruim 3000 cliënten, verdeeld over ruim negentig locaties een regionale zorgorganisatie die zich richt op de zorg voor mensen met een verstandelijke of lichamelijke beperking, niet-aangeboren hersenletsel of autisme. De stichting is met ruim 2300 medewerkers en ondersteuning van 800 vrijwilligers actief in de regio Amsterdam, Haarlem, Amstelland en de Meerlanden. De missie van Ons Tweede Thuis: mensen kunnen zich ontwikkelen, zo veel mogelijk zelf keuzes maken, zo lang mogelijk zelfstandig blijven en zo veel mogelijk mee kunnen doen in de samenleving.

[twafordizzy]

Louise O. Fresco toont een glimp van een immigratie-leven

bron beeld: wur.nl Actueler dan ooit: immigratie. Het was het belangrijkste thema tijdens de verkiezingen voor de Tweede Kamer j.l. We, u en ik, hebben moeite ons te verplaatsen in het leven van de Ander, in casu de immigrant. Daarnaast valt het ons zwaar te delen met die Ander. Er is geen plek meer naast ons volgroeide Ego, gevoed door materie en eigen belang. Bij de immigrant staan hoop en…

[majestic-salad]

Ik ben zo benieuwd hoe andere nederlanders over de fietshelm drama denken want ik word er zoooo moe van. Lieve amerikanen wij hebben een andere cultuur en andere verkeersindeling. Natuurlijk is helm dragen belangrijk als je hard fietst of om bepaalde redenen langzaam reageert op het verkeer (wielrennen, jonge kinderen, ouderen op Ebike, etc), en moet je m vooral dragen als je dat wil!! Maar je gaat toch ook geen helm dragen tijdens het hardlopen????

[singsweetmelodies]

.

[de-meerpeen]

Wiesje van der Weide nieuwe directeur-bestuurder Wooncompagnie

Redionieuws: 'Wiesje van der Weide nieuwe directeur-bestuurder Wooncompagnie'

REGIO – Namens de Raad van Commissarissen laat Wooncompagnie weten dat Wiesje van der Weide per 1 januari 2025 start als directeur-bestuurder bij Wooncompagnie. Van der Weide heeft ruime ervaring opgedaan in de corporatiesector en in andere relevante functies. De afgelopen jaren als directeur-bestuurder van Welwonen, een woningcorporatie en welzijnsorganisatie. Passie voor volkshuisvesting Van…

[eltjedoddema]

#Fans

t Waren dit weekend schiere doagen en der waren, zo as verwacht, veul lu bie t pad. Guster was t ook ja “moederdag”. Boetendes waren de stranden slim in trek. De € 50,00 gingen op de boulevard in Scheveningen as broodjes in de parkeerautomoaten. En der waren netuurlek gestoakte voetbalwedstrieden. Dat was mie weer n dikke schietboudel. In de media kin je aaltied nog lezen dat idioten en…

[polldermodel]

Bij welke van deze automerken heb je de sterkste associatie van “die bestuurder kan vast niet rijden”?

- Tesla

- Audi

- BMW

- Volvo

- Saab

- Volkswagen

- Skoda

- Peugeot

- Renault

- Toyota

[changing-my-username]

Although not all drivers are viewed as great, some say Max is the bestuurder round

[jurjenkvanderhoek]

WAT ALS… NIET ARTISTIEKE KWALITEIT MAAR NAAM EN REPUTATIE DE WAARDE VAN KUNST BEPAALD

Wat als de Nachtwacht niet van Rembrandt blijkt te zijn, maar van één van zijn onbekende leerlingen. Wat als Van Gogh een Belg was, dat zijn wieg niet in Zundert stond maar in het enkele kilometers zuidelijker gelegen Wuustwezel. Deze hypothetische vraagstukken legt Ruurd Mulder mij voor in zijn boek "Kunst marcheert altijd". En geeft daar als docent cultuur- en mediamarketing meteen het antwoord op. Hij schrijft over de marktwerking van kunst. Kunst als branding. Over dat kunst voor het grote geld niet gaat over artistieke kwaliteit, maar dat de naam en reputatie van de maker de doorslag geeft bij de waardebepaling.

Dus wanneer Rembrandt de Nachtwacht niet heeft gemaakt daalt de waarde van het schilderij als sneeuw voor de zon. Het Rijksmuseum zal het wereldberoemde werk schielijk verplaatsen naar een zaal achteraf of opslaan in het depot om er eerloos te laten verstoffen. De naam van de maker is belangrijk, niet dat het een briljant schilderij is: het hoogtepunt van 17e eeuwse Hollandse schilderkunst waarin het vernuft van de Nederlandse school samenkomt. De echte koolzuurhoudende frisdrank met bruine kleur is pas cola wanneer er Coca-Cola op de wikkel staat. Het merk bepaalt de waarde en vermeende kwaliteit van het artikel. De kunstenaar is het merk, zijn werk de waar. Heeft deze een goede naam en wordt het werk alom de hemel in geprezen door veronderstelde kunstkenners, dan neemt het voetvolk aan dat het werk kwaliteit heeft zonder de eigen smaak te vertrouwen. De emotie wordt gestuurd, het kijken bestuurd. "Wanneer zij zeggen dat het goed is zal dat wel zo zijn'.

Mulder legt in zijn boek mij uit hoe het kan dat de praktijk zo werkt. Dat de markt zo in elkaar steekt. Met diverse voorbeelden uit de kunstwereld onderstreept hij de uitkomst van de hypothese. Wat als Vincent Vlaming is, dan loopt België weg met zijn roem en glorie. Want rond de schilder is een bloeiende industrie ontstaan. De naam Vincent is een wereldmerk, zelfs zonder toenaam. Zo zoals Rembrandt dat is. Met een werk van deze kunstenaars boven de bank kun je voor de dag komen in de betere kringen. Een vaandeldrager of sterrennacht van ieder ander schilder krijgt deze waarde nimmer nooit niet toegemeten, hoe correct de compositie dan ook mag zijn. Het bekende merk bepaald de waarde. Rembrandt en Vincent zijn A-merken, de onbekende leerling is het eigen merk dat onderin de schappen  staat.

De originele schilderijen dragen uiteraard het keurmerk, de signering van de meester. Deze staan model voor een reeks van producten met eenzelfde beeltenis. Vincent's zonnebloemen worden tot de nerf uitgemolken en op ieder mogelijke drager afgebeeld. Mulder volgt in zijn boek dat spoor van mythe naar merk. Het trieste figuur wordt op het schild gehesen en als een held door de tijd gedragen. Eigenlijk stierf Vincent van Gogh domweg te vroeg om nog tijdens zijn leven uit te groeien tot beroemd kunstenaar, merkt Mulder op. Vooral dat verhaal is doorslaggevend. Een oninteressant figuur is slecht voor de storytelling. Een leven kan nog dramatisch worden aangedikt om het werk in waarde te laten stijgen. Mulder weet de fijne kneepjes van het vak. Rembrandt en Vincent krijgen de hoed en de rand commercieel aangemeten. Maar ook vat hij Mondriaan bij de horens en neemt Christo op de korrel. En de vrouwen in de kunst laat deze marketing deskundige niet ongemoeid.

Eigenlijk is het boek een volledig college over hoe de werking van marketing en communicatie werkt in de kunstwereld. Op een duidelijke manier legt Ruurd Mulder de Ideële en commerciële motieven uit die ten grondslag liggen aan de miljoenen die voor een hoopje modder op doek opbrengen. Want dat is het, niets meer en weinig minder. Een laag gekleurde materie dat een voorstelling op een linnen doek geeft. Hoeveel zal dat gekost hebben indertijd. Enige tubes verf, wat penselen voor het fijne werk en kwasten voor de grote gebaren, een opgemeten doek op een viertal spielatten. Dat materiaal valt in geld uit te drukken. Maar de tijd die de schilder in het werken steekt is meer abstract. Tegenwoordig verkoopt een werk zich naar de afmeting, naar de aantallen vierkante centimeters. En naar de naam die de schilder in de kunstwereld heeft. Waar het werk te zien is geweest en welke prijs de verzamelaar voor ander werk van dezelfde maker geeft. Dat is allemaal nog overzichtelijk, maar zodra de markt de prijs gaat opdrijven en dat stukje beschilderde doek qua prijs de hemel in wordt gedreven is het hek van de dam. Dan is niet meer dit stilleven, dat landschap of het portret als compositie doorslaggevend. Dan bepaalt het naamkaartje het prijskaartje.

Ruurd Mulder haalt bij zijn uitleg de schoonzus van Vincent aan. Zij zag de waarde van haar zwager bij en kort na zijn dood als vrijwel onbekende schilder. Door de manier waarop Jo Bongers dat werk in de markt heeft gezet droeg bij aan de roem van Vincent. Ze beïnvloedde het koopgedrag op een uitgekiende manier en dreef daarmee de prijs van de schilderijen op. Ze wist dat bij een stijgende prijs de vraag naar een schilderij toeneemt. Want vooral bij schilderwerken, waarvan de koper de kwaliteit slecht kan beoordelen, is de prijs misschien wel onterecht een indicatie voor het niveau.

Maar valt kunst in geld uit te drukken. Het heeft een onschatbare waarde, die moeilijk valt te kwantificeren. De artistieke dimensie van kunst is de intrinsieke waarde die eraan wordt toegekend. Maar waarom zal een schilder het belang van zijn schilderij moeten verdedigen, waar de bakker zijn brood naar waarde van de marktprijs kan schatten. Heeft kunst geen bestaansrecht wanneer het economisch niet rendeert? Bezoekersaantallen tellen in het museum, daarom worden er blockbuster tentoonstellingen georganiseerd die veel mensen trekken en een kassucces worden. Daarmee kan het museum bij de politiek voor de dag komen. Drijft het de subsidies op. Maar is de waarde van kunst af te meten aan hoe populair het werk is. Mulder gaat op deze problematiek dieper in en komt met een waardevolle zienswijze op de proppen. Het boek is dan ook niet alleen een interessante uitleg van de marktwerking voor de kunstwereld, maar tevens een creatieve beschouwing voor de marketeer.

Een apart hoofdstuk benoemt de vrouw in de kunst. Niet de vrouw als model op het schilderij, maar de vrouw achter de ezel met palet en penseel als gereedschap. Lange tijd stonden ze in de schaduw van de mannelijke kunstenaars. Zoals tegenwoordig vele schrijvers in menige publicatie de rol van de vrouw in de kunst voor het daglicht halen en gelijkschakelen aan die van de man, zo haalt Ruurd Mulder haar ook uit de schemer in het volle licht. Hij labelt de waarde aan de naam en noteert het op de prijskaart, althans filosofeert over marktwerking zoals hij dat bij de mannen eerder deed. En dan is er het merk Christo, dat zorgvuldig door het kunstenaarsechtpaar is uitgezet en opgebouwd. Kunst is van niets iets maken, dat is hier bewezen. Door bouwwerken in te pakken bereikte het paar een miljoenen publiek en een miljoenen omzet. De verpakking van een artikel wordt altijd weggegooid, zo was de kunst van Christo ook van voorbijgaande aard. Na de periode dat het zichtbaar was bleven alleen de ontwerpen, schetsen en foto’s van het kunstwerk over. Door deze te vermarkten konden volgende concepten werkelijkheid worden.

Tot slot buigt Mulder zich nog over het origineel van een kunstwerk. In de geschiedenis keken kunstkenners vaak op hun neus wanneer bleek dat het origineel een kopie bleek te zijn. Dan kom ik terug op de eerste hypothese in het boek. Namelijk dat de Nachtwacht geen Rembrandt is, het is dan nog steeds een origineel maar met een foute signering. Originelen worden gekopieerd om een breder publiek te bereiken. Of nagemaakt om er als beginnende kunstenaar de knepen van het vak mee te leren. Of iets echt is of namaak maakt voor de marketing zoveel uit als dag en nacht. Het origineel is altijd nog het hoogste goed, maar wordt duur betaald. De belastingbetaler is namelijk vaak de verliezer. Die belastingbetaler zanikt dan ook wat af over de rekening die hij uiteindelijk betaald voor bijvoorbeeld De Vaandeldrager. De miljoenen aankoop werd verdedigt als een sleutelwerk in het oeuvre van Rembrandt. Maar daar heeft Jan met de Pet nauwelijks een boodschap aan. “Daar staat tegenover dat met miljoenen belastingplichtigen ieders aandeel in de kosten van een eenmalige uitgave misschien iets van 15 euro bedraagt”, schrijft Mulder. “In het licht der eeuwigheid lijkt dat een overkomelijk bedrag.”

Kunst marcheert altijd. Over Rembrandt, Van Gogh en de waarde van artistieke roem. Ruurd Mulder. Uitgeversmaatschappij Walburg Pers, 2023.

[taylorvecseyblog]

ROLSTOELBUS

Bierman heeft een groot assortiment nieuwe & tweedehands rolstoelbussen. Dit zijn bussen aangepast voor rolstoelgebruikers. Een rolstoelbus is geschikt voor het vervoer van één of meerdere rolstoelpassagier(s). Afhankelijk van de afmetingen van de rolstoel(passagier), kunt u minimaal 3 tot maximaal 6 personen vervoeren met een rolstoelauto (incl. rolstoelpassagier & bestuurder).

ROLSTOELBUS VAN BIERMAN

De standaard Bierman bus ombouw bevat o.a.:

een nieuw grondplan 

binnen- / hemelbekleding 

(extra) stoelen of bank

inrijplatform of rolstoellift 

rolstoel-vastzet-systeem

drie-puntsgordel voor rolstoelgebruiker

Een nieuwe ombouw wordt altijd geheel naar wens van de klant ingericht. Indien gewenst kunt u kiezen uit diverse standaard of op maat gemaakte rolstoelbus accessoires voor rolstoelbussen. In bepaalde gevallen kunt u ook een rolstoelbus occasion met enige aanpassingen, tot uw ideale rolstoelbus laten aanpassen. Immers hier zijn wij een aanpassingsbedrijf voor.

ZELF RIJDEN IN EEN ROLSTOELBUS?

Door de riante binnenhoogte is het in de grotere rolstoelbussen ook ook mogelijk om op de 1e zitrij te komen met rolstoel. U kunt dan plaatsnemen vanuit uw rolstoel als bestuurder of als bijrijder.

Indien u meer over de zelfrij mogelijkheden voor een rolstoelbus wilt weten kunt u dit vinden bij: zelf-rijden (met rolstoel).

ROLSTOELBUS - INDELING / PLATTEGROND

Onderstaande opstelling is mogelijk in de volgende modellen:

Citroën Jumpy Citroën Jumper Fiat Ducato Ford Transit Ford Transit Custom Mercedes-Benz Vito Mercedes-Benz Viano Mercedes-Benz Sprinter Nissan Primastar Opel Vivaro Opel Movano Peugeot Expert Peugeot Boxer Renault Trafic Renault Master Volkswagen Transporter Vokswagen Crafter

NIEUWE OF GEBRUIKTE BUS LATEN AANPASSEN?

U kunt een nieuwe bus bij uw (lokale) dealer aanschaffen. Voordeel is dat u deze bus geheel naar uw wensen kan samenstellen. Wij kunnen deze bus vervolgens ombouwen tot een rolstoelbus (standaard ombouwtijd 1 tot 2 weken). Daarnaast kunt u er ook voor kiezen deze bus als tweedehands wagen aan te schaffen (bijvoorbeeld: via marktplaats.nl of gaspedaal.nl). Ook deze kunnen wij ombouwen tot een rolstoelbus.

ROLSTOELBUS OCCASION

Naast een nieuwe of tweedehands bus, kunt u ook voor een kant en klare Bierman Occasion kiezen. U kunt dan direct wegrijden uit onze showroom. Omdat al onze Bierman Occasions zijn voorzien van de 10 Bierman Zekerheden, bent u ervan verzekerd dat u altijd een kwaliteits occasion koopt. Kijk bij onze tweedehands rolstoelbussen voor ons huidig aanbod.

KIES UW OPTIMALE ZICHT!

Om te kijken welke rolstoelbus het best bij u past, kunt u bij ons vele bussen passen en proberen. Immers niet elke rolstoelbus is even geschikt voor elke rolstoelpassagier. Hierdoor kan het zicht in bepaalde rolstoelbussen tegen vallen voor de rolstoelgebruiker. Door ons ruime assortiment heeft u voldoende mogelijkheid om diverse rolstoelbussen te proberen en te vergelijken. Ook kunt u met al onze modellen een proefrit maken. Hierdoor bent u verzekerd dat uw rolstoelbus u voldoende zicht geeft. Ook zullen wij u altijd adviseren in welke rolstoelbus u het beste zicht heeft.

Het is overigens een misvatting dat een lagere bodem altijd meer zicht geeft. Dit is namelijk altijd sterk afhankelijk van het type rolstoel en de lengte van de rolstoelpassagier. Daarnaast heeft een verlengde lagere bodem een sterke invloed op de carrosseriestijfheid. Vandaar bieden wij u een goed zicht met behoud van de carrosseriestijfheid.

GARANTIE

Op een nieuwe Bierman aanpassing geven wij standaard 2 jaar garantie of tot 100.000 Km. Op onze Bierman Occasions geven wij standaard de 6 maanden BOVAG garantie.

EEN ROLSTOELBUS AANPASSEN IS MAATWERK

Een rolstoelbus aanpassen is maatwerk. Ondanks dat een bus groot lijkt, vallen de afmetingen in bepaalde gevallen erg tegen. Met als gevolg dat de rolstoel(gebruiker) niet altijd in de gewenste rolstoelbus past, of dat er een nog grotere bus nodig is. Dit is dan ook de hoofdreden dat wij ook altijd een passing adviseren, alvorens een rolstoelbus aan te schaffen.

In bepaalde gevallen is een passing niet mogelijk. Dan adviseren wij u om de juiste afmetingen mee te nemen naar onze showroom. Onderstaand een simpele instructie over hoe u dient te meten. Indien er een tafelblad aanwezig is, gelieve de breedte hiervan dan apart ook op te meten.

Breedte = de volledige breedte van de rolstoel (incl. hoepels, indien aanwezig) Hoogte = de volledige hoogte van de grond tot de kruin van de rolstoelpassagier Lengte = de volledige lengte van de rolstoel(passagier, indien liggend in rolstoel)

PROEFRIT OF PASSING?

In onze showroom hebben wij altijd meerdere demonstratie-bussen staan, aangepast voor rolstoelvervoer. Of uw voorkeur nu uitgaat naar een nieuwe of een gebruikte rolstoelbus, wij raden u aan vooraf altijd (uiteraard geheel vrijblijvend) een "passing" te doen. Immers niet elke rolstoel is altijd even geschikt voor elk (type) ombouw. U kan nare verassingen voorkomen, om u vooraf goed te laten informeren. Wij helpen u hierbij graag met persoonlijk advies. Klik door voor onze contactgegevens / contactformulier.

[gewoonkarin]

Het was even stil hier. Het was warm, heel warm. Heerlijk vind ik dat. Polly het konijn woont nu in huis, warmte en konijnen is geen goede combi en aangezien ze nu alleen woont is het ook gezelliger voor haar binnen. Dat zien we ook aan haar. Ze wordt oud, heeft een abces/tumor op haar buikje en nu kunnen we haar het beste geven zonder de stress van dierenarts. We kiezen voor palliatieve zorg in plaats van leuren met haar met alle paniek van dien. We zien een blij konijn.

Verder zijn de dagen vol. Voor lief, liefjes en voor mij. Lief is aan het afbouwen voor de vakantie. Nog twee weken werken en we zijn drie weken vrij.

De liefjes hebben hun laatste toetsweek. Oudste liefje zoekt naarstig naar motivatie, jongste liefje vindt de toetsweek juist heerlijk omdat ze dan rust heeft. Ze heeft nog audities voor de schoolmusical dus rustig is niet helemaal het geval.

De tuin. Naast oogsten, water geven en onkruid wieden heeft het bestuurdeel veel tijd gekost, met name door twee nieuwe tuinleden. Een klacht over hun mailgedrag heeft nu wat rust gebracht. Smoesjes waarom niet getuind werd en kritiek op het bestuur kwamen in overdaad voorbij. Mijn voornemen om het dit bestuursjaar zakelijk aan te pakken voer ik ook uit. De regels volgen die we als vereniging hebben opgesteld. Gisteren was de tweede ronde van de nieuwe tuincommissie. De eerste ronde had ik iedereen apart gemaild, wel reactie maar weinig actie. Deze ronde heb ik iedereen gemaild en een lijst bijgevoegd met de opmerkingen van de tuincommissie. Bij een aantal tuinen staat "puinhoop", bij een aantal "veel te veel onkruid". Zo kan ieder tuinlid zien hoe het ervoor staat. Weg met achter de rug om klagen, welkom transparantie. Zachte heelmeester heb ik geprobeerd, dan krijg je kritiek. Nu harde hand en de kritiek? De eerste mail kwam gisteren al binnen. Dat dat tuinlid hoopte dat de lijst mailen een foutje was omdat zij het niet leuk zou vinden als iedereen de opmerkingen kon lezen. Haar tuin was prima in orde. Ik heb geantwoord dat het geen foutje was. Meer niet. Het is een duidelijk signaal afgeven dat het klaar is met de rommeltuinen. Als mens vind ik het een harde actie, als bestuurder de juiste actie.

Over een half uurtje ga ik oudste liefje wakker maken. Nu eerst koffie.

[pedaalridder]

8 juni Via die Lange

Het was een wirwar aan wegen toen ik Wernigerode uitfietste bij de eerste rit van een lang weekend. In het lagere deel van het stadje ging het langs flats bestaande uit zogenaamde 'Plattenbau' nog uit de DDR-tijd, maar wel mooi opgeknapt en al stijgende langs de villa's uit 'Kaiserzeiten'. Hoe hoger ik kwam hoe rustiger het werd. Asfalt ging over in gruis. Zachtjes regende het voor even bij een berg met de mooie naam: Armeleuteberg. Na een lange tijd hoorde ik opeens weer het geluid van gemotoriseerd verkeer, het was een vreemde ervaring. Al snel was het weer gravelen geblazen, af en toe kwam ik nog een fietser tegen en wandelaars, maar naar een tijd niemand meer. Het gravelweggetje blijkt 'Die Lange‘ te heten, en was al in de 10de eeuw de doorgangsroute van koningen en keizers door de Harz. Als ik in het plaatsje Benneckenstein kom is er net een rally van Nederlandse Opel Kadett bestuurders gaande. Ééntje heeft de leeftijd van ver na de laatste productiedatum van de Kadett. Van Friedrichsbrunn naar Thale heb ik bij een behoorlijke afdaling een prachtig uitzicht op de omgeving. Zo'n decor waarbij je je afvraagt of je er echt fietst. Zo mooi!

In het dal kom ik door Heimburg door de Wilhelm-Pieck-Straße…tegenwoordig een zeldzaamheid, ten tijde van de arbeiders- en boerenstaat was dit wel anders. Wilhelm Pieck was de eerste en enige president die de DDR gehad heeft. Een Stalinist van het eerste uur. En net zoals de rechtsextremitisten waar de Nazi's uit voortkwamen, was hij als lid van de communisten in de jaren '20 tegen de Weimarrepublik, want hoe dan ook ze waren tegen de democratie. Op één dag word ik weer getuige van de onderhoudende Duitse geschiedenis, want eerder op de dag kwam ik langs de Walther-Rathenau-Straße, de beroemde joodse minister van Buitenlandse zaken van de Weimarrepublik die vermoord werd. Wiens vader oprichter was van AEG. Een man die zich ingezet heeft voor de democratie. De laatste km‘s gaan gepaard met zwarte wolken, enig onweer en regen, hetgeen de pret niet mocht drukken bij deze prachtige rit.

9 juni Rondom Halberstadt

Verleden jaar vertrok ik vandaag naar Parijs, dat was geweldig, maar bij thuiskomst moest ik echt afkicken. Toen maakte ik meteen aanstalten om naar Rome te fietsen, alleen al om zoiets te plannen is een genoegen. Je bent zwerver of je bent het niet. Vandaag zworf ik door stadjes en dorpjes die lijken het wel lang in een doornroosjeslaap waren en nu eindelijk wakker zijn geschud. De dom van Halberstadt is van verre uit de heuvels tussen de klaprozen al te zien, dan daarna kom ik in Harsleben zowaar door een Strasse des DSF, straat van de Duits Sowjetische Freund/Vriendschap! In Ballenstedt bevindt zich een mooi slot met een park. Het is gesticht door vorst Friedrich von Anstalt. Wonen in een voormalig residentiestadje bleek begin vorige eeuw een aantrekkingskracht te hebben op pensionado‘s en goede burgerij, waardoor er heden ten dage nog veel villa‘s aan te treffen zijn. Het is bovendien de wieg van deze deelstaat Sachsen-ANHALT.

10 juni Graveltour in de Harz

Na eerst een DHL pakket met (vuile) was weggebracht te hebben kon ik starten met een nieuwe onderneming. Bij de begraafplaats verliet ik Wernigerode en de straat die daarbij langzaam omhoog ging heet opmerkelijk genoeg Himmelpforte, maar dat bleek toch op het klooster te slaan dat daar ooit stond. Een paar km verder is een monnikenhut, ooit een trefpunt van passerende geestelijken in de Harz. Hoe verder ik klim, uiteindelijk tot 721 meter hoe minder fraai de omgeving er uitziet, als figurant in een griezelfilm waan ik me, alleen maar kale bomen, het is een verschrikking om te zien. Bij een koel boshuis rust ik lekker uit, het is zaterdag dus ook drukker met vele waaghalzen op de fiets, ik met één tibiaplateaufractuur (in 2010) teveel kijk wel uit en ga lopen als de weg naar beneden alleen maar keien kent. Aan de andere kant is de verscheidenheid aan soorten gravel hier dan ook wel weer mooi. Dicht bij de Eckertalsperre zag ik ze opeens de Streifen…(dikke betonplaten) daar waar ooit het ijzeren gordijn stond en Europa verdeelde. Je kon tot 1990 hier absoluut niet komen, daar het zwaar bewaakt militair gebied was. Het stuwmeer is trouwens aangelegd door krijgsgevangenen in de Tweede Wereldoorlog. Het was vooral van belang voor de drinkwatervoorziening omdat door de komst van de Volkswagenfabrieken in Wolfsburg de bevolking direct ten noorden van de Harz enorm was toegenomen. Voorbij het meer is het heerlijk dalen naar Ilsenburg. Daar tracteer ik mezelf bij een Italiaan op de pasta della cassa, en na zo‘n rit ging het er wel in. Tot aan Wernigerode is het nog een klein stukje. Goed mogelijk dat ik er opweg van Enschede naar Berlijn in juni 2012 ook gefietst heb.

11 juni Van Seesen naar Stadtoldendorf in Niedersachsen

In het voorland van de Harz fiets ik graag, dus dat stond vandaag als slot van dit fietsweekend uiteraard op het programma. Het werd een warme finish met volop zon en een graad of 30. Toch anders dan in mijn planning. Regelmatig had ik gevoel als een slak te rijden. In Wenzen ging ik eens uitblazen en dat deden anderen hier ook tenminste op de Egerländer Musik af te gaan dat een eindje verderop klonk.

Nog een paar flinke klimmen en ik arriveerde in Stadtoldendorf. Het stadje lag op apegapen alleen bij de 'Italiaan' heerste iets bedrijvigheid, ik bestelde er een ijs. De andere gasten, allen aan het accent te horen van Italiaanse orgine waren aan het roddelen over een dorpsgek die iedereen die hem passeerde altijd drie Zwiebeln (uien) aanbood, schijnbaar neemt niemand ze aan als het altijd drie zijn.

[josephinesliteraireblog]

DOVDH - de opdracht en eerste intermezzo

Hallo beste lezers!

Na hoofdstuk 19 kwam ik iets vreemds tegen. Er kwam een "hoofdstuk" dat 'de opdracht' heette. Het hoofdstuk was drie pagina's lang en er sprak een iemand de hele tijd. Het liet me denken aan het boek Ulysses.

De opdracht , p 240-242

De persoon die sprak sprak over het "oneindig licht". Hij/zij/het sprak ook over een andere wereld, buiten die dat we elke dag zien: " Er is nog een andere wereld. Ik kan het niet bewijzen, je moet het geloven, je moet de stap wagen en pas dan zul je het waarlijk ervaren." De andere wereld was de binnenste kerker van het Rijk der Archonten. Archonten zijn in de gnostiek de bestuurders van het aardse noodlot. Hun doel is de menselijke ziel gevangen te houden tijdens haar aardse verblijf. Dit kwam ik te weten nadat ik het had opgezogt. De persoon sprak ook over een opdracht voor iemand , dat de persoon die de opdracht krijgt niet zal herinneren.

De laatste drie regels van het hoofdstuk waren intrigerend, maar ook bizar:

Na een beetje onderzoek vond ik enkele betekenissen van het woord testimonium. Een testimonium is een publieke verklaring over een religieuze ervaring, meestal door een ervaring van bedevaart of zoiets. Iets anders dat ik ook vond was het testimonium dat Flavius Josephus schreef over Jezus. Dat over de levensloop van jezus gaat.

Ik weet niet hoe dit hoofdstuk correspondeert met het verhaal dat ik tot nu toe heb gelezen.

Een ding dat misschien relevant is in de toekomst is dat Flavius Josephus joods was, net zoals Max. Voor de rest weet ik het eigenlijk niet.

De opdracht was het einde van het eerste deel van het boek. Het boek heeft in totaal vier delen en ik ben benieuwd wat er zal komen.

Eerste Intermezzo, p 245

Eerste intermezzo is een soort tussenstuk tussen de delen (denk ik). Intermezzo staat voor een muzikaal tussenstuk, dus ik denk dat het daarom niet echt een hoofdstuk is.

De tween entiteiten van in hhet begin van het boek keren terug en hebben een conversatie. De ene entiteit praat over de ontmoeting van Onno en Max en hoe hij het geregeld heeft. En alles wat ervoor en erna kwam. De twee entiteiten wouden dat Max en Ada een kind baarde. Een zin dat mij enkele verklaringen heeft gegeven was: "Het feit dat jij ook in de top van Hierarchia Caelestis zit , geeft je...." Na nader onderzoek dat Hierarchia Caelestis oftewel de Coelesti Hierarchia een pseudo-dionysisch werk is over engelenleer en het behandelt uitgebreid de hiërarchieën van engelen. Er zijn drie hiërarchieën die elk drie orders bevatten: (ik vond alleen iets in het engels)

Seraphim, Cherubim, and Thrones.

Dominations, Virtues, and Powers.

Principalitiee, Archangels, and Angels.

Hiervan kunnen we aflezen dat de twee entiteiten allebei engelen zijn en een daarvan een Seraphim.

Ze praten verder ook over hoe ze eeuwenlang zaten ze slapen terwijl Satan-El zijn werk deed (a.k.a Lucifer). Ze vertellen dat 400 jaar geleden hij een pact met de mensheid heeft gesloten. Over zielen verkopen aan lucifer en dat hij een soort fuivelse tegenhanger van het testimonium was. Over de Faustlegende en hoe hij zijn ziel had verkocht en dat lucifer een collectief-contract had gesloten , waarin de hele mensheid haar ziel aan hem heeft verkocht met een Meneer genaamd Francis Bacon. Ze praten over Francis bacon zijn leven en hoe een wetenschapper zo een contract zou hebben getekend.

Dit was zeker een heel informatief hoofdstuk waar ik veel over heb geleerd.

[johnooms]

Wat gebeurde er op 18 september?

993 – ARNULF VAN GENT (42) OVERLEDEN Hij was een Friese graaf. Hij bestuurde van 988 tot 993 een graafschap dat later Holland zou worden genoemd. Omdat Arnulf in Gent geboren was, werd hij ook wel Arnulf van Gent (Gandensis) genoemd. Arnulf was een zoon van Dirk II van West-Frisia en Hildegard van Vlaanderen. Hij trouwde met Lutgardis van Luxemburg. Hij sneuvelde in de strijd tegen de West-Friezen... Klik op de link hieronder voor meer Nieuws van Vroeger: http://johnooms.nl/2024/09/18/18-sep/

[regioonlineofficial]

Op Zaterdagmiddag kreeg de heer Rook Belder van burgemeester Erik van Heijningen het bronzen beeld 'Er met kop en schouders bovenuit steken' cadeau. Dat gebeurde tijdens zijn afscheidsreceptie in de Koningshoeve in Klaaswaal. Belder heeft zich 45 jaar met hart en ziel ingezet als secretaris en penningmeester van de Oranjevereniging Westmaas. De burgemeester reikte het beeld uit namens het gemeentebestuur als blijk van waardering voor zijn grote inzet voor de samenleving.  Jarenlange inzet voor Oranjevereniging Westmaas Het waarderingsgeschenk is een bekroning op Belders jarenlange vrijwilligerswerk en een mooie afsluiting nu hij afscheid heeft genomen als bestuurder van Oranjevereniging Westmaas. Van grote betekenis voor Westmaas Burgemeester Van Heijningen bedankte Rook Belder met het bronzen beeld en een bos bloemen voor wat hij voor de Hoeksche Waard heeft betekend. De Oranjevereniging is van grote betekenis voor het kleine dorp Westmaas. Zo organiseert de vereniging niet alleen Koningsdag, maar ook lampionnenoptochten, ouderenmiddagen en een jaarlijks dorpsfeest. Ook worden leden bezocht die ziek zijn. Veel inwoners van het dorp zijn lid van de vereniging, die door Belders punctuele boekhouding heel gezond is. Ter ere van het 100-jarig bestaan van de Oranjevereniging schreef Belder vorig jaar een boek over de geschiedenis van Westmaas en van de vereniging. Alle leden kregen een exemplaar. Het boek is voor veel mensen van grote waarde. Verder heeft hij ervoor gezorgd dat er een herdenkingsmonument voor oorlogsslachtoffers uit Westmaas kwam: De Traan. Vanaf die tijd is er ook in dit dorp jaarlijks een herdenking op 4 mei (grotendeels door hem georganiseerd). Naast deze drukke activiteiten ziet hij ook nog kans om vrijwilliger te zijn bij andere maatschappelijke organisaties, zoals de Stichting Molens Hoeksche Waard. Uniek bronzen beeld De lokale kunstenaar Jos Gielen heeft dit kunstwerk speciaal ontworpen voor gemeente Hoeksche Waard. Het waarderingsgeschenk wordt alleen in bijzondere gevallen weggegeven vanuit de gemeente. Het is een teken van waardering voor inwoners die een voorbeeldfunctie hebben binnen onze gemeente of iets bijzonders hebben gedaan. Inwoners die zich inzetten voor de samenleving op bijvoorbeeld sociaal, maatschappelijk of cultureel gebied.

[polldermodel]

Heb je in een limousine gezeten ooit?

Ja, eentje bestuurd

Ja, als passagier

Nee